'mam, Ik Hou Van Je' - 3

In de dagen die volgden op hun openhartige gesprek deden Bea en Lars hun best om zo normaal mogelijk met elkaar om te gaan. Nu ze wisten wat ze voor elkaar voelden was dat echter allesbehalve vanzelfsprekend. Niet in het minst omdat er constant een erotische spanning tussen hen leek te hangen waar ze geen van beiden aan konden ontsnappen. Ze probeerden die wel weg te lachen door grapjes te maken over seks in het algemeen en over het kijken naar vieze filmpjes in het bijzonder. Helaas had dat niet het beoogde effect want, uitgerekend de herinnering aan die bewuste avond droeg er toe bij dat de seksueel geladen spanning constant aanwezig bleef.

Hoe hard Lars ook zijn best deed, het viel hem met de dag moeilijker om zijn stiefmoeder niet meer te begluren. Toen Bea hem de volgende zaterdagmiddag zei dat ze ruim de tijd ging nemen voor een heerlijk bad, brokkelde het laatste beetje dat hem nog restte van zijn belofte helemaal af. Tien minuten later stond hij op de gang door het sleutelgat van de badkamerdeur te gluren, wachtend tot zijn stiefmoeder eindelijk in bad zou stappen. Jammer genoeg maakte hij in zijn ongeduld om toch iets op te vangen een onhandige beweging waardoor hij zijn evenwicht verloor. In zijn val stootte hij met zijn bovenarm tegen de deurkruk, waardoor de deur openvloog. Daardoor tuimelde hij languit op de badkamervloer, vlak voor de voeten van zijn stiefmoeder.

"Oh God mam, het spijt me,” lispelde Lars ter verontschuldiging, terwijl hij tegelijk zover recht krabbelde tot hij op zijn knieën zat. Hij probeerde het wel, maar het was onmogelijk om zijn harde penis te verbergen. Daarvoor stak zijn jongeheer veel te ver uit zijn pyjamabroek.

Bea keek op haar stiefzoon neer, in de eerste plaats verbaasd dat hij haar nog steeds bespioneerde. Maar wat haar nog meer verbaasde, dat was de grootte van de penis van haar stiefzoon. Lars was zeker geen kleine jongen meer. In feite was hij veel groter geschapen dan zijn vader. Opeens besefte ze waar ze naar stond te staren en haar gezicht werd knalrood.

"Lars, je had me iets beloofd," zei ze streng, al was die boosheid in haar stem vooral bedoeld om haar eigen verlegenheid te camoufleren.

"Ik weet het mam, ik ben…onverbeterlijk,” antwoordde Lars oprecht.

"Oké dan," zuchtte Bea in een plotse vlaag van gelatenheid. "Als jij en ik in hetzelfde huis willen blijven wonen dan denk ik dat we jou eerst maar eens van die gluur fetisj af moeten helpen." Ze keek haar stiefzoon aan met een blik alsof hij een nukkig jongetje was en schudde het hoofd. Vervolgens bracht ze haar handen naar haar middel, maakte de ceintuur los en liet haar badjas langzaam van haar schouders glijden. Toen die op de grond viel stond ze met alleen haar slipje nog aan voor hem.

"Ohhhh jee,' fluisterde Lars, starend naar zijn bijna naakte stiefmoeder.

Bea begreep zelf amper waar ze aan begonnen was toen ze zag hoe hij er maar niet genoeg van leek te krijgen om naar haar blote borsten te kijken. Haar ademhaling werd er zelfs onrustig van, waardoor haar borsten onbedoeld begonnen te trillen. Even aarzelde ze. Ergens had ze al spijt van haar onbezonnen actie, maar toch zou ze het nu helemaal moeten afmaken, anders was haar moeite sowieso voor niets geweest.

Lars leek wel in shock toen zijn stiefmoeder haar rug naar hem toedraaide en ze haar vingers achter de zijkanten van haar slipje haakte. Zijn adem stokte in zijn keel toen ze het slipje langs haar billen omlaag schoof. Lars vreesde zelfs even voor een spontane zaadlozing toen hij haar fraaie kont zo vlak voor zich zag. Het was een prachtig stel ronde billen, perfect van vorm en een huid zo glad als de schil van een versgeplukte appel. Toen zag hij hoe zijn stiefmoeder zich langzaam omdraaide.

“Aanschouw voor één keer het hele plaatje, Lars Thijsen,” zei Bea, op een toon alsof ze de spot dreef met zijn ondeugendheid. Naar haar stiefzoon toe gedroeg zich wel alsof ze hem een lesje leerde, maar toch kon ze niet voorkomen dat haar lichaam trilde van opwinding.

De ogen van Lars waren zo groot als schoteltjes toen hij naar de gladgeschoren schaamheuvel van zijn stiefmoeder staarde. Ze stond zo dichtbij dat hij duidelijk een beetje glinsterend vocht kon zien op haar gezwollen schaamlippen. Hij kon haar opwinding zelfs ruiken. Als verlamd bleef Lars geknield op de grond zitten. Zijn pik klopte als nooit tevoren. Hij had de grootste moeite om zijn handen netjes in zijn zij te houden, zo graag wilde hij haar aanraken, maar liever nog had hij zijn gezicht begraven in haar schoot. Net toen hij overwoog of hij dat zou aandurven, haalde zijn stiefmoeder hem resoluut terug bij de les.

