Ik kon wel door de grond zakken toen ik kotsend en jankend in de receptie van Huibs camping stond (wat er aan vooraf ging lees: Je komt als geroepen 1 en 2).
Ze zeggen wel eens dat juist tijdens vakanties de verborgen stress bij mensen naar boven komt. Ik voldeed helemaal aan die uitspraak. Ik stond op een kantelpunt in mijn leven en ik wist totaal niet hoe er mee om te gaan.
Ik was bang. Bang voor andere mensen en bang voor mezelf, voor wat er zich in mijn hoofd aan het afspelen was en wat ik niet meer eg kon stoppen. Ik had seks ontdekt – alleen nog maar met mezelf – maar het voelde totaal niet comfortabel.
Waarom? omdat ik geen controle had. Als een orgasme door mijn lijf golfde had ik geen vat meer op mijn eigen lichaam of gedachtes. De zonde - ja zo dacht ik! - nam het over. En controle en behoefte aan zekerheid was wat me op de en of andere manier had doen overleven in een leven waarin ik totaal ongelukkig was geweest.
De puinhoop die ik in een oogopslag zag, die de administratie en boekhouding van Huib was, greep ik intuïtief aan om weer een beetje grip te krijgen omdat ik dan mijn gedachten kon verzetten. Achteraf bezien was het helemaal niet moedig of zo, maar veel meer iets dat me bekend voor kwam en waarvan ik wel het zelfvertrouwen in had dat ik er iets mee kon.

Het was een anker in een ongewone situatie voor mij: een kampeervakantie in een voor mij totaal vreemde en oncomfortabele omgeving, die me alleen maar onzekerder maakte.
En mijn zus Jans was gewoon benauwend, ook al bedoelde ze het goed. Ze had twintig jaar niet naar me omgekeken, maar zich vanuit schuldgevoel daarover ineens over me ontfermd. Ze was en is degelijk, maar juist die degelijkheid beklemde me zelf zo, al kon ik dat toen nog niet zo onder woorden brengen.
‘Schuldgevoel!’ dat verdomde altijd maar aanwezige schuldgevoel! waar mijn jeugd van was doordesemd, het hing als een molensteen om mijn nek en natuurlijk ook bij Jans. Ook al gold voor haar dat ze er zich door te verhuizen naar het noorden het meeste van los gemaakt.
Ik schaamde me voor mezelf, voor wie ik was. Niets aan mij deugde, had ik altijd gehoord. En dat alles onderging ik voor een zogenaamd leven na de dood, om maar niet in de hel terecht te komen terwijl me tegelijk werd ingeprent dat ik daar door wie ik was maar niet al te zeker van moest zijn.

Als ik er aan terug denk, hoe dat me in mijn greep gehouden heeft, krijg ik het soms weer benauwd.
Maar goed, ik schrijf dit verhaal niet om te vertellen hoe ik de hemel en de hel uit mijn leven bonjourde, omdat ik het belangrijk vond om zelf eerst maar eens iets in het hier en nu van het leven te gaan maken. Nee, ik schrijf dit verhaal over mijn seksueel ontluiken. Dat is wat ik immers met mijn vriendin Miranda afgesproken heb. Volgens haar is mijn verhaal inspirerend voor andere vrouwen. (bedankt voor de leuke reacties trouwens op deel 1 en 2)
Zoals ik me nu gedraag is het vast overcompensatie van een triest verleden.
Ik denk nu iedere dag aan seks, misschien wel om de schade in te halen. Maar als ik een goede beurt krijg van een vent die mij versiert of ik hem, is het niet alleen lekker, het schenkt me ook zelfvertrouwen.
Denk nu niet dat ik daarmee wil zeggen dat iedere vrouw maar met iedere kerel het nest in moet duiken. Wat jij doet moet je zelf weten. Ik weet wel dat seks voor mij een enorme energiebron is geworden, waarbij je moet luisteren naar wat je lichaam verlangt en moet doen waar je geest nieuwsgierig naar is.

Ja echt waar, ook ik was jong een nieuwsgierig meisje en geen preutse frustro. Ik ben niet altijd totaal seksloos geweest. In die schaarse momenten dat ik me aan de controle onttrok van thuis speelde ik ook spelletjes met vriendjes en vriendinnetjes. Op een jeugdkamp van de kerk zag ik met een vriendinnetje een eerste ‘piel’ en lieten we ook naar onze ‘spleetjes’ kijken waar de eerste hartjes op verschenen. Ja, zo onschuldig achteraf, maar we werden betrapt, en ik was gevoelig voor alle verwijten en schuld die me werd aangepraat. Ik had, zo werd mij voorgehouden, iets vreselijks zondigs gedaan en kroop steeds verder in mijn schulp vanuit de schaamte die me werd ingepalmd. Als klap op de vuurpijl wilde mijn broer me een paar jaar later verkrachten en na de verwijten die ik daar nota bene over kreeg, deed ik de deur naar mijn gevoelens en verlangens definitief op slot en gooide de sleutel weg.

