Door: Westy
Datum: 17-02-2025 | Cijfer: 9.6 | Gelezen: 2215
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 36 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 36 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: Sanne - 47: We Hebben Elkaar (2)
De Teamcaptain


Gelukkig vlogen ze business class maar de vlucht van 9,5 uur van Milano Malpensa naar Newark Liberty International Airport was toch een behoorlijk eind vliegen. Maar ze naderden nu eindelijk hun bestemming.
JFK Airport lag het dichtst bij het familieappartement van de Stenhorsts in Queens, een van de 5 stadsdelen van New York. Daar zouden Sanne en Mark de komende dagen logeren. De Gulfstream business jet van SIG landde altijd op het kleinere La Guardia ten het noorden van de stad.
Maar het vliegveld van Newark ligt slechts 13 mijl ten westen van Manhattan en was beter bereikbaar voor LeAnn die hen daar zou komen verwelkomen. Het vliegveld heeft een directe treinverbinding met Penn Station op Manhattan en is daarom ook populair bij toeristen.
Mark zat naast Sanne en bestudeerde even het kladbriefje dat hij in zijn binnenzak had gestoken. Het was een reisschema van hun 16 dagen durende vakantie in de Verenigde Staten. Vooraf hadden ze hun voorzorgsmaatregelen genomen door online tickets te reserveren voor enkele bezienswaardigheden, evenementen en enkele binnenlandse vluchten. Ook hadden ze 3 huurauto’s en een aantal hotelreserveringen geboekt. Ze wilden hun tijd in de V.S. optimaal benutten en niet te veel aan het toeval overlaten.
Natuurlijk stond de reünie van Sanne met haar studievriendinnen centraal. Dat was feitelijk de reden voor hun komst naar Amerika. En ze zouden ook een aantal dagen bij zowel LeAnn als bij Kaitlin logeren.
“We krijgen het nog druk” glimlachte Mark met een blik op zijn kladbriefje.
Sanne had het schema al in haar hoofd.
Al zij eenmaal iets gelezen had onthield ze het wel. De combinatie van haar intelligentie en haar goede geheugen maakte het dat ze makkelijk studeerde en daarom tijd overhield voor andere dingen zoals sport en seks.
De eerste week zou zij Marks gids zijn en hem een stukje van haar verleden laten zien. De tweede week bestond vooral uit dingen die Mark wilde doen op zijn eerste bezoek aan Amerika. Sanne vond het prima. Beiden verheugden zich op de komende dagen.
Sanne had in het vliegtuig een plaats aan het raam.
Onder hen lag New Jersey, ook wel ‘the Garden State’ genoemd. Die naam dankt het aan de vruchtbare landbouwgrond waarop veel groenten en fruit worden geteeld. Al is New Jersey tegenwoordig een van de meest geïndustrialiseerde en ook de meest dichtstbevolkte staat in de V.S.
De rivier de Hudson vormt een natuurlijke grens tussen New York en New Jersey. Newark is de grootste stad in New Jersey maar niet de hoofdstad. Dat is Trenton. Newark is wel de geboorteplaats van onder anderen Paul Simon, Whitney Houston en de basketballer Shaquille O’Neil.
Voor Sanne was dit bekend terrein.
“This feels like coming home” zei ze met een glimlach.
Thuis was voor Sanne een ruim begrip.
Natuurlijk was thuis de villa aan de Naviglio Grande aan de rand van Milaan. Maar Sanne voelde zich ook thuis in de ouderlijke woning op Villa Stenhorst en in haar oude woning in Nederland die ze nu aan haar schoonzus Mieke verhuurde. Maar Princeton was een belangrijke periode in haar leven die haar voor een groot deel gevormd had tot de vrouw die ze nu was.
Nadat ze na de landing hun rolkoffers van de bagageband gehaald hadden werden ze in de aankomsthal opgewacht door LeAnn.
Sanne en LeAnn vielen elkaar meteen in de armen.
Het weerzien tussen de vriendinnen was hartelijk. Ze hadden elkaar al een tijd niet meer gezien sinds de najaarsshow in Milaan. Er werd geknuffeld en gezoend.
Mark keek met plezier toe voordat hij zelf ook de Amerikaanse kon begroeten.
Kaitlin woonde in New Mexico en dat was te ver weg om even over te komen. Maar ze zouden haar eind deze week op de reünie ontmoeten.
Toch had LeAnn een welkome verrassing voor Sanne.
“Shelly houdt een tafeltje voor ons vrij bij de Starbucks. Ze wacht daar op ons.”
