Dank je wel @stanzie en ook @bee. Naast alle andere mooie reacties wil ik jullie twee toch speciaal bedanken. Nu dik anderhalve maand later besef ik nog beter hoe dit verhaal mij aangegrepen heeft, en mijn schrijflust naar een dieptepunt gezakt was, nog net geen writersblock. Lees ook nog nauwelijks nieuwe verhalen op deze site (muv de mijne narcist als ik ben). Maar nu ben ik weer rustig begonnen. Met onder meer het vervolg op de Wilma reeks, en heb al een aantal drafts van andere verhalen op mijn iPad liggen. Genietend van een biertje en heerlijke muziek op de achtergrond ben ik weer gaan schrijven. Nog voorzichtig maar de aanzet is er. 😎 😎

En @Greyhound. Ik had die fouten ook gezien, maar kan nog niet de energie opbrengen om dit aan te passen. Ik heb het verhaal een aantal malen teruggelezen , en ben ik bang dat ik zaken ga toevoegen. Want dit verhaal had zoveel langer kunnen zijn. Ik hoop wel dat ik de komende weken wel die moed kan opbrengen. En misschien komt er een klein vervolg inde vorm van een epiloog.
@Eik die vervolgen komen er zeker, binnenkort komen er weer 2 a 3 verhalen van Wilma (en dan is het nog niet af) en dat verhaal van “”leven in bedrog verdient nu wel zijn einde.”

Nogmaals dank voor alle positieve feedback

Beste lezers, ik wil jullie bij deze allemaal bedanken voor de prachtige feedback op dit verhaal.

@Stanzie. Hartelijk bedankt voor je prachtige compliment Stanzie. Ik wil niet in herhaling vallen maar het doet wel wat met me dit te horen uit de mond van een geweldige schijfster als jij.
En ja het heeft wat tijd gekost om dit laatste deel te schrijven maar alles heeft nu eenmaal zijn eigen ritme en tijd. Goed dat je alles herlezen hebt, want ik had zo her en der wat kleine fouten verwijderd of aangepast, c.q. wat aangevuld. En zo te horen heeft dat goed uitgewerkt. Dankjewel 😃 😃 😄 😍 😍

@Sabine. Dank je wel voor je mooie reactie. Op dit moment ben ik alleen maar bezig met het afronden van een aantal series, zoals deze o.a. Ik ga nu verder met de verhalen over het ‘bedrog van Wilma’ en de nasleep daarvan (‘ de opoffering van Wilma’ en dan de kentering’) en dan nog jet laatste deel van ‘leven in bedrog’. Daarna zie ik wel of ik nog meer verhalen oppik en nog de energie heb. Helaas moet ik zeggen dit laatste er steeds minder is, eigenlijk ondermijnt wordt doordat ik mij vreemd genoeg laat meeslepen door een aantal, voor mij dan, verhalen series die de waardigheid van de man of vrouw onderuit haalt. Of is het een behoefte aan vakantie?

@Bente. Voor zover ik Martin ken doet het hem weinig hoe mensen naar hem kijken of over hem denken. Hij geeft alles voor zijn geliefden en familie, weet ook mede dankzij zijn werk dat je dan soms verder moet kijken, perspectief moet wijzigen om stappen te kunnen zetten. En dat het soms zwaar kan zijn, je moet lijden. Zolang er maar sprake van oprechtheid, eerlijkheid is en iedere betrokkene in de spiegel durft te kijken. Meer vraagt of verlangt hij niet. Of het voldoende is zal de toekomst uitwijzen.

Tom, nog een toevoeging. Je verhaal heeft me erg aangegrepen. Ben nog altijd uit mijn doen, zelfs mijn zin om iets te schrijven zit onder het nulpunt, zo aangedaan ben ik door je verhaal.

Tja Tom, het is een verschrikkelijk einde voor je, maar min gevoel zegt dat het zo beter is. Betouw komt altijd na de zonde, en in Demi’s geval was dit het beste den ik zo. Klinkt hard, maar het was niet bij die ene keer gebleven ben ik bang. Mo bleef pushen en zij kreeg haar terugval.
Het bespaart je ellende, en nu hebben jullie een mooie herinnering. Koester die, en geef haar dat plekje in je hart dat ze verdient. Sterkte in ieder geval en bedankt voor het delen.