“En nu ophoepelen jij, zodat ik eindelijk in bad kan,” klonk Bea streng, wat alweer een manier was om haar eigen heftige, maar o zo foute gevoelens voor haar stiefzoon te verdoezelen. Dat staren van Lars had haar zo opgewonden dat ze vreesde dat ze spontaan tot een climax zou komen zodra hij haar nog maar aanraakte. Zover wilde ze het absoluut niet laten komen.

Lars aarzelde een seconde of twee, maar na een laatste blik op zijn beeldschone stiefmoeder haastte hij zich toch maar de badkamer uit. Hij spurtte zowat naar zijn kamer waar hij voor het eerst die week Bea’s paarse slipje uit de ladekast haalde. Nu het gedeelte van mams lichaam wat ooit in dat zachte broekje had gezeten voor hem geen geheimen meer had, was het zijdezachte kleinood meer dan ooit een welgekomen bron van genot tijdens het masturberen.

Ondertussen stapte Bea in bad, waar ook zij haar vingers gebruikte om zichzelf te plezieren. Toen ze daarmee klaar was, voegde ze wat heet water toe en languit ondergedompeld liggend in het schuimende sop dacht ze na over wat er even voordien was gebeurd. Eigenlijk zou ze zich moeten schamen of minstens schuldig moeten voelen, maar vreemd genoeg was dat helemaal niet het geval. In plaats dat ze zichzelf berispte om haar losbandige gedrag, voelde ze zich trots op haar lichaam en op het feit dat ze voldoende ruimdenkend was geweest om zoiets aan te durven. Misschien dat het gevoel van schaamte een van de volgende dagen nog zou komen, maar op dat moment overheerste een gevoel van blijmoedigheid, omdat haar lichaam nog steeds in staat bleek om het hoofd van een goed uitziende jongeman op hol te brengen.

Op zondagmorgen sliepen ze allebei tot een gat in de dag. Toen Lars in de keuken kwam was zijn stiefmoeder daar al bezig met de voorbereiding van het ontbijt. Ze neuriede een of ander vrolijk deuntje. Blijkbaar had ze hem niet horen binnenkomen en dus kon hij enkele ogenblikken ongestoord genieten van hoe ze eruit zag. Ze droeg een korte, strak zittende broek en een fleurige bloes die ze met de punten van de zoom samengebonden had, ergens ter hoogte van haar navel. Ze stopte pas met neuriën toen Lars achter haar stond en zijn handen op haar heupen legde.

“Goedemorgen, mam” fluisterde hij in haar oor, waarna hij een kusje in haar nek drukte

“Hallo lieverd,” antwoordde Bea, waarbij ze haar hoofd in zijn richting draaide.

“Heb je lekker geslapen?” vroeg Lars, ondertussen zijn handen losjes in de richting van haar maag opschuivend.

“Heel goed, dank je,” was haar antwoord, terwijl ze voelde hoe de handen van haar stiefzoon naar omhoog gleden. Het was muisstil in de keuken toen die handen van Lars steeds hoger klommen, tot ze door de stof van haar blouse heen Bea’s borsten omsloten. In plaats dat ze hem wegduwde, leunde ze wat achteruit, waardoor ze de ochtenderectie van haar stiefzoon tegen haar billen aan voelde drukken. Haar hart begon te bonzen in haar borst. “Lars…,” fluisterde ze. Toen zijn handen meteen daarop onder haar blouse schoven en Bea voelde hoe zijn warme vingers de onderste regionen van haar naakte borsten begonnen te verkennen, kwam ze plots weer bij haar positieven.

”Nee Lars!” zei ze beslist en draaide zich van hem weg. “Ga zitten, binnen een minuutje is het ontbijt klaar”

Met tegenzin nam Lars aan tafel plaats, maar toen er geen verdere berisping volgde verscheen er een glimlach op zijn gezicht. Eigenlijk had zijn stiefmoeder hem veel meer vrijpostigheid toegestaan dan waar hij vooraf op hoopte en de verrassende veerkracht van mams borsten lieten een tintelend gevoel na in de toppen van zijn vingers.

Terwijl ze zich het ontbijt goed lieten smaken, bespraken ze hun respectlieflijke plannen voor

de rest van de zondag. Bea had met een paar vriendinnen afgesproken om een dagje naar Brussel te gaan. Lars van zijn kant zou eerst het grasveld maaien en nadien naar de wedstrijd gaan kijken van de plaatselijke voetbalclub.

Toen Bea bij valavond thuiskwam, zat haar stiefzoon op de bank naar de tv te kijken.

“Lars, waarom ben je niet uitgegaan met wat vrienden?” vroeg ze.

“Kom nou, mam! Begin niet opnieuw hé,” liet Lars zijn frustratie blijken.

“Goed, goed, het is mijn zaak niet,” reageerde ze maar snel. “Wat zou je ervan denken als we buitenhuis eens een pizza gingen eten?”

Daar moest Lars geen twee seconden over nadenken. “Ja, laten we dat maar doen.” Het idee om na een lange tijd nog eens samen het huis uit te gaan met zijn sexy stiefmoeder zag hij helemaal zitten. “Een goed plan, mam,” voegde hij eraan toe, niet in staat om zijn plotse enthousiasme voor haar te verbergen.

