Hulp In De Huishouding - 5

Vernederen -want daar gaat het hier toch over- schuilt soms in een klein hoekje.

Anton ontwikkelt van die kleine gewoontes om de vrouw te vernederen. En zij protesteert niet, nooit. Als Anton naar de wc gaat laat hij een grote boodschap voor haar achter. Dat geurt en ziet er uit als wil het zeggen: "ruim mij op, sloerie" en als zij later naar de wc gaat dan let hij goed op of zij inderdaad de boodschap heeft begrepen. Zij mag pas terugkeren als de wc spic and span is. En moet zij zelf naar de wc, dan mag zij de deur niet afsluiten. Na enkele weken besluit Anton zelfs dat zij de deur open moet laten, zodat hij kan controleren wat ze doet. Ze heeft het er moeilijk mee om onder zijn blikken te poepen, maar na enige tijd kan ze het niet meer ophouden. Anton kijkt toe hoe ze perst. En ook dan moet ze na afloop de wc blinkend schoon achterlaten. Na verloop van tijd is de vrouw er aan gewend om te plassen en te poepen waar hij bij staat. Maar nooit kijkt ze hem aan.

Langzaam maar zeker is de vrouw volledig onderworpen aan zijn wil. Hij hoeft haar niet eens te straffen als ze iets doet tegen zijn wil. Een keer maar heeft hij haar een flinke tik gegeven op haar billen. Dat was toen ze na hem te hebben afgezogen, haar mond afveegde, alsof ze het niet smakelijk vond. Anton sloeg haar hard met zijn vlakke hand op haar kont. Ze schrok en verkrampte en stamelde "sorry".

Toch groeit in Anton ook het inzicht dat het voor zijn geestelijke gezondheid beter is om van tijd tot tijd normaal te doen, of wat dan doorgaat voor normaal. Hij besluit om van de zondag een 'normale' dag te maken. Vanaf dat moment liggen er gewone kleren voor haar klaar als zij opstaat. En aan het ontbijt hoeft ze zijn eitje niet meer warm te houden in haar vlezige kut. Nee, ze kan en mag bij hem aan tafel zitten. Ze eten hun brood, hun eitje, de verse sinaasappelsap, de thee, het beschuitje. Aanvankelijk lijkt de vrouw het niet te vertrouwen, maar ze went er aan. En dan, na het ontbijt, gaan ze samen in de Bentley van Anton op pad, hier kijken, daar kijken, wat drinken, een lunch in de stad. Een gewoon stelletje, wat zwijgzaam, maar niet bijzonder. En 's avonds mag zij bij hem op de bank zitten, kijken naar zijn televisie-programma's. En na een paar weken moet ze dan haar nachtpon aantrekken, die ze gekregen had van Anton, en bij hem in bed komen. Hij neukt haar dan zoals iedereen dat doet op zondagavond: voor de week weer begint lekker neuken en dan slapen. Anton neukt haar, zij laat hem bereidwillig toe, hij spuit haar vol, zij komt na hem klaar met zachte kreuntjes en schokjes. En dan mag ze blijven, tot de volgende dag. Soms neemt Anton haar midden in de nacht nog een keer, hard en snel, in haar slaap, van achteren. Soms overweegt Anton op die momenten om haar in haar kont te rammen, maar daar ziet hij van af, nog wel. Ze zou het toelaten, dat weet hij. Maar hij zou er zichzelf mee vernederen. Dat weet hij ook.

Op maandagochtend is de pret voorbij. Haar kleren worden weggeborgen, ook haar nachtpon, en in haar blote kont moet ze hem weer bedienen. Ze doet haar plicht, zonder op te kijken, zonder te protesteren. Als een hond likt ze zijn hand.

Anton moet voor zaken nog wel eens weg. De vrouw heeft dan het huis voor zich alleen. Maar ze kan niet weg. Hij heeft alles zorgvuldig afgesloten. Als zij in zijn ogen ondeugend is geweest sluit hij haar op in haar kamer. Hij zorgt er daarbij altijd voor dat zij voldoende te eten en te drinken heeft. Ook een slaaf moet je onderhouden. Anton waarschuwt haar dat ze als ze heel erg ondeugend is, opgesloten wordt in de garage, een potdichte, donkere ruimte beneden de woning. De vrouw fluistert dat ze haar best zal doen om geen fouten te maken. Soms is Anton meerdere dagen van huis. Hij laat haar achter met de opdracht om op te schrijven wat ze die dagen allemaal doet. (De eerste keer dat ze die opdracht had gekregen, las Anton niets terug over haarzelf, of ze zich gestreeld had, of ze troost had gezocht bij een kaars of een komkommer. Hij riep haar ter verantwoording. Ze ontkende iets te hebben gebruikt. Anton liet haar een komkommer halen uit de keuken en hij liet haar op haar rug op het kleed liggen. Hij stak eigenhandig de vrucht in haar kut, nadat hij het met boter had glad gemaakt. Hij neukte haar met het ding. De volgende keer zou ze uitgebreid beschrijven wat ze had gedaan, met een kaars, met een vrucht, met wat er ook maar voor handen was. Dat wist hij. Dat wist zij ook.)

