Hallo lezer. Deze reeks is een vervolg op een reeks die ik eerder geschreven heb: De Zoon van de Keizer. Het is een gantasieverhaal dat zich afspeelt in een Romeinse tijd setting. De reeks heeft 5 delen. Veel leesplezier!

Met mijn hart bonzend in mijn keel klom ik door het raam van het zomerpaleis van prins Aurelian, de zoon van de keizer. Ik was binnen. Ik bleef even geruisloos staan om te luisteren of er geen wachters aan kwamen. Ik kon niet geloven dat het zo makkelijk zou gaan.

Toen ik jong was zei mijn vader altijd: ‘het ergste wat je kunt doen, Darian, is iemand beroven. Niet alleen neem je hen iets waardevols af; je neemt ook hun gevoel van veiligheid weg.’ Maar mijn vader was er niet meer en ik was ervan overtuigd dat de prins het niet eens zou merken als ik een paar van zijn schatten afhandig zou maken. Terwijl het mij, als wees en zwerver, een paar maanden aan eten op zou kunnen leveren.

Ik hoorde geen wachters, maar wel de zachte ademhaling van slapende mensen. Ik keek eens goed om me heen. Mijn hart sloeg een slag over. In het maanlicht dat door het raam naar binnen viel zag ik een matras op de grond liggen waar twee naakte jongens op lagen. Ze waren zo met elkaar verstrengeld dat het moeilijk te zeggen was welke benen van wie waren. De één lag op zijn rug zodat zijn slappe pikkie goed te zien was. De ander lag half boven op hem, zodat ik ook zicht had op een mooi bol kontje. Beide jongens hadden een vredige glimlach op hun gezicht. Ik schatte hen iets jonger dan mezelf, maar dat kwam vooral door hun slanke, jongensachtige postuur.

De aanblik van de vredige slapers deed iets met me. Ik was al bijna zo lang ik me kon herinneren alleen. Nadat mijn ouders waren overleden had ik nooit meer iemands omhelzing gevoeld. Wat zou ik er niet voor geven om net als die twee met iemand anders in een zacht bed te liggen? Maar dat leven was niet voor mij weggelegd. Ik sliep onder de sterrenhemel, alleen. Als ik geluk had, had ik een deken om me warm te houden. Anders was het bibberen in de winter. Bovendien had ik maar zelden de kans om me te wassen. Wie zou er nou met een smerige zwerver als ik in bed willen liggen?

Ik zette deze gedachtes van me af. Ik was hier met een missie. Ik trippelde langs het matras en zag dat ik in een soort slaapzaal was, want er lagen nog meer matrassen waar eveneens jonge mannen op sliepen. Helaas was het te donker om veel van hen te zien.

Op de gang brandden gelukkig een paar toortsen zodat ik mijn weg makkelijker kon vinden. Ik kwam niemand tegen. Het viel me op dat er veel schilderijen van naakte mannen aan de muur hingen. Ik had geen idee of dit gebruikelijk was voor de paleizen van de keizerlijke familie, maar samen met de aanblik van de slapende jongens deed het iets met me. Ik voelde dat mijn piemel zich roerde onder mijn rafelige broek. Ik liep snel verder.

In een klein kamertje vond ik wat ik zocht: gouden kandelaars en een met edelstenen versierde kelk. Ik nam zo veel mee als ik durfde en trippelde terug. Even was ik bang dat ik de slaapzaal niet meer zou kunnen vinden, maar dat ging gelukkig goed.

Bij het raam aangekomen wierp ik nog één blik op de slapende jongens. Ze hadden zich iets bewogen. Degene die bovenop lag, had zijn hand verplaatst naar de schaamstreek van de ander. Blijkbaar had de onderste jongen daar in zijn slaap iets van gemerkt, want zijn pikkie stond nu recht omhoog. Ik keek hier een paar seconden naar. Ik had nog nooit een andere jongen of man naakt gezien, laat staan met een stijve pik. Het maakte dat mijn eigen piemel zich ook weer begon op te richten. Ineens voelde ik me schuldig. Stelen was tot daar aan toe, vond ik. Maar mensen begluren zonder dat ze ervan wisten, dat was pas een inbreuk op hun gevoel van veiligheid. Snel klom ik weer door het raam naar buiten.

---

Het was een paar maanden later. Ik had de kandelaars en de kelk weten te verkopen en had daardoor relatief goed te eten gehad, maar nu was mijn geld op en begon mijn maag weer samen te trekken van de honger. Ik wist dat het geen goed idee was om twee keer in te breken op dezelfde plek, maar het was vorige keer zo makkelijk gegaan bij het zomerpaleis van de prins… en bovendien hoopte ik weer een glimp op te vangen van de slapende jongens, al wilde ik dat niet aan mezelf toegeven.

Ik klom door hetzelfde raam naar binnen. Meteen keek ik om me heen. Ik kon de vormen van slapende mensen ontwaren, maar de maan was er dit keer niet, dus veel meer was er niet te zien. Met meer teleurstelling dan ik me kon veroorloven liep ik weer geruisloos de gang op. Het schatkamertje wist ik zo te vinden. Ik was net bezig een zilveren schaal onder mijn iets te kleine hemd te proppen toen ik een stem achter me hoorde: ‘Wat moet dat hier?’

Een soldaat met een volledig harnas aan en een helm met pluim op zijn hoofd stond in de deuropening. Op zijn heup hing een zwaard en hij had een speer in de hand die hij op mij richtte. Ik liet de schaal vallen en keek schichtig om me heen of er een ontsnappingsmogelijkheid was. Maar er waren geen ramen of andere deuren in de kamer. Ik zat in de val.