“Is Shelly hier? Wat leuk!” zei Sanne blij verrast.
Shelly was een geboren en getogen New Yorkse en woonde in een appartement dicht bij Central Park op Manhattan. Ze woonde dus dichtbij. Toch had Sanne niet verwacht dat zij de Hudson over zou steken naar New Jersey om hen te komen begroeten.
Ook Mark was verrast.
Blijkbaar ging hij de voormalige teamcaptain van het cheerleaderteam eerder ontmoeten dan verwacht. Na alle verhalen en anekdotes van Sanne, Kaitlin en LeAnn was hij erg nieuwsgierig naar haar.
In de Starbucks viel zijn oog meteen op een blondine aan een tafeltje.
Ze trok onmiddellijk zijn aandacht. Nog voordat ze aan elkaar voorgesteld waren of dat een van de dames hun vriendin aanwees wist Mark dat dit de vrouw was die op hen zat te wachten. Geen twijfel mogelijk dat dit Shelly Turner moest zijn.
Het contrast kon mogelijkerwijs niet groter.
Sanne en Kaitlin gingen altijd keurig en vrouwelijk gekleed. LeAnn zag er ook altijd verzorgd uit. Al waren haar outfits wat meer casual dan die van haar beide vriendinnen die erg modebewust waren en veel aandacht besteedden aan hun uiterlijk.
Maar Shelly droeg een zwarte baseball cap van de New York Yankees. Haar halflange blonde lokken staken nog wel onder het petje uit. Verder droeg ze een sportieve rode Reebok sweater, een blauw bomberjack van de New York Giants, een nette zwarte joggingbroek en daaronder witte Nike gympen. Dit was de outfit waarin zij zich het meest comfortabel voelde. Misschien was het niet de meest geschikte outfit voor een luchthaven. Maar daar had Shelly duidelijk geen boodschap aan.
In plaats van een elegant dameshorloge droeg ze een digitale sportwatch om haar pols. Ze leek zo ergens uit een sportschool weggelopen te zijn wat voor haar niet zo vreemd was.
Shelly had geen make-up op. Die gebruikte ze zelden.
Sanne gebruikte ook weinig make-up. Maar ze kon met een minimum aan cosmetica een optimaal resultaat bereiken om er altijd verpletterend uit te zien. Shelly was niet de mooiste, maar toch een aantrekkelijke vrouw als ze wat meer aandacht aan haar uiterlijk zou besteden zag Mark.
Ze was lang, superslank en ze had een atletische bouw. Ze was gespierd door het vele sporten maar had ondanks haar kleine, stevige borsten toch een heel vrouwelijk figuur.
Shelly had een prima kantoorbaan. Een leidinggevende functie met een goed salaris. Manhattan is immers het duurste stadsdeel van New York. Blijkbaar was haar garderobe niet de hoogste prioriteit in haar uitgavenpatroon.
Shelly stond elke ochtend om 5 uur op om eerst een aantal rondjes te joggen in Central Park. Nog voor haar werk op kantoor van 9 tot 5 uur. Haar appartement op Manhattan was dus ideaal voor haar. Ze ging elke avond om een uur of 10 naar bed en liep elk jaar de marathon in haar eigen stad.
Ze was nog steeds bloedfanatiek.
Zodra ze thuiskwam van kantoor dronk ze een glas melk en at ze een paar mueslirepen voordat ze weer ging sporten. Ze bezocht een paar keer per week de sportschool maar ze had thuis ook een paar fitnessapparaten staan.
Shelly was nog steeds singel. En dat beviel haar best.
Haar leven bestond uit sport, kantoor en slapen. Sport was haar passie. Een dag zonder zich helemaal in het zweet te hebben gewerkt was voor haar dan ook niet voor te stellen. Shelly stond letterlijk en figuurlijk op met sport en ze ging er ook mee naar bed.
Zodra ze hen de Starbucks binnen zag komen stond ze op om hen te verwelkomen.
Sanne kreeg een zoen op haar wang en een stevige omhelzing.
Vervolgens gleed Shelly’s blik monsterend over Sannes lichaam.
“You’re still in good shape” zei ze goedkeurend.
“Dank je. Ik ben wel een paar kilootjes zwaarder dan toen. Ik ben nu wat ouder en ik hou van koken en lekker eten. Ik sport nog wel veel. Maar ik hoef nu niet meer zo op mijn gewicht te letten en aan de lijn te doen als toen ik nog een flyer was. En ik kan nog steeds de spagaat doen.”
Shelly had nog steeds een bijzonder observatievermogen ondervond Sanne.
Ze zag haar trouwring aan haar vinger.
