*Het werd moeilijk om de verliefdheid die de beide jongens uitstraalden geheim te houden, ze deden hun best. Op de boerderij waren veel stille plekjes.

Tijd was weggevallen. We waren er helemaal voor en met elkaar geweest. Maar wat nu!?...
Twee jongens die naar elkaar net hun liefde hadden uitgesproken, hulden samen in een grote stilte……
De beide lichamen stoomden nog uit. Het was stil
Buiten zong een merel………………… Binnen lagen twee jongbeminden innig in elkaar verstengeld. Eindelijk naar zo’n lange tijd……………..konden ze hun liefde aan elkaar uiten. Maar nu de buitenwereld de grote boze buitenwereld………nu nog even niet aan denken. Nu even alleen maar genieten van het moment.

‘Jan… ben je nog boven? Ben weer thuis……’

Ik schoot omhoog en keek met een paar grote ogen in die van Arend.

‘Ja, we komen beneden!’

‘Oké, dan zet ik even een bakkie. Is Arend er ook nog?’

‘Ja, we komen eraan, even de computer uitzetten.’

Snel vlogen we het bed uit en deden onze kleren aan. De kamer rook nog helemaal naar ons liefdesspel. Ik pakte de deo en spoot onder mijn oksels.
Arend ging ook met zijn armen omhoog staan en hij kreeg ook een lading. Maar ik was niet snel genoeg weg. Hij pakte me en ik werd getrakteerd op een innige tongzoen, die ik vol hartstocht beantwoordde.

‘Kom we moeten naar beneden. Wat zal moeders naar niet van denken.’

‘Nou gewoon dan we een computerspelletje speelden. Heel onschuldig hoor.’ Grijnsde hij. ‘Maar de pc heeft niet aangestaan en daarom hoef je hem ook niet uit te zetten. Haha.’

‘Maar wel het raam openzetten. Het meurt hier naar jonge hengsten.’

‘We moeten naar beneden, kom en stttt……….. mondje dicht.’

‘Was het zo spannend?’ vroeg mam.

‘Hoe zo?’

‘Jullie zitten toch met een paar rode koppen aan tafel alsof je marathon hebt gelopen.’

‘Jan wilde van mij winnen en dat lukte niet. Mijn raceauto was sneller.’

‘Ja maar jij sneed mij steeds de bocht af, zodat ik in de grindbak kwam.’

‘Tja Jan, dat is een kwestie van inzicht.’

‘Dat leer je zeker op de trekker.’

‘Nou ophouden met dat gekibbel en drink je koffie. Koekje?’

‘Kom, ik ga naar huis, ik moet het vee ophalen om te melken, vandaag helpt Martijn mee in de melkput, morgen ben ik weer aan de beurt. Of ga je ook mee? Dat is minder saai dan in mijn eentje. De koeien staan helemaal achter bij het spoor en dat is een behoorlijke tippel. De meesten komen vanzelf wel maar je hebt altijd een stel achterblijvers.’

‘Hoe laat ben je dan thuis met eten?’

‘Eten jullie warm of brood’

‘We hebben tussen de middag warm gegeten.’

‘Dan kan hij wel bij ons een paar boterhammen eten. Ik zeg het wel tegen mijn moeder en dan is het altijd goed.’

‘Heb je je huiswerk af Jan? En niet te laat maken vanavond.’

‘Ik heb alles af en morgen hebben we een rustige dag, hè Arend?

Die knikte.
De jongens zaten bij elkaar in de examenklas van het VWO en konden goed meekomen. Ze hielpen elkaar vaak, maar het huiswerk maken was vaak een fluitje van een cent. Straks examen, maar gezien hun cijfers zagen ze daar niet tegenop.

Ze pakten hun fiets en reden naar de boerderij.
Onderweg werd er niet veel gesproken. Ze keken elkaar aan en knipoogden heimelijk. Wat heerlijk was dat toch. Wat was er deze middag veel veranderd.

‘We moeten thuis zo gewoon mogelijk doen,’ zei Arend plotseling. ‘Martijn en ik voelen elkaar gewoonlijk heel goed aan. Vaak hebben we daar geen woorden voor nodig en ik wil dit voor hem verborgen houden. Dit is nu iets tussen ons. Snap je dat?’

‘Tuurlijk.’

‘Dat heeft niets met jou te maken, helemaal niets zelfs, maar geef me de tijd om daarmee om te gaan. Ik houd van jou en wil je daarom niet kwijt. We hebben op de boerderij plekkies zat om ons terug te kunnen trekken, maar we moeten bij Martijn geen argwaan wekken.’

