Het was al laat. De meeste collega’s waren allang naar huis. Het kantoor was stil, op het zachte gezoem van de airco na. Ik was een van de laatsten. Nog even die presentatie afronden, nog even… en dan kon ik met een leeg hoofd naar huis.

Ik liep door de gang, langs de kleine vergaderruimte. Het licht daarbinnen brandde nog. De deur stond op een kier. Vreemd.
Even bleef ik staan. Nieuwsgierig. Misschien was iemand iets vergeten?
Ik zette een stap dichterbij en keek naar binnen.

En daar zat ze.

Marit.

Ze was moeilijk te missen. Altijd perfect verzorgd, altijd een tikje afstandelijk. Haar blonde haar glanzend, vaak los over haar schouders of in een strakke staart. Vandaag hing het los, golfde langs haar kaaklijn terwijl haar hoofd iets achterover leunde. Haar gezicht, normaal zo onbewogen en strak, was nu zachter. Haar mond iets geopend, haar wangen licht gekleurd. Haar ogen half gesloten, zwaar van concentratie… maar op iets wat ik eerder nooit bij haar had gezien.

Ze zat op een van de stoelen, haar rug iets achterover tegen de leuning. Haar benen iets gespreid, haar rok omhoog geschoven tot haar heupen. Haar huid glansde zacht in het warme licht van de lamp boven haar. Eén hand lag tussen haar dijen, haar vingers langzaam bewegend. Kleine cirkels, bedachtzaam, alsof ze zichzelf precies wist te geven wat ze nodig had.

Haar andere hand hield haar telefoon vast. Het scherm was nog zichtbaar vanaf waar ik stond. Niet heel scherp, maar ik herkende genoeg. Beelden. Bewegingen. Lichamen verstrengeld, naakte huid die elkaar vond, het ritmische stoten van een man in een vrouw. Porno.
Ze keek porno.
En niet zomaar oppervlakkig. Haar ogen bleven op het scherm gericht, haar ademhaling zwaar en snel.

Ik hoorde het natte, zachte geluid van haar vingers. Steeds regelmatiger. Alsof ze zichzelf verloor in wat ze keek, in wat ze voelde. Alsof er geen wereld meer was buiten deze ruimte.

En toch was ik daar.
Ik had moeten weggaan.
Maar ik bleef staan.
Gefascineerd. Mijn hart bonkte in mijn borst, mijn adem stokte. De onbereikbare Marit, de vrouw die zich altijd professioneel hield, die op afstand bleef, zat hier recht voor me. Open. Bloot. Smoorheet.

En toen keek ze op.

Haar ogen vonden de mijne. Helderblauw, maar nu donkerder, dieper. Eerst schrik. Haar vingers pauzeerden, haar adem bleef even hangen. Maar ze trok haar hand niet weg van tussen haar benen.

“Rick…” Haar stem was schor, bijna fluisterend. Alsof ze zich afvroeg of ik echt daar stond.

Ik zette een stap dichterbij. Langzaam.
De deur piepte toen ik hem verder open duwde.
Ze bewoog nog steeds niet. Haar hand bleef daar, haar rok hoog, haar telefoon half in haar schoot. Op het scherm zag ik hoe de vrouw kreunde terwijl de man haar ruw vasthield en haar hard nam. Marit’s ademhaling versnelde weer, haar borst ging sneller op en neer.

“Sorry,” zei ik, mijn stem hees en laag. “Ik… hoorde iets.”

Ze beet op haar onderlip. De kleur op haar wangen werd dieper. Haar vingers… begonnen opnieuw te bewegen. Langzaam, maar doelgericht. Alsof ze zich nu heel bewust was van mij. Alsof ze wilde dat ik het bleef zien.

“Je hoorde iets?” fluisterde ze.
Haar stem was zachter dan ooit, met een ondertoon die ik niet kende. Broeierig. Spannend.

Ik knikte.
“En nu zie ik iets,” zei ik zacht.

Ze likte kort over haar lippen.
“En… wat ga je ermee doen?” vroeg ze.

Ik stond nu vlak bij haar. Nog maar een paar passen verwijderd. De deur achter me viel zacht dicht, alsof hij wist dat we geen getuigen wilden. Marit zat roerloos, maar haar ademhaling verraadde alles. Onrustig, gejaagd… opgewonden.

Mijn blik gleed over haar lichaam. Haar benen nog steeds licht gespreid, haar hand traag bewegend over haar glanzende huid. Haar vingers verdwenen even tussen haar lippen en kwamen dan weer langzaam terug omhoog, cirkelend over haar clitoris alsof ze zichzelf bleef plagen. Haar rok hing slordig om haar heupen, het contrast met hoe ik haar altijd kende—tot in de puntjes verzorgd, gecontroleerd—kon bijna niet groter zijn.

Mijn hart bonsde in mijn borst. Ik voelde de spanning door mijn lijf trekken, als een snaar die steeds strakker gespannen werd.
Ze keek me nog steeds aan, maar haar blik was veranderd. Niet alleen nieuwsgierig meer, of betrapt. Er zat iets uitnodigends in, iets uitdagends.