“Gun me even de tijd, dan kan ik me eerst omkleden,” zei Bea met een brede glimlach op haar gezicht. Het volgende moment rende ze de trap op, ervan overtuigd dat ze er evenveel zin in had als Lars.

Toen ze een kwartier later terug in de woonkamer kwam, droeg ze een modieus, strak truitje, een korte plooirok en platte, glimmende schoenen. Haar haren waren samengebonden in een staartje. Daarnaast had ze weinig of geen make-up gebruikt, waardoor de sproetjes haar gezicht de look gaven van een fris en gezond uitziend plattelandsmeisje. Tot haar voldoening had de moeite die ze deed om eruit te zien als een jong meisje op haar stiefzoon meteen het gewenste effect.

“Wauw, mam!" riep die verbaasd uit.

“Fijn te horen dat mijn uiterlijk een beetje in de smaak valt,” zei Bea lachend, terwijl een pirouette draaiend waarbij haar plooirokje breed uitzwaaide. “Vind je ook niet dat jouw stiefmoeder nog best kan doorgaan voor een middelbare school meisje?”

“Euh… ja, mam… Daar ben ik het helemaal mee eens.”

Het was druk in de plaatselijke Pizza Hut maar toch vonden ze een tafel die nog vrij was. Gelukkig waren ze niet echt uitgehongerd, want het was wel even wachten op hun bestelling. Nauwelijks hadden ze hun pizza’s op, of een klasgenoot van Lars kwam aan hun tafel zitten. De jongeman stond op school bekend als een echte streber die Lars normaal gesproken amper een blik of een woord gunde. Ergens had Lars opgevangen dat zijn vader een gerenommeerd en een zeer goed verdienende hartchirurg was, die zijn zoon tijdens de laatste kerstperiode een BMW 650i. cadeau had gedaan, maar dat was vrijwel alles wat hij over deze jongen wist. Dat iemand met zo’n dure achtergrond in een pizzatent kwam vond Lars zondermeer verbazingwekkend.

“Hé Thijsen, wat heb jij hier aan de hand, kerel?” vroeg de lang opgeschoten, maar al bij al goed uitziende jongeman.

Lars zag hem kijken naar zijn stiefmoeder en plots voelde hij zich trots als een pauw. Niemand hoefde te weten dat de knappe vrouw naast hem zijn stiefmoeder was. Deze nerd al helemaal niet, want dát zou pas pijnlijk zijn.

“Niets bijzonders, Aert. Wat brengt jou hier?”

“Mijn vriendin had zin in een pizza en dus haal ik die voor haar op.”

“Ahhum… ahum…,” vroeg Bea keelschrapend om aandacht. Nu ze na bijna vier maanden in dit plattelandsstadje eindelijk eens een bekende van Lars tegenkwamen, wilde ze wat graag kennismaken.

“Aert of Aernout Van Geneugden, een klasgenoot,” zei Lars, waarna hij zich weer tot Aernout richtte. “En dit is mijn stie… euh… mijn vriendin Bea,” flapte hij eruit en hetzelfde moment werden Bea’s ogen groot van verbazing.

“Hola, zeg! Waar heb jij haar vandaan getoverd, Larsie?” vroeg Aert. De blik die zijn klasgenoot zijn stiefmoeder toestuurde, bestempelde Lars als wellustig

“Ze is tweedejaars aan de universiteit van Gent,” verzon hij ter plekke. Een snelle blik naar rechts leerde hem dat mam alvast niet boos was om zijn leugen, anders zou ze niet zitten glimlachen.

“Zozo… een universiteitsstudente. Welke richting?” vroeg hij, zich tot Bea richtend.

“Fysica,” antwoordde ze zonder verpinken. Ergens klonk het belachelijk en ze vroeg zich af in wat voor poppenkast ze nu terechtgekomen was, maar tegelijk had ze het idee dat ze er Lars mee hielp als ze nog wat specifieker zou zijn. “Mijn vakgroep is Moleculaire modellering,” voegde ze eraan toe. Tegelijk werd het haar koud om het hart. Als Aert nu verder door zou vragen, dan viel ze geheid door de mand. Onlangs was die vakgroep met een of andere ontdekking in het nieuws gekomen, maar verder wist ze totaal niet waar dat hele moleculaire gedoe voor stond. Gelukkig had de jonge kerel meer aandacht voor haar uiterlijk dan voor haar geestelijke vermogens.

“Cool zeg. Mooi en slim tegelijk,” zei Aernout knipogend. Tegelijk lachte hij zijn tanden bloot.

“Slim genoeg om te weten wat voor een geweldige man mijn vriend is,” reageerde Bea gevat. Om Aert Van Geneugden te tonen dat ze zijn poging om met haar te flirten doorzag, én dat ze daar niet voor open stond, nam ze de hand van Lars in de hare.

”Zeg Lars, breng jij jouw poppetje mee naar het bal van de schoolverlaters aan het eind van de maand?” Aernouts stem had zijn typische arrogante klank alweer terug.

“Misschien. Daar heb ik nog niet over nagedacht.”

