Door: Tdid
Datum: 23-12-2024 | Cijfer: 9.7 | Gelezen: 3520
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 34 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Eiland,
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 34 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Eiland,
Vervolg op: Vergeten Eiland - 16
Lieve lezers , het is een sprookje dus sommige zaken zijn in echt niet mogelijk
Hoofdstuk 23
Het is twee dagen varen vanaf PakuPaku naar Rarotonga en als ze op zee zitten zegt Esther tegen Rob. “ geloof jij het nou wat die oude man allemaal zei. Ik kan het me niet voorstellen dat we een tweeling krijgen, dan zou ik toch zoiets moeten merken. Ja ik heb een dikke buik, maar ik heb vroeger vriendinnen gehad die dikker waren dan ik.”
Rob kijkt naar Esther en haar buik, Ja het is een mooie ronde toeter. En volgens zijn idee is ze nog lang niet zo ver zwanger. En zegt dit ook tegen Esther. “ lieverd, we hebben geen idee wanneer je zwanger bent geworden. We gaan er beiden van uit dat dit wel eens bij die laatste zwempartij is geweest. Maar het kan ook eerder geweest zijn. Ja mijn zuster was ook veel dikker tijdens de zwangerschap van mijn nichtje. Maar ik geloof die sjamaan wel, ik weet niet of je het nog herinner maar hij sprak Nederlands met ons hè. Toen die verklaarde dat we tijdreiziger zijn. Want die krant was van 2033 terwijl ik jouw op 14 augustus 2023 heb ontmoet. Er zijn heel veel gekke dingen gebeurd Esther. Wij hebben heel veel gekke dingetjes meegemaakt, zeker jij. En weet jij nog dat toen jij mij ontmoette dat je zei dat je het niet kon geloven dat je al meer dan 20 jaar op het eiland had gewoond. Allemaal onverklaarbare dingen
Dus ja, ik geloof zo maar dat die oude man gelijk heeft gehad. Dus we moeten maar naar Rarotonga en daar naar het ziekenhuis en maar een echo laten maken.
En dan zien we wel verder. Alleen hoe gaan we dat doen, twee baby’s op een boot.
Esther lacht “ we gaan het zien Rob”, alles op z’n tijd ditmaal. “
En dat was alles wat er over werd gezegd. Ze bespreken de hartelijkheid en openheid van de mensen. De gastvrijheid en de levensstijl en beide waren het erover eens dat deze eilanden wel een heerlijke plek zou zijn om te wonen. Dan gaat Rob een paar uurtjes slapen en wisselt hij ergens begin middag Esther af. Hierop is Esther weer vertrokken en zo wisselen ze elkaar af. Tot de volgende middag, dan is Rarotonga in zicht. Ze ronden het eiland en zien dan de marina. Er liggen nog meer boten in de haven, wat grote jachten en een paar grote zeilschepen. Als ze de haven in varen staat er weer een soort van ontvangst committee klaar om de touwen op te vangen. Weer een grote groep locals waarvan er één zich voorstelt als Jerry, die zegt “ mijn broer heeft mij gebeld en gevraagd jullie te helpen. Want jullie hebben een lange reis gemaakt. De sjamaan heeft mijn broer alles verteld, dat jullie gezegend zijn en dat jullie een geschenk van de goden bij u draagt”
Esther en Rob kijken elkaar aan en knikken alleen maar. De mensen zijn wederom super behulpzaam en hebben voedsel bij zich, waaronder een schaal kippenpootjes.
Rob en Esther moeten lachen als ze het zien. En de vrouw die het aanbiedt zegt in wat gebroken Engels. “ u vinden dit lekker toch, zus mij gezegd “. Esther en Rob hadden vriendelijk bedankt en zaten even later smakelijk te eten op een grasveld met alle andere mensen om zich heen. En alle vrouwen moesten Esther aanraken en sommige bogen en kusten haar handen.
Esther voelde zich behoorlijk opgelaten en zei tegen Rob. “ Het lijkt Afrika wel als we weer eens in een nieuw kamp kwamen. Hier werden mijn ouders ook zo begroet. Als of het koningen waren “
Rob zegt “ laat het maar gebeuren Esther, beter dit dan moeten vechten toch?”
Dan komt er een typische Engelsman op hun af, in een strak wit uniform en een soort kapiteins pet op. Rob reageerde ook meteen “ Nou daar heb je het gedonder al “
Maar niks is minder waar. De man stelde zich netjes vóór als de havenmeester en zei “ ik heb begrepen dat U gasten bent van Jerry. En dat Uw vrouw zwanger is en dat U dringend medische zorg nodig heeft . Als U wilt kunt U uw schip verplaatsen naar de A steiger waar U zo lang kunt verblijven als nodig is.
Er is nog een box beschikbaar bij het hoofdgebouw waar U verdere toilettaire voorzieningen heeft. Indien nodig kan ik U nú nog naar het hospitaal brengen. Anders sta ik morgenochtend vroeg weer tot U beschikbaar” Rob bedankt de man vriendelijk en vraagt waar de box precies is en dat het goed gaat met zijn vrouw maar dat ze advies heeft gekregen om naar de zwangerschap te laten kijken.
De havenmeester nodigt hem uit om even mee te lopen zodat hij de plek kan aanwijzen. Hetgeen Rob ook doet, Jerry gaat met hem mee. En het valt Rob op dat Jerry met alle respect wordt behandeld en aangesproken.
Als Rob de plek heeft gezien en de havenmeester heeft bedankt, loopt hij met Jerry terug. En kan zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. “Waarom is iedereen zo vriendelijk en kent iedereen jou Jerry?”
Jerry begint te lachen en zegt dan “ omdat ik de ongekroonde koning van de eilanden ben. De oorspronkelijke bewoners de cooks Maori bestaan uit allemaal stammen en op alle eilanden heb je stadsraden en eilandraden en hiervan ben ik de voorzitter, zoals dat tegenwoordig heet. Net als mijn vader voor mij en mijn opa voor hem. Alleen werden we toen nog koning genoemd. Nu noemt men het voorzitter. “ En hij buldert dan van het lachen. Rob kijkt verbaasd en Jerry glimlacht en zegt dan zachtjes “
Ondanks dat de eilanden onder Nieuw Zeeland vallen is er onder de bevolking nog steeds een stammen cultuur, een Maori cultuur. En die boven alles staat hier op de eilanden. En ik ben door een van mijn neven gebeld over jullie en ook wat Asbaradaki onze oudste en wijste sjamaan over jullie heeft verteld. En uw vrouw heeft dringend hulp nodig want zij draagt een groot geschenk van de goden met zich mee.
Dus ik ga erop toezien dat jullie alle hulp krijgen, dus als er iets is waarmee ik kan helpen vraag het, en ik ga mijn uiterste best doen. “
Rob knikte begrijpend en zei “ Alvast bedankt koning Jerry, dat ga ik zeker onthouden.”
Dan zijn ze bijna weer bij de boot, en Rob wil hem samen met Esther omvaren. Maar daar kwam niks van in, Esther mocht niks doen van de vrouwen. Ja netjes aan boord klimmen en gaan zitten. En Rob en Jerry en nog twee mannen voeren de boot om en legde aan op de voor hun aangewezen en vrijgemaakte plek.
Eenmaal aangekomen kreeg Rob een mobiele telefoon van Jerry, en met een “
mijn nummer staat in geprogrammeerd, als er wat is bellen.” Werd afscheid genomen en waren ze weer samen. Rob vertelde Esther wat Jerry allemaal verteld had en sloot af met, dus we gaan het morgen wel zien.
