Door: Gerda K te H
Datum: 19-04-2016 | Cijfer: 8.5 | Gelezen: 5434
Lengte: Lang | Leestijd: 24 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Lang | Leestijd: 24 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: Mijn Mannenverzameling - 1: De Krantenbezorger
De Vuilnismannen
Nadat ik mijzelf en de trap had ontdaan van alle spermaspetters van de krantenbezorger, was het eerst tijd voor het ontbijt.
Totdat de vuilniswagen de straat in zou rijden kon ik flirten met de knappe overbuurman, zoals ik dat op alle werkdagen deed.
Al sinds een maand hadden wij iedere ochtend oogcontact via de ramen in onze woonkamers. Ik thee drinkend in een niemendalletje, hij thee drinkend in één van zijn driedelige pakken waarin hij altijd naar zijn werk gaat. Wat startte met naar elkaar proosten met een kop thee was inmiddels uitgegroeid tot een heuse flirt. Af en toe best riskant met allemaal voorbijgangers. Een paar keer werden we zelfs betrapt door de mannen op de vuilniswagen toen die vroeger dan gewoonlijk verschenen. Daarom had ik nu elke ochtend de kop thee in de ene hand en het koortje van de geopende verticale lamellen in de andere. Het begon met eventjes zwaaien, daarna werden het gebaartjes. Wees hij op mij en stak zijn duim op, dan ik gooide met een wulps handgebaar mijn haar naar achteren. Vervolgens ging ik gebruik maken van de uitdagende kimono’s en babydolls die ik in de kast heb hangen. Zo was ik op een ochtend gekleed in mijn donkerrode babydoll en het bijpassend slipje, die beide door een klein strikje dicht worden gehouden. De overbuurman maakte de knopen van zijn vest los en gebaarde mij de strik van het bovenstukje los te maken. Toen ik dat deed verscheen net zijn vrouw achter hem in de kamer en heb ik razendsnel de lamellen gesloten. Een dag daarna sprak zij mij op straat aan en sindsdien weet ik dat zij Marjan heet en hij Ben én dat zij nogal jaloers en chagrijnig is. We hebben ons toen even een paar dagen ingehouden. Maar eergisteren had ik dat donkerrode setje weer aan en in plaats van de knopen van zijn vest maakte hij dit keer die van zijn gulp los. Overduidelijk een signaal dat hij wilde dat ik nu niet het bovenste maar het onderste strikje losmaakte. Ik hief bestraffend mijn wijsvinger op. Ben maakte een verontschuldigend gebaar en wilde zijn gulp weer sluiten. Maar ik was sneller, trok het strikje van mijn slipje los dat daardoor naar beneden gleed, haalde mijn middelvinger door mijn kutje en likte die demonstratief af. Zijn reactie heb ik toen niet kunnen zien omdat het silhouet van zijn boze echtgenote Marjan op de achtergrond in hun kamer verscheen en ik snel de lamellen sloot. Gisteren stond hij zijn overhemd dicht te knopen voor het raam, stopte het heel sensueel in zijn broek om daarna zijn gulp dicht te knopen en zijn vest aan te doen. Dit keer had ik mijn super korte, paarse satijnen kimono aan. Hoog onder mijn grote bosten dicht gestrikt zodat ze er tot aan de tepels uitpuilden. Het bijbehorende slipje had ik niet aan. Overbuurman was kennelijk laat want hij verscheen druk etend en drinkend voor het raam. Het driedelige pak had hij al aan. Wat hij zag deed hem stoppen met eten en toe ik de kimono van mijn schouders aftrok om zo de borsten in hun volle glorie te tonen, verslikte hij zich in zijn thee. Omdat het paarse satijn van het kimonootje omhoog schoof, werden mijn schaamlippen en het roodbruine plukje haar erboven natuurlijk volledige zichtbaar. Wijdbeens gunde ik Ben en enkele gelukkige voorbijgangers dit uitzicht. Proestend wees hij in de richting van mijn kutje en maakte met zijn andere hand een vuist waaruit zijn middelvinger en zijn wijsvinger staken die graaiende bewegingen naar boven maakten. Vóór dat er andere buurmannen, op weg naar hun werk, bij mijn raam stopten, sloot ik de boel af voor gulzige geile blikken.
Hopelijk kon vandaag ik de overbuurman eindelijk in mijn armen krijgen, al wist nog niet precies hoe. Op deze dag wordt altijd de vuilnis opgehaald. En de vuilnismannen moesten en zouden er vandaag aan geloven. Maar dat spel begon pas over een uur, gokte ik. En dus kon ik eerst nog een keer ontbijten en flirten met overbuurman Ben.
Slechts gekleed in een korte ochtendjas en op muiltjes ontbeet ik weer voor het raam in de woonkamer. Deze keer koos ik voor muiltjes met een roze pluim erop. Die hebben de hoogste hakken van al mijn muiltjes en precies dezelfde kleur als de biezen én het ceintuurtje van het witte zijden ochtendjasje. En wat dan elke ochtend gebeurde, speelde zich nu ook weer af. Ik was van plan vandaag nog verder te gaan dan de afgelopen ochtenden. Heel langzaam begon ik, kleine slokjes thee nemend, voor het raam heen en weer te lopen. En weldra zag ik Ben bij zijn raam. Hij verraste mij door te verschijnen alleen gekleed in een short en een overhemd. Verdorie, ik wilde hém verbazen! Nu deed hij het andersom! Meteen schoof ik wat lamellen opzij en ging wijdbeens met de hooggehakte muiltjes op de vensterbank staan. Snel trok ik aan het ceintuur en liet het ochtendjasje open vallen. Met gespreide armen en benen drukte ik blote boezem en kaal geschoren poes tegelijk tegen het raam.