Ik zette nog een stap dichterbij. Nu stond ik vlak voor haar. Ik keek neer op haar gezicht, op haar lichaam… op haar vingers die nog steeds rustig tussen haar benen bewogen.
“Marit,” zei ik zacht. Haar naam klonk anders nu, voller, geladen.
Ze reageerde met een kleine zucht, haar ogen half gesloten. “Wat… wat wil je?”

Ik gleed met mijn hand naar haar telefoon. Mijn vingers raakten de hare toen ik hem van haar overnam. Warm, zacht trillend onder mijn aanraking. Ze liet het scherm los zonder protest, maar haar blik veranderde weer. Iets onzekers, kwetsbaars gleed heel even over haar gezicht.

Ik hield de telefoon nu vast. Het filmpje speelde nog steeds. Een man die zijn vrouw stevig vastpakte, haar benen opgetild, terwijl hij haar hard en diep nam. De kreunen vulden de ruimte, zacht maar onmiskenbaar.
Mijn blik gleed terug naar haar gezicht.
“Dit vind je spannend,” stelde ik vast.

Ze slikte zichtbaar en knikte. Even gleed haar tong over haar lippen.
“Het is… ik kan het niet laten,” fluisterde ze, haar stem laag en breekbaar, alsof ze iets opbiechtte wat niemand ooit van haar had mogen weten.
“De filmpjes. Het kijken. Het… opwinding voelen.” Ze haalde onrustig adem. “Het is een verslaving geworden, Rick.”

Mijn vingers streken langzaam over de rand van haar dij, mijn ogen nog steeds op haar gericht.
“Hoe vaak?” vroeg ik zacht.
Ze keek me recht aan, iets van schaamte in haar blik, maar ook een soort trots.
“Elke dag,” antwoordde ze. “Soms… meerdere keren.” Haar stem trilde nauwelijks. “Tussen de meetings door. ’s Avonds thuis. Soms op kantoor.” Ze hield mijn blik vast. “Zoals nu.”

Een kleine glimlach gleed over mijn lippen.
“En nu betrap ik je,” zei ik zacht.
Ze knikte weer. “En toch stop ik niet.”

Mijn vrije hand gleed over haar knie omhoog, haar huid warm onder mijn vingers. Ze ademde hoorbaar in toen ik dichterbij kwam, tot ik haar vond waar haar vingers net nog waren. Ze was nat. Heel nat.

“Misschien moet je niet alleen kijken,” zei ik langzaam.
Ze sloot haar ogen een seconde, haar lichaam ontspande zich net genoeg om me toe te laten.

Mijn vingers rustten op haar huid, net boven waar haar eigen hand had gezeten. Ze voelde warm aan, haar ademhaling ging nog steeds zwaar. Haar blik was op mijn gezicht gericht, zoekend. Alsof ze probeerde te peilen wat mijn volgende zet zou zijn.

Ik liet haar telefoon zakken, hield hem nog even in mijn hand. Het scherm doofde langzaam uit, maar het beeld stond nog steeds op mijn netvlies gebrand.
“Dus… je doet dit vaker?” vroeg ik zacht, mijn duim cirkelend over haar bovenbeen, kalm, alsof we in een heel normaal gesprek zaten.
Ze knikte langzaam.
“Vaak genoeg,” antwoordde ze, haar stem laag en hees. “Soms kan ik me niet concentreren als ik het niet doe.”
Haar lippen krulden even, haast onschuldig, maar haar ogen vertelden een ander verhaal.
“Ik dacht dat niemand het doorhad,” voegde ze eraan toe.
Ik hield mijn blik op haar gericht. “Iedereen denkt dat jij alles onder controle hebt.”

Ze haalde haar schouders op. De beweging was klein, maar ik zag hoe haar borst meebewoog, hoe haar ademhaling onrustig bleef.
“Dat dacht ik ook,” fluisterde ze. “Tot jij daar stond.”

Mijn hand gleed iets verder naar binnen, mijn vingertoppen net niet waar ze me duidelijk wilde hebben. Ik hield het spel traag, liet de spanning blijven hangen.
“En wat wil je dat ik nu doe?” vroeg ik, mijn stem nauwelijks hoorbaar.

Ze hapte even naar adem, haar ogen knepen licht samen.
“Ik weet het niet,” gaf ze toe. Haar heupen bewogen zacht, ongeduldig bijna, tegen mijn hand aan. “Misschien moet jij dat beslissen.”

Ik bewoog mijn vingers millimeter voor millimeter hoger. Haar huid voelde alsof hij gloeide. De warmte die daar zat was bijna tastbaar, haar vocht voelde ik al zonder dat ik haar raakte.
Maar ik deed het nog niet.

Haar blauwe ogen zochten de mijne. Die typische onbereikbaarheid—waar ze bekend om stond, waar ze zichzelf achter verborg—scheurde langzaam open. Ik zag het in haar blik. Kwetsbaarheid. Opwinding. Iets dat dieper zat.

Mijn vingers vonden haar. Warm, glad. Ze ademde scherp in, haar vingers klemden zich kort in de stof van de stoel waar ze op zat. Maar ze bleef me aankijken, haar lippen net van elkaar, alsof ze elk moment iets wilde zeggen… of kreunen.

