'mam, Ik Hou Van Je' - 5

Het was logisch dat Bea opnieuw onder de indruk was zodra ze de luxueus ingerichte badkamer binnenkwam, maar omdat ze er al eerder was geweest kon ze zich gemakkelijk concentreren op de reden van haar bezoek aan de pracht en praal uitstralende ruimte. Ze legde haar handtas op de grote, marmeren wastafel met de twee ingebouwde lavabo’s. Na een snelle plas ging haar eerste zorg uit naar de broodnodige vrouwelijke hygiëne. Pas daarna bekeek ze zichzelf eens goed in de spiegel. Haar haren zaten een beetje in de war en haar jurk vertoonde enkele plooien, maar dat was niet zo erg. De donkere vochtvlek ter hoogte van haar navel, wat ongetwijfeld een ongewenst overblijfsel was van dat hete spelletje met Aernout, baarde haar meer zorgen. Ze viste een tissuedoekje uit haar tas, hield het even onder de warmwaterstraal en ging de vlek te lijf. Na een minuutje zag ze het zinloze van haar poging in. Helemaal weg zou ze die vieze kring toch nooit krijgen en teleurgesteld gooide ze het doekje in de goudkleurige pedaalemmer. Over de plooien wrijvend, trok ze haar jurk weer strak, ze borstelde haar haren en begon vervolgens haar rood gestifte lippen bij te werken. Plotseling vloog de deur van de badkamer open en een jonge meid stormde naar binnen. Allebei flink geschrokken, keken de dames elkaar zwijgend aan.

“Hallo,” zei het meisje, dat als eerste haar stem terugvond. “Ik ben Gerti. Is het een beetje gezellig op het feestje van mijn broer?”

”Euh, ja…” reageerde Bea, enigszins verveeld omdat het meisje niet zinnens leek om zich te excuseren en de badkamer weer te verlaten om haar wat privacy te gunnen. Twee seconden later wist Bea al dat haar voorgevoel haar niet bedroog.

“Vind je het erg als ik snel even van het toilet gebruik maak?” vroeg de jonge meid. “Ik moet hoognodig.” De roze nachtjapon die ze droeg liet Bea vermoeden dat het meisje recht uit haar bed kwam, maar dan nog zag ze er bijzonder fris uit.

“Euh… nee, ga je gang,” zei Bea en ze draaide zich terug naar de wastafel. In de spiegel was te zien hoe het meisje haar slaapkleedje optilde, een met kant afgeboorde, witte damesboxer tot haar knieën naar omlaag schoof en op het toiletpot ging zitten.

“Jij bent hier met Lars Thijsen, is het niet?” vroeg Gerti.

“Ja. Hij is mijn sti… euh… mijn lief,” corrigeerde Bea zichzelf snel. “Ken jij Lars?”

“Jazeker,” zei Gerti lachend. “Hij zit in dezelfde klas als Aernout en ik zit een jaar lager, dus lijkt me het nogal logisch dat ik jouw… jouw vriend ken.”

”Ja, dat zal dan wel… Ik ben Bea,” antwoordde ze, snel uitrekenend dat het meisje dan toch al zeventien moest zijn. Gelet op haar lichaamsbouw kon dat best zo zijn, alleen had het gezicht van Aernouts zuster wel nog het onschuldige en speelse van een meisje van vijftien. Intussen voelde Bea zichzelf allesbehalve gemakkelijk. Ze vond het redelijk bizar om dit soort nachtelijk kennismakingsgesprek te hebben met iemand die op de toiletpot zat. Dat beterde er niet op toen ze het uit duizenden geluiden te herkennen geklater van urine in de toiletpot hoorde en al helemaal niet toen het meisje daarbovenop nog eens hoorbaar zuchtend aangaf hoezeer het haar opluchtte. Bea voelde hoe haar gezicht rood aanliep van plaatsvervangende schaamte.

