Vergeten eiland 15 .

Lieve lezers , het is een sprookje dus sommige zaken zijn in echt niet mogelijk

hoofdstuk 21

Op een kalme zee met een redelijke wind zeilen ze rond het eiland. Ze hebben de rotswand en hoge piek gerond en zeilen nú langs de andere kant van het eiland. Rob heeft ook een verrekijker gepakt en kijkt naar het eiland, deze kant kent geen zandstranden. Het zijn kiezelstenen en rotsen waar de kustlijn uit bestaat. Ook is het frappant dat langs de rand het voornamelijk palmbomen zijn terwijl dieper land inwaarts het bos bestaat uit voornamelijk loofbomen. En hij ziet zelfs een plek meer bergop waar naaldbomen staan.

Het is een heel gevarieerd stuk jungle.

Rob zet de verrekijker weer weg en controleert de meters. Het kompas is nog steeds van slag het tolt elke kant op. Hij ziet dat de zonnepanelen goed werken en dat de accu banken weer langzaam aan naar vol geladen gaan. Een geruststellend gevoel, hij checkt de watermaker en constateert dat deze beter werkt dan voorheen, de zoetwater tank zit weer bijna helemaal vol, ondanks het douchen de dag daarvoor. Qua diesel is er ook nog geen probleem, er is nog geen kwart verbruikt in al die tijd. Ondanks het vele varen op de motor en het koken.

Hij zet de GPS aan, maar ook hier gebeurt niets, alleen maar rare rond draaiende cijfers, dus ook die kan niet vertellen waar ze zijn.

Dan roept Esther “ Kijk Rob daar op het strand de neergestorte Boeing waar ik je over vertelde“. Rob pakt weer de verrekijker en kijkt en inderdaad een Boeing 747, Rob kijkt of hij de airline herkent, maar de kleuren zeggen hem niets is met silk way air of zoiets, de staart is afgebroken, en ook in het midden zit een rare knik. Maar geen levend wezen ze zien. Alleen dat de jungle bezig is het vliegtuig toe te eigenen door het langzaam te overwoekeren. Rob zegt “ geen teken van leven te zien Esther”. Esther knikt en zegt zachtjes “ dat heb ik je toch verteld, die zijn allemaal afgemaakt. Ik heb er alleen nog maar een hoop spullen gevonden en meegenomen”

Rob grinnikt” ja het heeft je garderobe wel een stuk pittiger gemaakt “. Esther kijkt hem even aan “ je neemt het me toch niet kwalijk Rob.

Dat ik als een soort lijkenpikker daar spullen heb meegenomen ?

“ Nee zegt Rob, “ en je hebt het niet van hun lichaam gehaald, je hebt alleen maar tussen de bagage gezeten toch. “

Esther kinkt” ja. En voornamelijk kleding en beauty artikelen, maar ook medicijnen en toilet artikelen. Er was genoeg aan sieraden te vinden hoor. Maar had liever een paar onderbroeken dan een parelketting”

Rob begint te lachen “ wel geil hoor Esther een parelketting als string “ Esther begint te lachen en zegt “ jij kan ook nooit eens serieus zijn “

Rob kijkt nog een keer door de verrekijker en tuurt het strand af. Rotsen en kiezels en hier en daar iets wat op een wrak lijkt.

Zo varen ze verder ze zijn bijna om de andere punt heen als Rob zegt “ Esther als we het eiland gerond hebben en er is niks gebeurd dan wil ik toch een vaste lijn proberen vast te stellen en door te varen. Misschien dat we dan vanavond of vannacht aan de hand van de sterren iets van een route kunnen bedenken om te varen. Maar ik wil doorgaan en niet ergens voor de kust van dat verdomde eiland gaan ankeren. Of zie jij het anders?”