Ik bewoog mijn vingers langzaam. Niet stoten, niet duwen—slechts een zachte, cirkelende aanraking die haar langzaam open liet bloeien.
Ze trilde licht, haar adem stokte bij elke beweging die ik maakte.

“Ik dacht dat jij onbereikbaar was,” zei ik zacht.

Ze glimlachte vaag, haar ogen half gesloten.
“Dat dacht ik zelf ook,” fluisterde ze.
En toen: “Blijf… alsjeblieft… doorgaan.”

Mijn vingers bleven cirkelen, traag en bedachtzaam. Ik voelde haar heupen subtiel bewegen, alsof haar lichaam zichzelf onbewust naar meer duwde. Maar ik hield het tempo laag, precies zoals ik wilde. De controle lag bij mij nu, en ik zag aan haar blik dat ze dat begreep.

Haar ademhaling was zwaar, haar borst ging snel op en neer. Soms sloot ze haar ogen, dan weer dwong ze zichzelf om ze open te houden, mij aan te kijken. Alsof ze bang was dat het moment zou verdwijnen als ze het niet vasthield.

Ik boog me langzaam naar haar toe. Mijn gezicht dichter bij haar dijen. Ik voelde haar warmte nu, rook haar opwinding, zacht en zoet. Mijn adem streek over haar huid terwijl ik mijn lippen langs de binnenkant van haar bovenbeen liet glijden. Licht. Bijna onschuldig.

Ze huiverde onder die aanraking.
“Rick…” fluisterde ze, haar stem breekbaar.
Ik antwoordde niet. Ik liet alleen mijn tong even uitsteken en trok een langzame streep omhoog, van haar knie naar haar dij, tot vlak bij de plek waar mijn vingers haar nog steeds zacht bleven plagen.

Ze spreidde haar benen iets verder, haar heupen kantelden als vanzelf iets naar voren, een stille smeekbede. Maar ik wachtte nog. Mijn tong vond haar huid opnieuw, nat en warm, en ik liet haar voelen hoe dichtbij ik was zonder haar kutje direct te raken.

Toen, langzaam, haalde ik mijn vingers iets weg en boog mijn hoofd verder naar haar toe. Ik voelde haar lichaam verstijven, haar adem inhappen toen mijn mond haar bereikte. Mijn tong gleed zacht langs haar kutje, proefde haar, voelde hoe nat en zacht ze was.
Een zachte kreun ontsnapte haar lippen. Geen schreeuw, geen uitbarsting, maar een pure, rauwe toon die diep vanbinnen kwam.

Ik hield het langzaam. Mijn tong gleed kalm over haar clitoris, cirkelend, nauwelijks druk gevend, precies genoeg om haar te laten beven zonder haar los te laten. Mijn vingers vonden hun weg terug, langzaam duwend, verkennend, net in haar.
Ze kromde haar rug licht, haar vingers gleden naar mijn haar, zonder me te sturen, alleen om contact te houden.

Mijn tong en vingers werkten samen, maar alles in een traag, ritmisch tempo. Geen haast, geen climax. Alleen de spanning die bleef stijgen, zonder een einde te zoeken.

Haar ademhaling werd nog onregelmatiger, haar dijen spanden zich om mijn hoofd, maar ik bleef kalm.
Ik voelde haar hartslag kloppen in haar bekken, in haar benen, in haar handen. Alles in haar lijf leek te vibreren van ingehouden energie.

Ze keek omlaag, ving mijn blik even op. Haar ogen half gesloten, haar lippen vochtig en licht geopend, alsof ze op het punt stond iets te zeggen… maar alleen maar kon ademen.

Ik trok mijn mond even terug, keek haar aan terwijl mijn vingers langzaam bleven bewegen.

Ze sloot haar ogen kort, haar vingers gleden langs haar eigen borst, over haar blouse, alsof ze zichzelf wilde voelen terwijl ik haar beroerde.
“Rick…” fluisterde ze weer.
Niet als vraag. Niet als smeekbede. Maar als bevestiging.

Ik boog weer naar voren, mijn tong vond haar kutje opnieuw. Dit keer iets steviger, de druk iets meer. Haar lichaam schokte kort, een onderdrukte reactie, haar vingers gleden weer door mijn haar, steviger nu. Maar ik bleef haar plagen. Niet sneller, niet harder. Gewoon… blijven.

De spanning in haar lijf was bijna tastbaar.
En ik wist: ze mocht nog niet.
Nog niet.

Mijn tong gleed langzaam over haar, elke beweging gecontroleerd en precies. Haar heupen bewogen onwillekeurig mee in een ritme dat we samen leken te vinden. Mijn vingers diep in haar, mijn mond op haar kutje. Maar nog altijd hield ik mezelf in. Geen haast. Geen overgave.

Ze kreunde zacht, haar ademhaling zwaar en onregelmatig. Toen voelde ik hoe haar hand uit mijn haar gleed. Even dacht ik dat ze me ging wegduwen, maar toen hoorde ik het zachte geluid van knopen die werden losgemaakt.
Ik keek omhoog, mijn mond nog steeds tegen haar aan. Haar vingers waren bezig met haar blouse, knoop voor knoop. Ze deed het traag, net zoals ik haar traag behandelde. Alsof we onuitgesproken afspraken hadden gemaakt om elkaar te blijven uitdagen in controle.

