Sabine en Johan maken weer volop plannen. Hun laatste ontmoeting in Casa Blanca, die zo abrupt werd afgebroken door wat achteraf niet zomaar een ongelukje bleek te zijn, moet worden over gedaan. Sabine heeft het voorval ondertussen volledig verteerd. Het laatste wat ze er over gelezen heeft in de krant is dat de man nog steeds vast zit op verdenking van doodslag en er zal dus wel een rechtszaak volgen. Het parket heeft haar alleszins gerust gelaten en dat is voldoende. Ze heeft de schrik van haar leven beleefd die dag maar het verlangen naar Johan is zo groot dat ze dat snel weer naast zich neer heeft gelegd. Ook Johan vindt het toch wel een bijzondere gebeurtenis. Tijdens hun vele chatsessies komt het onderwerp nog regelmatig ter sprake. Zoiets maak je uiteindelijk ook niet elke dag mee .. gelukkig maar ! Maar het leven gaat verder en zowel Sabine als Johan, willen het definitief achter zich laten. De ideale manier is dan natuurlijk elkaar weer ontmoeten.

Sabine, wanhopig zoekende naar een datum, doet een paar voorstellen die ze dan toch weer moet annuleren omwille van onvoorziene omstandigheden. Johan kennende, weet ze verdomd goed dat dit haar wel eens duur te staan zou kunnen komen. Alhoewel hij haar thuissituatie volledig begrijpt, nooit boos wordt als een date voor de zoveelste keer moet worden uitgesteld, is dit voor hem altijd reden genoeg om een gepaste straf te bedenken. Zo ook nu weer. Sabine vreest dat ze er flink van langs zal krijgen met de zweep. Het kietelen van Patrick vindt ze dan maar niks maar de manier waarop Johan dat ding gebruikt jaagt haar toch wel schrik aan. Tot haar grote verbazing komt Johan ditmaal met een totaal andere opdracht.

Hij wil dat ze haar ervaringen op papier zet en haar (hun) verhaal instuurt naar de site waar Johan zelf ook een gerenommeerd schrijver is. Bovendien wil hij dat ze niet zomaar een opsomming van de feiten geeft maar ook moet ze haar gevoelens bij alles wat er gebeurd is, onder woorden brengen. Als dit het voor haar gemakkelijker kan maken, hoeft ze niet perse de juiste volgorde van gebeurtenissen aan te houden maar alles moet wel aan bod komen. Om haar op weg te helpen heeft hij ook al een naam bedacht, waaronder ze haar verhaal kan indienen : vlaamssletje !

Het koud zweet breekt Sabine uit. Tuurlijk leest ze wel eens verhalen op die site en dan vooral die van Johan maar om dan zelf zoiets in elkaar te gaan knutselen, pfieuw! Nachten lang ligt ze er van wakker, niet wetende hoe ze aan deze opdracht moet beginnen. Ze voelt zich absoluut geen schrijver en is er van overtuigd dat ze totaal geen talent heeft hiervoor. Om ergens te beginnen maakt ze dan eerst maar een schema waaruit meteen blijkt dat haar verhaal wel uit een aantal delen zal gaan bestaan. Er is dan ook al zoveel gebeurd in al die tijd.