De andere morgen werden ze wakker gemaakt door een kloppen op het dak, en Rob ging kijken wie het was. Dat was de havenmeester die ze kwam ophalen want ze hadden een afspraak op de poli van het ziekenhuis. Dus snel wat eten en aankleden en toen in de grote landrover van de havenmeester naar het ziekenhuis.
Daar werden ze reeds opgewacht door twee verpleegkundigen die Esther in een rolstoel zette en naar binnen reden. Esther had geprotesteerd maar geen schijn van kans, de rolstoel in. Direct door naar een behandelkamer en een knappe gynaecologe kwam de kamer binnen. Zij was duidelijk van Maori afkomst net als de twee verpleegkundigen trouwens.
En binnen 5 minuten werd er een grote koude klodder gel op de dikke blote buik van Esther gespoten en weer het echografie apparaat over de buik gehaald.
Ze hoorden gelijk het geluid van kloppende harten en kwamen de witte vlekken op het scherm. Het was wel duidelijk dat er twee baby’s te zien waren. Maar even later een verontrustende blik op het gezicht van de knappe dokter. Die even later zegt “ het is maar goed dat U hier gekomen bent. De beide baby’s liggen namelijk gedraaid. En als ik zo de beelden bekijk zijn ze al volgroeid en bent U eigenlijk over tijd
Er werd gelijk wat Urine getrokken en hier ging een stripje in, wat in no time helemaal zwart verkleurde. “ Lieve mensen “ zei de dokter “ we zullen de kinderen met spoed moeten gaan halen. Want gezien deze simpele test bent U nu uzelf als uw kinderen aan het vergiftigen. Ik weet niet wie jullie heeft doorgestuurd maar die heeft het goed gezien “. Esther keek mij en de dokter ongelovig aan en zei “ Een sjamaan op PakuPaku dokter die alleen maar met zijn handen over mijn buik heeft gewreven. Maar ik voel me zelf kiplekker. “
De dokter sloeg haar hand voor de mond en brabbelde wat in een door Rob en Esther onverstaanbare taal tegen de beide verpleegkundigen. Het enige wat ze hoorde en meekregen was Iets wat leek op abracadabra en PakuPaku. Maar de twee verpleegkundigen knikten en vlogen de deur uit. En even later zei de dokter “ we gaan U even douchen en dan gelijk klaarmaken voor de operatie kamer, gefeliciteerd U wordt vandaag nog papa en mama. “
Weer kwam er een andere verpleegkundige aangesneld en Esther werd meegenomen.
Rob werd ook meegenomen en ook hij moest en mocht zich douchen.
Er werden toilet spullen gebracht en een scheermes. Ook werd er een schoon wit verpleegkundige uniform voor hem klaargelegd. Rob was verbaasd over de gang van zaken, en moest wel om lachen. En had een grapje gemaakt naar de zuster “ van zo erg stink ik toch ook niet “
Maar er werd vriendelijk terug gelachen en Rob moest eerlijk bekennen dat het warme water, de shampoo en het scheerapparaat wel een verademing was. Want de laatste maand had hij met een bot harkje geprobeerd om zijn gezicht nog iets toonbaar te maken. Hetgeen niet echt goed gelukt was. Gezien de blik in de spiegel. Hij leek wel een zwerver. Eenmaal klaar werd hij meegenomen naar de OK waar Esther al helemaal klaar lag. Ziekenhuis jasje aan, haren nat en onder een mutsje. Maar met een heel tevreden gezicht.
Ze keek naar Rob en zei “ ja daar is tie weer die lekkere kerel waar ik verliefd op ben. Heb je ook zo lekker gedoucht Rob, hebben ze jou ook helemaal in de sop gezet en afgesponst.”
Rob had gelachen en gezegd “ helaas niet Esther, al moet ik zeggen dat er wel een paar bijliepen die mij ook wel de rug hadden mogen wassen. “. Esther reageert met “ jullie mannen zijn ook allemaal het zelfde als de vrouw van huis is krijgen ze praatjes. Maar laat ik het niet merken Robbie dat er iemand aan mijn speelgoed zit “
Dan komt de dokter weer binnen met nog een paar mensen in witte pakken met handschoenen en een mondkapje voor.
“ Nou daar gaan we dan “. En ze rijden twee schermen tegen het bed aan en weer een groot groen laken erover. Rob en Esther krijgen een mondkapje voor en Esther krijgt een prik in haar arm. Wordt even later op haar zij gedraaid en krijgt dan twee prikken in haar rug. Even later kijkt een arts van achter het scherm en zegt “ voelt U dit? “
Esther schudt haar hoofd en zegt “ helemaal niks, ik voel me tenen niet eens meer “. De arts grinnikt duidelijk hoorbaar en zet de grote lampen aan boven de tafel.
En nog geen twee tellen later gaan alle lampen uit, en is het pikkedonker. Wat dan wordt vervangen door een wonderbaarlijke blauw schijnsel. En ze horen de artsen verschrikt praten en dan na misschien een minuut het geluid van twee huilende baby’s. Nou huilen is een groot woord, meer krijsen.
Rob en Esther zien de artsen en verpleegkundigen allemaal verbaasd kijken en een verpleegkundige slaat een kruisje en gaat op haar knieën zitten en begint te bidden. Rob en Esther schrikken zich wezenloos. Maar horen de andere artsen en verpleegkundigen opgewonden praten. En de lampen gaan weer aan.
Dan een dokter met een levensgrote smile die van achter het scherm kijkt en vol bewondering zegt “ wat zijn ze mooi ! Gefeliciteerd met Uw kinderen. U bent ouders geworden van een schitterende zoon en dochter. “
Dan even later komen er van beide zijden van het scherm twee blonde koppen tevoorschijn, met een ivoor kleurige huid.
Gewikkeld in een licht blauwe handdoek, worden ze bij Esther op de borst gelegd. En het eerste wat ze opvalt zijn de heldere felblauwe ogen. Die Esther aankijken, het krijsen en huilen verstomt en de beide baby’s kijken Esther aan en beginnen zachtjes te murmelen. En vier handjes met piepkleine vingertjes beginnen aan een zoektocht naar wat lekkers. Wat onbereikbaar is vanwege de groene doek en het pyjama hemd. De zusters brabbelen opgewonden en ze horen het geluid van een soort niet tang. De dokter kijkt over het scherm en zegt, “ we zullen het zo mooi mogelijk hechten “.
Na een goede vijf minuten worden de schermen weg gehaald en zien ze een verband op de buik van Esther.
Dan zegt de dokter, ik zal jullie nog even moeten plagen want we moeten de baby’s nog even verder moeten checken en even wassen. U kunt wel even meekijken papa “
En 6 verpleegkundigen gaan gelijk aan de slag. Nemen de baby’s mee, die gelijk weer beginnen te krijsen. Dan naar een andere ruimte waar geluisterd wordt en allerlei testjes. Ze hebben alle twee tien vingers en tien tenen, twee oren en twee ogen die fel blauw zijn en haast licht lijken te geven. Ze zijn perfect en kerngezond Hun huid glanst en heeft de kleur van een parel. en dan gaan ze in een lekker warm badje en worden ze voorzichtig gewassen. Het warme water heeft een wonderbaarlijk effect op ze. Ze maken gelijk zwembewegingen en ze maken een giechelend geluid. De verpleegkundigen zijn allemaal stom verbaasd en praten opgewonden over het gebeuren.
Dan komen de dokters ook kijken en ook zij zijn verbaasd, maar feliciteren Rob met zijn kinderen. En hoe gaan ze heten vraagt de dokter dan aan Rob. Die kijkt naar haar en zegt “ Dat ga ik nú met mijn vrouw overleggen “. En gaat terug naar Esther en vraagt Esther “ heb jij al nagedacht hoe wij onze kinderen gaan noemen?”