“Bea… Juist ja. Ik wist het,” zei Gerti vrolijk lachend en haar ogen fonkelden bijna uit hun kassen. “Jij ziet er mooi uit.”

“Dank je… jij bent ook erg mooi hoor,” mompelde Bea, nu toch ook glimlachend om het vreemde van de situatie. Zonder de minste schroom veegde het meisje zichzelf schoon, trok haar sportief ogende slipje weer op en liet haar nachtjapon omlaag vallen.

“Wat is die vlek daar op jouw buik?” vroeg Gerti zodra ze naast Bea aan de wastafel stond om haar handen te spoelen.

“Oh dat…” mompelde die zo luchtig mogelijk, ook al voelde zichzelf alweer rood aanlopen, “een ongelukje op dat feestje van je broer.”

“Juist,” glimlachte Gerti, “zoiets kan gebeuren, hè. Zonde van de mooie jurk, want die zal straks wel naar de stomerij moeten.”

“Ik ben bang van wel, ja… Zeg Gerti, wat vind jij er eigenlijk van dat jouw broer privé feestjes geeft als jullie ouders er niet zijn?”

“Poeh… Hij doet maar. Alleen moet hij niet denken dat ik me nog langer het huis uit laat jagen voor zijn wilde plannetjes.”

“Heeft hij dat dan geprobeerd?” vroeg Bea, aanvoelend dat ze een heikel thema tussen broer en zus had aangesneden.

“Sterker nog! Aert heeft me in de vooravond bij oma afgezet en verkeert in de waan dat ik daar blijf slapen. Wat denkt hij wel zeg! Ik ben oud genoeg om op mezelf te passen en dus heb ik de eerste bus terug naar huis genomen. Maar euh… Bea…” zei ze, plots overschakelend op een samenzweerderig toontje. “Jij bent toch niet van plan om hem dat te vertellen hé?”

“Natuurlijk niet,” antwoordde Bea, glimlachend om haar zorgelijke blik. “Ik zal jouw vertrouwen niet beschamen.”

“Dankjewel, Bea… Je bent een meid naar mijn hart.”

Het meisje veegde haar handen droog met een handdoek en omdat Bea ook klaar was, stonden ze even later samen op de gang.

“Lars en jij komen hier vandaag voor het eerst is het niet?”

“Ja.”

“Heeft Aert jullie ons huis al laten zien?”

“Ja… het is te zeggen, we mochten zelf overal rondkijken omdat jouw broer op dat moment even geen tijd had om ons rond te leiden.”

“Oh… Dan hebben jullie het mooiste plekje van het hele huis beslist nog niet gezien,” zei Gerti. “Kom maar gauw mee, want vaders bibliotheek moet je echt gezien hebben.”

Bea voelde hoe Gerti haar arm door de hare haakte, waarna ze zich gewillig liet meetrekken in de richting van de traphal.

“Naar ik hoorde, studeer jij natuurkunde aan de universiteit van Gent,” zei Gerti terwijl ze de trap afdaalden.

“Euh ja… dat klopt,” loog Bea.

“Als ik klaar ben met mijn middelbaar, dan zou ik daar ook graag naartoe gaan. We zijn er met de klas al een keer gaan kijken. Ook bij de faculteit natuurkunde zijn we toen langs geweest en eerlijk gezegd lijkt me dat wel iets voor mij. In ieder geval spreekt natuurkunde mij meer aan dan de richting geneeskunde waar papa mij in wil duwen.”

Bea huiverde bij de gedachte hoe ze zich hieruit moest redden als Gerti nu verder door zou vragen. Plots voelde ze zich onwel en tegelijk was ze nergens meer zeker van. Niet dat ze zich ziek voelde, het was eerder een gevoel dat ze de trap af zweefde in plaats van te stappen. Blijkbaar had het pientere meisje door dat er iets aan de hand was, want eenmaal beneden in de hal hield ze Bea staande en nam haar bij de arm.

“Gaat het?” vroeg Gerti bezorgd.