De stof viel open, stukje bij beetje, en daaronder zag ik haar bh. Donker, kantachtig, precies zo’n model waarvan je wist dat ze er lang over had nagedacht. Hij omsloot haar volle borsten strak, duwde ze omhoog zonder dat het overdreven was. Subtiel. Net als zij.
Haar handen gleden eroverheen, eerst voorzichtig, tastend. Toen kneedde ze zichzelf steviger, haar vingers spreidden zich over de rondingen, haar duimen speelden met de rand van de cups.

Ik voelde hoe mijn pik bonkte in mijn broek. Hard. Oncomfortabel strak inmiddels. Maar ik bleef waar ik was, mijn tong gleed opnieuw over haar clit, net iets meer druk dit keer. Haar reactie was direct: een korte siddering trok door haar lijf, haar heupen duwden zichzelf iets omhoog.

Ze gooide haar hoofd achterover tegen de stoel, haar ogen gesloten, haar mond half open terwijl haar handen haar borsten bleven masseren. Af en toe gleed een vinger onder het kant, maar ze maakte haar bh niet los. Het was alsof ze zichzelf wilde plagen. Of mij.

Mijn vingers bleven diep in haar kutje, langzaam duwend, vullend zonder te overhaasten. Mijn tong wisselde cirkelende bewegingen af met zachte, opwaartse halen.
Ik voelde haar bekken kantelen, haar spieren aanspannen, haar adem stokte telkens bij het juiste moment—maar ik gaf haar net niet genoeg om door te kunnen.

Ik liet mijn mond los van haar en keek weer omhoog, haar borstkas heftig bewegend.
“Je laat jezelf echt helemaal gaan,” fluisterde ik, mijn stem ruw van mijn eigen opwinding.

Haar ogen openden zich half, loom maar geladen.
“Je laat me geen keus,” antwoordde ze hees.
Haar vingers knepen zich steviger in haar borsten, haar duimen cirkelden over de toppen, zichtbaar hard door de dunne stof van haar bh.
“Je had allang moeten stoppen,” fluisterde ze erbij, maar haar heupen gaven haar leugen prijs.

Ik bracht mijn mond weer naar haar kutje toe, dit keer wat zachter. Mijn tong gleed langzaam, mijn adem warm tegen haar gevoelige huid. Mijn vingers bleven diep in haar, kalm en ritmisch.
Tegelijk voelde ik mezelf stijf en zwaar kloppen in mijn broek. De druk werd bijna pijnlijk. Maar ik hield mezelf in. Nog even.

Marit kreunde opnieuw, haar lichaam bewoog mee. Ik voelde hoe haar hele lijf gespannen stond onder mijn aanraking. Elke beweging die ik maakte werd beantwoord door haar ademhaling die hapte, haar heupen die kantelden, haar vingers die zich steviger vastklemden in haar eigen lichaam. Marit was altijd de vrouw geweest die alles onder controle hield—altijd afstandelijk, onbereikbaar. Maar nu… nu zat ze hier voor me, haar benen wijd, haar rok opgeschoven, haar blouse open. Haar handen knepen zichzelf, haar borsten duwend omhoog uit een bh die haar vormen perfect omlijstte.

En ik had haar precies waar ik haar wilde.

Mijn vingers bleven langzaam in haar bewegen, diep, ritmisch. Mijn duim vond ondertussen haar clit weer, cirkelend, telkens die ene plek rakend die haar heupen deed schokken.
Ze kreunde. Zacht eerst, maar het groeide.
Haar hoofd viel achterover tegen de stoel, haar ogen gesloten, haar mond geopend.
“Rick…” fluisterde ze hees, haar stem rauw van opwinding. “Niet stoppen.”

Ik boog me weer naar haar toe. Mijn mond vond haar kutje opnieuw, mijn tong warm en nat, terwijl mijn vingers dieper en consistenter hun werk deden.
Ze smaakte intens. Zacht en zout. Haar warmte trok me dieper in het moment. Mijn tong gleed stevig over haar clit, ik voelde hoe haar hele lijf begon te trillen.

Ze beet op haar onderlip, haar ademhaling onregelmatig. Haar handen verlieten haar borsten en vonden hun weg naar mijn haar. Niet om me weg te duwen—maar om me tegen zich aan te houden. Haar vingers gleden door mijn haren, raakten mijn schedel, haar grip steviger met elke beweging van mijn tong.

“Rick… ik…”
Haar stem brak.
Haar benen spanden zich om mijn hoofd, haar bekken duwde zichzelf tegen mijn mond. Ik voelde hoe haar spieren samen trokken, hoe haar lichaam het gevecht aan het verliezen was.
Ze probeerde zich in te houden. Ik zag het, ik voelde het. Maar ik was niet van plan haar te laten ontsnappen.

Mijn vingers bleven diep en langzaam stoten. Mijn tong vond het juiste tempo, de juiste druk. Niet te snel, niet te ruw. Precies wat haar lijf nodig had.
En ze gaf het toe.