Esther begint te lachen en zegt dan “ stiekem wel een beetje Rob, misschien vind jij het raar. Maar ik denk dat ze verwekt zijn tijdens het zwemmen in het meertje. En die plek voelde voor mij aan als de hemel in de hel van het eiland. Dus ik dacht aan Adam en Eva “. Rob begint te lachen en zegt “ helemaal goed, niks op tegen en volkomen mee eens. Ik ga het de dokter vertellen, dat de kinderen Adam en Eva de Velde gaan heten “. En dat ging Rob doen en toen hij tegen de arts de namen vertelde begon iedereen spontaan te klappen.
“Betere namen had U ze niet kunnen geven, want wij hebben vandaag de geboorte van een wonder meegemaakt. Iets wat we maar beter niet kunnen gaan vertellen want we worden voor gek verklaard “
Rob keek verbaasd, en de grote mannelijke collega arts legde zijn hand op zijn schouder en fluisterde “ beste Heer Uw kinderen zijn geboren vanuit een goddelijk licht, een licht wat straalde van uit de buik van Uw vrouw op het moment dat ik de incisie maakte. Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt of gezien. En het licht heeft mij en mij collega’s geraakt en het enige gevoel wat we kregen was een gevoel van liefde veiligheid en vrede. Uw kinderen zijn heel bijzonder en ik geloof dat we nog veel wonderen zullen beleven “
De andere artsen die allemaal aan de kant van het scherm hadden gestaan knikten en een sloeg weer snel een kruisje.
Daarna werden de baby’s weer bij Esther gebracht en werden ze naar zaal gereden.
En even later zat Esther half rechtop, met aan elke borst een kindje wat fanatiek aan het drinken was.
De rest van de dag bleven ze op de kamer waar alleen Esther en de baby’s lagen. En gedurende de dag kwamen er allemaal verpleegkundigen en artsen voorbij om te feliciteren en om het wonder te aanschouwen.
Rob mocht die dag ook blijven slapen maar ‘s avonds kwam de Arts nog voorbij en vroeg of Rob hún paspoorten bij zich had. Dit vanwege de administratieve afhandeling van de geboorte en de rest.
Hierop had Rob gezegd van niet en dat hij er na op zoek moest gaan. Hij vertelde er gelijk maar bij dat ze schipbreuk hadden geleden en veel zaken verloren waren gegaan. De arts knikte en zei dat ze het begreep maar dat dit wel een probleem zou kunnen zijn. Maar ze zei ook ik kan wel voorlopig wat regelen maar ík moet binnen een week de geboorte officieel aangeven en uw kinderen registeren.
Rob had geknikt en gezegd dat hij aan boord moest gaan zoeken.
Als de dokter weg is, kijkt Esther vragend, en Rob vertelt het probleem.
Als hij met beide paspoorten zou aankomen dan zouden ze zien dat Esther niet meer lijkt op de dame op de foto, maar ook dat ze over de meer dan zeventig jaar is.
Esther slaat haar hand voor haar mond. Ja kut. Ik ben van 1962 en we zitten nu in 2033
Fuck Rob. Wat nu ?
Rob denkt na. Dan zegt hij Esther er is misschien een oplossing maar dan moet ik met Jerry gaan praten. Want we hebben grote problemen anders, ook ik ben al ruim over de zestig nu. Dat klopt ook niet.
Maar ook mijn bankpasjes, creditcards zijn allemaal verlopen. Het was 2023 toen ik bij jou strandde en nu zijn we 10 jaar verder.
Esther begint te lachen en zegt dan “
joh betalen we de rekening toch in goud baren “. Rob lacht mee, maar als een boer met kiespijn. En zegt dan “ ook dat wordt erg lastig Esther want hoe gaan we dat verklaren dan. Kunnen moeilijk verklaren dat we op een eiland gezeten hebben wat op geen enkele kaart voorkomt en daar een VOC schip hebben geplunderd. “
Esther knikt dan begrijpend en zegt “ mooi zijn we eindelijk terug zitten we nog steeds in de shit “
Rob zegt er is maar één manier en daar heb ik de hulp van een koning voor nodig “
Esther lacht “ ja king Jerry “
En Rob pakt zijn telefoon zet hem op speaker en belt het nummer, het gaat drie keer over en ze horen “ gefeliciteerd met Adam en Eva lieve mensen, wat kan ik voor jullie doen?” Rob brabbelt “ hé hoe weet jij nou.. “. Verder komt hij niet want Jerry begint te lachen en zegt “ een goede koning weet alles “. Dan word het weer serieus en na wat heen en weer gepraat vraagt Rob
“ Jerry kan ik je morgen treffen op mijn boot? Alleen ! Want ik heb nee wij hebben een groot probleem. En nee niet over de telefoon maar face to face en heel vertrouwelijk. “ Jerry had gebromt. En gezegd “ oké morgenochtend om 10 uur op jouw boot “. Dan praten ze nog even over de bevalling en wat Jerry heeft gehoord.
Hij weet veel maar niet alles blijkt.
Dan wordt de verbinding verbroken en praten Esther en Rob nog wat na en kijken hoe hún twee kleine kindjes lief liggen te slapen. Die nacht moeten ze nog twee keer aan de borst en worden verschoond. Hetgeen heel lief door een verpleegkundige wordt gedaan die bijna staan te vechten wie het mag doen. Gelukkig zijn het er twee dus maken ze twee zusters tegelijk blij.
De volgende ochtend vroeg vertrekt Rob naar de haven. Met een taxi die hij niet hoeft te betalen. Opdracht van Jerry had hij lachend gezegd. En even later zit Rob te wachten en komt even later Jerry de steiger oplopen. Maar hij is niet alleen maar met een grote andere man en Rob baalt ervan want dat was niet de afspraak.
Maar dan wijst Jerry naar een bankje en de grote man gaat op het bankje zitten.
En loopt Jerry alleen verder, bij de boot zegt hij “ hallo Rob hier ben ik dan, sorry maar mijn status vereist dat ik een bodyguard bij me heb “. Rob lacht “ het is je vergeven, maar zullen we naar binnen gaan want dit kan ik niet aan de grote klok hangen “
Jerry knikt en zegt dan lachend “ het is geloof ik heel ernstig, jullie hebben toch niemand vermoord en worden gezocht door Interpol?” Rob lacht “ nee dat niet maar het is nogal bizar verhaal, en ik heb hulp nodig en iemand die ik kan vertrouwen. En dat laatste is mijn angst maar mijn intuïtie zegt dat je een goed mens bent en mijn intuïtie heeft me nog nooit in de steek gelaten “
Dan gaan ze de kajuit in en Rob begint te vertellen. Zijn schipbreuk, de kennismaking met Esther, het eiland en het meertje. Maar ook van het monster. Jerry knikt en vraagt af en toe dingen. Dan herinnert Rob zich de externe harde schijf van uit het vliegtuig.
Ze kijken en Rob spoelt een groot stuk door. Met de lachende opmerking, anders ben jij helemaal afgeleid maar dat hou je nog tegoed. Jerry had gelachen maar na het zien van de beelden van het monster lacht hij niet meer. Hij wijst naar het scherm en zegt “ jullie hebben met een taniwha gevochten? “. Rob kijkt hem vreemd aan en Jerry zegt “ ik kan je hele oude rotstekeningen laten zien gemaakt door onze voorouders en daar staat een gelijk uitziende monster figuur op. Dit is het wezen wat alle Maori vrezen “. Rob antwoord “ we hebben er mee gevochten en Esther heeft het gedood”. Jerry knikt en fluit zachtjes tussen zijn tanden. “ onze machtigste sjamaan heeft zich duidelijk niet vergist in jouw vrouw “
Dan vertelt Rob verder en vertelt over het VOC schip en het gevecht met het monster, de taniwha. En over hun ontsnapping en reis over de eindeloze zee.