En dan, na lang aarzelen, zoekt ze al haar moed bij elkaar, zet zich aan haar computer en begint te tikken. Aanvankelijk gaat het behoorlijk stroef maar naarmate ze vordert in het verhaal, begint ze het zelfs leuk te vinden. Johan heeft haar gelukkig de toestemming gegeven om een paar kleine aanpassingen te doen zodat haar anonimiteit beter gegarandeerd kan worden. Hun echte namen mag ze veranderen en ook in hun leeftijd mag ze een paar jaartjes liegen. Voor de rest moet alles authentiek blijven. Deel I heeft ze vrij snel klaar en stuurt het dan eerst ter controle naar Johan. Buiten hier en daar een vergeten spatie of een te Vlaams klinkend woord, vindt hij het perfect. Sabine is er alles behalve gerust in. Het ergste zou zijn dat ze volledig wordt afgekraakt en al haar harde werk de grond in geboord. Johan, die toch al heel wat verhalen geschreven en gelezen heeft, verzekert haar dat dat niet zal gebeuren. Met een bang hartje registreert ze zich en dient haar verhaal, haar schrijversdebuut, in. Sabine, ongeduldig zoals altijd, moet dan nog twee dagen wachten eer het op de site verschijnt. Tot haar grote vreugde en verbazing moet ze dan constateren dat Johan weer maar eens gelijk had. Behoorlijk wat lezers en de score is alles behalve slecht voor een beginnend schrijver. Dit is voor haar een grote stimulans en ijverig begint ze aan deel II.

Op een avond vertelt Sabine aan Johan dat ze over 3 weken er een paar dagen op uit trekt met een paar vriendinnen. Ze gaan met z’n vijven een weekendje naar Utrecht. Johan ziet hier meteen een mogelijkheid in. Met vijf personen wil zeggen dat er eentje een kamer apart toegewezen krijgt, toch? Klopt inderdaad maar de kamerverdeling zal pas ter plekke gebeuren. Zelfs na veel aandringen en met het excuus dat zij de enige is die rookt, lukt het Sabine niet om haar vriendinnen te overtuigen haar de single-kamer te beloven. Johan besluit dan maar het zekere voor het onzekere te nemen en boekt een kamer met tweepersoonsbed voor de nacht van zaterdag op zondag. Het is nu aan Sabine om er voor te zorgen dat ze zogezegd alleen wil slapen die nacht. Na het inchecken en zeker voor 18u zal ze Johan smsen zodat hij misschien nog kan annuleren als het nodig moest zijn.

Die bewuste vrijdag, vlak na de middag, vertrekken de meiden gepakt en gezakt richting Utrecht. Eentje moet net die dag langer werken en zal later toe komen. Onderweg is het best gezellig met z’n vieren in de auto. Tijdens de rit van ruim 2 uur stuurt Sabine zo onopvallend mogelijk het gesprek in de richting van de kamerverdeling. Voor deze 3 vrouwen maakt het niets uit wie er alleen zal slapen. Oef ! De eerste hindernis is overwonnen. Nu nog nummertje vier overtuigen en Sabine’s grootste droom, een hele nacht met Johan, wordt werkelijkheid.

Om 15u arriveren ze in het hotel en checken meteen in. Ze krijgen 3 kamers toegewezen, allemaal op dezelfde gang maar met telkens één kamer er tussen. Sabine had liever gehad dat de single-kamer totaal apart had gelegen. Dat zou veiliger geweest zijn om weg te sluipen. Moest ze toch betrapt worden, heeft ze nog altijd haar excuus achter de hand, dat ze buiten een sigaretje gaat roken. So far so good. Nu alleen nog wachten tot vriendin nr. 5 er is en dan kan ze Johan verwittigen. Ondertussen verkennen de andere vrouwen het hotel en drinken wat aan de bar. Om 17u zien ze haar dan eindelijk de lobby van het hotel binnen komen. Ze begroeten elkaar eerst hartelijk en informeren of ze niet te veel fileleed heeft gehad onderweg. Dat viel gelukkig nog mee want op een vrijdag rond dit uur kan het wel eens anders zijn. Ook de laatste toekomer bestelt zich een drankje en samen toasten ze om hun uitstapje op de gepaste manier te beginnen.

