Knappe beschrijving opnieuw. Je voelt de liefde ervan afspuiten, de frustratie en bekommernis en zorg over een patiëntje door het falen door nonchalance... Heel toepasselijk.
Dit hele verhaal gaat over eerlijkheid. Moeten we altijd eerlijk zijn? Kan een leugentje om bestwil? Is het verbergen van je boosheid oneerlijk? Is zwijgen eerlijk?
Eén ding is zeker: Julia liegt niet.
Het gesprek met Omi komt naar boven. Dankzij de eerlijkheid.
Tussen de regels door komen we weer veel te weten over Julia.
zucht, wat moet je hier nog over zeggen. Een geweldig, groots meeslepend deel weer.
Helaas te kort 😉, weer wachten op de volgende. Hoop eigenlijk dat t in boekvorm gaat uitkomen...
Dank je wel Francisca, voor je mooi verwoorde verhalen!
Francisca... Ik ben sprakeloos. Dit was weer ijzersterke verhaal. En dan nog plaatst je zeer lange verhalen kort na elkaar online. Ongelooflijk, Echt... Ik heb er geen woorden voor.
Eerst een strom bij het begin van het verhaal met de woede van Julie. En ik had er geen idee waarom. Best wel grof dat zij op iedereen afreageerde.
En het gesprek tussen Julia en Rosalie was weer genot om te lezen. HIer kan ik écht van genieten. de omschrijvingen van de vuur en water was echt een kunstje van je.
Ik kijk echt uit naar de volgende vervolg! Een dikke 10, Francisca! Zo blij met jou!