Als hij is uitverteld zegt hij, nu je ons verhaal kent dan laat ik je nú ons probleem zien.
En geeft de twee zwaar verlopen paspoorten aan Jerry. Eerst zijn paspoort en Jerry kijkt erin. Kijkt naar Rob en dan naar de foto en dan naar de geboorte datum. En zegt dan “ dat moet een heel bijzonder eiland zijn geweest “
Dan pakt hij het paspoort van Esther en ziet de foto en de geboorte datum. Waarop Jerry zegt “ Jezus ze is nog ouder dan mijn moeder “ Rob zegt “ dat kan ik je niet zeggen, maar dat meer was de bron van eeuwige jeugd, van eeuwig leven “
Jerry knikt en zegt “ ik begrijp het probleem en hier zou ik je wel mee kunnen helpen. Maar probleem is geld. Ik moet mensen gaan vragen om dingen te doen die illegaal zijn. Die hun baan kunnen kwijtraken als het uitkomt, die gaan dit niet doen op mijn verzoek alleen”
Rob kijkt Jerry weer aan en zegt “ in hoeverre kan je dit regelen en hoeverre kan ik je nog meer vertrouwen”
Jerry reageert heel verontwaardigd op deze opmerking en Rob moet weer op hem inpraten. Maar zegt dan “ Jerry wat ik je nú ga laten zien, daar zijn mensen toe in staat om te doden. “. “ Dan is er maar één manier” zegt Jerry, “ we worden broers, en broers zijn ervoor het leven. En geven hún leven om je broer te redden “
Rob kijkt vreemd als Jerry opstaat en een leren mapje van onder zijn blouses vandaan haalt. Het heeft duidelijk om zijn nek gehangen.
Hij legt het mapje op tafel en opent het.
Aan een binnen kant zitten een paar bloedige vingerafdrukken. Een klein mesje met een ivoren handvat en een lint met vreemde tekens erop en een paar mooie schelpen erop.
Hij kijkt Rob aan en wijst op de vlekken het zijn er vijf in totaal. “ dit zijn mijn broers “
Zegt hij dan “ en zoals je ziet zijn het er niet veel maar dit zijn mijn vertrouwelingen. Deze persoon heb je ontmoet dat is mijn neef op PakuPaku. De andere beheren ook allemaal een eiland. Als koning mag ik niet meer dan 10 broers hebben volgens de wetten en regels van ons land. Dus dit is het grootste eer en verantwoordelijkheid die ik je geef en krijg. Ga je hiermee akkoord. “
Rob knikt en zegt “ als je me deze eer toe vertrouwd dan heb ik verder geen geheimen meer voor jou “
goed zegt Jerry “ mag ik je rechterhand “
Rob geeft zijn hand en Jerry houdt hem omhoog, en zet zijn hand ertegenaan en bindt dan onder het mompelen van allerlei onverstaanbare woorden het lint op hun rechterwijsvinger. Hij ziet dan dat er reeds vijf littekens op jerry zijn vinger staan.
Dan pakt hij het mesje en haalt het een paar keer langs het leer alsof je een oud scheermes aanzet. Dan wordt het gemompel luider en opeens haalt hij het mes over beide vingers. Het doet even pijn en het bloed loopt langs hun vingers. Jerry doet dan de hand naar beneden zodat er wat bloed op de vinger toppen zit.
En druk dan het lederen lapje op de bebloede vingertoppen en maakt zo een afdruk. Dan weer een gemompel en Jerry haalt het lintje van hun vingers.
En leg het lint het mesje en het mapje op tafel. En zegt dan “ mijn broeder “ en geeft Rob een stevige hand. Waarop Rob antwoord “ mijn dank mijn broeder “
En ze kijken elkaar lachend aan. Dan staat Rob op pakt een fles Schotse wishkey en vult twee glazen. Geeft er een aan Jerry en toast en zegt dan “ mijn broer “
En slaat het glas achterover, Jerry volgt zijn voorbeeld.
Dan zegt Rob terwijl hij nog steeds staat”Ik denk dat dit een hoop problemen kan oplossen “ En haalt het luik weg en tilt het kratje op en haalt het doek weg.
En daar ziet Jerry de berg met goud en zakken zilver. Hij zucht en fluit dan voor zichzelf uit en zegt dan “ doe mij nog een borrel “. En Rob moet lachen. En schenkt de glazen nog een keer in.
Jerry is even stil en zegt dan “ ja dit lost wel een hoop problemen op. “
En Rob zegt “ en dat daar wil ik eigenlijk legaal op een bank hebben liggen zodat ik hiervan kan leven. Maar ook mensen kan helpen, weet je iemand die door pech zijn rekeningen niet kan betalen of een kind dat goed kan leren maar waarvan de ouders het niet kunnen betalen naar school sturen.
Wat denk jij, is dat mogelijk? “
Jerry begint te lachen en zegt “ je bent koning of je bent het niet. Er is nog steeds een fabel over een Maori schat, en die hebben wij gevonden Rob. “
Rob kijkt een beetje dom en Jerry zegt “ ook ik zal iets moeten verklaren als ik dit naar de bank breng”
Dan begrijp Rob het en begint ook te lachen
En Jerry zegt “. Ik hoop dat je in ieder geval wel je 10 procent belasting hierover aan mij betaald?” Rob kijkt even raar en Jerry zegt “ he taxi van vandaag rijdt niet voor niets, ik heb ook mijn kosten, en van die 10 procent kan ik een hoop goede dingen doen. Je hoeft niet bang te zijn dat ik ineens een kasteel ga bouwen of zo. Trouwens waar willen jullie eigenlijk gaan wonen straks.
Ik heb nog wel een eiland over waar ik nog geen broer heb wonen “
Rob begint te lachen “ je waarschijnlijk wel ergens op de eilanden of op Nieuw Zeeland.” Jerry lacht “‘ik zou een eiland nemen “
Dan praten ze verder over hoe en wat. Jerry zegt “ ik ga jullie boot wel laten bewaken. Totdat ik wat mensen gesproken heb.
Wacht zegt Rob en haalt was zilvermunten uit een zak. “ hiermee gaan ze vast beter luisteren naar je Jerry “
Die lacht en steekt de munten in zijn zak.
Dan bedekken ze het goud weer en Jerry hangt zijn mapje weer om zijn nek. En steekt de paspoorten in zijn zak.
En dan verlaten ze samen de boot. Jerry doet buiten een belletje en ze lopen naar de grote man op het bankje. Jerry zegt “‘sorry dat het zo lang duurde maar we hebben goede zaken gedaan. En ik heb er weer een broer bij“. Terwijl hij zijn vinger omhoog houdt. De grote man kijkt naar Rob en de vinger van Jerry, en maakt dan een buiging voor Rob. Jerry zegt “ het is geen geheim Barry “ die weer knikt. En Jerry zegt dan zachtjes tegen Rob. Over twee dagen weet de gehele gemeenschap het en over twee weken alle eilanden. Rob kijkt Jerry raar aan en Jerry verklaart “ als Barry iets mag weten dan vertelt hij het zijn vrouw, en zijn vrouw is de grootste tamtam van de stam.
Als ik iets wil dat het bekend wordt dan vertel ik het Barry of direct aan zijn vrouw begrijp je”. En Rob moet alleen maar lachen.
Die avond in het ziekenhuis verteld Rob alles aan Esther. Die ook moet lachen.
Dezelfde avond belt jerry hem op. De paspoorten worden geregeld, er komt morgen iemand om pasfoto’s te maken en dan hebben ze over vijf dagen weer nieuwe geldige originele Nederlandse paspoorten.