”Als jij Bea meebrengt, dan zijn jullie bij deze uitgenodigd op het aansluitende feest dat ik geef in mijn vaders huis. Ik zou het geweldig vinden als jullie twee erbij konden zijn.”

Jaja, je zou het geweldig vinden als mijn stiefmoeder kan komen, dacht Lars bitter en dus koos hij voor een afwijzend antwoord, in de hoop dat zijn klasgenoot hen daarna met rust zou laten.

“Mij lijkt het meer alsof je bang bent dat er te weinig volk op af zal komen,” zei Lars nors.

“Ben je gek, Larsie? Er hebben nu al meer dan honderd mensen gereageerd op de uitnodiging. Alleen heb ik het idee dat de avond niet compleet zal zijn als een mooi stel als jullie er niet bij is.”

“Nou, ik denk niet dat Bea het rond die tijd kan combineren met haar studie. Ik vrees dat we zullen moeten passen, Aert.”

“Kom op, Bea. De boog kan toch niet altijd gespannen staan en jij vindt vast wel een gaatje,” drong Aernout aan. “Dat schoolbal is natuurlijk maar wat flauwekul en eigenlijk niet meer dan een verplicht nummer. De afterparty bij mij thuis daarentegen belooft heel leuk te worden. Mijn ouders zijn rond die tijd met vakantie, dus zullen we het rijk helemaal voor ons hebben. Zonder pottenkijkers zullen we kunnen doen wat we willen. Mag ik erop rekenen dat jullie komen?”

“Misschien. We zullen eerst moeten bekijken hoe we dat oplossen,” antwoordde Bea. Toen ze merkte hoe Lars haar daarbij verschrikt aankeek, stuurde ze haar stiefzoon een allerliefste glimlach toe.

“Leuk je ontmoet te hebben, Bea, en ik hoor het definitieve antwoord dan wel van jou, Larsie. Tot ziens dan maar,” zei Aernout.

“Wat een eikel,” zei Lars zodra Aernout op gehoorafstand was.

“Oh..?” grapte Bea, “ik vond hem anders best schattig.”

“Schattig als een ratelslang, mam. Hij denkt dat hij zich alles kan veroorloven omdat hij de ster is in het voetbalteam van de school, omdat hij de hoogste punten haalt, omdat hij met de mooiste meisjes uitgaat én omdat hij in een BMW 650i. cabrio rondrijdt.”

“Die jongen heeft mooie troeven in handen, Lars,” lachte Bea. “Sommige mensen vinden dat soort dingen heel belangrijk.”

“Ja, ik denk dat je helaas gelijk hebt, mam.”

“Nou, wat doen we, Lars?”

“Afrekenen en naar huis gaan zeker? Of wil jij eerst nog ergens iets gaan drinken?”

“Dat laatste is een goed idee, maar dat bedoel ik niet, jongen. Gaan we naar dat bal en die afterparty?” vroeg ze half ernstig, half schertsend.

“Ja, natuurlijk!” reageerde Lars met een flinke dosis sarcasme in zijn stem.

Het zette Bea ertoe aan om een pruillip te trekken. “Zie je er misschien tegenop om je liefje van de universiteit op jouw school te moeten rondleiden?”

”Mam!?” De blik van Lars was er een van verbazing.

“Geef toe dat het behoorlijk ondeugend en… én spannend zou zijn als we wel zouden gaan,” zei Bea, hardop nadenkend.

“Meen je dat nou, mam?” Lars kon het amper geloven dat zijn stiefmoeder zoiets zelfs nog maar overwoog.

“Waarom niet?” antwoordde ze gevleid. “Die Aernout Van Geneugden hebben we toch maar mooi voor de gek weten te houden. Hij is er met twee voeten ingetrapt, toch?”

“Ja, dat is zo en ik weet wel zeker dat hij zijn ontdekking niet voor zichzelf kan houden,” zei Lars met een glimlach. “Ik durf er voor wedden dat hij op dit ogenblik al aan zijn vriendin zit te vertellen dat Lars Thijsen een lief heeft.”

“Dat is best mogelijk, maar het is het een feit dat ik voor vandaag nog nooit een van jouw huidige klasgenoten ontmoet heb. Zelfs als hij het op school rondbazuint, dan nog zal niemand weten hoe het precies zit tussen ons. Het idee is misschien te gek voor woorden, Lars, maar denk je niet dat het leuk zou kunnen zijn?”

Gedurende een minuut of twee zat Lars voor zich uit te staren, nadenkend over wat zijn stiefmoeder zojuist had gezegd. Uiteindelijk klaarde zijn gezicht op en er verscheen een glimlach om zijn mond. “Waarom ook niet? Het kan mij geen ree… euh… het kan mij niets schelen wat Aert of iemand anders over ons denkt. Natuurlijk zou het behoorlijk ondeugend zijn, maar tegelijk ook héél erg leuk om heel de bende eens goed voor de gek te houden.” Voor zichzelf wist hij dat er nog wel een paar andere redenen meespeelden in zijn besluit, maar die vertelde hij haar liever niet. “Laten we het toch maar doen, mam. Ik heb er nu al zin in.”