“Sorry,” antwoordde Bea, ‘even een appelflauwte, denk ik. Het gaat alweer.” Voor zichzelf schreef ze haar warrige gevoel toe aan de marihuana, maar het leek haar beter om het daar maar niet over te hebben.

Even plots als onverwacht voelde Bea de rechterborst van Gerti langs haar arm glijden. “Wat een mooie ring heb jij daar, zeg. Mag ik die eens van dichtbij zien?”

“Natuurlijk.” Bea hield haar hand omhoog en Gerti sloot de hare er direct omheen.

“Je hebt mooie handen,” zei ze, zachtjes over Bea’s vingers wrijvend.

Opnieuw voelde Bea een lichte huivering door zich heen gaan en toen ze Gerti aankeek, zag ze dat het meisje niet naar haar handen keek, maar naar haar gezicht. Gedurende enkele seconden hielden ze elkanders blik vast, maar voor Bea leek het een eeuwigheid te duren vooraleer ze er zichzelf toe kon dwingen om haar ogen van het mooie gezicht van het meisje af te wenden.

“Zullen we dan nu naar de bibliotheek van mijn vader gaan kijken?” vroeg Gerti. “Geloof me, het is de moeite echt wel waard.”

Ze hield Bea’s hand stevig vast en trok haar mee door de lange gang, tot bij haar vaders bureel. Samen met Lars was Bea daar al eerder geweest, maar wat ze toen niet hadden opgemerkt, dat was de in de houten lambrisering verwerkte deur die Gerti opende.

Zodra ze naar binnen stapten, was het Bea meteen duidelijk dat dit rechthoekige lokaal het territorium van een man was. Een van de korte muren was van boven tot onder behangen met opgezette dierenkoppen. Waarschijnlijk allemaal trofeeën van de jacht, want naast de enorme open haard, aan de tegenoverliggende wand, hingen minstens tien jachtgeweren.

Het donkerbruine, lederen bankstel in het midden van de kamer oogde niet alleen groot, het zag er ook nog eens verschrikkelijk duur uit. Ongetwijfeld zou dat opvallende zitmeubel de aandachtstrekker van de ruimte zijn geweest, als de beide lange muren van de kamer niet van beneden tot boven bekleed waren met boeken. Beide muren samen waren de echte blikvangers, waardoor deze kamer met recht en reden een bibliotheek genoemd mocht worden. Vol bewondering begon Bea langs het enorme rek aan haar rechterzijde te kuieren, hier en daar stoppend om wat titels te lezen, tot ze plots een hand op haar schouder voelde. Gerti stond achter haar en had een vouwladder bij zich.

“Bea, er staan hier zoveel goede boeken dat ik me maar niet aan een opsomming zal wagen. Wel zit er daarboven eentje tussen die ik je heel graag wil laten zien.” Ze plooide de ladder open en keek Bea poeslief aan. “Wil jij de ladder even voor me vasthouden? Het is een beetje een wankel ding, zie je.”

Natuurlijk hield Bea de ladder vast. Haar ogen volgden het meisje terwijl ze naar boven klom en uiteraard kwam er een moment waarop ze, zonder dat ze dat zo bedoelde, onder Gerti’s slaapkleedje kon kijken. Een schok ging door haar heen, want ondanks dat de nachtjapon wel voor wat schaduw zorgde, was het goed te zien dat de jonge meid geen slipje droeg. Zonder het te willen keek Bea zomaar tegen Gerti’s blote kontje en haar bolle schaamheuvel aan. Dat verbaasde haar nogal, want in de badkamer had ze met eigen ogen gezien hoe ze haar damesboxer terug optrok. Ergens moest Gerti haar broekje hebben uitgetrokken, maar waar… en vooral, waarom?

