Sabine en Johan hebben elkaar al 3 keer ontmoet. Het waren heerlijke uren. Spannend, geil, overweldigend en ook leerrijk. Johan heeft ervoor gezorgd dat enkele van haar fantasieën werkelijkheid zijn geworden. En wat meer is, hij zoekt elke keer haar grenzen op. Hij duwt haar tot op het randje om te zien hoe ver ze zou gaan. Wat ze ervoor over heeft om te mogen genieten van alles wat zijn pik te bieden heeft. Alhoewel Sabine zich soms overdonderd heeft gevoeld, door zijn voorstellen, is het hem elke keer gelukt om haar te overtuigen. Tijdens het chatten werd alles tot in detail besproken. Vaak waren Johans voorstellen toch wel ietsje te extreem voor Sabine. Dan discussieerden ze net zo lang tot ze voor beiden een aanvaardbaar compromis hadden bereikt. Bijna dagelijks spreken ze elkaar op internet. Ook nu weer, na hun laatste ontmoeting. Alles wat ze beleefd hebben wordt tot in de puntjes uitgediept. Hoe ieder er zich bij voelde en wat wel en niet voor herhaling vatbaar is. Sabine’s onderdanigheid en Johans rol als meester zijn het belangrijkste onderwerp. Sabine is niet het typische slaafje. Geen ‘ja Meester/nee Meester-toestanden’, dat is niet haar ding. Daar voelt ze zich niet lekker bij maar ze wil Johan graag tegemoet komen op haar eigen manier. De laatste tijd komt Johan wel vaker terug op één bepaalde actie die ze zou kunnen doen waardoor ze haar onderdanigheid een extra dimensie zou geven. Sabine heeft het er wat moeilijk mee …

Ondertussen kabbelt Sabine haar leventje rustig verder. Op sexgebied thuis, abnormaal rustig zelfs. Hoewel ze hem vaak genoeg subtiele hints geeft, blijft Patrick er stekeblind en potdoof voor. Hij wil of kan het gewoon niet snappen blijkbaar. Moet ze hem dan echt van a tot z uitleggen hoe ze het wel wil? Sabine merkt dat ze Patrick dikwijls afwijst. Alle excuses zijn goed genoeg om toch maar niet met hem in bed te belanden. Ze begint er hoe langer hoe meer tegenop te zien om weer maar eens het gekende, verplichte nummertje te ondergaan. Meestal blijft ze toch gefrustreerd achter en ligt Patrick binnen de kortste keren te snurken. Patrick van zijn kant denkt dat de stressvolle familiale omstandigheden van de laatste tijd de oorzaak zijn van Sabine’s dalende libido. Sabine laat hem maar in zijn onwetendheid. Ze teert op haar herinneringen aan de uren samen met Johan. Als ze dan sporadisch toch ‘moet’ vrijen met Patrick, denkt ze aan haar minnaar. Het meeste genot verschaft ze zich zelf in haar eentje. ’s Avonds alleen in bed, spelend met het cadeau van Johan, de beruchte tweeling, en haar vingers, dromend van haar minnaar.

Sabine vertelt Johan uiteraard alles. Hij bedenkt een plannetje voor de volgende keer dat ze elkaar zullen zien. Hiermee kan ze dan aan Patrick en vooral aan zichzelf, duidelijk maken wat ze van zijn aanpak denkt, ook al zal hij er zelf niet bij zijn en het ook nooit te weten komen.

Na een 6-tal weken komt er onverwachts een mogelijkheid om af te spreken. Sabine licht Johan nog diezelfde avond in. Hoewel het slechts 3 dagen van tevoren aangekondigd is, is Johan meteen bereid om zijn agenda aan te passen aan haar en richting België te komen. Hij maakt haar wel duidelijk dat het hem behoorlijk wat moeite kost om zo kort bij datum zijn hele planning om te gooien. “Misschien moet je maar eens heel diep nadenken over welke tegenprestatie je daarvoor wil doen!” schrijft hij op de chat. Sabine weet meteen waar hij het over heeft. Tot nu toe heeft ze het elke keer afgewimpeld. Ze vindt het eigenlijk wel lief dat Johan zoveel moeite doet voor haar en na lang aarzelen, stemt ze dan ook toe. Er zullen opnieuw een paar grenzen verlegd gaan worden.

