Lieve lezers , het is een sprookje dus sommige zaken zijn in echt niet mogelijk

Hoofdstuk 24

Nadat Rob en Esther nieuwe paspoorten hebben zijn Adam en Eva ingeschreven en officieel wereldburger.

Als dezelfde avond de gynaecoloog langs komt om de wond te inspecteren en het verband eraf haalt is het eerste wonder een feit. In het verband liggen alle krammen los en is de wond niet alleen volledig genezen maar ook volledig verdwenen, de arts is in shock maar Esther glimlacht alleen maar en zegt “ ach ik ben niet verbaasd ik weet waar ze verwekt zijn “ en lacht naar de Arts. Rob moet ook lachen maar vraagt aan de dokter er maar beter niet over te praten. De arts schudt alleen maar haar hoofd en zegt “ ík zou voor gek worden verklaard “ en loopt de kamer uit. De baby’s kraaien wat en het lijkt wel of ze de dokter uitlachen.

In de daaropvolgende dagen gaat het goed de kinderen groeien als kool.

Esther kan tegen het eind van de week weer naar huis oftewel naar de boot en is bezig om haar spullen te pakken. Maar hoort even later een vrouw gillen en hartverscheurend huilen. Geschrokken gaat ze de gang op en ziet een knappe jonge vrouw op haar knieën op de grond. Een jonge man staat erachter en ook hij huilt en probeert de vrouw te troosten. Op dat moment komt de gynaecoloog en nog twee artsen uit de kamer en zij probeert de vrouw te troosten.

Maar het heeft weinig zin en een van de artsen komt naar Esther toelopen, en ze herkent de arts als de chirurg die de bevalling heeft gedaan. Hij zegt zachtjes “ haar kindje heeft een hart afwijking en wij kunnen niks voor haar of het kind doen, het is al een wonder dat het kindje nog leeft.”

Esther knikt en zegt “ wat verschrikkelijk“ waarop de arts zegt “ misschien dat U nog een wonder kunt verrichten voor baby June, zoals u zelf, zonder littekens bent genezen “. Rob komt net aanlopen en ziet de commotie en het verdriet in de gang. En Esther fluistert “ die mensen hebben een wonder nodig, en de dokter vraagt of ik dat even kan doen “

Rob knikt en zegt “ we kunnen toch wel even iets proberen “. Op dat moment beginnen Adam en Eva keihard te huilen en gaan ze de kamer in om de baby’s te troosten.

Maar zodra Rob Eva op zijn arm heeft stopt zij met huilen. En Adam doet het zelfde bij Esther en het gebrabbel tussen beide begint weer. Rob kijkt Esther aan en zegt “ kom op, kijken voor een wonder “. En loopt met Eva op de arm de kamer uit en Esther volgt, en lopen samen met de twee baby’s naar de naast liggende kamer. De baby ligt in een bedje met haar naam plaatje June erop geplakt. Zij ligt daar met allemaal slangen en draadjes aan het lichaampje, terwijl de hart monitor een onregelmatig ritme aangeeft. De moeder zit in de kamer als ze binnenkomen naast het bedje zachtjes te bidden, de vader heeft zijn hand troostend op haar schouder, en kijkt verstoord om. Hij wil wat zeggen maar Esther doet alleen maar “ sttt ! “. En loopt met Adam naar het wiegje toe, en de beide kinderen beginnen rare geluiden te maken. Geen huilen of pruttelen maar het lijkt wel of ze met elkaar communiceren. Dan zie ik de ogen van Eva oplichten ik heb dit nog nooit eerder gezien. Esther die glimlacht en zachtjes zegt “ kom hier schat “ en ik loop naar de andere kant van het bedje, en zie dat ook de ogen van Adam fel oplichten een helder lichtblauwe glans, en Esther zegt “ leg haar maar naast het kind “ terwijl ze Adam in het bedje legt. Ik doe het zelfde en wij zien beiden dat de ogen nog feller oplichten en het lijkt wel of de kinderen opgloeien. Esther glimlacht en zegt “ net zoals ze van de week toen ze op mijn buik lagen “

De monitor en de andere apparaten maken de meest vreselijke piep en alarm geluiden. De beide ouders kijken angstig en bang naar het oplichten van het bed.

