We werden gewekt en ik had geen idee hoe laat het was. We moesten douchen, waarbij ik als eerste ging.
In de kamer naast ons, waar alle vrouwen geslapen hadden, hoorden we enorm veel leven en ook in de kamer aan de andere kant hoorden we stemmen van onze beide families. Daar werd mijn bruid, haar bruidsmeisjes en andere entourage klaargemaakt. Zoals in alle culturen gebruikelijk is, was het voor de vrouwen veel meer werk om klaar te geraken. Terwijl er voor de mannen één styliste en één kapster was, zou dat voor de vrouwen zeker een veelvoud zijn.

Van de mannen was ik de enige die aparte kleding aankreeg. De anderen kregen allemaal een op maat gemaakt kostuum aan met een lange slipjas. Allemaal met een strikje in hun eigen lievelingskleur. Hun haren werden netjes gemaakt en ik moest een strak, huidkleurig T-shirt aantrekken, wat mijn lichaam er een stukje beter uit liet zien. Daaroverheen kreeg ik een boordloze bloes met gouden knopen en het was gestikt met flinke gouden biezen aan de zijkant. Verder een vrij wijde zwarte pantalon met gouden knopen en een sierlijk bewerkte riem met forse gouden gesp. Daarna een vest ofwel gilet, waar dezelfde geborduurde figuren op te zien waren. Het was ontzettend fijn geborduurd en had waarschijnlijk heel erg lang gekost om te maken.
Ik kreeg een scheve, platte strooien hoed op mijn hoofd en was klaar.

Binnen een uur was iedereen in onze kamer klaar en had het ontbijt ook op. Heerlijk zo’n roomservice: je hoeft alleen nog maar te kauwen!
We gingen naar beneden, waar we in de lobby een beker koffie gingen drinken. Toen die bijna op was, kwamen er een zestal muzikanten binnen, die begonnen te spelen. Het klonk prima en het gaf een echt Panamese sfeer (voor zover wij die als buitenlanders konden benoemen). Gaandeweg kwamen ook alle gasten naar ons toe. We misten nu alleen nog het vrouwelijke deel van onze beide families.

Alle mannelijke gasten waren, net als mijn broer gekleed in een billentikker. De vrouwen waren allemaal anders gekleed. Het was overduidelijk, dat ze zelf hadden mogen kiezen. Wel waren het allemaal ‘geklede’ jurken. Netjes en formeel: relatief lang. Alle rokken en jurken stonden vrij wijd.

Daar kwam Tanja aan. Ze was de voorbode van de familie. Ze leek wel een koninklijke jurk te dragen. Dikke, dure stof, die heel strak om haar bovenlichaam zat. Ze mengde zich in de groep en nam de bewonderende opmerkingen breed lachend tot zich.
Ik hoorde haar zeggen, dat de rest zo ook zou komen. Een minuut later kwam Marjan in exact dezelfde jurk naar beneden en Wim keek haar ademloos aan. Het was voor mij niet zozeer de jurk die mij raakte, maar haar gezicht. Niet meer dat norse, dat gereserveerde, maar heel open en vrolijk. Er was vannacht waarschijnlijk wel iets gebeurd met haar in die kamer, dat er voor zorgde dat de lach nog steeds op haar gezicht gebeiteld zat!

De muzikanten kwamen dichterbij en we zagen de superslanke Irina van de trap afkomen. Ze had een strak wit bovenstuk aan, met daaronder een goudkleurige lange rok. De kleuren van het bovenstuk en de rok vloeiden in elkaar over en de smalle taille van Irina werd door het strak zittende bovenlichaam ontzettend benadrukt. Ondanks dat ze niet zo groot was, zag ze er door de stilettohakken uit alsof ze onmetelijk lange benen had. Ze droeg een rood versierd kussen, met daarop twee houten, bewerkte doosjes, waarin naar mijn vermoeden onze ringen zouden zitten. Daarna kwam Iris de trap af, aan de hand vastgehouden door Kyara. Daarachter de bruidsmeisjes; allemaal in het wit.
Ik bedacht me, dat we deze kleur maar niet op hun maagdelijkheid betrekking moesten laten hebben!

Iris zag er letterlijk oogverblindend uit. Halfhoge hakken en de traditionele Pollera die we op het Pareleiland hadden gekregen, had ze aan. Daarboven had ze de bijbehorende blouse, die bestond uit zeker vijf lagen heel fijne stof. Daaroverheen droeg ze tientallen gouden kettingen, waarvan er een heleboel tot voorbij haar navel reikten. Die kettingen leken allemaal vastgespeld te zijn, want haar hele bovenlijf was bezaaid met gouden versierselen. Later zou ik zien, dat elke ketting met meerdere witgouden gespen, die ingelegd waren met kleine diamantjes, op hun plaats werden gehouden.
Haar hoofd was een kunstwerk geworden. Enorme gouden hangers in haar oren en op haar hoofd een driedelige tiara. Aan de zijkant van haar hoofd zag ik ragfijne parel-draadjes, waarvan vlinderfiguren gebogen waren. Die bewogen vrolijk als Iris zelf bewoog. Ze straalde als de zon!
Kyara was vergelijkbaar gekleed, maar toen ik haar bewonderde, zag ik her en der op haar Pollera allemaal goud geborduurde vlinders. Toen ik er goed naar keek, waren het exacte kopieën van de opengesperde kutjes van Iris en Kyara. Toen ik haar daarop attendeerde, lachte Kyara guitig.
Ook zij had een heel strakke taille en een enorme tiara op haar hoofd. De bruidsmeisjes Kasey en Lilly hadden een niet geborduurde Pollera aan en een wat eenvoudigere hoofdversiering. Ook zij straalden!