Omdat er een auto door de straat reed, sprong ik weer vlug van de vensterbank, vingerde mijzelf met de ene hand en deed met de andere hand bij mijn mond alsof ik aan het pijpen was. Daarna rende ik de kamer uit, de gang in, de trap op en stortte mij boven op het bed. Opgewonden met mijn vochtige kutje spelend lag ik nog even na te hijgen. Maar langzamerhand werd het tijd voor de wekelijkse vuilophaaldienst. En daar had ik een compleet scenario voor bedacht. Dat het mij ook nog een date met Ben zou opleveren had ik niet voorzien.
Tanden poetsen, plassen, opfrissen, nagels van handen en tenen vuurrood lakken, stevig opmaken en zorgen voor een lekker luchtje vormden de start van mijn plan. Bij het aankleden kreeg ik het witte truitje met de spaghettibandjes slechts met veel moeite over mijn ferme borsten getrokken. Ordinair gezegd: erg dikke tieten in een te krap truitje! Over de, eveneens goed geproportioneerde, billen hees ik een zwart minirokje met diepe split. Na het sluiten van de rits draaide ik het stukje katoen zó dat de split boven op mijn rechterdijbeen zat. Als laatste onderdeel van dit “dress to kill” trok ik naaldhakken aan. Donkerbruine hakken van zo’n 6 cm met verder alleen een beige band over de wreef. De passpiegel stemde mij tevreden: gespannen kuiten, bovenbenen ontbloot tot vlak onder het kruis, één dijbeen zelfs bijna tot op de heup zichtbaar, het rokje net niet helemaal over de naakte billen en een blote navel met daarboven een weelderige boezem waarvan de tepels bijna door het truitje heen priemen. Zó wilde ik voor de mannen verschijnen.
Door mijn achtertuin kom je in een steeg die langs alle tuinen loopt. Ik woon één huis vanaf het begin van de steeg. En zoals elke week bracht ik ook nu de vuilcontainer door de steeg via de zijstraat naar de voorkant van mijn huis. Net toen ik trippelend op mijn naaldhakken met de rammelende container achter mij aan de steeg uit kwam, reed een zeer luxe auto de zijstraat in. Hij stopte naast mij en er ging een raampje open.
Het was overbuurman Ben, op weg naar zijn werk.
“Hallo Gerda! Mijn hemel wat zie jij er lekker uit! Ja sorry hoor, maar hier heb ik geen andere woorden voor.” Zijn handen knepen zo hard in het leer van het stuur dat zijn knokkels wit werden.
“Hé Ben! Dank je voor dit lieve compliment”, zei ik door het geopende raampje glurend. Ik boog zover mogelijk voorover. Met mijn armen wipte ik mijn borsten over de rand naar binnen. Ben keek er met grote ogen naar en begon zelfs een beetje te kwijlen.
“Zeg buurman, hoe laat ben jij vanavond klaar met werken?”, zei ik met een lief stemmetje. Hij aarzelde: ‘Eh? Ikke, eh? Hoezo?”.
“Nou misschien heb je dan zin om eerst nog even bij mij langs te …. wippen?”, legde ik uit. Zijn ogen spoten vuur en zijn borstkas bewoog hard op en neer toen ik bij deze vraag speels de zijden stropdas uit zijn vest uit frummelde.
“Poeh, dddddat , dat lijkt mij heel lllleu…, leuk”, stotterde Ben. “Meestal ben ik om half zes hier. Maar ik kan vandaag best eerder stoppen. Eens denken…”
Er volgde een korte stilte en die gebruikte ik om in zijn oor te fluisteren: “Zet je auto hier bij de steeg . Ik zorg dat het tuinhek en de achterdeur niet op slot zijn!”
“Gerda, wat ben jij ondeugend. Jij geile stoot!”, riep hij uit. “Ssssst!”, siste ik lachend. Ben ging op zachte toon verder: “Zorg jij maar dat om vier uur die lamellen dicht zijn, lekker ding!”. Hij gaf gas en ik moest me snel uit het raampje bevrijden. Drie keer kort achter elkaar toeterend verdween de fraaie bolide om de hoek. Mijn blijdschap knalde ik er ook in drie keer uit: “YES! YES! YES!”.
De rolcontainer zette ik deze keer niet aan de stoeprand, zoals gebruikelijk is in onze buurt, maar vlak voor het huis bij mijn voordeur. Daarna liep ik weer via de steeg en de achtertuin terug. Onderweg reed er iemand toeterend voorbij en in de steeg floot iemand mij na vanuit een slaapkamerraam.
Eenmaal terug in de woonkamer begon het wachten op de vuilniswagen. Zoals altijd kwam die aangereden vanaf de hoek van de straat die het verst bij mijn huis vandaan is. Ik had dus alle tijd om kleding en make-up te checken, diep adem te halen en de voordeur alvast op een kier te zetten. Op het moment dat de rolcontainers van de buren waren geleegd en de twee mannen achter de wagen weer verder wilden lopen, stapte ik naar buiten en greep mijn rolcontainer. Met kleine snelle passen dribbelde ik naar de stoeprand, de rolcontainer schijnbaar moeizaam achter mij aanslepend.
“Joehoe”, riep ik met een piepstemmetje, “Even wachten alsjeblieft. Deze moet ook nog!”.
Onmiddellijk kwam een van de mannen in actie. De lange met de blonde stekelharen kwam met grote passen en breed lachend naar mij toe.
“Oh, wacht maar dame. Ik pak hem wel aan van je.” Met zijn grote handschoenen greep hij de container. Die hing hij meteen achter aan de vuilniswagen waar ik parmantig dribbelend naar op weg was. “Ja, sorry hoor. Maar ik was helemaal vergeten dat jullie kwamen”, verontschuldigde ik me. De tweede vuilnisman nam mij op van top tot teen terwijl zijn collega de container weer op straat deed belanden. “Vinden wij HELEMAAL niet erg, hè Jan?” De jonge blonde stekelkop heette blijkbaar Jan. “Klopt Edje! Voor zo’n schoonheid als zij doen wij alles!” Edje was wat ouder dan Jan en had halflang, donkerblond haar. Hij had het postuur van een bodybuilder en dat hij oersterk was toonde hij door de volgende, volle rolcontainer met één hand achterop de vuilniswagen te hangen. Ondertussen zwaaide hij naar iets achterop de wagen wat duidelijk een camera was.