De zaken waarvoor Anton de deur uit moet betreffen de kunsthandel. Anton verkoopt de foto's en de schilderijen die hij van de vrouw maakt voor goed geld. De boodschap van de onderworpenheid komt duidelijk in het werk naar voren en voor dat werk is een markt. Anton weet de wegen naar de achterkamertjes van de kopers. Sommige van hen worden opdrachtgever en voor veel geld willen zij bij voorbeeld een foto kopen van de billen van de vrouw, waar rode striemen van het geselen op te zien zijn. Of ze willen een geschilderde close up van haar kut, behaard en wel. Anton levert op verzoek alles wat wordt betaald. En telkens moet de vrouw er voor poseren. Het duurste schilderij is dat waarop de vrouw in een pose als van de vrouw van Courbet te zien is, op haar rug, haar kut naar de kijker gericht, maar nu met verder opengesperde schaamlippen en met duidelijke sporen van zaad tussen haar lippen. Anton is trots op zijn werk. Dikwijls kan hij tijdens het schilderen het niet laten om zich erbij af te trekken.

Het is koopzondag. In Antwerpen is het altijd koopzondag. Anton en de vrouw gaan met de auto naar de stad. Het is prachtig weer. Anton heeft er zin in. Zelfs de vrouw lijkt het leuk te vinden. Anton kijkt zijdelings naar haar. Ze moest maar eens naar de kapper, haar blonde haar wat meer volume geven. In Antwerpen zoekt Anton eerst een dure lingeriewinkel. Hij wil dat de vrouw een ragfijn setje past, lichtblauw met kanten bloemmotieven. Als zij het past mag ze het gordijn van de paskamer niet helemaal sluiten. Andere bezoekers kijken steels naar binnen als de vrouw daar in haar blootje staat. Anton wenkt een verkoopster, die hij inschat als een lesbische liefhebster. Hij vraagt haar zijn brouw te helpen bij het passen. De verkoopster knikt begrijpend en verdwijnt in het pashokje. Door een spleet ziet Anton dat zij zijn vrouw helpt, door met haar handen de borsten van zijn vrouw in de cups te strelen. En zij betast ook het ijldunne slipje waarin de vrouw nu gekleed gaat, haar kaalgeschoren kut vaag zichtbaar door het dunnen weefsel. Anton krijgt er een stijve van. Als de pasvorm goed bevonden is, trekt Anton de portemonnee. Hij koopt gelijk twee setjes voor de vrouw, de blauwe en een vuurrode. Bij die vuurrode zou ze beter donker haar kunnen hebben, denkt hij. Verven is een optie. Ze gaan.

Op straat vraagt Anton haar of de verkoopster aan haar heeft gezeten. De vrouw schudt haar hoofd. Anton wordt boos. Hij heeft het toch gezien! Dat wordt straffen thuis. De vrouw moet vertellen wat er precies is gebeurd. Zij fluistert dat de vingers van de verkoopster... Anton verstaat het niet. "Harder" beveelt hij. Voor het eerst moet de vrouw het fluisteren opgeven en met duidelijke stem wat zeggen. Ze moet er even aan wennen. Op straat, tussen de massa mensen vertelt ze dan hoe de verkoopster met lange vingers aan haar borsten zat, haar tepels aanraakte, over haar billen streek, langs haar kruisje ging... "Kruisje?" vraagt Anton. De vrouw slikt. "Langs mijn kut" zegt ze dan duidelijk. Een passerend echtpaar kijkt om en ze stoten elkaar aan.

In een volgende chique winkel kleedt Anton de vrouw verder aan. Een strakke rok waarin haar billen mooi uitkomen, blouses van dunne stof waarachter de nieuwe bh schemert, truitjes, een jasje. Alles van hoge kwaliteit en fijn van kleuren. In een aparte afdeling koopt Anton voor haar zwarte kousen en een rode jarretelgordel. Alles is nu klaar, alleen haar haar nog. Anton brengt haar naar een dure kapper en legt uit hoe hij het bij haar wil hebben. Het zal uren duren, goed verven vraagt tijd. De fielt van een kapper fluistert of het schaamhaar ook gekleurd moet worden. Anton kijkt hem vernietigend aan. "Ze is natuurlijk kaal, jij toch ook, of niet?!" De kapper buigt en glimlacht.