Sabine kijkt op haar horloge. Nu wordt het wel de hoogste tijd dat ze weet waar ze aan toe is, als ze Johan nog wil smsen voor 18u. Opnieuw vraagt ze hoe de kamers verdeeld zullen worden en of zij alleen kan slapen. Ja hoor, vriendin nr. 5 doet moeilijk. Ze heeft haar laptop mee gebracht omdat ze voor maandag nog een taak moet af maken voor haar werk en wil dit in alle rust kunnen doen, eventueel zelfs ’s nachts. Verdorie ! Dit kan Sabine niet laten gebeuren ! “Heb je veel werk”, vraagt ze schijnbaar geïnteresseerd. Eigenlijk interesseert het haar geen bal maar ze ziet nog één kans en die wil ze grijpen. “Nee, niet zo heel veel, als ik een paar uurtjes kan door werken is het wel klaar”, antwoordt haar vriendin. Sabine stelt voor dat haar vriendin dan deze nacht de single-kamer neemt en haar taak afmaakt en dat zij dan morgen, zaterdag, het voorrecht krijgt om alleen te slapen. Gelukkig gaat ze meteen akkoord met dit compromis. Yes !! Sabine kan een glimlach niet onderdrukken, excuseert zich en haast zich naar het toilet om Johan een berichtje te sturen. “Gelukt ! Als je me je kamernummer laat weten, ben ik morgen rond 23u bij je”, smst ze hem. Zoals meestal krijgt ze een kort en bondig berichtje terug “ok, dan zie ik je morgen”. Het klinkt niet bijzonder enthousiast maar Sabine weet dat hij er net zo veel naar uit kijkt als zij zelf. Johan haat smsen en bovendien is hij niet de man om met zijn gevoelens te koop te lopen. Het feit dat hij het risico heeft genomen een kamer te reserveren zonder zekerheid dat ze de nacht samen zouden kunnen door brengen, is voor Sabine bewijs genoeg.

De eerste nacht doet Sabine zo goed als geen oog dicht. Ze heeft er altijd problemen mee om in een vreemd bed te slapen en tot overmaat van ramp snurkt haar kamergenoot behoorlijk. Om half 4 is ze nog steeds wakker. Dat is de laatste keer dat ze op de klok kijkt. Dan moet ze dan toch eindelijk in slaap zijn gesukkeld. Als om 7u de wekker rinkelt verwenst ze dat rotding naar de hel. Het programma van vandaag is goed gevuld. De vriendinnen vonden dat ze geen tijd moesten verliezen met in bed te liggen. Een verfrissende douche brengt haar enigszins weer tot leven. Na het uitgebreide ontbijt is Sabine weer zo goed als nieuw. Toch maakt ze zich wel wat zorgen. Een quasi slapeloze nacht, een waarschijnlijk vermoeiende dag voor de boeg en dan straks Johan, die haar alle hoeken van de kamer zal laten zien. Als ze morgenavond weer naar huis gaat, zal ze kapot zijn. Dat noemen ze dan een ontspannend weekendje, hmhm !

De vijf vriendinnen gaan op pad en ondanks de vermoeidheid amuseert Sabine zich best. Toch telt ze de uren af naar vanavond. Rond 19u besluiten de meiden dat het genoeg is geweest voor vandaag en ze zoeken een leuke tent om te gaan dineren. Als ieder zijn keuze heeft gemaakt en de ober alles genoteerd, gaat Sabine buiten een sigaretje roken. Net op dat moment komt er een sms binnen van Johan. “Ik ben er, kamer 136, ik ga eerst eten in het restaurant van het hotel”, leest Sabine. Ze stuurt terug dat zij en haar vriendinnen buitenshuis eten en dat ze al het mogelijke zal doen om zo snel mogelijk naar hem toe te komen. Wanneer ze terug in hotel aankomen gaan ze met z’n allen op één van de kamers nog wat gezellig bij praten. Sabine echter, zit op hete kolen. Weten dat Johan zo dicht in de buurt is doet haar hart sneller kloppen. Om half 11 wenst ze, onder het mom van ik ben echt doodmoe, haar vriendinnen slaapwel.

