Ik was ontzettend gespannen. Ik had nu wel echt het idee dat het over was met Tessa. Logisch. Nog steeds. Het was niet slim om verder te gaan met haar beste vriendin, maar dat was toch wel vooral wat me nu bezig hield. Al was het waarschijnlijk ook niet meer haar beste vriendin. Erg slim was het volgens mij nog steeds niet. Maar ik wilde het wel. Het is begonnen en fout gegaan omdat ik het wilde. Maar omdat nu het een en ander veranderd is, zou het misschien anders verlopen. Daar hoopte ik op. En daar ging ik voor. En daarom was ik gespannen. Want er kon een hoop afhangen van deze avond.

Voor ’t gemak in de stad. Ze wist immers het adres, en ik had vandaag gewerkt. Ik hoefde niet midden in de nacht te beginnen nu ik heen en weer forensde. Timor spaarde mij nog altijd. Al was het nog vroeg. Ik was fitter dan anders, en vond ook dat ik op m’n best moest zijn. Ik had snel gedoucht, wat gegeten, en zorgde er voor dat het er thuis behaaglijk uitzag. En rond een uur of negen ging de bel. Een uur te laat. Maar ze had me laten weten vertraging te hebben met de trein. En flink ook. Ik had haar aangeboden op te halen op het station, maar dat had ze liever niet. Ik hing nog kort uit het raam boven haar. Ze hoorde het niet. Ze had haar capuchon op. Rood, zoals haar lange jas. Kon niet missen.

Ik deed open en boven wachtte ik in de deur. Ik hoorde haar voetstappen. Snel ging het niet. Ze klonken zwaar. Ik hoorde haar ook heel zacht tegen zichzelf praten, maar niet wat. En ze schrok dan ook toen ze me plots daar zag staan. Maar direct daarna de bekende en warme glimlach van een goeie vriendin.

,,Kom snel verder.’’ zei ik haar. Nu liep ze wel door. Maar in plaats van dat ze me voorbij liep het warm gestookte appartementje in, vloog ze me aan. Een heerlijk knuffel op de overloop voor de deur. Innig en lang. Ze voelde ijskoud aan. Haar jas was ook nat en op haar capuchon en schouders lag nog wat sneeuw. Ze hield me echt stevig vast. Dat had ik nog niet verwacht. Had ze me dan echt zo gemist?

Binnen pakte ik snel haar jas aan en vroeg ik haar wat te drinken. Ze wilde nog niets. Ze liep wat verstomd de kamer in en bleef daar staan met haar rug naar me toe. Ze rilde even. Alsof ik de tijd mocht nemen haar te bekijken, zo liet ze zich even zien. Maar ze had het er duidelijk moeilijk mee. Een lichte spijkerbroek trok mijn ogen echter al snel richting haar strakke achterste, en dat leek ze te voelen. Ze keek naar me om, maar bleef staan. Ze lachte er alleen om. Dat kwam me bekend voor.

,,Zie ik er mooi uit?’’ vroeg ze me dan ook nog. Ik kon alleen even knikken. Boven haar broek een klein streepje ontbloot vlees wat naadloos overging in zowel haar broek als haar witte shirtje.

,,Je ziet er echt heel goed uit.’’ kon ik wel zeggen. Ze zag er beter uit dan ik me zo kon herinneren. Fitter. Ze lachte er nog gevleid om. Ze had wel mouwen, maar geen schouders. En een brede inval zowel op haar rug als bij haar borst. Ze zag er erg sexy uit. Zeker toen ze haar toch nat geworden haren snel een in een rommelig staartje frommelde en haar slanke nek het afmaakte. Als ik niet beter wist, zat ze me hier nu alweer te verleiden en was ze maar voor een ding gekomen.

,,Jij ziet er niet goed uit.’’ zei ze echter. Ik liet m’n hand even langs m’n kin glijden. Ik had me al een tijdje niet geschoren.

,,Tja, voor de een was het misschien vervelender dan voor de ander.’’ zei ik haar vrij bot. Ondanks dat ze er betoverend mooi uitzag, was ik natuurlijk niet vergeten wat er echt gebeurd was. En ergens wilde ik dat ze dit niet zou vergeten. Ze keek dan ook even weg in schaamte.

,,Het spijt me.’’ zei ze dan zachtjes.

,,Mij ook.’’ probeerde ik dan weer luchtig te zijn. Ik was ook niet de makkelijkste om in te schatten.

,,Nee, het spijt me echt.’’ zei ze toen iets feller en ze draaide zich volledig naar me om. ,,Wat ik gedaan heb, is onvergefelijk. En het was echt niet mijn bedoeling.’’ ging ze fel door. Ze keek me wanhopend aan en haar stem trilde iets. ,,Ik ben zo blij je te zien. Zo dankbaar dat ik mocht komen. Echtwaar.’’ Het deed me wel wat. Al had ik moeite m’n ogen op de hare gericht te houden. Maar misschien daarom wel dat het me wat deed. Hoe kon je boos op zoiets moois blijven.