Er komen verpleegkundigen binnen rennen en staren ook verschrikt naar het trafreel, de gynaecoloog en de chirurg komen ook naar binnen gerend en de gynaecoloog wil naar het bed toe komen als de hartmonitor stopt en een gillend geluid produceert en ze allemaal een vlakke lijn op de monitor zien, terwijl het bedje fel licht blauw opgloeit.

Dan dooft het licht en Adam en Eva beginnen te huilen terwijl de monitor weer tot leven springt en een gezond hartritme laat zien ook alle andere apparaten zwijgen terwijl onze kinderen liggen te brullen.

Esther pakt Adam weer uit het bed en ik neem Eva op en samen proberen we zachtjes wiegend de kinderen weer rustig te krijgen. Esther loopt de kamer uit en zegt zachtjes tegen de moeder bij het passeren “ Het is goed maakt U zich geen zorgen meer jullie kindje zal nog lang bij jullie blijven“. De artsen en verpleegkundigen vliegen nu naar het bedje om alles te controleren. Eenmaal op de gang vraagt Rob aan Esther “ wat was dit nou? “ terwijl Eva en Adam nog steeds brullen. Esther zegt “ een wonder Rob, ik heb dit van de week ook gezien toen ze na het voeden nog even samen op mijn buik lagen. Toen voelde ik gewoon de krammen van de hechtingen uit mijn buik komen. Wij hebben gewoon twee wonderen meegekregen van het eiland. Het lichtblauwe licht net wat je zag, en denk nog eens terug naar het meertje “ Terwijl ze weer op haar bed gaat zitten.

Rob kijkt haar aan en mompelt zachtjes “ dat had de zelfde gloed en glans als het licht uit het bedje “ Esther glimlacht terwijl ze Adam aanlegt en die gelijk driftig begint te drinken en zo stil wordt en Rob geeft Eva aan die twee tellen later haar honger stilt aan Esther haar andere borst. Esther gromt en kijkt wat pijnlijk en als Rob vraagt wat er is zegt ze “ ze zijn normaal niet zo wild met drinken het doet gewoon pijn en ik word er gewoon duizelig van “. Rob knikt en zegt “ Waarschijnlijk zijn ze uitgeput want dit moet de kinderen een hoop energie hebben gekost en die halen ze nu bij jou terug “

Esther knikt en legt haar hoofd nu op het kussen en fluistert “ dat denk ik ook “ en sluit haar ogen. Maar als Rob dan Adam wil overnemen om met een flesje te gaan voeden glimmen de ogen weer op maar nu rood en maakt hij een vreemd grommend geluid. Rob schrikt ervan en zegt zachtjes “ oké ik wist niet dat je boos wordt “

Dan komen de artsen hun kamer in en zegt de chirurg verwonderd “wat heeft U gedaan wat is er gebeurd, wij hebben net de baby helemaal onderzocht en het is kerngezond “

Rob zegt “ Dat weten we niet, hou het maar op een wonder maar het heeft ze heel veel energie gekost en dat halen ze nu weg bij mijn vrouw en dat gaat niet goed “ En terwijl hij dat zegt horen ze Esther licht kreunen en is ze ondertussen lijkbleek geworden.

Ze kijken allemaal ontzet naar het bed waar Esther nu het bewustzijn verliest.

Als de artsen dichter komen en de gynaecoloog Eva bij Esther probeert weg te halen, lichten ook haar ogen rood op klinkt er een onaangenaam geluid. Rob zegt “ we moeten zo toch wel iets doen want het gaat niet goed ze halen al de energie uit Esther.

Op dat moment komt de moeder vanuit de andere kamer binnen met haar baby op de arm om ons te bedanken. Maar als ze ziet wat er gebeurt loopt ze als verdoofd op het bed af, geeft haar baby aan een verpleegkundige af, en ontbloot haar borst.

Als ze bij het bed bed is pakt ze Adam op die niet reageert maar dorstig naar de borst van de vrouw grijpt. En als zij in de stoel naast het bed gaat zitten lurkt Adam al vredig aan haar borst. Terwijl de vrouw zachtjes een onverstaanbaar liedje begint te zingen, de gynaecoloog slaat haar handen voor de mond. En ook twee andere Maori verpleegkundigen kijken verbaasd en één slaat een kruisje.