Enkele uren later staat er een andere vrouw voor Anton. Ze heeft donkerbruin haar met veel meer volume dan voorheen. Haar gezicht is opgemaakt. Ze gaat nu gekleed in een nauwe kokerrok, waaronder zwarte kousen, en daarboven een doorkijkblouse. De rode bh steekt af tegen de dunne stof. Eigenlijk is ze omgetoverd tot een heel mooie vrouw en geen enkele voorbijganger zal nog vermoeden dat zij de slavin is van haar begeleider.

Het zal haar nog tegenvallen als ze alles weer moet inleveren. Denkt Anton grijnzend.

'sAvonds zitten ze voor de tv. De kokerrok van de vrouw is nogal opgeschoven en Anton ziet de rand van de kousen en soms een stukje witte huid. Het windt hem op. Hij denkt terug aan zijn moeder, hoe die soms zogenaamd achteloos een stukje van haar dij kon laten zien en hij, puber, geil werd van zijn moeder. Hoe zij dat in de gaten had. Hoe zij hem daarop aansprak. Hoe zij hem toen zogenaamd voorlichting gaf door hem haar hele lichaam te tonen en hoe hij zich toen moest aftrekken bij haar commentaar. En hoe hij zich schaamde daarna. De herinnering kont altijd terug in zijn contacten met vrouwen.

Anton dwaalt in zijn gedachten af naar het verloop van de dag. Hij bedenkt dat hij zijn vrouw nog moet straffen omdat ze tegen hem gelogen heeft. Op de tv is een romantische film met Meryl Streep en de vrouw is verdiept in het verhaal.

En dus knipt Anton de tv uit.

"Uitkleden!" grauwt hij tegen zijn vrouw. Verward kijkt ze hem aan. Hij verbreekt de nieuwe regel van de zondag, nu al. Zij aarzelt. Anton heft zijn hand. De mooi opgemaakte en geklede vrouw zakt ineen. Zij laat haar hoofd hangen, staat op en begint zich uit te kleden. Ze trekt haar rok op en haakt de jarratels los. Het witte vlees van haar dijen sleurt Anton opnieuw naar zijn moeder. Hij zal haar klappen geven. Wie? Zijn vrouw of in gedachten zijn moeder? Dan knoopt de vrouw haar blouse los, trekt haar rok uit, staat dan in slip en bh te aarzelen. Anton gromt. Ze ontbloot haar tieten voor hem, dan haar kut. Anton is al opgewonden. Hij wenkt haar en dwingt haar om op haar buik over zijn dijen te gaan liggen. Haar witte bollen steken omhoog. Anton heeft van achter de bank een plak genomen, een kort houten plankje met daaraan een handvat. Hij slaat haar ermee op haar billen, nog niet al te hard. Ondertussen sist hij tegen haar dat ze die middag tegen hem gelogen heeft en dat hij dat niet nog eens wil meemaken want dan zal hij harder slaan, zoals dit: en hij haalt hard uit met het vlakke deel van het plankje op haar bil. De vrouw schreeuwt het uit. (Zo, denkt Anton, ze kan dus wel een flinke keel opzetten, ze hoeft niet zo te fluisteren altijd) en weer haalt hij uit, nu op haar andere bil. De billen worden rood waar hij haar geslagen heeft. Nog eens slaat hij haar voor straf, maar nu zachter. "Werd je daar geil van toen die verkoopster aan jou zat?" vraagt hij zachtjes. De vrouw schudt haar hoofd. Anton wacht op meer, de vrouw begrijpt het. "Ik word alleen maar geil van U meneer" zegt ze zachtjes.

Als de vrouw opstaat merkt Anton dat hij is klaar gekomen tijdens de afstraffing. Hij laat de vrouw een sopje maken en eist van haar dat ze hem schoonmaakt. Met haar tieten vlak voor zijn neus, knoopt ze zijn broek los en begint ze hem te wassen. Dan mag ze zichzelf verzorgen, met hetzelfde sopje. Als ze klaar is mag ze haar rokje weer aan en haar blouse. Verder niet. Anton knipt de tv weer aan. Ze kijken naar de film alsof er niets gebeurd is.

Het is nu bijna een jaar geleden dat Anton de vrouw heeft geleasd van haar man. Hij zal hem eerdaags eens bellen.