Worden opgestuurd vanuit de Nederlandse ambassade in Wellington nieuw Zeeland.
Hoofdstuk 23
Het is twee dagen varen vanaf PakuPaku naar Rarotonga en als ze op zee zitten zegt Esther tegen Rob. “ geloof jij het nou wat die oude man allemaal zei. Ik kan het me niet voorstellen dat we een tweeling krijgen, dan zou ik toch zoiets moeten merken. Ja ik heb een dikke buik, maar ik heb vroeger vriendinnen gehad die dikker waren dan ik.”
Rob kijkt naar Esther en haar buik, Ja het is een mooie ronde toeter. En volgens zijn idee is ze nog lang niet zo ver zwanger. En zegt dit ook tegen Esther. “ lieverd, we hebben geen idee wanneer je zwanger bent geworden. We gaan er beiden van uit dat dit wel eens bij die laatste zwempartij is geweest. Maar het kan ook eerder geweest zijn. Ja mijn zuster was ook veel dikker tijdens de zwangerschap van mijn nichtje. Maar ik geloof die sjamaan wel, ik weet niet of je het nog herinner maar hij sprak Nederlands met ons hè. Toen die verklaarde dat we tijdreiziger zijn. Want die krant was van 2033 terwijl ik jouw op 14 augustus 2023 heb ontmoet. Er zijn heel veel gekke dingen gebeurd Esther. Wij hebben heel veel gekke dingetjes meegemaakt, zeker jij. En weet jij nog dat toen jij mij ontmoette dat je zei dat je het niet kon geloven dat je al meer dan 20 jaar op het eiland had gewoond. Allemaal onverklaarbare dingen
Dus ja, ik geloof zo maar dat die oude man gelijk heeft gehad. Dus we moeten maar naar Rarotonga en daar naar het ziekenhuis en maar een echo laten maken.
En dan zien we wel verder. Alleen hoe gaan we dat doen, twee baby’s op een boot.
Esther lacht “ we gaan het zien Rob”, alles op z’n tijd ditmaal. “
En dat was alles wat er over werd gezegd. Ze bespreken de hartelijkheid en openheid van de mensen. De gastvrijheid en de levensstijl en beide waren het erover eens dat deze eilanden wel een heerlijke plek zou zijn om te wonen. Dan gaat Rob een paar uurtjes slapen en wisselt hij ergens begin middag Esther af. Hierop is Esther weer vertrokken en zo wisselen ze elkaar af. Tot de volgende middag, dan is Rarotonga in zicht. Ze ronden het eiland en zien dan de marina. Er liggen nog meer boten in de haven, wat grote jachten en een paar grote zeilschepen. Als ze de haven in varen staat er weer een soort van ontvangst committee klaar om de touwen op te vangen. Weer een grote groep locals waarvan er één zich voorstelt als Jerry, die zegt “ mijn broer heeft mij gebeld en gevraagd jullie te helpen. Want jullie hebben een lange reis gemaakt. De sjamaan heeft mijn broer alles verteld, dat jullie gezegend zijn en dat jullie een geschenk van de goden bij u draagt”
Esther en Rob kijken elkaar aan en knikken alleen maar. De mensen zijn wederom super behulpzaam en hebben voedsel bij zich, waaronder een schaal kippenpootjes.
Rob en Esther moeten lachen als ze het zien. En de vrouw die het aanbiedt zegt in wat gebroken Engels. “ u vinden dit lekker toch, zus mij gezegd “. Esther en Rob hadden vriendelijk bedankt en zaten even later smakelijk te eten op een grasveld met alle andere mensen om zich heen. En alle vrouwen moesten Esther aanraken en sommige bogen en kusten haar handen.
Esther voelde zich behoorlijk opgelaten en zei tegen Rob. “ Het lijkt Afrika wel als we weer eens in een nieuw kamp kwamen. Hier werden mijn ouders ook zo begroet. Als of het koningen waren “
Rob zegt “ laat het maar gebeuren Esther, beter dit dan moeten vechten toch?”
Dan komt er een typische Engelsman op hun af, in een strak wit uniform en een soort kapiteins pet op. Rob reageerde ook meteen “ Nou daar heb je het gedonder al “
Maar niks is minder waar. De man stelde zich netjes vóór als de havenmeester en zei “ ik heb begrepen dat U gasten bent van Jerry. En dat Uw vrouw zwanger is en dat U dringend medische zorg nodig heeft . Als U wilt kunt U uw schip verplaatsen naar de A steiger waar U zo lang kunt verblijven als nodig is.
Er is nog een box beschikbaar bij het hoofdgebouw waar U verdere toilettaire voorzieningen heeft. Indien nodig kan ik U nú nog naar het hospitaal brengen. Anders sta ik morgenochtend vroeg weer tot U beschikbaar” Rob bedankt de man vriendelijk en vraagt waar de box precies is en dat het goed gaat met zijn vrouw maar dat ze advies heeft gekregen om naar de zwangerschap te laten kijken.
De havenmeester nodigt hem uit om even mee te lopen zodat hij de plek kan aanwijzen. Hetgeen Rob ook doet, Jerry gaat met hem mee. En het valt Rob op dat Jerry met alle respect wordt behandeld en aangesproken.
Als Rob de plek heeft gezien en de havenmeester heeft bedankt, loopt hij met Jerry terug. En kan zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. “Waarom is iedereen zo vriendelijk en kent iedereen jou Jerry?”
Jerry begint te lachen en zegt dan “ omdat ik de ongekroonde koning van de eilanden ben. De oorspronkelijke bewoners de cooks Maori bestaan uit allemaal stammen en op alle eilanden heb je stadsraden en eilandraden en hiervan ben ik de voorzitter, zoals dat tegenwoordig heet. Net als mijn vader voor mij en mijn opa voor hem. Alleen werden we toen nog koning genoemd. Nu noemt men het voorzitter. “ En hij buldert dan van het lachen. Rob kijkt verbaasd en Jerry glimlacht en zegt dan zachtjes “
Ondanks dat de eilanden onder Nieuw Zeeland vallen is er onder de bevolking nog steeds een stammen cultuur, een Maori cultuur. En die boven alles staat hier op de eilanden. En ik ben door een van mijn neven gebeld over jullie en ook wat Asbaradaki onze oudste en wijste sjamaan over jullie heeft verteld. En uw vrouw heeft dringend hulp nodig want zij draagt een groot geschenk van de goden met zich mee.
Dus ik ga erop toezien dat jullie alle hulp krijgen, dus als er iets is waarmee ik kan helpen vraag het, en ik ga mijn uiterste best doen. “
Rob knikte begrijpend en zei “ Alvast bedankt koning Jerry, dat ga ik zeker onthouden.”
Dan zijn ze bijna weer bij de boot, en Rob wil hem samen met Esther omvaren. Maar daar kwam niks van in, Esther mocht niks doen van de vrouwen. Ja netjes aan boord klimmen en gaan zitten. En Rob en Jerry en nog twee mannen voeren de boot om en legde aan op de voor hun aangewezen en vrijgemaakte plek.
Eenmaal aangekomen kreeg Rob een mobiele telefoon van Jerry, en met een “
mijn nummer staat in geprogrammeerd, als er wat is bellen.” Werd afscheid genomen en waren ze weer samen. Rob vertelde Esther wat Jerry allemaal verteld had en sloot af met, dus we gaan het morgen wel zien.
De andere morgen werden ze wakker gemaakt door een kloppen op het dak, en Rob ging kijken wie het was. Dat was de havenmeester die ze kwam ophalen want ze hadden een afspraak op de poli van het ziekenhuis. Dus snel wat eten en aankleden en toen in de grote landrover van de havenmeester naar het ziekenhuis.