De muziek speelde ondertussen: “Daar komt de bruid”.
Ik liep naar de dames toe en nam de andere hand van Iris en bewonderde de fijnheid van de juwelen en de schitterende stof van haar wijde rok.
Ze pakte met beide handen de zijkant van de rok beet en deed haar handen bijna helemaal wijd. De rok waaierde schitterend open en de bruidsmeisjes pakten de rok over en Iris zakte even sierlijk door haar knieën. Ik legde mijn handen op haar bovenarmen, omdat dit het enige plekje leek te zijn waar ze niet behangen of versierd was. Ik deed mijn lippen naar voren en we kusten elkaar heel voorzichtig. We hoefden niets te zeggen, want onze gezichten vertelden alles al: het geluk straalde ervan af!
Daarna ontvingen Iris en ik samen onze dochter en ook zij straalde als een zonnetje.

Iris en ik gingen voorop en we liepen een paar honderd meter over een speciaal voor ons afgezette straat. De burgemeester was al bij de grote kerk en toen hij ons aan zag komen, kwam hij ons tegemoet lopen. Midden op straat schudden we elkaar de hand en hij zei dat hij hoogst vereerd was dat hij ons huwelijk mocht sluiten en dat hij hiervoor heel graag zijn zondagsrust opofferde. Hij nam mij mee naar binnen, zei me mijn hoed in de hand te nemen en ik liep naar voren, waar ik eenzaam ging zitten. In de kerk zag ik heel veel mensen die ik nog nooit eerder had gezien. Ik was heel verrast, dat ik ook een groepje eilanders van de Parel Eilanden zag zitten. Ik keek ze allemaal even aan en liet duidelijk merken dat ik het heel leuk vond, dat ze er waren.
Ook waren er best veel fotografen aanwezig. Ik keek om me heen en ik zag dat de kerk versierd was met sierlijke witte doeken met gouden stiksels. Wat een weelde werd er tentoongespreid!

Toen ik daar moederziel alleen zat te wachten, zochten onze daggasten een stukje achter mij hoorbaar een plaatsje. Het geschuifel verstomde en ik verzonk in gedachten en bedacht me, dat we niet hadden gezorgd voor iemand die Iris naar binnen zou brengen. Dat was natuurlijk vaak de vader, maar die had ze niet meer….
Het immens grote orgel begon te spelen. Iemand voor me gebaarde naar me en gebaarde dat ik op moest staan en omdraaien. Ik was de enige die hem kon zien en hij was al gelijk een rustpunt voor mij: een soort souffleur.
Ik volgde op een rustige en waardige manier zijn bevel op, draaide me een beetje om en keek naar achteren. De grote deuren waren nog gesloten en iedereen keek verwachtingsvol naar deze deuren. Tanja, Georgina en Dirk zaten aan de andere kant van het gangpad: het dichtstbij de nu nog lege stoel voor Iris. Aan mijn kant zag ik Wim, Marjan en Martijn zitten. De overige familieleden hadden allemaal een rol toebedeeld gekregen en zouden achter mijn bruid naar binnen komen.

Het volume van het orgel zwol aan en ik zag de fotografen klaar gaan staan. Mijn spanning steeg en langzaam gingen de deuren open. Daar verscheen Iris en ze werd aan haar hand meegenomen door Carlos! Briljant georganiseerd!
Hij begeleide haar elegant en langzaam liepen ze door het gangpad naar voren. Daarachter liep Kyara, die begeleid werd door haar halfzusje Irina. Daarachter kwamen de bruidsmeisjes: de tweeling Kasey en Lilly, die heel erg nerveus keken. Het zag er prachtig uit, zoals de schitterend versierde vrouwen naar voren kwamen. Ik lachte breeduit en ik straalde. Carlos deed zijn best om serieus te kijken, maar ik zag duidelijk dat hij zich kostelijk om mijn gezicht amuseerde: 47 jaar oud en stralend als een smoorverliefde puber...
Met een sierlijk gebaar overhandigde hij mij de hand van Iris, die ik even met mijn lippen aanraakte en haar aankeek. Ze zag er echt uit als een prinses en ze gaf haar mooie bloemenboeket aan een bruidsmeisje, die het op een klaarstaand tafeltje vleide. Iris ging zitten, waarna ik de hand van Kyara beet pakte, ook daar een handkus op gaf en haar op haar stoel naast Iris liet zitten. Zo zaten we gedrieën in het midden van het gangpad.

Irina legde het kussen op een ander tafeltje voorin de kerk. Daarop lagen de twee doosjes met onze ringen. Ook op het tafeltje stond een ronde houten kistje ter grootte van een soepbord en ook nog eenzelfde kistje, maar dan hoger. Daar zou de nekring voor Iris in zitten. We hadden besloten dat dit het enige kinky zou zijn wat we in de kerk zouden doen. De overige ceremoniële onderwerpen zouden we later in het hotel doen.