“Sanne Stenhorst is married… It is really amazing!” lachte Shelly.
“I can hardly believe my eyes.”
“This is my husband Mark” introduceerde Sanne Mark met een blij en trots gevoel.
Haar handdruk was stevig en krachtig.
Zeker voor een vrouw.
Maar ook hartelijk vond Mark.
Ze nam hem aandachtig in zich op. Geen detail leek haar te ontgaan. Ze leek hem te willen doorgronden. Alsof ze wilde checken of hij echt bij Sanne paste.
Haar ogen keken helder en vastberaden de wereld in. Met een bepaald fanatisme. Maar ook met een warme gloed. Haar scherpe kaaklijn en lichaamshouding straalden zelfvertrouwen en kracht uit. Ze had een sterke persoonlijkheid. Een leidster van nature wist Mark.
Alles wat hij over deze vrouw gehoord had bleek te kloppen.
Shelly Turner was een vrouw die een diepe indruk op hem maakte al vanaf het moment dat hij haar ontmoette. Uit alles bleek dat dit een bijzondere vrouw was die haar mannetje wist te staan.
“Hallo Mark… Fijn om jou te ontmoeten. De man die erin geslaagd is om Sannes hart te veroveren moet wel een bijzonder iemand zijn. Ik begreep van LeAnn dat Dutchy stapelgek is op jou. Ze was erg populair op Princeton. Maar niemand slaagde erin om haar echt te veroveren. Eigenlijk dacht niemand van ons dat Sanne ooit een vaste homogene relatie zou krijgen. Toen ik van LeAnn hoorde dat zij ging trouwen viel ik bijna van mijn stoel van verbazing. Ik dacht dat ze mij in de maling nam. Maar het is dus toch waar.
Gefeliciteerd Mark. Als Sanne een keuze maakt dan staat zij daar honderd procent achter. Ze is loyaal aan mensen die haar dierbaar zijn. Zij zal haar vrienden en teamgenoten nooit laten vallen. Ze is een prachtmens met een hart van Goud. Jij mag je handen dichtknijpen met een vrouw als zij. Maar dat hoef ik jou waarschijnlijk niet te vertellen… Take good care of her. She is a special girl.”
“Dank je Shelly. Ik voel me inderdaad een bevoorrecht mens met Sanne aan mijn zijde. Maar ik ben ook blij om jou te ontmoeten. Jouw reputatie is je vooruitgesneld tot aan Milaan” lachte Mark.
“Mijn reputatie? Wat hebben die meiden jou allemaal verteld? Toch geen slechte dingen hoop ik?”
“Please, sit down…”
Shelly ging zitten en stak een arm op naar de serveerster om koffie te bestellen.
Sanne en Mark zaten aan de ene kant van de tafel. Shelly en LeAnn zaten tegenover hen.
Mark verbaasde zich een beetje dat de vrouwen die ooit een hecht team vormden zo verschillend waren.
LeAnn was een Democrate en een fan van Barack Obama. En een godsdienstige vrouw. Zij en Luke bezochten elke zondag trouw de kerk. Haar gezin was haar kostbaarste bezit. Ze hield niet van te veel veranderingen in haar leven maar van regelmaat.
Shelly was een overtuigd Republikeinse en een bewonderaar van Ronald Reagan. Ze was ook een fanatiek feministe. Haar kerk was de sportschool om de hoek en Central Park. Shelly hield niet van regeltjes. Wel van uitdagingen. Dat hield haar scherp.
En dan die totaal verschillende kledingstijlen.
“Welcome back in New Jersey Sanne! Hebben jullie een goede vlucht gehad?”
“Dank je. Ja, prima. Het is fijn om hier weer op vertrouwde grond te zijn. Ik wil Mark New York en New Jersey laten zien. Bedankt dat hij mee mag komen naar de reünie.”
“Weten de andere meiden al dat Mark meekomt?” vroeg LeAnn.
“Kaitlin en ik zijn uiteraard op de hoogte.”
“Of course… The Dutch Connection… Jullie drieën waren altijd bij elkaar. Haast onafscheidelijk” glimlachte Shelly.
“Ik heb het ze vorige week verteld. Ik denk dat ze net zo nieuwsgierig zijn als ik. Sommigen meiden geloven het pas echt als ze hem in levenden lijve zien denk ik. Daarom heb ik voor Mark een uitzondering gemaakt. Ook omdat jullie helemaal uit Europa overkomen.
Fijn dat we dit jaar weer compleet zijn want we hebben jou vorig jaar enorm gemist Sanne. Maar we weten dat je een erg druk en bewogen jaar had.”