Daar werden ze reeds opgewacht door twee verpleegkundigen die Esther in een rolstoel zette en naar binnen reden. Esther had geprotesteerd maar geen schijn van kans, de rolstoel in. Direct door naar een behandelkamer en een knappe gynaecologe kwam de kamer binnen. Zij was duidelijk van Maori afkomst net als de twee verpleegkundigen trouwens.
En binnen 5 minuten werd er een grote koude klodder gel op de dikke blote buik van Esther gespoten en weer het echografie apparaat over de buik gehaald.
Ze hoorden gelijk het geluid van kloppende harten en kwamen de witte vlekken op het scherm. Het was wel duidelijk dat er twee baby’s te zien waren. Maar even later een verontrustende blik op het gezicht van de knappe dokter. Die even later zegt “ het is maar goed dat U hier gekomen bent. De beide baby’s liggen namelijk gedraaid. En als ik zo de beelden bekijk zijn ze al volgroeid en bent U eigenlijk over tijd
Er werd gelijk wat Urine getrokken en hier ging een stripje in, wat in no time helemaal zwart verkleurde. “ Lieve mensen “ zei de dokter “ we zullen de kinderen met spoed moeten gaan halen. Want gezien deze simpele test bent U nu uzelf als uw kinderen aan het vergiftigen. Ik weet niet wie jullie heeft doorgestuurd maar die heeft het goed gezien “. Esther keek mij en de dokter ongelovig aan en zei “ Een sjamaan op PakuPaku dokter die alleen maar met zijn handen over mijn buik heeft gewreven. Maar ik voel me zelf kiplekker. “
De dokter sloeg haar hand voor de mond en brabbelde wat in een door Rob en Esther onverstaanbare taal tegen de beide verpleegkundigen. Het enige wat ze hoorde en meekregen was Iets wat leek op abracadabra en PakuPaku. Maar de twee verpleegkundigen knikten en vlogen de deur uit. En even later zei de dokter “ we gaan U even douchen en dan gelijk klaarmaken voor de operatie kamer, gefeliciteerd U wordt vandaag nog papa en mama. “
Weer kwam er een andere verpleegkundige aangesneld en Esther werd meegenomen.
Rob werd ook meegenomen en ook hij moest en mocht zich douchen.
Er werden toilet spullen gebracht en een scheermes. Ook werd er een schoon wit verpleegkundige uniform voor hem klaargelegd. Rob was verbaasd over de gang van zaken, en moest wel om lachen. En had een grapje gemaakt naar de zuster “ van zo erg stink ik toch ook niet “
Maar er werd vriendelijk terug gelachen en Rob moest eerlijk bekennen dat het warme water, de shampoo en het scheerapparaat wel een verademing was. Want de laatste maand had hij met een bot harkje geprobeerd om zijn gezicht nog iets toonbaar te maken. Hetgeen niet echt goed gelukt was. Gezien de blik in de spiegel. Hij leek wel een zwerver. Eenmaal klaar werd hij meegenomen naar de OK waar Esther al helemaal klaar lag. Ziekenhuis jasje aan, haren nat en onder een mutsje. Maar met een heel tevreden gezicht.
Ze keek naar Rob en zei “ ja daar is tie weer die lekkere kerel waar ik verliefd op ben. Heb je ook zo lekker gedoucht Rob, hebben ze jou ook helemaal in de sop gezet en afgesponst.”
Rob had gelachen en gezegd “ helaas niet Esther, al moet ik zeggen dat er wel een paar bijliepen die mij ook wel de rug hadden mogen wassen. “. Esther reageert met “ jullie mannen zijn ook allemaal het zelfde als de vrouw van huis is krijgen ze praatjes. Maar laat ik het niet merken Robbie dat er iemand aan mijn speelgoed zit “
Dan komt de dokter weer binnen met nog een paar mensen in witte pakken met handschoenen en een mondkapje voor.
“ Nou daar gaan we dan “. En ze rijden twee schermen tegen het bed aan en weer een groot groen laken erover. Rob en Esther krijgen een mondkapje voor en Esther krijgt een prik in haar arm. Wordt even later op haar zij gedraaid en krijgt dan twee prikken in haar rug. Even later kijkt een arts van achter het scherm en zegt “ voelt U dit? “
Esther schudt haar hoofd en zegt “ helemaal niks, ik voel me tenen niet eens meer “. De arts grinnikt duidelijk hoorbaar en zet de grote lampen aan boven de tafel.
En nog geen twee tellen later gaan alle lampen uit, en is het pikkedonker. Wat dan wordt vervangen door een wonderbaarlijke blauw schijnsel. En ze horen de artsen verschrikt praten en dan na misschien een minuut het geluid van twee huilende baby’s. Nou huilen is een groot woord, meer krijsen.
Rob en Esther zien de artsen en verpleegkundigen allemaal verbaasd kijken en een verpleegkundige slaat een kruisje en gaat op haar knieën zitten en begint te bidden. Rob en Esther schrikken zich wezenloos. Maar horen de andere artsen en verpleegkundigen opgewonden praten. En de lampen gaan weer aan.
Dan een dokter met een levensgrote smile die van achter het scherm kijkt en vol bewondering zegt “ wat zijn ze mooi ! Gefeliciteerd met Uw kinderen. U bent ouders geworden van een schitterende zoon en dochter. “
Dan even later komen er van beide zijden van het scherm twee blonde koppen tevoorschijn, met een ivoor kleurige huid.
Gewikkeld in een licht blauwe handdoek, worden ze bij Esther op de borst gelegd. En het eerste wat ze opvalt zijn de heldere felblauwe ogen. Die Esther aankijken, het krijsen en huilen verstomt en de beide baby’s kijken Esther aan en beginnen zachtjes te murmelen. En vier handjes met piepkleine vingertjes beginnen aan een zoektocht naar wat lekkers. Wat onbereikbaar is vanwege de groene doek en het pyjama hemd. De zusters brabbelen opgewonden en ze horen het geluid van een soort niet tang. De dokter kijkt over het scherm en zegt, “ we zullen het zo mooi mogelijk hechten “.
Na een goede vijf minuten worden de schermen weg gehaald en zien ze een verband op de buik van Esther.
Dan zegt de dokter, ik zal jullie nog even moeten plagen want we moeten de baby’s nog even verder moeten checken en even wassen. U kunt wel even meekijken papa “
En 6 verpleegkundigen gaan gelijk aan de slag. Nemen de baby’s mee, die gelijk weer beginnen te krijsen. Dan naar een andere ruimte waar geluisterd wordt en allerlei testjes. Ze hebben alle twee tien vingers en tien tenen, twee oren en twee ogen die fel blauw zijn en haast licht lijken te geven. Ze zijn perfect en kerngezond Hun huid glanst en heeft de kleur van een parel. en dan gaan ze in een lekker warm badje en worden ze voorzichtig gewassen. Het warme water heeft een wonderbaarlijk effect op ze. Ze maken gelijk zwembewegingen en ze maken een giechelend geluid. De verpleegkundigen zijn allemaal stom verbaasd en praten opgewonden over het gebeuren.
Dan komen de dokters ook kijken en ook zij zijn verbaasd, maar feliciteren Rob met zijn kinderen. En hoe gaan ze heten vraagt de dokter dan aan Rob. Die kijkt naar haar en zegt “ Dat ga ik nú met mijn vrouw overleggen “. En gaat terug naar Esther en vraagt Esther “ heb jij al nagedacht hoe wij onze kinderen gaan noemen?”
