Allemachtig Douwe, wat ben je een verteller! Met een heel realistische boodschap over gemeenschapszin. Dat is voor jou als Fries natuurlijk een kwestie van 'mienskip'. Maar ook de toon, en de trefzekerheid in je formuleringen. Alleen al zo'n zin als 'Met intens verdriet keek hij haar aan. Met grote letters stond er ‘help’ op zijn voorhoofd geschreven.' Ontroerend!
Wat n prachtig (kerst)verhaal! Van mij mag je zeker zo doorgaan!! Nog vele afleveringen. Je het niet toevallig nog een paar klaar???
Voor morgen ofzo!!!
Blijft heerlijk om volgen, en de sfeer blijft perfect passen bij deze tijd van het jaar. En dan het einde... Er lijkt mij een sprookje in de maak, al moet ik toegeven dat het niet de eerste keer zou zijn dat jij me op het verkeerde been weet te zetten;)