En de chirurg fluistert “ dat is een heel erg oud Maori gebed over nieuw leven en dankbaarheid, het werd vroeger en soms nú nog gezongen tijdens een bevalling door een oude vroedvrouw. Het is niet bepaald een bekend gebed.” Na ongeveer een twintig minuten stoppen de baby’s met drinken. Esther heeft ondertussen al weer een infuus met mineralen en vitamine en andere voedingsstoffen in haar arm en komt weer langzaam bij, maar ze is dood vermoeid maar kijkt glimlachend Rob aan en zegt zachtjes “ dat weten we nu ook weer, onze kinderen kunnen wonderen verrichten maar dat kost ze heel veel energie. En dat kunnen ze als het moet bij een ander vandaan halen.”

De andere moeder zit ook ernstig vermoeid in haar stoel, maar kijkt zielsgelukkig naar Adam en naar haar kindje wat ze in haar andere arm heeft liggen.

Als Adam is uitgedronken valt hij in slaap en haalt Rob hem bij haar weg en legt hem bij Eva en bij Esther, ze murmelen allebei weer in hun slaap. De vrouw en de man bedanken ze en maken diepe buigingen voor Esther en de tweeling. Rob legt dan zijn handen op hun schouders en zegt zachtjes “ geen dank geniet van jullie kind, maar één wens en één vraag vertel dit tegen niemand. Als mensen dit weten komen ze allemaal maar dat kunnen onze kinderen niet aan. Of misschien komen er mensen om de kinderen van ons af te pakken en ze te onderzoeken en weet ik niet wat ze van plan zijn. Dus alsjeblieft dit is een wonder waarover niet gesproken kan worden “. De vader en moeder knikken ernstig en Rob krijgt nog een kus van de vrouw en zij zegt “ het geheim is bij ons veilig “

Dan verlaten ze de kamer en de andere dag het ziekenhuis met hun gezonde baby. Daar waar Rob en Esther nog een paar dagen achterblijven.

Esther moet nog twee dagen herstellen en ondertussen heeft Rob de Magic Moments omgevaren en staat het in de haven op bokken op het droge. De onderkant heeft aardig te lijden gehad en heeft verschrikkelijk veel aangroei. Maar “ king” Jerry heeft allemaal mensen geregeld die druk aan het werk zijn. Ook ‘s avonds gaat het werk door, maar dat heeft een andere reden, er rijden met grote regelmaat kleine auto’s en busjes op en af die de dure lading laat verdwijnen. Na twee dagen is deze bijzondere vracht verdwenen, en krijgt Rob bezoek van Jerry die hem een grote enveloppe overhandigd. “ Jullie bankpapieren, pasjes en wat je verder nog nodig hebt. Gefeliciteerd jullie zijn multimiljonair geworden en om eerlijk te zijn ons koningshuis ook, hier kunnen we heel veel Maori in het rijk mee ondersteunen en goede dingen doen, mijn dank broeder “

Rob neemt de enveloppe over en kijkt op de bank rekening en het duizelt hem “ zo veel ?” Fluistert hij. En Jerry zegt “ het goud is natuurlijk erg waardevast en geldt eigenlijk als onderpand van dit vermogen, maar de grootste klapper hebben jullie gemaakt met de zilveren munten. Die zijn gewoon meer waard dan de zilver prijs, verzamelaars van over de hele wereld kopen ze nu op.