Sabine haast zich naar haar eigen kamer. Ze wil toch nog eerst vlug even douchen voor ze Johan gaat opzoeken. Ze kleedt zich uit, draait de douchekraan open, zeept zich in en laat het warme water het sop weer wegspoelen. Afdrogen, tandjes poetsen, nog een klein beetje parfum, haren borstelen en klaar. Uit haar tas graait ze een broek en shirtje en de lingerie, die ze ergens onderaan in een apart plastic zakje heeft verstopt. Opnieuw een zwart setje. Of het echt kant is betwijfelt ze wel maar het gelijkt er toch op. Een heupstring en bh die eigenlijk ook als topje zou kunnen dienen. Er zit zo’n stukje aan dat een klein stukje van haar buik nog bedekt. Het geheel zit wel vol gaatjes dus is behoorlijk doorschijnend. Ze kijkt op haar horloge. Het is net 23u geworden. Sabine kleedt zich vlug aan, kijkt nog een keer in de spiegel, neemt haar handtas en gsm, die moet dienen als wekker morgen vroeg, zodat ze zich zeker niet zal overslapen, en verlaat haar kamer. Ze laat de deur van haar kamer zachtjes in het slot vallen. Ze kijkt naar rechts waar de kamers van haar vriendinnen zich bevinden. Tot haar opluchting ziet ze totaal geen beweging, alles blijft rustig. Ze haast zich naar de trap. Johan heeft zijn kamer op het gelijkvloers, zij en haar vriendinnen op de 1e etage. Als ze eenmaal de gang uit is, is het grootste gevaar geweken.

Gelukkig is de receptionist die avond- of nachtdienst heeft niet op zijn plek en merkt er verder niemand dat ze van de trap komt en een andere gang in gaat. Ze kijkt naar de kamernummers op de deur. Kamer 136 is de 4e deur links. Ze ademt nog een keer diep in, toch weer zenuwachtig en klopt aan. Binnen een paar seconden gaat de deur open. Het is net alsof Johan al stond te wachten met de klink in zijn hand. Met een stralende glimlach laat hij haar binnen en nog voor de deur weer goed en wel dicht is, zoent hij haar hartstochtelijk. Sabine kan een ondeugend lachje niet onderdrukken. Daar staat hij dan, met enkel en alleen maar een pantalon aan. Geen sokken, geen overhemd, geen t-shirt, niks. Gewoon bloot bovenlijf. Damn, wat ziet hij er sexy uit! Ze beantwoordt zijn kus en hun tongen vinden elkaar als ware het een paringsdans. Sabine heeft zo erg verlangd naar deze nacht met Johan. Ze legt haar handen rond zijn nek. Al tongend vreten ze elkaar bijna op. Sabine hunkert met elke vezel van haar lichaam naar deze man, haar minnaar. Ook al zou ze gewoon een hele nacht in zijn armen liggen, zonder meer, dan nog is deze nacht meer dan ze ooit had durven dromen. Maar uiteraard hunkert ze ook naar meer, zijn pik in haar kut. Eén worden met hem en genieten van elke seconde.

Johan doet een paar stappen achterwaarts en trekt haar zo met zich mee. Zijn lippen laten de hare echter niet los. Hij laat zich op het bed vallen en sleurt haar in zijn val bovenop hem. Sabine maakt haar lippen los en baant zich al likkend en zoenend, in een rechte lijn, een weg naar beneden. Ze doet de knoop en rits van zijn broek los en merkt dat hij niet alleen geen sokken of overhemd aan had, maar ook geen ondergoed. Johan heft zijn kont op zodat ze ook dit laatste kledingstuk kan uittrekken en ergens door de kamer gooien. Daar komt hij dan tevoorschijn, de pik waar ze het allemaal voor doet. Hij staat al helemaal paraat en Sabine stort zich vol overgave op het lekkere stuk vlees. Ze kringelt met haar tong rond zijn eikel en met het puntje beroert ze zijn pisgaatje. Ze sabbelt rondom zijn hele pik en neemt hem dan zo diep mogelijk in haar mond. Verder dan halverwege geraakt ze weer niet. Als Johan omhoog gaat stoten springen de tranen weer in haar ogen en trekt ze terug. “Is hij weer te groot, schatje”, vraagt hij glimlachend. Johan trekt Sabine dichter naar zich toe en trekt haar shirtje over haar hoofd. Sabine stapt van het bed af en laat haar spijkerbroek van haar kont afschuiven. Haar speciaal gekozen lingerie-setje komt nu helemaal tot zijn recht. Fier draait ze een keer rond haar as en langzaam ontdoet ze zich van het zwarte kant.