‘Handen omhoog,’ zei de soldaat. ‘Jij komt met mij mee.’ De soldaat bracht me naar een cel met een traliedeur ervoor. Hij gooide die deur achter me dicht en deed hem op slot. Ik kon geen kant op. ‘De prins zal beslissen wat er met je gaat gebeuren.’

Ik was in mijn leven al wel vaker opgesloten, dus ik maakte me niet heel veel zorgen. Maar ik had geen eten gehad, dus mijn maag klaagde pijnlijk. Ik besloot dat ik maar het beste kon proberen te slapen. De vloer was hard, maar dat was ik wel gewend. Al snel zakte ik weg. Ik droomde dat de twee jongens die ik bij mijn vorige inbraak had gezien voor mij wegrenden terwijl ik ze op de hielen zat. Ik was groter dan hen, dat had ik al gezien, en ook een stuk gespierder. In mijn droom waren de jongens naakt, en ik ook. Ik wilde iets met hen doen, al kon ik niet zeggen wat. Ik kwam er ook niet achter, want de jongens wisten me voor te blijven.

Ik werd wakker met een stijve piemel en vroeg me even af of ik me af zou trekken. Ik had deze activiteit pas kort geleden ontdekt. Het was wel vreemd; aan je pik trekken tot er een witte vloeistof uit spoot. Maar het voelde altijd zo lekker. Ik kon het nooit laten. Ik vroeg mij af of andere jonge mannen dit ook deden.

Ik wilde net mijn rafelige broek naar beneden doen om mijn piemel vast te pakken toen de soldaat terug kwam. Tot mijn verrassing had hij eten en drinken bij zich. Hij zag de tent in mijn broek en schudde brommend zijn hoofd. Hij opende de traliedeur en zette het dienblad met eten en de karaf water op de grond. Daarna sloot hij de deur weer en vertrok zonder wat te zeggen.

Het ontbijt dat ik had gekregen bestond uit een stuk brood, een paar plakken ham, een klont boter en een tros druiven. Het was een rijker maal dan ik in jaren had gegeten en ik smulde ervan. Als ik dagelijks zo’n maaltijd zou krijgen vond ik het helemaal niet erg om hier nog wat langer opgesloten te zitten.

De rest van de dag wachtte ik af wat er verder zou gebeuren. Pas tegen het eind van de middag kreeg ik weer bezoek. De soldaat werd nu gevolgd door een lange man met brede schouders en armen, die een met borduursels versierde formele toga droeg. Hij had koperen krullen tot op zijn schouders en felblauwe ogen. Naast hem liep een iets jongere man die een stuk slanker was. Deze jongeman had een ondeugende grijns op zijn gezicht.

Iets aan de lange man maakte dat ik me geroepen voelde op te staan. De wachter maakte de deur open en de man stapte zelfverzekerd naar binnen. Hij was een paar jaar ouder dan ik maar had een gladgeschoren gezicht. Hoewel hij lang was, kon ik hem recht aan kijken. Het was me al wel vaker opgevallen dat ik zelf behoorlijk groot was. Dat was vervelend als bedelaar, want het betekende dat mensen vaak dachten dat ik al genoeg te eten had. Vandaar dus dat ik het dievenpad op gedwaald was. Ook wat betreft spieren deed ik niet voor de man onder. Ik had vaak moeten vluchten voor soldaten en had geleerd mezelf op te trekken aan daken of grachten over te zwemmen om aan achtervolgers te ontkomen.

‘Weet je wie ik ben?’ vroeg de man.

Ik schudde mijn hoofd.

‘Ik ben prins Aurelian.’

Ik wist niet wat te zeggen, maar ik boog mijn hoofd in wat ik hoopte een respectvol gebaar. Ik had geleerd dat je maar het beste beleefd kon doen als je gevangen genomen was.

‘En jouw naam is?’

‘Darian, prins.’

‘Darian. Goed. Het ontbreekt je niet aan beleefdheid, merk ik. De meeste mensen in mijn familie zouden je een barbaar noemen. Dat ruige uiterlijk. Het feit dat je je waarschijnlijk in geen maanden gewassen hebt. Maar ze zouden het verkeerd hebben, is het niet?’

Ik wist niet wat ik moest zeggen, dus hield ik me maar stil.

De prins bekeek me aandachtig. ‘Hoe oud ben je, Darian?’

‘Eh. Achttien jaar. Prins.’

‘Nog maar een jongen,’ mompelde de prins. Toen keek hij me recht aan. ‘Ik heb begrepen dat je van mij hebt geprobeerd te stelen,’ sprak hij op een toon die paste bij zijn afkomst.

‘Ja, prins,’ zei ik. Er was geen reden om het te ontkennen. Ik wist niet wat voor straf de prins me wilde geven, maar zolang hij me niet zou verminken had ik er vrede mee.

‘Het spijt me dat je je daartoe gedwongen voelde,’ zei de prins. Ik keek verbaasd op. ‘Het moet honger of eenzaamheid zijn geweest die je tot zo’n daad gedreven heeft. Ik wou dat dat in mijn rijk niet bestond, maar helaas…’

Een excuses van de prins was wel het laatste wat ik had verwacht, maar ik besloot er gebruik van te maken. ‘Het spijt mij ook, prins. Ik zal het niet meer doen. Ik heb vanochtend al te eten gehad, dus ik ben helemaal tevreden. Als u mij nu laat gaan dan beloof ik dat ik mijn leven zal beteren.’ Leugens, natuurlijk, maar ik hoopte dat de prins dat niet zou merken.

