Wauw. Heel goed geschreven, lekker langzaam. Voor sommigen misschien te langzaam, maar niet voor mij.
Wel een klein foutje: "Linda, de jongste dochter van zijn vader en dus zijn tante." Dat is wel een hele vreemde familie. ;)
Van mijn een 10

Dank aan de lezers die zo'n deugddoende reacties stuurden en aan alle anderen die een 9 of een 10 als quotering hebben gegeven! Dat geeft moed om verder te schrijven. 'De' Martha uit dit verhaal bestaat niet: het geheel is een mozaïek van heel verschillende mensen en situaties, zoals dat ook was in de meeste van mijn vorige verhalen. Het schrijfproces neemt veel tijd in beslag voor mij. Het kan dus gebeuren dat er tussen twee episodes in een aantal dagen niets verschijnt... Ik steek ook veel tijd in het lezen van jullie verhalen!

Bijna 2,5 jaar geleden schreef ik mijn eerste verhaal hier. Sindsdien heb ik het geluk gehad om met enkele andere schrijvers (en lezers) in contact te komen. Sommigen durf ik ondertussen zelfs vrienden te noemen. Waar ik mezelf al open vond, hebben zij me pas echt geleerd om naar seksualiteit te kijken met een blik die het mooie onderstreept. Ondertussen zie ik de buitenwereld enkel preutser worden.
Als ik dan zie hoe er in dit gezin mee wordt omgegaan, kan ik enkel hoop koesteren.

Ik weet dat jij het wat romantiseert om het verhaal en de taal meer tot hun recht te laten komen. Toch raken je verhalen me vaak net daarom.

Ik vind dit een hele mooie serie. ontzettend mooi beschreven. Ben erg benieuwd naar het vervolg. Een dikke tien gegeven. Heb alle drie de verhalen achter elkaar gelezen.

Jelle, dank voor je uitvoerige toelichting.
Grappig dat ik die optie niet overwogen heb: een bewuste literaire stijl.
Je lijkt op het eind van je reactie een beetje in de verdediging te schieten, maar ik bedoelde mijn vraag niet als verholen kritiek. Ik probeer wat zicht te krijgen op de Vlaamse bijdragen. Die geven kleur aan deze site. Doe vooral zo door! Zo zeggen jullie dat toch?
Hartelijke groet.

Jelle, ik sluit me graag aan bij alle complimenten. Mooi thema en invoelend benaderd. En onder en af en toe boven de oppervlakte ook nog eens opwindend. 😘. Zazie

Aan G.Tonner: wat taal en stijl betreft, ik gebruik hier opzettelijk niet de gangbare spreektaal, noch spreekstijl van de doorsnee-Vlaming, laat dat duidelijk zijn. Lees mijn verhalen meer als 'literatuur', zij het geen grote natuurlijk. De hoofdpersoon in dit verhaal, Marthe, schrijft haar belevenissen (het verhaal van haar liefdesleven) op zesentwintigjarige leeftijd en blikt dus terugop een periode van tien jaar. Ik maakte van haar een zelfbewuste, ontwikkelde jonge vrouw die in een verzorgde taal toch probeert zo goed mogelijk haar herinneringen op te halen en haar emoties onder woorden te brengen. Voor haar (en voor mij...) is dat geen pornografie, maar het verhalen van werkelijke gebeurtenissen. Dat het wat 'formeel' overkomt, begrijp ik, maar in gewone spreektaal zou dit allemaal platter, eendimensionaal en ranzig kunnen overkomen. Waarom zouden innige uitingen van seksualiteit als anale seks, plasseks en dergelijke niet mooi mogen beschreven worden?

Kijk uit naar het geile vervolg verhaal, fijn dat de ouders zo reageren. Niets mis mee , heerlijk genieten van elkaar

Wat ik zo leuk vind aan Opwindend.Net is dat je een inkijkje krijgt hoe er over seks gedacht en gefantaseerd wordt, breed in de samenleving. Ik beperk me voor hier maar even tot de Vlaamse bijdragen, die vaak zo wezenlijk verschillen van (bovenrivierse) Nederlandse. In taalgebruik en in sfeer. Zo heb ik echt moeten leren begrijpen dat 'ik zie je graag' in Vlaanderen een heel wat verstrekkender betekenis heeft dan bij ons.
Wat me, Jelle, in jouw verhaal opvalt, is de 'formele' sfeer. Ik ben thuis in noordelijk Nederland, en ik kan me niet voorstellen dat er hier gezinnen zijn waar zo 'keurig' met elkaar omgegaan wordt als in dit verhaal. Zo'n gezin zou bij ons in hoge mate excentriek gevonden worden. Nu vraag ik me af: is dit voor Vlaamse begrippen een realistische setting, of zien Vlamingen in hen ook een wat vreemd gezin? Ik hoop stiekem op dat laatste. Niks mis met een maf gezin hoor, die bestaan, zeker in verhalen. En pa is au fond ook een prima kerel. Ik ben wel benieuwd.