“Ehm… Ik voel me bevoorrecht. Maar ik wil geen uitzonderingspositie” zei Mark.
“Als ze liever willen dat ik niet meega begrijp en respecteer ik dat. Het is jullie reünie, niet de mijne.”
“Rubbisch! Ik heb ze geen toestemming gevraagd maar het gewoon medegedeeld” zei Shelly ferm.
“Kan jij dat dan in je eentje bepalen?” vroeg Mark.
“Off Course! Shelly is onze leidster, onze teamcaptain. Nog altijd!” lachte LeAnn.
De serveerster met de naam Vicky plaatste 4 koppen koffie met een donut voor hen neer. Na de Nederlandse en de Italiaanse koffie maakte Mark nu kennis met de Amerikaanse variant.
Er ontstond een gezellig gesprek in een ontspannen sfeer. En Shelly vertelde Mark hoe Sanne bij haar team was gekomen.
“We kwamen nog een meisje tekort. Kandidaten genoeg die bij het team wilden komen. Je moet weten dat meisjes die cheerleader zijn erg gewild zijn bij de jongens. Maar ik stelde hoge eisen. Zowel fysiek als aan haar persoonlijkheid. Ze moest wel in het team passen. Ik eis altijd honderd procent inzet en commitment van mijn meiden. Het teambelang gaat boven alles. Daar moet alles voor wijken.
Kaitlin vertelde me dat er bij haar op Rocky een meisje met rood haar zat dat er goed uitzag en lenig was. Iemand die aan turnen deed. Ze had misschien wel interesse maar ze twijfelde nog of het iets voor haar was. Maar ik wilde haar eerst zien en beoordelen.”
‘Rocky’ is onder studenten de populaire benaming voor het Rockefeller College. Een van de zeven residential colleges op de universiteit van Princeton wist Mark.
Studenten betalen behalve voor colleges ook voor kost en inwoning. Sanne woonde met 500 andere studenten in een van de gebouwen in de noordwesthoek van de campus die gezamenlijk het Rockefeller College vormden. LeAnn zat op Mathey College, Shelly op Whitman.
“Shelly heeft veel mensenkennis” zei LeAnn.
“Ze ziet snel wie er goed met elkaar op kunnen schieten en wie niet.”
Mark was zich net al bewust van Shelly’s observerende blik in zijn richting.
“We nodigden Sanne uit om een paar keer met ons mee te trainen. Om te kijken of ze het leuk vond. Ik merkte al snel dat er wel pit in die meid zat” zei Shelly.
“Jee… ik dacht even kennis te komen maken. Ik werd meteen op de eerste training al keihard aangepakt en afgeknepen. Totaal afgebeuld. Als je bij Shelly zit moet je fysiek honderd procent in orde zijn en in een topconditie. Dat was ik op dat moment nog niet. Ik was totaal kapot na die eerste training.”
“Ik heb je inderdaad hard aangepakt. Ik wilde zien hoe je zou reageren en of je een doorzetter was. Ik wilde geen tutjes of modepopjes in mijn team. Of meiden die alleen aan hun gelakte nageltjes denken. Je was populair bij de jongens, net als Kaitlin. Maar dat interesseerde mij niet. Ik wilde meiden met passie en teamspirit. Meiden met het heilige vuur in hun lichaam, die tot het uiterste willen gaan voor het team. Die hun hoofd niet laten hangen bij tegenslagen maar die dan juist een stapje extra zetten. Ik zag al snel dat jij uit het juiste hout gesneden was.”
“Ik dacht nog… gezellig een beetje cheerleaden met die andere meiden… Ik stond bijna te kotsen na afloop van die eerste training. Wij trainden wellicht harder dan de jongens uit het footballteam” zei Sanne.
“Die eerste training was niet wat ik verwacht had. Het was loodzwaar en het viel enorm tegen.”
“Ja… Je conditie was nog niet helemaal op peil. En Shelly pakte je inderdaad wel erg hard aan om je te testen” zei LeAnn.
“We hadden een beetje medelijden met jou. Die roodharige gaat vast afhaken dachten sommigen. Maar je liet je liet kennen. Ik ving jou samen met Kaitlin op na het einde van de training.”
“Ja, dat was onze eerste kennismaking. Want ik zat op Rocky en jij op Mathey.”
“Ik waardeerde je steun. Ik bemerkte toch een sterk groepsverband. En ik wilde in die tijd graag bij een groep horen. Geen meisje uit een grote villa met rijke ouders. Bij jullie kon ik gewoon mezelf zijn. In de groep was ik gewoon een van de meiden. Gewoon Sanne. Dat was een heerlijk gevoel. Het betekende veel voor mij.”