De zilver waarde is nog geen $ 1000,- per kilo, maar ze gaan nu van $ 100 tot 250 per stuk naar verzamelaars. Oh en dan komt er binnenkort nog wel wat bij, want er is iemand bezig met de zakken met ruwe juwelen. Er is een hele grote handelaar zeer geïnteresseerd in deze stenen. En ik heb al begrepen van mijn expert dat er een paar hele grote robijnen tussen zitten en een diamant die nú al in ruwe vorm ver over het miljoen gaat. “. Rob kijkt Jerry aan en zegt “ je bent wel heel eerlijk tegen mij over de waarde en de prijs “. Jerry zegt “ tegen een broer lieg je niet, en ik weet dat jij hier ook goed mee omgaat en mensen zult helpen. En ik zal je in contact brengen met wat goede beheerders die dit vermogen allemaal zullen doen groeien. Geloof mij maar ze houden al jaren het koningshuis financieel overeind. “ Rob knikt dankbaar en zegt “ bedankt broer en ik zal je steunen en helpen waar nodig “. Dan zegt Jerry “ we hebben nog maar één probleem Rob, waar gaan jullie wonen, want ik heb wat dingen gehoord over jullie kinderen. En ook wat de sjamanen mij allemaal vertellen, jullie kinderen zijn heel bijzonder en tot wonderbaarlijke dingen in staat. Dingen die mensen niet zullen begrijpen en die kwaadwillende wel eens op rare gedachten kunnen brengen. Begrijp je wat ik bedoel? “

Rob knikt en zegt “ helemaal en heb dit ook met Esther besproken we hebben het nog aardig stil weten te houden maar we hebben nog geen idee hoe en waar we naartoe moeten gaan. Een ding is wel duidelijk we zullen onder de radar moeten blijven.”

Jerry glimlacht en zegt “ gelukkig dat je het begrijpt, hier op Rarotonga kunnen jullie niet blijven. Er wonen simpelweg teveel mensen en ook komen er te veel toeristen. Dan houden we het niet geheim. Maar ik heb op het eiland Atiu nog geen broer wonen, het is klein maar ook weer niet te klein, ongeveer 600 inwoners, heeft een haven en een kleine luchthaven.

Hier zouden jullie kunnen wonen er is daar op het moment nog een kleine woning beschikbaar die jullie kunnen gebruiken en als het bevalt bouwen jullie het verder uit. De grond waar het opstaat is mijn eigendom want in het huis heeft vroeger een oom gewoond en is na zijn overlijden aan zijn broer, mijn vader overgedragen.”

“ oké klinkt goed Jerry bedankt, bedankt voor alles” zegt Rob.

En een twee weken later als Esther en de kinderen het ziekenhuis volledig hebben verlaten. Wat maar goed is ook want de artsen begonnen reeds te vragen of de baby’s konden worden ingezet om opgegeven patiënten te helpen.

Maar ‘ het wonder ‘ met de baby had zowel Esther als de babietjes geen goed gedaan.

Maar nu zijn ze onderweg naar hun nieuwe huis, in de haven uitgezwaaid door vele bewoners en Jerry natuurlijk, die als enige wist van hun eindbestemming, het eiland Atiu.

Na een drie dagen rustig zeilen bereiken ze de haven, waar ze worden begroet door de havenmeester die op de hoogte was van hun komst en vertelt dat hij ze de andere dag naar het huisje zou brengen.

De andere morgen worden ze opgehaald en naar het huisje gebracht. Het ligt aan de andere kant van het eiland. En daar aangekomen wacht hun een verrassing, want de ligging is meer dan perfect en mooi. Het huisje staat op een hoge heuvel met uitzicht op de oceaan met zijn witte strand, en over een groot gedeelte van de jungle. Wat bestaat uit diverse soorten bomen en palmbomen.

Er loopt een breed pad naar beneden tot aan zee en daar zien ze een aanleg steiger.

Het huisje is in erbarmelijke staat, je kunt zien dat het al jaren heeft leeggestaan.

En als ze naar binnen gaan zegt Esther, ik wil niet veel zeggen Rob maar de Magic is meer huis dan dit krot. Hier ben je weken misschien maanden mee bezig om het mooi en bewoonbaar te krijgen.”

Rob loopt te grommen en zegt “ ik denk niet dat Jerry weet in welke staat deze woning is maar het plekje is waanzinnig.”