“Is dat een camera?’, informeerde ik zo dom mogelijk.
“Heel goed, schattebout!”, zei Edje op een meewarige toon. “De chauffeur kan zo alles zien. ALLES hè!”, benadrukte hij met een dikke knipoog naar zijn collega Jan. Dit was het moment waarop ik wachtte. Ik zette mijn rechtervoet op het treeplankje aan kant van de camera, zorgde dat het splitje van mijn zwarte rokje zover mogelijk open ging en tuitte mijn lippen alsof ik de camera heftig zoende. “Dus dit heeft ie gezien?”, vroeg ik.
“Ga het hem zelf maar vragen, dame”, sprak Jan terwijl hij naar het passagiersportier van de cabine wees. Gevolgd door de twee inmiddels aardig opgewonden vuilnismannen liep ik heupwiegend naar voren. De chauffeur bleek een grote, pikzwarte neger met prachtig kroeshaar. Hij boog vanaf de bestuurdersstoel naar het portier en opende het voor me.
“Hé, hé, wat zag ik daar voor leuks op mijn schermpje?”. Hij wees mij het tv-schermpje boven zijn hoofd.
“Mag ik daar even naar kijken?”, vroeg ik lief lachend. Mijn knipoog deed hem smelten en hij strekte beide armen naar me uit. Voorzichtig zette ik een voet op de hoge opstap en pakte de mooie zwarte handen met hun roze handpalmen. Ineens werd ik door één van de andere twee mannen bij heupen opgetild. “Hopla!”. Een derde hand in een ruwe handschoen gaf mij het laatste zetje, vol op een bil ónder mijn rokje! Schuin op de brede bijrijdersbank liggend, strekte ik mijn benen met de naaldhakken in de richting van het geopende portier. Daar stonden de twee vuilnismannen te genieten van het uitzicht op het blote sneetje dat onder mijn rokje tevoorschijn was gekomen. Terwijl ik één arm langs de rug van de chauffeur boog, legde ik mijn borsten op zijn gespierde bovenbenen en ging met mijn wijsvinger in de richting van het schermpje. “Jeetje! Je kon het echt allemaal zien?”, riep ik verbaasd. “En nu voel je het zeker ook allemaal?”, fluisterde ik er achteraan.
“Jazeker, schatje”. Hij legde een hand op het gedeelte van mijn dijbeen dat door het splitje bloot werd gelaten. Vervolgens begon hij zachtjes te masseren. Zijn hand bewoog rechtstreeks naar mijn klitje. Terwijl hij mij zo aardig in de beurt van een orgasme bracht en zijn andere hand ongegeneerd de zijkant van mijn borst kneedde, gleden er vier ruwe handschoenen langs mijn enkels en kuiten omhoog. Twee paar langs elk been.
Nu moest ik ze echt even afremmen: “Jongens toch!”, riep ik lachend en ging rechtop zitten. Geschrokken haalden ze alle drie hun handen van mijn lijf.
“Nee, jullie hoeven niet te schrikken. Maar ik dacht: misschien hebben jullie wel zin om bij mij even pauze te nemen”. Hun gezichten klaarden helemaal op. Ze bedachten zich geen moment. Jan en Edje trokken hun handschoenen uit en hielpen mij uit de hoge cabine, ieder met een hand onder een borst en een hand onder een bil. Mijn rokje schoof helemaal langs mijn heupen omhoog toen ik op de grond zakte. De chauffeur zette de motor uit, sprong van de wagen en kwam er omheen gehold. Ik wurmde net het rokje omlaag en naar hem knipogend wreef ik eerst even door het plukje schaamhaar boven mijn spleetje voordat ik het katoen strak trok. Hij kwam naast me staan en legde een grote zwarte arm onder het rokje over mijn billen. Jan legde vanaf de andere kant een arm over mijn schouder zó dat zijn hand vol op mijn borst rustte. Edje pakte mijn rolcontainer en met z’n vieren liepen we snel naar de openstaande voordeur. Nadat de container er was er neergezet stonden we ineens met z’n allen in de gang en sloeg de voordeur met een geweldige klap dicht.
“Kom op!”, riep ik enthousiast. “Eerst jullie laarzen uit en dan naar boven”. Terwijl ik dat zei ging ik alvast de trap op. Met hun ogen op mijn hoge hakken, lange benen en korte rokje gericht trokken ze alle drie snel hun laarzen uit. Op de overloop hing ik met mijn grote borsten strak in het truitje, uitdagend over het hekje boven de trap. Commentaar leverend stormden de heren naar boven: ”Allemachtig wat een bos hout, zeg!”. “Lekkere tepels, meid!”. “Heb daar al eens een zwarte paal tussen gehad, schatje?”.
Met moeite kon ik ze nog van me afhouden. “HO, HO, HO, HO, STOP! Eerst die stinkende pakken. En we gaan douchen, mannen.” Enigszins verbouwereerd trokken ze hun overalls uit. Er ging een warme gloed door mijn onderbuik bij het zien van die drie interessante mannenlijven. Bodybuilder Edje droeg onder zijn getrainde en zwaar behaarde torso een rode boxershort waarin duidelijk een mannelijk lid te zien was. Bij de slanke Jan bleken niet alleen de stekeltjes op zijn hoofd blond maar ook zijn schaamhaar. Hij had meteen maar alles uitgetrokken en ik zag dat zijn dikke lul niet meer helemaal slap naar beneden hing maar al wat stijfjes naar voren begon te wijzen. Het grote, gespierde lichaam van de neger was uiteindelijk slechts gehuld in een minuscuul wit slipje waarin een enorme bobbel was te zien. Mijn naaldhakken tikten op badkamervloer en zorgden dat de mannen als vanzelf achter mij aan kwamen. “Zo, nu ga ik jullie eerst eens even lekker opfrissen”. Ik pakte de douchekop en draaide aan de zwenkkraan totdat er een behoorlijke straal water over mijn hand stroomde. Zo kon ik zorgen voor een lekker warme watertemperatuur.