,,Het is goed.’’ zei ik dan ingetogen. Maar ik keek ook even weg. Was Tessa maar zo makkelijk in het vergeven. Maar ja, zij was nu verleden tijd. Manon liep op me af en vatte m’n kin in haar zachte nog koude handen. Met een duim wreef ze even over m’n wang.

,,Ik ben van je gaan houden.’’ zei ze toen plots, fluisterend zacht. Ze kon me horen slikken. Het werd doodstil hierna. Tot het haar opviel dat m’n borst bewoog. Zo hard klopte m’n hart. En snel legde ze er een hand op. Ik sloot m’n ogen en nam even diep adem. Ik genoot van haar aanrakingen. Maar het was toch nog vroeg. Ik voelde ook ontzettend veel voor haar, maar zoveel? Dat kon ik nu niet zeggen.

,,Manon… Ik…’’ Ze suste me voorzichtig.

,,Snap ik.’’ zei ze dan. We zaten vaak op dezelfde lijn, en hopelijk nu weer. ,,Maar wil je me even vasthouden?’’ vroeg ze daarna zacht en verrassend. Ze hield haar armen vervolgens langs haar lichaam en kwetsbaar als dat ze overkwam, sloot ik haar in m’n armen. Ik drukte m’n lippen op haar kruin en rook aan haar haar. Ik had echter geen idee meer wat hier gebeurde, wat er in haar omging, waarvoor ze hier was, en hoe dit ging aflopen. Maar wist zij dat wel?

En zo stonden we daar een behoorlijke tijd. Bijna ongemakkelijk lang. Haar lichaam drukte ze echt tegen het mijne aan en ik was al snel verloren in de opwinding. Ik deed nog zo m’n best dat ding in te houden, maar op een gegeven moment voelde ik hem langs m’n been naar voren bewegen en vond hij net dat kleine beetje vrije ruimte in m’n broekspijp waardoor hij haar een tikje kon geven. Ik hield m’n adem in. Dit leek me niet het juiste moment. Ze reageerde er verder ook niet op. Niet direct in ieder geval. Ze drukte niet veel later haar gezicht wat meer in m’n schouder en wreef met haar neus. Niet veel later wisselde ze van haar standbeen en drukte haar buik plots wat harder tegen mijn been waar nu ook mijn derde been zich bevond. Ik was al zo lang niet meer echt aangeraakt dat zelfs dit weinige contact me even liet snuiven van opwinding. Dit kon ze natuurlijk niet negeren en vlug keek ze op met een speelse glimlach op haar gezicht.

,,Sorry.’’ zei ik dan snel. Ze schudde enkel haar hoofd. Toch lieten we elkaar los en deed ze een stapje terug. Ze keek meteen naar beneden en voordat ik me weer wist te excuseren, liet ze zo haar hand er langs glijden.

,,Ik snapte nooit zo goed wat het probleem was.’’ zei ze daarbij zachtjes, doelende op Tessa. Ik snapte dat ook niet altijd, maar ze had haar niet op moeten brengen.

,,Maar daarvoor ben je vast niet hier.’’ zei ik dan ook snel en haalde zelfs haar hand weg, wat zij toch opmerkelijk leek te vinden, als reageerde ze verder niet.

,,Ik wilde je gewoon weer zien.’’ zei ze dan. En zeggen dat ze van me hield, blijkbaar. Maar het was nog niet bepaald het romantische moment wat het zou kunnen worden.

,,Nou, bij deze dan.’’ lachte ik er wat ongemakkelijk om en liep haar ook voorbij de keuken in. Ik vond dit moeilijk. Daar verlegde ik hem snel even en klemde hem maar af achter m’n riem.

,,Ik ga morgen naar Tessa.’’ met die woorden kwam ze me snel achterna gelopen. ,,Op zondag is ze vast bij haar ouders. Ik verras haar gewoon en dan moet ze me wel spreken.’’ Zoiets had ik ook nog verzonnen, maar nooit aangedurfd. ,,Wat wil je dat ik zeg?’’ vroeg ze me daarna.

,,Hoe bedoel je?’’ vroeg ik vanzelfsprekend.

,,Ik zal haar zeggen dat ik je vandaag gezien heb en gesproken.’’

,,Okay…’’

,,Mis je haar nog? Wil je dat ik iets doorgeef?’’ probeerde ze wat meer uit me te krijgen, en nu snapte ik het pas. Hiervoor was ze dus gekomen?

,,Tja, ik uhh… Ik weet het niet. Ik dacht ze me al vergeten was.’’ zei ik dan maar.

,,Vast niet.’’ reageerde ze gelijk lief. Ze kwam op me af gelopen en pakte m’n hand. Om me te troosten, denk ik. Maar ik vond het niks. Waarom deed ze zo? En dus trok ik m’n hand ook weer geleidelijk weg. Als ze het echt zo erg vond, had ze de fout niet moeten maken. Maar toen kwam het addertje onder het gras vandaan.

,,Ik kan ook zeggen dat jij en ik samen zijn?’’ stelde ze toen voor, in alle twijfel. Waar zou ze dat op baseren? Ik keek haar dan ook fel aan. Was ze gek geworden?