“Ja… ja…” fluisterde ze ademloos. Haar stem trilde, haar vingers trokken aan mijn haar terwijl haar lichaam verstijfde. Haar adem stokte nog één keer…
En toen voelde ik het.
Haar hele lijf schokte. Haar benen trokken zich samen rond mijn schouders. Haar heupen trilden onder mijn aanraking.
Een rauwe, lage kreun ontsnapte uit haar mond. Niet luid, maar diep. Oprecht. Ongecontroleerd.

Ik bleef doorgaan, bleef haar zacht strelen met mijn tong, mijn vingers langzaam terugtrekkend. Haar lijf sidderde na, haar handen ontspanden langzaam in mijn haar.
Ze ademde zwaar uit, haar borstkas heftig bewegend.
Ik keek op, haar gezicht was prachtig: haar wangen rood, haar ogen half geopend, haar mond nog steeds licht open.

Ze lachte kort, hees. “Jezus, Rick…”
Ik glimlachte, mijn hand gleed langzaam van haar dij naar haar heup.
“Je had ook nee kunnen zeggen,” antwoordde ik zacht.

Ze schudde haar hoofd, haar vingers streken loom door mijn haar.
“Dat was nooit een optie.”

Ze zat nog even stil, haar ademhaling zwaar en onregelmatig, terwijl haar handen loom over haar lichaam gleden. Haar blik zocht de mijne, half versuft, half hongerig. Ik zag hoe haar ogen afdaalden naar mijn broek, naar de spanning die daar al veel te lang aanwezig was.

Langzaam kwam ze overeind, haar bewegingen nog wat onvast van haar orgasme. Maar er zat vastberadenheid in. Ze stond op, haar rok viel als vanzelf wat naar beneden, maar dat maakte geen verschil meer. Zonder iets te zeggen draaide ze zich om en liep naar de vergadertafel. Haar hakken klakten zacht op de vloer, haar heupen wiegden nog altijd verleidelijk. Ze legde haar handen plat op het gladde oppervlak en draaide haar hoofd om, keek me aan over haar schouder.

En toen, zonder woorden, klom ze achterover op het blad en ging liggen. Haar benen licht gespreid, haar blouse nog steeds open, haar borsten in die prachtige bh duwend tegen de rand van het kant. Haar huid licht glanzend van spanning en warmte.
Ze strekte zich uit, legde haar hoofd op het hout, haar blonde haar als een waas eromheen gespreid. Haar blik bleef diezelfde, dieper geworden, dromerig, maar helder.
Ze zei niets, maar alles in haar houding riep me.

Ik liep naar haar toe, langzaam. Mijn handen gingen naar mijn riem, en ik maakte hem los. Het klikken van het metaal klonk luid in de stille ruimte. Ik opende mijn broek, trok de rits langzaam naar beneden. Mijn pik sprong vrij, strak en hard van de opgebouwde spanning.
Ik zag hoe haar ogen erheen gleden, hoe ze haar lippen kort nat maakte met haar tong, alsof ze zich moest voorbereiden op wat ging komen.

Ik stapte tussen haar benen en liet mijn hand over haar dij glijden, mijn vingertoppen vonden moeiteloos de warmte van haar soppende kutje terug. Ze was nog steeds nat, nog steeds zacht en warm van verlangen.
Mijn andere hand leidde me naar haar binnen. Ik duwde de top van mijn eikel tegen haar opening, voelde hoe ze meteen een stukje meegaf, haar spieren nog gevoelig, nog ontvankelijk van alles wat ik net had gedaan.

Langzaam duwde ik mezelf naar binnen.
Ze ademde scherp in, haar vingers klemden zich aan de rand van de tafel terwijl ik haar in één lange, beheerste haal vulde.
Haar warme, natte strakheid sloot zich om me heen, trok me dieper naar binnen, als een hongerig verlangen dat haar lichaam zelf niet meer kon controleren.

Ik bleef even stil toen ik helemaal diep zat. Voelde haar spierspanning, haar warmte, hoe ze me in zich hield. Haar ogen vingen de mijne.
Ze kreunde zacht, haar hoofd kantelde iets naar achteren.
“Fuck… Rick…” fluisterde ze hees.

Ik begon te bewegen.
Langzaam.
Diep.

Ik trok me langzaam terug, haar warme soppigheid liet me met moeite gaan, tot ik bijna uit haar gleed… en duwde mezelf toen langzaam weer naar binnen. Diepe, lange halen. Elke beweging zorgvuldig, ritmisch, zonder haast. Ik hield mijn heupen stabiel, liet haar voelen hoe elke centimeter van me haar opvulde en verliet, weer en weer.

Haar kreunen werden intenser bij elke haal.
Laag, rauw, vanuit haar borst.
Haar handen gleden nu over haar eigen lichaam, haar vingers vonden opnieuw haar borsten, kneedden ze stevig terwijl ik haar bleef neuken. Haar bh duwde ze op, maakte haar volle vormen nog zichtbaarder. Haar tepels stonden strak tegen de stof, haar vingers trokken eraan, knepen zichzelf, alsof ze dat extra gevoel nodig had.