“ Ohh nee ! Helemaal mee eens, weg hier, weg van het eiland. Dan maar een route verzinnen en kijken wat er komt. Maar hoe wil jij gaan varen Rob, wat zullen wij voor schema gaan voeren. Drie uur op Drie uur af ? “

“ klinkt goed, maar wat dacht jij van vier uur op vier uur af. Dan kan je wat een uur meer slapen en dat is beter voor je gestel “

“ Prima! “. Wanneer zullen we starten? “ vraagt Esther. “ Nou wat denk je over een uur of zo, want daar is de baai alweer “ terwijl hij vooruit wijst. Esther kijkt naar voren en zegt “

Verhip je hebt gelijk hoelang varen we dan al?”

Rob kijkt op zijn horloge en zegt , bijna 10 uur het begint ook al iets te schemeren. “

Esther kijkt naar de lucht en ziet inderdaad dat de zon al bijna het water raakt. “laten we kijken of we aan de hand van de manen iets kunnen doen als route “ “ oké maar ik ga nu afdraaien en met de achtersteven naar het eiland gericht er van door”

Zo geschiedde en de Magic Moments draaide de zee op, het eiland achter zich latend.

Na nog een uur was het donker en keken ze naar de sterren. Rob pakte een kaart en nam de blanco achterkant en probeerde aan de hand van de tijd en de sterren een soort kaart te tekenen door de vele diverse sterren op de kaart te markeren. Er zaten een paar opvallende sterrenbeelden bij. Zoals je normaal gesproken de grote beer. En de gordel van Orion zou herkennen waren er hier ook een paar. Die tekende Rob op en vermeldde de tijd erbij. Tot Esther opeens zei “. Rob als we deze drie punten nu eens nemen. Waarbij ze drie sterren aanwees op de kaart van de drie opvallendste patronen, dan hebben we een pijlpunt en een richting welke we aan kunnen houden en in plotten dan hebben we in ieder geval een soort van richtlijn of koers om te varen”. Rob keek op de kaart en naar de sterren en inderdaad ze waren duidelijk zichtbaar en het was makkelijk om aan de hand van hun posities een koers te varen.

“ Perfect en goed gezien Esther, dat wordt onze road to freedom “

En hij verlegde iets koers en plotte deze vast en stelde ook de stuurautomaat op deze lijn in.

Dan zegt hij tegen Esther “ zal ik de eerste wacht pakken of neem jij hem, het maakt mij niets uit, ben zo wie zo een nachtdier “

Esther lacht “ ja ik ook maar het is goed ik pak de eerste rust wel. “

En ze verdween naar binnen om 10 minuten later weer naar buiten te komen met een grote kom voedsel, en een fles water en een thermoskan koffie.

“ We zullen ook moeten eten Rob, dus laten we afspreken iedere keer als je naar buiten komt om je wacht te pakken dat je dan wat te eten en te drinken mee neemt voor de roerganger. Want dan eten we ook elke 4 uur iets, wel zo gezond “. Rob kinkt “ prima doen we zo”

En Rob eet snel zijn kom leeg, terwijl Esther nog even het roer overneemt.

Ze geven elkaar een zoen en Esther verdwijnt weer, de lege kom mee naar binnen nemend.

Even later zit Rob alleen buiten en hield het roer en de koers in de gaten. Ook de 3 sterren groepen. Luisterde naar het soms klapperen en trillen van de zeilen. Hij genoot van de stilte en de intimiteit van de nacht genietend van een bak koffie.

Tegen de ochtend kwam Esther weer naar buiten met twee bakjes eten en een verse thermoskan koffie. Een knuffel en een paar kleine tongzoenen en daarna weer er in relatieve stilte gegeten. Beiden keken naar de schitterende zonsopgang, Esther was erg stil en at weinig en Rob vroeg “ Lieverd is er iets? Ik weet ook jij bent geen ochtend mens maar zo stil heb ik je nog nooit meegemaakt “

Maar Rob was nog niet uitgesproken of Esther vloog met haar hoofd over de reling en het kleine beetje ontbijt werd uit gespuugd.

