Dit deel was mij om een of andere reden ontgaan, maar vanavond kwam ik er gelukkig alsnog op uit. Wat een actie weer van Stef, dat Verjaardagsontbijt effen 'regelen.' En nu is Lies een weddenschap aangegaan met die gladjanus... Vooraf een verloren weddenschap als je het mij vraagt. Mijn gevoel zegt me dat hij ook hier weer een mouw aan zal weten te passen, alleen heb ik geen idee hoe. Je blijft met dit verhaal verrassen Brechtje. Dit verhaal heeft geen expliciete erotische
passages nodig om mij te blijven boeien, al vermoed ik ergens wel dat het op een bepaald moment toch zal gaan 'spetteren'. Hoe dan ook, dit prima schrijfwerk. Laat je dus vooral niet sturen door commentaren of (veel te lage) lezers en waarderingscijfers. Ik kijk alweer uit naar het vervolg.
“Je zult zien dat er honderden mooie vrouwen rondlopen waarvan er tientallen vrij zijn en op zoek” .
Hm, misschien moet ik toch eens naar Blankenberge gaan? 😄 😎
Ik ben bang dat als Stef in zijn opdracht slaagt dat Lies een hele dag aan hem vastzit.
Het is net een pitbull die niet loslaat als hij eenmaal beet heeft.
En Lies is zwak, hoe zeer ze zich ook -haast wanhopig- probeert te verzetten.
Als ze echt van hem af wil doet ze er beter aan om stilletjes weg te sluipen en een ander hotel in een andere plaats te boeken.
Nog steeds slingeren de gedachten en gevoelens van Lies heen en weer. Nog steeds weet je me op het puntje van mijn stoel gekluisterd te houden. Nog steeds is dit een schitterende reeks!
En dan is er verontwaardiging. Waarom krijgt dit verhaal zo’n lage score? Omdat hij vlekkeloos in een vlotte taal is geschreven? Omdat het spannend, een beetje dreigend en totaal heerlijk is?