De burgemeester nam het woord, heette ons van harte welkom en prees onze grote bijdragen aan de stad en hij mat breed uit wat hij daar allemaal voor zou laten doen. Het leek wel op een verkiezingsspeech!
Daarna vroeg hij ons om op te staan en elkaar de rechterhand te geven. Hij stelde ons de huwelijksvragen en wij beaamden die. Irina pakte het kussentje, waar nu maar één doosje op stond, deed die open en ze viel sierlijk neer op haar knieën, waarbij ze het doosje de hele tijd op dezelfde plaats hield. Haar lichaamsbeheersing zag er prachtig uit en de mensen reikten hun halzen. Dat moment van afleiding had ik hard nodig, omdat ik mijn ogen uitkeek van de inhoud van het doosje. Het fonkelde en schitterde dat het een lust was! Er zat een heel dikke bodem in het doosje.
Ik pakte de ring uit het doosje, schoof hem om de vinger van Iris en zei: “Het is een schitterende ring die ik om je vinger schuif, maar er is veel meer dat ons samen bindt. Deze flonkerende ring staat symbool voor mijn spetterende liefde voor jou. Ik hoop je de komende tijd op heel veel manieren te mogen boeien!”
Alleen de Nederlanders begrepen dit woordenspel.
De tranen welden op in haar ogen en Irina bewoog soepel naar Iris toe. Iris pakte de ring die voor mij bestemd was en zei: “Ik voel me al heel erg geboeid door jou en ik wil dat heel graag zijn en blijven. Ik hoop dat we door deze ring voor altijd met elkaar verbonden zijn en onze liefde net zo veel blijft glanzen en flonkeren als deze ring”.

Ik was ontroerd en moest knipperen met mijn ogen en slikken om mijn keel van het brok te ontdoen.
De burgemeester riep enthousiast: “Jullie mogen elkaar kussen!”
We gaven elkaar een lange zoen, maar dat ging erg ongemakkelijk door de enorme hoeveelheid sieraden die Iris meetorste.
Mijn souffleur beduidde, dat ik Iris moest helpen met te gaan zitten en zelf moest blijven staan. De burgemeester nam het woord en zei: “Dit was het eerste deel van mijn officiële gedeelte.
Voor het tweede deel vraag ik Kyara om op te gaan staan. Dat deed ze, ondanks dat ze heel verrast keek. De burgemeester stelde aan Kyara en aan mij dezelfde vragen als eerst, maar in plaats van huwelijk, zei hij: “samenleven”.
Kyara was stom- en stomverbaasd door deze actie. Ze had verwacht dezelfde juwelen te krijgen als haar moeder, maar niet dezelfde vragen, beloften en plichten. Toch aarzelde ze geen moment en ze zei, wiebelend met haar hele lijf: “Ja!” Mijn antwoord was hetzelfde en onderin hetzelfde doosje waar eerder de ring van haar moeder had gezeten, vond ik nu de ring voor Kyara. Deze was net als die van haar moeder van rood goud. Ik schoof deze ring aan de ringvinger van Kyara, die trillend op haar voeten stond. Ik zei: “In onze cultuur mag je maar één keer trouwen, en omdat ik van jullie evenveel hou, kon ik amper kiezen. Deze ring symboliseert onze band en ben heel blij dat jij met mij wil samenleven”.
Irina boog voor de vierde keer en reikte nu aan Kyara de ring aan. Die schoof ze om mijn linker ringvinger. Ze zei er niets bij: ze had niets bedacht en kon op dat moment ook echt niet denken. Dat was natuurlijk wel logisch. Toen zei Iris, gericht op het publiek: “Deze ringen symboliseren onze liefde voor elkaar. Het rode goud accentueert de liefde nog meer. Het gele goud van de ringen die Mark draagt zijn wat stoerder. Verder zijn alle ringen identiek.
Mark draagt dus twee ringen. Kyara en ik maar één. Wij hebben als moeder en dochter namelijk al een onlosmakelijke verbinding. Als Kyara ervoor kiest om een eigen weg te gaan, dan zal Mark de ring van zijn linkerhand afstaan aan haar toekomstige man. Maar, als Kyara er definitief voor kiest om te blijven, zullen de beide ringen aan elkaar worden vastgemaakt, om zijn rechtervinger geschoven worden en zullen Kyara en ik samen Mark dienen”.
Ik zoende Kyara en Iris zoende Kyara. Ondertussen klapten alle aanwezigen, die een integrale Engelse vertaling van onze woorden op een beamer konden lezen.

Iris, Kyara en ik draaiden ons weer alle drie naar de aanwezigen in de kerk en we glommen van trots! Ik stak mijn hand op en het werd snel stil. Ik draaide mijn hoofd naar de burgemeester en ik vroeg of ik nog een paar minuten de tijd had. Zijn handgebaar was duidelijk: ga je gang.
Ik richtte me tot de aanwezigen en zei rustig, zodat de tolk het op de beamer makkelijk bij kon houden: “Zoals sommigen van jullie weten, hebben wij een iets andere definitie van liefde, dan veel anderen. Wij beleven onze liefde heel open en doen dat voor sommigen op een extreme manier. Het boeien van elkaar, zoals ik net tegen Iris zei en waarop zij antwoordde, wil ik bezegelen met een echte ‘bond’.
Kyara heeft al een keer gekozen om geboeid te worden. De ring om haar nek kan er niet meer af. Die draagt ze al enige tijds met grote trots.
Nu, hier, vandaag wordt Iris ook geboeid. Dat weet ze en daar stemt ze in toe, dat hebben jullie net gehoord”.

Irina knielde weer. Nu met het platte, ronde doosje in haar hand.