Rob keek er naar en even later zit Esther weer op de bank, en zegt “ Rob ik ben zo misselijk als een hond. Geen idee waarom “

Rob grinnikt en zegt lachend “ je bent toch niet zwanger Esther?” Waarop Esther lachend reageert met “ nou dat zou een wonder zijn want ik heb me laten steriliseren. “. Hierna schiet ook Rob in de lach en zegt “ Nou dan ben je zeker onbevlekt ontvangen want dat heb ik ook gedaan toen mijn ex er van overtuigd was nooit geen kinderen te willen hebben. “. En beiden gieren het uit wat Esther onderbreekt door weer over haar nek te gaan.

Waarop ze zegt “ denk dat ik zeeziek ben geworden “. En weer moeten ze lachen.

Maar Rob zegt “ het zou kunnen omdat je benedendeks bent geweest en heb geslapen. Maar kun jij wel achter het roer zo ?”

Esther knikt “ geen probleem het zal zo wel overgaan, ga jij maar slapen, en pik maar een uurtje langer. Als het niet gaat maak ik je wakker.” oké dan ben ik weg” zegt Rob en vertrekt onderdeks, trekt daar zijn zeilpak uit maar doet zijn zeil harnas weer om. Drinkt nog wat water en gaat de zijkamer in met het stapelbed, zeilpak boven op en hij in het onderste bed. Haakt het net ervoor en is binnen 5 minuten vertrokken.

Esther zit nu achter het roer en houdt alles in de gaten, de stuurautomaat houdt het schip netjes op koers en voert de kleine correcties uit. De windmeter geeft een 22 km per uur aan, matige wind, de zee is licht golvend met hier en daar een schuimrand.

De misselijkheid zakt ze eet nog wel iets en na wat water gedronken te hebben geniet ze van het zonnetje en haar eerste kop koffie. Het is rustig en stil niks anders dan water te zien.

En zo verlopen de eerste dagen, ze wisselen elkaar af, maken eten voor elkaar en knuffelen wat. Zeker de eerste week is Esther elke keer zo misselijk als een kat in de ochtend, en als Rob aan haar lijf komt laat ze duidelijk merken dat er geen enkele behoefte is aan sex, wat Rob verbaasd want al de weken hiervoor was het Esther geweest die de eerste stap gezet had. Maar hij zegt er niets van waarschijnlijk heeft de misselijkheid hier mee te maken.

Maar dagen worden weken, het weer blijft erg stabiel de ene dag wat minder wind en de andere dag weer wat meer. De uren teller en snelheidsmeter geeft aan dat ze al ruim honderd mijl hebben gevaren zonder ook maar iets anders te hebben gezien dan water en een sporadische vis. De verveling slaat af en toe toe, Rob vist overdag wat maar ook die laten het afweten.

Ze vrijen wel weer wat meer en Esther weet Rob te verrassen door een keer ‘s middags naakt de kuip in te komen met enkel haar zeil harnas aan. Wat eigenlijk een heel geil gezicht is de brede banden over haar schouders gaan als bikini linten precies over haar tieten en bedekken haar tepels en gaan dan via de riem over in twee lussen die haar poesje gaan. Ze klimt op Rob zijn schoot en tongen wild. Na enige tijd tilt Rob haar op en legt haar op haar rug op het kajuit dak, haakt haar harnas haak vast aan de lifeline. En gaat een trede naar beneden de kajuit in, zijn mond zit nu precies op pussy hoogte, legt Esther haar benen over zijn schouders en kan nú staande heerlijk haar kutje verwennen. Hij kijkt over haar buik en ziet dat Esther met twee handen haar borsten ligt te kneden. Hongerig naar geil likt Rob haar kutje uit, steekt zijn tong diep in het kwijlende knijpende gaatje en likt dan even later weer fel aan haar keihard opgezette knopje . En het duurt niet heel lang voordat Esther klaar komt, en sidderend en trillend op het dek ligt bij te komen. Rob heeft ondertussen staand zijn rits van zijn pak in zoverre open gekregen dat hij zijn grote pik heeft weten te bevrijden. Nog steeds verbaasd over de knuppel die hij tegenwoordig tegen komt, haakt hij Esther weer los, tilt haar op en gaat zitten. Met Esther op zijn schoot die direct de bedoeling snapt en de grote knots tussen de riemen door haar kut in leidt. En als geile beesten gaan ze nú tekeer. En na een tiental stoten is Rob al zover en spuit zijn zaad haar nú ook spuitende kut in. En zo blijven ze even zitten en zoenen waarbij het zeilpak van Rob niet alleen van buiten nat wordt. Als Esther uiteindelijk opstaat zegt Rob ineens “ Esther ík weet het niet schat maar ik ben bang dat je toch zwanger bent, je buik is echt gegroeid “

