Ik moet, in aanvulling van het, door de redactie verkorte vorige ingezonden stuk, wijzen op Spotify, waar de verhalen van Charlie te lezen zijn, ik bedoel natuurlijk te beluisteren zijn, binnen het normale Spotify bestand.
Maar aangezien dit jaar, jaar uit goed gaat, zou ik op prijs stellen als ze eens en keer door de mand zou vallen, met alle gevolgen van dien. Zeker in het kader van haar denigrerende opmerking naar haar "!ieve" echtgenoot.
Zie hier de overeenkomst met de cum face challenge.!

Dag Leen. Vooreerst mijn complimenten voor inhoud en zeker schrijfstijl. Maar ook ik heb bedenkingen voor het vervolg en de confrontatie. Ik zou je willen vragen om rekening te houden zoals het in werkelijkheid zou gebeuren. Er zijn twee mogelijkheden. Ofwel stuurt hij haar onmiddellijk de scheidingspapieren ofwel geeft hij een gesprek de kans. Maar dat zij zegt dat er niets gebeurd is, is lachwekkend. Het sperma op haar gezicht komt niet uit de lucht gevallen. Daarenboven in een vorige aflevering had Inge reeds gezegd dat na 1 dag verlof zij alleen reeds op stap was met die Bryan. Kristof is een zakenman en weet dan ook hoe de wereld in elkaar zit. Dus hij zal niet geloven dat er niets gebeurd is. Als hij een gesprek wil aangaan dan raad ik Leen aan de volle waarheid te vertellen. Misschien geeft hij haar dan nog een kans. Maar om weer terug vertrouwen in haar te krijgen zal er een zeer lange tijd overgaan en zal zij moeten bewijzen dat Kristof de ware is voor haar.

Wat Oelewapper zegt: wat een rollercoaster! Het gaat heel hard vooruit, dit verhaal, met zo veel ruimte voor de belevingswereld van Leen en Ryan in het bijzonder. Dat evenwicht is heel sterk. Ik ben enorm benieuwd naar de afloop hiervan!

Beste Leen, zo als Jos het ook zegt kwam erbij mij ook meteen een een maar, dat Kristof zijn telefoon niet opneemt is omdat hij in het vliegtuig zit. Want het liegen is al begonnen en dan nog zijn eigen zus die alles aanmoedigt lijkt het erop dat het snel vergeten wordt wat je gedaan hebt en we leven verder net of er niets gebeurt is, wat is gebeurd in Mexico blijft in Mexico. We zullen het eind resultaat gaan zien evengoed erg fijn geschreven.Soms mogen in de verhaal lijnen ook wel eens dat toch niet goed afloopt i.p.v. wordt een trio of cuckhold.En dan heb ik het niet meteen over het allemaal over en uit maar een tijd van bezinning kan ook.

Goed-avond lieve Leen.
Allereerst mijn complimenten voor je uitstekende schrijfstijl en inhoud.(10)
Echter, ik heb een maartje. Want ik zie al weer aankomen, zoals zo dikwijls, dat ondanks haar ontrouw, hij uiteindelijk zijn excuses gaat maken,, omdat hij haar zo verwaarloost heeft.
Bovendien zullen ze proberen, om net te doen alsof er niets gebeurd is, behalve een hoop sperma in haar gezicht. En wie doet zoiets nu niet in zijn vakantie(???).
Kortom, hij wordt weer als een onnozele dwaas afgeschilderd en gaat akkoord met alles.
Ok, ik ben ook niet akkoord met zijn houding t.o.v. haar, ook al gebruikt hij als smoes, dat hij alleen maar voor zijn gezin zorgde. Maar als echtgenote, moet het dan ook maar hard spelen, maar niet op deze wijze. ( wie heeft er al eens geluisterd naar de avonturen van Charly, een vrouw die continue vreemd gaat en inmiddels de meest denigrerende opmerkingen maakt over haar “geliefde man” Boris, terwijl ze zeker 10tallen keren stiekem weg, zonder, dat die man

Van eerste naar derde persoon leest wat onrustig, verder volop emotie en strijd. En snel goedmaakseks nu!

Wat een verhaal. Prachtig. Ben toch benieuwd naar het eventuele eind van de serie. Met wat voor climax eindig je. Komt Kristof. Gaat Leen door met Bryan op aandringen van Ilse. Wil zij nog de rest van de vakantie, en dat zijn wel nog wel veel dagen, genieten van de sex met Bryan. En als zij terug gaat en weer bij Kristof is, denk ik dat ze iedere als ze sex heeft met Kristof aan Bryan denkt en wat hij deed en "groter "was. Maar zoals gezegd "WE LATEN ONS VERRASSEN".

Je hebt Leen een keuze laten maken. Of het de definitieve keuze is, zal blijken.
De wirwar aan emoties maakt van dit deel een menselijk verhaal. Een verhaal over schuld en onschuld, over geweten en wroeging, maar ook over de strijd tussen hoofd en hart.

Natuurlijk is het prachtig geschreven. Een 10 waard!

"Hem geloven is het equivalent als voor een rijdende trein springen."

ik leg mijn wapens neer: hulde!

10

De schuldvraag houdt iedereen blijkbaar bezig. Vinden jullie dat het hoofdpersonage gestraft moet worden of moet alles met de mantel der liefde bedekt worden?
( Het volgend deel komt er morgen aan )