Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Datum: 23-07-2014 | Cijfer: 8.2 | Gelezen: 11998
Lengte: Lang | Leestijd: 27 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Vakantie,
Ik was bloednerveus toen Huib me meenam voor een kop koffie naar het restaurantje van zijn camping. (lees ‘Je komt als geroepen 1’ voor wat er aan vooraf ging)

‘Wat heb ik gedaan!’ schoot door mijn hoofd. Ik had zomaar, zonder na te denken mijn hulp aangeboden bij Huib zijn administratie.

Ik was voor het eerst van mijn leven op vakantie en ik had ’s nachts het genot ontdekt dat mijn kut me kon geven. Een overweldigend gevoel dat me helemaal uit mijn evenwicht bracht. Hoewel heel lief dat ze me hadden meegenomen op hun vakantie voelde ik mezelf toch te veel bij mijn zus Jans en haar man Frank. Ze wilden steeds rekening met me houden, terwijl ik merkte behoefte te hebben om op mezelf te zijn.

Dat ik verbrand was door de zon, was achteraf bezien een geluk bij een ongeluk. Ik had daardoor een goede reden om alleen in de schaduw op de camping achter te blijven.

Huib, de campingbaas die ik als een van zijn vele bezoekers ontmoette had meteen een grote aantrekkingskracht op me, al was dat onbewust en wist ik bovendien zonder enige twijfel dat zo’n mooie man een saai muurbloempje als ik, niet zou zien staan. Huib was zo’n man die om iedere vinger vijf mooie vrouwen zou kunnen winden. Ik maakte me geen enkele illusie, sterker nog ik dacht er niet eens aan, dat hij belangstelling voor mij zou kunnen hebben, behalve dan dat ik een gast was op zijn camping.

In mijn onderbewustzijn voelde ik dat mijn verlangen naar veiligheid en zekerheid door al mijn twijfels woorden waren die in geen enkel opzicht een leidraad voor Huib waren. Maar kennelijk begon ik door te krijgen dat ik met dat verlangen zelf ook niets mee opschoot en maakte hij me daardoor extra nieuwsgierig.

Ik zag hem ploeteren met zijn administratie, toen ik een ijsje kwam kopen. En zonder er bij na te denken bood ik mijn hulp aan. Het was een onderwerp waar ik toevallig wel veel vanaf wist en zelfvertrouwen in had, ook al was ik ooit zo dom geweest ontslag te nemen toen ik mijn ouders ging verzorgen.

‘Meen je echt wat je zei?’ vroeg Huib op onderzoekende toon.’ ‘Verveel je je hier zo, dat je iets om handen wil hebben. ‘Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat iemand administratief werk leuk vindt en op zijn vakantie ook nog gaat doen?’ Hij zette de koffie voor mijn neus. Ik had meteen spijt van wat ik er uit geflapt had. Want hij legde meteen de vinger op de zere plek.

Terwijl anderen van vakantie genoten, zocht ik naar iets wat met een vakantiegevoel niets te maken had.

‘Had je een leuke vakantie, Joke?’ ‘Ja geweldig! ik heb de administratie van iemand bijgewerkt.’ Duidelijker kon het niet zijn dat ik een saai en kleurloos leven leidde.

Ik kreeg een rood hoofd en wist niet goed wat te zeggen.

‘Je bent hier alleen hè? en je voelt je eenzaam? Laat me raden, iemand vond dat jij toe was aan vakantie, omdat je vriend er van door is met een andere vrouw of zoiets, en heeft je daarom meegenomen. En eenmaal hier voel je je het vijfde wiel aan de wagen en heb je heimwee.’

Ik was kennelijk een open boek voor Huib. Zonder mijn situatie echt te kennen wist hij redelijk goed wat voor vlees hij in de kuip had.

Met trillende handen pakte ik mijn kopje op en morste de helft op het schoteltje.

‘Sorry, ik had het niet moeten aanbieden’ zei ik en ik wilde opstaan. Het huilen stond me nader dan het lachen.

Huib pakte mijn hand vast. ‘Zo aan je te zien, zit je vast heel veel dwars. Ik ga er niet over, maar neem het leven niet te zwaar en probeer er van te genieten.’

Ik kon de tranen ineens niet meer tegenhouden. Als ik op mijn leven terug keek had ik nog nooit genoten. Altijd was er wel angst of zorgen of waren er dingen die ik altijd voor anderen moest doen. Nu ik voor het eerst echt op mezelf kwam te staan wist ik het even niet meer.