‘Lieg niet tegen me,’ zei de prins.

Bij de Goden. Ik hoopte dat ik hem niet kwaad had gemaakt.

‘Ik zal je laten gaan, als dat is wat je wilt,’ zei de prins. ‘Ik ben helaas nog niet bij machte je leven te veranderen als je dat doet, dus je zult ongetwijfeld weer tot stelen worden gedwongen. Wat doet je geweten er immers toe als je moet overleven?’

‘U… u hebt gelijk, prins.’ Hij sprak precies mijn gedachten uit. Hetgeen ik mezelf altijd vertelde om de woorden van mijn vader van hun scherpte te ontdoen.

De prins knikte. ‘Ik heb een ander plan, dat misschien meer naar je smaak is. Ik wil dat je mijn lijfwacht komt versterken. Het is wel gebleken dat die wat aan de wensen overlaat; een paar maanden terug ben ik ook al bestolen.’ Ik besloot maar niet te zeggen dat ik daar ook verantwoordelijk voor was. De wachter die me de vorige avond had opgesloten keek vernederd naar zijn voeten. ‘Als je op mijn aanbod ingaat, kom je hier op mijn zomerpaleis wonen. Je zult hard moeten werken, maar je krijgt ook de kans om te leren. Zo kun je een beter leven voor jezelf maken. En, ook niet geheel onbelangrijk, je mag genieten van het gezelschap van mijn dienstknechten.’

Ik wist niet of ik de prins goed had begrepen. Of misschien maakte hij een grap. Zijn gezicht stond echter strak. Hij keek me vragend aan. ‘Ik… eh… weet niet…’

‘Ik weet het goed gemaakt. Jovan hier zal je een korte rondleiding geven door het paleis.’ Hij gebaarde naar de jongeman met de ondeugende glimlach die met hem meegekomen was. ‘Je krijgt wat te eten, de kans om je te wassen, en je kleren zullen schoongemaakt worden. Dat zijn allemaal privileges die je ook zult hebben als je als mijn lijfwacht werkt. Mocht je daarna denken dat het niks voor je is, dan laat ik je gaan. Anders treed je per direct bij mij in dienst.’

‘Eh. Oké,’ zei ik verbouwereerd.

De prins glimlachte. ‘Mooi zo. Jovan, neem jij Darian op sleeptouw?’

‘Met plezier, prins,’ zei Jovan.

Ik werd de cel uitgelaten. De prins knikte beleefd naar me en verdween samen met de soldaat. Jovan gebaarde me hem te volgen. Eerst bracht hij me naar de ontvangstzaal, waar ik bijna over mijn voeten struikelde toen ik de fontein zag. Deze bestond uit drie marmeren standbeelden. Het middelste was een naakte man op handen en knieën, met zijn mond open en een stijve pik tussen zijn benen. Voor en achter hem stonden twee eveneens naakte mannen met hun hand aan hun stijve piemel. Uit de marmeren pikken spoot een diep paarse vloeistof. Dat van de middelste man kletterde op het marmeren voetstuk waar hij op hurkte en stroomde vanaf daar in het bassin. Het standbeeld voor hem spoot zijn straal recht in zijn stenen mond, terwijl de straal van het beeld achter hem over de hagelwitte billen van het middelste standbeeld sproeide. Zo’n soort scene had ik nog nooit gezien en ik kon maar moeilijk begrijpen waarom iemand drie mannen in zo’n houding zou verbeelden.

‘Uit deze fontein komt honingwijn in plaats van water,’ legde Jovan uit. ‘Proef maar.’ Zelf schepte hij met en hand wat van de paarse vloeistof uit het bassin en slurpte het op. Ik volgde zijn voorbeeld. De wijn was zwaar en zoet en ik raakte er een beetje bedwelmd van.

Jovan liet me daarna de eetzaal zien en bood me een appel en een stuk kaas aan. Ik at het met smaak op. ‘Rond etenstijd zit het hier vol met dienstknechten,’ zei Jovan, ‘Maar nu is iedereen nog aan het werk. Of plezier aan het maken, natuurlijk.’

‘Wat voor plezier?’ vroeg ik.

Jovan glimlachte nog wat breder. ‘Daar kom je nog wel achter.’ Zijn glimlach verdween. ‘Man, je ruikt echt als een barbaar en je kleren zien eruit alsof er een leger overheen gemarcheerd is. Zal ik je maar naar de badzaal brengen?’

Ik haalde mijn schouders op. ‘Goed,’ zei ik. Ik liet me maar door de stroom mee voeren. Ik voelde dat ik niet in gevaar was. Zo lang ik van de gastvrijheid van de prins kon profiteren zou ik dat doen.

Het begon inmiddels donker te worden en op de gang kwamen we verscheidene jonge mannen tegen die bezig waren toortsen aan te steken. De meesten droegen informele toga’s waardoor een deel van hun borstkas, inclusief de linker tepel, zichtbaar was, en een paar droegen alleen een leren onderbroek met touwtjes aan de voorkant. Het was erg warm buiten en in het paleis, dus ik vond dit niet zo gek, maar ik keek wel mijn ogen uit. Normaal zag ik nooit zo veel naakte huid en iets eraan wond me op. Ik moest mijn best doen om te voorkomen dat mijn pik zich op zou richten.

Jovan bracht me naar de badzaal. Het was een grote ruimte met muren van wit marmer. Ook hier brandden overal toortsen. In het midden was een groot rond bad waar vier standbeelden in een kring omheen stonden. De standbeelden waren van slanke jongens, volledig naakt, met uitdagend geposeerde lichamen. Alle vier de standbeelden waren gebeeldhouwd met een stijve piemel waar water uit spoot, zodat vier stralen water in het bad kletterden. Ik staarde verbaasd naar dit schouwspel.