“Sanne pikte het snel op en ze was een versterking voor ons team. Ik zag in haar wel een flyer. Ondanks die grote tieten van haar die wat in de weg zaten. Maar je kan nu eenmaal niet alles hebben. Ze was een winnaarstype die nooit opgaf. Ze had humor en een uitstekende positieve mentaliteit waardoor ze voor een goede sfeer zorgde. Ze lag erg goed in de groep en dat is belangrijk. Ik wees LeAnn en Dana aan als haar spotters. En dat klikte goed” zei Shelly.
“Ik vertrouwde blindelings op Dana en vooral op LeAnn. In het begin vond ik het best wel eng. Maar als LeAnn zei, laat je maar vallen dan deed ik dat zonder erbij na te denken” zei Sanne.
“Het was mijn taak om samen met Dana Sanne in de gaten te houden en ervoor te zorgen dat ze zich niet bezeerde. Sanne was onze flyer. Het kwam aan op de juiste timing en op positiegevoel. We trainden er veel op dus het ging vrijwel altijd goed. De spotters van Amy hadden het een stuk lastiger” zei LeAnn.
“Ik heb veel over haar gehoord. Ik ben erg nieuwsgierig naar haar” zei Mark.
“Amy is absoluut een wereldmeid. Zij kon en durfde alles. Amy was onze troefkaart” zei LeAnn.
“Je gaat haar op de reünie zien Mark. En de andere meiden ook. Fijn om je ontmoet te hebben. Ik moet er nu vandoor… Ik wil nog een stevige work-out doen op de sportschool. Ik zie je eind van de week weer” zei Shelly.
Shelly stond op.
Ze gaf Sanne en LeAnn een knuffel en een zoen op de wang. En Mark een omhelzing en een stevige handdruk. Ze groette hen en zei ‘Tot op de reünie.’
Ze rekende af bij de kassa. Dit rondje was op haar kosten.
Mark, Sanne en LeAnn bleven nog even zitten.
Mark keek Shelly na die een diepe indruk op hem had gemaakt.
“Wat een bijzondere vrouw” zei Mark bewonderend.
“Dat is ze zeker!”
“Echt een top-wijf” zei Sanne.
LeAnn knikte.
“Jee… ze heeft zelfs haar donut op. Normaal let ze altijd op de calorieën. Ze was blijkbaar erg nieuwsgierig jaar jou” lachte ze.
“Die vrouw heeft echt geen grammetje vet aan haar lijf” zei Mark bewonderend.
“Wat een atlete!”
“Tja… Shelly heeft 3 passies, sport, sport en nog eens sport” grinnikte Sanne.
“Heeft ze geen vriend?”
“Nee. Daar heeft ze geen behoefte aan. En waarschijnlijk heeft ze daar ook helemaal geen tijd voor.”
“Dan moet je elke ochtend om 5 uur opstaan en eerst 10 mijl met haar door Central Park hollen” lachte LeAnn.
“En dan moet je flink je best doen om haar bij te kunnen houden.”
“Shelly leeft alleen voor de sport. Dat is haar lust en haar leven. Ze komt alleen thuis om te eten en te slapen. Verder is ze altijd met haar lichaam bezig om zich in het zweet te werken. Toch is ze een heel sociaal type. Ze is een leidster van nature. Ze eist enorm veel van zichzelf en van haar team maar ze is er ook voor je als je problemen hebt. Als wij nieuwe pakjes of extra trainingsfaciliteiten nodig hadden regelde Shelly dat bij de leiding van de universiteit. Zelfs nu we al jaren geleden zijn afgestudeerd zijn wij nog steeds een zeer hechte groep. Dat komt door Shelly. Ze is een fantastische meid en een uitstekende manager. Ik heb ontzettend veel van Shelly geleerd hoe je een team moet samenstellen en moet leiden. En ook hoe je het beste uit iemand kan halen en hem of haar optimaal kan motiveren. Daar pluk ik nu de vruchten van bij Alfredi Fashions” zei Sanne.
“Wij gingen voor Shelly door het vuur als het moest. Allemaal” beaamde LeAnn. “
“Ze liet ons ook weinig keuze” lachte Sanne.
“Goed was voor haar niet goed genoeg, het moest altijd beter.”
“Ik denk nog vaak aan die tijd” zei LeAnn melancholisch.
“Ik ook. Princeton was wellicht de mooiste tijd van mijn leven. Al ben ik ook erg gelukkig in Milaan met mijn echtgenoot en mijn droombaan” zei Sanne.