Johan ligt nog steeds met de handen achter zijn hoofd en houdt alles in de gaten. Sabine ziet haar kans schoon om met één van haar favoriete standjes te beginnen. Ze likt eerst nog eens uitvoerig over zijn hele pik en kruipt er dan zittend bovenop. Jeetje wat is hij toch groot. Haar kutje moet weer eventjes wennen aan de enorme indringer en langzaam laat ze zich door hem vullen. Dit gevoel is zo overweldigend en Sabine kan een tevreden zucht niet onderdrukken. Ze sluit haar ogen en geniet van de sensatie. Johan begint zachtjes te pompen waardoor Sabine harder gaat kreunen. Ze opent haar ogen en ontmoet zijn blik. Dit is hun moment ! Niets doet er nog toe. Alles rondom hen verdwijnt, alleen nog zij twee, alleen op de wereld, verbonden met elkaar. Sabine buigt zich naar hem toe. Terwijl Johan haar innig zoent gaat hij steeds harder stoten. Sabine’s eerste hoogtepunt wordt gesmoord in zijn kus. Johan pompt rustig verder tot dat haar orgasme volledig is weg geëbd. Hun lippen blijven aan elkaar geplakt tot dat Sabine zich voldaan naast hem neer laat zakken.

Veel tijd om te recupereren geeft Johan haar echter niet. Hij rolt haar op haar rug, plooit haar dubbel zodat haar benen zo goed als naast haar eigen hoofd terecht komen en boort zich met één harde stoot weer helemaal in haar nog nazinderende kut. Deze keer ramt hij echt wel goed door en zegt “zo moeten Vlaamse sletjes geneukt worden!” Bijna schreeuwend komt Sabine voor een tweede keer klaar. Uitgeput probeert ze Johan van zich af te duwen maar hij is nog niet klaar met zijn werk. Met één hand houdt hij haar benen op zijn plaats, terwijl hij met de andere hand de tube glijmiddel pakt en een grote kwak op haar sterretje laat vallen. Hij haalt zijn pik uit haar natte spleet en duwt hem in één vloeiende beweging in haar andere gaatje. Dit gaat minder vlot en Sabine piepert dan ook als hij voorzichtig maar toch langzaam maar zeker dieper en dieper in haar kont binnen schuift. Sabine concentreert zich op haar ademhaling en uiteindelijk lukt het haar om Johan’s hele 20 cm in zich op te nemen. Neukbewegingen maken doen echter zo veel pijn dat Johan het na enkele stootjes al genoeg vindt en zich weer terug trekt.

Nu is het tijd voor een sigaretje. Jammer maar helaas mag er in dit hotel niet gerookt worden. Dat is dan het voordeel van Casa Blanca, gezellig een peukje doen na de seks, gewoon op het bed. Het raam kan wel helemaal open. Sabine en Johan kruipen achter het gordijn, openen het venster en genieten van hun welverdiende sigaret, helemaal open en bloot. Gelukkig is er niemand meer te bespeuren op straat. Het is toch wel behoorlijk fris. Snel doen ze een paar trekjes en haasten zich opnieuw naar hun warme plekje.