Zodra ze nog hogerop keek, zag ze dat het meisje haar blik gevolgd had, maar haar desondanks onbevangen aankeek. Snel wendde Bea haar blik weer af, omdat haar hart plotseling razend tekeer ging. Ze vroeg zich af wat er met haar aan de hand was. Ze kon zich niet herinneren dat ze ooit geïnteresseerd was in andere vrouwen… toch niet…zo! Waar kwam die knotsgekke fantasie, die gedurende enkele seconden door haar hoofd flitste, in hemelsnaam vandaan? Plots herinnerde ze zich die homemade pornofilm die ze onlangs op een zaterdagavond eerst samen met Lars had gezien en die ze nadien op maandagmorgen nog een keer alleen had bekeken. Het schoot haar door het hoofd hoe ze de film toen snel had doorgespoeld naar die ene scène waarin die vrouw van de braadkippenkraam naar een hoogtepunt werd gelikt door haar roodharige achterbuurvrouw. De herinnering aan het intense genot dat ze met zichzelf beleefde tijdens het kijken naar die twee seksende vrouwen, kwam Bea zo helder voor de geest dat ze spontaan een week gevoel kreeg in haar onderbuik.

Bea’s gedachten waren gedurende een korte tijd zo zeer op zichzelf gericht dat ze zich pas weer van Gerti’s aanwezigheid bewust werd toen het meisje met een boek in haar hand naast haar stond.

“Dit is echt een heel interessant boek,” zei ze. Het volgende moment pakte ze Bea’s hand en liep voor haar uit tot bij de lederen bank.

Zodra ze gingen zitten, voelde Bea Gerti’s warme dij tegen haar bovenbeen. Het meisje had het boek op haar schoot gelegd, met de titel naar boven.

‘Gedichten van Sappho, een visuele impressie’, las Bea.

Ze wist waar Saphho voor stond en dus begreep ze ook wel min of meer waaraan ze zich kon verwachten. Toch was het een schok toen Gerti, schijnbaar willekeurig, een pagina opensloeg.

Hoezeer Bea ook probeerde om haar aandacht bij de tekst op de rechterpagina te houden, telkens opnieuw werd haar blik als het ware naar de linkerbladzijde toe gezogen. De tekening van twee naakte vrouwen, van wie er één op haar knieën zat en haar hoofd tussen de benen van de andere had, was zo realistisch gemaakt dat Bea het er spontaan warm van kreeg.

“Zijn die tekeningen niet prachtig?” vroeg Gerti, nadat ze op haar dooie gemak enkele pagina’s had omgeslagen.

De tekening waar ze nu met haar vinger over streek, toonde de vrouwelijke variant van wat in de volksmond algemeen bekend stond als ‘soixante-neuf.’ Plots realiseerde Bea zich dat Aernouts jongere zus haar met het tonen van dit boek iets duidelijk wilde maken… iets wat ze wellicht niet met woorden durfde te zeggen. Dat besef sneed haar bijna de adem af en haar hart begon opnieuw te bonzen. Met moeite kreeg ze zichzelf weer onder controle. Ze draaide haar gezicht naar Gerti toe met de bedoeling om haar laatste vraag te beantwoorden. De woorden die ze had willen uitspreken, leken echter te bevriezen in haar mond toen ze de blik zag waarmee Gerti haar aankeek. Bea’s geest wilde zich nog wel verweren toen ze zag hoe het mooie meisje naar haar toe boog maar haar lichaam reageerde als verlamd op het ogenblik dat ze de lippen van Gerti op de hare voelde. Twee lippen zacht als fluweel, maar evengoed ook vochtig en warm. Het was niet meer dan een tedere aanraking en toch… Het warme gevoel dat als gevolg daarvan door haar heen denderde, deed Bea’s lichaam rillen van kop tot teen.

Het boek gleed van Gerti’s schoot en viel met een doffe plof op de vloer in de anders altijd zo stille kamer. Het jonge meisje had er echter geen aandacht voor. Ze omhelsde Bea en hield haar stevig vast, daarmee uiting gevend aan haar groeiende passie.