Ik keek Iris diep in haar ogen en ik zag dat ze zich heel nederig voelde. Ik zei met ferme stem, terwijl ik van binnen enorm gespannen was: “Kniel voor me neer”.
De bruidsmeisjes waren net op tijd om de mooie jurk onder haar knieën uit te trekken en die netjes neer te leggen. De mensen rekten hun nekken om het goed te kunnen zien en Iris keek naar boven om mij aan te blijven kijken, zoals ik dat haar had geleerd. Ze legde haar handen met de palmen naar boven op haar bovenbenen en spreidde zichtbaar haar knieën. Ze zat ‘in nadu’. Als een super trotse sub keek ze me verlokkend en vertederd aan.
Ik genoot intens van dit moment: ik had haar wel op kunnen vreten!

Ik pakte de collar uit het doosje en verbaasde me over het enorme gewicht ervan. Ik zei met ferme stem, terwijl ik de binnenkant van de collar las: “Dit is de eerste en enige keer dat deze tekst door jou gelezen wordt. Hardop voorlezen graag”.
Iris pakte de zware collar aan en schraapte haar keel. Zenuwachtig las ze voor: “Wat de toekomst brengen moge, mij geleidt de hand van mijn Heer”. Ik knikte en nam de collar weer van haar over.
Ik richtte me naar het publiek en zei: “Dit is een van oorsprong Christelijke tekst, die vaak bij begrafenissen gezongen wordt. Het markeert heel mooi de onzekerheid van de toekomst en dat die geleidt zal worden. Ik beloof dat ik Iris zal leiden naar mijn en ons beste kunnen. Dat zal ik doen met heel mijn hart en met heel mijn leven.

Maar, dat is nog niet alles. Aan de buitenkant staat ook een tekst. Deze tekst heb ik pas een dag geleden gevonden. Het is een deel van een lied van Johan Mayer en luidt:
Fathers, be good to your daughters
Daughters will love like you do
Girls become lovers who turn into mothers
So mothers be good to your daughters, too.
Het is dankzij mijn schoonmoeder Tanja dat wij hier nu staan. Het is dankzij haar opoffering en het nemen van onmenselijk moeilijke keuzes dat haar drie schitterende dochters sowieso hier zijn. Het is dankzij het dappere optreden van Iris, dat Georgina heel goed opgevangen is en dat Kyara de meest liefdevolle opvoeding heeft gekregen die ik van mijn leven heb meegemaakt. De onvoorwaardelijke liefde tussen jullie gaat veel verder dan de moeder-zuster-dochter banden. Ik ben blij dat ik daar ook tussen pas.
Als symbool hiervan krijg je deze halsband. Hij is erg zwaar en zal je altijd herinneren om goed te zijn naar onze dochters”.

Ik keek naar de halsband en zag meteen hoe deze werkte. Met een klein sleuteltje haalde ik er een klein schroefje uit. Nu konden de beide helften van de bijna 1 cm dikke en 2 cm brede collar van elkaar scharnieren. Ik zag dat er her en der imbusschroeven in gedraaid waren en vermoedde dat in de plaats daarvan schroefogen gedraaid zouden kunnen worden, of natuurlijk ander SM apparatuur. Mijn gedachten dwaalden een paar seconden af naar alle mogelijkheden.
Daarna keek ik naar Iris, die met tranen over haar wangen naar me keek. Toen ik dichtbij kwam met de collar, sloeg ze bij wijze van toestemming haar ogen even neer, knipperde en ze keek me trots en verlangend aan. Puppy eyes, waar ik verliefd naar keek.
Ik vormde de collar theatraal om haar nek, hoorde een zachte klik en pakte het schroefje, waarvan de kop van een andere metaalsoort was dan het deel met schroefdraad.
Ik zei tegen Iris: “De kop van deze schroef is gemaakt van Gallium. Dit metaal smelt al bij 29 graden. Op dit moment kan ik de schroef heel strak aandraaien en dat doe ik zeker. Over een tijdje heeft jouw lichaamswarmte de kop van de schroef laten smelten en zal het Gallium wegdruipen of de schroef verder omsluiten. Dit zal waarschijnlijk snel gaan, omdat het vandaag buiten al 32 graden zal worden. Vanavond zal deze collar onmogelijk meer af te doen zijn”.
Ik tilde haar met beide handen aan haar collar omhoog en ze stond moeizaam op, omdat haar knieën de knielende houding niet echt gewend waren. We zoenden elkaar intens, terwijl de aanwezigen, bijna allemaal met tranen in de ogen, klapten.

In de tussentijd zat Irina weer in de voor haar bekende houding, maar dan met het andere doosje. Ik stak mijn hand weer op en men werd stil.
“Omdat het niet altijd passend is om met een brok goud van bijna een kilo om je nek te lopen, heb ik voor deze gelegenheid een extra collier laten maken om de collar te verhullen”.
Het was een brede collier van ruim 4 cm breed, voorzien van vijf strengen met parels, met daartussen allerlei soorten heilzame stenen. De parels en stenen waren aan elkaar bevestigd met licht elastische draden het geheel werd op 5 punten vastgeschroefd in de kleine gaatjes van de collar. Het was even prutsen voor alles goed zat. De toeschouwers moesten wachten, want Iris stond met de rug naar het publiek toe, terwijl ik bezig was. Toen alles goed zat, draaide ik Iris om en iedereen was verbaasd hoe mooi deze collar was.
Ik zei: “Voor diverse gelegenheden zijn er verschillende colliers gemaakt, zodat de collar altijd een passende uitstraling heeft”.