,,Nee. Dat zijn we toch niet. Toch?’’ vroeg ik haar furieus. Ik zag meteen een angst in haar ogen. Angst die ik ook gezien had toen ik de laatste keer boos op haar was geworden. Elke keer was ze weer zo lief en zo mooi, maar elke keer draaide het toch weer uit op trucage. Ik had het idee dat ze me nu weer bespeelde. En ook al was ze volhardend in het verkrijgen van mij, vond ik het absoluut niet vleiend. Het verwarde me vooral. Maar ze haalde haar schouders op.

,,Ik weet het niet. Maar ik weet ook niet wat ik moet doen!’’ jammerde ze plots geëmotioneerd. Ik had gelijk weer met haar te doen… ,,Ik vind je echt heel leuk. Echt heel leuk. Ik denk dat ik van je hou. Dat weet ik bijna zeker.’’ Dat klonk toch anders dan zojuist. ,,Ik heb dit nog nooit bij iemand gevoeld. Je bent zo lief en leuk en grappig… en ook aantrekkelijk.’’ legde ze dan wat meer uit. ,,Denk je dat ik dit zo wil? Nee, natuurlijk niet. Ik wil gewoon bij je zijn. Al zo lang. Maar ik wilde Tessa niet bedriegen. Nooit. Maar het leek niet anders te kunnen. Ik verloor me. Ik wilde gewoon je aandacht. Het spijt me.’’ putte ze moedeloos uit. Dit klonk ten minste oprecht.

,,Ai, Manon…’’ zuchtte ik van de indruk. Ze durfde me niet aan te kijken. ,,Ik snap er helemaal niets meer van. Maar het is niet dat ik niets voor je voel. Ontzettend veel zelfs. Maar ik ben Tessa nog niet vergeten.’’ begon ik uit te leggen, en zei haar meer. ,,Ik had altijd gehoopt dat ze je er bij wilde, en dat het daarom allemaal zo verliep. Hoe stom dat ook klinkt.’’ gniffelde ik nog. ,,Ik dacht dat Tessa misschien wel op meisjes viel, en dat ze daarom niet met me naar bed wilde. Maar dat ze wel van me hield en graag met me samen was. En toen kwam jij, en jullie gingen slapen in ons bed en brachten zoveel tijd samen door, en ik hoorde jullie praten over seks en willen ‘helpen’ en weet ik veel wat…’’ klonk ik nu ook moedeloos. ,,En het leek zo logisch. En voor mij zou dat ook echt een droom zijn geweest.’’ lachte ik dan weer om de stomheid van dit waanidee.

Nu keek ze me wel aan. Vrij strak ook. Ze had met me te doen. Misschien snapte ze nu eindelijk mijn kant van het verhaal nu ik ook haar kant begreep. Al begreep ik niet dat ze mij verkoos boven iedere andere jongen op deze aardkloot om van te gaan houden. Maar wel fijn dat ze het deed. Ook al ging ze er best ver voor.

,,Je zit best dichtbij.’’ zei ze toen zachtjes. Ik hoorde het eerst niet goed, dacht ik. ,,We hebben het daar wel over gehad.’’ zei ze daarna voor de verduidelijking. Ik keek haar nu verbaast aan. ,,Niet echt serieus. Maar het kwam wel op.’’ Ik geloofde het niet. ,,Het heeft er verder denk ik niet zo veel mee te maken.’’ zei ze daarna wel.

,,Want?’’ vroeg ik meteen in ongeloof.

,,Ze wilde het niet. En ik ook niet echt. Het is een lang verhaal, maar heeft hier niet zo veel mee te maken. Toen ze het zei, wilde ik je al. Snap je?’’ Ik schudde natuurlijk m’n hoofd.

,,Wilde Tessa dit dan wel?’’ vroeg ik meteen door.

,,Nee, juist niet. Ze begon er alleen over.’’ Maar dat was toch iets.

,,Waarom dan?’’ Manon haalde haar schouders op.

,,Ze wist dat ik je leuk vond. Dat vond ze ook niet erg.’’ Nee, dat was waar. Dat had Tessa mij ook zo gezegd. ,,Maar meer dan dat vond ze maar eng. Ze zag het niet zitten om weer terug te gaan.’’ Zo werd het bezoek van Manon plots een stuk interessanter.

,,Terug naar?’’ vroeg ik door. Manon begon nu heel erg te aarzelen.

,,Ik weet niet of ik dit moet zeggen…’’

,,Wat?’’

,,Dit wil je misschien niet horen…’’ ging ze door.

,,Wat dan?’’ Natuurlijk wilde ik dit horen. Ik snakte naar antwoorden. Manon zuchtte even getroebleerd en drukte haar lippen kort op elkaar terwijl ze even rondkeek.

,,Ik was haar eerste.’’ zei ze toen. Dit verstomde me meteen, en vereiste geen verdere uitleg. ,,Op het gebied van zoenen dan.’’ zei ze echter wel snel. Toch goed dat ze dat nog zei, want ik dacht iets anders…. ,,Het zit zo…’’ En toen kwam de uitleg. Ik zag dat het opluchtte met ieder woord dat Manon sprak. Een groots geheim werd me nu medegedeeld. Blijkbaar, toen de meiden nog jong waren, nog jonger dan dat ze al zijn, hadden ze eens geoefend met zoenen. Zoals je dat in films hoort en als man wel eens over fantaseert, maar waarvan je eigenlijk weet dat het niet echt gebeurd. En zou het daarbij blijven, dan was het nog niet eens zo schokkend. Maar hier bleef het niet bij.