Ergens in de verte hoorde Bea een vaag gekreun toen het puntje van Gerti’s tong zich tussen haar lippen wurmde. Een seconde later besefte ze dat ze zelf verantwoordelijk was voor dat geluid. Tegelijk klemde ze haar dijen strak tegen elkaar aan, omdat ze Gerti’s hand op haar knie voelde. Het bleek niet meer te zijn dan een lichamelijke reactie, want het jonge meisje moest niet echt veel moeite doen om haar hand toch tussen Bea’s benen te krijgen. Al gauw klommen haar vingers hogerop. Weldra streelde ze zacht over de blote stukjes dij boven de nylonkousen.

“Nee,” zei Bea, happend naar adem. “Niet doen, Gerti. Ik… ik ben… niet zo.” Meer dan een fluistering was het niet, waardoor ze zelf ook wel begreep dat er niet bepaald veel overtuiging in haar woorden lag. Plots dacht ze aan haar stiefzoon. “Lars… hij zal wel naar me op zoek zijn,” stamelde ze. “Laat ons er hier mee ophouden, Gerti… Ik zou niet willen dat hij me zo bezig ziet.”

“Nee, dat zal niet,” grinnikte Gerti, “maar wat dat betreft kan ik je wel geruststellen, schat. Ik zag Lars het bos ingaan vlak voor ik jou aantrof in de badkamer. Als hij het hele traject van de wandeling volgt, dan is hij daar nog wel even zoet mee, en euh… van mij zal hij het achteraf zeker niet horen.”

“Dan nog is dit fout, Gerti. Ik ben niet…niet lesbisch… en ik wil het ook niet zijn.”

“Ach… ik ook niet, Bea, maar ik kan je wel met de hand op het hart vertellen dat je heus geen lesbienne wordt als je eens een keer intiem bent met een andere vrouw. Anderzijds kan ik je verzekeren… zo’n avontuurtje kan heel erg lekker zijn en verrijkend voor jezelf als vrouw, neem dat maar van mij aan.”

Het zelfvertrouwen dat het meisje in haar woorden legde en de lef die ze toonde, deden Bea beseffen dat dit jonge ding op haar zeventiende hiermee veel meer ervaring had dan zij op haar vijfendertigste. Dit frisse, jonge meisje was beslist niet aan haar proefstuk toe.

“Maar…,” probeerde Bea nog tegen te pruttelen, doch ze zweeg abrupt toen Gerti een vinger van haar vrije hand op haar mond legde.

“Sstt…,” fluisterde ze zacht, “geloof me nu maar… gewoon ontspannen en genieten.”

Zodra Gerti haar vingers nog hoger bewoog onder de gladde stof van Bea’s groene jurkje en de warme, vochtige schaamlippen aanraakte, was er voor het jonge meisje geen stoppen meer aan. Snel drukte ze haar lippen weer op die van Bea, nog krachtiger en heftiger dan voordien.

“Oh god…,” hijgde Bea toen Gerti even later de jurk van haar schouders schoof en het bovenstuk van haar kleedje naar omlaag trok. Alweer voelde ze zich hopeloos zwak omdat ze niet eens de moeite deed om te verhinderen dat dit meisje ongegeneerd naar haar boezem kon staren.

“Wauw, Bea!” De bewondering die doorklonk in de stem van Gerti leek oprecht. “Jouw borsten zijn prachtig, om nog maar te zwijgen van die lekkere, grote tepels… daar kan ik alleen maar jaloers op zijn.” Het meisje zuchtte diep en het volgende moment boog ze haar hoofd.

Bea moest denken aan een van de tekeningen uit het boek toen ze naar beneden keek en zag hoe Gerti haar harde tepels beurtelings in de mond nam. Ergens had ze het gevoel dat dit alles niet echt was. Het voelde aan alsof ze boven de kamer zweefde en niet echt deel uitmaakte van de fysieke activiteit op de bank. Het leek alsof ze keek naar twee andere vrouwen die bezig waren de liefde te bedrijven. Aan de andere kant was het wel zo dat haar harde speentjes elektrisch geladen schokjes doorheen haar hele lichaam stuurden. Omdat al die tintelingen leken samen te komen in haar schoot, wist ze wel zeker dat ze absoluut betrokken was bij het gebeuren.