‘Ik ben het helemaal met je eens. Ik ben er ook echt nog niet aan toe om uit de kast te komen. Ik wil eerst zeker zijn dat jij voor mij de ware bent. Ik wil de liefde met jou gaan ontdekken. Je bent voor mij ook de eerste.’

‘Twijfel je dan aan mij?’

‘Nee helemaal niet, maar die gevoelens zijn voor mij wel heel nieuw en ik wil dat samen met jou gaan ervaren zonder dat we last hebben van andere zaken waar we zelf geen invloed op hebben. Snap je?’

‘Helemaal, maar ik zal er moeite mee hebben je niet aan te raken en weg te zwemmen in jouw ogen.’

‘Ha,ha, doe normaal man. Martijn heeft precies dezelfde ogen. We lijken zoveel op elkaar dat de meeste mensen ons niet uit elkaar kunnen houden.’

‘Ik kan het wel en dan komt door jouw ogen. Die van jou zijn zachter, warmer, liever. Eigenlijk meer die van je moeder, Martijn iets meer van je vader, maar je moet jullie goed kennen, en dat doe ik nu wel na al die jaren’

‘Hou nou maar op, want nu weet ik waarom jij op mij valt en niet op mijn broer.’

‘Dat klopt. Jullie hebben nagenoeg dezelfde lijven en pikken, haha, dat weet ik lekker, alleen jouw blik is anders!’

‘Kom we zijn er. Stt……… voordat ze dat van ons horen.’

We zetten de fietsen tegen de stal en deden onze laarzen aan. Ik had hier mijn eigen laarzen en overal, omdat ik er zo vaak was. Dan hoefde ik niet altijd alles mee te zeulen.

‘Ben er zo weer, zeg even tegen mans dat je helpt met de koeien en dat je zo blijft eten.’

Weg was Arend.

Ik slenterde naar de melkstal. De eerste koeien kwamen al aangelopen. Die beesten hadden gewoon een klok in hun lijf.

‘Hoi, of kom je helpen melken?’ Martijn komt grijnzend de stal uit.

‘Een beetje, Arend vroeg of ik meeging de koeien op te halen bij het spoor vandaan, maar hij is naar huis om te zeggen dat ik blijf eten.’

‘Gezellig man, dan zien we elkaar zo. De eersten zijn al binnen. Ik zal ze de melkstal indoen anders gaat mijn vader zo weer zeuren.’

Arend kwam aanlopen en samen liepen we de wei in. Je kon zien dat de koeien iedere keer hetzelfde pad namen. Zo ontstond er een smal pad langs de weiden.
Het was toch zeker wel een kwartiertje lopen. We zeiden weinig. We waren beiden nog bezig om de middag op onze eigen manier te verwerken. Het was allemaal ook zo nieuw. Ik voelde nog de lippen op de mijne. Nog de tong in mijn mond, het zaad dat met golven tegelijk mijn mond in stroomde alsof we dat al tijden deden. En het nog maar de eerste keer. Een warme golf van wellust stroomde door mijn hete lijf. Mijn onvermoeibare pik werd stijf en ik legde hem recht.

Op dat moment keek Arend me aan. ‘Dacht je ook aan vanmiddag? En hij liet mij zijn stijve in zijn overal zien. Ik ook. Ben al weer zo geil als boter. Jij ook hè?’

Ik knikte en ging met mijn tong langs mijn lippen. We waren vlak bij het spoor, daar was een brede strook wilgentenen.

‘Kom mee. Hier even, hier kan niemand ons zien, ook niet vanaf de boerderij.’

‘Maar als er een trein aankomt dan.’

‘Dat gaat zo snel en dan staan we gewoon te kijken.’
Hij hield het puntdraad naar beneden en we verdwenen tussen de struiken.
We stonden nauwelijks stil en ik voelde zijn warme lippen al op de mijne. Onze spelende tongen vonden elkaar en de handen tastten over onze hete lichamen.
Geil jong en vol hartstocht.

‘Oh, wat heb ik hier naar verlangd.’

‘Ik kan er geen genoeg van krijgen lekker stuk van me.’

We knoopten onze broeken los en die vielen op de enkels.
Arend ging met zijn tong via mijn hals naar mijn tepel en beet daar zachtjes in. Het deed wel een beetje pijn, maar gaf een genotvolle sensatie dat ik tot in mijn ballen kon voelen. Nu ging hij verder. Met zijn tong speelde hij met mijn navel en zakte toen af naar mijn pik. Maar nee, in plaats daarvan nam hij mijn ballen in de mond en zoog daar aan. Ik stond te trillen op mijn benen. Ik pakte hem bij zijn haar en dirigeerde hem naar mijn stijve maatje. Hij nam deze in de mond en met de hand en begon hij langzaam te trekken, terwijl hij met zijn andere hand mijn ballen masseerde en met zijn tong mijn eikel beroerde. Dit had ik nog nooit meegemaakt. Een sensationeel gevoel van geiligheid en hartstocht maakte zich van mij meester en ik kreunde luid. Ik voelde dat mijn orgasme er aan zat te komen. Ik trok hem omhoog.