Maar hier in de brandend hete zon en tijdens de zwoele nachten in een vreemd land in een oncomfortabele tent, begonnen de scharnieren daarvan te piepen en te rammelen.
Ik had tegen wil en dank de geneugten van mijn kut ontdekt en of ik wilde of niet: ik kon er niet meer vanaf blijven. Het stormde in mijn hoofd, want alle zekerheden die ik had opgebouwd door me af te sluiten wankelden. Ik had bovendien een man ontmoet, die me uit mijn evenwicht bracht, zonder dat ik hem kende, laat staan mezelf illusies maakte. Hooguit heimelijk. Een verlangen dat je hebt, maar waarvan je weet dat het te hoog voor je gegrepen is.
Het maakte me gespannen en stressvol. Ik wist dat mijn leven anders moest, maar ik wist niet hoe. Het bidden had ik na de dood van mijn ouders al afgezworen en ik begreep ook wel dat ik het helemaal zelf moest doen nu ik eigenlijk voor het eerst op eigen benen kwam te staan. Maar om je angst en schaamte te overwinnen die je in ruim twintig jaar hebt opgebouwd was een hel voor me.

Ik was helemaal uit het veld geslagen toen ik twee mensen luidruchtig en schaamteloos had horen neuken. In paniek was ik weg gegaan. Waarom eigenlijk?
Omdat het zo’n spiegel was voor de kleurloosheid van mijn eigen bestaan.
Ik forceerde mezelf ondanks mijn angsten door toch naar Huib terug te gaan na wat er de dag ervoor gebeurt was. Hij maakte me nog onzekerder. Zo aardig als hij in de omgang was, zo hard en ruig leek hij als hij seks had. Hij leek in mijn onervarenheid een heel andere persoon. Ik had het niet gezien, maar wel gehoord maar ik kon het niet plaatsen. ‘De vrouw, die Sandra, die liet zich slaan door hem en ze vond het nog lekker ook!

Ik was in totale verwarring, maar ik lag wel mezelf de hele nacht te vingeren terugdenkend aan wat ik had gehoord. En ik droomde van de grote druipende pik van Huib waar ik maar moeilijk mijn ogen van af kon houden toen hij de trap was afgestormd toen ik wat omgegooid had op kantoor in al mijn klunzigheid.

Met angst en beven stapte ik de volgende ochtend toch weer binnen bij de receptie. De spanning werd me al snel te veel en ik kotste over de balie.
‘Meisje meisje’ zei Huib, probeer toch te ontspannen, je loopt jezelf voorbij. ‘Ga even zitten in het kantoortje. Dan ruim ik de boel even op. ‘Wil je een glaasje water?’
Hij was de beminnelijkheid en rust zelve. ik keek naar zijn handen en dacht aan de klappen die hij er gisteren mee uitdeelde.
‘Sorry’ zei ik even later jankend, ik schaam me zo, ik moet me niet zo aanstellen.’
‘Je stelt je helemaal niet aan’, er zit alleen heel veel opgekropte stress in jou. En schaam je nooit voor jezelf.’
Ik kreeg vervolgens een verhandeling over wat hij soms op de camping meemaakte die me gerust moest stellen dat wat ik voelde vast niet zo erg was. Het was waar, ook al voelde het anders.
Andere sfeer, andere omgeving, sommige mensen ineens twee of drie weken boven op elkaar en dan wilde een relatie nog wel eens ontploffen. ‘Ik zei je dat ik wel eens een maatschappelijk werker leek, maar soms voel ik me ook een relatietherapeut’ zei Huib. ‘Mensen hebben veel te hoge verwachtingen van elkaar. Beschaving is maar een dun laagje. Bij stress zie je hoe mensen werkelijk zijn.’
Hij pakte mijn hand vast.