Gerti gooide haar tong in de strijd en weldra likte en zoog ze Bea’s borsten zo ontzettend lekker dat ze al gauw helemaal nat waren van het speeksel. Tegelijk kneedde ze zacht de priemende puntjes, iets wat Bea een lange, diepe zucht ontlokte.

Gerti leunde achterover en met een warme, glimlach op haar gezicht keek ze naar Bea, die met haar ogen gesloten loom achterover tegen de leuning van de bank hing. Ze is er helemaal klaar voor, dacht ze tevreden.

Gerti boog naar Bea toe en zodra die de ogen opende drukte ze een kusje op haar oorlelletje. “Ik wil jouw poesje verwennen,” fluisterde ze, “ik wil proeven hoe je smaakt, lieve schat.”

Zonder zich echt bewust te zijn van wat ze deed, leken Bea’s dijen zich vanzelf te spreiden toen het meisje voor haar neerknielde. Verbazing, opwinding en verlangen waren Bea’s deel. Die mix van gevoelens leek haar te verlammen op het moment dat hun blikken elkaar kruisten en Gerti haar jurk naar omhoog begon te schuiven.

“Hef eens op,” fluisterde het meisje.

Bea begreep zichzelf al lang niet meer toen ze, met haar handen op de zitting van de bank steunend, haar bekken gewillig opdrukte, zodat Gerti haar jurk tot over haar heupen kon schuiven. Haar ‘helder denken knop’ leek uitgeschakeld en tegelijk ging dat klein beetje weerstand dat haar nog restte vanzelf over in een goed aanvoelende berusting. Ja… ze wilde dit… haar lichaam had dit blijkbaar nodig.

“Oh…Wat een mooi, glad poesje,” stamelde Gerti opgewonden. Zonder de minste aarzeling boog ze voorover en begon zachte kusjes te drukken op Bea’s dijen. Beurtelings gingen de lippen van het meisje van de ene dij naar de andere. Bij elke wisseling kuste ze een beetje hoger, net zo lang tot ze met haar tong de zachte huid boven Bea’s nylons kon likken. Het plagerige van Gerti’s tedere handelingen, de zachte vochtigheid van haar likkende tong en de fluwelen streling van haar warme ademhaling tilden Bea’s opwinding naar een uitzonderlijk hoog niveau. Ze wist dat het jonge meisje met opzet haar geduld op de proef stelde. Toen ze na een tijdje Gerti’s tong toch op haar tintelende geslacht verwachtte, maar het meisje er in een boog omheen likte, dacht Bea even dat ze in zwijm zou vallen.

“Oh… alsjeblieft,” kreunde ze.

“Alsjeblieft… wat alsjeblieft?” vroeg Gerti met haar mond zwevend boven Bea’s hunkerende vagina.

“Oh god… Gerti… wat doe je me aan..? Alsjeblieft, lik me,” siste ze.

“Ok. Jij je zin, schat”

“Aaah…” Een verrukt kreetje ontsnapte Bea toen Gerti’s mond zich eindelijk om haar zo gevoelige geslachtslippen sloot. Bea’s handen gingen vanzelf naar het hoofd van het meisje en op hetzelfde moment voelde ze hoe haar bekken naar de rand van de bank werd getrokken. Voor ze goed en wel besefte wat er allemaal gebeurde, werden haar benen opgetild en lagen haar dijen op Gerti’s schouders.