Toen draaide ik me naar Kyara en zei tot haar opperste verbazing: “Natuurlijk ook voor jou, Kyara”.
Ik grabbelde weer in het doosje en haalde er eenzelfde collier uit. Die was alleen iets kleiner qua diameter en omdat de collar van Kyara anders gevormd was, was ook de binnenkant van het collier anders. Het monteren van de collier om haar nekring was net zo makkelijk als bij haar moeder en ik had twee dames aan mijn zij, die fenomenaal prachtig versierd waren.
Ik sloeg mijn armen om hun schouders en kneep hen bijna fijn. Ik zag Carlos goedkeurend kijken en alle vrouwen die ik zag, vergaapten zich aan de blingbling van de vrouwen.

We gingen weer zitten en de burgemeester rondde de bijeenkomst af. Hij gaf de microfoon aan de bisschop, die in het Spaans van alles vertelde. De vertaling op de beamer ijlde lang na, maar hij ging vooral door op het vertrouwen wat we in de toekomst moesten hebben en dat de Heilige Maria ons met raad en daad bij zou staan op onze reizen.
Hij hield het kort, voerde de bijbehorende riten uit, zalfde ons en kuste onze voorhoofden. Daarna nog een gebed en was alles klaar.

Bij het naar-buiten-lopen, liep ik met mijn twee stralende vrouwen aan de arm naar buiten. Daar werden duizenden tropische bloemblaadjes over ons heen gestrooid en het publiek joelde en klapte.
We liepen op een waardige manier de korte afstand naar het hotel waar we gedrieën in een aparte ruimte werden gestopt. Daar huilden we in elkaar geklemd onze emoties even naar buiten, maar we werden al snel geroepen voor de hapjes.
De hapjes werden in het restaurant geserveerd, waar wij in het midden van de lange tafel gingen zitten. Men zong voor ons en iedereen feliciteerde ons.
Ik kreeg amper een hap door mijn keel en terwijl velen nog aan het eten waren, speechte ik. Ik bedankte iedereen voor hun komst, wat gejoel opleverde, want iedereen was blij dat ze erbij mochten zijn. Daarna legde ik uit dat Carlos niet alleen een enorme sponsor, maar vooral een leermeester was en dat het zonder hem voor ons niet eens mogelijk was geweest om met ons drieën naar Panama te gaan. Sterker nog: een jaar geleden hadden we zelfs moeite hebben gehad om een trouwring voor elkaar te kopen.
Applaus volgde voor Carlos, die met nog wat hoogwaardigheidsbekleders mee aangeschoven was.

Daarna vervolgde ik: “Dan is nu het kinky gedeelte aangebroken. Er zijn geen onwetende kinderen in de zaal (ik keek naar Alicia), maar toch wil ik iedereen waarschuwen dat het komende stuk voor sommigen aanstootgevend kan zijn (ik keek bewust niet naar de bisschop). We hebben er respect voor als iemand dit niet mee wil krijgen en niet kijkt of even wegloopt”.
Iedereen bleef zitten.
Ik nam de hand van Iris en zei: “Maak je kut bloot”.
De styliste kwam naderbij en Iris zei: “Meestal heb ik veel toegankelijkere kleding aan, maar deze keer heb ik hulp van een styliste”.
Veel aanwezigen grinnikten.

Irina kwam met een dienblad aanlopen, waarop diverse zaken lagen.
De styliste hielp met het demonteren van haar hoofdtooi, met uitzondering van de drie tiara’s en inclusief de oorringen. Daarna werden alle gouden kettingen afgedaan. De fonkelende gespen waarmee ze aan de kleding waren vastgemaakt werden voorzichtig van de stof los geklikt. Het duurde mij veel te lang dat mijn bruid beschikbaar was, maar het was maar zo…
Voor deze ene keer…
Eindelijk kon de blouse van Iris uitgetrokken worden en er verscheen een hoog wit korset, wat vanaf net onder haar ferme, net niet blote tieten tot en met haar blaas, haar middel ontzettend strak insnoerde. Het was een heel geil gezicht en ik bedacht me dat het niet voor niets was, dat Iris ook weinig gegeten had tussen de middag.
Daarna was de Pollara aan de beurt. Dat was makkelijk, want die zat maar met één snoer vast. Deze viel, samen met vele onderrokken op de grond en Iris stapte er uit. Ze had nu alleen het korset nog maar aan.
O, nee, ze had een band van tule om haar linker bovenbeen geknoopt en daaraan zat een wit hoesje en toen ik die open maakte, haalde ik er een klein, maar scherp tangetje uit.
Zeer attent!

Ik hield het tangetje als een soort trofee omhoog en de aanwezigen lachten. Ik liet Iris op de zware tafel klimmen, zodat ik goed bij haar kutje kon. Ik praatte niet, maar pakte de nieuwe klitpiercing, wat eigenlijk alleen maar een hanger was die ik aan de bestaande klitpiercing hing. Het was een forse parel van zeker een centimeter in een gouden zetting en toen deze aan de piercing geklikt was, tikte die liefelijk tegen het besneden klitje van Iris. Ik tikte er even met mijn vinger tegenaan en ik merkte dat Iris het nu al lekker vond.
De oorhangers waren identiek als de klithanger en daarna had ik het tangetje echt nodig. Ik knipte zo diep mogelijk in de neus van Iris de bestaande sluiting kapot en verwijderde de neuspiercing die door haar kraakbeen stak.
Daarna pakte ik de nieuwe, waarvan de vanaf buiten zichtbare ring bezet was met ontzettend veel kleine diamantjes. De peervorm van de piercing was opvallend en daarmee kon de piercing in het veel pijnlijkere kraakbeen gestoken worden en niet zo maar door het septum gaan. Mijn onervaren handen zorgden voor tranen in de ogen bij Iris, maar het lukte me. Ze keek in de spiegel en was blij met haar versieringen.