“Ja! Hier in bad gaan staan met de jongeheren BLOOT en naar mij toe”, commandeerde ik het drietal. Er kwamen drie heerlijke piemels op een rij voor mij te staan. Het was duidelijk dat ze al flink groeiden. Met een zachte spons goot ik er flink wat douchegel op. “Speciaal voor jullie gereedschap, deze super heerlijke mannendouchegel!”, kirde ik. En met de spons goot ik het warme zeepsop over de geslachtsdelen die zich steeds verder oprichtten. Daarna sloot ik de kraan en hing de douchekop terug.
Als eerste vatte ik de neger met mijn vrije hand stevig bij zijn ballen. Ze voelden gespannen aan. De lange zwarte pik waar ik met de spons over heen en weer wreef bezorgde mij een vochtige kutje. “Jouw lul is wel super lang, zeg! Hoe heet jij eigenlijk?”
“Arthur”, bromde hij, “Wij mannen uit de Congo hebben de grootste, wist je dat?” Ondertussen schoof het zwarte vel al terug van zijn eikel. Die bleek dezelfde roze kleur te hebben als zijn handpalmen. Heftig kriebels en een koortstachtig warm gevoel waren bij mij het gevolg. “Zet jij mij daar straks maar eens stevig op vast!”
Doorschuivend op mijn hurken greep ik Jan hard bij zijn kloten en duwde één van de gaten in de spons diep over zijn stijve pik die inmiddels recht naar voren stond.
“Hmmmmm, nog dikker dan daarnet op de gang. Heel goed Jan! Niet te snel klaarkomen hoor”, grapte ik. Terwijl Jan diep zuchtend alleen: “Wow!Wow! Nnnn…, nee”, uit kon brengen schoof ik door naar de fier recht omhoog wijzende piemel van Edje. Edje was daar net zo erg behaard als over de rest van zijn lichaam. “Wacht jij maar eens eventjes”, zei ik op dreigende toon. Zijn pik stond zo stijf recht overeind tegen zijn buikje dat ik er de spons tussen kon klemmen. En dus had ik de handen vrij om bij de wastafel het scheermesje te pakken waar ik eerder nog mijn benen en kutje mee had geschoren. Met mijn duim en wijsvinger achter zijn dikke eikel boog ik het stijve geval van Edje wat naar mij toe en begon het te scheren. De andere twee vuilnismannen konden zich niet langer beheersen toen ze zagen hoe ik vooroverboog en met de naaldhakken de douchemat naar me toeschoof. Het risico om uit te glijden op die naaldhakken was groot. Niet alleen de badkamervloer was glibberig geworden, ook mijn poesje droop van het sop; mijn eigen sop! Terwijl ik de laatste haartjes van Edje’s ballen haalde, werden ineens mijn benen aan de enkels naar achteren omhoog getrokken. Arthur voorkwam net op tijd dat mijn kin de rand van de badkuip raakte door met één been over mij heen te stappen, mij met zijn beide handen onder de borsten te grijpen en me zo op te tillen.
“Doen jullie voorzichtig?”, gilde ik. “Nee!”, brulde Jan en hij ramde zijn dikke harde pik in één stoot diep in me. “Genade!”, smeekte ik. Maar Jan ging als een dolle met zijn staaf heen en weer over het zachte kussentje vóór in mijn kutje. Met twee handen omklemde ik de gladde paal van Edje. Door mijn knijpen en rukken kwam hij klaar. Met kracht spoot een grote kwak over mijn gezicht en in mijn haar. Edje en ik schreeuwden om het hardst. “Kolere! Kolere!”, vloekte hij. “Aiii! Aiii! Aiii!, gilde ik. Met trillende benen en samentrekkend kutje kwam ik klaar. Jan trok zich met een ferme ruk uit mijn beurs geramde poesje en een mengsel van mijn sop en zijn sperma droop naar beneden op de douchemat. Edje besloot de boel schoon te spoelen en greep de douchekop. De warme waterstraal richtte hij vooral op mijn truitje waarvan een bandje was geknapt en het andere van mijn arm af was geschoven. De harde tepels en grote ronde borsten in het strakke natte truitje maakten bij Arthur een oerkreet los: “AAAAAAACH!” Hij greep mij bij de heupen, tilde me op alsof ik een veertje was en voor ik het wist zat ik met de benen om zijn machtige lijf heen. Langzaam zakte mijn drijfnatte poesje over zijn lange, lange, dikke harde knots. Zijn gespierde armen hieven mij telkens op en neer. Daarbij voelde ik iedere keer hoe zijn eikel niet verder kon in dat voor hem te kleine kutje van me. Twee, drie, vier keer, nee, misschien zelfs wel vijf keer kwam ik bevend, gillend, bijtend en krabbend klaar! Het geluid dat er klonk toen Jan en Edje mij uiteindelijk van Arthur’s glijpaal aftilden, wees erop dat ik door te knijpen in die grote zwarte pik mijn kutje vacuüm had gezogen. Zes sterke mannenhanden lieten mij heel voorzichtig in het bad zakken.
“Hé, snollebol. Volgende week weer?”, vroeg Jan terwijl hij mijn schoentjes in de wastafel legde.
“Oh ja, alsjeblieft. Ja. Volgende week meteen naar boven komen”, kon ik nog smekend fluisteren.
Met een: “Oké! Tot volgende week stuk!”, lieten de drie vuilnismannen mij geheel verfrommeld maar zeer voldaan achter in de badkuip.
