Hey Eline!

Als ik eerlijk mag zijn, ben ik een beetje teleurgesteld in dit slot.
Ik ben heel blij voor Thomas dat hij het kan. Maar wie zegt dat hij de volgende keer wel kan? Hij bevindt zich nu in een chaos vol verschillende gevoelens, en daar kan hij goed gebruik van maken tijdens een sessie. Maar wat als later alles weer rustig is en Thomas zijn leven normaal verloopt? Kan hij Isabel dan nog wel domineren? In de vorige delen zie je dat hij het soms wel kan en daarna weer niet.

Een sterk punt vind ik wel dat Martin zich wat rustiger opstelt. Dat zou een goede les voor Isabel zijn.

Al met al was deze serie zeker de moeite waard om te lezen. En ook leerzaam! Geweldig werk gedaan. Geniet van je welverdiende pauze!

Eline, je bent officieel veroordeeld tot tien jaar celstraf omdat je elk deel afsluit met een cliffhanger.
En ik als slachtoffer verwacht natuurlijk wel enige hulp, want telkens wachten op een vervolg is pure marteling…

Geniaal gedaan, Eline. Ik heb enorm genoten van deze hele reeks. Volgende week dus het laatste deel Ik ben heel benieuwd! Ik had al vanaf het begin het idee dat Thomas geen dominant was, dat was eigenlijk vrij duidelijk te zien. Goed van Martin dat hij heeft ingegrepen.
En wie de vader is? Stel je voor dat het Thomas blijkt te zijn… dat zou het nog ingewikkelder maken, want volgens mij werkt die relatie gewoon niet.

Je bent een van de weinige schrijf(st)ers die ik nog trouw volg. Ik lees tegenwoordig bijna niets meer op deze site, maar voor jouw verhalen maak ik altijd tijd. Een dikke 10 voor jou, Eline!

Ah, daar is ie. Eerlijk gezegd zat ik stiekem te wachten op deze wending. Ben heel benieuwd wat er gaat gebeuren. Als ik Thomas was, zou ik haar dumpen. En ik had Martin eerlijk gezegd slimmer verwacht. Hij had moeten controleren of Isabel het tegen Thomas had gezegd. Het is niet zijn zaak, maar hij had wel kunnen weten dat het fout kan aflopen als Thomas er eenmaal achterkomt.

Kom maar door met het vervolg, ben heel benieuwd!

Ben ik nou de enige die een foutje heeft gezien? De fitnessdag van Mariette is op vrijdag, niet op woensdag. :)

Verder wederom een prachtig verhaal.

Hallo Beetjebi,

Ik snap wat je bedoelt. Maar het is eigenlijk een soort aansluiting op mijn hoofdserie Een beeldschone huisgenote. Als je de eerste drie delen en de eerste alinea’s van deel 4 leest, zul je begrijpen waarom ik dat heb gedaan.

En bedankt voor je complimenten.

Dannyboy

Bedankt, CIs,

Niet alleen met de vrienden afspreken hoor. Sinds 2023 ontdekte ik dat ik met een tolk op vakantie kan gaan. Ik vond het wel spannend en eng, maar heb het toch geprobeerd. Zo blij dat ik het gedaan heb. Ik krijg elk jaar een aantal uren die ik toegewezen heb van het UWV, want ik heb er recht op vanwege mijn dubbele zintuigbeperkingen. En ik heb ook een tolk gevonden die niet moeilijk doet over de uren. Soms kom ik tekort, maar dat maakt haar niets uit. Ze neemt haar vriend ook mee. In korte tijd ben ik naar Berlijn, Wenen, Boedapest, Rome, IJsland, Japan geweest, en over een maand ga ik naar Schotland. Met oud en nieuw gaan we misschien naar Australië voor vier weken. In 2022 heb ik een rondreis gemaakt door Finland, Noorwegen en Zweden met familie. En ik heb een citytrip gedaan met een vriend naar Londen.

Alleen vind ik het jammer dat ik dit niet veel eerder had gedaan, maar ach, daar heb ik nu niets aan. Gewoon nu genieten, zolang het kan. Zeker nu mijn zicht langzaam achteruitgaat.