Ondertussen was Kyara ook ontkleed en ik herhaalde hetgeen ik bij Iris eerder deed, maar Kyara had nog geen neuspiercing. Er was echter een piercer geregeld en binnen een paar minuten had hij een gaatje bij Kyara in het kraakbeen van haar neus geboord. De tranen stroomden over haar wangen, maar nu waren moeder en dochter bijna hetzelfde versierd. Alleen de tepels waren anders en vooralsnog wilde ik die van Iris niet piercen. Ik vond het te lekker om met de tepelpuntjes te spelen!

Ik pakte een dun S-haakje en zei tegen de meiden, dat ze elkaar moesten zoenen. Terwijl ze dat deden, haakte ik tot hilariteit van de aanwezigen hun neuzen vast. Ik zei: “Zo’n ringetje biedt heel veel mogelijkheden! Maar ik stop er snel mee, want de meiden vinden het veel te leuk om met elkaar te spelen! Overigens is het natuurlijk ook zo, dat zo’n haakje op de klitpiercings werkt, maar dat mag u verder zelf bedenken welke effecten dat heeft”.
De bisschop lachte vrolijk mee met de anderen. Hij genoot hier wel van!

Toen zei Iris op ferme toon: “Maar, als jullie denken dat Mark er zo maar van af komt: dat is niet zo. Er is voor hem een penisringenset gemaakt. Die zullen we nu omdoen, maar dat werkt alleen als hij geen erectie krijgt, dus wilt u hem niet te opgewonden maken?”
Iedereen lachte en ik liet mijn broek zakken. Ik moest hem aan de styliste geven, evenals het giletje en de blouse. Zo stond ik in notime naakt voor iedereen. Iris kwam met een ontzettend mooie ringenset van geel goud, ingelegd met dezelfde kleine diamantjes als Iris en Kyara in hun neus droegen. Het was precies zoals ik in gedachten had. Drie ongelijke ringen van een paar millimeter in doorsnee, die zo gemaakt waren, dat de grootste achter mijn zak zou komen, de middelste om mijn pik moest en de kleinste moest om mijn zak. Allemaal waren ze een beetje flexibel, zodat het heel comfortabel zou zijn om te dragen. Het kostte een heleboel gefriemel, maar uiteindelijk lukte het Iris, maar wel door hulp van de lange nagels van Kyara.
Toen alles klaar was, trok Iris even met haar hand aan mijn pik, die direct verstijfde. Ze tikte goedkeurend met haar hand tegen mijn lans en ze zei: “U heeft het gezien. Het kostte twee mensen om deze set aan te brengen. Als Mark deze ooit af doet, zal hij zichzelf verraden, omdat hij hulp nodig heeft. Dan zullen we hem heel streng straffen!”
Daarbij kroelden Iris en Kyara zo verleidelijk om en tegen mij aan, dat mijn erectie gelijk volledig was. Ze negeerden mijn uitgestoken vlaggenmast en de styliste kwam er weer aan.
Ik kreeg een leren broekje aangereikt, maar juist toen ik hem aanpakte, stond Carlos naast me. Hij feliciteerde me met ons huwelijk en zei: “Ik heb ook een cadeautje meegenomen. Het is me opgevallen, dat jullie veel te weinig met jullie kontjes spelen. Daarom heb ik voor jullie alle drie een anaal-trainer plug. Deze plug heeft heel veel mogelijkheden, die jullie zelf zullen gaan ontdekken, maar ik vertel nu al, dat de werking via een app gaat en ik vertel pas aan het eind van de avond hoe die app heet en waar je hem kan downloaden. In de tussentijd zal ik hem besturen”.

Ik wist niet of ik dit leuk moest vinden, maar tegen Carlos moest ik vriendelijk blijven. Hij overhandigde mij een vrij zware puttplug. Hij zei: “Als jij de plug bij Iris in brengt, zal ik de plug bij Kyara verzorgen”.
Ik vond het best en keek even naar het ding. Ik vroeg: “Dit is geen titanium?”
Carlos schudde zijn hoofd en zei: “binnenin zit wat intelligentie wat voor het plezier en eventueel ellende kan zorgen. Er omheen zit een dikke schil van platinum en rubber. Zeer uniek en vreselijk kostbaar”.
Ik keek hem ongelovig aan, maar ik had Carlos nog nooit op een leugen kunnen betrappen.
“Wat kan ‘ie allemaal?”
“Dat merk je wel”

Ik haalde mijn schouder op, likte even aan het metalen puntje en zonder veel moeite schoof ik hem in het poepgaatje van Iris, die hem goed ontving. Carlos draalde even met het aanbrengen van de dildo bij Kyara. Hij genoot er zelf duidelijk van.
Iris zei al snel: “Hij zit prima!”
Carlos wendde zich tot Iris en zei: “Ook eentje voor Mark natuurlijk”.
Inwendig vloekte ik. Ik had me laten beetnemen, maar ik draaide snel mijn kontje naar Iris en bukte. Ze maakte de plug zelf nat en duwde hem erin. Eigenlijk voelde het echt niet verkeerd!

Ik dankte Carlos, maar in plaats dat hij ging zitten, zei hij: “Even testen of ze allemaal werken. Hij pakte zijn telefoon, tikte op een paar knoppen en ik voelde de plug even trillen. Daarna zei Carlos: probeer hem er eens uit te trekken?”
Ik pakte de basis beet, maar de dildo klemde zich helemaal vast in mijn kont. Er kwamen een soort spikes uit, die zich in mijn sluitspier boorden, waardoor mijn sluitspier zichzelf hermetisch afsloot.
Carlos lachte en zei: “Hoe beter jullie je kontjes trainen, des te moelijker de plug er in deze stand uit kan komen, omdat de eigen spieren hem tegen houden. Ik wil je adviseren om niet te veel geweld te gebruiken, omdat het dan een beetje bloederig kan worden”.
Ik snapte perfect wat hij bedoelde… Ik was ook echt niet van plan om dit ding eruit te halen.