Haar lijf deinde mee met mijn bewegingen. Bij elke diepe stoot zag ik haar borsten op en neer bewegen, de rand van haar bh even loskomend van haar huid.
Ze hapte naar adem, haar benen vouwden zich strakker rond mijn heupen.
“Langzamer,” fluisterde ze. Niet om me af te remmen, maar om nog langer van elke beweging te kunnen genieten.
Ik glimlachte kort, boog me naar voren en liet mijn mond langs haar hals glijden, haar zweet, haar warmte proevend.
“Je bent zo nat,” fluisterde ik tegen haar oor.

Ze kreunde weer, haar heupen duwden zichzelf langzaam op tegen mijn ritme, volledig met me meebewegend.

Ik voelde haar benen steviger om mijn heupen klemmen, alsof ze me nog dichter bij zich wilde trekken. Haar heupen duwden zichzelf op tegen me, haar hele lijf werkte met me mee. Elke lange, diepe stoot gleed langzaam uit haar en vulde haar weer volledig. De warmte van haar lichaam, het zachte schuren van haar vocht langs mijn lengte—alles in haar vroeg om meer.

Ik keek naar haar gezicht. Haar ogen half gesloten, haar mond iets geopend terwijl kreunen zacht uit haar keel ontsnapten. En dan haar handen, die nog steeds over haar eigen lichaam gleden, afwisselend haar borsten knedend, haar tepels rollend tussen haar vingers door de dunne stof van haar bh.

Ik voelde mezelf steeds harder kloppen in haar. De druk in mijn lijf groeide met elke haal, maar ik hield het in toom. Nog even.

Ik bracht mijn handen naar haar heupen, hield haar stevig vast terwijl ik mijn bewegingen iets veranderde. Nog steeds traag, maar met net iets meer kracht. Mijn heupen duwden haar nu dieper op de tafel, haar lichaam gleed nauwelijks merkbaar over het gladde houtoppervlak.
Ze reageerde direct. Een diepere kreun, haar handen schoten naar de rand van de tafel alsof ze zichzelf moest vasthouden. Haar rug boog iets, haar borsten duwden zich omhoog.

“Ja… Rick…” hijgde ze. Haar stem rauw, vol overgave.
Ik voelde haar spieren strak om me heen trekken, hoe haar kut me vasthield alsof ze me nooit meer los wilde laten.

Langzaam begon ik het tempo op te voeren.
Elke stoot iets sneller, iets dieper. De lange, trage halen werden nu een vloeiend ritme. Mijn heupen kwamen tegen haar billen aan, het natte, zachte geluid van onze lichamen die elkaar vonden vulde de ruimte, vermengd met haar steeds luider wordende kreunen.

Ze begon zichzelf harder te masseren, haar handen trokken haar bh omlaag zodat haar borsten volledig vrij kwamen. Stevig, rond, haar tepels hard en donker van opwinding. Haar vingers knepen ze, trokken eraan terwijl ik haar bleef vullen.

“Fuck… je voelt zo goed,” kreunde ze, haar ogen half geopend, op zoek naar de mijne.

Langzaam gleed ze met haar vingers over haar buik naar beneden, richting haar clit. Haar vingertoppen vonden zichzelf, cirkelden over het gevoelige knopje terwijl ik haar bleef vullen.
Ze kreunde dieper, haar heupen duwden zichzelf harder tegen me aan, haar vingertoppen werkten gretig over haar clit terwijl mijn pik haar dieper en sneller nam.

“Fuck… ja… Rick…” haar stem trilde, haar lichaam boog zich iets omhoog van de tafel terwijl ze zichzelf vingervde. Haar andere hand klemde zich stevig in de rand van het blad, haar knokkels wit van de spanning.
Ik keek hoe ze zichzelf vingert, haar heupen meebewegend met elke stoot van mij. Haar buik trilde licht, haar benen strak om mijn heupen.

Ik bleef haar diep neuken. Mijn handen stevig op haar heupen, haar ritme volgend maar ook leidend.
“Harder,” hijgde ze.
Ik gaf haar wat ze vroeg—steviger, dieper. Mijn tempo nu onmiskenbaar opgevoerd, elke beweging vol, zwaar en precies waar ze hem wilde hebben. Haar vingers bewogen sneller op haar clit, haar ademhaling schokkerig.

Haar kreunen werden oncontroleerbaar. Haar hele lichaam begon te trillen onder me, haar spieren spanden zich aan.
“Rick… ik… kom…” hapte ze, haar hand nu trillend terwijl ze zichzelf vingervde.

Ik voelde haar klaarkomen nog voordat haar kreun door de ruimte klonk. Een rauwe, diepe kreet vulde de vergaderruimte terwijl haar lichaam heftig schokte. Haar benen trokken zich strak rond mijn heupen, haar kut trok ritmisch samen rond mijn harde lengte. Haar hand bleef even bewegen, bleef zichzelf plagen terwijl haar lijf losliet.

Ik bleef langzaam in haar stoten, haar door haar orgasme heen neukend. Mijn handen gleden over haar lichaam, mijn blik gevangen door de intensiteit op haar gezicht.
Ze lag uitgeput, haar borstkas ging snel op en neer, haar vingers lagen loom tegen haar heup aan, natrillend.