Esther begint te lachen en zegt dan “ stiekem wel een beetje Rob, misschien vind jij het raar. Maar ik denk dat ze verwekt zijn tijdens het zwemmen in het meertje. En die plek voelde voor mij aan als de hemel in de hel van het eiland. Dus ik dacht aan Adam en Eva “. Rob begint te lachen en zegt “ helemaal goed, niks op tegen en volkomen mee eens. Ik ga het de dokter vertellen, dat de kinderen Adam en Eva de Velde gaan heten “. En dat ging Rob doen en toen hij tegen de arts de namen vertelde begon iedereen spontaan te klappen.
“Betere namen had U ze niet kunnen geven, want wij hebben vandaag de geboorte van een wonder meegemaakt. Iets wat we maar beter niet kunnen gaan vertellen want we worden voor gek verklaard “
Rob keek verbaasd, en de grote mannelijke collega arts legde zijn hand op zijn schouder en fluisterde “ beste Heer Uw kinderen zijn geboren vanuit een goddelijk licht, een licht wat straalde van uit de buik van Uw vrouw op het moment dat ik de incisie maakte. Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt of gezien. En het licht heeft mij en mij collega’s geraakt en het enige gevoel wat we kregen was een gevoel van liefde veiligheid en vrede. Uw kinderen zijn heel bijzonder en ik geloof dat we nog veel wonderen zullen beleven “
De andere artsen die allemaal aan de kant van het scherm hadden gestaan knikten en een sloeg weer snel een kruisje.
Daarna werden de baby’s weer bij Esther gebracht en werden ze naar zaal gereden.
En even later zat Esther half rechtop, met aan elke borst een kindje wat fanatiek aan het drinken was.
De rest van de dag bleven ze op de kamer waar alleen Esther en de baby’s lagen. En gedurende de dag kwamen er allemaal verpleegkundigen en artsen voorbij om te feliciteren en om het wonder te aanschouwen.
Rob mocht die dag ook blijven slapen maar ‘s avonds kwam de Arts nog voorbij en vroeg of Rob hún paspoorten bij zich had. Dit vanwege de administratieve afhandeling van de geboorte en de rest.
Hierop had Rob gezegd van niet en dat hij er na op zoek moest gaan. Hij vertelde er gelijk maar bij dat ze schipbreuk hadden geleden en veel zaken verloren waren gegaan. De arts knikte en zei dat ze het begreep maar dat dit wel een probleem zou kunnen zijn. Maar ze zei ook ik kan wel voorlopig wat regelen maar ík moet binnen een week de geboorte officieel aangeven en uw kinderen registeren.
Rob had geknikt en gezegd dat hij aan boord moest gaan zoeken.
Als de dokter weg is, kijkt Esther vragend, en Rob vertelt het probleem.
Als hij met beide paspoorten zou aankomen dan zouden ze zien dat Esther niet meer lijkt op de dame op de foto, maar ook dat ze over de meer dan zeventig jaar is.
Esther slaat haar hand voor haar mond. Ja kut. Ik ben van 1962 en we zitten nu in 2033
Fuck Rob. Wat nu ?
Rob denkt na. Dan zegt hij Esther er is misschien een oplossing maar dan moet ik met Jerry gaan praten. Want we hebben grote problemen anders, ook ik ben al ruim over de zestig nu. Dat klopt ook niet.
Maar ook mijn bankpasjes, creditcards zijn allemaal verlopen. Het was 2023 toen ik bij jou strandde en nu zijn we 10 jaar verder.
Esther begint te lachen en zegt dan “
joh betalen we de rekening toch in goud baren “. Rob lacht mee, maar als een boer met kiespijn. En zegt dan “ ook dat wordt erg lastig Esther want hoe gaan we dat verklaren dan. Kunnen moeilijk verklaren dat we op een eiland gezeten hebben wat op geen enkele kaart voorkomt en daar een VOC schip hebben geplunderd. “
Esther knikt dan begrijpend en zegt “ mooi zijn we eindelijk terug zitten we nog steeds in de shit “
Rob zegt er is maar één manier en daar heb ik de hulp van een koning voor nodig “
Esther lacht “ ja king Jerry “
En Rob pakt zijn telefoon zet hem op speaker en belt het nummer, het gaat drie keer over en ze horen “ gefeliciteerd met Adam en Eva lieve mensen, wat kan ik voor jullie doen?” Rob brabbelt “ hé hoe weet jij nou.. “. Verder komt hij niet want Jerry begint te lachen en zegt “ een goede koning weet alles “. Dan word het weer serieus en na wat heen en weer gepraat vraagt Rob
“ Jerry kan ik je morgen treffen op mijn boot? Alleen ! Want ik heb nee wij hebben een groot probleem. En nee niet over de telefoon maar face to face en heel vertrouwelijk. “ Jerry had gebromt. En gezegd “ oké morgenochtend om 10 uur op jouw boot “. Dan praten ze nog even over de bevalling en wat Jerry heeft gehoord.
Hij weet veel maar niet alles blijkt.
Dan wordt de verbinding verbroken en praten Esther en Rob nog wat na en kijken hoe hún twee kleine kindjes lief liggen te slapen. Die nacht moeten ze nog twee keer aan de borst en worden verschoond. Hetgeen heel lief door een verpleegkundige wordt gedaan die bijna staan te vechten wie het mag doen. Gelukkig zijn het er twee dus maken ze twee zusters tegelijk blij.
De volgende ochtend vroeg vertrekt Rob naar de haven. Met een taxi die hij niet hoeft te betalen. Opdracht van Jerry had hij lachend gezegd. En even later zit Rob te wachten en komt even later Jerry de steiger oplopen. Maar hij is niet alleen maar met een grote andere man en Rob baalt ervan want dat was niet de afspraak.
Maar dan wijst Jerry naar een bankje en de grote man gaat op het bankje zitten.
En loopt Jerry alleen verder, bij de boot zegt hij “ hallo Rob hier ben ik dan, sorry maar mijn status vereist dat ik een bodyguard bij me heb “. Rob lacht “ het is je vergeven, maar zullen we naar binnen gaan want dit kan ik niet aan de grote klok hangen “
Jerry knikt en zegt dan lachend “ het is geloof ik heel ernstig, jullie hebben toch niemand vermoord en worden gezocht door Interpol?” Rob lacht “ nee dat niet maar het is nogal bizar verhaal, en ik heb hulp nodig en iemand die ik kan vertrouwen. En dat laatste is mijn angst maar mijn intuïtie zegt dat je een goed mens bent en mijn intuïtie heeft me nog nooit in de steek gelaten “
Dan gaan ze de kajuit in en Rob begint te vertellen. Zijn schipbreuk, de kennismaking met Esther, het eiland en het meertje. Maar ook van het monster. Jerry knikt en vraagt af en toe dingen. Dan herinnert Rob zich de externe harde schijf van uit het vliegtuig.
Ze kijken en Rob spoelt een groot stuk door. Met de lachende opmerking, anders ben jij helemaal afgeleid maar dat hou je nog tegoed. Jerry had gelachen maar na het zien van de beelden van het monster lacht hij niet meer. Hij wijst naar het scherm en zegt “ jullie hebben met een taniwha gevochten? “. Rob kijkt hem vreemd aan en Jerry zegt “ ik kan je hele oude rotstekeningen laten zien gemaakt door onze voorouders en daar staat een gelijk uitziende monster figuur op. Dit is het wezen wat alle Maori vrezen “. Rob antwoord “ we hebben er mee gevochten en Esther heeft het gedood”. Jerry knikt en fluit zachtjes tussen zijn tanden. “ onze machtigste sjamaan heeft zich duidelijk niet vergist in jouw vrouw “
Dan vertelt Rob verder en vertelt over het VOC schip en het gevecht met het monster, de taniwha. En over hun ontsnapping en reis over de eindeloze zee.