Luid pratend en lachend hoorde ik hoe ze zich aankleedden, de trap af liepen en de voordeur achter zich dicht smeten. Toen de motor van de vuilniswagen startte probeerde ik met mijn natte truitje en rokje uit het glibberige bad te kruipen.
Totdat de vuilniswagen de straat in zou rijden kon ik flirten met de knappe overbuurman, zoals ik dat op alle werkdagen deed.
Al sinds een maand hadden wij iedere ochtend oogcontact via de ramen in onze woonkamers. Ik thee drinkend in een niemendalletje, hij thee drinkend in één van zijn driedelige pakken waarin hij altijd naar zijn werk gaat. Wat startte met naar elkaar proosten met een kop thee was inmiddels uitgegroeid tot een heuse flirt. Af en toe best riskant met allemaal voorbijgangers. Een paar keer werden we zelfs betrapt door de mannen op de vuilniswagen toen die vroeger dan gewoonlijk verschenen. Daarom had ik nu elke ochtend de kop thee in de ene hand en het koortje van de geopende verticale lamellen in de andere. Het begon met eventjes zwaaien, daarna werden het gebaartjes. Wees hij op mij en stak zijn duim op, dan ik gooide met een wulps handgebaar mijn haar naar achteren. Vervolgens ging ik gebruik maken van de uitdagende kimono’s en babydolls die ik in de kast heb hangen. Zo was ik op een ochtend gekleed in mijn donkerrode babydoll en het bijpassend slipje, die beide door een klein strikje dicht worden gehouden. De overbuurman maakte de knopen van zijn vest los en gebaarde mij de strik van het bovenstukje los te maken. Toen ik dat deed verscheen net zijn vrouw achter hem in de kamer en heb ik razendsnel de lamellen gesloten. Een dag daarna sprak zij mij op straat aan en sindsdien weet ik dat zij Marjan heet en hij Ben én dat zij nogal jaloers en chagrijnig is. We hebben ons toen even een paar dagen ingehouden. Maar eergisteren had ik dat donkerrode setje weer aan en in plaats van de knopen van zijn vest maakte hij dit keer die van zijn gulp los. Overduidelijk een signaal dat hij wilde dat ik nu niet het bovenste maar het onderste strikje losmaakte. Ik hief bestraffend mijn wijsvinger op. Ben maakte een verontschuldigend gebaar en wilde zijn gulp weer sluiten. Maar ik was sneller, trok het strikje van mijn slipje los dat daardoor naar beneden gleed, haalde mijn middelvinger door mijn kutje en likte die demonstratief af. Zijn reactie heb ik toen niet kunnen zien omdat het silhouet van zijn boze echtgenote Marjan op de achtergrond in hun kamer verscheen en ik snel de lamellen sloot. Gisteren stond hij zijn overhemd dicht te knopen voor het raam, stopte het heel sensueel in zijn broek om daarna zijn gulp dicht te knopen en zijn vest aan te doen. Dit keer had ik mijn super korte, paarse satijnen kimono aan. Hoog onder mijn grote bosten dicht gestrikt zodat ze er tot aan de tepels uitpuilden. Het bijbehorende slipje had ik niet aan. Overbuurman was kennelijk laat want hij verscheen druk etend en drinkend voor het raam. Het driedelige pak had hij al aan. Wat hij zag deed hem stoppen met eten en toe ik de kimono van mijn schouders aftrok om zo de borsten in hun volle glorie te tonen, verslikte hij zich in zijn thee. Omdat het paarse satijn van het kimonootje omhoog schoof, werden mijn schaamlippen en het roodbruine plukje haar erboven natuurlijk volledige zichtbaar. Wijdbeens gunde ik Ben en enkele gelukkige voorbijgangers dit uitzicht. Proestend wees hij in de richting van mijn kutje en maakte met zijn andere hand een vuist waaruit zijn middelvinger en zijn wijsvinger staken die graaiende bewegingen naar boven maakten. Vóór dat er andere buurmannen, op weg naar hun werk, bij mijn raam stopten, sloot ik de boel af voor gulzige geile blikken.
Hopelijk kon vandaag ik de overbuurman eindelijk in mijn armen krijgen, al wist nog niet precies hoe. Op deze dag wordt altijd de vuilnis opgehaald. En de vuilnismannen moesten en zouden er vandaag aan geloven. Maar dat spel begon pas over een uur, gokte ik. En dus kon ik eerst nog een keer ontbijten en flirten met overbuurman Ben.
Slechts gekleed in een korte ochtendjas en op muiltjes ontbeet ik weer voor het raam in de woonkamer. Deze keer koos ik voor muiltjes met een roze pluim erop. Die hebben de hoogste hakken van al mijn muiltjes en precies dezelfde kleur als de biezen én het ceintuurtje van het witte zijden ochtendjasje. En wat dan elke ochtend gebeurde, speelde zich nu ook weer af. Ik was van plan vandaag nog verder te gaan dan de afgelopen ochtenden. Heel langzaam begon ik, kleine slokjes thee nemend, voor het raam heen en weer te lopen. En weldra zag ik Ben bij zijn raam. Hij verraste mij door te verschijnen alleen gekleed in een short en een overhemd. Verdorie, ik wilde hém verbazen! Nu deed hij het andersom! Meteen schoof ik wat lamellen opzij en ging wijdbeens met de hooggehakte muiltjes op de vensterbank staan. Snel trok ik aan het ceintuur en liet het ochtendjasje open vallen. Met gespreide armen en benen drukte ik blote boezem en kaal geschoren poes tegelijk tegen het raam.
Omdat er een auto door de straat reed, sprong ik weer vlug van de vensterbank, vingerde mijzelf met de ene hand en deed met de andere hand bij mijn mond alsof ik aan het pijpen was. Daarna rende ik de kamer uit, de gang in, de trap op en stortte mij boven op het bed. Opgewonden met mijn vochtige kutje spelend lag ik nog even na te hijgen. Maar langzamerhand werd het tijd voor de wekelijkse vuilophaaldienst. En daar had ik een compleet scenario voor bedacht. Dat het mij ook nog een date met Ben zou opleveren had ik niet voorzien.
