We waren dinsdagavond vrij laat thuis. Gelukkig heb ik woensdag vaak vrij, dus kan ik lekker relaxen. Deze woensdag (21 september) is de dag dat ik vooral de indrukken van de dag ervoor de revue laat passeren. Maureen en Elena hebben allebei piercings genomen. Maureen één boven haar vulva en in elke schaamlip ook één ring. Elena kreeg in elke tepel een gekruiste piercing, zodat de staafje een + vorm maken.

Ik stuur de meiden een berichtje met de mededeling dat ze de hersteltijd van de piercings kunnen versnellen door gezonde dingen te eten, niet te roken of alcohol te drinken. Ook moeten ze de wondjes goed schoonmaken. Ze beloven allebei dat ze goed hun best zullen den.

De piercings van de meiden kunnen heel erg leuk gebruikt worden om mee te spelen. De tepelpiercings kunnen gebruikt worden om de tepels van Elena uit te rekken. Misschien zelfs zodanig dat ze vanzelf uit blijven steken en zich niet meer terug trekken. Ik surf wat op internet om ideetje op te doen voor het stretchen van de tepels. Vooral een spiraal-vormige kegelvorm vind ik leuk: door de spiraal te draaien wordt de piercing verder van het lichaam gedrukt, waardoor de tepel naar buiten komt.

Of: de beide gekruiste staafjes proberen in dezelfde richting te krijgen, zodat de tepel gedraaid wordt. Dat wordt pijnlijk, maar misschien voor Elena toch leuk om te doen.

Of: een touwtje om de tepel en achter de piercings vastmaken en vervolgens een gewichtje er aan hangen.

Of: ...

De opties zijn legio, maar daar moeten we nog een tijdje mee wachten. Eerst moeten de wondjes genezen zijn. Dit kan volgens de pierster wel een aantal weken duren. Gelukkig hebben we bewust gekozen voor piercings waarmee de wondjes al snel helen en dat er een minimale kans is op allergische reacties of ontstekingen.

De piercings van Maureen bieden heel stoute mogelijkheden bedenk ik me. Aan de piercing boven haar vagina kan een balletje gehangen worden die telkens tegen haar clitoris tikt. Dat wordt een constante geile herinnering voor Maureen. Ik herinner me dat ik op internet kleine balletjes gezien heb met scherpe puntjes er op. Die lijken me een leuke impact te gaan maken op de clitoris van Maureen.

De twee piercings in haar schaamlippen hebben al gelijk een grote diameter gekregen. Ik bedenk dat ik me eens moet oriënteren of deze piercings kunnen helpen om de schaamlippen open te houden, zodat de altijd verhitte poes van Maureen wat beter af kan koelen. Of: ...

Mijn fantasie gaat verder dan de meiden nu kunnen gaan. Ik stuur hen ieder een bericht met daarin een kledingadvies. Aan Elena stuur ik: "Morgen een effen zwart badpak aantrekken met daaronder een spijkerbroek zonder voorzakken. Je mag er een los hangend spijkerjasje op doen. Ook moet je je trilei in doen".

Aan Maureen stuur ik: "Morgen een wit topje aandoen met daaronder een korte plooirok die hoog om je middel sluit. Loshangend jack voor de warmte is goed. Geen slipje, maar wel je eitje in doen".

Elena stuurt terug: "Prima, doe ik!". Maureen stuurt: "Oké, dan ga ik nu nog even shoppen".

De volgende ochtend op het station is het fris. Ik sta al even te wachten als ik Maureen aan zie komen. Ze heeft pumps met hakken aan die haar benen eindeloos lang laten lijken. Ze komt snel en verheugd naar me toe en omhelst me kort. Ik voel onder haar rok en beweeg de versierselen even. "Zachtjes hoor", zegt ze. Daarna steekt ze haar hand uit en vouwt deze om mijn schaamstreek heen. Kort houdt ze haar hand daar, terwijl ze guitig naar me lacht.

Haar gedrag verbaast me. Deze vrijpostigheid kan ik niet over mijn kant laten gaan: het gaat verder dan onze relatie tot nu toe is. Ik pak haar twee tepels die van de kou opgezet zijn en door haar topje heen prikken. Ik knijp en ik draai licht aan deze knoppen. Maureen slaakt een heel zacht gilletje en kijkt me heel verschrikt aan. Ik zeg: "Niet meer doen meisje. Alleen als ik het zeg". Kort knijp ik wat harder en draai ik nog even in de tepel. Daarna laat ik haar los. De weinige omstanders merken niets van het tafereel. We lijken gewoon twee geliefden die met elkaar aan het vozen zijn.