Zelfde plaats, zelfde tijd. Casa Blanca, Hechtel, 10 uur. Onderweg krijgt Sabine weer een sms van Johan met het kamernummer. Als ze de parking oprijdt, is de man van de wasserette het vuile linnen aan het ophalen. Hij staat vlak bij de ingang, met de motor nog draaiende. Ze parkeert zoals altijd in één van de garageboxen. Ze stapt uit maar durft niet naar binnen gaan. Ze staat daar maar wat te treuzelen en steekt haar hoofd om de hoek van box om te kijken of hij alweer vertrokken is. En dan ziet ze Johan. Hij staat bij het open raam, op de 1e etage, deze keer aan de achterzijde, waar de parking gelegen is. Hij ziet haar natuurlijk ook en gebaart dat ze naar boven moet komen. Sabine wijst naar de wasserette, om hem duidelijk te maken dat ze gehinderd wordt. Johan glimlacht en doet teken dat ze moet voort maken. Sabine begint dan maar te stappen, met Johans ogen op haar gericht. Gelukkig is de wasserette-man net druk bezig een grote bak achter in zijn vrachtwagen te zetten, zodat ze hem ongezien kan passeren.

Sabine loopt de trap op en nog voor ze helemaal boven is, gaat de deur die pal naast het einde van de trap ligt, al open. Johan neemt haar stevig in zijn armen en ze zoenen hartstochtelijk. Eindelijk voelt ze zijn lippen weer op de hare. “Wat ben je toch een trutje”, zegt hij lief. “Durfde je niet naar binnen?” Sabine lacht verlegen. “Nee, hoe minder mensen me hier zien, hoe beter”, antwoordt ze. Om haar over haar eerste schrik van de dag heen te helpen, roken ze eerst een sigaretje. Johan zit in de stoel bij het raam, Sabine op de rand van het bed. Ze praten wat over gewone dingetjes en Sabine hervindt haar kalmte weer.

Ze doven hun sigaret en Johan wil recht staan. “Blijf nog even zitten alsjeblief, ik heb een verrassing voor je” vraagt ze. Johan zakt weer achteruit tegen de stoelleuning kijkt haar verwonderd aan. Sabine begint zich uit te kleden. Ze heeft voor deze gelegenheid het kanten setje aan getrokken, wat ze onlangs bij de Pabo heeft gekocht. Zelf had ze liever de rode uitvoering gehouden maar Patrick vond het te hoerig. Zonder zijn medeweten heeft ze het dan maar omgeruild voor het zwarte exemplaar. Johan krijgt van Sabine de primeur. Het is vandaag de 1e keer dat ze het aan heeft. Het is een kanten body, uiteraard met string. Ter hoogte van haar borsten zit een enorme split zodat ze tot maar net boven haar tepel bedekt worden. Omdat het volledig uit kant is gemaakt, is het prulletje bovendien enorm doorschijnend. Johan kijkt bewonderend toe en geeft haar de opdracht om zich heel langzaam rond haar as te draaien. “Het staat je prachtig!”, zegt hij.

Ook Johan trekt zijn kleren uit. Sabine maakt het zich gemakkelijk op het bed. Ze heeft het kussen tegen de achterste bedplank gezet en kijkt toe terwijl de kledingsstukken één voor één ergens op de grond belanden. Johan mag er absoluut nog wezen met zijn 56 jaar. Geen grammetje vet en hij is nog best gespierd ook. Ok, geen six-pack maar je kan duidelijk zien dat hij zijn lichaam in conditie houdt. Johan houdt zijn boxershort, waarachter duidelijk een stijve pik te zien is, aan en kruipt boven op Sabine. Hun tongen vinden elkaar in een passionele zoen waar de vonken vanaf vliegen. Op dat moment klinkt er gerommel op de gang en ze horen duidelijk stemmen. Je kan niet precies verstaan wat er gezegd wordt maar het is in ieder geval geen stil gesprek. Johan en Sabine kijken elkaar aan. Dat de muren hier niet super geïsoleerd zijn, hadden ze al eerder gemerkt maar dit is toch wel kabaal te noemen. Het zal de wasserette-man wel zijn zeker die een praatje maakt met de eigenaar? Ze besteden er verder geen aandacht aan en gaan verder met wat ze bezig waren.

Johan rolt zich op zijn rug en sleurt Sabine in zijn draai met zich mee zodat zij nu bovenaan ligt. Sabine baant zich al likkend en kussend een weg naar beneden. Over zijn borstkas, een likje aan elke tepel en ook zijn buik slaat ze niet over. Zo belandt ze aan de bovenkant van zijn boxershort. Ze wrijft met haar kin plagend over zijn harde lul. Als ze aan elke kant één vinger achter het elastiek steekt, heft Johan zijn kont wat omhoog. Langzaam trekt ze het stuk ondergoed naar beneden zodat zijn lul bevrijd wordt uit zijn benarde positie. Ook al is het niet de 1e keer dat Sabine hem ziet, toch moet ze weer slikken als ze het enorme formaat voor haar neus tevoorschijn ziet komen. Deze man moet vast en zeker op de voorste rij gestaan hebben toen ze de pikken gingen uitdelen!