Ik voelde haar hele lichaam natrillen onder me, haar spieren nog steeds spastisch samentrekkend rond mijn pik. Warm, strak, glijdend. Haar benen lagen zwaar over mijn heupen, haar borstkas ging heftig op en neer, haar vingers slap over de tafelrand, nog nagloeiend van de explosie die net door haar lijf was gegaan.

Maar ik was nog niet klaar.
Lang niet.
Haar orgasme had me alleen maar verder opgejut.

Ik bleef in haar, traag bewegend. Maar mijn greep op haar heupen werd steviger, mijn vingers drukten zich dieper in haar huid. Ik voelde mezelf harder kloppen, de drang om haar nu volledig te nemen groeide in me. Mijn ademhaling ging zwaar, mijn heupen begonnen vanzelf harder te bewegen, alsof mijn lijf wist dat het tijd was om haar alles te geven wat ik nog vast had gehouden.

Marit merkte het meteen.

Ze opende haar ogen langzaam, loom, maar met een scherpe helderheid in haar blik. Ze voelde hoe ik haar dieper en krachtiger begon te neuken.
Haar mond trok open in een hese, voldane grijns.
“Ja… Rick…” fluisterde ze, haar stem schor van haar eerdere kreunen.
Ze klemde haar benen opnieuw strak om mijn heupen, alsof ze me geen enkele ruimte wilde geven om afstand te nemen.
“Harder nu… ik wil je voelen… diep…”
Haar stem had die onmiskenbare toon. Gevraagd, maar onvermijdelijk.

En ik gaf haar wat ze vroeg.

Mijn heupen bewogen nu sneller, mijn stoten dieper, elke beweging was krachtig en vol. Haar kut was nat en soepel, maar zo strak dat ik elke beweging intens voelde. Het natte, schokkende geluid van huid op huid vulde de ruimte nu, samen met haar kreunen die weer begonnen op te bouwen.

Mijn handen vonden haar heupen, trokken haar nog steviger naar me toe. Haar lichaam schoof een fractie over het gladde hout bij elke diepe stoot, haar borsten deinden weer krachtig op en neer, haar tepels strak en gevoelig, nog steeds zichtbaar door het kant van haar half afgezakte bh.

Ze bracht haar hand opnieuw naar beneden, haar vingers vonden haar clit terwijl ik haar harder bleef neuken.
Ze kreunde diep, haar hoofd naar achteren, haar mond open in pure overgave.
“Kom op, Rick…” hijgde ze.
Haar ogen vonden de mijne, uitdagend en verlangend tegelijk.
“Ik voel hoe dichtbij je bent… laat het gaan… laat me voelen hoe je komt…”
Ze cirkelde haar vingers sneller over zichzelf, haar lichaam opnieuw gespannen, alsof ze zich klaar maakte om me helemaal met zich mee te sleuren.

Ik voelde de druk opbouwen, het brandende gevoel diep in mijn onderbuik, mijn spieren strak gespannen terwijl ik haar bleef nemen. Diepe, harde halen, telkens helemaal uit haar en weer volledig in haar, alsof ik haar keer op keer opnieuw claimde.

Ze voelde het.
Haar blik bleef me vastpinnen, haar ademhaling synchroon met mijn ritme.
“Dieper… Rick…” hijgde ze.
Ze boog haar benen nog verder open, haar heupen kantelden, zodat ik haar nog vollediger kon vullen.
“Harder… ik wil alles… voel me…”

Mijn handen schoven van haar heupen naar haar buik, ik hield haar daar stevig vast terwijl ik mijn heupen nu zonder terughoudendheid bewoog. Mijn pik gleed diep en zwaar in haar, mijn eigen ademhaling nu onregelmatig en rauw.
Ze kreunde weer, haar vingertoppen bleven zichzelf stimuleren, haar borsten stuiterden bij elke harde stoot, haar hele lijf strak van spanning.

Ik voelde mezelf dichterbij komen. Elke stoot bracht me op het randje. Ik boog me naar voren, mijn gezicht vlak boven dat van haar, mijn adem zwaar tegen haar lippen.

“Je wilt me voelen?” vroeg ik hees.

Ze knikte meteen, haar ogen glanzend.
“Ik wil je… alles,” hijgde ze.
Haar vingers vingen mijn gezicht even, streelden mijn kaaklijn terwijl ik haar bleef vullen.
“Kom voor me… diep… in mij…”

Haar woorden brandden in mijn hoofd.
“Kom voor me… diep… in mij…”
Maar ik hield me nog één fractie van een seconde in, voelde hoe haar natte, warme strakheid me bijna dwong los te laten. Mijn hele lijf stond gespannen, mijn ademhaling haperde. Alles in mij schreeuwde om overgave.

En toen, als een klap, liet ik mezelf gaan.

Ik trok me met een korte, gecontroleerde beweging uit haar, mijn handen stevig rond de basis van mijn pik, terwijl ik vlak boven haar bleef hangen. Haar ogen vingen meteen wat ik van plan was. Glanzend, wijd open. Haar mond half geopend, haar lippen vochtig, haar wangen nog rood van de vorige golf die door haar lichaam was gegaan.

Ze kwam omhoog, snel en soepel, haar bovenlichaam half overeind steunend op haar ellebogen.
“Op mijn gezicht,” hijgde ze, haar stem schor maar vastbesloten. “Ik wil het voelen.”