‘Die heeft prins Aurelian vorige week nog neer laten zetten,’ zei Jovan. ‘Erg stijlvol, vind je niet?’ Hij grinnikte. ‘Als je me je kleren geeft, kan ik ze laten wassen terwijl je jezelf opfrist.’

Ik aarzelde even maar ik was niet preuts dus ik trok al snel mijn hemd en rafelige broek uit. Ik had daaronder niks aan. Mijn pik en balzak hingen zwaar tussen mijn benen, omringd door een bos donker krullend haar. Ik zag dat Jovan er een uitgebreide blik op wierp, en zijn ondeugende glimlach werd weer wat breder. ‘Zo groot zie ik ze niet elke dag,’ mompelde hij in zichzelf. Toen keek hij me weer aan. ‘Je kunt je het beste eerst even afspoelen onder de warmwaterfontein. Dan is de ergste vuiligheid eraf. Daarna kun je zo lang in het bad als je wilt. De kraan van de fontein is daar.’ Jovan wees naar een koperen knop aan de muur.

‘Bedankt,’ zei ik.

Jovan glimlachte alleen maar en draaide zich om. Met mijn kleren in de hand verliet hij de badzaal.

Bij het bad stond een tafel met droogdoeken en stukken zeep. Ik pakte een stuk zeep en liep terug naar de fontein. Ik draaide de kraan open en was verbaasd dat er daadwerkelijk warm water uit de fontein kwam. Ik liet het over me heen regenen en zag hoe het vuil van weken in stromen van me af spoelde. Het bruine water verdween in een soort put in de vloer die met een koperen rooster was afgesloten. Ik schrobde mezelf met de zeep om nog meer vuil weg te boenen. Toen het water dat van me af stroomde zo goed als schoon was draaide ik de kraan weer dicht. Het stuk zeep legde ik weer op tafel.

Ik bekeek de standbeelden rond het bad nog wat beter. Ze leken levensecht. Ik liet mijn hand over de slanke marmeren buik van één van de beelden glijden. Beroerde met mijn pink de stenen navel. Ik had nog nooit iemand op deze manier aangeraakt. En nu deed ik dit het bij een standbeeld. Ik voelde me behoorlijk dom. Maar toch kreeg ik een stijve. Snel haalde ik mijn hand van het standbeeld. Ik haalde een paar keer diep adem. Ik besloot uit beleefdheid even plaats te nemen in het bad, maar daarna zou ik me afdrogen en op zoek gaan naar Jovan. Of mijn kleren al schoon waren of niet, ik wilde hier weg.

Er was een trap waarmee ik het bad in kon stappen. Langs de rand van het bad, onder water, was een bank gemaakt van glad marmer. Daar ging ik op zitten. Het badwater was, net als het water uit de fontein, aangenaam warm. Even kon ik mijn zorgen vergeten. Ik doezelde zelfs even.

Er ging een deur open. Niet de deur waardoor Jovan en ik binnengekomen waren, maar een verborgen deur achter de tafel met droogdoeken en zeep. Drie jonge mannen kwamen de badzaal binnen. Ik herkende meteen prins Aurelian. Hij droeg nu een informele toga waardoor een deel van zijn torso zichtbaar was. Ik kon zijn linker tepel op zijn borstspier zien zitten. Zijn doordringende blauwe ogen richtten zich op mij. ‘Aha. We hebben een gast.’

De twee jongens die met hem binnengekomen waren herkende ik nu ook. Het waren de twee die ik bij mijn eerste bezoek naakt met elkaar verstrengeld in bed had zien liggen. Ik voelde een blos opkomen bij de gedachte dat ik hen in zo’n kwetsbare positie had begluurd. Ik schaamde me.

‘Jij moet Darian zijn,’ zei de blonde jongen. Hij en de roodharige jongeman met sproetjes droegen net als de prins een informele toga die hun slanke lichamen net zo goed uit deed komen als het rijzige, gespierde lichaam van de prins.

‘Dat…’ ik kuchte. ‘dat klopt.’

‘Leuk je te ontmoeten. Ik heet Sylvan.’

‘En ik ben Laenor,’ zei de roodharige.

‘We komen een bad nemen voor het slapengaan,’ zei de prins.

‘Ik… ik zal gaan,’ zei ik, en kwam overeind.

‘Nergens voor nodig,’ zei de prins. ‘Wij hebben er geen moeite mee als iemand ons vergezeld. Of wel, jongens?’

‘Nee hoor, prins,’ zeiden Sylvan en Laenor in koor. Hun ogen schitterden.

Ik besefte me dat nu ik stond mijn volledige torso zichtbaar was, inclusief een stuk van mijn schaamstreek. In het bijzijn van de prins en deze twee jongens leek dat ineens ongepast. Ik ging snel weer zitten.

De prins stapte uit zijn slippers. ‘Help me even,’ zei hij tegen Sylvan en Laenor. Hij spreidde zijn armen. De jongens maakten zijn toga los en legden die aan de kant. Daaronder droeg de prins slechts een leren ondergoed dat aan de voorkant met touwtjes vast zat. In plaats van de touwtjes zelf los te maken, gebaarde hij Laenor dit te doen. Ik keek met grote ogen toe hoe de slanke vingers van de jongen behendig de touwtjes losmaakten. Hij moest dit al veel vaker gedaan hebben. Binnen de kortste keren viel het ondergoed op de grond.