‘Nog niet, ik kom al weer bijna, ik wil eerst jou pijpen.’ en terwijl ik dat zei deed ik mijn laarzen en broek uit en ging voor hem zitten. Nu kon ik op mijn gemak van dichtbij die enorme paal eens goed bekijken. Ik deed de voorhuid naar achter en een natte roze eikel kwam te voorschijn. Ik likte met mijn tong langs het toompje en een siddering van genot schoot door Arends lijf. Wat een paal. Zeker wel 20 cm. Heerlijk en zachtjes begon ik te trekken terwijl ik de eikel in mijn mond nam. Met mijn andere hand kneedde ik de reusachtige ballen in zijn satijnzachte zak. Arend begon te kreunen. Ik voelde aan zijn pik dat hij op het punt stond klaar te komen.

‘Ga door,’ kreunde hij, ‘ga door ahhhh ahhhh.’
Zijn stijve pik zwol nog meer op. Wat een joekel en plotseling voelde ik het zaad naar boven komen. Ik schoof mijn mond er zover mogelijk omheen om de geile golven op te vangen. Ik slikte het direct door en de smaak was heerlijk.
Het was me vanmiddag al opgevallen dat ons zaad hetzelfde smaakte. Lekker zaad van gezonde jonge kerels.

Toen hij helemaal was leeggezogen trok hij me op.

‘Schat ik houd van je, nu ga ik jou verwennen.’ Daar was echter niet zoveel meer voor nodig. Mijn eikel verdween tussen zijn zachte lippen. Hij zoog heerlijk. Een gevole van lust en sensatie trok door mijn lijf. En naar een paar rukken spoot ik ook zijn mond vol. Maar hij bleef doorzuigen tot de laatste druppel toe. Hijgend liet hij mijn paal los en kwam voor me staan en kuste me.

‘Schat ik houd van je.’

‘En ik van jou. Dit gaan we dus veel vaker doen.’

‘Zeker weten heerlijk.’

‘Kom we moeten de koeien opdrijven.’

We keken in de wei en zagen dat ze allemaal op weg waren. Wij liepen er achteraan. Beiden genietend wat deze dag ons allemaal had gebracht.
Maar hoe moet dat nu verder. Daar nog maar niet aan denken. Eerst samen genieten en elkaar lichamelijk leren kennen. Daar waren we het samen roerend over eens. Maar we mochten niet te veel opvallen.

‘Keep distance,’ zei ik grinnikend.

‘Maar niet als we alleen zijn.’

‘Dan hoe closer, hoe beter.’

Grinnikend kwamen we bij de boerderij aan. Daar stond Martijn bij het hek.

‘Wat lopen jullie daar te gniffelen. Een binnenpretje of mag ik meegenieten. Aan jullie rode koppen te zien is er wat gebeurd.’

‘Klopt,’ zei Arend spontaan. ‘In de bosjes stond een vrijend stelletje en daar hadden we het over.’

‘Kon je zien wie?’

‘Ja, een oude bekende van je.’

En in één klap was de grijs bij Martijn van z’n gezicht af.

‘Hoezo een oude bekende: Angela?’

‘Nee man, ik bedoelde het als grapje. Het waren twee onbekenden die langs de lijn daar naar toe gelopen waren. Ze dachten dat ze daar stilletjes hun gang konden gaan maar hadden niet op veehalende boeren gerekend. Maar waarom noemde jij Angela?’
En hij keek zijn broer vragend aan.

‘Dat flapte ik er zomaar uit. Ook een grapje.’

Hij draaide zich abrupt om en liep met een rode kop weer de stal in.

‘Oei, daar raakte ik een gevoelige snaar.’

‘Ik zei toch dat hij gek op haar was! Ik snap ook niet dat dat nog niets is tussen hen. Een blinde kan zelfs nog zien dat ze meer voor elkaar voelen dan gewoon vrienden. Maar wil er niets over zeggen. Jij ook met je bekenden. Hij is nu boos of van slag.’

‘Ja, en daar was ook nog geen woord van gelogen haha. Hij moest eens weten. Ik hoop dat hij net zo gelukkig wordt als ik me nu voel.’

‘Kom, wij hebben onze klus geklaard we gaan naar binnen. Pa en Martijn melken af dan doen wij even een bakkie bij moeder. Dat vindt ze gezellig.
‘Maar geen argwaan wekken.’

‘Keep distance’