.

Deze eerste week trek ik steeds meer op met Koos. Als enige jongen heeft hij het niet al te gemakkelijk in de groep leerling-verplegers, die verder alleen maar uit meisjes bestaat. Ik heb geen idee waarom hij juist bij mij uitkomt, misschien omdat ik niet zo giechelig ben en zo. Ik voelde me ook altijd meer thuis bij mijn broer Jan en zijn vrienden dan bij mijn zussen, het was soms allemaal zo flauw, die meisjespraat. Ook met Anneke klikt het goed, eigenlijk zijn we met elkaar een soort van drie-eenheid aan het worden, op de afdeling, in de klas maar ook in onze vrije tijd zoeken we elkaar steeds vaker op. Enige belemmering is dat Koos niet op onze kamers mag komen, en wij niet bij hem…


Hunkerbunker

Zo langzamerhand begin ik wel te begrijpen waarom ze in de stad onze flat de ‘Hunkerbunker’ noemen. Het is gewoon niet gezond om bijna honderd meisjes bij elkaar te zetten en ze geen contact ‘met de andere kunne’ toe te staan. Het gevolg is dat de meesten van ons juist volledig gefixeerd raken op jongens en bijna nergens anders meer over kunnen praten. Hoewel al dat kletsen over jongens mij niet zo ligt begrijp ik het wel, wat je niet mag hebben gaat je juist beheersen. Bovendien, in het gewone leven is het toch ook niet zo geregeld is, iedereen gaat daar gewoon met elkaar om. Het is ouderwets, overal zie je juist steeds meer vrijheid ontstaan, jongens laten hun haar groeien, meisjes ook, we beginnen ons anders te kleden, we willen inspraak, ooit zal de leiding van de ‘hunkerbunker’ daar toch bij aan moeten sluiten.

De eerste week zit erop, het was fijn én heel vermoeiend. Het werken op de afdeling is leuk maar zwaar en de lesdag die we vandaag hadden loog er ook niet om, na vier dagen werken ben je vermoeid en dan is het lastig om steeds je aandacht erbij te houden. Ik ben daarom blij dat we een heel weekeinde voor onszelf hebben en even op adem kunnen komen. Bovendien geeft het de tijd om aan de studie te gaan, deze periode gaat het veel over de basis-anatomie van de mens en we kregen daarover enkele pillen van boeken uitgereikt. Over twee maanden gaat daar het eerste examen over en dat wil ik vast en zeker heel goed gaan maken. Dus zit ik de hele zaterdag te blokken, met als gevolg dat ik er tegen vijf uur wel zo’n beetje doorheen zit, met een zucht van verlichting sla ik mijn boeken dicht, tijd voor ontspanning.

Tot het avondeten in de gezamenlijke kantine heb ik nog een uurtje. Ik ga op mijn bed liggen en zet ‘Rubber Soul’ van The Beatles op. De plaat kwam net enkele weken voordat ik hiernaartoe zou vertrekken uit en ik was er als de kippen bij om hem van mijn al best wel vele spaargeld te kopen. Er staan prachtige nummers op zoals ‘Girl’, ‘Michelle’ en ‘Nowhere man’, maar mijn lievelingsnummer is toch wel ‘Norwegian wood’. De melodie ervan vind ik zo mooi, en de tekst is vooral heel grappig, wie schrijft er nou een liedje over een meisje, om het in de titel dan over hout uit Noorwegen te hebben. Maar het maakt niet, het is prachtig en steeds weer draai ik het nummer opnieuw.

Ondertussen mijmer ik wat over thuis, op een bepaalde manier mis ik het wel maar toch ben ik heel blij met mijn nieuwe leventje hier. Straks komt Anneke en ik verheug me erop, we hebben het gezellig met elkaar en kunnen over van alles en nog wat met elkaar praten. Ze heeft beloofd dat ze ergens wat chips en een fles wijn op de kop zal duikelen, het is ten slotte zaterdagavond. Het zal wel een beetje spannend worden ook, want we spraken af dat ik haar ga leren hoe ze zichzelf kan laten klaarkomen. Wat ik iets minder geslaagd vind is dat ik ook beloofde haar te beffen, maar dat komt door mijn eigen grootspraak, doordat ik haar zo nodig over de avontuurtjes met mijn zus Wilma moest vertellen.