”Sta recht en doe dat kant nu maar uit” commandeert hij haar. Sabine gaat tussen zijn benen rechtop staan op het bed en doet wat haar gezegd wordt. Ze knielt terug tussen zijn benen en likt met lange halen zijn hele pik. Met haar tong maakt ze kringetjes rond zijn eikel en sabbelt dan alsof het de allerlekkerste lolly is die ze ooit geproefd heeft. Johan vindt het wel eventjes genoeg geweest zo en trekt Sabine naar zich toe. Hij neemt haar stevig in zijn armen en overlaadt haar met kusjes. Hij is zo rustig, zo lief, zo teder, zo anders. Sabine, die dacht dat hun schema strak gevolgd zou worden, is verward. “Je doet zo raar, zo herken ik je bijna niet”, zegt ze voorzichtig, terwijl ze hem diep in de ogen kijkt. Hiervan geraakt ze nog meer in de war. Hij heeft dan ook zo’n intense blik, die haar helemaal van haar stuk brengt. “Ik wil gewoon dat je helemaal op je gemak bent eer we eraan beginnen” lacht hij haar lief toe. … en weer horen ze gestommel op de gang ! Wat is dat hier toch vandaag? Ze knuffelen nog eventjes verder om het intieme sfeertje dat verstoord werd door het kabaal, opnieuw te creëren. Plots beveelt Johan “geef me je ringen !” Sabine schuift de 2 geschenkjes van Patrick, één aan elke hand, van haar vingers en geeft ze aan hem. Johan pakt een stukje touw wat al klaar ligt op het kastje naast het bed, knoopt de 2 ringen er aan vast en overhandigt het aan Sabine. Sabine weet wat hij van haar verlangt en wil de tube glijmiddel pakken. “Die heb je niet nodig”, zegt hij. “Gebruik je tong!” Johan trekt zijn benen naar zich toe, knieën gebogen, voeten plat op het bed. Sabine hurkt tussen zijn gespreide benen en begint uitvoerig zijn ster te likken. Ze zorgt ervoor dat ze hierbij voldoende speeksel produceert en ze steekt ook haar tong zo diep mogelijk in zijn reet. Als het volgens haar vochtig genoeg is duwt ze haar ringen één voor één in zijn kont, tot ze helemaal verdwenen zijn en enkel nog een stukje touw hangt te bengelen. Dit symbolisch gebaar zegt meer dan duizend woorden. Ze kijken elkaar veelbetekenend aan bij deze nieuwe stap in hun speciale relatie.

Sabine zuigt nog eens gretig aan Johans stijve pik en spiest er zichzelf dan op vast. Ze laat haar kutje langzaam maar zeker over de hele lengte van zijn harde paal zakken, tot hij helemaal in haar zit. Johan blijft roerloos liggen. “Ga zelf maar rijden sletje”, zegt hij. Sabine beweegt rustig op en neer. Dit gevoel is zo intens. Het enige wat ze wil is genieten. Genieten van het volle gevoel van Johans pik in haar natte doos. Johan laat haar begaan, verroert niet, streelt alleen zachtjes maar toch met de nodige druk, over haar gezwollen klitje. Sabine sluit haar ogen. Dit is gewoon zalig. Johan van zijn kant, geniet van het uitzicht. Een naakte, genietende Sabine boven op zijn pik. Haar wiebelende tieten nodigen hem uit om ze stevig te masseren. Hij buigt haar naar zich toe en knabbelt op haar tepels. Als vanzelf begint hij haar bewegingen tegemoet te komen. Hij heft zijn heupen en stoot met langzame, diepe stoten. Sabine kreunt en kijkt hem aan. Dit is niet zomaar neuken. Dit is vrijen .. misschien wel de liefde bedrijven? Net als Sabine haar orgasme voelt opkomen, weerklinken er sirenes. Hun liefdesspel wordt bruusk onderbroken. Het geloei komt wel heel erg dichtbij en stopt? Hmm, zou er een ongeval gebeurd zijn vlakbij de Casa Blanca? Sabine rolt van Johan af en legt zich met haar hoofd op zijn borst. “Het is hier vandaag wel echt bizar” stelt Johan. Omdat ze deze keer aan de achterzijde een kamer hebben, kunnen ze niet zien of er op de drukke weg iets gaande is. Even later klinken de sirenes opnieuw. De eventuele slachtoffers zullen wel afgevoerd worden, veronderstellen ze.