“Wel Mark… dat was dus Shelly. Onze leidster. Onze teamcaptain. Wat vind je van haar…?”
“Een vrouw die weet wat ze wil. Enorm gedreven en fanatiek. Iemand die alles doet om haar doel te bereiken maar die ook sociaal is. Ik had het gevoel dat ze dwars door me heen keek om mij te peilen. Haar ontgaat weinig volgens mij. Alles wat ik van jullie gehoord heb klopte. Ze is een heel sterke vrouw. En een geboren leidster en atlete. Ze dwingt op een natuurlijke manier respect en gezag af. Zag je hoe ze de Starbucks uitliep? Die soepele, verende tred van haar… Het lijkt net een panter. Of een hinde. Het lijkt alsof ze op luchtkussens loopt.”
“Shelly vindt jou en Sanne wel een goede match. Dat zag ik aan haar” zei LeAnn.
Ze bestelden nog een rondje koffie en kletsten nog een uurtje gezellig bij met LeAnn.
Daarna werd het tijd om voorlopig ook afscheid te nemen van LeAnn. Maar ze zouden haar snel weer zien in Trenton.
#
Sanne en Mark haalden op het vliegveld hun huurauto op en reden via de Interstate 495 naar Queens in New York. Via de 2,4 km lange Lincoln Tunnel reden ze onder de Hudson door naar Manhattan. En vervolgens bereikten ze via de Midtown Tunnel onder de East River het stadsdeel Queens.
Sanne parkeerde de auto in de ondergrondse parking van het gebouw waar de familie al jaren een appartement bezat. Sanne was hier al vaker geweest en ze had er ook regelmatig gelogeerd. Zij was een van de familieleden die een sleutel van dit penthouse had.
Via de lift bereikten ze vanuit de parking het appartement van de Stenhorsts op de bovenste etage.
Toen ze binnenkwamen stond er ter verwelkoming al een boeketje bloemen op tafel. Er lag ook een kort welkomstbriefje naast. Een aardige geste van Tracy die de week ervoor een bezoek aan haar geboortestad had gebracht.
Tracy verbleef vaak in dit appartement en ze wist dat Sanne en Mark deze week hier enkele dagen zouden logeren. De bloemen waren niet vers meer en ze hadden hun beste tijd al gehad. Het boeketje was bijna rijp voor de vuilnisbak maar het gebaar was welgemeend en daar ging het om. Sanne kon het gebaar van haar schoonzus ‘Trees’ erg waarderen.
Het ruime appartement had een kantoortje dat Sannes vader Richard vaak gebruikte als hij voor zaken in New York was. Al was Sannes oudste broer Martijn hier ook vaak.
Richard Stenhorst was dit jaar begonnen met het geleidelijk aan steeds meer taken overdragen aan zijn oudste zoon. Hij zou over niet al te lange tijd met een welverdiend pensioen gaan en dan zou Martijn de General Manager worden van SIG, de Stenhorst Investment Group.
Er waren 3 slaapkamers.
De master bedroom had een groot tweepersoonsbed. Hier zouden Sanne en Mark de komende 3 nachten slapen. Ze zagen dat Tracy hier iets vergeten was om mee te nemen na haar laatste verblijf. Er lag nog een string van haar in de slaapkamer. Sanne gooide die in de wasmand in de aangrenzende badkamer. Tracy zou die hier later wel terugvinden.
Er waren nog 2 kleinere slaapkamers. Een met 2 twinbedden die tegen elkaar aangeschoven waren, maar die ook uit elkaar gehaald konden worden. En een slaapkamer met 2 eenpersoonsbedden aan weerszijden van de kamer. Deze kamers werden vaak gebruik door de kinderen van Tracy als die met hun moeder meekwamen naar Queens. Maar Tracy was hier ook vaak alleen. Haar werk als zelfstandig makelaar maakte het mogelijk om er zo nu en dan een paar dagen tussenuit te gaan.
Het appartement had een ruime woonkamer met een open keuken. En onder in de parking was een berging waar je een fiets of een motor kwijt kon.
De woonkamer bood een mooi uitzicht op het stadsdeel Queens. Bij helder weer was in de verte de skyline van Manhattan zichtbaar.
Behalve voor zakenreizen gebruikte Sannes vader het appartement ook om samen met Léonore voorstellingen op Broadway te bezoeken. De Stenhorst hielden van cultuur.