Dan gaan ze het pad af en lopen naar de aanlegsteiger. Ook deze is in redelijke staat niet top maar sterk genoeg om de Magic aan te meren. En ze lopen weer terug naar waar de weg eindigt en waar een grote parkeerplaats is gemaakt. Rob knikt tevreden en zegt “ook dit heeft potentie. “. Waarop Esther hem raar aankijkt en Rob verklaart “ Schat ik heb jaren een bouwbedrijf gehad en geleid. Dit is perfect voor een kraan en tijdelijke opslag voor een prefab houten woning”. En loopt lachend naar de auto waar hij Eva in de auto zet en Esther met Adam instapt. Die zelfde middag varen ze de boot om naar de steiger. En Rob gaat naar het huis om vooral te kijken hoe groot de ruimte is als hij terug komt heeft hij maten en begint aan een plan te werken. Dan duikt hij op het internet en vindt een paar schitterende prefab woningen, in Nee Zeeland. En laat het allemaal aan Esther zien en bespreekt zijn ideeën en zij is razend enthousiast en begint al door te draven. Daarna gaat hij aan het bellen met Jerry. En bespreekt zijn plannen die enthousiast worden ontvangen. Zeker omdat Rob het grondstuk wil kopen en nog een paar dingen geregeld wil hebben waar Jerry wat persoonlijk aan kan verdienen, want ook al zijn het broers hij blijft een zakenman.

Als ze die avond de kinderen op bed hebben gelegd in de slaapkamer elk in een eigen bed. Zitten ze samen weer in de kuip naar een klamme zee te kijken met een schitterende zonsondergang. Esther zit tegen Rob aan en drukt haar hete geile lichaam tegen hem aan. In zijn onschuld wrijft rob over haar borsten en streelt daarbij over haar tepels en stookt daardoor het vuur op.

Dan komt Esther overeind en draait zich om en begint de rits van zijn broek open te trekken en strijkt over zijn penis, langzaam en hij krijgt al snel een reactie. Ze tongzoenen zo heftig dat er verder niets meer is. Zij wil maar één ding...door hem geneukt worden... Haar lichaam schreeuwt erom. Even geeft ze hem de tijd om zijn kleding uit te trekken en op adem te komen. Dan zakt zij af naar zijn penis en begint als een waanzinnige te likken en te teasen. Haar natte mond om zijn heerlijke grote penis, steeds dieper en dieper. Hmmm, ze kreunt het voelt zo heerlijk. Zij kan er geen genoeg van krijgen. Dan pakt hij haar beet en draait haar om. Verbaasd vraagt zij “Wat doe je?" Hij kijkt ondeugend en zegt "Wacht maar af". Dan gaat hij achter haar staan en slaat een arm om haar middel. Met zijn andere hand glijdt hij naar de plek waar haar dijen bijeenkomen. Zij kreunt van genot. En voel zijn penis tegen haar billen aan duwen. Zij kan geen kant uit en staat tegen de wand van de cabine aan. Met zijn vingers doet hij magische dingen, het maakt haar helemaal gek. In en uit haar kut laat hij zijn vingers glijden, het vocht vloeit over zijn vingers en langs haar benen. Zij kronkelt in zijn armen en kan er niet meer tegen. Dan duwt hij haar benen verder uit elkaar en stoot bij haar naar binnen. Zij laat haar heupen zakken om hem nog dieper te voelen en maakt kreunende geluidjes. Iedere keer weer glijdt je in en uit haar. Het is heerlijk dat gevoel van hem achter haar en in haar. Met zijn vingers volgt zij het ritme van zijn heupen. Zij heeft haar lichaam niet meer onder controle. Zij komt hem tegemoet, bij iedere beweging wordt haar genot groter en groter tot zij het niet meer kan houden. Dan een explosie van ongeremde extase. Zij slaakt een kreet en voelt haar lichaam verkrampen. Direct daarna voelt zij hoe hij zijn zaad diep in haar spuit. Diep voldaan vallen ze op de kuip vloer. Dit was ongelooflijk. Dit was zalig na die lange tijd dat er geen sex meer was.

Esther duwt Rob dan achterover zodat hij op zijn rug komt te liggen. Met haar nog natte kut gaat zij op hem zitten en wrijft over zijn ballen heen. “ Heerlijk zeg, hmmm” kreunt Esther, en beweegt ritmisch en krijgt een tintelend gevoel. Ja zalig. Ondertussen glijden haar handen over zijn billen heen. Terwijl zij op hem zit glijd haar vinger naar zijn anus. En duwt haar vinger erin en begint hem te stimuleren. Rob opent zijn ogen en kijkt haar verbaasd aan. Zij kijkt hem met een geile blik terug, en zegt “ ja schat we zijn nog niet klaar, schatje “

De daarop volgende maanden gebeurt er veel, heel veel. De kinderen groeien als kool en hebben zo hun eigen taaltje maar voor de rest geen problemen.