Ik doe een stapje naar achteren en vraag: "Hoe voelen de piercings?". "Ze voelen prima", zegt Maureen. Ik voel geen gloeien en de wondjes lijken ook mooi dicht te zijn. Ik had gisteren ook een rokje aan en heb veel gestaan. Zo kan alles goed opdrogen". "Ja, inderdaad", zeg ik. "Alleen kan je druipkutje niet opdrogen, want de lipjes zitten tegen elkaar. Daar moeten we iets voor zien te vinden", zeg ik. Maureen krijgt een rood hoofd en kijkt even naar de dichtstbij zijnde forens. Die heeft oordoppen in en lijkt naar muziek te luisteren.

Dan komt de trein er aan. Ik voel even met mijn hand in mijn jaszakken. In de linker zit de afstandsbediening van het trilei van Elena en in de ander die van Maureen. We vinden een vrije plek in een zitje van vier. De man die bij ons stond gaat naast mij zitten, tegenover Maureen. Als de Sprinter begint te rijden, dan buig ik me voorover naar Maureen en zeg zacht tegen haar: "Daag die man naast me eens uit. Volgens mij heeft hij geen muziek aan en heeft hij net alles gehoord". Maureen krijgt weer een mooi kleurtje op haar wangen. De schaamte is echter al snel verdwenen en maakt plaats voor de opwinding. Maureen spreidt haar benen en stroopt haar rokje een beetje op. De inkijk die de man moet hebben is fenomenaal! Toch lijkt hij niet te reageren: hij kijkt alleen maar fanatieker op het beeldscherm van zijn telefoon. Ik kijk op zijn scherm en zie dat hij een filmpje aan het maken is van hetgeen hij tegenover zich ziet! Ik knipoog naar Maureen en vraag aan mijn buurman, terwijl ik zie dat hij een naamkaartje heeft met als naam Wilhelmus: "Meneer Wilhelmus, heeft u misschien een zakdoekje voor me?" De buurman haalt met moeite zijn ogen van het scherm en grabbelt in zijn jaszak naar een papieren zakdoekje. Die is gelukkig nog opgevouwen en ziet er schoon uit. Ik bedank de man vriendelijk en pak het zakdoekje aan. Daarna geef ik het doekje aan Maureen en zeg tegen haar: "Dep maar even, want het is weer erg nat". Maureen pakt het doekje en begint haar natte gleufje er mee droog te maken. Ondertussen is de man druk in de weer om zijn mooiste opnames van de dag te maken. "Leg het doekje er maar even onder, dan wordt de bank niet zo vies", zeg ik ophitsend tegen Maureen. Maureen doet wat ik zeg en sluit daarna haar benen een beetje, zodat het door het duister niet meer zichtbaar is wat er onder het rokje zit.

Ik kijk mijn buurman aan. Hij is net gestopt met filmen. Hij heeft een enorme erectie, maar dat heeft hij niet eens in de gaten. Ik zeg tegen hem: "Ik wil graag de link naar dit filmpje hebben. Je kan hem met me delen via Wetransfer.com. Dit is mijn mailadres". Daarna overhandig ik hem een briefje. "Zal ik doen. Wat een mazzel dat ik in de verkeerde trein was gestapt. Normaal ga ik richting Woerden", zegt de man gniffelend. Hij kijkt daarna wat verdwaasd om zich heen: hij moet de emotie duidelijk nog verwerken!

Ik zet het trileitje van Maureen aan. Heel zachtjes begint deze te trillen. Pas als ik het eitje wat harder zet zie ik in de ogen van Maureen een reactie. Ik laat het eitje zo staan terwijl we Station Houten binnenkomen.

Op hetzelfde moment zet ik het eitje van Elena ook aan. Op de zachtste stand, zodat ze weet dat wij er ook zijn. Ze ziet ons al snel zitten en komt snel naar ons toe. Haar kleding is werkelijk schitterend. Een mooie, strakke spijkerbroek met daarboven een mooi matglanzend zwart badpak. Over haar schouders heeft ze een heel kort spijkerjack. Deze is duidelijk niet geschikt om iemand te verwarmen, maar dient alleen ter decoratie. De sneakers onder de spijkerbroek maken het helemaal af.

Als ze naast Maureen gaat zitten, kijkt mijn buurman me met vragende ogen aan. Ik knik toestemmend en zeg: "Zonder gezicht", waarna hij zijn telefoon weer tevoorschijn haalt. Elena heeft mij ondertussen over mijn hoofd geaaid en gaf Maureen een snelle kus.

Elena heeft een dromerige uitdrukking op haar gezicht als ze rustig zit. Ik zet het eitje een stuk hoger. De ogen van Elena gaan plotseling wijd open en ze weet dat het snel menens wordt! Ik zeg zacht tegen haar: "Mijn buurman filmt je onherkenbaar. Geef eens een mooie show weg?".