Om precies acht uur staat ze in mijn kamer en we maken het ons gemakkelijk op mijn bed. Her en der uit het gebouw heb ik wat kussentjes bij elkaar gesleept en zo, dankzij het visnet met al mijn spullen erin en de met doekjes afgedekte lampen is het supergezellig geworden in mijn kamer. Al gauw doet Anneke ons eerste glaasje wijn in en met de schaal chips tussen ons in hebben we het super naar onze zin.

Klaarkom onderricht

Tegen de tijd dat we de fles wijn op hebben zijn we allebei wat rozig te worden, terwijl de spanning zich tussen ons opbouwde. Anneke is te bleu om er over te beginnen, dus doe ik het maar en vraag of ze nog steeds wil leren hoe ze zich moet vingeren. Het rood vliegt haar naar de wangen maar toch knikt ze dan. ‘Oké’ zeg ik en spring op, ‘we beginnen met ons uit te kleden.’ Ik heb in de paar maanden dat mijn zus Wilma en ik dit samen deden geleerd dat het het fijnste is om helemaal bloot te zijn, je krijgt dan het meeste contact met je lichaam. Ik heb expres de verwarming wat hoger gezet en inmiddels is het heerlijk warm.

Dankzij mijn avonturen met mijn zus heb ik amper nog last van schaamtegevoelens. Ik draai de deur op slot zodat er geen pottenkijkers komen en trek mijn jurkje over mijn hoofd. Meteen gaan mijn beha en onderbroekje er achteraan en dan sta ik in mijn blootje. Anneke kijkt met grote ogen toe en als ze niet ook in beweging komt draai ik een pirouetje voor haar en zeg haar dan zich ook uit te kleden. Ze heeft het er duidelijk moeilijk mee maar dan staat ze toch op en doet ze langzaam haar rok en bloesje uit. Nog langzamer gaan daarna ook haar beha en onderbroek uit, waarna ze schaamtevol haar handen voor haar borsten en geslacht houdt. ‘Doe eens weg’ commandeer ik en wat er dan te voorschijnkomt is best wel een mooi lichaam. Haar borsten zijn een stuk groter dan de mijne, haar buik is plat en haar benen zijn lang, met daartussen een flink bosje haar.

Ik ga op het bed zitten en klop dan naast me, zo gebarend dat ze weer moet komen zitten. Meteen daarna doe ik mijn benen wijd en laat ik haar mijn vagina zien en waar alles zo’n beetje zit. In het begin durft ze amper te kijken maar als ik haar zeg dichterbij te komen om naar mijn clitoris te kijken wordt ze toch echt nieuwsgierig en verdwijnt haar hoofd tussen mijn benen. Ik trek de lipjes wat uit elkaar en ik merk aan Anneke die wat hortend en stotend ademt dat ze het superspannend vindt. ‘Mag ik het eens aanraken’ vraagt ze dan. Als ik knik gaat ze met haar vinger voorzichtig over mijn genotsbultje, en daarna omlaag, tussen de lipjes door tot bij het punt waar mijn gaatje naar binnen gaat.

‘Wat ziet het er vreemd uit allemaal’ zegt ze dan. Ik haal mijn schouders op, vond ik in het begin ook wel ja, maar doordat ik mijn zus haar vagina al zo vaak zag is het wel een beetje normaal geworden voor mij. ‘Nou wil ik het bij jou ook wel eens zien’ zeg ik na een tijdje, ook omdat ik te opgewonden raak van Annekes vinger die wat op en neer blijft gaan over mijn geslacht. Ik zou háar leren klaarkomen en niet andersom. Na enige aandrang opent Anneke haar benen, maar dan blijkt dat het daartussen een oerwoud is van bijna zwarte haartjes, in precies dezelfde kleur als de krulletjes op haar hoofd. ‘Dit moet wel een beetje bijgewerkt worden hoor’ zeg ik dan, zo is er geen doorkomen aan. Zal ik het meteen even doen?’

Annekes hoofd is weer zo rood als een boei geworden maar ze knikt toch dat het goed is. Ik pak mijn scheermesje, zeg haar haar benen goed wijd te doen, zeep haar daartussen in en krab dan voorzichtig beetje bij beetje de haartjes rond haar vagina weg. Ik deed het al enkele keren bij mijn zus en zij bij mij, en het is een hele kunst om het goed te doen, om het mooi vrij van haar te maken en toch geen wondjes te maken. Anneke ondergaat het allemaal met blosjes op haar wangen en met ingehouden adem, en af en toe kan ze het niet laten zachtjes te kreunen, ze vindt het blijkbaar nu al lekker om te voelen. Dan is het de beurt aan het driehoekje erboven, ik korte de lengte van de haren wat in en knip ze in een iets strakkere vorm, zodat het mooi aansluit op de samenkomst van haar benen daar. Na afloop bekijk ik trots mijn werk, het ziet het goed uit zo.