,,Ik was vijftien toen ik voor het eerst een vriendje kreeg.’’ zei ze terwijl ik dacht dat dit het nieuws al was. Maar Manon had niet door dat ik met de huidige stand van zaken al wel een beeld kon vormen van de discussie die gevoerd moest zijn in de slaapkamer, als die al gevoerd was, en de mogelijke gevolgen. Want als ik Manon moest geloven, deed het er verder niet toe. Maar blijkbaar vond ze het wel nodig verder te vertellen. ,,Ik en Tessa waren toen al heel close. We hadden dus ook al… Nou ja, goed…’’ Heel zeker van haar zaak was ze niet. ,,Het was m’n buurjongen. Tessa kende hem ook al een tijdje. Een hele aardige jongen. Niet zoals de meesten. Een beetje zoals jij.’’ gniffelde ze zelfs even tussendoor. Ik luisterde gewoon, zeer aandachtig. ,,Maar ik en Tessa deden soms ook nog wel eens zoenen.’’ biechtte ze op. ,,Ik weet niet. Het was gewoon fijn. Tessa is lang de enige persoon geweest die ik vertrouwde. En ja, je weet wel…’’ Ik kon me er wat bij voorstellen en knikte dan ook. Zoenen met Tessa was ook echt heel lekker. Blij dat ze geoefend hadden… Maar goed, ze vertelde; ,,Op een gegeven moment vertelde ik dit aan die jongen. Hij vond het niet leuk, maar uiteindelijk snapte hij het wel.’’ Ook daar kon ik me wat bij voorstellen. ,,Toen hij zei Tessa ook wel te zien zitten, spraken we een paar keer met z’n drieën af. Misschien waren we gewoon nog jong, of was het gewoon goed zo, ik weet het niet. Maar van het een kwam het ander. En zo deelde ik hem met Tessa. Of hij deelde mij met Tessa… Ik weet het niet.’’ Ze vond het duidelijk moeilijk om dit te vertellen. Maar ik hing aan haar lippen. ,,Ik had ook seks met hem. Hij was mijn eerste. Maar ook die van haar.’’ zei ze toen wat voorzichtiger. Dit kwam hard aan. Niet dat het echt uitmaakte, maar Tessa had mij altijd voorgehouden dat ik haar eerste was… ,,Sorry.’’ zei Manon nadat ze mijn besef zag. ,,Het ging een tijdje goed, maar kregen toen toch ruzie toen hij op kamers ging. Hij was wat ouder.’’ ging ze gewoon verder. ,,Uiteindelijk kozen we voor elkaar. Onze vriendschap was belangrijker. We waren nog jong.’’ zei ze weer. Als is vijftien voor zoiets wel erg jong inderdaad. Toch hadden ze voor elkaar gekozen en niet voor die jongen. Maar dat was misschien wel het punt wat ze probeerde te maken. Die twee waren zoveel meer dan gewoon beste vriendinnen. Ik geloof niet dat alle vriendinnen zoiets met elkaar zouden doen… Maar waarom is ze dan hier bij mij, en niet bij haar?

Nu voelde ik me bedrogen door Tessa, al was dat nog zo sullig. Het telde dan ook niet en wilde me er niet boos om maken. Zeker niet tegenover Manon.

,,Dat is nogal wat.’’ zei ik alleen en slikkend, ging ik zitten aan de keukentafel. Zij bleef staan. Ze keek me verdrukt aan, en was duidelijk bang voor m’n reactie. Ik wist niet zo goed of dit nu een hele hoop verklaarde of juist helemaal niets. ,,En ik dan?’’ vroeg ik haar maar. ,,Wat is mijn plek dan geweest in jullie leven?’’ Manon keek nog ernstig.

,,Ben je niet boos?’’ Wilde ze eerst weten. Ik schudde kort m’n hoofd en tuitte er m’n lippen bij. Toen kon ze er even opgelucht om glimlachen. ,,Tessa zei meteen al dat je op hem leek. Nog voordat ik je leerde kennen. Want je lijkt verder niet op hem qua uiterlijk. En alhoewel we er niet mee bezig waren, hadden we het nog even over die tijd gehad. Ik moest er sindsdien vaak aan denken, en toen het uit ging met Jack en Tessa mij hier zo verwelkomde, dacht ik er steeds meer aan terug. Het was een erg fijne tijd. Je vergeet snel hoe moeilijk het ook kon zijn. Dat zie je nu maar weer. En dat terwijl we er niet eens voor gegaan waren.’’ legde ze weer uitgebreid uit. En het was allemaal leuk en aardig, en ook zeer opwindend wel, maar zoals ze al zei, en wat ik nu geen moment vergeten ben, wilde Tessa daar dus niet aan. Blijkbaar was Tessa die moeilijkheden niet vergeten.