Gerti was in de wolken bij de opgewonden kreetjes die Bea slaakte. Als vroegrijpe tiener was ze al op haar vijftiende tot de ontdekking gekomen dat ze wel van jongens hield, maar evengoed van meisjes. Gerti’s toenmalige hartsvriendin had aanvankelijk terughoudend gereageerd, maar omdat ze was blijven aandringen had dat meisje uiteindelijk ingestemd met een eenmalig experiment. Van toen af was Gerti helemaal zeker van haar dubbele geaardheid en sinds die dag kon ze haar geluk niet op als ze een andere vrouw zag kronkelen van genot door toedoen van haar lippen en haar tong. Kronkelen deed ook deze vrouw en dus genoot Gerti met volle teugen, ondertussen al wat ze aan ervaring in zich had in de strijd gooiend.

“Djezus… oh… ooooh,” kirde Bea, haar heupen tegen het gezicht van haar jonge minnares aanpersend. In de eerste jaren van hun huwelijk had Jan regelmatig haar poesje gelikt, maar dat viel absoluut niet te vergelijken met wat haar nu overkwam. Misschien lag het voor een deel nog aan de marihuana, maar minstens voor een even groot deel was de ervaring van dit tienermeisje er de oorzaak van dat Bea’s lichaam zo extreem reageerde. Ze huiverde van genot en klemde haar dijen strak om het hoofd van Gerti. “Ja…oh, ja!.. ga door..!” krijste ze bijna toen, als voorbode van een naderend orgasme, een eerste hete siddering die door haar lijf ging.

De onmiskenbare huivering was Gerti niet ontgaan en meer aansporing om Bea nog meer te behagen had de jonge meid niet nodig. Toch was ze niet in staat om zichzelf helemaal weg te cijferen. Anders dan met jongens had ze zelf maar heel weinig stimulansen nodig als ze intiem was met een meisje. Zoals dat dan vrijwel altijd gebeurde, ging haar kut ook nu spontaan aan het spasmen op het moment dat Bea in sneltreinvaart op weg was naar haar hoogtepunt. Zonder dat ze de aandacht voor het genot van Bea ook maar één seconde liet verslappen, ging Gerti’s hand onder haar nachtjapon. Twee vingers gleden moeiteloos in haar kletsnatte schede en netjes in het ritme van haar pulserende tong in Bea’s geslacht, ging ze ook voor zichzelf op zoek naar dat o zo bevredigende moment van ontlading.

Bea kwam als eerste en gaf gillend uiting aan haar intens genot, seconden later gevolgd door de bijna dierlijke kreun van een al even tevreden en gelukkige Gerti.

Toen het voorbij was, hing Bea zwaar ademend tegen de leuning van de bank en haar dijen verlichtten vanzelf de druk op het hoofd van Gerti. Bea keek omlaag en zag de warme glimlach in de ogen van het meisje, terwijl die haar zachtjes bleef likken. Bea was verrast toen de jonge meid haar handen omhoog bracht en haar borsten opnieuw begon te strelen. Bijna tegelijkertijd liet ze haar tong, via een omweggetje rond Bea’s schaamlippen, tot op haar na tintelende klit glijden.

“Ooh…” kreunde Bea. “Oh… Gerti… niet doen…”

Haar woorden waren echter niet in overeenstemming met haar handelen, want het volgende moment hielden Bea’s handen het hoofd van het meisje opnieuw gevangen. Gerti zag het graag gebeuren. Ze was immers toch niet van plan om te stoppen.

Na een wandeling van bijna drie kwartier was Lars, met een glas cola voor zijn stiefmoeder in de hand, naar haar op zoek. Omdat de badkamer zich boven bevond, was hij daar begonnen, maar intussen had hij ook in bijna alle kamers op het gelijkvloers gekeken. Het bureel van Aernouts vader was zijn laatste hoop, maar ook daar was mam niet. Hij wilde het vertrek alweer verlaten, toen hij duidelijk iemand hoorde kreunen. Opnieuw liet hij zijn blik door de kamer dwalen en plots viel hem een smalle lichtstrook op tussen twee panelen van de lambrisering. Het linkerpaneel bleek een toegang te zijn naar een soort bibliotheek, want hij keek recht op een muurhoog rek met alleen maar boeken.