Sanne en haar broers en schoonzussen waren regelmatig mee geweest. Ze had via het internet ook kaarten voor een theatershow op Broadway gereserveerd. Nu Mark in New York was hoorde dat er nu eenmaal bij vond ze.
De komende 3 dagen zou Sanne Mark de stad laten zien.
Ze was hier kind aan huis. Al ruim voor haar studie op de universiteit op Princeton kwam ze al in New York. Destijds had de familie nog geen appartement in Queens en verbleven ze daardoor steeds in een 5 sterren hotel. Samen met haar moeder en Tracy bezocht Sanne New York regelmatig voor shoppingreizen. Vaak in December in verband met Kerstmis. Monique, de vrouw van Sannes jongste broer John ging soms ook met hen mee.
Sanne en Mark zouden hier ook enkele musea bezoeken. En Mark had ook nog een locatie die hij graag wilde bezoeken.
Maar voor vandaag was het even genoeg. Ze waren vermoeid door de lange vlucht en hadden de komende 2 weken een druk programma voor de boeg.
Ze brachten hun rolkoffers naar de master bedroom.
Uitpakken was -op de toiletspullen na- niet nodig. Ze zouden de komende weken uit hun koffer leven. Uiteraard had Sanne als vrouw meer kleding en spullen bij zich als Mark. Hij verwonderde zich erover wat vrouwen allemaal met zich meesleepten op een reis. Maar hij hield verstandig zijn mond.
Sanne schonk voor hen beiden een glas wijn in en zette een muziekje op. Tracy had de koelkast voldoende gevuld voor hun verblijf. Er was ook voldoende koffie en thee in huis. Een bezoek aan de supermarkt was dus overbodig. Want Sanne en Mark hadden besloten dat ze tijdens hun verblijf in New York uit eten zouden gaan. En ook het ontbijt en de lunch zouden in de stad plaatsvinden. Dus Sanne hoefde deze dagen niet te koken en zo kon ze Mark de stad laten zien. Want 3 dagen is voor een stad als New York niet veel.
Het was in de familie de regel dat de laatste gebruiker het appartement schoon en opgeruimd achter diende te laten voor de volgende. Dus op de dag van hun vertrek moest er wel afgewassen, gestoft en gestofzuigd worden.
Mark en Sanne nestelden zich met hun glas wijn op de bank.
Sanne lag lekker tegen Mark aan en hij streek liefdevol met zijn hand door haar zachte rode haren.
De kennismaking met Shelly was Mark goed bevallen en hij keek uit naar de andere dames van de groep. Maar voor die tijd stond er nog meer dan voldoende in de planning.
Sanne keek nog even naar het nieuws op CNN en NBC 4, de nieuwszender van New York. Het bleef droog de komende dagen. En er was niet te veel wind. Prima weer dus voor de tijd van het jaar.
Er was om de hoek een eettentje waar de familie vaak gebruik van maakte. Florance Prime Diner in 82nd street Elmhurst. Het was geopend van 7.00 tot 20.00 uur. Maar op dit moment waren ze beiden vermoeid van de vliegreis dus Sanne belde om pizza’s te bestellen.
Het was nog erg vroeg toen ze samen in bed kropen. Morgen wachtte hen ondanks hun vakantie immers weer een lange, drukke maar ook leuke dag.
Sanne kroop naakt tegen Mark aan.
Mark realiseerde zich dat Sannes ouders hier in hetzelfde bed geslapen moeten hebben. En wellicht hadden ze hier samen ook de liefde bedreven. Martijn en Tracy hadden hier vrijwel zeker seks gehad. Want Tracy hield er wel van.
John en Monique waren zelden in New York. Maar ook zij zouden hier geslapen en gevreeën kunnen hebben.
Mark voelde Sannes zachte blote borsten tegen hem aandrukken. Dat gaf hem altijd een lekker en rustgevend gevoel. Het fysieke, intieme huid-op-huidcontact en het besef dat zij bij hem was.
Maar veel zin in seks hadden ze op dit moment niet. Het bleef bij wat knuffelen, zoenen en strelen voordat ze beiden vermoeid in slaap vielen. De Jetlag eiste zijn tol.
Maar morgenavond zouden ze ongetwijfeld wel van bil gaan want Sanne sloeg nooit 2 avonden achterelkaar over. Daarvoor hield ze gewoon te veel van seks.
Morgenochtend wachtte hen een stevig Amerikaans ontbijt met bagels, eieren en spek. Daarna zouden ze een bezoek brengen aan Manhattan met aaneensluitend een theatershow op Broadway.
Mark kon het nog amper bevatten. Hij was hier gewoon in New York, ‘the Big Apple’! The City that never sleeps. Samen met zijn fantastische vrouw.