Een leestip voor jou: er is ook een korte serie die een prequel is van Een beeldschone huisgenote, genaamd Vrienden voor het leven.

Dannyboy

Leuk dat je mijn verhalen waardeert, CIs.

Natuurlijk mag je dat vragen. In het echte leven is het heel anders dan in het verhaal. Allereerst heb ik geen vriendin, eigenlijk nooit gehad. Maar wel bijna eentje. Helaas wilde zij niet, en die pijn was echt voelbaar. (Nog steeds een klein beetje.)
Wat betreft mijn handicap: in het echt gaat het veel moeizamer, vooral de communicatie. In het verhaal kan Danny redelijk goed praten met zijn vriendengroep. Dat zou ik zelf niet kunnen. Ik spreek liever met één vriend af. Ik leef eigenlijk in mijn eigen wereldje. Ik ben bijna altijd alleen. Vroeger was dat wel anders, omdat ik toen veel beter kon zien en horen. Dat lijkt meer op hoe Danny in het verhaal is.
Nu kan ik mensen steeds moeilijker verstaan, en daarom vermijd ik de laatste tijd vaker feestjes. Omdat ik het niet goed kan volgen, dagdroom ik vaak. Zo heb ik ook deze serie in mijn hoofd gefantaseerd. Dat doe ik al jaren.
Dat ik het niet eerder op papier had gezet, komt door mijn taalgevoel. Ik ben er niet zo goed in. Maar ik heb het toch geprobeerd, en ik ben blij dat ik het gedaan heb. Het kan me niet zoveel schelen dat mijn taalniveau niet hoog is, want ik heb er plezier in.

Dannyboy

Ik ben zelf ook geen kei in taal. Daarom laat ik vaak mijn verhalen nakijken. SInds kort gebruik ik Chatgpt en dat werkt best wel goed. Niet helemaal goed maar wel flinke verbeteringen. Dus miss een tip voor de schrijvers die ook niet goed in taal zijn. Miss een idee om bij 'verhaal insturen' bijzetten dat je eerst je verhaal laat nakijken door chatgpt en dan pas inplaatsen. Het is nooit 100 procent goed maar in ieder geval veel minder fouten.

Wat ik me aan stoor is dat er geen aanhalingstekens zijn bij dialogen. Dat leest nooit prettig voor mij.
En ik haak vrijwel vaak meteen af als de schrijver jij-vorm gebruikt. Stel dat personage een vrouwelijke is en je schrijft: 'Jij loopt naar de slaapkamer.' Dat is toch gek? het is alsof IK, de lezer, de slaapkamer inloopt. en ik ben ook de man. Deze soorten verhalen lees ik nooit.

Haha, thanks voor je reactie op mijn verhaal. Ik schrijf zeker door. MIsschien gaat deze keer wat sneller want nu ben ik minder afhankelijk van nakijkers. want ik ontdekte sinds kort dat Chatgpt mijn verhalen kan nakijken. Dat scheelt echt enorm voor mij. soms zit ik even vast hoe ik de zin moet maken maar dat helpt Chatgpt gewoon heel goed.

Verder ga ik veel op reis. Wil niet meer wachten vanwege mijn ogen.

Jij ook door blijven schrijven he? :P of klooien op je telefoon. Snap niet dat je op je tel schrijft pff. je bent gewoon gestoord xD

Wooow, daar zag ik even niet aankomen! Wat een cliffhanger!

Ik vind deze reeks echt leuk. Ik had al een vermoeden dat Thomas geen Dominant kan zijn. Het zit gewoon niet in zijn aard. Ik vrees dat hun relatie niet lang meer zal houden. Ze zijn gewoon te verschillend.

Maar door deze reeks besef ik dat ik zoiets wel durven zou doen. Stel als ik vriendin heb en die wil ook iets met BDSM doen. Ik denk dat ik haar wel kan geven wat ze wil. Maar Extreem pijn zou ik nooit doen. Maar een zweepje slaan moet kunnen voor mij, ook al zou ze rode striemen op haar billen overhouden. Daar kan ik wel ermee leven.

Leuke serie, Eline. Dank je wel :D