De prins stond volledig naakt voor me. Hij was net zo lang als ik, en ook net zo gespierd. Maar daarmee was ook elke vergelijking gemaakt. Zijn huid was gaaf waar die van mij ruw en op sommige plekken stoppelig was. Zijn koperen krullen waren perfect over zijn schouders gedrapeerd waar mijn haar slordig was afgesneden en in wilde plukken alle kanten op stak. Zelfs het haar rond zijn schaamstreek leek zorgvuldig bijgehouden te zijn. Getrimd tot een lengte waarbij zijn mannelijkheid nog overduidelijk te zien was maar waarbij zijn pik ook perfect uit kwam. En wat een pik was het. Lang en dik hing deze tussen zijn benen, met de eikel half ontbloot. Ik had het idee dat hij niet volledig slap was. Zou dat komen door de aanrakingen van Laenor?

De prins stapte het bad in en kwam tot mijn ontsteltenis naast me zitten. ‘Komen jullie ook, jongens?’

Sylvan en Laenor trokken hun toga’s uit. Ze droegen kleinere versies van het leren ondergoed van de prins. Die hadden ze zo los gemaakt. Ik had ze natuurlijk al eerder naakt gezien, maar dat was bij maanlicht. Bij het licht van de toortsen kon ik hun slanke lichamen nog beter bewonderen. Sylvan had een prachtige licht getinte huid die zijn blonde haar extra goed deed uitkomen. Laenor was iets langer dan Sylvan, maar ook wat dunner. Zijn huid was bijna wit, met hier en daar sproetjes. Beide hadden een pikkie dat een stuk kleiner was dan die van de prins. Sylvan had een plukje blond haar boven de zijne terwijl Laenor volledig kaal was.

‘O, Sylvan, pak jij nog een stuk zeep?’ vroeg de prins.

‘Maar natuurlijk.’ Sylvan begaf zich naar de tafel en pakte een stuk zeep. Het bleek het stuk te zijn dat ik zojuist had gebruikt om mezelf schoon te boenen. Het was nog helemaal glad en viel dan ook uit Sylvan’s hand op de grond. ‘Oeps,’ zei de jongen, en hij bukte zich om de zeep op te rapen. Daarbij boog hij zich met zijn rug naar mij en de prins toe voorover, zodat zijn kontje omhoog wees. Zijn strakke billen kwamen iets uit elkaar en heel even had ik zicht op een roze gaatje. Ik wist niet waarom maar ineens zat ik te watertanden.

Sylvan richtte zich weer op en samen met Laenor sprong hij elegant in het water. De twee kwamen half lopend, half zwemmend op mij en de prins af. Laenor ging naast Aurelian zitten, die een arm om de jongen heen sloeg en hem dicht tegen zich aan trok. Sylvan nam naast mij plaats, zodat ik tussen hem en de prins ingesloten zat. Ik wist me geen houding te geven.

Sylvan hield het stuk zeep omhoog en keek me aan. ‘Zal ik je wassen?’

Ik slikte. ‘Dat heb ik al gedaan.’

Sylvan haalde zijn schouders nonchalant op, al meende ik iets van teleurstelling te zien in zijn blik. Hij gaf het stuk zeep aan Laenor.

De prins grinnikte. ‘Nou, ik ga deze kans niet aan me voorbij laten gaan.’ Hij liet zich iets achterover zakken en hief één van zijn armen. Laenor zag dit duidelijk als een hint. De jongen begon de oksel van de prins met tedere bewegingen in te zepen. Daarbij moest hij bijna op Aurelian’s schoot kruipen. De prins leek dit geen enkel probleem te vinden. Sterker nog, met zijn andere hand begon hij de jongen te strelen. Over zijn rug, zijn buik, zijn kleine roze tepeltjes… toen verdween de hand van de prins onder water en ik kon niet meer precies zien wat er gebeurde. Ineens begon Laenor zachtjes te kreunen.

‘Hmmm,’ zei de prins. ‘Ben je aan het genieten, Laenor?’

‘Ja, prins,’ zei de jongen kermend.

‘Goed zo. En jij, Sylvan?’

‘In alle eerlijkheid… niet echt, prins,’ zei de blonde jongen naast me.

‘Ach. Wil je ook zo aangeraakt worden, zoals ik nu bij Laenor doe?’ De prins deed iets onder water waardoor de roodharige jongen een kreetje slaakte.

‘Ja, prins.’

Ik hoorde dit alles met bonzend hart aan. Ik kon dat wat zich voor mijn ogen afspeelde niet geloven. Nooit in mijn leven had ik mensen elkaar op zo’n intieme manier aan zien raken. Ik wilde dat zelf ook, besefte ik. Onder water voelde ik mijn pik hard worden. Gelukkig was dat bijna niet te zien.

‘Darian, wil jij je anders niet even met Sylvan bezig houden?’ sprak de prins.

Mijn mond viel open. ‘Wat?’

‘O, natuurlijk, dit is voor jou allemaal nieuw,’ zei de prins. ‘Nou, dan kun je er nog wat van leren. Hoe het lichaam van een jongeman voelt, bijvoorbeeld. Zo moeilijk is het niet.’ Hij glimlachte. Ik hapte naar adem maar kon geen woord uitbrengen. Ik kon niet geloven dat dit echt gebeurde. ‘Volgens mij ben je nog een beetje verlegen. Nou, dat was Sylvan ook toen hij hier net was. Maar het went. Toch Sylvan?’

De jongen glimlachte. ‘Jazeker. Darian, zal ik bij je op schoot komen zitten?’

‘Ehm… nou…’

‘Ik hoor geen nee,’ zei de prins.