Het voelde wel alsof er een atoombom in m’n hoofd was afgegaan. Ik kon het haast niet geloven. Mijn lieve Tessa die op die leeftijd al bezig was met een jongen en een meisje… Ik zag het ergens wel voor me. Mijn fantasie was op dit gebied altijd snel geprikkeld. Maar ik kon me niet voorstellen dat het er ook zo in het echt aan toe was gegaan. Maar dat zal ik ook nooit te zien krijgen, en dat leek me ook beter. Ik en Tessa waren immers klaar. Zij wilde dat niet, en ze wilde mij niet meer. Het kwam er toch weer op neer dat het nog steeds de schuld van Manon was. Al koesterde ik geen wrok naar haar. Ik stond zelfs even op, trok haar kort tegen me aan voor een knuffel en zei haar dat ze dit moest vertellen; dat ik dit nu weet, als ze morgen naar Tessa gaat. Manon keek me met grote ogen en slikkend knikte ze daarop. Ik wilde niet dat het al over was, en wellicht kreeg ik nu wel een reactie van Tessa als ze wist dat ik op de hoogte was van haar verleden.

Ik vond het moeilijk om het verhaal van Manon niet als de waarheid te zien, wat betreft het hier en nu. Ik geloofde nu nog meer dan ooit dat het juist wel een vooropgezet plan was, of iets in die zin, terwijl ik er nu juist geen aanleiding meer voor had. Ik had goed onthouden dat Tessa het NIET wilde. Niet. Maar toch… Een fantasie kan overheersen. Was ik die jongen maar waar ze het blijkbaar wel voor over had. Al was zij toen niet het vriendinnetje van, maar de vriendin van het vriendinnetje. Ergens voelde het ook wel alsof het misschien wel een soort wraakactie was van Manon richting Tessa. Vijf jaar later, maar goed. Tessa had misschien wel hun uit elkaar gedreven, en nu kon Manon ons uit elkaar drijven. Maar ook dit was niet gebaseerd op feiten. Ik had nog steeds wel veel vragen, bleek nu maar weer. Maar ik wilde Manon niets meer vragen. Ik had veel informatie gekregen en moest dat nog verwerken.

,,Wil je dat ik ga?’’ Ik was rustig op de bank gaan zitten en had wel het idee dat zij weer zou gaan. Hiervoor was ze toch gekomen, en morgen zou ze naar Tessa gaan. Maar toch vroeg ze het op een manier die ik niet meteen goed wist te interpreteren. Ze voelde zich misschien niet welkom. Maar na alles wat ze gezegd had, met name in het begin, vond ze het duidelijk wel vervelend als ze nu weg moest. Ze had echter nog geen te drinken gehad, en dat was wel het minste wat ik kon aanbieden, al moest ze het zelf pakken. En dan zat ze naast me op de bank, wel haar best te doen mijn aandacht te trekken, maar al die tijd zat ik doods voor me uit te kijken, en maakte ik een analyse van alle informatie. Wat overigens niet lukte.

,,Waar denk je aan?’’ vroeg ze me plots, lief en nieuwsgierig vooral. Ze liet zich zo op m’n schoot vallen met haar achterhoofd. De blik in haar ogen zou veelbelovend kunnen zijn. Het was geen verrassing dat toen ze aanbood zelf wat te drinken te pakken, ze terugkwam met een groot leeg glas en een fles wijn. En haar tweede glas had ze net leeg.

,,Je hebt gedronken.’’ kon ik haar dan ook zeggen, al vond ik het niet heel erg haar daar te zien liggen. Ze keek me behoorlijk ondeugend aan en ze had ook al even gewoeld, verder zwijgend. Niet veel later lachte ze dan ook toen er weer iets m’n broek inkroop wat ze duidelijk voelde. Ze was me duidelijk aan het uitdagen.

,,Mag ik hier blijven?’’ vroeg ze me zacht en ze negeerde mijn vaststelling. Ze stelde zich voor m’n gevoel behoorlijk onderdanig op. Dat had wel iets. Heel veel zelfs.

,,Nee…’’ aarzelde ik toen toch.

,,Echt niet?’’

,,Nee, joh. Nu na alles dit nog? Beter van niet. Of wil je dat ook aan Tessa vertellen?’’ Ze lachte er dronken om. Toch jammer dat zo’n meid zo snel naar alcohol greep. Maar ze knikte daarna wel.

,,Ik vind je sexy.’’ zei ze toen. ,,Dat mag ze best weten. Dat ik niet bang voor je ben.’’ Dat klonk wat onbekwaam, maar ze wreef onderwijl heel beheerst met haar hoofd langs het derde been. En dan zie je haar uitdagend kijken en lachen, weet je dat ze gewillig is door de alcohol, en zou het zomaar kunnen gebeuren. Naast me lag de rest van dat heerlijke lichaam binnen handbereik. Strak als een popje. Haar kleine borsten verpakt in de strakke witte stof en haar knieën had ze ook al opgetrokken. Ik wilde best die broek in. Op wat voor manier dan ook. En ik kon ook niet stil zitten toen ze haar nek lenig bewoog en ze met haar mond een kus gaf op m’n bobbel. Haar schouders drukten haar rug krom en heel gewillig begon de rest van haar lichaam ook te woelen. Dit was zeer verleidend. Even legde ik een hand op haar. Op haar schouder en daarna op haar borst. En even kneedde ik er eentje. Lachend bleef ze kusjes geven en zelfs likjes. Lange halen volgden niet veel later. Haast onderdanig, zoals ze zich toonde. Wat moest ik hier nu weer mee?