Ze varen terug naar Rarotonga om daar het vliegtuig te pakken naar New Zealand.

Daar verblijven ze voor 4 maanden en zijn bijna dagelijks aan het shoppen.

Ze organiseren een kleine coaster met kraan, welke ze charteren. En kopen een grote prefab woning met alles erop en eraan. 4 slaapkamers 2 badkamers met grote keuken en een ruime woonkamer, apart kantoor en ruime overkapping over het terras. Airconditioning en een jacuzzi en een speeltuin voor de kinderen

Maar ook twee kleinere schuren. Hout en ijzer om de steiger te kunnen maken. zonnepanelen en een grote en een kleine aggregaat en een kleine windmolen. Twee nieuwe 4 x 4 Toyota’s. En een tweetal complete containers vol met kleding en andere spullen om een huis in te richten.

Dan weer terug naar Rarotonga en na een paar dagen na weer met diverse mensen te hebben gesproken, waaronder Jerry weer terug naar huis. Hún nieuwe thuis het eiland Atiu, want Nederland is niet meer mogelijk.

Dan heerst er een grote bedrijvigheid op het eiland, en veel bewoners komen zelfs helpen. Maar ook een crew uit new zealand wordt ingevlogen om het huis in elkaar te zetten. Maar iedereen werkelijk iedereen die op het eiland woont komt op bezoek. Maar voornamelijk om de kinderen te ontmoeten en te begroeten.

Die voordat ze al een jaar zijn kunnen lopen en de eerste woordjes al spreken. Ze ontwikkelen zich veel sneller dan normale kinderen. ten minste als ze het vergelijken met de andere kinderen die op het eiland wonen. Na een jaar is alles af, en hebben ze werkelijk een paradijs op aarde voor zich opgebouwd.

Rob begint weer een bouwbedrijf maar zet zich meer in om op de eilanden betaalbare milieu vriendelijke woningen te bouwen.

Maar ook scholen en gemeenschaphuizen en winkels. Samen met Jerry en de andere “broers “ zorgen ze voor voorspoed onder de bevolking, zonder op te vallen.

De kinderen groeien als kool en zijn veel verder in hun ontwikkeling dan hun leeftijdsgenoten. Esther geeft ze onderwijs maar daarnaast nemen ze alle kennis op van het internet als sponzen.

Ze spreken als ze 5 jaar zijn al 9 verschillende talen. Nederlands, Engels, Maori in verschillende dialecten, Spaans, Portugees, Chinees, Russisch, Frans en Duits. Maar ook fysiek zijn ze superieur aan de andere kinderen ze zijn veel sterker en sneller. Eva is een turn fanaat en gek van ballet en dansen. Terwijl Adam is gek op voetbal en basketbal en rugby. En is groot fan van de All Black en doet voor het begin van de wedstrijd aan de Haka fanatiek mee.

Maar ze hebben ook hun eigen taaltje nog steeds en het is ze opgevallen dat ze niet kwaad moeten worden.

Dan worden de ogen rood en bezitten ze over een haast onmenselijke kracht.

Iets wat Rob meemaakt als Adam niet mee mag in de auto. En de toen 7 jarige boos reageerde waarop Rob hem de les las.

Hij ziet hoe de ogen rood opgloeien en Adam aan de trekhaak de Toyota 4x4 pick up truck optilt.

Eva komt er dan bij en neemt het dan voor Rob op en hij ziet ook haar ogen van kleur veranderen. Maar dan laat Adam los en wordt het weer rustig. Wel hebben Esther en Rob hier nog veel gesprekken over. Ook als de kinderen ouder worden. De rode ogen blijven dan ook weg.

Maar de kinderen doen ook nog steeds goede dingen. Kinderen die ernstig ziek zijn bezoeken ze, waarna het daarna weer beter gaat. Ze helpen baby’s en heel soms een oudere man of vrouw. Maar dan blijkt er altijd iets achter te zitten. Alleenstaand met kinderen is het meestal een van die factoren. Op school zijn ze super intelligent en als ze 18 jaar zijn gaan ze naar new Zeeland op kamers om te studeren.