’Meid, je lijkt wel bang voor het leven. Dat is nergens voor nodig. Ik vond het lullig voor je dat je geconfronteerd werd met een andere kant van mij en een vriendin en dat wat je hoorde je zo schokte. We hadden gewoon plezier en ja, ik ben gewoon een geile man en daar schaam ik me niet voor al loop ik er niet mee te koop. Ik dacht dat we alleen waren.’
In een keer vroeg hij niets ontziend.
‘Ben je nog maagd?’
Ik kreeg een kleur en trok mijn hand weg. Ik keek hem angstig aan en keek meteen weer weg. ‘Nee, al lijkt het er wel op’ zei ik kortaf.
‘Je bent bang voor seks, ik snap het wel denk ik, maar je moet je er niet voor schamen. Het ligt niet aan jou. Alles op zijn tijd.’
‘Zullen we vandaag de administratie maar overslaan?’ zei Huib. ‘Ik vind het al knap dat je toch terug gekomen bent. Ik zie dat je er echt verstand van hebt. Je hebt ook karakter, maar je moet jezelf ook niet forceren.’

Maar ik wilde me juist wel forceren. Breken met wat me altijd zo geremd had.
‘Nee, zei ik resoluut en fel. ‘Ik heb een afspraak en die wil ik nakomen. Nog twee dagen werk en ik heb een overzicht voor je en een nieuwe opzet voor je administratie. Nu is het een puinhoop.’
Huib twijfelde. ‘Oké, maar om twee uur stop je er mee. En als je je niet goed voelt stop je gewoon eerder.’
Hij aaide over mijn rug. Voor het eerst dat iemand dat deed! Ik wist niet goed hoe te reageren. Sterker nog ik verstijfde. Huib merkte het en trok zijn hand terug.

‘Kop op Joke, dit is de eerste dag van de rest van je leven. Maak er wat leuks van. Het komt vast helemaal goed met jou. Misschien moet je hulp zoeken als je terug bent in Nederland. ’
Ik keek hem onderdanig onzeker en wantrouwig tegelijk aan. Maar ik zag dat hij zei wat hij meende.
Hij liet Pablo mij een kopje koffie brengen en ging weg om de ronde te doen. Pablo excuseerde zich voor het misverstand bij het afsluiten van het kantoor. Ik zei in het Engels dat dat niet nodig was. We hadden elkaar verkeerd begrepen.

De cijfers hielpen me mijn gedachten te verzetten en de tijd vloog om.
Ik had een hoop vragen voor Huib en ik kwam nogal wat open eindjes tegen. Het leek me dat er genoeg geld binnenkwam, maar het ging er ook weer met bakken uit. Er waren een aantal automatische betalingen die ik niet snapte, maar dat kon aan mij liggen.
Ik keek op mijn horloge en zag dat het al kwart voor twee was. Terugdenkend aan de dag ervoor nam de spanning in mijn lijf toe. Ik voelde me weer ongemakkelijk. Huib was er gelukkig niet, die was een verstopping in een of ander toiletgebouw aan het verhelpen vertelde Pablo.
‘Tot mijn schrik stapte Sandra, Huibs liefje, vlak voor tweeën het kantoor binnen. Pablo zei haar dat Huib er niet was. ‘Ik kom niet voor Huib’ zei ze in het Engels. ‘Is Joke vandaag gekomen?’
Pablo wees naar achteren. Door de luxaflex zag ik haar naar mij toe komen. Ik verkrampte.

‘Zo stresskipje, plichtsgetrouw zoals God het wil, ben je toch terug gekomen?’ Sandra lachte ontspannen.
‘Zeg schat, dat was heftig voor je gisteren hè. Huib kon hem van schrik niet meer omhoog krijgen. Je hebt wel indruk gemaakt op hem, al zag ik meteen dat jij het leven voor jezelf wel erg zwaar maakt. Het was maar een wip hoor.’
Sandra deed met haar ongecompliceerde Rotterdamse tongval ook al zo aardig en gewoon tegen me.
‘Huib staat nu te roeren in een beerput. Waar hij zin in heeft, snap jij het?
'Zeg schat, vind je het leuk om bij mij een bakkie of een drankje te doen? Dan kunnen we eens kletsen als vrouwen onder elkaar. ‘Huib zei me dat hij vond dat je hulp moest zoeken. Hij kan soms een beetje sentimenteel zijn, maar het lijkt mij een tikje overdreven. Op een sofa praten hoe rot het vroeger allemaal was. Begin er niet aan. Je blijft maat kletsen. Op een sofa moet je heel andere dingen willen doen.' Ze knipoogde. 'Jij moet volgens mij gewoon een steuntje in de rug krijgen.’

‘Ik moet nog boodschappen doen’ probeerde ik er onderuit te komen.
‘Schat het is siësta, geen kutsmoesjes. Kom nu maar mee, ik vreet je heus niet op.’