Een schok ging door Lars heen toen hij het als deur dienstdoende paneel verder openduwde. Hij keek tegen het achterhoofd van zijn stiefmoeder aan, dat achterover hing boven op de leuning van de bank. Bang dat ze was flauwgevallen, zette hij het glas cola op de schoorsteenmantel en haastte zich naar haar toe.

Net op het ogenblik dat Bea’s lichaam zich aanspande voor een nieuw naderend hoogtepunt, hoorde ze een verschrikt geluidje. Ze opende haar ogen en zag haar stiefzoon staan, die van bovenaf op haar neerkeek.

“Oh, Lars…,” kermde ze, niet in staat om iets zinnigers te bedenken, omdat uitgerekend op dat moment er een spastische kramp door haar lichaam gierde, die haar meenam op een nieuwe wolk van genot.

“Mam?” stamelde Lars.

Hij kon zijn ogen niet geloven bij het zien van zijn stiefmoeder die in de bank hing klaar te komen op de mond van een meisje.

“Gerti?” stamelde Lars alweer, zodra hij het meisje herkende dat hem met grote ogen vanuit zijn stiefmoeders schoot aankeek. Zelf was hij even helemaal van zijn melk, maar het meisje keek hem vrijmoedig aan. Ze bleek in ieder geval niet van plan om te stoppen, maar ging gewoon door met het verwennen van mams kutje.

Pas toen Bea’s lichaam weer tot rust kwam en ze haar benen van Gerti’s schouders haalde, trok de jonge meid haar mond uit Bea’s schoot terug. Met de rug van haar hand veegde ze haar lippen schoon en nog eenmaal boog ze diep voorover om een speels kusje te drukken op Bea’s schaamlippen. Terwijl ze opstond, bedacht ze Bea nog snel met een smakkerd op de wang.

“Dankjewel, mevrouw Thijsen,” zei Gerti, met een lach van oor tot oor op haar gezicht. “Het was me een genoegen om ook eens zo héél persoonlijk met u kennis te mogen maken. Wie weet, tot ziens.”

Toen ze glimlachend aan Lars voorbij wilde lopen, greep die Gerti’s arm en hield haar tegen. “Mevrouw Thijsen..? Hoe bedoel je..? Ken jij mijn vriendin dan..?” vroeg hij koel en moeilijk slikkend. Tegelijk realiseerde hij zich dat het blijkbaar niet tot zijn stiefmoeder was doorgedrongen wat het meisje precies had gezegd.

“Jouw vriendin… haha… Mij maak je niets wijs, Lars. Ja, Ik ken Bea Thijsen, omdat zij de rayonmanager is van de bloemenzaak waar ik vorige zomer een vakantiejob had. Het verwonderde me dat zij mij niet herkende, want ik ben destijds bij haar op kantoor geweest voor een sollicitatiegesprek. Terloops hebben we het toen over school gehad en ook over jou. Ik weet dus maar al te goed dat zij jouw stiefmoeder is… Nou ja, voor mij niet gelaten, hoor. Ik wens jullie nog veel plezier samen.”

Lachend trok Gerti haar arm los en liet Lars verbouwereerd achter terwijl ze in de richting van de deur begon te lopen. In de deuropening draaide ze zich nog even om.

“Lars,” zei ze, nu wel ernstig kijkend. “Je kunt gerust zijn hoor. Jouw stiefmoeder is een heerlijke vrouw, jij bent een sympathieke jongen en dus is jullie geheimpje bij mij veilig… en voor het geval je daaraan mocht twijfelen, ik ga het al zeker niet aan de neus van mijn broer hangen. Dat pleziertje gun ik Aernout absoluut niet.”

Nog minstens een halve minuut staarde Lars naar de gesloten deur voor hij terug tot bij zijn stiefmoeder liep.

“Heb je dat gehoord, mam?” vroeg hij.

Bea regeerde echter niet. Ze was in slaap gevallen.