“Geweldig, Lars, dan doen we het gewoon. Ik zal me tegen die tijd een nieuwe, passende jurk kopen en ervoor zorgen dat ik er op mijn mooist uitzie, maar beloof me wel dat jij er eerst voor zorgt dat je slaagt voor je eindexamen.”

“Twijfel jij daar dan aan, mam?”

“Eigenlijk niet,” moest Bea toegeven. Ze realiseerde zich dat hij er tijdens het examen dan wel heel erg met zijn pet naar zou moeten gooien en dat zoiets niet in de lijn van zijn karakter lag. “Ik plaag je maar wat, lieverd. Zie het maar als een grapje.”

Wat Bea beslist geen grapje vond, dat was de spannende uitdaging die op het eind van de maand op hen wachtte. Ze werd er zowaar nu al opgewonden van.

***

Ondanks dat de examenresultaten eerder die week al bekend werden gemaakt, en Lars met sprekend gemak over de hele lijn een voldoende had gehaald, waren stiefmoeder en stiefzoon de laatste paar dagen die voorafgingen aan het schoolbal behoorlijk zenuwachtig. Er hing een soort nervositeit in huis waar zowel Lars als Bea niet omheen konden. Nu het uur van vertrek naderde en ze zich aan het optutten waren, lieten ze ieder voor zich hun gedachten de vrije loop.

Ondanks zijn enthousiasme voor de kans die hij kreeg om een avond uit te gaan met zijn knappe stiefmoeder voelde Lars zich behoorlijk opgelaten. Wat ze zouden gaan doen, was iets wat heel erg dicht in de buurt kwam van een echte date. Op dat gebied had hij weinig of geen ervaring om op terug te vallen en dus had hij wat graag in een glazen bol willen kijken om te zien wat de avond brengen zou. Daarnaast was er ook wel een beetje angst dat ze als koppel door de mand zouden vallen. Een doemscenario waaraan hij liever niet wilde denken, net zo min als aan de ongetwijfeld pijnlijke afgang die zoiets tot gevolg zou hebben.

Bea van haar kant zag in het avondje uit een uitgelezen kans om haar stiefzoon wat meer te integreren in de leefwereld van zijn klasgenoten en tegelijk kreeg ze zelf de kans om wat quality time door te brengen, samen met hem. Natuurlijk had ze die avond een rol te spelen, maar die rol wilde ze dan ook zo overtuigend mogelijk invullen. In geen geval wilde ze er de oorzaak van zijn dat het voor Lars een afknapper werd. Dat mocht absoluut niet gebeuren. Daarnaast was ze ervan overtuigd dat deze avond haar door de scheiding beschadigde gevoel van eigenwaarde een serieuze boost zou kunnen geven. Zeker als ze erin slaagde om tussen zoveel jonge mensen haar rol als het liefje van Lars tot het einde toe geloofwaardig neer te zetten.

Lars was als eerste klaar. In zijn gehuurde smoking liep hij wat doelloos door de woonkamer heen en weer. Wachtend op zijn stiefmoeder leek zijn stropdas bij elke stap wat strakker om zijn nek te knellen, zo ongeduldig en nieuwsgierig was hij om te zien hoe zijn stiefmoeder er dadelijk uit zou zien. Hij wist dat mam een nieuwe jurk had gekocht, maar ondanks zijn aandringen had hij die vooraf niet mogen zien.

“Wauw!” riep Lars dan ook uit toen Bea de woonkamer binnenkwam.

In haar spannende, korte jurk zag ze er gewoonweg fantastisch uit. Het was een laag uitgesneden model, gewaagd en sexy, die de aanzet van haar prachtige borsten goed liet zien. Het jurkje was gemaakt uit een zijdeachtige, groene stof, onder aan de zoom afgewerkt met puntig uitgesneden driehoeken die Lars meteen deden denken aan de outfit van Peter Pan in de gelijknamige film. Die uitsnijdingen deden haar in zwarte nylon gehulde onderbenen en dijen nog langer en vrouwelijker lijken dan ze al waren. Verder zat het jurkje als een tweede huid om haar lijf gegoten waardoor Lars er zeker van was dat ze er geen ondergoed onder droeg. Daarnaast had mam zich met zorg opgemaakt. Haar haren zaten strak om haar hoofd en werden achteraan samen gehouden door een grote klem die perfect bij het jurkje paste. Toch had ze links en rechts een paar krullen naar omlaag hangen die op een speelse manier haar wangen sierden. Zelfs de oogschaduw die ze had aangebracht was in overeenstemming met het jurkje. Een nieuwe, zilvergrijze handtas maakte het plaatje compleet.

“En… valt het een beetje in jouw smaak?” vroeg Bea, terwijl ze om haar as draaide.

“In mijn smaak..? Mam, je ziet er geweldig uit!” riep Lars, ondertussen starend naar de uitsnijding aan de achterkant van de jurk, die bijna doorliep tot op haar billen.

“Ik lijk echt niet meer op mijn oude zelf, hé?” vroeg Bea.

“Absoluut niet, mam,” bevestigde Lars, “maar dat kan mij niets schelen. Ik zal vanavond het mooiste meisje van het bal aan mijn arm hebben, dat weet ik wel zeker.”

“Dankjewel, lieverd. Ben je klaar om te vertrekken?”