Elena gaat er letterlijk en figuurlijk goed voor zitten. Ze zakt iets onderuit en doet haar spijkerjack een beetje open, zodat het badpak met haar borsten zichtbaar worden. De mond van mijn buurman gaat van verbazing wat open, want onder het badpak zien hij en ik de afdrukken van de piercings. De bolletjes aan het eind van de staafjes zijn heel duidelijk zichtbaar door de dunne stof van het zwempak. In het strijklicht van buiten ziet het er schitterend uit. Een beetje provocerend, maar wel met klasse. Ik pak ook mijn telefoon en maak van de beide meiden een foto met hun hoofden er wel op. Hun gezichtsuitdrukkingen zijn te mooi om niet te vereeuwigen!

Elena vraagt ineens indringend aan me: "Mag ik!?" Ik zet het trileitje wat zachter en zeg: "Nee, even wachten: ik wil dat jullie tegelijk komen". Daarna zet ik het eitje van Maureen wat harder, zodat haar ademhaling ineens een ander ritme krijgt.

Na een paar minuten lijken de beide meiden in hetzelfde ritme te zitten en zet ik de eindsprint in. Mijn buurman maakt opnames alsof hij in een filmstudio werkt en ik zet de eitjes nog wat harder. Daarna steek ik mijn hand op met vijf vingers op en zeg: "Allebei komen op nul". Met nog een tril-standje sneller doe ik per 2 seconden één vinger naar beneden. Deze 10 seconden zijn voor Maureen en Elena heel lastig te verduren, want ze willen allebei zielsgraag klaar komen. Als ik de laatste vinger intrek, sluiten beide meiden hun ogen en komen trillend en zacht schokkend klaar. Minutenlang davert hun orgasme door. Ik zet de eitjes uit. Ondertussen horen we door de speakers "Station Utrecht Vaartse Rijn" en ik vraag aan mijn buurman: "Heeft u nog een zakdoekje?"

Hij grinnikt en geeft me nog een doekje dat ik aan Elena geef. Zij maakt zich via de voorzak van haar broek wat droog en ook Maureen wrijft driftig allerlei vocht weg.

Als de dames klaar lijken te zijn houd ik mijn hand op en ze leggen de doekjes er op. Ik biedt deze aan de man aan, die ze gretig aanneemt. Een tastbaar bewijs van het avontuur wat hij net beleefd heeft en wat hij straks aan zijn collega's kan vertellen!

"Maarr... Wat heb ik nu eigenlijk gezien?", zegt hij. "Het leek erop of ze allebei een orgasme hadden, maar hoe dan?". Ik haal de afstandsbedieningen uit mijn jaszak en laat ze aan hem zien. "Deze zijn verbonden met een trileitje wat in allebei deze dames verborgen zit. Ik kan hem hiermee langzamer of sneller laten trillen". Om het te demonstreren zet ik de trileitjes allebei een seconde op de hoogste stand aan. De meiden vliegen rechtop en slaken allebei een kreetje.

"Waauuwww...", is het enige wat Wilhelmus uit kan brengen. Hij blijft zitten: op weg naar Woerden.

We stappen uit. We gaan elk onze eigen weg nadat we met een omhelzing afscheid van elkaar genomen hebben. Elena wil mij, net als Maureen op het station Culemborg, ook in mijn kruis pakken (blijkbaar afgesproken werk), maar ik heb mijn hand daar al afwerend stelling laten nemen. Met een afkeurende blik en zacht nee-schudden bracht ik haar op andere gedachten. Als reactie pakte ik haar vol in haar kut en kneep kort, maar heel hard in haar nog hete vlees. Ik kijk Elena heel indringend aan en zeg zacht: "Geen dingen doen waar ik niet achter sta. We hebben een relatie die gebaseerd is op het ervaren van lust. Jij en Maureen vinden het heerlijk dat ik jullie seksueel getinte opdrachten geef. Ik vind het heerlijk om deze opdrachten te geven. Dat moet je niet omdraaien!".

Elena kijkt me aan en kijkt bedremmeld naar de grond. Ik loop zonder iets te zeggen de andere kant op en verdwijn uit het zicht. Ik draai me buiten het zicht om en kijk naar de meiden die druk gebarend aan het discussiëren zijn. Om hun nogmaals duidelijk te maken hoe de rolverdeling is, zet ik tegelijkertijd beide trileitjes vol aan. Het lijkt wel of de meisjes een trap onder kun achterste krijgen, want ze vliegen werkelijk omhoog. Maar al heel snel duiken ze in elkaar met twee handen in hun kruis om te proberen de trillingen op te vangen.

Ondertussen tik ik een berichtje voor hen: "hahaha :-)". Als het verzonden is, dan zet ik de trileitjes uit en ga ik naar mijn werk, waar mijn collega's vragen waarom ik zo vrolijk ben. Ze moesten eens weten!