Stanzie,

Net het eerste deel van deze prachtige serie opnieuw gelezen.
Wat schrijf je toch mooi.
Ik begrijp heel goed, dat schrijven een hobby is, maar ik ben heel benieuwd naar het vervolg. Komt dat er nog?

Bedankt voor het schrijven!

Groet, Friyz

Het gaat plots wel snel in dit slotdeel, maar dat Sandy de juiste weg heeft gekozen is wel duidelijk. Ergens lag dat voor de hand want Ferre had zichzelf eigenlijk al buiten gesloten met zijn starre houding. Dat Sanne keuze pas echt definitief werd na een stomend nachtje met Gwen erbij is een surplus voor de leespret. Dit noem ik een verhaal 'afronden'. Knap gedaan, Stanzie

Mooi slot aan zinderend verhaal.
Bedankt voor weer een pareltje in je lijst van mooie woorden en verhalen.
Groetjes Tdid

Een dikke 10 voor deze prachtige serie Stanzie 😘

Het slot van deze serie liet lang op zich wachten maar het wachten is meer dan goed beloond. Een mooi slot van een mooie serie.
Sandy laat zich na Shirley ook door Gwen inpakken. Eerst nog wat onwennig, maar al snel vol overtuiging. Het lijd geen twijfel dat zij bi of zelfs lesbisch is. Maar haar ex Ferre heeft haar uiterlijk toch in de armen van Shirley gedreven.
Ik had graag de reactie van Ferre willen lezen als hij na thuiskomst ontdekt dat zijn vrouw er vandoor is…. Met een andere vrouw! Door zichzelf in het middelpunt van hun relatie te plaatsen had hij geen oog -misschien ook geen interesse- in be behoeftes van Sandy. En dat heeft Shirley goed uitgebuit.
Het huwelijksaanzoek komt wel heel erg vroeg in deze nog prille relatie. Maar het past wel in de sfeer van het verhaal.
De erotiek tussen de 3 dames is mooi en gedetailleerd geschreven alsof je er zelf bij bent.
Een welverdiende 10.

Dit vind ik HEEL goed

Bij gebrek aan nieuw werk van jou ben ik maar eens door je verhalen lijst gaan scrollen. Niet te geloven dat ik dit meesterstukje (nou ja, zeg maar 'stuk') , heb kunnen missen. Een brief die leest als een trein en die me niet meer losliet. Een verrassende en niet voor de hand liggende keuze om een seksverhaal in een brief te stoppen, maar het geheel oogt zo uit het leven gegrepen dat een mens zich vanzelf gaat afvragen ... Waar eindigt de waarheid en waar begint de fictie? Origineel en mooi tegelijk, knap staaltje schrijfwerk hoor!

Vandaag nog eens herlezen en er evenveel plezier aan beleefd als toen... Aan de ene kant zou ik willen dat het begrip 'taboe' niet bestond, maar anderzijds is het juist spannend om een 'taboe' te doorbreken. Ik wist pas dat het taboe was om met je zusje te spelen toen mijn moeder er op uitkwam en ik het eerste pak rammel van mijn leven kreeg zonder te weten waarom. Dat die gewelddadige afstraffing weinig indruk op ons maakte, had alleen tot gevolg dat we stiekemerds en leugenaars werden en onze moeder niet meer konden vertrouwen. Na al die jaren kunnen we er gelukkig nog altijd om lachen. Onze spelletjes hielden trouwens vanzelf op toen ik me als 'stoere jongen' ging beschouwen en meisjes kinderachtig begon te vinden. Heel veel later dook een nieuw taboe op in de gedaante van mijn nichtje. Beiden zestien, beiden eenlingen en gepest op school, thuis niet voor helemaal normaal aangezien, geïnteresseerd in alles wat van de norm afweek...
Dus ja, jouw verhaal ligt dichter bij een werkelijkheid dat de meeste mensen veronderstellen. Mooi en tamelijk realistisch beschreven. Er moeten voorvechters blijven bestaan, Stanzie, die de moed hebben om liefde op zulke manier te beschrijven. Dank je wel.

Inderdaad verwacht Trio maar hoe verder dat Ferre wel in kan pakken is zeker. Maar schopt hij haar met niks de deur uit zoals hij gedreigd heeft. Of toch als volwassene uit elkaar benieuwd welke draai je eraan gaat geven
Groetjes Tdid

Zo, dat gaat lekker vooruit zo...mooi! Een triootje in zijn bed maar zonder hem. Ik denk dat Ferre groen gaat zien van jaloezie