“Absoluut!” Lars bood zijn stiefmoeder een arm aan, waarna zij zich door haar stiefzoon naar de auto liet leiden. Ergens betreurde hij het dat hij zijn rijbewijs nog niet had. Het rijden moest hij noodgedwongen aan Bea overlaten.

Het schoolbal was een typisch middelbare school gebeuren. Het ging door in de sporthal die voor de gelegenheid met wat ballonnen en slingers was omgetoverd tot een feestzaal. Hoewel het er allemaal een tikkeltje oubollig uitzag en zelfs de toespraak van de directeur haar een déja-vu gevoel bezorgde, genoot Bea met volle teugen. Ergens had ze het gevoel dat ze vijftien jaar terug ging in de tijd. Het leek wel alsof de klok was blijven stilstaan.

Eenmaal de beleefdheden en plichtplegingen achter de rug waren, kon het echte bal eindelijk van start gaan. Bea en Lars hadden al enkele keren losjes staan mee huppelen op de dansvloer, toen de diskjockey van dienst een slow draaide.

Waar hij zo snel vandaan kwam was moeilijk te zeggen, maar plots stond Aernout naast hen, met zijn vriendin Gonda in zijn kielzog. Hij nam nog snel even de tijd om zijn liefje voor te stellen, maar wist daarna niet hoe snel hij Bea ten dans kon vragen. Toen ze na een aarzelend knikje van haar stiefzoon haar hand op de uitgestoken arm van de jonge student legde, duwde die zijn vriendin in de richting van Lars.

“Doen jullie in de tussentijd ook maar iets leuks,” zei hij, waarna hij Bea gretig meetrok in de richting van de dansvloer.

Lars volgde hen met zijn ogen tot ze begonnen te dansen. Toen pas keek hij Gonda voor het eerst serieus aan. Zijn ogen vielen bijna uit hun kassen van verbazing toen hij de jurk zag die Aernouts meisje droeg. De diepe uitsnijding, bijna tot aan haar navel, zorgde ervoor dat een behoorlijk deel van haar ongelooflijk grote borsten constant zichtbaar bleef. Lars slikte moeizaam bij het zien van zoveel vrouwelijke overvloed, maar behield nog net genoeg helderheid van geest om het niet onknappe meisje uit te nodigen voor de dans. Hoe graag Lars het ook anders wilde, het viel hem moeilijk om tijdens het dansen naast Gonda’s halfnaakte borsten te kijken. Haar weelderige boezem drukte dan ook constant tegen zijn borstkas aan.

Aernout had Bea ondertussen al dansend naar de andere kant van de dansvloer geleid, maar toen de dans ten einde was, wilde ze snel terug naar Lars. Ze kwam echter te laat en zag nog net hoe haar stiefzoon Gonda terug in zijn armen sloot om de volgende slow te beginnen. Aernout had Bea’s blik gevolgd en resoluut nam ook hij haar terug in zijn armen. Ditmaal trok hij haar meteen heel wat strakker tegen zich aan en enkele tellen later lagen zijn handen al op haar heupen.

“Lars en jij zijn een mooi koppel,” lispelde Aernout, met zijn mond bij haar oor. “Waar hebben jullie elkaar leren kennen?”

“Op een feest van de studentenclub,” verzon Bea ter plekke.

“Oh… Was het meteen dik aan tussen jullie?” Bijna onmerkbaar schoof Aernout zijn handen nog wat lager.

“Ja, dat mag je wel zeggen,” zei Bea. Inwendig glimlachte ze, omdat Aernout ervan uit ging dat ze zijn handeling niet had opgemerkt.

“Aert voor de vrienden, Bea. Larsie boft nogal met jou als je het mij vraagt.” Intussen bewoog hij zijn handen nog wat verder omlaag, tot hij tussen de puntige zoom van Bea’s jurkje door haar warme, blote bilwangen op zijn vingers voelde. “Hmm… geen slipje… daar hou ik wel van, meid. Nog terwijl hij het zei, drukte hij ongegeneerd zijn harde penis tegen haar lies aan.

Ondanks zichzelf voelde Bea iets van sensatie door zich heen gaan. Misschien zou ze hem moeten berispen om zijn onfatsoenlijke manier van doen, maar tegelijk werd haar ego door dit soort bijzondere aandacht van deze knappe, jonge vent zodanig gestreeld dat ze zijn handen toch maar op haar bips liet. Bovendien was het best een leuke uitdaging om Aert tijdens de rest van de dans een koekje van eigen deeg te geven door, haar schoot schuifelend tegen zijn alsmaar harder wordende pik aan te persen. Als snel voelde ze zijn penis hard worden als staal en Bea giechelde in zichzelf om wat haar ondeugendheid bij de anders zo zelfzekere jongeman teweegbracht.

Toen de song ten einde was, nam Bea meteen afstand. “Bedankt voor de dans, Aert,” zei ze snel, waarna ze op zoek ging naar Lars, Aernout Van Geneugden midden op de dansvloer achterlatend met een enorme erectie die zijn broek onmogelijk kon verdoezelen.