Als hij is uitverteld zegt hij, nu je ons verhaal kent dan laat ik je nú ons probleem zien.
En geeft de twee zwaar verlopen paspoorten aan Jerry. Eerst zijn paspoort en Jerry kijkt erin. Kijkt naar Rob en dan naar de foto en dan naar de geboorte datum. En zegt dan “ dat moet een heel bijzonder eiland zijn geweest “
Dan pakt hij het paspoort van Esther en ziet de foto en de geboorte datum. Waarop Jerry zegt “ Jezus ze is nog ouder dan mijn moeder “ Rob zegt “ dat kan ik je niet zeggen, maar dat meer was de bron van eeuwige jeugd, van eeuwig leven “
Jerry knikt en zegt “ ik begrijp het probleem en hier zou ik je wel mee kunnen helpen. Maar probleem is geld. Ik moet mensen gaan vragen om dingen te doen die illegaal zijn. Die hun baan kunnen kwijtraken als het uitkomt, die gaan dit niet doen op mijn verzoek alleen”
Rob kijkt Jerry weer aan en zegt “ in hoeverre kan je dit regelen en hoeverre kan ik je nog meer vertrouwen”
Jerry reageert heel verontwaardigd op deze opmerking en Rob moet weer op hem inpraten. Maar zegt dan “ Jerry wat ik je nú ga laten zien, daar zijn mensen toe in staat om te doden. “. “ Dan is er maar één manier” zegt Jerry, “ we worden broers, en broers zijn ervoor het leven. En geven hún leven om je broer te redden “
Rob kijkt vreemd als Jerry opstaat en een leren mapje van onder zijn blouses vandaan haalt. Het heeft duidelijk om zijn nek gehangen.
Hij legt het mapje op tafel en opent het.
Aan een binnen kant zitten een paar bloedige vingerafdrukken. Een klein mesje met een ivoren handvat en een lint met vreemde tekens erop en een paar mooie schelpen erop.
Hij kijkt Rob aan en wijst op de vlekken het zijn er vijf in totaal. “ dit zijn mijn broers “
Zegt hij dan “ en zoals je ziet zijn het er niet veel maar dit zijn mijn vertrouwelingen. Deze persoon heb je ontmoet dat is mijn neef op PakuPaku. De andere beheren ook allemaal een eiland. Als koning mag ik niet meer dan 10 broers hebben volgens de wetten en regels van ons land. Dus dit is het grootste eer en verantwoordelijkheid die ik je geef en krijg. Ga je hiermee akkoord. “
Rob knikt en zegt “ als je me deze eer toe vertrouwd dan heb ik verder geen geheimen meer voor jou “
goed zegt Jerry “ mag ik je rechterhand “
Rob geeft zijn hand en Jerry houdt hem omhoog, en zet zijn hand ertegenaan en bindt dan onder het mompelen van allerlei onverstaanbare woorden het lint op hun rechterwijsvinger. Hij ziet dan dat er reeds vijf littekens op jerry zijn vinger staan.
Dan pakt hij het mesje en haalt het een paar keer langs het leer alsof je een oud scheermes aanzet. Dan wordt het gemompel luider en opeens haalt hij het mes over beide vingers. Het doet even pijn en het bloed loopt langs hun vingers. Jerry doet dan de hand naar beneden zodat er wat bloed op de vinger toppen zit.
En druk dan het lederen lapje op de bebloede vingertoppen en maakt zo een afdruk. Dan weer een gemompel en Jerry haalt het lintje van hun vingers.
En leg het lint het mesje en het mapje op tafel. En zegt dan “ mijn broeder “ en geeft Rob een stevige hand. Waarop Rob antwoord “ mijn dank mijn broeder “
En ze kijken elkaar lachend aan. Dan staat Rob op pakt een fles Schotse wishkey en vult twee glazen. Geeft er een aan Jerry en toast en zegt dan “ mijn broer “
En slaat het glas achterover, Jerry volgt zijn voorbeeld.
Dan zegt Rob terwijl hij nog steeds staat”Ik denk dat dit een hoop problemen kan oplossen “ En haalt het luik weg en tilt het kratje op en haalt het doek weg.
En daar ziet Jerry de berg met goud en zakken zilver. Hij zucht en fluit dan voor zichzelf uit en zegt dan “ doe mij nog een borrel “. En Rob moet lachen. En schenkt de glazen nog een keer in.
Jerry is even stil en zegt dan “ ja dit lost wel een hoop problemen op. “
En Rob zegt “ en dat daar wil ik eigenlijk legaal op een bank hebben liggen zodat ik hiervan kan leven. Maar ook mensen kan helpen, weet je iemand die door pech zijn rekeningen niet kan betalen of een kind dat goed kan leren maar waarvan de ouders het niet kunnen betalen naar school sturen.
Wat denk jij, is dat mogelijk? “
Jerry begint te lachen en zegt “ je bent koning of je bent het niet. Er is nog steeds een fabel over een Maori schat, en die hebben wij gevonden Rob. “
Rob kijkt een beetje dom en Jerry zegt “ ook ik zal iets moeten verklaren als ik dit naar de bank breng”
Dan begrijp Rob het en begint ook te lachen
En Jerry zegt “. Ik hoop dat je in ieder geval wel je 10 procent belasting hierover aan mij betaald?” Rob kijkt even raar en Jerry zegt “ he taxi van vandaag rijdt niet voor niets, ik heb ook mijn kosten, en van die 10 procent kan ik een hoop goede dingen doen. Je hoeft niet bang te zijn dat ik ineens een kasteel ga bouwen of zo. Trouwens waar willen jullie eigenlijk gaan wonen straks.
Ik heb nog wel een eiland over waar ik nog geen broer heb wonen “
Rob begint te lachen “ je waarschijnlijk wel ergens op de eilanden of op Nieuw Zeeland.” Jerry lacht “‘ik zou een eiland nemen “
Dan praten ze verder over hoe en wat. Jerry zegt “ ik ga jullie boot wel laten bewaken. Totdat ik wat mensen gesproken heb.
Wacht zegt Rob en haalt was zilvermunten uit een zak. “ hiermee gaan ze vast beter luisteren naar je Jerry “
Die lacht en steekt de munten in zijn zak.
Dan bedekken ze het goud weer en Jerry hangt zijn mapje weer om zijn nek. En steekt de paspoorten in zijn zak.
En dan verlaten ze samen de boot. Jerry doet buiten een belletje en ze lopen naar de grote man op het bankje. Jerry zegt “‘sorry dat het zo lang duurde maar we hebben goede zaken gedaan. En ik heb er weer een broer bij“. Terwijl hij zijn vinger omhoog houdt. De grote man kijkt naar Rob en de vinger van Jerry, en maakt dan een buiging voor Rob. Jerry zegt “ het is geen geheim Barry “ die weer knikt. En Jerry zegt dan zachtjes tegen Rob. Over twee dagen weet de gehele gemeenschap het en over twee weken alle eilanden. Rob kijkt Jerry raar aan en Jerry verklaart “ als Barry iets mag weten dan vertelt hij het zijn vrouw, en zijn vrouw is de grootste tamtam van de stam.
Als ik iets wil dat het bekend wordt dan vertel ik het Barry of direct aan zijn vrouw begrijp je”. En Rob moet alleen maar lachen.
Die avond in het ziekenhuis verteld Rob alles aan Esther. Die ook moet lachen.
Dezelfde avond belt jerry hem op. De paspoorten worden geregeld, er komt morgen iemand om pasfoto’s te maken en dan hebben ze over vijf dagen weer nieuwe geldige originele Nederlandse paspoorten.
Worden opgestuurd vanuit de Nederlandse ambassade in Wellington nieuw Zeeland.
Trefwoord(en): Eiland,
Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10