Tanden poetsen, plassen, opfrissen, nagels van handen en tenen vuurrood lakken, stevig opmaken en zorgen voor een lekker luchtje vormden de start van mijn plan. Bij het aankleden kreeg ik het witte truitje met de spaghettibandjes slechts met veel moeite over mijn ferme borsten getrokken. Ordinair gezegd: erg dikke tieten in een te krap truitje! Over de, eveneens goed geproportioneerde, billen hees ik een zwart minirokje met diepe split. Na het sluiten van de rits draaide ik het stukje katoen zó dat de split boven op mijn rechterdijbeen zat. Als laatste onderdeel van dit “dress to kill” trok ik naaldhakken aan. Donkerbruine hakken van zo’n 6 cm met verder alleen een beige band over de wreef. De passpiegel stemde mij tevreden: gespannen kuiten, bovenbenen ontbloot tot vlak onder het kruis, één dijbeen zelfs bijna tot op de heup zichtbaar, het rokje net niet helemaal over de naakte billen en een blote navel met daarboven een weelderige boezem waarvan de tepels bijna door het truitje heen priemen. Zó wilde ik voor de mannen verschijnen.
Door mijn achtertuin kom je in een steeg die langs alle tuinen loopt. Ik woon één huis vanaf het begin van de steeg. En zoals elke week bracht ik ook nu de vuilcontainer door de steeg via de zijstraat naar de voorkant van mijn huis. Net toen ik trippelend op mijn naaldhakken met de rammelende container achter mij aan de steeg uit kwam, reed een zeer luxe auto de zijstraat in. Hij stopte naast mij en er ging een raampje open.
Het was overbuurman Ben, op weg naar zijn werk.
“Hallo Gerda! Mijn hemel wat zie jij er lekker uit! Ja sorry hoor, maar hier heb ik geen andere woorden voor.” Zijn handen knepen zo hard in het leer van het stuur dat zijn knokkels wit werden.
“Hé Ben! Dank je voor dit lieve compliment”, zei ik door het geopende raampje glurend. Ik boog zover mogelijk voorover. Met mijn armen wipte ik mijn borsten over de rand naar binnen. Ben keek er met grote ogen naar en begon zelfs een beetje te kwijlen.
“Zeg buurman, hoe laat ben jij vanavond klaar met werken?”, zei ik met een lief stemmetje. Hij aarzelde: ‘Eh? Ikke, eh? Hoezo?”.
“Nou misschien heb je dan zin om eerst nog even bij mij langs te …. wippen?”, legde ik uit. Zijn ogen spoten vuur en zijn borstkas bewoog hard op en neer toen ik bij deze vraag speels de zijden stropdas uit zijn vest uit frummelde.
“Poeh, dddddat , dat lijkt mij heel lllleu…, leuk”, stotterde Ben. “Meestal ben ik om half zes hier. Maar ik kan vandaag best eerder stoppen. Eens denken…”
Er volgde een korte stilte en die gebruikte ik om in zijn oor te fluisteren: “Zet je auto hier bij de steeg . Ik zorg dat het tuinhek en de achterdeur niet op slot zijn!”
“Gerda, wat ben jij ondeugend. Jij geile stoot!”, riep hij uit. “Ssssst!”, siste ik lachend. Ben ging op zachte toon verder: “Zorg jij maar dat om vier uur die lamellen dicht zijn, lekker ding!”. Hij gaf gas en ik moest me snel uit het raampje bevrijden. Drie keer kort achter elkaar toeterend verdween de fraaie bolide om de hoek. Mijn blijdschap knalde ik er ook in drie keer uit: “YES! YES! YES!”.
De rolcontainer zette ik deze keer niet aan de stoeprand, zoals gebruikelijk is in onze buurt, maar vlak voor het huis bij mijn voordeur. Daarna liep ik weer via de steeg en de achtertuin terug. Onderweg reed er iemand toeterend voorbij en in de steeg floot iemand mij na vanuit een slaapkamerraam.
Eenmaal terug in de woonkamer begon het wachten op de vuilniswagen. Zoals altijd kwam die aangereden vanaf de hoek van de straat die het verst bij mijn huis vandaan is. Ik had dus alle tijd om kleding en make-up te checken, diep adem te halen en de voordeur alvast op een kier te zetten. Op het moment dat de rolcontainers van de buren waren geleegd en de twee mannen achter de wagen weer verder wilden lopen, stapte ik naar buiten en greep mijn rolcontainer. Met kleine snelle passen dribbelde ik naar de stoeprand, de rolcontainer schijnbaar moeizaam achter mij aanslepend.
“Joehoe”, riep ik met een piepstemmetje, “Even wachten alsjeblieft. Deze moet ook nog!”.
Onmiddellijk kwam een van de mannen in actie. De lange met de blonde stekelharen kwam met grote passen en breed lachend naar mij toe.
“Oh, wacht maar dame. Ik pak hem wel aan van je.” Met zijn grote handschoenen greep hij de container. Die hing hij meteen achter aan de vuilniswagen waar ik parmantig dribbelend naar op weg was. “Ja, sorry hoor. Maar ik was helemaal vergeten dat jullie kwamen”, verontschuldigde ik me. De tweede vuilnisman nam mij op van top tot teen terwijl zijn collega de container weer op straat deed belanden. “Vinden wij HELEMAAL niet erg, hè Jan?” De jonge blonde stekelkop heette blijkbaar Jan. “Klopt Edje! Voor zo’n schoonheid als zij doen wij alles!” Edje was wat ouder dan Jan en had halflang, donkerblond haar. Hij had het postuur van een bodybuilder en dat hij oersterk was toonde hij door de volgende, volle rolcontainer met één hand achterop de vuilniswagen te hangen. Ondertussen zwaaide hij naar iets achterop de wagen wat duidelijk een camera was.