Huib riep vanuit het restaurant naar iemand om de receptie over te nemen.

‘Vertel Huib eens wat er mis is. Ik kan goed luisteren. ik ben hier de burgemeester en maatschappelijk werker tegelijk.' s morgens maak ik ook nog de toiletten schoon knipoogde hij ter relativering.'

En of het zo moest zijn, zat ik ineens op mijn praatstoel. Ik vertelde over mijn rotjeugd, mijn broer en de zorgen voor mijn ouders. Dat ik er nu alleen voor stond en dat ik spijt als haren op mijn hoofd had dat ik gestopt was met werken en dat ik het nu even niet meer wist en me te veel voelde bij mijn zus en haar man.

‘Je weet in ieder geval dat je zo niet verder wilt’ zei Huib. ‘Dat is een heel goed begin. Hou dat vast.’

‘Ik denk dat ik het milieu waar je uit komt goed ken. Ik snap je worsteling. Het is verstikkend voor veel mensen. Ik kom ook uit een gezin waar ik me niet gewaardeerd voelde. Stop met jezelf aan te praten dat jij er niet toe doet. Begin eens met van jezelf te houden. Waarom zou een ander het doen als je dat niet eens van jezelf doet? Ik vind het heel moedig dat je zo spontaan zei dat je me kon helpen met mijn administratie.‘

Ik keek hem onzeker aan. Maar wat hij zei klonk was serieus en rustgevend.

‘Zeg Joke was het toch? Joke, ik ben op zoek naar iemand, waarvan ik dacht die niet te kunnen vinden en ineens bied jij je aan, dat gebeurt niet zo maar volgens mij.’

Nu vertelde Huib over zichzelf. Hij had deze camping met zijn zus overgenomen, maar die was na drie jaar teruggekeerd naar Nederland, met een man die ze op de camping had ontmoet. Zij deed altijd de administratie. Haar opvolger, een Spanjaard, had de kantjes er van afgelopen en die had hij onlangs ontslagen. Maar het groeide hem boven het hoofd. ‘Ik weet niet wat er op dit moment binnen komt en wat er uit gaat zei hij heel eerlijk. Ik kan wel hulp gebruiken. Zo te horen heb je er verstand van, maar wil je het ook echt?’

Iets meer op mijn gemak zei ik, dat ik in een paar dagen misschien wel een overzicht voor hem kon maken. Ik hield een slag om de arm omdat ik geen Spaans sprak.

‘Wat kost me dat?’ vroeg Huib zakelijk.

‘Ehh… niks.’ zei ik. ‘Misschien is het een manier voor mij om er weer in te komen.’

‘Onacceptabel!’ zei Huib. ‘Niemand werkt hier voor nop.’

Hij stelde voor om de kosten van de camping kwijt te schelden en daar was ik wel blij mee, omdat ik zo iets terug kon doen voor mijn zus.

Huib gaf me een hand. ‘Meid, ik weet niet hoe het komt maar ik krijg hier een goed gevoel bij. Kun je morgen om negen uur?’

Zijn ogen gleden weer langs mijn tieten. En hij keek weer dwars door me heen toen hij me aankeek.

‘Ik zal er zijn’ zei ik en ik ging weg.

Mijn hart bonkte in mijn keel toen ik terug liep naar de caravan en mijn tent. Volkomen onverwacht had ik iets gedaan waar ik mezelf nooit toe in staat zou hebben geacht als ik er over na had gedacht.

‘Wat kijk jij enthousiast? ‘ zei Jans, toen ze samen met Frank terugkwam van een uitstapje naar Sevilla. Met lichte opwinding vertelde ik wat ik had afgesproken. Jans keek me ongelovig aan. ‘meid je bent voor het eerst op vakantie’ zei ze. Je gaat toch niet werken!’

Ik zei dat het misschien voor een paar dagen zou zijn en dat ik er geld mee verdiende en dat ze de camping niet hoefden te betalen.

‘Onzin’ zei Jans. Ik ga wel eens praten met die Huib. Volgens mij is het een profiteur.’

‘Dat laat je’ zei ik ineens fel. ‘Ik zal toch een keer mijn eigen boontjes moeten doppen.’

Jans stribbelde nog even tegen, maar zag aan me dat ik het meende.

‘Mooi!’ zei Frank. ‘Jook, laat je door niemand de kaas van je brood af eten! Jans, dit zijn onze zaken niet.’