Ik keek m’n ogen uit. Maar dan ook echt. Ze was een beetje rood aangeslagen in het gezicht. Dat had allerlei redenen kunnen hebben. De drank, de inspanning of de handeling zelf die het haar toch ook warm maakte. Ze reageerde ook tevreden op mijn hand, die ik nog niet verder had durven te brengen dan die ene bescheiden borst waar ik ook maar een keertje zacht in had geknepen en die daar nu vooral ruste. Met haar bewegende lichaam, bewoog ze zelf mijn hand lichtelijk. Met dat haar rug kromde, kwam meer van haar platte buik bloot te liggen. Het was… bizar. Ze had haar lange haren nog in dat staartje zitten en met gesloten ogen bleef ze over de spijkerstof likken, waar nu ook een donkere natte plek te zien was. Waarom deed ze dit nog? Nu nog. Maar het maakte me niet uit. Ik moest haar stoppen. Ik wachtte er alleen nog mee. Ik was wel nieuwsgierig hoever ze zelf zou gaan. Maar haar onderdanigheid bracht ook iets in mij op. Dit ging al mijn fantasieën voorbij. Mijn hand gleed naar haar keel en ik streelde haar daar. Dat voelde best machtig. Zachtjes liet ze een goedkeurend geluidje uit, en mijn hand bewoog verder naar haar wang. Even stopte ze en keek ze me aan terwijl ik teder mijn duim over haar zachte ronde wang liet glijden. Ze slikte kort even. Ik keek tevreden op haar neer en met dat mijn hand haar kin vond, vonden haar lippen mijn duim, en mocht ik die naar binnen werken. Ze zoog er meteen op. Ze sloot haar ogen ook weer en haar wangen vielen even in met dat ze de duim klem zoog. Ik voelde haar tong er langs kronkelen en ik zuchtte nu hoorbaar van genot.

,,Jezus…’’ wist ik echter alleen uit te brengen. Dit was echt een lekkerwijf. Echt een van de mooiste meisjes die ik ooit had gezien. En ook al wist ik dat het waarschijnlijk niet aan mij lag, dat ze dit wilde doen, vond ik het toch een fijn idee dat wel te denken. Wie wil er niet zo’n knap meisje wat zo gewillig op schoot ligt. Ik had het idee dat ik vanavond overal mee weg zou komen, zou ik het maar durven te verzinnen. Ze gniffelde alleen om mijn uitlating en daarna kreeg ik m’n duim terug, nat. Die wilde ik dan maar gebruiken om over haar tepels te glijden. En mijn vingertopjes dansten terug over haar keel naar haar borst. Ondertussen had ze haar gezicht weer naar m’n been gericht en kuste ze de stof en likte ze er nog een keer kreunend op. Dat stopte echter meteen toen ik met mijn vingertoppen het randje van haar topje bereikte.

,,Nee, niet doen hoor.’’ lachte ze zwoel. Nog voordat ik ook maar de stof gelicht had, kwam ze overeind. ,,Ik heb iets goed te maken. Laat mij maar gewoon.’’ lispelde ze dan speels en zwoel. Even legde ze een hand in m’n nek en zoende ze me fel. Ze kwam op schoot zitten en met dat haar andere hand m’n schouder vond, trok haar tong soepel m’n mond binnen. Mijn handen vonden haar rug en wreven over de blote huid. Daarna over de stof onder haar schouders en vervolgens bracht ik ze naar voren en mocht ik kort beide borsten even beroeren. Maar een onzekere blik trof mij niet veel later weer. ,,Laat mij nou maar…’’ fluisterde ze direct en ze haalde m’n handen weg. Ze kwam weer naast met zitten, op haar knieën, en die onzekerheid verdween nog niet. Ze probeerde wel weer zwoel te kijken, maar ik had door dat er iets niet goed was. Alleen geen idee wat. Ze liet zich ook niet stoppen. Haar handen hadden m’n riem al gevonden en voordat ik het wist ritste ze al. Samen trokken we m’n broek wat uit, en op de lange boxer was een nat spoor te zien op de ene pijp. Ze moest er om gniffelen. ,,Ik word echt geil van je.’’ fluisterde ze toen. Ik keek naar haar, maar zij keek gelijk weg. Daarna liet ze zich afzakken en vergat ik het moment van hiervoor. Ik keek nu tegen haar achterhoofdje aan en voelde eerst haar handen. Ze bleef uit m’n boxertje en kwam met haar mond naar het uiteinde. Daar ontblootte ze de eikel en nu voelde ik haar zachte lippen weer. Ik had zo vaak terugverlangd naar dat moment in de kast. En nu zat ze hier naast me op de bank. Haar strakke kontje in de lucht en met haar gezicht daar beneden. Beter kon toch niet. Kussend en likkend ging ze dan gewoon door. Ik pufte en hijgde al snel moedeloos. Met name als ze haar tong er echt langs liet rollen, waande ik mij in de hemel. Haar handen gebruikte ze alleen om de stof terug te trekken, en zo vond ik haar echt een onderdanig teefje, met zoals ze alleen haar tong gebruikte. Nooit gedacht dat ik dat geil zou vinden, laat staan goed zou keuren. Het was bijna te onderdanig. Maar ze deed het zo goed. En ik wist dat ze dit zelf niet erg vond. In tegendeel zelfs. Even stelde ik me voor dat ze dit waarschijnlijk ook altijd al bij Jack moest doen. Die pakte gewoon wat hij wilde. En dat kon ik nu ook doen. Al moest ze van mij niets.