Die woorden… ik voelde hoe de druk in me explodeerde.

Mijn hand gleed sneller over mijn pik, strak, terwijl ik haar recht aankeek. Mijn ademhaling was rauw, diep, mijn onderbuik brandde van spanning. Haar blik bleef op mijn gezicht, hongerig, terwijl ze haar tong langs haar lippen liet glijden, zichzelf klaarmaakte voor wat ze wilde.

En toen…
Ik voelde mezelf loskomen.
Hard.
Heftig.

De eerste warme straal spatte over haar wang, dicht bij haar mondhoek. Ze kreunde diep, haar hoofd iets kantelend zodat ze me beter opving.
De tweede spoot recht over haar lippen en kin, drupte langzaam naar beneden terwijl haar ogen strak op mij gericht bleven, haar adem gejaagd.
De derde schokte uit me met nog meer kracht, midden op haar gezicht, spattend over haar neus, haar wangen, haar voorhoofd.
Ik hield haar blik vast, zag hoe ze haar lippen opende, haar tong naar buiten liet glijden, net op tijd om de laatste warme druppels op te vangen.

Haar gezicht was een puinhoop van mij. Witte strepen, warme druppels die langzaam naar haar kaak afdruipten, over haar hals. Ze ademde zwaar, haar borst heftig bewegend, haar handen slap op de tafelrand. Maar haar blik… die bleef intens. Trots, voldaan, uitdagend.
Ze likte langzaam haar lippen, proefde me, haar tong gleed traag over de plekken waar ik haar geraakt had.

Ik bleef daar even staan, mijn hand nog rond mezelf, mijn ademhaling langzaam verzachtend, terwijl ik haar bekeek.
Marit. De vrouw die altijd onbereikbaar leek. Nu voor me, haar gezicht besmeurd met mijn zaad, haar blik helder en rustig, alsof ze precies kreeg wat ze al die tijd had gewild.

“Dat is wat ik nodig had,” fluisterde ze zacht. Haar vingers veegden langzaam een straal van haar wang en brachten het naar haar mond, haar tong ving het op zonder aarzeling.

Marit bleef nog een moment stil zitten op de tafel, haar gezicht besmeurd, haar borstkas langzaam tot rust komend. Ze leek te genieten van de warmte die nog steeds over haar huid gleed, haar vingers veegden gedachteloos een laatste druppel van haar kin.
Toen rechtte ze haar rug, duwde zichzelf soepel overeind en gleed van de tafel af. Haar benen waren nog licht trillend, maar ze herpakte zich razendsnel.

Ze liep zonder een woord te zeggen naar de spiegel aan de muur. Die zat er al jaren, niemand keek er ooit naar, maar nu werd hij haar bondgenoot.
Ik volgde haar met mijn blik, mijn ademhaling nog steeds zwaar, mijn broek halfopen, maar ik maakte geen aanstalten om iets te zeggen.

Marit bleef even voor het spiegelglas staan, haar ogen gleden over haar eigen spiegelbeeld. Haar blonde haar losjes over haar schouders, haar gezicht besmeurd met sporen van mij. Rustig streek ze haar vingers over haar wangen, veegde het langzaam schoon met een zakdoekje uit haar tas. Daarna schikte ze haar blouse weer dicht, knoopte het op haar gemakje dicht alsof het elke andere werkdag was. Haar bh trok ze weer op zijn plek, haar rok gladde ze glad alsof er niets gebeurd was.

Toen draaide ze zich om. Haar blik was weer koel. Zakelijk bijna.
Maar haar ogen verraadden nog steeds iets. Dat kleine vonkje dat ik nu kende.
Ze liep naar de deur, haar hakken klakten weer netjes over de vloer. Bij het passeren hield ze even stil, haar hand op de klink.
Ze keek me over haar schouder aan.
“Ik ga naar huis,” zei ze rustig.
Alsof we net klaar waren met een overleg.

En toen was ze weg.
De deur viel zacht dicht.

De volgende ochtend was ze er weer.
Marit.
Strak in een wit blouseje, haar blonde haar perfect gevlochten, hakken onder haar rok, bril op haar neus. Onberispelijk.
Ze liep door de gang met de afstandelijkheid die iedereen van haar kende. Haar laptop in haar hand, een stapel documenten tegen haar zij gedrukt. Ze groette kort, beleefd, en schonk me die korte, professionele glimlach die niets weggaf.
Voor iedereen was ze de onbereikbare Marit.
Maar ik wist beter.

En terwijl ik verder liep naar mijn bureau, kon ik me niet bedwingen om even om te kijken.
Zij liep kalm richting een van de kleinere vergaderruimtes. Een plek waar je ongestoord kon zitten.
Haar telefoon hield ze losjes in haar hand.
En ik wist het.
Op een moment vandaag zou ze daar weer zitten. Misschien zelfs nu al. Haar benen wijd, haar vingers druk bezig, ogen half gesloten terwijl ze keek naar filmpjes die haar elke keer opnieuw opfokten.
Misschien vingert ze zich stilletjes klaar tussen twee meetings door. Misschien laat ze zichzelf net iets te veel gaan.
En wie weet...
Betrap ik haar nog wel een keer.