‘Maar… ‘ stribbelde Jans nog even tegen. ‘Niks maar!’ Jij gaat niet over Jokes beslissingen’ zei Frank streng.

We gingen uit eten en zowaar er verscheen een glimlach op mijn gezicht. Ik nam een glaasje wijn extra. Terug in mijn tentje, kroop ik voor het eerst helemaal naakt in mijn slaapzak. Ik was trots op mezelf. En als vanzelf begon ik met mezelf te spelen. Ik kneep in mijn tepels en stopte de steel van mijn haarborstel weer in mijn kut. In mijn fantasie kwam Huib weer langs. Ik dacht aan de manier waarop hij me aangekeken had en hoe hij had voorkomen dat ik was weggevlucht. Ik leunde op mijn schouders en duwde mijn bekken omhoog en kreeg een heftig orgasme en weer kon ik een kreun niet onderdrukken.

Uit de caravan klonk gelach. Jans en Frank wisten wat er gebeurde. Niet veel later hoorde ik hun gebonk dat mijzelf zo geïnspireerd had. Maar het was gekgenoeg een taboe voor ons om er over te spreken.

Om drie uur ’s nachts werd ik wakker en ging ik naar het toiletgebouw om te plassen. Ik hoopte het Duitse stel weer te horen, maar dat zou wel heel toevallig zijn geweest.

Maar ik kon het niet laten om met die gedachte in mijn hoofd weer met mezelf te spelen.

Ik plantte mijn voeten tegen de deur, nam mijn clit onder handen en kreeg een heerlijk orgasme en ging voldaan terug naar mijn tent.

Om klokslag negen uur de volgende ochtend stond ik bij de receptie. Huib begroette me. ‘En? je hebt je nog niet bedacht?’

Ik knikte en lachte verlegen.

We begonnen met koffie en Huib kwam snel ter zake. Achter de receptie was een kantoortje. Daar stond de hele administratie in ordners. Er stond ook een computer voor reserveringen. ‘Ik zei hem dat ik niet goed op de hoogte was van de nieuwste computerprogramma’s. Ik realiseerde me op dat moment dat ik gewoon een aantal jaren stil had gestaan in mijn ontwikkeling. Maar Huib draaide het om: ‘Dan weet je in ieder geval meer dan ik.’

‘Als je me nodig hebt laat je maar weten.’ Je spreekt geen Spaans, en ik ken ook niet alle boekhoudtermen. ‘Misschien moet je het dan maar even Googlen als je er niet uitkomt of anders vraag je het maar aan Pablo. ‘Pablo was een werkstudent die op de camping werkte.’

En zo ging ik aan de slag in een berg papier die een complete chaos was en je nergens een administratie kon noemen. Zelfs de spreekwoordelijke schoenendoos ontbrak. Ik trok een kast open en een ongesorteerde stapel papier vel op de grond.

Het eerste wat ik daarom deed was alles zo veel mogelijk ordenen in stapeltjes. Met rekeningen, met inkomsten en uitgaven Daarna ging ik ieder stapeltje weer uitsplitsen in subrubrieken. Huib had niet zoiets als een grootboek met codes. Alles leek werkelijk op een grote hoop te komen. Er was geen planning, geen afschrijving van apparatuur. Helemaal niks. Het verbaasde me niet dat hij er niet meer uitkwam. Het leuke van werken met cijfers vind ik altijd dat je met enige handigheid en ervaring als vanzelf overzicht krijgt. Het was nog allemaal op papier, maar al snel had ik vijftien verschillende posten uitgesplitst waarop inkomsten en uitkomsten geboekt konden worden. Ik maakte krabbels en notities en zowaar ik voelde me voor het eerst sinds lange tijd weer nuttig en in mijn element.

Ik schatte in dat ik met drie dagen hard werken een overzicht zou hebben en een systeem om de boekhouding bij te houden. Al twijfelde ik dat Huib dat zou doen of kunnen.

De tijd vloog om en Huib zei dat ik het vandaag om twee uur maar voor gezien moest houden. ‘Tijd voor een siësta’ zei Huib. ‘Veel te warm om te werken.’

‘Ik zei dat ik nog wel door wilde gaan, maar dat verbood hij me.’

‘Doe rustig aan, je helpt me zo al enorm.’

‘Om tien voor twee’ zei ik dat ik één stapel nog even door wilde werken en dan weg zou gaan.’

‘Ik zag hem twijfelen en even later snapte ik waarom.

‘Hij keek op zijn horloge.