Wankelmoedig als ik was, liet ik me overhalen.
Het was een wandeltocht van een minuut of tien. Ik was eigenlijk nog helemaal niet verder op de camping wezen kijken. Sandra legde me het een en ander uit. Ze kwam hier al vijf jaar. Achter een deel van een olijfboomgaard op het terrein stonden een aantal luxe motorhomes. Ik had ze ontdekt in de boekhouding. De een was nog luxer dan de andere. Sandra nam me mee naar de grootste. Het was heerlijk koel door een airco. Naast de motorhome stond een luxe en dure blinkende Mercedes. Het was duidelijk dat Sandra en haar man uit een andere omgeving kwamen dan ik.

‘Koffie?’ zei ze ‘of zullen we gelijk aan de koude witte wijn gaan? Het is vakantie meid.’
Ze wachtte mijn antwoord niet af en schonk twee glazen wijn in.
Sandra draaide er niet omheen. ‘Hoe kan het toch dat een jonge vrijgezelle vrouw als jij niet met volle teugen van de vakantie geniet en in een zweethok rekensommen gaat zitten maken?
Moet je zien hoe je er bijzit? Je lijkt wel een wijkzuster. Je draagt kleren en schoenen van een vrouw van vijftig. Je hebt mooie benen, maar niemand mag er van genieten. Hebben ze waar jij vandaan komt geen leuke winkels?’

Ik voelde me nietig. Ik had uitgerekend hier met Jans andere kleren gekocht. Maar ik moest toegeven dat ze niet zo vrouwelijk en mooi waren als die van Sandra. Ze waren wel kleurig en vrolijker dan wat ik daarvoor droeg, maar toch ook vooral wijd en praktisch. Sandra zag er daarentegen heel vrouwelijk uit en had duidelijk smaak en geld.

‘Ik ga je niet af zitten katten hoor’ zei Sandra, 'maar voor zeker de helft van vrouwen die ik hier tegenkom is vakantie een reden om hun benen wat vaker wijd te doen. Maar jij zit hier met een balpen en blocnote te spelen, en dan werk je Huib bovendien nog zo op zijn gemoed dat hij zich nog schuldig gaat voelen ook?’
Meid, die Jezus van jou, uit wiens naam jij denk ik zo preuts bent, was vast ook een geile man en niet de grap die al die frustro’s van hem hebben gemaakt. Ga leven, geniet, laat je niet op je kop zitten door wie of wat dan ook?’

Ik keek haar onzeker aan.
‘Ja ik flap het er zo maar uit. Maar ik heb niks met angsthazen zoals jij. ‘Meid grijp het leven toch bij de strot. Je hebt er maar een. ‘Word het lekkere wijf dat je bent, alleen waarvan je zelf niet gelooft dat je het bent.’
Ik keek haar schuw aan. In haar woorden zei ze dat ik aantrekkelijk was. Ik kon het nauwelijks geloven.
‘Laat me raden. Je hebt ooit een slechte ervaring met een vent gehad en daarna je poes op slot gedaan.’
‘Daar heb je die kerel niet mee, maar alleen jezelf. Denk je dat in mijn leven alles op rolletjes loopt? Soms moet je met je bek over het asfalt durven gaan. Als je in jezelf gelooft komt vanzelf alles op zijn pootjes terecht.’
‘Het was nauwelijks een gesprek en veel meer een monoloog, maar wel een die me een heel andere spiegel voorhield.

Sandra trok vervolgens mijn levensverhaal uit me. Ongemerkt was ik al met mijn derde glas wijn bezig en voelde ik me bij haar iets meer op mijn gemak en kwam ik steeds meer op mijn praatstoel. Ze was openhartig en heel direct en niets ontziend eerlijk.
Sandra wilde ook weten waarom ik zo paniekerig gereageerd had toen duidelijk werd dat ik haar en Huib had gehoord.
Ik vertelde eerlijk dat ik geschrokken was van haar overspel. Want dat was wel duidelijk.
‘Schat, je bent echt een naïef trutje hè. Het halve land gaat vreemd en jij verbaast je erover.Ben je opgegroeid in een natuurreservaat?’
Ze vertelde me hoe het zat. Dat ze altijd een vrije relatie met haar Kees had gehad. Hij had haar ooit ontmoet en was als een blok voor haar gevallen. Aanvankelijk had ze hem afgewezen. 'Ik heb hem hoogstpersoonlijk uit de drek getrokken toen niemand nog een cent om hem gaf. Ik was de eerste in zijn leven die er niet omheen draaide. De schat was omgeven door jaknikkers. Het jongetje in hem ging van me houden en heeft in mij de vrouw gevonden waarmee hij kon en wil pronken. Kees is ontzettend lief en zorgzaam voor me, maar ik moet er toch niet aan denken dat hij als enige in mijn kut zou roeren. Een mens heeft ruimte nodig.’
Ik kreeg een rood hoofd toen Sandra het zei. Ze schoot in de lach om mijn reactie.
‘Schat ik hou van seks en Kees had er vaak te einig tijd voor en nu kan hij me het niet meer geven. Hij heeft met medicijnen nog een paar jaar te leven, maar dat goedje maakt hem totaal impotent.
‘Ik wil dat hij nu lekker geniet, die laatste paar jaar zonder al te veel sores. En waar we openlijk en eerlijk vreemd gingen in onze relatie, doe ik er nu wat bescheidener over. Het is niet leuk om te weten dat jijzelf dood ligt te gaan en niet meer aan je gerief kunt komen, terwijl je schatje dat wel doet en nodig heeft. We weten allebei dat het gebeurt, maar praten doen we er niet over. Hij is af en toe al verdrietig genoeg. Daarom is Huib mijn geheimpje waar ik zuinig op ben.’