In een oogwenk draaide Sylvan zich naar mij toe. Hij ging op zijn knieën over mijn benen heen zitten, met zijn gezicht vlak bij dat van mij. Hij schoof naar voren en ik voelde mijn stijve pik langs zijn dijbeen glijden tot die tegen zijn balzak tot stilstand kwam. Sylvan slaakte een kreun terwijl hij zijn armen om mijn nek sloeg. ‘O, je bent zo groot,’ mompelde hij, en ik wist niet of hij het over mij of over mijn pik had.

‘Geef hem maar een zoen, Sylvan,’ zei de prins.

‘Graag.’ Ik voelde de zachte lippen van de blonde jongen op de mijne drukken. We waren zo dicht bij elkaar dat zijn slanke torso langs die van mij streek. Ik voelde zijn tong onderzoekend over mijn lippen glijden en kon niet anders dan mijn mond openen. Ik was totaal van de wereld en kon alleen maar mijn instincten volgen. Ik liet mijn handen onderzoekend over de rug van de jongen glijden, tot aan zijn kontje, en toen nog wat verder zodat ik zijn billen in mijn handen had. Sylvan kantelde zijn bekken iets zodat ik er beter bij kon. Ondertussen draaide zijn zachte tong rondjes om de mijne en masseerden zijn lippen mijn mond. Ik kneedde zachtjes de billen van de jongen op mijn schoot, en in antwoord begon hij zijn bekken heen en weer te bewegen zodat mijn stijve pik langs zijn dijbeen en onderbuik wreef. Ondanks dit geweldige gevoel dat bijna alle andere gewaarwordingen uitbande, voelde ik ook iets hards langs mijn buik strijken. Ik besefte me dat dat het pikkie van Sylvan moest zijn. De gedachte maakte me zo opgewonden dat ik in zijn mond kreunde.

Sylvan verbrak de kus om op adem te komen. Naast ons was Laenor verder op de schoot van de prins geklommen en de twee waren op dezelfde manier bezig als Sylvan en ik net. Ik keek gebiologeerd toe hoe Laenor langzaam heen en weer bewoog en kon me alleen maar inbeelden hoe die beweging er onder water voor zorgde dat prins Aurelian, de zoon van de keizer, gestimuleerd werd.

Eindelijk verbraken ook die twee hun zoen en de prins keek me glimlachend aan. ‘Was dat lekker of niet?’

‘Eh… ja.’

‘En niks aan. Ik zei het toch?’ De prins aaide Laenor over diens wang. ‘Ik wilde hier eigenlijk mee wachten tot in de slaapkamer, maar nu we een gast hebben… ik kan jullie wel delen vanavond.’ Hij keek mij weer aan. ‘Zullen we ons af laten zuigen?’ vroeg hij op nonchalante toon. Ik keek de prins vragend aan. ‘Aha. Dat ken je ook nog niet. Je zult het fantastisch vinden. Kom, we moeten op de rand van het bad gaan zitten.’

Laenor en Sylvan klommen van ons af. Ik voelde mijn hart weer bonzen. Als ik op de rand van het bad ging zitten zouden de anderen mijn stijve piemel te zien krijgen. Ik voelde hun ogen op mij gericht, samen met de bewegingloze blikken van de vier standbeelden. Maar de prins hees zich zonder aarzelen uit het water. Zijn piemel was volledig stijf en stak als een machtig wapen schuin omhoog. Een dikke glanzende eikel bekroonde zijn enorme pik. Hij ging op de rand van het bad zitten, met zijn benen iets uit elkaar. ‘Kom,’ zei hij tegen mij, en ik hoorde iets van de gebiedende toon die ik zou verwachten bij iemand van de keizerlijke familie. Ik kon niet anders dan zijn bevel opvolgen.

Ik ging naast de prins zitten en zag tot mijn verbazing dat mijn piemel net zo groot was als de zijne. De prins zag het ook en hij glimlachte. Zonder waarschuwing pakte hij mijn stijve beet en gaf er een paar rukjes aan. Ik hapte naar adem. De prins grinnikte. ‘Ik weet zeker dat mijn dienstknechten je gaan waarderen,’ zei hij. Hij liet me weer los.

Sylvan en Laenor kwamen weer op ons af. Ik verwachtte dat ze ook uit het water zouden komen, maar in plaats daarvan namen ze plaats tussen onze benen. Sylvan keek naar me op met stralende groene ogen. Zijn lippen, die ik zojuist nog gekust had – mijn eerste kus – stonden iets vaneen. Ik had geen idee wat hij van plan was. Hij opende zijn mond… en sloot zijn lippen over mijn kloppende eikel. Ik legde mijn hoofd in mijn nek en kreunde luid. Sylvan zoog mijn piemel tot halverwege naar binnen. Zijn vochtige lippen masseerden mijn schacht terwijl zijn tong over mijn eikel danste. Zoiets had ik nog nooit gevoeld. Dit was veel beter dan het rukken wat ik wel eens deed.

Ik keek naast me en zag dat Laenor de piemel van de prins in zijn welgevormde mondje had. De prins legde zijn hand op het achterhoofd van de roodharige jongen en duwde hem langzaam verder over zijn pik. Met grote verbazing keek ik toe hoe de pik tot ruim driekwart van de lengte in de mond van de jongen schoof. Toen begon Laenor te proesten en de prins liet los. Laenor trok zich terug en ik zag dikke slijmdraden die van zijn lippen tot de eikel van de prins liepen. Hij haalde een paar keer diep adem en zoog toen de eikel van de prins weer naar binnen en begon er lekker op te sabbelen.