Esther kijkt Rob aan en legt haar handen op haar buik en glimlacht en zegt zachtjes “ Dat denk ik ook Rob, mijn buik is gegroeid mijn tieten zijn gegroeid en voelen zwaar en vol aan . Mijn hormonen gieren door mijn lijf en ik ben zo geil als een bos uien de laatste tijd. “

Rob begint te lachen “nou dat kan leuk worden dan. Maar hoe kan dat nou we zijn beiden geholpen? “. En op het moment dat hij dat zegt zeggen ze gelijktijdig “ het meertje, het wonder water!” Esther zegt “ alles wat kapot was aan ons lichaam is gemaakt of genezen. Rob jouw knieën, onze littekens alles is veranderd naar een perfect lichaam als van Adam en Eva “

Rob knikt, en zegt “ En ik weet niet of jij die laatste zwempartij kan herinneren maar ik ben van mijn leven niet zo waanzinnig klaargekomen, dat was zo intens. Ik moet je die dag zwanger gemaakt hebben Esther dat kan niet anders “. Esther zit stil en streelt haar buik en zegt “‘Dat moet wel want op het ultieme moment dat we samen kwamen werd mijn buik helemaal warm en ik heb nog nooit zo veel liefde gevoeld als op dat moment Rob “

Beiden zijn ze stil en kijken elkaar aan dan begint Rob te lachen en hinnikt van de lach zegt hij “ sorry hoor Esther maar we worden haast bejaard ouders van een kind, oma is zwanger “Dan giert ook Esther het uit van het lachen en zegt “en opa wordt papa ! “

Als ze eindelijk bijgekomen zijn van het lachen en ze weer wat serieus worden zegt Esther “ ik had me zelf nooit moeder zien worden. Want nog nooit eerder van mijn leven heb ik een man ontmoet of gehad waarbij ik zo gelukkig was dat ik een kind van hem zou willen hebben.

Maar van jou wilde ik dat wel al bijna vanaf het moment dat we elkaar hebben ontmoet. Ben ik gek op je geworden en heb ik me gelukkig gevoeld. Maar ik dacht dat het nooit mogelijk zou zijn vanwege nou ja je weet wel “

Rob slaat zijn armen om haar heen en de zoen die volgt loopt over van liefde.

Dan fluistert hij “ ik heb mijn hele leven al vader willen worden, mijn ex wilde niet vond haar en onze carrière en werk belangrijker. Ik heb me destijds ernaar geschikt en me uiteindelijk laten helpen, omdat het voor mij het makkelijkste was. En hierbij heb ik een grote droom voor altijd laten verdwijnen. En nú als ik bijna zestig wordt komt het alsnog uit, met de liefste mooiste en knapste vrouw van mijn leven. Dit maakt me echt gelukkig. Hoe we het gaan doen doen we het Esther, dat zal de toekomst leren maar samen komen we er wel uit “. Hierna zitten ze samen nog enige tijd te vrijen totdat Esther naar binnen gaat om wat kleding aan te trekken. Waarna ze beiden vrijend. Knuffelend en pratend de dag en het begin van de avond doorbrengen. Dan gaat Rob weer naar binnen want het is zijn beurt om te slapen en hij droomt ervan met twee kinderen aan zijn hand over een strand te lopen.