Toch voelde ook dit weer als vreemdgaan. Ook al had ik geen relatie. Het idee dat dit meisje mij vanavond nog zou afwerken om morgen dan zogenaamd eerlijk te zijn tegenover mijn ex-liefje, die ik toch wel graag terug wil, gaf mij een onbevredigend gevoel. En dat naast het bevredigende gevoel van die tong op m’n slang. Misschien lag het wel gewoon aan mij, dat het nooit werkte tussen mij en Tessa op dit gebied. Ik was ook niet altijd even zeker van mezelf en snel afgeleid. Net als nu. Sterker nog… Ik verloor snel kracht hierna… Fucking gênant! En met een rood hoofd kwam Manon dan ook snel weer overeind.

,,Deed ik iets verkeerd?’’ vroeg ze me paniekerig. Ik grinnikte er om. Ze deed alles verkeerd. Maar dat later.

,,Waarom doe je dit?’’ vroeg ik haar uit het niets. Ze keek me dan ook verward aan. ,,Dat je het lekker vind, okay. Maar waarom ik? Waarom laat je me vreemdgaan terwijl je weet wat ik voor Tessa voel.’’ vroeg ik voorzichtig en gedreven, want wilde dit weten. Echter keek ze me wat ontdaan aan. Alsof ik haar beledigd had nu ze doorhad dat zij niets fout deed waardoor ik zacht werd.

,,Pijpen is toch niet vreemdgaan.’’ zei ze toen eerst. Kwam ze nu mee…

,,Jawel.’’ zei ik dan ook.

,,Nee hoor. Pijpen is niets.’’ morde ze dan. Ze durfde me amper aan te kijken.

,,Dus dit is niets? Dit doe je vaker? Was ik het niet dan wel een ander?’’ En zo sloeg de sfeer toch heel snel om. Nu keek ze me echt beledigd aan.

,,Jack…’’ wilde ze toen beginnen.

,,Ik ben toch verdomme Jack niet! En al was ik dat wel, dan liet ik je echt niet andere jongens afzuigen. Want dat is het toch? Daarom is het zeker uit gegaan. Jullie spoorden gewoon niet.’’ Ik zat me plots kwaad te maken om helemaal niets! Heel ongepast. Het was nergens voor nodig, maar ik wist me eigenlijk gewoon geen raad met de situatie. Ik was weer de fout ingegaan, en ik probeerde mezelf maar te overtuigen dat ik dat niet wilde. Ik was weer te laat. Maar ik liet me uit op haar. Manon slikte zwaarmoedig en een voelbare afstand ontstond, al zat ze nog zo dicht op me. Ze wist gewoon niet wat ze moest zeggen of doen. En dat kon ik haar ook niet kwalijk nemen. Al zou ik een punt hebben. Maar dat had ik niet. En toen gaf ze me maar een stomp. Op m’n borst. Maar ze keek erbij of ze me in m’n gezicht had willen slaan.

,,Je bent echt een eikel!’’ Ze sprong op. ,,Blij dat het over is tussen jullie.’’ sneerde ze dan na. En daar gingen we weer. Ging het de laatste keer ook niet zo? Zij mij verleiden, ik niet snappen, wij ruzie maken? ,,Je weet niets over mij. Je kent me niet.’’ snauwde ze me toe.

,,Wat moet ik nog weten dan? Ik weet het nu wel. Je geeft alleen om seks en met wie maakt niet uit. Dat had je al aangetoond. Als ik je die avond niet was komen redden, had dat hele huis je genomen.’’ ging ik er fel op in. ,,Je bent gewoon een slet. En het ergste is nog wel dat ik er voor gevallen ben. Je hebt m’n leven kapot gemaakt!’’ snauwde ik nu terug. Totaal gechoqueerd bleef ze staan. Er liep een traan over haar wang, maar ze snikte niet. Ik ging echt veel te ver.

,,Ik dacht dat jij anders was.’’ zei ze dan stil, triest zelfs.

,,Anders? Anders dan wie? En waarom behandel je me dan niet anders? Het is je duidelijk maar om een ding te doen.’’ stelde ik dan meteen raak. ,,Je kon toch wel nadenken en weten dat Tessa dit niet zou pikken. Hoe dom ben je?’’ vroeg ik haar boos, maar had het net zo goed mezelf kunnen vragen. Dat had ze echter niet door. Ze liep naar de gang en nog voordat ik opgestaan was, sloeg ze de deur achter zich dicht.