Ik voelde weer een trilling en het ding werd snel koud. Dat was bij Kyara en Iris ook zo. Daarna weer een trilling en hij werd heel heet. Zo heet, dat ik hem er echt uit wilde halen, maar dat lukte niet: hij zat op slot.
Carlos lachte en zei: “Er is niets aan te doen. Ik bestuur jullie kontjes nu!”
Ik gaf hem een joviale klap op zijn schouder en zei: “Dankjewel! We zijn weer een ervaring rijker!”
Carlos lachte even en ik voelde dat hij nog wat achter hield.

Iedereen wilde natuurlijk de juwelen van dichtbij komen bekijken en de belangstellenden kwam in een rijtje feliciteren. Ook de bisschop en burgemeester bekeken alles van dichtbij. Alicia trok even met kracht aan mijn plug, maar die greep zich fanatiek vast in mijn darmen. Alicia keek me lachend aan en ik zei: “Als hij uit kan, wil ik hem wel een keer bij mij in doen hoor!”
“Leuk! Lekker spelen!”

Na de felicitaties was het de hoogste tijd om foto’s te gaan maken, temeer dat het nu juist droog was.
Iris en Kyara werden aangekleed. Beiden in een extreem laag uitgesneden witte jurk met daarover een korset wat bezet was met echte parels. De jurken hadden, net als een paar dagen geleden enorme splits aan de zijkanten, zodat het duidelijk zichtbaar was dat mijn bruidjes geen ondergoed droegen. De stof was overal geborduurd met vlinders, waarbij de motieven van de beide jurken net iets anders waren: de lijven van de vlinders van Kyara waren veel dikker en ook de vleugels stonden veel wijder uit. Het was magistraal zoals de jurken daarmee een kopie van hun kutjes waren. Daaroverheen waren een paar lagen tule gewikkeld, waardoor alles er bombastisch, maar doorzichtig en geil uitzag.
De bruidsmeisjes kregen exact hetzelfde aan, maar dan zonder korset of borduursels. De achterkant werd net boven hun kontjes aan hun huid vastgeplakt, want anders keken mensen zo hun kontspleet in. Ook bij de borsten werd alles netjes met huidkleurige tape vastgemaakt. Ze waren de meest sexy bruidsmeisjes die ik kon bedenken.
De styliste zei, dat vanavond in de loop van de avond de korsetten af zouden mogen. Iris keek nu al hoopvol uit naar dit moment, maar ze zei niets: ze droeg haar ongemak in stilte.
Ik kreeg een kostuum met een slipjas aan. Gelukkig zonder hoed of zo.

We vertrokken in een limo naar de verschillende fotoplaatsen. Op de meest bijzondere momenten begon de kontplug iets te doen: warm, koud, trillen, maar ook schokken geven. Het trillen was eerlijk gezegd nog wel geinig, want dan kon ik hem tegen mijn prostaat houden, wat een lekker gevoel gaf. De rest was ronduit vervelend!
Het bleek dat iedereen een ander programma met de pluggen draaide, maar er was altijd wel iemand die iets vervelends had. Ondertussen maakten de bruidsmeisjes telkens selfies van zichzelf en elkaar.
Tijdens het poseren moesten daarom hun telefoons in de auto blijven en juist dan werd het concert in mijn kont snel minder. Al snel viel bij mij het kwartje en ik wist dat mijn nichtjes aan het kloten waren. Zij wisten wel welke app het was die ons ongenoegen in onze kontjes veroorzaakte.
Op het moment dat er speciaal van de bruidsmeisjes foto’s werden gemaakt, trok ik snel mijn plug uit mijn kont en deed hem in de zak van mijn jasje.
De meiden waren al snel klaar met poseren en kwamen al gauw naar ons toe. Ondertussen liet ik de dildo aan Iris zien, die inmiddels weer door haar nichtjes geprogrammeerd werd. Ze snapte me niet en ik kon me nu heel goed indenken dat ze er nu ook niet achter zou komen.
Dat ding zorgde er namelijk simpelweg voor dat je niet na kon denken: je lichaam kreeg gewoon geen rust. Slapen zou lastig zijn, lopen een drama en zitten al helemaal onmogelijk.
Ik zei op strenge toon tegen de tweelingzusjes: “Nu hebben jullie wel lang genoeg op jullie nieuwe mobieltjes gezeten. Opruimen of hier geven”.
Ze tikten nog een paar keer en ze legden hem naast zich op de bank.

Iris drukte haar billen naar mij toe en ik greep de rand van de plug vast, maar hij trok vast. Blijkbaar had ik mazzel gehad, dat de rubberen spikes niet waren geactiveerd. Bij de volgende shoot pakte ik één van de telefoons en zei: “Ik maak een paar foto’s van jullie, dan kan je ze naar je vriendinnen in Nederland sturen”.
Daar konden ze niets tegen inbrengen en nadat Kasey de telefoon had ontgrendeld, vond ik de app, opende die en zette de drie plugs uit. Geen gedonder meer vandaag: we moesten moeite genoeg doen om ons hoofd erbij te houden. Ik beduidde mijn bruiden om de plugs eruit te halen en dat deden ze uit het zicht van de anderen: achter een paar struiken.
Ik maakte nog wat foto’s en gaf de telefoon terug. Ik zei tegen hen: “Ik zal de app straks ook even op mijn telefoon zetten, want het is een leuk ding, maar nu is het voor jullie: uit met de pret!”
Lachend lieten we alle drie de plugs zien en de meisjes grinnikten ondeugend.