“Is dat een camera?’, informeerde ik zo dom mogelijk.
“Heel goed, schattebout!”, zei Edje op een meewarige toon. “De chauffeur kan zo alles zien. ALLES hè!”, benadrukte hij met een dikke knipoog naar zijn collega Jan. Dit was het moment waarop ik wachtte. Ik zette mijn rechtervoet op het treeplankje aan kant van de camera, zorgde dat het splitje van mijn zwarte rokje zover mogelijk open ging en tuitte mijn lippen alsof ik de camera heftig zoende. “Dus dit heeft ie gezien?”, vroeg ik.
“Ga het hem zelf maar vragen, dame”, sprak Jan terwijl hij naar het passagiersportier van de cabine wees. Gevolgd door de twee inmiddels aardig opgewonden vuilnismannen liep ik heupwiegend naar voren. De chauffeur bleek een grote, pikzwarte neger met prachtig kroeshaar. Hij boog vanaf de bestuurdersstoel naar het portier en opende het voor me.
“Hé, hé, wat zag ik daar voor leuks op mijn schermpje?”. Hij wees mij het tv-schermpje boven zijn hoofd.
“Mag ik daar even naar kijken?”, vroeg ik lief lachend. Mijn knipoog deed hem smelten en hij strekte beide armen naar me uit. Voorzichtig zette ik een voet op de hoge opstap en pakte de mooie zwarte handen met hun roze handpalmen. Ineens werd ik door één van de andere twee mannen bij heupen opgetild. “Hopla!”. Een derde hand in een ruwe handschoen gaf mij het laatste zetje, vol op een bil ónder mijn rokje! Schuin op de brede bijrijdersbank liggend, strekte ik mijn benen met de naaldhakken in de richting van het geopende portier. Daar stonden de twee vuilnismannen te genieten van het uitzicht op het blote sneetje dat onder mijn rokje tevoorschijn was gekomen. Terwijl ik één arm langs de rug van de chauffeur boog, legde ik mijn borsten op zijn gespierde bovenbenen en ging met mijn wijsvinger in de richting van het schermpje. “Jeetje! Je kon het echt allemaal zien?”, riep ik verbaasd. “En nu voel je het zeker ook allemaal?”, fluisterde ik er achteraan.
“Jazeker, schatje”. Hij legde een hand op het gedeelte van mijn dijbeen dat door het splitje bloot werd gelaten. Vervolgens begon hij zachtjes te masseren. Zijn hand bewoog rechtstreeks naar mijn klitje. Terwijl hij mij zo aardig in de beurt van een orgasme bracht en zijn andere hand ongegeneerd de zijkant van mijn borst kneedde, gleden er vier ruwe handschoenen langs mijn enkels en kuiten omhoog. Twee paar langs elk been.
Nu moest ik ze echt even afremmen: “Jongens toch!”, riep ik lachend en ging rechtop zitten. Geschrokken haalden ze alle drie hun handen van mijn lijf.
“Nee, jullie hoeven niet te schrikken. Maar ik dacht: misschien hebben jullie wel zin om bij mij even pauze te nemen”. Hun gezichten klaarden helemaal op. Ze bedachten zich geen moment. Jan en Edje trokken hun handschoenen uit en hielpen mij uit de hoge cabine, ieder met een hand onder een borst en een hand onder een bil. Mijn rokje schoof helemaal langs mijn heupen omhoog toen ik op de grond zakte. De chauffeur zette de motor uit, sprong van de wagen en kwam er omheen gehold. Ik wurmde net het rokje omlaag en naar hem knipogend wreef ik eerst even door het plukje schaamhaar boven mijn spleetje voordat ik het katoen strak trok. Hij kwam naast me staan en legde een grote zwarte arm onder het rokje over mijn billen. Jan legde vanaf de andere kant een arm over mijn schouder zó dat zijn hand vol op mijn borst rustte. Edje pakte mijn rolcontainer en met z’n vieren liepen we snel naar de openstaande voordeur. Nadat de container er was er neergezet stonden we ineens met z’n allen in de gang en sloeg de voordeur met een geweldige klap dicht.
“Kom op!”, riep ik enthousiast. “Eerst jullie laarzen uit en dan naar boven”. Terwijl ik dat zei ging ik alvast de trap op. Met hun ogen op mijn hoge hakken, lange benen en korte rokje gericht trokken ze alle drie snel hun laarzen uit. Op de overloop hing ik met mijn grote borsten strak in het truitje, uitdagend over het hekje boven de trap. Commentaar leverend stormden de heren naar boven: ”Allemachtig wat een bos hout, zeg!”. “Lekkere tepels, meid!”. “Heb daar al eens een zwarte paal tussen gehad, schatje?”.
Met moeite kon ik ze nog van me afhouden. “HO, HO, HO, HO, STOP! Eerst die stinkende pakken. En we gaan douchen, mannen.” Enigszins verbouwereerd trokken ze hun overalls uit. Er ging een warme gloed door mijn onderbuik bij het zien van die drie interessante mannenlijven. Bodybuilder Edje droeg onder zijn getrainde en zwaar behaarde torso een rode boxershort waarin duidelijk een mannelijk lid te zien was. Bij de slanke Jan bleken niet alleen de stekeltjes op zijn hoofd blond maar ook zijn schaamhaar. Hij had meteen maar alles uitgetrokken en ik zag dat zijn dikke lul niet meer helemaal slap naar beneden hing maar al wat stijfjes naar voren begon te wijzen. Het grote, gespierde lichaam van de neger was uiteindelijk slechts gehuld in een minuscuul wit slipje waarin een enorme bobbel was te zien. Mijn naaldhakken tikten op badkamervloer en zorgden dat de mannen als vanzelf achter mij aan kwamen. “Zo, nu ga ik jullie eerst eens even lekker opfrissen”. Ik pakte de douchekop en draaide aan de zwenkkraan totdat er een behoorlijke straal water over mijn hand stroomde. Zo kon ik zorgen voor een lekker warme watertemperatuur.