New York was altijd een soort ver-van-mijn bedshow voor hem geweest. Maar met Sanne kom je nog eens ergens dacht hij met een glimlach. Eerst op huwelijksreis naar de Bahama’s. Ze woonden in Milaan. Nu waren ze in New York City. En komende zomer op vakantie naar Dubai.
Ze hadden slechts 2,5 dagen om deze grote stad te bekijken.
Sanne wist hier feilloos de weg. Ze kwam hier al tijdens haar jeugd en zij zou zijn gids zijn.
En daarna hadden ze 3,5 dagen om de mooiste en bekendste plekken van New Jersey te bezoeken. Sanne had daar 4 jaar gewoond en gestudeerd. LeAnn woonde in Trenton en ze zouden een paar dagen bij haar logeren.
En dat was pas de eerste week van hun verblijf in de Verenigde Staten.
Gelukkig was de tweede week wat rustiger, maar ook daar zouden ze een aantal leuke dingen gaan doen. En dan zouden ze de laatste dagen tot rust komen in Albuquerque in New Mexico.
Nou ja… met Kaitlin in de buurt zouden daar in bed de vonken ook wel eens vanaf kunnen vliegen bedacht hij met een grijns.
Kaitlin… de zwartharige Amerikaanse schone met het hart op de tong.
Hij keek er naar uit om haar weer te zien.
En meer dan dat. De vrijpartij met haar was hem in Milaan uitstekend bevallen.
Maar ditmaal zou haar vriend Vince er ook bij zijn. Hoe zou dat uitpakken?
Voor Sanne en Kaitlin was dit gesneden koek. Ze hadden zoveel trio’s meegemaakt en zo vaak aan partnerruil gedaan. En Vince was ook een ervaren swinger.
Maar Mark vond het allemaal bloedspannend.
Zou Vince het echt goed vinden als hij het mijn zijn vriendin deed?
Al wist Vince dat ze in Milaan al samen seks hadden gehad. Kaitlin en hij hadden samen een open relatie en kenden geen geheimen voor elkaar. Maar als je samen in dezelfde ruimte bent is dat toch anders dacht hij.
En hoe hij ging hij zelf reageren als Vince intiem was met ZIJN Sanne?
De manier hoe Vince met hem omging en op Sanne reageerde was belangrijk. Mark moest het hem echt gunnen dat hij zijn geliefde vrouw aan mocht raken. Laat staan zoenen en neuken.
Hij moest respect tonen voor zijn vrouw anders zou hij niet toestaan dat hij haar zou betasten.
Maar Mark kon zich niet voorstellen dat Sanne of Kaitlin seks met een hork zouden willen hebben. Laat staan een relatie. Een vrouw als Kaitlin kon net als Sanne mannen genoeg krijgen. Wellicht moest die zwartharige beauty ze eerder van haar lijf afslaan.
Mark had hier veel met Sanne over gepraat.
Het was ook niet niks. Sanne had hem alles eerlijk verteld. Ook wat er mis kon gaan. Ze had het niet mooier gemaakt dan het is.
Maar hun band was sterk. Zo sterk als Titanium. Dat was hun nieuwe stokpaardje.
Het was ontstaan na het pijnlijke bericht dat Sanne niet vruchtbaar bleek te zijn. Al bleek dat gelukkig op een fout te berusten. Maar Sanne en hij waren daardoor nog sterker naar elkaar toe gegroeid. Dat voelden ze allebei zo.
Hij en Sanne.
Samen waren ze zo sterk als Titanium.
Niets of niemand kon hun band verwoesten.
Ze waren soulmates.
Hun harten klopten in hetzelfde ritme.
Daar waren beiden heilig van overtuigd.
Mark voelde hoe zijn ogen langzaam dichtvielen.
Sanne sliep al.
Hij voelde de warmte van haar zachte, blote huid tegen het zijne. Hij hoorde en voelde haar rustige en gelijkmatige ademhaling. Hij snoof haar zo vertrouwde geur op. Sanne rook altijd lekker.
Voor en na de seks. Voor of na een douche.
Zelfs als ze net gesport had rook ze lekker.
Vers zweet is oké. Oud zweet stinkt.
Hij trok Sanne wat steviger tegen zich aan.
Wat was ze toch een geweldige vrouw.
Zijn Sanne.
Zijn trots, zijn grote liefde, zijn alles.
Ze ging hem hier een stuk van haar verleden laten zien.
New Jersey.
Maar eerst maar eens genieten van New York…
NB: foto: Queens NYC
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10