‘Nu trek dan zometeen de deur maar achter je dicht, dan zie ik je morgen weer.’

Door het raam van het kantoortje zag ik een vrouw bij de balie van de receptie staan. Ze was een jaar of veertig en ze kwam overduidelijk voor Huib. Ze was knap en had een brutale kop en ze was luchtig en sexy gekleed. Haar gebruinde tieten bungelden trots en uitnodigend in haar laag uitgesneden strakke truitje.

Ze keek Huib indringend aan. ‘Ga maar vast naar boven hoorde ik Huib zeggen, dan hebben we het er daar wel over, ik kom er zo aan. Ze liep langs hem heen naar de trap en in het voorbij gaan liet ze haar hand langs zijn kruis glijden. Ze keek hem geil en verwachtingsvol aan terwijl ze knipoogde en langs haar lippen likte en iets in Huibs oor fluisterde. Het wond hem duidelijk op.

Ze had een nauwsluitende short aan die haar mooie stevige billen accentueerden. Om haar mooie gebruinde benen had ze ter hoogte van haar enkel een gouden kettinkje. De nagels van haar handen en blote voeten in mooie hooggehakte sandalen waren rood gelakt. Haar blik gleed even uitdrukkingsloos langs me heen alsof ik een onderdeel van het interieur was.

Dat was mijn eerste kennismaking met Sandra.

een par dagen later lag ik met haar in bed, maar dat kon ik toen nog niet bevroeden.

Huib keek snel om of ik misschien iets gezien had. Maar ik keek snel in de rekeningen. Ze kwam duidelijk niet voor een ijsje of iets anders. Het was me meteen duidelijk dat die twee iets met elkaar hadden.

Maar ik had geen reden om jaloers te zijn. Dat kwam gewoonweg niet in me op. Ik kon gewoon niet in de schaduw staan van Huub, laat staan deze vrouw.

Huib werd wat ongedurig en keek twijfelend in mijn richting. ‘Stop nu maar, ga morgen maar verder’ zei hij.

Ik zag de bobbel in zijn broek en een stroomstoot ging door mijn kut. Ik slikte en voelde hoe mijn tepels hard werden.

‘maar met tien minuten ben ik klaar’ zei ik naïef en oprecht. Huib twijfelde.

In het Spaans vroeg hij aan Pablo om te wachten en om dan af te sluiten. Hij legde zich bij mijn antwoord neer en ging aarzelend naar boven.

Maar Pablo begreep het verkeerd of ik hem, zo zou ik merken. Want terwijl ik de laatste hand legde aan mijn stapel en aantekeningen keek hij me vragend aan en wees naar buiten.

Ik knikte niet begrijpend ja. Pablo ging naar buiten en deed de deur op slot.

Achteraf bleek dat hij in de veronderstelling was dat ik besloten had om door te werken.

Na drie minuten liep ik het kantoortje uit naar de voordeur en wilde naar buiten gaan. De deur ging niet open. Shit wat nu? dacht ik. Ik stond even na te denken.

Ik hoorde uit het trapgat duidelijk de stemmen van Huib en de vrouw.

‘Zijn we nu eindelijk alleen? ‘ zei de vrouw met een Rotterdams tongval.

'Ja ze zijn weg, we hebben wat mij betreft tot half vijf, of komt Kees eerder terug.’

‘Kut!, maar een paar uur! Nee, Kees is zoals gewoonlijk zeevissen en ik verveel me hier weer te pletter. Ik ga alleen mee voor jou hier naar toe, en nu hebben we maar een paar uur! Toen je zus hier nog was hebben we twee dagen geneukt. ’

‘Lieve San, sletty van me’ kom dan ook niet in het hoogseizoen. Ik ben nu te druk dat weet je.’

‘Kees kon niet later vanwege zijn werk. Ik ben de hele heenreis nat van je geweest weet je dat! Ik kom zoveel te kort. Jij bent de enige die me bevredigd dat weet je toch?

‘Stel je niet aan, je bent gewoon een geil loeder! Ik wed dat als je zin hebt, gewoon met je blote kut voor de caravan gaat zitten. Zo heb je mij ook gestrikt.’

Dat deed ik alleen bij jou’ Ze lachte luid.

‘Wie was die tuttebel op kantoor? Zeker een vriendinnetje van je zus om de boel te controleren?’

‘Zeur niet. Nee, Joke is een Refo vrouwtje, voor het eerst op vakantie, die ontdekt dat de wereld anders in elkaar zit dan haar altijd is voorgehouden. Ze heeft verstand van geld en ze lijkt me eerlijk. Ze helpt een paar dagen mee.'