‘Maar Huib slaat je! zei ik met verontwaardiging in mijn stem terugdenkend aan de neukpartij waar ik getuige van was geweest.
Sandra keek me nu helemaal geamuseerd aan.
‘Heerlijk! Mijn tieten en kont gloeien nog steeds een beetje. Huib weet wat ik nodig heb en hij pakt het gewoon. Hij is een heerlijk beest in bed.
Meid hebben ze je in de kast opgesloten of zo? Nee fout voorbeeld. Een beetje pijn en geweld is lekker als je het allebei wilt.’ ‘Lees je geen boeken? Vijftig tinten grijs? Je bent denk ik de enige vrouw die het niet op haar nachtkastje heeft liggen. Slap boek trouwens, niet het echte werk.
Ja, stom, natuurlijk wel, laat me raden, je leest van die zwijmelboekjes met serieuze Jan ontmoet Helga, ze wrijven over hun hand, geven elkaar een kusje en ze trouwen in de kerk en in de eerste huwelijksnacht mag Jan er van de dominee eindelijk bovenop klimmen. Maar hij is zo dronken dat Helga meteen spijt als haren op haar hoofd heeft. Maar volgens de schrijver leefden ze nog lang en gelukkig terwijl ze slapen met de handen boven de lakens.’
Ik schoot in de lach omdat het zo treffend en herkenbaar voor me was.
'Schat wordt wakker, je weet niet wat je mist of in wat voor wereld je leeft.’
Iedere zin van Sandra leek raak en leek een spiegel van mijn leven.

Die middag werd ik deelgenoot van het leven van Sandra en liet ze me zien dat ik in een heel andere en in mezelf opgesloten wereld had geleefd.
Ik deed terwijl we praten een schokkende ontdekking. Terwijl ze tegenover me zat kon ik onder haar minirokje kijken. Ze had geen slipje aan! Ik schrok, maar ik voelde ook een heftige stroomstoot in mijn kut. En haar kut was kaal en ik zag iets glinsteren dat een piercing bleek te zijn. Sandra, zag me verschieten van kleur.

Ze keek me geamuseerd aan en zei: Meisje, meisje, wat ben je toch bleu. Nergens voor nodig'. Ze deed even haar benen wijd om me extra te provoceren. 'Je denkt toch niet dat ik hier alleen maar ga lopen zweten. Je moet het ook eens proberen. ‘Lekker fris, een windje langs je kut. Het is vakantie. En als een vent het toevallig ziet. Nou en? niemand kent me hier en ’s nachts heeft die vent in ieder geval een rukfeestje met mij in de hoofdrol. Voel je vrij hier, je hoeft voor mij je doos niet te verstoppen.’ Ze praatte erover alsof ze over het weer sprak. Alsof het doodnormaal was. Ik slikte. Alles wat ik had geleerd of waarmee ik geïndoctrineerd was stond op de helling. Sandra had er gewoon maling aan. Ze was sterk, vol zelfvertrouwen en volkomen zichzelf.
Ze zat op haar praatstoel en vond het kennelijk wel een leuk tijdverdrijf om een middagje door te brengen met de bijzondere diersoort die ik kende als Frustro Joke die nog steeds niet wist wat er op de wereld te koop was. En zo ging het maar door en de tijd vloog voorbij. Ze schonk mijn glas steeds bij en ik durfde geen nee te zeggen. Sandra ging verzitten, trok haar ene been op en zette het op de bank en hield het vast met haar handen met de vingers in elkaar verstrengeld. Ze schonk geen aandacht op wat voor indruk dat misschien op mij zou maken. Ik kon nu zo haar kut zien. Ze was hier duidelijk thuis en zichzelf. Ik voelde hoe mijn slipje begon te schuren van het vocht. Mijn tepels waren hard. Begeerlijk gleed mijn blik ineens langs haar tieten ( terugdenkend aan hoe ik toen dacht, wilde ik borsten schrijven). ‘Shit, ook dat nog, ik was geil aan het worden van een vrouw. Maar ik was door de wijn als vanzelf ook wat losser geworden en liet de gedachte toe.
Ik was helemaal de tijd vergeten. Ik zag ineens dat het al half zes was. Ik wilde opstaan. ‘Ik zou koken’ zei ik. Ik zocht naar evenwicht, ik was aangeschoten van de wijn. Sandra stond ook op. Ook zei was niet meer helder.