Maar ook de eerste weken verstrijken en weken worden maanden ze zijn nu al bijna vier maanden op zee. Het voedsel wordt minder, water is er genoeg en gelukkig vangen ze af en toe een vis. Ze hebben geluk dat ze de door een grote school makreel varen en ze beiden met hand lijnen de ene naar de andere aan boord tillen. Dit zorgt ervoor dat de vriezer weer vol ligt met vis filets en laat Esther er ook een hoop drogen aan de achtersteven. Dit geeft ze weer moed. Het wordt wel kouder en ze hebben ook al een paar keer een storm gehad niet extreem maar wel de Genua in gerold en het grootzeil gereefd. Eén keer was het zo erg dat ook het grootzeil werd ingerold en heel rustig op de motor de kop in de wind gehouden. En zo rijden ze de storm uit, die momenten is het echt werken aan boord maar komen er wel doorheen. In al die tijd heeft de GPS en het kompas nog geen enkel teken van leven gegeven. Maar dan is het weer rustig en gaat het leven verder.

Esther is inderdaad haast onverzadigbaar en heeft continu zin in sex en het is al routine geworden dat er bij elke wissel wordt geneukt. Omdat de buik groter wordt is doggy style favoriet, waarbij haar borsten als zware uiers bengelen en tegen elkaar slaan. Ook heeft Esther bij toeval ontdekt dat als zij op haar rug in de kuip ligt met haar benen wijd gespreid tegen de zijkanten van de kajuit aan, dat als Rob het motor luik trapje weghaalt hij haar ook zo staande kan naaien. Het was begonnen als een grote grap, toen Rob even de motor aan het inspecteren was geweest, door zo in haar blote kont te gaan liggen. En toen Rob weer uit de motor ruimte vandaan kroop hij zo vol in haar pruim had gekeken.

Waarop Esther heel geil had gezegd “oh Machinist ik moet ook hoognodig gesmeerd worden met die grote vetspuit van U “. Iets wat Rob natuurlijk met alle liefde had gedaan en zo de volle ronde buik had zien schommelen en bewegen, maar ook de tieten als grote drilpuddingen had zien schommelen. Ze hadden er beiden erg van genoten. Zeker toen een tweede keer Esther had gevraagd of Rob het hete zaad op haar buik en over haar tieten te spuiten. Hetgeen een behoorlijk geil gezicht was geweest. Haar reeds redelijke volle ronde buik vol grote klodders wit zaad en zelfs een sliert die tot over haar rechter tiet was gespoten. Esther had geil gelachen en gezegd “ wat een geile troep maken we ervan.

Hierna had ze een voorsprong genomen op hun dagelijks bad, een twee putsen koud zeewater over je hoofd. Want douchen ging niet meer vanwege de zeegang maar ze namen wel elke dag een emmer drink water voor het tandenpoetsen en even nawassen met wat zeep en een washandje. En elke week werd het haar gewassen, uitgespoeld met zeewater maar daarna nagespoeld met vers drinkwater. Want de watermaker werkte nog steeds voortreffelijk.

Halverwege de vijfde maand ging opeens de wind liggen en werd de zee bladstil, op de snelheidsmeter stond dat ze reeds 21345 zeemijlen hadden afgelegd wat inhield dat ze normaal al bijna de wereld hadden rond gevaren. Maar ja welke wereld was dit ?

Het bleek namelijk over drie Maanen te beschikken, de witte de rode en sinds een maand ook een gele, een maan die verdacht veel leek op de gewone maan. Toen deze was verschenen hadden ze ook iets aan koers verlegd. Maar het ongelooflijke was dat ze nog steeds niks aan land of eiland hadden gezien.

En nu viel de wind weg en was het een stuk warmer geworden. Ze besluiten om de boot grondig schoon te maken. Rob is aan het boenen en schrobben. Esther is in de kajuit bezig de slaapzakken worden gelucht en kleding wordt gewassen. Het is voornamelijk een berg onderbroeken en t shirts. De nacht is al net zo rustig als de dag, ze dobberen wat rond op een bladstille oceaan. De tweede dag blaast Rob dan ook de dinghy op en gebruikt deze om ook de romp schoon te boenen. Voornamelijk veel aangroei moet hij verwijderen en ook zeepokken eraf schrapen. Omdat ze toch voornamelijk wat rond drijven zwemmen ze ook in hun blote kont lekker in zee. Het is eigenlijk wel even lekker zo helemaal stil te liggen. Volgens de dieptemeter is het 200 meter diep dus ankeren is onmogelijk. Rob gaat ook nog even snorkelen en bekijkt de romp onder water. Geen schade te zien, ja er is antifouling verdwenen van de kiel en zie je hier het kale ijzer. En Rob komt tot de conclusie dat zodra er een mogelijkheid zich voordoet de boot op de kant moet om te schrapen en het onder waterschip opnieuw in de antifouling te verven.