Zowel stiefmoeder als stiefzoon hadden het aardig naar hun zin op het schoolbal. Lars had al ontzettend genoten van het herhaaldelijk dansen met zijn stiefmoeder en daarnaast was hij ongelooflijk trots op haar omdat ze zich als een vis in het water bewoog tussen al die lui die zoveel jonger waren als zij. De steelse blikken van sommige jongens in de richting van zijn stiefmoeder waren hem niet ontgaan, net zo min als de jaloerse blikken van enkele meisjes. ‘Zijn’ meisje stal vanavond de show, dat was Lars al lang duidelijk.

Bea van haar kant had ook reden om trots te zijn op Lars… en ook wel een beetje op zichzelf. Hij had vanavond ongetwijfeld heel wat vooruitgang geboekt in het contact leggen met andere jongeren en daar had zij op een subtiele manier haar steentje toe kunnen bijdragen. Het deed haar deugd dat ze hem met zoveel verschillende jongens en meisjes in gesprek had gezien. Dat alleen al maakte het de moeite waard om voor één avond het liefje van haar stiefzoon te spelen.

Tegen middernacht vroeg Lars haar voor de zoveelste keer ten dans, maar ditmaal hield Bea de boot af.

“Sorry, lieverd,” zei ze, “ik moet hoognodig eventjes op adem komen. Zullen we iets gaan drinken?”

“Goed idee… schat.” Dat laatste voegde hij er snel aan toe omdat het koppel naast hen meeluisterde. De glimlach op het gezicht van zijn stiefmoeder gaf aan dat ze het begreep zoals hij het bedoelde. Lars pakte Bea’s hand en ging haar voor naar het gedeelte van de sporthal dat als verbruikszaal was ingericht. Aan de bar bestelden ze twee wijntjes, waarna ze op zoek gingen naar een plekje waar ze even konden zitten. Maar blijkbaar waren er heel wat jongeren aan een korte pauze toe, want vrijwel alle plaatsen waren bezet. Helemaal achteraan, in een donker hoekje, zag Lars nog één lege stoel en zonder dralen liep hij voor Bea uit die kant op.

“Ga jij maar zitten, mam,” fluisterde hij zodra ze bij die stoel kwamen, “ik blijf wel staan.”

“Ben je gek?” zei zijn stiefmoeder, ook al op fluistertoon. “Kijk maar eens om je heen, dan snap je het wel,” voegde ze eraan toe toen ze zijn verwonderde blik zag.

Na een snelle blik om zich heen begreep haar stiefzoon het inderdaad. Prompt zette hij zijn glas op tafel neer en liet zich op de stoel zakken. Met een uitnodigend handgebaar gaf hij aan dat ze op zijn schoot kon komen zitten, wat Bea direct deed. In een en dezelfde beweging sloeg ze haar armen rond zijn nek en legde ze haar wang tegen de zijne.

“Dit lijkt me het hoekje bij uitstek voor verliefde stelletjes, Lars,” fluisterde ze bij zijn oor. “Houd me dus maar wat steviger vast, want we moeten wel geloofwaardig blijven overkomen, denk je ook niet?”

Lars vond het niet bepaald een straf om zijn knappe stiefmoeder stevig te omarmen. Ook voor Bea was het een aangename gewaarwording toen hij haar lijf stevig tegen het zijne aantrok en dus werkte ze gewillig mee. Terwijl ze hem wat speelse kusjes op zijn wang drukte, schrok ze op toen ze zijn linkerhand over haar heup naar omlaag voelde glijden. Toch dacht ze er niet aan om hem dat te verbieden, benieuwd als ze was hoe ver hij zou durven gaan. Toen zijn vingers na een tijdje over haar in nylon gehulde dij begonnen te strelen, keek Bea haar stiefzoon aan en ze zag de vragende blik in zijn ogen.

“Doe maar,” fluisterde ze hem geruststellend toe, met een speels lachje om haar mond. “Lars… ik denk trouwens dat we nog een tikkeltje verder zullen moeten gaan als ik zo eens rondom ons kijk.”

Lars volgde haar blik en net als zijn stiefmoeder kon hij niet anders dan vaststellen dat zowat alle koppeltjes in hun onmiddellijke omgeving zaten te tongen alsof hun leven ervan afhing.

“Mam…” fluisterde hij geschrokken toen de betekenis van Bea’s woorden tot hem doordrong. “Moet ik… bedoel je dat ik jou ook moet gaan zitten zoenen?”

“Nou… niet écht natuurlijk,” fluisterde Bea terug, in het besef dat ze minstens één stap te ver zouden gaan als ze elkaar gingen tongzoenen, “maar we kunnen elkaar wel kussen zoals acteurs in een romantische film dat doen.”

Om haar stiefzoon duidelijk te maken wat ze bedoelde, tuitte ze haar lippen en met haar tong van binnenuit duwend, bolde ze haar wangen beurtelings een aantal keren op.

“Aha… op die manier,” reageerde Lars glimlachend. Het volgende moment boog hij naar haar toe om met haar mee te gaan in wat een nepkus zou worden. Een schok ging door de jongeman heen toen hij voor het eerst in zijn leven de fluweelzachte lippen die hem jarenlang welterusten hadden gekust op de zijne voelde. De warme, vochtige zachtheid van die eerste aanraking was zo sensationeel dat hij gelijk ongelooflijk veel zin kreeg in een echte tongzoen met zijn stiefmoeder. Toch wist hij zich te beheersen en braaf volgde hij Bea’s voorbeeld, waarbij het hem echter wel opviel dat mam plots veel zwaarder tegen hem aan ging leunen.

