Met een brok in mijn keel dit verhaal gelezen ik hoop dat Danny en de meiden wat voor Joost kunnen doen man man wat weer een geweldig deel

Wat een wending!
Ik begrijp Joost en hoop dit nooit voor te hebben!
Maar ik denk dat ik ook die keuze zou maken indien ik alleen zou zijn!
Ik kijk uit naar het verlof, een passioneel afscheid.

Heel sentimenteel verhaal waar ik Joost volledig begrijp en hem volledig volg

Ik zit hier voor me uit te staren, zo heftig...

Wat zou ik doen?
Deze vraag spookte de hele tijd tijdens het lezen door mijn hoofd.
Ik kan het me niet voorstellen.
Het verschil zit hem in dit verhaal in de verschillende situaties. Een partner en hechte vrienden maken een hemelsbreed verschil. Als die er niet zijn en ook het contact met hetgeen buiten je gebeurt, valt weg, wat rest er dan nog?

Je verhaal maakt het stil in me.
Heel stil!

Alweer een mooie wending in jouw verhaal, en de opmaat naar een romantische vrijpartij met een diepere lading zo lijkt het. Iedere keer laat je ons weer verbaasd achter Danny. Laat ons niet te lang wachten aub op een vervolg.

En toen , jemig. Die kwam even kei, maar dan ook kei hard en geheel onverwacht binnen. Om ziek van te worden, dat zo iemand zo veel pech, ongeluk of hoe je het ook noemen wilt kan hebben. Sterkte man. Meer kan ik niet zeggen

Dit verhaal is zeer aangrijpend en het hakt er aanzienlijk in. Begrijp het volkomen want ik ben zelf ook slechtziend en slechthorend. En als het bij mij zou gebeuren zou ik dit ook zo beslissen ondanks ik een onwijs lieve vriendin heb. Want ook heb ik een onwijs verlangen naar een eigen kind maar tja ik ben onvruchtbaar en we zijn bezig met een donor en als dat niet lukt tja dan weet ik dat er voor mij geen toekomst is. Dan zal ik ook kiezen voor euthanasie want het verlangen naar een kindje samen met mijn partner!! Dat is mijn droom, maar als dat niet zo is, dan tja dan is het niet anders😪

Wat een verhaal Danny, ik kon het echt niet droog houden. Ik denk nog meer lezers , wat een grote klap voor Joost. Wat een stap wil hij nemen , ik hoop dat jullie hem op andere gedachten kunnen brengen. Ik kijk uit naar het vervolg verhaal, hou alvast zakkdoek bij de hand. Weer een dikke 10 +++++

Hi Danny,
Wat een mooi verhaal weer, indrukwekkend en prachtig geschreven.
Je verhalen zijn prachtig en het verveeld geen moment.
Ga door man, het is gewoon genieten.

Grt

Voor een onverwacht zijsprongetje in jouw verhaal is dit best wel heftig, Danny. Kunnen Mandy (en eventueel Anna) Joost nog op andere gedachten brengen? Ik mag hopen van wel, maar wacht geduldig af

Heerlijk verhaal weer kijk er elke keer na uit en als de mail komt lees ik vaak snel.

👍👍👍

Wat erg voor Joost, een pakkend verhaal dit deel, maar euthanasie is toch het allerlaatste wat je wil doen. Al is deze situatie precair, en je beseft nooit wat het is tot men zelf in die situatie terecht komt Danny. Hopelijk mag Joost nog genieten als zijn allerlaatste wens van twee geweldige dames...en die wie weet hem doet veranderen van gedachte, benieuwd op het volgend deel,
Groetjes, Piet