“Jullie lachen wel, maar je weet niet wat je voelt!”
“Nou, laat voelen dan?!”, riep Kasey.
Ik reikte de mijne aan en zonder erover na te denken deed ze de split van haar jurk even wat verder opzij en propte het ijzeren ding in haar aarsje. Haar zus volgde al snel met die van Kyara en ik zei: “Deze is straks voor Alicia. Wij gaan er niet mee spelen straks. Laat Carlos er maar even mee spelen. Dan kunnen wij lachen!”

Teruggekomen knipoogden mijn nichtjes naar Carlos, die stond te glimmen van plezier. Ongezien gaf ik het andere ding aan Alicia, die het hoopvol in haar achterste stak. We sneden al snel de huwelijkstaart aan en exact op het moment dat we met in elkaar gehaakte armen een hap van de taart namen, hoorde ik een zachte grom uit de keel van Alicia komen. Haar plug was geactiveerd. Niemand had het in de gaten, maar Alicia leek de volle laag te krijgen. Ze moest zich al snel vasthouden, anders zouden haar benen bezwijken.
Daarna gelijk een gilletje van de tweeling. Iedereen keek vreemd op en dat veranderde niet toen ze hard begonnen te giechelen. Moeder Marjan maande hen tot stilte, maar ze luisterden niet en gingen gewoon door. Het giebelen werd kreunen en ik zag hun ogen ver opengaan van verbazing toen het ding zichzelf opblies. Lilly zakte op dat moment krachteloos naar beneden en poepte het opgeblazen ding met een knal uit.
Iedereen zag hem vallen en degenen die tijdens het eten er ook bij waren geweest, wisten al snel hoe de vork in de steel zat. De rest van de avond hadden veel mensen een hoop lol met het onopgemerkt spelen met elkaars kontjes!
Een aantal dagen later vond ik de dingen, netjes ingepakt in kisten, die, samen met mij, uit een vliegtuig gestapt waren. Maar: daarover later meer…

De avond bestond uit een beetje dansen met mijn bruiden en veel cadeautjes van vrijwel alleen maar onbekenden in ontvangst nemen, terwijl de gasten converseerden of dansten op de muziek van de voortreffelijke band. De Nederlanders hadden niet veel presentjes meegenomen, maar dat was ook geen enkel probleem.
De traditionele kleding waarin we getrouwd waren, gaven we schoon en wel mee aan de burgemeester met het verzoek om het aan het museum te schenken. De burgemeester verwees me door en al snel stond ik met de museumdirecteur over allerlei dingen te praten waar ik geen enkel verstand van had. Dat had hij na enige tijd ook in de gaten en overtuigde me, dat we het Kanaal nog moesten bekijken. Ik zei dat ik dat zeker van plan was.

Iris en Kyara hadden hun korsetten af gedaan zodra dat mogelijk was en gunden iedereen een blik op hun prachtige lijven.
Irina was gekleed in een rood-wit-blauw gekleurd pak van lycra. Het omsloot haar als een badpak. Het pak omsloot ook haar armen en benen. Het had een bandje onder haar voeten en een elastiekje om haar duim, zodat het pak echt niet uit kon.
Het pak omsloot haar perfect en haar kleine, slanke lichaam was supermooi om te zien. Op de dansvloer begon ze rustig aan een soort oefening. Ze bouwde de moeilijkheidsgraad heel langzaam op, maar binnen een kwartier stond ze in een soort handstand ze met haar borsten op de grond, haar billen op haar schouders en haar voeten rustten op haar hoofd.
Het meest hilarisch was het moment, dat ze een bruggetje maakte en zo, achterwaarts, wegrende. Ze kreeg er veel applaus voor.

Later op de avond trad ze nog een keer op. Toen waren het alleen maar erotisch getinte kunstjes in dezelfde outfit, maar deze keer met een enorme ‘cameltoe’. Ze deed een overstrekte split, handstand-spagaat, voeten achter haar hoofd en benen extreem gespreid, etc. Ik kon voor haar wel iets verzinnen als De Amer klaar was! Dat zouden topacts worden!

Rond elf uur in de avond werd het rustiger en om half twee gingen de laatste gasten weg. Afgezien van onze Nederlandse en Russische gasten, sliep alleen Carlos met zijn gevolg in het hotel. De rest ging naar elders, mogelijk naar huis. Alle vertrekkende gasten kregen een gouden met diamantje ingelegde hanger mee naar huis die de oneindige liefde van mensen richting elkaar symboliseerde en die gedragen kon worden vanuit respect en vertrouwen.
Kijk maar naar de avatar voor de weergave van het juweel

Het was een super geslaagde dag. We waren hondsmoe, hadden meer Engels en Spaans gehoord dan ons hele eerdere leven, maar ik had mijn buit binnen: twee hele leuke vrouwen!
Alle cadeautjes zouden we later moeten uitpakken, want nu waren we daar te moe voor…

We gingen gedrieën naar boven en werden naar een kamer met een kingsize bed gedirigeerd, die helemaal als bruidssuite was aangekleed. We hielpen elkaar met uitkleden en ploften met ons drieën op bed.