Beste @Kees Jan. Ik kan begrijpen dat het key word “cuck old” bij deze serie verhalen je op een verkeerd spoor gezet heeft. M.i. is die keyword ook niet op zijn plaats hier. Enerzijds omdat het niet past bij de cultuur van die gasten, anderzijds om Demi Tom helemaal niet wilde betrekken in haar omgang met Mo. Het wellicht een keer gefaked heeft maar verder nooit haar best gedaan heeft. En ook nooit andere pogingen gedaan om hun seksleven de nodige schwung te geven, nee dat moest met deze gasten gebeuren, en ze bedroog Tom doodeenvoudig.

En w.b.t. Mijn eigen serie verhalen kan ik me niet echt herinneren suggesties in de richting gedaan te hebben. Maar het was een optie geweest om een huwelijk te redden, mijn karakters hebben die nooit echt in overweging genomen volgens mij. Het was natuurlijk een mogelijkheid maar die lag ver buiten hun belevingswereld.. Bij de meeste verhalen is er onbewust een andere oplossing aan de horizon verschenen. Maar je hebt wel gelijk dat het ook niet bij hun karakter paste, die onderdanigheid en eventuele vernedering. Net zoals hier bij Tom niet. In mijn serie verhalen was, zoals ik al zei, de vrouw al vaak meegesleept in die wereld van prostitutie, kende die wereld en nam de helpende hand steun van haar man maar al te graag aan. Demi is nog te naïef, kent die keiharde wereld nog niet, moet echt door die misere heen. Daar zit het verschil, zij is nog bleu, vaart blind op die gasten en Stella. En moet daarvoor bloeden, en is helaas haar gezin kwijt. Tom speelt nu niet de ridder .

Beste Tom, Je hebt het goede gedaan, hoe pijnlijk en emotioneel dit ook is. Je mag je in je handen knijpen dat je Anna ontmoet hebt, waar de kinderen zo te lezen ook goed op reageren. En dat is belangrijk. Dit hele verhaal greep me aan, deels omdat ik in het grijze verleden ook door zo een proces ben heen gegaan, anderzijds ook omdat een aantal van de verhalen die ik oo deze site geplaatst hebt ook over overspel gaan, waarbij de vrouw ook moest werken als hoertje. Met een verschil: in al deze situaties kwam de man daar pas veel later achter. En was het damage control, met een tweetal voordelen: de vrouw wilde uit dit werk (of anders vormgeven wel in overleg met haar man, dus niet in het geheim) EN zij wist bijzonder goed dat haar man(ondanks alle bedrog) haar steunpilaar, haar ijkpunt in dit leven was. Dat zij zonder hem verloren was.
In h

Demi daarentegen staat aan de vooravond van zo een leven als hoer. Naïef als ze is doorziet ze zowel Mo als haar vriendin Stella niet. Ze ervaart het als een toevoeging op haar huwelijk, zoals ze min of meer aangeeft. Dat spannende leven dus en heeft moeite ermee te erkennen dat ze verliefd op Mo is. Want dat kan niet als je getrouwd bent. Voor haar was het nog een spelletje, zogezegd, waar ze aan verslaafd was.
Er zijn in het leven dat je je kop moet stoten voordat je er wijzer van wordt, van leert. Dit is zo een moment voor Demi, of beter levensfase. Daar moet ze doorheen, en jij kunt daar niets aan doen.
Je hebt het aangekeken, proberen te redden maar ze dacht die reddingsboei niet nodig te hebben, het wel zou loslopen. Je drong gewoon niet tot haar door en ik verdenk Stella ervan haar keer oo keer gerustgesteld te hebben, en haar daarmee verder in haar net getrokken te hebben. Dit was een verloren gevecht voor je, simpel omdat Demi te ‘dom’ was, te goed van vertrouwen , achteloos in de kwade bedoelingen van zowel Mo als Stella. En het voelt altijd pijnlijk aan als je een geliefde zo ten onder ziet gaan, je niets kunt doen. Je machteloos bent.
Het is niet anders, misschien heel misschien (afhankelijk ook van Anna) kun je weer een praatpaal voor haar worden, een rustpunt van waaruit ze een nieuw leven kan gaan opbouwen, als ze eenmaal uit die handen van die gasten is. Maar wanneer…?

De mensen wiens verhaal ik heb mogen schrijven, hebben vaak orde op zaken weten te stellen, en hun relatie weten te verdiepen. Makkelijk was dat zeker niet. Nu ben ik het verhaal van Wilma aan het herschrijven , en al gaat het niet over mij, toch grijpt me dat net zo goed als jouw verhaal. Die struggle om te begrijpen wat er gebeurt om je heen, pff

Ben benieuwd hoe dit verder gegaan is. Sterkte in ieder geval.
JohanK