Sabine nestelt zich in Johan’s schoot en voelt zijn nog steeds harde pik alweer tegen haar billen schuren. Lepeltje neukt hij haar opnieuw terwijl hij met zijn vingers haar klit stimuleert. Bijna gelijktijdig komen ze klaar. Sabine voelt zijn warme zaad in haar stromen als ze zelf voor de 3e keer vanavond over de rand geduwd wordt. Ieder verzonken in zijn eigen gedachten blijven ze nog een tijdje zo liggen, in elkaar gestrengeld. Johan’s pik is al lang weer slap geworden maar geen van beiden wil dit magische moment onderbreken. Al is het nog zo zalig om in zijn armen te schuilen en zou Sabine de hele nacht zo kunnen blijven genieten, veilig in Johan’s armen, toch ontglipt er haar een vermoeiende geeuw. Het is ondertussen bijna 2u geworden. De zo goed als slapeloze nacht van de dag ervoor, plus de toch wel inspannende activiteiten, zowel fysiek als emotioneel, van deze avond, hebben hun tol geëist. Sabine is gewoon uitgeput en kan met moeite wakker blijven. “Zullen we gaan slapen schatje, je bent moe”, fluistert Johan in haar oor. Sabine protesteert niet. Ze pakt haar gsm om de wekker op 7u te zetten. Om half 9 heeft ze afgesproken met haar vriendinnen aan het ontbijt. Ze wil echter nog wat tijd om het bed in haar eigen kamer beslapen te laten gelijken voor het geval de vrouwen aan haar deur zouden aankloppen. Ze kruipt dicht tegen Johan aan en met haar hoofd op zijn schouder vallen ze in slaap.

Om 7u klinkt het vervelende geluid van de wekker. Met een zachte kus wenst ze Johan slaperig een goede morgen. “Lekker geslapen?” vraagt ze. “Ja hoor, prima” antwoordt hij, “alleen niet lang genoeg, wie heeft dit verzonnen?” Sabine vleit zich dicht tegen hem aan, kroelt met haar vingers door zijn borstharen en streelt zachtjes zijn buik. Zoals elke gezonde man heeft Johan ook last van een ochtenderectie. Alhoewel, je van last moeilijk kan spreken in dit geval. Sabine wil hem maar al te graag nog een keer in zich voelen voor ze weer naar de orde van de dag moet. Liefdevol bedrijft hij de liefde met haar, deze keer in de standaard missionarishouding. Door tijdsgebrek en vooral vermoeidheid, lukt het hun geen van beiden om een orgasme te bereiken maar dat is ook niet van zo groot belang. De intimiteit die tussen hen hangt is van zoveel meer waarde. Om half 8 is het echt de hoogste tijd voor Sabine om haar biezen te pakken. Ze grist haar spullen bij elkaar, geeft Johan nog een laatste zoen en haast zich naar haar eigen kamer. Met kleren aan gooit ze zich in bed om de lakens wat door elkaar te woelen. Als het haar voldoende lijkt, kleedt ze zich uit en neemt een uitgebreide douche om toch enigszins toonbaar tevoorschijn te komen aan het ontbijt.

Half 9 treft ze haar vriendinnen in de lobby van het hotel en begeven ze zich naar het restaurant voor het ontbijt. Sabine heeft Johan vertelt aan welke tafel ze zouden gaan zitten, als die nog vrij zou zijn tenminste. En ze ziet het meteen. Johan heeft het tafeltje gekozen vlak naast dat van hen en slurpt aan zijn koffie. Als Sabine en haar vriendinnen aan tafel schuiven, draait hij zich even om en glimlacht onopvallend naar haar. Gelukkig (of ongelukkig?) zit hij met zijn rug naar hen toe. Sabine weet niet of ze zich in het andere geval wel serieus had kunnen houden. Stiekem wisselen ze toch af en toe een blik waardoor Sabine zich met moeite kan bedwingen om niet uitgebreid te gaan glimlachen.

Johan is vlug klaar met eten en met nog een laatste groet verlaat hij de eetzaal. Sabine voelt een steek in haar hart als hij door de deur verdwijnt. Ok, dit is het einde van het verhaal voor de lezers maar zeker niet het einde van het verhaal voor haar en Johan !!