‘Aah, Laenor, wat een heerlijk mondje heb je toch,’ zei de prins. Toen keek hij mijn kant op. ‘Hoe doet Sylvan het, Darian?’

‘Hij―’ Ineens zoog Sylvan extra hard op mijn piemel, en ik voelde zijn vingers mijn ballen kietelen. ‘Hmmm… hij doet het goed.’

‘En dan te bedenken dat je je elke dag door zo’n mooie jongen zou kunnen laten zuigen… Of nog meer,’ zei de prins.

Ik zei niks terug. Ik vroeg me even af of de prins dit allemaal zo had opgezet, dat wij hier in de badzaal met deze twee heerlijke knapen zaten. Een poging mij te overtuigen te blijven. Maar waarom wilde hij me zo graag hebben? Ik kon hier niet te diep over nadenken, want Sylvan’s vaardigheden zorgden ervoor dat ik op het punt stond te spuiten. Ik wist totaal niet of dat de bedoeling was dus ik begon wat te sputteren.

‘Hmm, volgens mij staat onze gast op het punt klaar te komen,’ zei de prins. ‘Even rustig aan, Sylvan. Ik ben er ook bijna.’ Sylvan stopte met zuigen en trok in plaats daarvan met zijn hand aan mijn schacht terwijl hij likjes gaf over mijn eikel. Ik was al behoorlijk aan het lekken, maar de blonde jongen slurpte het slijmerige vocht met smaak op. ‘Hm, ja, ik ga ook komen. Sylvan, Laenor, laat ons over jullie gezichten spuiten.’

Sylvan begon wat harder te trekken terwijl zijn tong de onderkant van mijn eikel streelde. Naast me deed Laenor hetzelfde bij de prins. Ik voelde mijn ballen samentrekken en kreunde luid. Ook de prins kreunde diep. Tegelijkertijd kwamen we tot ons hoogtepunt. Het zaad spoot met zo veel kracht uit onze pikken dat de eerste stralen niet alleen op de gezichtjes van de jongens belandden, maar ook in het badwater. Sylvan hield zijn ogen dicht terwijl de rest van mijn zaad op zijn wangen en neus, zijn half open mond en zelfs zijn haar en wimpers neerkwam. Ik geloof niet dat ik ooit eerder in één keer zo veel gespoten had. Terwijl ik nog na trilde zoog de blonde jongen de laatste zaadresten van mijn eikel, die nu zo overgevoelig was dat ik half de neiging had om hem weg te duwen.

‘Dat was heerlijk jongens,’ zei de prins. ‘Maak elkaar maar schoon.’

Sylvan en Laenor lieten onze piemels los en keerde zich naar elkaar toe. Ze omhelsden elkaar in het bad en begonnen het zaad van elkaars gezicht te likken. Ze deden het met zo veel liefde en tederheid dat ik me weer besefte dat ik in geen jaren iemand had vastgehouden – tot vanavond. Toen het meeste zaad van hun gezichten was opgelikt, doken beide jongens even onder om de zaadresten uit hun haar weg te spoelen. Toen ze weer boven kwamen keken ze stralend naar mij en de prins, alsof ze dankbaar waren voor de witte regen die wij ze hadden gegeven.

‘Zijn het geen schatjes?’ vroeg de prins. Ik knikte. ‘Zullen we hen ook laten spuiten?’

‘Is… is goed.’ Ik kon al lang niet meer goed nadenken. Ik wilde alleen maar die lieve jongens hetzelfde genot bezorgen dat ze mij gegeven hadden.

De prins schoof wat naar achteren en deed zijn benen nog verder uit elkaar. Met zijn hand klopte hij op de tegels van de badrand. Met een verlegen glimlach kwam Laenor naar hem toe. De jongen hees zich uit het bad en voor het eerst zag ik ook zijn stijve pikkie. Een stuk kleiner dan die van mij en de prins, met een prachtige ronde roze eikel. De jongen draaide zich om en ging tussen de benen van de prins zitten en vlijde zijn welgevormde rug tegen diens machtige borst. Aurelian pakte de piemel van de jongen met zijn grote hand en gaf er een kneepje in.

‘Ahhh,’ kermde Laenor.

Snel volgde ik het voorbeeld van de prins om ruimte te maken voor Sylvan. Na alles wat er was gebeurd in dat bad wilde ik nu zijn piemel in mijn hand voelen. De blonde jongen kwam gewillig en drukte zijn kontje tegen mijn nog altijd gevoelige pik toen hij in mijn schoot kwam zitten. Hij legde zijn hoofd op mijn schouder en gaf me een kusje in mijn nek. Zijn lippen voelden zo goed daar. Ik kon niet geloven dat zo’n mooie jongeman ineens tussen mijn benen zat. Ik had perfect zicht op zijn lichte borst- en buikspieren. Zijn ademhaling was iets versneld waardoor zijn dunne buik wild op en neer ging. Ik liet mijn handen over dat prachtige lichaam glijden. Liet één van zijn tepels tussen mijn duim en wijsvinger rollen. Maar al snel was mijn geduld op en ik liet mijn handen afglijden naar zijn schaamstreek. Zijn piemel schokte op het ritme van zijn ademhaling, en op de eikel glinsterde een druppel glazig vocht. Mijn vingers kriebelden door de blonde haartjes rond zijn stam voor ze hem vastgrepen. Met mijn rechter hand pakte ik zijn pik, terwijl ik mijn linker hand nog iets verder liet afdalen om zijn balzak te pakken.