‘Kom eens mee’ zei ze.
Ze deed een schuifdeur open en trok me een slaapkamer in. Een echt bed! wat verlangde ik daar naar in plaats van dat geschuif en gekraak op een luchtbed.
Ze trok een kast open en zocht wat kleren bij elkaar.
‘Hup uit de kleren’ zei ze.
Ik schrok.
‘Niet zo schijterig, ik wil je wat laten zien.’
Nerveus trok ik mijn jurk uit.
‘Alles’ zei Sandra op besliste toon. Ze duldde gewoon geen tegenspraak.
‘Ik stapte uit mijn seksloze slip. Ze voegde zelf de daad bij het woord en gespte mijn bh los.

‘Meid dat is toch geen lingerie. Je hebt een mooie kont en mooie tieten, die moet je accentueren, niet wegstoppen.’
Sandra stond achter me. Mijn hart ging als een bezetene te keer.
‘Schat, je bent helemaal verveld. Wat zorg jij slecht voor jezelf.’
Ik vertelde dat ik van vermoeidheid in de volle zon in slaap was gevallen.

Ze streelde mijn schouders en ik verkrampte. Ze zag mijn angst terwijl ze me indringend aankeek via de spiegel.
Met lichte opwinding in haar stem’ zei ze op een zachte intieme toon, terwijl haar handen over mijn lichaam gleden. ‘Wat doe jij jezelf te kort. Je huid is zo’n bron van genot. Geniet van jezelf.’
‘Mijn ademhaling werd heftiger onder haar strelingen. Ik voelde hoe het kutvocht langs mijn dij naar beneden sijpelde.

‘Je geniet’ ik zie het. Dat is een goed begin.’
Ze pakte mijn schouders beet. En trok die naar achteren.
‘Rug recht, zelfvertrouwen! Wees trots op je grote tieten, je hoeft er niet bij te lopen als een koe met uiers die op springen staat. Geniet van je jongens. Er zijn heel veel vrouwen die met jou zouden willen ruilen.’
‘Kantel je bekken eens naar voren.’ Sandra deed het voor .
‘Nu je handen in je zij.’
Ik stond half gedraaid voor de spiegeldeur.
‘Kijk eens wat een mooie kont je zo hebt.’
Sandra streelde mijn billen en mijn buik. Ik kon een zucht niet onderdrukken.

‘Bij de les blijven’ zei Sandra. ‘Zie je het verschil?’
Het was ontegenzeggelijk waar. Door mijn houding te veranderen leek ik groter en krachtiger.
Ze keek naar mijn schaamhaar.

'Schat, een poes met een snor is tegenwoordig wel heel erg ouderwets of je moet een vent hebben die er op geilt. Vrouwen van tegenwoordig zijn trots op hun kut en hebben niets te verbergen. Morgen ga ik je waxen.’

Ik stond aan de grond genageld en liet me alles overkomen.
Sandra pakte mijn haar vast en trok het opzij.
Moet je eens kijken wat een mooie kop en hals dat je hebt. Een ander kapsel en je ziet er veel krachtiger uit."
‘Kijk jezelf eens brutaal aan.’
‘Nee dat is niet brutaal, dat is onzeker.’
Nee nog niet! kom op niet zo twijfelachtig.’
'Ik snap het al, je hebt nooit brutaal durven zijn.’