Allebei kiezen ze voor geneeskunde en vliegen door de studie, doen 2 jaar in een, en dat valt dan helaas weer op.

Ook het feit dat ze nu minder in de zon en zee komen een aparte witte kleur hebben en helder blauwe ogen en hel blond haar. En daarnaast sprekend op elkaar lijken.

En behalen zo de frontpagina van de krant, zeker omdat Eva als jongste arts ooit, een hart transplantatie verricht en dat op een geheel eigen wijze. De patiënt herstelt hiervan veel sneller. En Adam nog tijdens een behandeling een heel effectief medicatie tegen longkanker ontwikkeld. Staan ze al gauw in de belangstelling van de wereld en worden ze bekend als de wonder twins.

Maar zodra de studies zijn afgerond hebben ze beide genoeg van de belangstelling en gaan terug naar Rarotonga Hospitaal, wat ze vergroten en daar patiënten vanuit de hele wereld behandelen. Patiënten die ze vaak op eigen kosten in laten vliegen. Nadat ze zijn teruggekeerd komt er een ook een jonge Amerikaanse arts naar de eilanden waar Eva haar hart aan verliest. En in het hospitaal wordt Adam verliefd op een hele knappe vrouwelijke Maori arts die June heet, en ook behoorlijk slim is.

Als Esther dit hoort moet ze lachen en zegt tegen Rob, “ ik weet haast wel zeker dat zij het baby meisje wat is wat ze samen hebben gered “.

Rob en Esther leven vrij terug getrokken en onder de radar. Want sinds de terugkeer van het eiland verouderen ze wel maar in een heel ander tempo dan de overige mensen. Als Jerry in een rolstoel komt en er uit ziet als een hele oude man, ziet Rob er nog uit als een veertig jarige.

En Rob wordt dan door Jerry en de andere broers gekozen als nieuwe “ voorzitter “ van de clan. Waardoor hij nog meer mogelijkheden heeft om de bevolking te helpen. Ze gaan in die jaren nog een keer naar Nederland om hier zaken te regelen.

De kinderen van zijn oude partner krijgen een toelage en zijn vrouw het grootste deel van zijn vermogen. De rest wordt overgemaakt naar de rekening van het hospitaal in Rarotonga.

Op het eiland waar ze wonen krijgen ze nog meerdere keren bezoek van de oude Sjamaan.

Die op een dag als ze samen zijn een in leer ingebonden oud boek laat zien met allemaal verschillende tekeningen. Maar ook een tekening gemaakt van het eiland en de twee manen. En dan een tweede tekening van het blauwe meer met het monster erin met een speer in zijn borst.

En een tekening van het VOC schip en een tweede van het schip met de kooien erin met allemaal mensen achter tralies.

En dan een tekening van een heel apart voertuig wat lijkt op een soort vliegende schotel. Dan een van een man op een tafel onder de vreemde tekens.

Dan wijst hij op de tekening met de man op de tafel onder de vreemde tekens en dan naar zijn eigen lichaam wat onder de tatoeages zit. En dan met 1 vinger naar de tekening en dan laat hij zijn andere vinger over zijn borst glijden en ze zien dan de lijnen van de tekening op de borst staan.

Als Esther en Rob dit zien begrijpen ze zijn verhaal en zijn verschrikt. De oude man vertelt met deze tekeningen zijn levensverhaal hij moet een van de slaven zijn geweest op het VOC schip, hetgeen dus inhoudt dat de man meerdere honderden jaren oud is. Hij grijnst en tikt op hun hoofd en zegt weer “. Bezoekers van het eiland worden heel erg oud “

Hiermee eindigt dit sprookje en dus dit verhaal en ik moet zeggen dat deze uitdaging van Zazie best wel pittig was. Dat het mij op bepaalde momenten niet bepaald makkelijk afging. Ik ben tot de ontdekking gekomen dat ik te realistisch ben voor sprookjes, maar hoop dat jullie het toch leuk hebben gevonden.