‘O, je vingers zijn zo ruw,’ zuchtte Sylvan tegen mijn nek. Ik raakte even in paniek. De jongen had beseft dat ik van de straat kwam. Hij moest natuurlijk niks van mij hebben, delicaat als hij was. Maar de jongen grinnikte. ‘Het voelt lekker. Anders… maar lekker. Ga door, alsjeblieft.’ Ik gaf gehoor aan zijn wens. Het voelde heerlijk om aan zijn piemel te trekken, en zijn zachte ballen lagen lekker in mijn hand terwijl ik er voorzichtig mee speelde. Naast me zag ik de prins het tempo opvoeren, en ik volgde hem. Ik voelde de ademhaling van Sylvan verder versnellen. Zijn hete ademstoten bliezen tegen mijn nek. ‘Hm. Hm. Hmmm.’ Ineens was hij aan het spuiten. Zijn piemel klopte in mijn hand terwijl stralen zaad uit zijn eikel sproeiden en in het water belandden. Het voelde erg bijzonder. Ook Laenor schoot zijn lading in het badwater.

Sylvan kronkelde tegen mij aan terwijl ik de laatste zaaddruppels uit zijn eikel perste. Mijn vingers kwamen onder te zitten. Ik veegde ze af aan zijn buik. De blonde jongen keek met een voldane glimlach naar me op. ‘Dat was heerlijk,’ fluisterde hij.

‘Oké jongens, tijd om naar bed te gaan,’ zei de prins toen de twee wat bijgekomen waren. ‘Ga maar vast. Ik kom er zo aan.’

Het kostte me moeite om Sylvan te laten gaan. Het liefst had ik hem nog urenlang vastgehouden en gestreeld. Ik keek hem verlangend na terwijl hij samen met Laenor het bad uit stapte. De jongens raapten hun togas en ondergoed op, en verdwenen daarna door de deur waardoor ze eerder binnengekomen waren.

‘Weet je al of je wilt blijven?’ vroeg de prins toen we alleen waren.

Het besef dat de zoon van de keizer naakt naast me zat, terwijl we zojuist beide hadden gespoten, kwam met volle kracht binnen. Het duizelde me. ‘Ik… weet niet. Het is zo’n vreemd idee. Ik heb het grootste deel van mijn leven moeten vechten om te overleven. Ik heb zo veel mensen zien verhongeren terwijl ik zelf maar net genoeg te eten had. Het voelt als een soort verraad naar hen om ineens in dit paleis te gaan wonen en hen als wachter buiten de deur te houden.’

De prins knikte. Tot mijn verbazing zag ik dat hij een gepijnigde blik in zijn ogen had. ‘Ik meende het toen ik zei dat ik wenste dat honger en eenzaamheid niet bestonden in het rijk van mijn vader. Ik wil er iets tegen doen. Als mijn lijfwacht zou je mij daarbij kunnen helpen.’

‘O. Dat… is een goed idee.’

Aurelian glimlachte. ‘Ik denk dat je er goed tussen zou passen. Er is nog niemand bij mij in dienst die van echte armoede komt, maar nieuwe perspectieven zijn altijd welkom.’ Hij stond op en ik vergaapte me nog eens aan zijn perfecte lichaam. Hij stak zijn hand naar me uit en ik liet me door hem overeind helpen. Hij trok me naar zich toe, tot onze verslappende piemels in het water tegen elkaar aan kwamen. Hij legde zijn hand in mijn nek en kuste me. Je zou zeggen dat niks mij meer zou moeten verbazen, maar gekust worden door een prins van het keizerrijk, waarbij ik ook nog eens had ingebroken, ging mijn voorstelling zo ver te boven dat ik overtuigd was dat ik dit alles had gedroomd. De prins zoende anders dan Sylvan. Het voelde als een machtsstrijd, alsof onze tongen met elkaar worstelden en hij per se wilde winnen. Maar ik liet me niet kennen.

Onze pikken begonnen zich weer op te richten en toen de prins de kus verbrak verwachtte ik half dat hij mij zou vragen om hem te zuigen zoals Laenor dat had gedaan. Maar hij glimlachte alleen maar en zei: ‘Denk er nog even over na. Jovan komt je zo ophalen. Je kunt hem vertellen wat je besloten hebt.’ En hij vertrok.

Ik bleef nog even in het bad zitten. Druppels zaad dreven voorbij en herinnerden me steeds weer aan wat ik net had meegemaakt.

Na een paar minuten kwam Jovan inderdaad terug. ‘Je kleren zijn gewassen, maar nog niet droog. Ik heb een nieuwe set voor je meegenomen,’ zei hij. ‘Heb je al besloten of je wil blijven?’

Ik stond op en kwam het bad uit. Ik voelde Jovan’s ogen over mijn naakte lichaam glijden, maar negeerde zijn blikken terwijl ik de nieuwe kleren van hem aanpakte. ‘Ja,’ zei ik. ‘Ik blijf.’

‘Fantastisch,’ zei Jovan. Nadat ik me had aangekleed leidde hij me door de inmiddels verlaten gangen van het paleis naar een klein slaapvertrek met maar één matras. ‘Als lijfwacht heb je recht op je eigen kamer. Mocht je toch op een slaapzaal willen worden ingedeeld, dan moet je dat maar aan Hylas vragen. Die gaat over de kamerindeling. Corvus zal je morgen een volledige uitrusting geven, en je rooster doorgeven.

Het was jaren geleden dat ik op een matras geslapen had. ‘Bedankt,’ zei ik. Jovan knikte me toe met zijn ondeugende glimlach, en vertrok. Ik strekte me uit op het matras en genoot van de zachtheid. Al snel viel ik in slaap.