“Ja! Hier in bad gaan staan met de jongeheren BLOOT en naar mij toe”, commandeerde ik het drietal. Er kwamen drie heerlijke piemels op een rij voor mij te staan. Het was duidelijk dat ze al flink groeiden. Met een zachte spons goot ik er flink wat douchegel op. “Speciaal voor jullie gereedschap, deze super heerlijke mannendouchegel!”, kirde ik. En met de spons goot ik het warme zeepsop over de geslachtsdelen die zich steeds verder oprichtten. Daarna sloot ik de kraan en hing de douchekop terug.
Als eerste vatte ik de neger met mijn vrije hand stevig bij zijn ballen. Ze voelden gespannen aan. De lange zwarte pik waar ik met de spons over heen en weer wreef bezorgde mij een vochtige kutje. “Jouw lul is wel super lang, zeg! Hoe heet jij eigenlijk?”
“Arthur”, bromde hij, “Wij mannen uit de Congo hebben de grootste, wist je dat?” Ondertussen schoof het zwarte vel al terug van zijn eikel. Die bleek dezelfde roze kleur te hebben als zijn handpalmen. Heftig kriebels en een koortstachtig warm gevoel waren bij mij het gevolg. “Zet jij mij daar straks maar eens stevig op vast!”
Doorschuivend op mijn hurken greep ik Jan hard bij zijn kloten en duwde één van de gaten in de spons diep over zijn stijve pik die inmiddels recht naar voren stond.
“Hmmmmm, nog dikker dan daarnet op de gang. Heel goed Jan! Niet te snel klaarkomen hoor”, grapte ik. Terwijl Jan diep zuchtend alleen: “Wow!Wow! Nnnn…, nee”, uit kon brengen schoof ik door naar de fier recht omhoog wijzende piemel van Edje. Edje was daar net zo erg behaard als over de rest van zijn lichaam. “Wacht jij maar eens eventjes”, zei ik op dreigende toon. Zijn pik stond zo stijf recht overeind tegen zijn buikje dat ik er de spons tussen kon klemmen. En dus had ik de handen vrij om bij de wastafel het scheermesje te pakken waar ik eerder nog mijn benen en kutje mee had geschoren. Met mijn duim en wijsvinger achter zijn dikke eikel boog ik het stijve geval van Edje wat naar mij toe en begon het te scheren. De andere twee vuilnismannen konden zich niet langer beheersen toen ze zagen hoe ik vooroverboog en met de naaldhakken de douchemat naar me toeschoof. Het risico om uit te glijden op die naaldhakken was groot. Niet alleen de badkamervloer was glibberig geworden, ook mijn poesje droop van het sop; mijn eigen sop! Terwijl ik de laatste haartjes van Edje’s ballen haalde, werden ineens mijn benen aan de enkels naar achteren omhoog getrokken. Arthur voorkwam net op tijd dat mijn kin de rand van de badkuip raakte door met één been over mij heen te stappen, mij met zijn beide handen onder de borsten te grijpen en me zo op te tillen.
“Doen jullie voorzichtig?”, gilde ik. “Nee!”, brulde Jan en hij ramde zijn dikke harde pik in één stoot diep in me. “Genade!”, smeekte ik. Maar Jan ging als een dolle met zijn staaf heen en weer over het zachte kussentje vóór in mijn kutje. Met twee handen omklemde ik de gladde paal van Edje. Door mijn knijpen en rukken kwam hij klaar. Met kracht spoot een grote kwak over mijn gezicht en in mijn haar. Edje en ik schreeuwden om het hardst. “Kolere! Kolere!”, vloekte hij. “Aiii! Aiii! Aiii!, gilde ik. Met trillende benen en samentrekkend kutje kwam ik klaar. Jan trok zich met een ferme ruk uit mijn beurs geramde poesje en een mengsel van mijn sop en zijn sperma droop naar beneden op de douchemat. Edje besloot de boel schoon te spoelen en greep de douchekop. De warme waterstraal richtte hij vooral op mijn truitje waarvan een bandje was geknapt en het andere van mijn arm af was geschoven. De harde tepels en grote ronde borsten in het strakke natte truitje maakten bij Arthur een oerkreet los: “AAAAAAACH!” Hij greep mij bij de heupen, tilde me op alsof ik een veertje was en voor ik het wist zat ik met de benen om zijn machtige lijf heen. Langzaam zakte mijn drijfnatte poesje over zijn lange, lange, dikke harde knots. Zijn gespierde armen hieven mij telkens op en neer. Daarbij voelde ik iedere keer hoe zijn eikel niet verder kon in dat voor hem te kleine kutje van me. Twee, drie, vier keer, nee, misschien zelfs wel vijf keer kwam ik bevend, gillend, bijtend en krabbend klaar! Het geluid dat er klonk toen Jan en Edje mij uiteindelijk van Arthur’s glijpaal aftilden, wees erop dat ik door te knijpen in die grote zwarte pik mijn kutje vacuüm had gezogen. Zes sterke mannenhanden lieten mij heel voorzichtig in het bad zakken.
“Hé, snollebol. Volgende week weer?”, vroeg Jan terwijl hij mijn schoentjes in de wastafel legde.
“Oh ja, alsjeblieft. Ja. Volgende week meteen naar boven komen”, kon ik nog smekend fluisteren.
Met een: “Oké! Tot volgende week stuk!”, lieten de drie vuilnismannen mij geheel verfrommeld maar zeer voldaan achter in de badkuip.
Luid pratend en lachend hoorde ik hoe ze zich aankleedden, de trap af liepen en de voordeur achter zich dicht smeten. Toen de motor van de vuilniswagen startte probeerde ik met mijn natte truitje en rokje uit het glibberige bad te kruipen.
Lees verder: Mijn Mannenverzameling - 3: De Glazenwasser
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10