Je gaat haar toch niet neuken hè? Ik heb niet voor niks tweeduizend kilometer met een natte kut gereden. Ach wat zeur ik, ze is je type helemaal niet. Zag je die schoenen? het leek wel of ze hier voor de avondvierdaagse is. Zo degelijk.’

'Misschien houd ik daar wel van?’

‘Jij? dan heb je een zonnesteek! Weet ze eigenlijk wel, dat ze op camping Sodom en Gomorra terecht is gekomen? Het lijkt iedere keer dat ik hier kom of iedereen geiler wordt. Kees en ik zijn er nu drie dagen ik had zeker al vijf keer kunnen neuken als ik had gewild.’

‘Wat let je? je hoeft je voor mij niet in te houden, dat doe ik ook niet. Dat weet je.’

Je hebt gelijk, er wordt wat afgeneukt. Het lijkt wel of mensen het opsparen voor de vakantie. Maar meestal heb ik het goed in de smiezen wie waar thuis hoort. Joke staat met haar zus op het gezinsveld, dus daar zal ze er denk ik weinig van merken’ zei Huib.

‘Kijk maar uit, dat soort types kan ineens het licht zien. Ik heb ook zo’n vriendin in Schiedam. Ze was zo fijn als gemalen poppenstront tot haar kerel haar liet zitten. Tegenwoordig is ze zo geil dat ze zonder fietszadel naar haar werk fietst.’

Ze schoot weer in een ongegeneerde lach.

Zeg, bijdehandje wat denk je wel, dat ik mijn snikkel in iedere kut stop?

'Ja, dat denk ik, dat eet ik eigelijk wel zeker.'

'Ze heeft veel meegemaakt let op je woorden.’

‘En trouwens, ze ziet er misschien degelijk en onzeker uit, maar ze mag er zijn. Ik wed dat als ze jouw kleren zou dragen dat ik er wel eens heel anders over zou kunnen denken.’

'Kansloos schatje, zoals ik jou pijp is er geen tweede.'

Ineens klonk ze hees. Wanneer doe je broek nu uit, daar kom ik voor.’

‘Doe je best zei Huib.’

Even was het stil.

‘Ohh wat is hij lekker nat. Hij heeft me zo gemist kreunde 'San' nu geil.

slet dat je bent’ hijgde Huib.

‘Nu zal je hem voelen ook.’

Hij deed iets en kreunde. Even later proestte de vrouw en zei: vuile schoft dat je bent, ik stikte bijna.'

‘Vertel eens wat nieuws, jij hebt leiding nodig’ zie Huib zwaar hijgend en kreunend.

Hier sprak duidelijk niet 'de burgemeester', laat staan een maatschappelijk werker of de schoonmaker. Ik was verbijsterd, maar mijn lichaam stond in vuur en vlam.

‘Geile kut. dat je bent! Je vent belazeren, je leert het ook nooit. Hij petste op haar billen.’

‘Ja geef me er maar van langs. Hij is impotent, ik moet toch wat?’ zei San kreunend.

‘Naai me dekhengst van me! alsjeblieft! Ik heb een jaar lang moeten vingeren. Jij bent de enige die weet wat ik nodig heb.’

Ahhhh! Ploert dat je bent. Durf je wel een eenzame vrouw. Ahhh kut! Jaahh... wat heb ik dit gemist’

‘Bek dicht en neuken’ zei Huib opgewonden.

Er klonken weer petsende geluiden alsof hij haar sloeg.

‘Auww auww auww. Gevolgd door Ohh ja schatje! leef je uit! Geef Sandraatje maar straf.

Er klonken ritmische en soppende geluiden. ‘Knijp in mijn tieten. Knijp in mijn tieten! geef me straf omdat ik godverdomme stout ben! Ik kan het met jou gewoon niet laten!

Auuwww Godverdomme vuile ploert, wat ben je gemeen. ‘Jahh dieper DIEPER! Ik leef weer! Ohh jaaaaah Ik kom ik kom, ik komm Godverdomme ik KOMMMMMMMMMMM!

Huib pompte nog even door en hijgde zwaar en met een oerkreet kwam hij ook klaar.

En daar stond ik versteend en gebiologeerd te luisteren naar een uitspatting waar ik niet bij had horen zijn. Mijn hand was automatisch onder mijn jurk geschoven in mijn slipje naar mijn natte clit. Ik kwam klaar ook al probeerde ik het te onderdrukken. Ik stootte een map van de balie van de receptie af en kon wel door de grond zakken.