Maar ja, wanneer dat is ? geen idee.

Als alles weer schoon is en droog en hebben ze alle tijd om te vrijen. Esther kan er geen genoeg van krijgen maar als Rob soms even is uitgeput dan speelt ze met zichzelf.

Ze streelt haar volle buik en kneed haar dikke tieten, raast hard met haar vingers over haar knopje en beleefd haar hoogtepunt, maar binnen een uur heeft ze weer zin. Ook hebben ze beiden de baby gevoeld want als Esther niet met zichzelf speelt is het vaak onrustig. Maar na een paar dagen windstil verlangen ze weer naar beweging. Esther wil verder op de motor, maar Rob zegt dat niet te doen. Diesel is schaars te krijgen op zee en ze hebben het nog veel te hard nodig in de toekomst. Daarnaast ook om op te koken.

Al begint voedsel nú wel echt schaars te worden. Gelukkig vangen ze nog steeds bijna dagelijks een vis of vissen maar, bijna alle blikken vlees zijn op. Ze hebben nog wat kokosnoten en wat melkpoeder en ook nog wat rijst maar echt veel is het niet. Gelukkig hebben ze nog een berg noodrantsoen repen en vitamine c tabletten

Maar langer dan twee maanden moet het niet meer gaan duren. Want dan zijn ook al deze voorraden op.

De avonden dat ze stil dobberen slapen ze samen in de punt. En net voordat ze eigenlijk naar bed willen gaan schommelt de boot weer lichtjes. Rob besluit om even aan dek te gaan kijken, en krijgt de schrik van zijn leven. Esther ! Reddingsvesten aan, harnas om ! En alles vast zetten wat er valt vast te zetten. ! Gealarmeerd door dit roepen komt ook Esther aan dek en ziet een werkelijk gitzwarte lucht op hun afstormen. De golven nemen toe en ook Esther rent en racet voor wat ze waard is. Rob rent over het dek, om alle zeilen binnen draaien en vastmaken. De motor starten en probeert nog voor de storm uit te varen. Esther komt ook aan dek en neemt het roer over terwijl Rob alles wat hij maar kan vinden vast bindt en opbergt. De bakskisten op slot de anker bak dicht de Pukkel met de hand granaat word vastgeklemd. Ternauwernood nood is hij terug of de storm komt over hun heen geraasd. Rob draait de kop in de wind haakt zich vast aan de stuurkolom en grijpt een stuk van de fokkenschoot om deze om de stuur kolom te draaien en ook dit om zijn middel te binden. “Naar binnen jij! “ gilt hij boven de storm uit tegen Esther , “ en maak je ergens aan vast”. Esther is nog niet binnen als de eerste golf over de boot heen slaat. Esther krijgt hem vol over zich heen en een honderd liter water klapt de kajuit in. Ze weet overeind te komen en de luiken dicht te krijgen en ziet door de patrijs port een tweede golf over de boot en Rob slaan die hoestend en proestend probeert om de boot tegen de golven in te sturen. Golven van minstens 30 meter hoog. De Magic is niet meer dan een speldenknop in deze woedende zee, de wind neemt nog steeds in kracht toe. Rob doet en probeert alles om zijn boot en zichzelf te redden. Maar dan wordt de boot een speelbal van de golven hij draait, hij tolt en Rob heeft het gevoel dat ze de lucht in gaan. Dan slaan ze om en Rob voelt alleen maar water om zich heen. Hij probeert adem te halen maar hapt alleen maar water naar binnen en voelt dan de hele wereld draaien en wordt het zwart om hem heen terwijl hij krampachtig het stuurwiel vast blijft houden. En denkt dit is het einde.