Tegelijkertijd

Dan zeg ik Anneke opnieuw haar benen wijd te spreiden, wat ze zonder nog te aarzelen doet, het went blijkbaar al wat. ‘Kijk’, zeg ik als ik met mijn vinger over haar clitoris ga, hier gebeurt het allemaal, als je daar zachtjes overheen wrijft krijg je dat fijne gevoel. Dan neem ik Anneke haar hand, leg die over haar kruis en zeg haar haar middelvinger over het bultje op en neer te bewegen, en af en toe ook iets lager te gaan, tot tegen haar spleetje aan. Al gauw krijgt Anneke de smaak goed te pakken en ligt ze zichzelf ijverig te vingeren terwijl ze zachte kreuntjes slaakt.

Ik hoef haar geloof ik al niet veel meer te leren en besluit om mee te doen. Ik doe mijn benen ook weer uit elkaar en niet veel later zitten we in een afgestemd ritme ons klaar te vingeren. Het bezig zijn met Anneka’s vagina heeft me al met al toch wel opgewonden en al snel voel ik dat heerlijke gevoel van een orgasme opkomen, wat nog wordt versterkt doordat ik me het leuke gezicht van Koos voor ogen haal. Niet veel later is het er, ik voel hoe ieder deeltje van mijn lichaam onder spanning komt te staan, waarna het zich volledig ontlaadt. Ik onderga het als een storm die over me heen raast en geniet er intens van.

Als ik weer wat bij zinnen kom valt me pas op dat Anneke nog steeds ijverig over haar clitoris wrijft maar dat er niet veel gebeurt. Ik zeg haar zich eraan over te geven, dat ze haar lichaam meer haar eigen gang moet laten gaan. ‘Kom maar’, zeg ik, ‘dan doe ik het wel, jij kan je dan richten op hoe het voelt.’ Gehoorzaam haalt ze haar hand weg, waarna ik het overneem. Het voelt weer zo anders dan bij Wilma of bij mijzelf, wat is iedereen toch anders gemaakt. Het duurt echt lang voordat Anneke zich eraan over kan geven maar uiteindelijk lukt het en heeft ze haar eerste orgasme ooit.

Ik zie dat het heftig en intens is voor haar en na afloop volgt er een huilbui. Ik schrik ervan en vraag ‘was het niet fijn?’ Gelukkig zegt Anneke een beetje nasnikkend dat het juist heel fijn was, en dat ze het zo bijzonder was om dit samen te doen. Nog een tijdlang zitten we verzaligd naast elkaar na te genieten, luisterend naar de muziek van Joany Baez. Ik had Anneke vandaag ook wel kennis willen laten maken met beffen maar dat moet maar een andere keer, ik wil dit sfeertje niet verbreken. En zo zitten we daar, nog steeds in ons blootje, zwijgend, luisterend naar de muziek. Ik droom er een beetje in weg en bijna als vanzelf komt Koos dan weer op mijn netvlies. Ik vind hem echt leuk en ik weet nu zeker dat hij de jongen wordt waar ik het voor het eerst mee wil doen…

Winkelen

Het is een maand later en we ontvingen ons eerste loon, wat een rijkdom! In de afgelopen weken trok ik steeds meer naar Koos toe, en hij naar mij. Vandaag is het in de stad vlooienmarkt en ik vroeg hem en Anneke met me mee te gaan, ik ga tweedehandskleding kopen en ik wil graag dat ze meekijken wat me leuk staat. Ze hadden er beiden meteen oren naar maar Anneke bleek vanochtend ziek te zijn en nu zijn we dus met zijn tweetjes op weg, hij fietsend en ik bij hem achterop, mijn benen aan een zijde bungelend en met mijn armen om zijn middel. Het is alsof ik in mijn eigen kokonnetje zit op deze bagagedrager, zo dicht tegen zijn ijverig trappende lichaam aan en mijn handen net boven de plek waar zijn lul moet zitten. Die is steeds vaker onderdeel van mijn fantasie als ik er behoefte aan heb om mezelf klaar te laten komen.