Sabine vindt nu de tijd rijp om Johan het ultieme bewijs van haar onderdanigheid te tonen. Hij was al de hele tijd zo lief met haar, dat heeft haar helemaal overtuigd. “Mag ik je pis drinken alsjeblief” smeekt ze. Dit voorstel was niet haar idee. Het zou zelfs nooit in haar opgekomen zijn. Voor Sabine is het gewoon goor en volgens de algemeen aanvaarde maatschappelijke normen, not-done. Tijdens hun chats stuurde Johan het gesprek heel vaak die richting uit. Hij beweerde dat het helemaal niet zo vies is als de meeste mensen denken. Ook al is het een totale vernedering, het is tegelijkertijd de ultieme overgave. Uiteindelijk heeft Sabine dan toegestemd en nu is het zover. Samen begeven ze zich naar de badkamer. Deze kamer heeft echter geen bad, enkel een douche. Sabine zet haar douchemuts op haar hoofd. Die heeft ze mee gebracht omdat ze niet wil dat haar haren bespetterd worden en ze straks met een nat hoofd terug naar huis moet. Het is niet echt een sexy model te noemen maar dat is van ondergeschikt belang. Ze stapt in de douche en knielt in de deuropening. Ze opent haar mond en vrijwel meteen spuit Johan een krachtige straal. Het voelt warm aan op haar tong. Als ze niet wil verdrinken, moet Sabine wel slikken. Een gedeelte van de urine drijft uit haar mond omdat de straal blijft aanhouden en ze het gewoonweg niet de baas kan. Johan had gelijk. Ok, je kan het niet lekker noemen zoals cola of een koud biertje in de zomer maar het is zeker ook niet vies. Er zijn ergere dingen in het leven bedenkt Sabine zich. Johan blijft maar pissen. Waar haalt hij dat allemaal vandaan? Sabine laat zoveel mogelijk haar keelgat inglijden maar kan het onmogelijk bijhouden. Als toemaatje worden haar tieten ook nog onder gepist en dan is hij leeg. Johan reikt haar de hand om haar recht te helpen in de glibberige douchebak en zoent haar hartstochtelijk. “Was het zo erg?” vraagt hij. Sabine geeft glimlachend toe dat het best wel mee valt. Johan draait de douchekraan open en samen spoelen ze zich af zodat ze weer lekker fris verder kunnen.

Johan laat Sabine voor gaan, richting bed en ondeugend geeft hij haar een harde tik op haar bips. Op het moment dat ze zich gelijktijdig op het bed laten vallen, wordt er op de deur geklopt. Ze kijken elkaar verbaasd aan. Huh? Wat zullen we nu krijgen? Sabine durft nog amper bewegen. Johan vraagt “Ja?” Ze horen een vriendelijke vrouwenstem zeggen “Jullie hebben misschien al gemerkt dat er hier vanalles gaande is. De politie gaat zo meteen het pand afsluiten. Als jullie nog weg willen, moet je dat zo snel mogelijk doen want de eerstvolgende uren zal dat niet meer lukken!” Johan bedankt met “ok, doen we!” Sabine davert op haar benen. Ze kijkt angstig naar Johan maar die weet, net zo min als zij, wat er aan de hand is. “Haast je nu maar” zegt hij, “inpakken en wegwezen hier.” Vliegensvlug schieten ze hun kleren aan. Gelukkig heeft Johan deze keer niet al te veel spulletjes uitgestald zodat de opruim snel klaar is. In haar paniek is Sabine haar ringen compleet vergeten. Johan is zelfs onder deze bizarre omstandigheden extreem rustig. Hij trekt aan het touwtje, gaat de ringen afspoelen onder de kraan en overhandigt ze aan haar. Hij checkt nog een keer of ze in hun haast niks vergeten zijn en ze verlaten de kamer.