Ik knoopte eerst maar m’n broek dicht, en besefte ondertussen wel dat ik inderdaad een eikel was. Alweer. Nog steeds. Ik was niet anders. Ik keek op de klok. Het was laat. Ze had gedronken en liep nu over de straten van een koud Amsterdam. Zo’n jonge en mooie meid. Zo gewillig. Het maakte me misselijk. Nee, het was niet goed zo. Wel beter dat ze weg zou gaan, maar niet nu op deze manier. Ik trok snel m’n jas aan en rende haar achterna. Maar ze was pleiten. Ik rende richting het station. Grote kans dat ze toch richting huis wilde. Ik dacht in het donker al een rode jas te zien. Een blok verder. Hijgend rende ik erachter aan en riep ik haar een keer.

,,Manon!’’ De wanhoop was voelbaar. Ze reageerde niet en ik riep nog een keer. Nog harder. Misschien hoorde ze het net niet. Anderen op straat keken wel om en hier en daar werd er gelachen. Maar bij de tweede keer keek ze wel om. Ze stopte ook. Ik bleef staan. Opgelucht, al was ik er nog niet. Even boog ik voorover op m’n knieën om uit te hijgen, en toen kwam de echte klap pas. In m’n blinde haast, stopte ik op de weg. Twee fietsers hadden nog geroepen maar het was zo snel gebeurd. Ik werd omvergeduwd en met mij vielen de twee mee. Het was vooral erg knullig. Pijn voelde ik niet, al werd er wel naar me gescholden omdat ik totaal geen aandacht had voor die andere twee. Ik krabbelde meteen weer overeind en keek enkel naar Manon die geschrokken dichterbij was gekomen. Ik liet de twee achter op de grond en stopte vlak voor haar. Maar wat kon ik haar nu nog zeggen.

,,Kom mee…’’ hijgde ik uitgeput. Ze schudde haar hoofd. Ik liet m’n hoofd zakken. Waarom had ik niet gewoon m’n gedachten even uit kunnen zetten.

,,Je hebt gelijk.’’ zei ze toen zacht. Ze keek om zich heen en vond het niets dat er nog best veel volk om ons heen stond. Ze liep daarna ook weg.

,,Nee, ik heb geen gelijk. Ik ging te ver.’’ zei ik haar snel en strompelde haar achterna. Ze stopte en draaide zich fel om.

,,Natuurlijk wist ik dat het fout was.’’ zei ze toen. Dat was niet eens waaraan ik dacht wat waar of niet waar moest zijn. Maar okay. ,,Je kent me niet, Jens. Dat is mijn schuld. Maar hierdoor heb ik jou wel leren kennen. Helaas.’’ zei ze me toen hard. Ik was stomverbaasd. Meer gelijk kon ze niet hebben. Ik begreep eruit dat ze niet zichzelf was geweest bij mij. En dat lokte iets slechts in mij uit. En ze was ook niet zichzelf. Zo had ik haar niet leren kennen. Zoals ze nu was, was ze eigenlijk pas sinds ze weer single was. Al had het single zijn er volgens mij niet veel mee te maken. Ze maakte een ongelukkige indruk. Al die tijd al. Maar ik kon maar op een manier naar haar kijken. Ik had van haar die slet gemaakt die ik dacht te zien. Ik ging bijna over m’n nek. Van het gehaast, van de klap en van de realisatie. Ik was mezelf enorm tegengekomen. Ik leek alles fout te doen op alle gebieden. En die realisatie kwam heel hard aan.

,,Okay.’’ zei ik nog duidelijk terwijl ze al van me vandaan liep. Ze stopte wel weer. ,,Ja, wat wil je dat ik zeg…’’ hijgde ik moedeloos. ,,Ik had alles. En nu heb ik niets.’’ Ze keek me boos aan maar zag ook enige weemoed.

,,Ik weet hoe dat voelt.’’ zei ze me toen. Maar deze keer zou ik haar niet de schuld meer kunnen geven. Zij wist hoe het voelde. En ik nu ook. Wat een ellende.

,,Het spijt me echt zo erg. Van alles. Ik herken mezelf zo niet. Het spijt echt.’’ wist ik niet snel genoeg te zeggen. En ik zag aan haar dat ze hier gevoelig voor was. Dat wist ik, maar daarom zei ik het niet. Ik meende het. ,,Als je Tessa spreekt… Zeg haar dan dat het me spijt. Dat is alles. Het spijt me gewoon zo ontzettend erg.’’ Ik keek Manon niet meer aan maar met wat kleine tranen in m’n ogen waande ik me plots alleen op straat. Zo alleen als dat ik was zonder Tessa. En zonder Manon. Je kan teveel willen, en te weinig krijgen. Maar wat valt er nog te krijgen, als je alles al hebt. Goed, seks… Maar ja… Misschien was ik daar ook wel het type niet meer voor. Tessa was niet zoals mijn vorige relaties, waarbij seks soms nodig was om het een en ander te redden. Wat nooit lukte… Bij Tessa lukte alles gewoon. Totdat Manon kwam. Maar die was nu weer weg. Net als Tessa.