Ineens kreeg ik volkomen onverwacht een keiharde pets op mijn bil.
Sandra keek triomfantelijk naar mijn verongelijkte blik.’
‘Komt er van als je je best niet doet.’
Ze streelde mijn bil en trok tegelijk mijn hoofd naar achteren aan mijn haar en fluisterde autoritair in mijn oor:

‘Joke, ik weet niet waarom, misschien wel omdat ik me hier verveel, maar ik heb besloten om een wijf met haar op haar tanden van je te maken. Ik kan het niet uitstaan dat er nog steeds vrouwen als jij bestaan en die als voetveeg worden behandeld. Het is afgelopen met al die twijfel en bangigheid van je om niks. Word eens boos!'
Ineens draaide ze volkomen onverwacht aan een tepel van me. Ik schreeuwde het uit. en kromp in elkaar en probeerde me los te wrikken.’
Maar Sandra hield me nu in een ijzeren greep. ‘Zeg maar, wat je vindt! Hardop: 'Sandra je bent een kutwijf!'
Kom op! Laat je eens gaan Godverdomme!’
Ze keek me ongeduldig en streng aan.
Ik huilde en vroeg haar om me los te laten.
Maar ze draaide weer aan mijn tepel en even later kreeg ik nog een hardere pets op mijn kont.
‘Ik kromp ineen, maar ik kon geen kant op. Ze had mijn arm op mijn rug gedraaid.
‘Zeg het: ‘Sandra je bent een kutwijf.’
Smekend en huilend zei ik wanhopig. ‘Sandra je bent een kutwijf!’
‘Nog een keer! Hup niet te bescheiden!’ Ze maakte een beweging alsof ze weer aan mijn tepel wilde draaien. Ik werd boos en herhaalde vol emotie. ‘Sandra je bent een kutwijf.’

‘Goed zo! je hebt helemaal gelijk. Ik ben soms ook een kutwijf. Ik houd niet van dat slachtoffergedrag. Jij zit jezelf voor de gek te houden. ‘Ga leven, neem het heft in eigen handen. Daar hoort af en toe een beetje pijn bij. Daar wordt je sterker van.’

Ineens was ze heel zacht. ‘Genoeg voor vandaag, nu zal ik lief voor je zijn. Je bent mooi al geloof je het zelf niet.’
Haar handen gleden over mijn buik. Ik drukte mijn kont naar achteren. Automatisch.
Ze sabbelde op mijn oorlelletje en greep mijn tieten vast. Mijn hoofd ging gewillig naar achteren en Sandra tongde me. Mijn tong gleed voor het eerst gepassioneerd langs de tong van iemand anders. Het was onwennig, maar het ging allemaal vanzelf.

‘Geniet!’ zei Sandra. ‘Geniet van jezelf.’
Ze keek me wellustig aan. Terwijl ik kreunde en hijgde onder haar strelingen en een kant van mezelf in de spiegel zag, die ik nog nooit had gezien.
‘Zie je hoe mooi je bent als je geil bent’ las Sandra mijn gedachten.
Ze streelde met een hand mijn tepel en de andere daalde af naar mijn kut.

‘Je zat de hele middag te soppen liefje, jij vingert op Huib, maar je valt stiekem ook op meisjes. Zoals jij naar mijn kut keek. Je bent een open boek voor Sannepan.'

Ze begon me ineens wild te vingeren en ik explodeerde en schreeuwde het uit. Ongeremd, en in ademnood van een orgasme dat door mijn lijf gierde en waarvan het licht in mijn ogen even witter werd.
Sandra moedigde me aan en ging door. En weer kwam ik ongelooflijk lekker klaar.
Mijn benen voelden als van elastiek. Sandra hield me vast om mijn middel anders waren we gevallen.
Ze lachte. ‘Wat ben je mooi zonder al die remmingen.’
‘Kom even op bed liggen om bij te komen.’
Ze trok haar jurk uit en was nu ook naakt.
Ik wist al dat ze ook grote tieten had. Ze had twee staafjes door haar tepels.
Ik lag in haar armen en ze kuste me weer.
Welkom in Sandra’s universum’ zei ze.
Laat het ook het jouwe worden. Je wordt er heel gelukkig van.
Ze streelde me en kuste me weer vol op de mond en had haar arm om me heen geslagen.
‘Was het fijn? fluisterde ze.
‘Ja‘ knikte ik.

Ik voelde me veilig. Ik voelde me veilig! Voor het eerst wist ik wat dat met me deed.