Op het witte doek leek het soms alsof geoefende acteurs zo’n filmkus eindeloos vol konden houden, maar voor gewone stervelingen als Lars en Bea bleek dat niet mogelijk zonder op tijd en stond wat verse adem naar binnen te zuigen. De derde of de vierde keer dat Lars naar lucht hapte, deed mam dat precies op hetzelfde moment ook, waardoor bij toeval de puntjes van hun tongen elkaar heel even raakten. Eerst dacht Lars dat hij zich vergist had, maar toen hij de volgende keer inademde was het puntje van mams tong daar weer. Dat kon geen toeval meer zijn, dacht hij. Zou mam misschien ook zin hebben om...? Hij durfde het nauwelijks te denken, laat staan dat hij het haar zou durven vragen. Toch nam Lars zich voor om bij de volgende keer een beetje gedurfder te werk te gaan. Zover kwam het echter niet want het volgende moment werd er redelijk hardhandig op zijn schouder geklopt.

“Aha! Hier hebben de tortelduifjes zich verstopt…” klonk de stem van Aernout. “Jongens, hier bloeit het stilaan dood. We rijden naar mijn vaders huis om daar verder te feesten. Mag ik erop rekenen dat jullie komen?”

Lars keek naar zijn stiefmoeder, die hem met een knikje en een glimlach gerust stelde.

“Ja, Aert,” zei hij, “we komen dadelijk wel even langs. Wacht maar niet op ons, wij vinden de weg wel.”

“Mooi zo!” antwoordde Aert enthousiast, tegelijk Bea een vette knipoog toesturend. “Dan zie ik jullie dadelijk wel verschijnen.” Voor alle zekerheid noemde hij het adres waar ze moesten zijn toch maar even.

Nadat Lars eerst nog van enkele klasgenoten afscheid had genomen, gingen ze op weg. Aanvankelijk hadden ze het in de auto alleen over de te volgen route, tot Bea het schoolbal ter sprake bracht.

“Ik denk dat jij het de voorbije uren aardig naar je zin had, is het niet?” vroeg ze.

“Nou en of, mam. Dank zij jou heb ik me in tijden niet meer zo goed gevoeld, maar… ik meen te mogen zeggen dat jij je ook niet bepaald verveelde.”

“Zeker niet,” zei Bea lachend, “al moet ik toegeven dat ik me pas goed begon te amuseren toen het duidelijk werd dat niemand ons spelletje door had. Vanaf dan was het heerlijk genieten… Kun je het begrijpen als ik je zeg dat ik me de rest van de avond weer twintig voelde?”

“Ja hoor, mam. Je ziet er dan ook uit als een meisje van twintig.”

“Dank je, lieverd. Ik mag hopen dat je het eerlijk meent als je zoiets zegt.”

“Wees daar maar zeker van,” zei Lars. “Trouwens… zal ik dan ook maar iets opbiechten, nu we het toch over eerlijk zijn hebben?”

“Hmm, doe maar. Je maakt me behoorlijk nieuwsgierig.”

“Die… die nepzoen van daarnet… Ik had de grootste moeite om mezelf voor te houden dat jij mijn stiefmoeder bent, zo graag had ik je echt gekust.”

“Dat begrijp ik wel.” Omdat ze op dat ogenblik stil stonden voor een rood licht zag Bea kans om haar rechterhand zacht op het dijbeen van haar stiefzoon te leggen en hem even aan te kijken. “Jij was niet de enige die worstelde met dat verlangen.”

“Oh nee?” vroeg Lars met iets van verwondering in zijn stem.

“Nee, beslist niet,” antwoordde Bea. “Ik moest mezelf voortdurend inprenten dat ik jouw stiefmoeder ben en al lang geen twintig meer, anders…”

Bea werd onderbroken doordat de chauffeur achter hen toeterend aangaf dat het verkeerslicht intussen op groen stond. Snel trok ze haar hand terug om te schakelen en meteen ging haar aandacht weer naar het autorijden.

“Wat bedoelde je daarnet met ‘anders,’ mam?” bracht Lars het onderwerp weer ter sprake zodra het verkeer wat rustiger werd.

Eerst leek het erop alsof zijn stiefmoeder over haar antwoord na moest denken, maar toen verscheen er een glimlach op haar gelaat. “Als ik daarnet écht weer twintig was geweest… en vrij om te doen wat ik zo graag had willen doen… dan had ik je meegesleurd in een eindeloze tongzoen, net zo lang tot je me zou smeken om te stoppen… Volstaat dit om jou ervan te overtuigen dat ook ik het lastig had?”

“Ja,” antwoordde Lars, geheel naar waarheid.

“Mooi zo, want ik weet niet of ik mijn verzet nog veel langer vol had kunnen houden. Ergens moeten we er misschien wel blij om zijn dat Aernout ons uitgerekend op dat moment kwam storen.”

“Misschien wel,” mompelde Lars, gevolgd door een doffe zucht. Diep van binnen was hij er allesbehalve blij om dat Aert hen had gestoord. Wat een gemiste kans, zeg…