‘Godverdomme er is iemand beneden!’ zei Huib. Met alleen zijn t-shirt aan en een half stijve natte glimmende pik kwam hij even later de treden af.’ Ik had mijn jurk net recht getrokken

‘Sorry, sorry sorry’ zei ik in paniek. Ik wilde weg, maar Pablo had de deur op slot gedraaid.

‘Ik heb niks gezien of gehoord.’

Ik keek Huib angstig aan. Ook Sandra kwam de trap af en keek me indringend aan.

‘Zeg troel, jij houdt je bek hierover hè? Als Kees dit hoort zijn de rapen gaar.’

‘Ik wil weg’ zei ik. ‘Ik hoor hier niet te zijn.’

Het huilen stond me nader dan het lachen.

‘Ik vind het lullig voor je sorry, ik wilde je niet kwetsen’ zei Huib.

‘Wat lul jij nou?!’ zei Sandra die zich er mee bemoeide. ‘Kwets je iemand omdat je met mij neukt. Het moet niet veel gekker worden!’

‘Houd jij je bek eens even dicht’ zei Huib.

‘Ik snap het als je morgen niet meer komt, maar ik zou het wel jammer vinden. Ik hoop dat je mijn excuus aanvaardt.’

Ik durfde hem niet goed aan te kijken, of ik wilde of niet, maar mijn blik gleed langs zijn inmiddels slappe pik, waar een klodder geil aan hing.

Sandra wilde weer wat zeggen, maar Huib legde zijn hand resoluut op haar mond.

‘Kan ik het goedmaken?’ vroeg Huib.’

‘ik wil weg’ zei ik wanhopig. Even later liep ik naar buiten, in mezelf gekeerd naar mijn tent. Geschokt van wat ik had meegemaakt.

Maar ik kroop in mijn tentje en speelde al snel weer met mijn kut vanwege de opwinding ook la voelde ik me zeer ongemakkelijk. Ik durfde Huib niet onder ogen te komen.

Toen Jans tegen de avond terug kwam, zag ze dat er iets met me gebeurt was, maar ik wilde niet zeggen wat.

‘Morgen ga je met ons mee op stap. Ik zal die Huib eens op zijn plaats zetten. Je bent hier met vakantie. Wat denkt hij wel, vieze macho!’

‘Dat doe je niet zei ik krachteloos. Ik moet mijn eigen boontjes doppen.’ Ik ging die avond vroeg slapen. De komkommer die ik had om schijfjes op mijn verbrandde huid te leggen deed die nacht heel andere dienst. ik dacht aan huib die ik met zijn grote pik de trap af had zien stormen.

Ik neukte mezelf met een hand als een bezetene terwijl ik met de andere met mijn klit en tepels speelde en ik telkens de gebeurtenis herbeleefde waar ik niet bij aanwezig had horen te zijn.

‘Wat ze over me gezegd hadden klopte gewoon. Ik was een refotrutje en voelde me er totaal niet door gekwetst. En wat Huib en Sandra met elkaar deden, had me tegelijk geschokt maar ook vreselijk opgewonden.

‘s Morgens werd ik wakker met een schrale kut omdat ik bijna de hele nacht gevingerd had. Ik verbood bij het ontbijt Jans om er zich mee te bemoeien. ‘Ik maakte de smoes dat me de eerste dag erg was tegen gevallen, omdat ik had gemerkt er zo lang uit te zijn. ‘Vandaag zou het vast al beter gaan.’

‘Ik ben het er niet mee eens’ mokte Jans, maar ze schikte zich. Om half tien vertrokken ze voor weer en excursie.

Onzeker en angstig, met knikkende knieën liep ik om tien uur twijfelend naar de receptie. Hoe dichter bij ik kwam, hoe sterker ik de neiging had om te draaien. Maar ondanks mijn onzekerheid zette ik door.

Huib zat achter de balie. Hij keek me onzekere en verrast aan.

‘Ik had je echt niet meer verwacht’ zei hij. Ik vond het zo lullig.’

‘Ineens moest ik overgeven en kotste ik de hele balie onder.

‘Ik wil niet meer bang zijn’ stamelde ik, en ik begon weer te huilen. ik was boos op mezelf. Ik vond mezelf een enorme jankbek.
Trefwoord(en): Vakantie, Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...