Dat gebeurt ook als ik dat samen met Anneke doe, die regelmatig op mijn kamer te vinden is, ook dan kruipt Koos in mijn hoofd en moet ik aan hem denken als we elkaar gaan vingeren. En nu zit ik dan bij hem achterop, dichter dan dit kan ik bijna niet bij hem komen. Het is eindelijk heerlijk warm, de zon schijnt uitbundig en ik kon het niet laten om een kort rokje aan te doen. Dat was iets wat ik thuis nooit mocht omdat mama het zo onzedig vond en omdat het slecht zou zijn voor de klandizie van onze winkel. Nou, ik zie niet in wat hieraan onzedig is en zeker met dit weer is het heerlijk zo, met blote benen. Bovendien is het wel handig als ik zo meteen wat kleding wil passen, hoef ik niet steeds zo veel uit te trekken.

Het is gezellig in de stad. Een meisje in onze flat dat hier vandaan komt vertelde dat er de laatste jaren steeds meer terrasjes bijkwamen. Nou, dat blijkt een succes te zijn want het is ondanks het vroege uur al aardig druk. Op het plein waar de vlooienmarkt staat is het zelfs nog drukker, het is maar goed dat we op tijd zijn gegaan, er is nu nog veel keuze bij de kraampjes met kleding, maar wie weet hoe dat over een paar uur is.

Een tijdje terug zag ik in de ‘Hitweek’ een foto van Sonny and Cher en ik wil er dolgraag uitzien zoals zij met haar lange haren en haar kleurige kleding. Het zal nog wel even duren voordat mijn haar zo lang is als het hare, maar het heeft bijna dezelfde kleur en dan zal ik best wel op haar lijken, ook omdat ik net zo’n donkere ogen heb als zij. We vinden een grote kraam die veel kleding in mijn smaak heeft en bijna een uur lang pas ik aan de lopende band bloesjes, shirtjes, jasjes, lange rokken en zelfs een spijkerbroek. Koos vindt het allemaal prachtig, als het aan hem ligt kan ik geloof ik wel zo’n beetje alles kopen. Ondertussen is het wel duidelijk dat hij me graag ziet, hij kijkt zijn ogen uit op mij en zeker als ik me omkleed is hij niet weg te slaan bij het gordijntje waar dat achter moet gebeuren. Regelmatig zie ik hem door een kier gluren en het windt me behoorlijk op.

Uiteindelijk kies ik voor wat kleurige bloesjes, een feloranje vest, de lange omslagrok, een kort broekje en natuurlijk de spijkerbroek, mijn eerste! Beladen met een flinke tas met kleding belanden we niet veel later op een terrasje waar we ieder een glas cola bestellen. Ook al zoiets wat we nooit van mama mochten drinken, omdat het ongezond zou zijn. Nou, het smaakt heerlijk en ik kan er geen genoeg van krijgen. Koos en ik zitten een beetje stilletjes naast elkaar, er is iets tussen ons gaande en we worden er allebei wat verlegen van. Maar ik besef dat als ik iets met hem wil beginnen het zo niet op zal schieten en dus trek ik de stoute schoenen aan.


Vind je het leuk, de kleding die ik kocht?’ Koos knikt heftig terwijl hij zegt ‘ja, echt, het staat je allemaal leuk…’ Koos aarzelt even en dan: ‘…en jij bent ook heel leuk.’ Voordat ik het besef wat ik doe floep ik eruit: ‘ik vind jou ook leuk.’ Koos kijkt me blij aan, neemt dan mijn hand vast en ik denk dat ik nu mijn eerste vriendje heb. Het wordt een heerlijke ochtend en als we terug bij de flat zijn geven we elkaar een voorzichtig zoentje op de mond.

En dan komt Koos met zijn voorstel: ‘zal ik vanavond naar je toe komen?’ ‘Hoe dan?’ vraag ik, ‘dat is toch verboden?’ ‘Ik weet van de andere jongens een geheime route, via de brandtrap. Later op de avond is dat meestal wel veilig, dan is er geen toezicht meer’ zegt hij, met een beetje branie maar toch ook verlegen afwachtend wat mijn reactie is. Als ik ja knik en hem opnieuw een kusje geef zie ik hem breed grijnzend vertrekken. Wat ook voor mij geldt, ik heb het gevoel dat deze lach nooit meer van mijn gezicht kan verdwijnen…


Liefs,
Zazie