We lagen zo een half uurtje
‘Ik moet echt weg’ zei ik met tegenzin. ‘Ze worden ongerust als ze niet weten waar ik ben.’
Sandra lachte. ‘Ja hoe kan het ook anders, de plicht roept. Waarom zou je ook genieten.’
Ze streelde me. ‘Kom je morgenmiddag. Dan gaan we hier samen relaxen.’
Ik keek haar onzeker aan.
‘Zie maar’ zei Sandra. Ik ben morgenmiddag gewoon thuis.
Ik wilde in mijn ondergoed stappen. Maar Sandra gaf een setje van haarzelf.
‘Versier jezelf meid, je bent het waard. Ik kon niet ontkennen dat het er veel mooier uitzag.
Ze gaf me de opdracht weer voor de spiegel te gaan staan. ‘Rug recht, kont strak, tieten vooruit., handen in de zij. Ze trok mijn haar in een knot. Ik moest in de spiegel kijken en zeggen. ‘Joke wat ben je toch een lekker wijf.’
Ik deed het schoorvoetend en het moest over.
Ik keek mezelf brutaal aan. En herhaalde wat Sandra zei.
‘Te gek’ zei ze. ‘iedere dag een keer doen’ en je ziet alleen de zon nog maar schijnen.’
Ze nam me mee naar de kleine badkamer. Schikte mijn haar en haalde een washandje over mijn gezicht.

Twee vragen brandden op mijn lippen. Nu enigszins tot rust gekomen en lichtelijk aangeschoten, durfde ik ze te stellen. Ze knoopte iets met mij aan terwijl ze ook iets met Huib had.
‘En jij en Huib dan?’ vroeg ik onzeker. ‘Liefie toch, ik ben niet eenkennig. Huib is vanmorgen op zijn ronde even langs gewipt om gisteren goed af te maken en dat wippen bedoel ik letterlijk.’ Ze zag mijn ongeloof en schoot in de lach.

‘En wat vind je man hier eigenlijk van?’
‘Begint het kerkse meisje weer op te spelen?’ zei Sandra.
‘Schat ik heb hem uit de goot opgepikt toen niemand nog een cent voor zijn leven gaf. Hij besloot om zichzelf uit de drek te trekken en heeft zich daarna bijna dood gewerkt. ‘alles voor ze zaak. Maar niemand komt tussen hem en mij in wat we hebben. Mijn Kees heeft zijn hart verpacht aan de zee. En die laatste jaren gun ik hem dat en pak ik de hyena’s voor hem aan die hem willen wippen. Ik ben alleen zo dom geweest, toen ik trouwde met hem, om te stopen met werken. Het heeft me een creditcard zonder limiet opgeleverd en heel veel verveling. ‘Zo hebben we allemaal wel iets om ontevreden over te zijn.’
‘Meid maak je geen zorgen om anderen.’
Ze duwde me tegen de deur en tongde me weer.
‘Ik vind het echt leuk dat ik jou ben tegen gekomen. Je geeft me energie. Ik kan je denk ik helpen en je bent lekker.’
Ik keek haar ongelovig aan.
‘Ja dat meen ik’ zei ze voor dat ik de vraag had kunnen stellen.
‘Wacht even’ zei Sandra toen ik de deurklink naar benden duwde.
Ze liep naar de slaapkamer en kwam terug. ‘Hier voor jou, dan heb je vannacht wat te doen.’
Ze stopte met een knipoog een vibrator in mijn tas.
‘Pas op, dat trillende tongetje’ drijft je tot waanzin. Dan hoort de hele camping je en zet Huib je op straat wegens geluidsoverlast.’ Ze schoot in de lach.

Ik liep terug naar de caravan. In gedachten verzonken. De Duitse vrouw van de douche groette me weer, maar ik merkte dat pas toen ik al voorbij was. Ik was net klaar met boodschappen doen toen Jans en Frank terugkwamen van weer een uitstapje naar een of ander bijzonder kerkje.
‘Hoe was het vandaag’ zei Jans.
Het ging een stuk beter’ dan gisteren’ zei ik. Zonder na te denken flapte ik er uit. ‘Misschien wil ik hier wel blijven.’
Jans keek me verbaasd aan. Frank knipoogde.
Jans probeerde het die avond uit mijn hoofd te praten. 'Ik moest me niet laten gebruiken.' Maar ik werd er steeds koppiger door.

Ik had geroken aan en heel ander leven en ik wilde me dat niet meer af laten pakken.
Ik zou er nog een nachtje over slapen, maar ik wist het antwoord al.
Die nacht stortregende het. En het tongetje van de vibrator deed zijn meer dan heilzame werk. Niemand kon me met die regen waarschijnlijk horen. Maar het kon me eerlijk gezegd niet schelen als dat wel zo zou zijn. ‘Joke wat ben je toch een lekker wijf’ zei ik hardop, met een hand op mijn kut en de andere spelend met een tepel. Ik werd er helemaal blij van.
Sandra zou me verder op het spoor zetten en Huib werd het logische vervolg.

(Wordt vervolgd)