Bij de in/uitgang, het is maar hoe je het bekijkt, worden ze opgewacht door 2 agenten. Er staan wel 3 politiecombi’s en ietsje verderop staan nog flikken bij andere ‘gasten’. Nu merk je pas goed hoeveel volk hier op een doordeweekse dag zo vroeg in de ochtend aanwezig is. Sabine telt een 5-tal ‘koppeltjes’. Ja, deze business gaat goed. De politiemannen vragen Sabine’s en Johans paspoort en noteren hun namen. Ze vragen ook de kentekenplaat van de auto. Even overweegt Sabine om zich zogezegd per ongeluk te vergissen en een foutieve nummer op te geven. Ze besluit toch maar om dat niet te doen. Wat voor zin zou het trouwens hebben? De agenten hebben natuurlijk alle auto’s kunnen zien die op de parking staan. Sabine hoopt stilletjes dat er niet gepolst zal worden naar wat Johan allemaal in zijn zwarte koffer heeft zitten. Gelukkig blijkt dit de agenten niet te interesseren. Ze mogen beschikken en Sabine, die nog steeds staat te trillen op haar benen, wil hier zo snel mogelijk weg. Ze lopen richting hun auto en worden staande gehouden door de eigenaren. Vriendelijk maar toch wel gegeneerd excuseren ze zich uitvoerig voor het ongemak. Johan polst wat er gebeurd is en de man vertelt dat er een dode is gevallen … Shit !! Nu wordt het hen duidelijk waarom er zoveel rumoer was vandaag. De eigenaars schudden hen de hand en beloven dat ze de volgende keer een gratis kamer krijgen ter compensatie. Ok, leuk maar dat is nu wel het minste van Sabine haar zorgen.

Nog een vluchtige zoen en ieder stapt in zijn eigen auto. Een agent maakt het lint los waarmee de parking werd afgesloten zodat ze kunnen vertrekken. Sabine zit gewoon te shaken achter haar stuur. Haar handen beven gelijk gek. Het enige waar ze aan kan denken is : ‘nu komt alles aan het licht !’ Godverdomme toch, waarom moet dat net nu gebeuren! De eigenaren hebben dan wel verzekerd dat ze verder geen hinder zouden ondervinden maar Sabine is er alles behalve gerust in. Ze ziet haar hele leventje al in duigen vallen. Patrick die haar op straat gooit. Heel dit verhaal is destijds begonnen omdat ze wat spanning in haar leven wilde maar met dit soort spanning heeft ze totaal geen rekening gehouden. Zoiets kan je natuurlijk ook niet voorzien. Het is gewoon een kwestie van op het verkeerde moment op de verkeerde plaats te zijn. Shit ! Shit ! Shit ! Onderweg naar huis zit Sabine constant te vloeken. Twee uur later kan ze zich niet langer bedwingen en stuurt Johan een sms “Waarom moet die pipo nu net dood gaan!?” Johan antwoordt haar vrijwel meteen. Hij probeert haar natuurlijk te sussen maar dat lukt niet geweldig. Die avond op de chat is de gebeurtenis van die dag het enige gespreksonderwerp. Sabine kan zichzelf uiteindelijk een beetje gerust stellen met de gedachte dat zij niet de enige is die door dit voorval in de problemen kan geraken. Schrale troost, maar het is beter dan niks.

De dag nadien heeft Patrick verlof en hij zit wat op internet te surfen. Sabine krijgt bijna een hartaanval als ze hem luidop lachend hoort zeggen “er heeft er zich eentje dood geneukt in de Casa Blanca in Hechtel!” Ook wordt er die dag nog een verslag getoond op de regionale tv-zender en staat er een artikel in de krant. Het blijken 2 mannen te zijn die zich rijkelijk te goed hebben gedaan aan drank en drugs. Sabine was er zomaar van uit gegaan dat het een ‘koppeltje’ betrof, zoals zij zelf maar uiteraard kan zo’n lovehotel ook gebruikt worden door anders geaarden. De ene man werd aangehouden omdat hij tegenstrijdige verklaringen had afgelegd. Sabine geraakt compleet in paniek. Als het hier over een moord zou gaan, zullen alle aanwezigen toch ondervraagd gaan worden? Ze besluit Johan te smsen en hem te vragen of hij contact wil nemen met het parket. Zelf durft ze het niet, ze schaamt zich dood dat ze

op de plaats van de misdaad was. Nog wel zo’n plaats, waar een gebonden vrouw niet hoort te zijn. Zonder enig probleem doet Johan wat ze hem vraagt. Bovendien heeft hij de agent hem laten verzekeren dat, indien noodzakelijk voor het onderzoek, men eerst met hem contact zou nemen zodat hij op zijn beurt Sabine kan verwittigen. Dit stelt haar toch enigszins gerust.

De volgende dagen volgt Sabine uiteraard alles wat er in de media verschijnt. Met de dag wordt het duidelijker dat het niet zomaar een stom accidentje of een natuurlijke dood betreft. Pas na 14 dagen, als Sabine nog niets gehoord heeft van het parket, kan ze weer opgelucht ademen. Deze keer is ze wel echt door het oog van de naald gekropen !

Om zichzelf te troosten en omdat ze vindt dat ze wel een verzetje kan gebruiken na al dit gedoe, gaat ze weer plannen maken met Johan …