Dit is mijn eerste verhaal op deze website, ik ben erg benieuwd wat jullie ervan vinden. Het is een wat langer verhaal en er zit opbouw in, dus wat geduld voor de spannendere delen….

Jenna, een jonge vrouw van 24 jaar met een slank figuurtje en een hoofd vol bruine krullen, was aan het einde van haar tijd in Namibië. Om haar studie sociale wetenschappen af te sluiten had ze enkele maanden stage gelopen in de binnenlanden van het Afrikaanse Namibië. Samen met haar vriendin Amber, die dezelfde studie volgde, had ze vier maanden hard gewerkt, maar nu hun tijd in het warme land er bijna op zat was het tijd om nog een kleine week aan het strand bij te komen en te genieten.

Bezweet zaten ze samen, ingebouwd tussen hun backpacks en de andere reizigers in een lokale bus die hun richting de kust zou brengen. “In het begin is het bijzonder, maar nu ben ik wel he-le-maal klaar met deze manier van reizen…” had Amber geklaagd toen het zoveelste kind het in de kleine bus het op een krijsen had gezet. Ze hadden een kamer in een jeugdhostel ergens in de buurt van de kust geboekt, zodat ze op enkele minuten lopen van het strand zaten. De bus kwam aan bij hun stop, een chaotisch plein vol met mensen in het stadje het dichtst bij hun eindbestemming. Jenna zeulde haar grote tas op haar rug en veegde nog eens het zweet van haar voorhoofd. Zoals ze inmiddels gewend was, kwam er meteen een horde taxichauffeurs om hen heen staan die hen maar al te graag naar hun hostel wilde brengen. Hoevaak ze het ook al had meegemaakt, het bleef iets intimiderends hebben. Haar hart ging iets sneller slaan, terwijl ze opzoek ging naar een taxichauffeur die er betrouwbaar uit zag. “Sunshine hostel?”, probeerde Amber bij een aantal taxichauffeurs. Die schudden vervolgens wild hun hoofd. Gek… Nog een paar keer probeerden ze duidelijk te maken waar ze heen wilden. Uiteindelijk legde een van de jongere taxichauffeurs het hum rustig uit: “There has been a flood, you can’t go to Sunshine Hostel”. Shit… echt waar? Waar zouden ze dan nog heen kunnen, er is hier verder niets in de omgeving. “Is that really true?” probeerde Jenna wanhopig tegen hem. “Helaas wel.” Hoorde ze vlak achter zich, een mannenstem die in gebrekkig Nederlands sprak.

Jenna draaide zich om, deels verbaasd om hier Nederlands te horen, en deels verschrikt omdat de stem wel van heel dichtbij leek te komen. Ze keek recht in de ogen van een knappe man, begin 30 schatte ze, twee koppen langer dan haar eigen 1.65m, sportief gebouwd en met wat langer donkerblond haar in een slordig knotje. Hij was hier zeker ook wat langer aan zijn gebruinde huid te zien. Ze stond met haar mond vol tanden, met een rood aangelopen hoofd van de hitte, maar de man keek haar wijd lachend maar ook indringend aan. “Er is een overstroming geweest aan dat deel van de kust, Sunshine hostel ligt nog vol met aangespoeld hout en zand, ze zijn nog wel even bezig de boel op te knappen.” legde hij verder uit. “Shit!” riep Amber, waarmee de Jenna uit haar staren haalde. “En nu? In dit dorp is geen enkel ander hostel, en vanwege de overstroming zullen er ook wel geen andere mensen zijn.” Jammerde ze. Amber was duidelijk minder onder de indruk van de verschijning van de man. Amber straalde altijd veel zelfverzekerdheid uit en was van hun twee dan ook degene die tijdens het stappen altijd de knappe jongens regelde. Misschien was ze daarom minder snel van haar stuk gebracht. Ook Jenna zag de laatste week van haar vakantie in het water vallen. Ze wist dat er wel hotels waren richting het noorden, maar niet iets wat de twee studenten konden betalen. “Ik heb vrienden een paar dorpen verderop, ga anders met mij mee die kant op, er is slaapplek zat.” Zei de onbekende reiziger. Hij had een flink accent, maar Jenna kon het niet helemaal plaatsen. “Ja, is goed! Toch Jenna?”, zei Amber zonder twijfel. “Uhhhh….” Was het enige wat Jenna kon uitbrengen. Het klonk goed, en zo’n aanbod was onder reizigers niet heel ongewoon, maar er zat iets dwingends in de manier waarop hij het zei. Ze keek hem nog eens aan, maar hij bleef breeduit lachen, wat ook vertrouwen uitstraalde. “Oke dan”, gaf ze toe.

“Mooi!”, zei de man en hij kneep zijn handen samen. Hij nam 10 seconden om even goed om zich heen te kijken en zwaaide toen naar iemand in de verte. Een taxichauffeur kwam aanrennen, gaf de man een stevige hand en begon richting een van de randen van het plein te lopen. Ze kenden elkaar duidelijk al langer. Ze laadden hun tassen in de achterbak van de auto en gingen zitten, Jenna en Amber achterin, en de twee mannen voorin. De chauffeur begon langzaam te rijden tussen alle krioelende mensen heen. De man draaide zijn raampje naar benenden en kocht nog wat snacks terwijl de auto stapvoets het plein afreed. “My friend!”, riep de chauffeur nog eens naar zijn passagier, “who are these other pretty friends you brought with you?”, vroeg hij terwijl hij kort achterom keek, lachte, en weer op de weg lette. De man keek naar achter en keek eerst Amber maar daarna Jenna aan. “Goede vraag” zei hij, duidelijk met het doel dat de meiden zich voorstelden. Er volgde een korte introductie, waarin Amber vooral het voortouw nam en vertelde wie ze waren, wat ze hier de afgelopen maanden hadden gedaan en dat ze nog een paar dagen aan de kust bedacht hadden. Terwijl Amber haar verhaal deed en de man luisterde, nam Jenna hem nog eens goed in haar op. Het was precies het type waar ze op viel, een krachtig gezicht met duidelijke jukbeenderen en een stoppelbaard. Hij had diepgroene ogen, welke sterk afstaken tegen zijn gebruinde huid. Op zijn linker schouder zag ze onder zijn shirt een deel van iets wat duidelijk een flinke tattoo was. Midden in Ambers verhaal draaide de man zijn blik opeens naar haar, op zo’n indringende manier dat dat Jenna bijna bang was dat hij haar gedachten kon horen. Een tinteling ging door haar lijf, naar haar onderbuik en tussen haar dijen. Ze voelde zich beschaamd, ze had immers een vriend thuis, en kijken mocht, maar op de een of andere manier voelde dit meteen alsof ze iets verkeerd deed. Ze ontweek zijn blik en deed alsof ze naar buiten keek. Na een paar seconden keek ze terug, de man keek haar nog steeds aan. Vergiste ze zich nou of gaf hij haar een subtiele flirterige glimlach? Het was te kort om het zeker te weten, want de man luisterde verder naar Ambers verhaal.
Nu was het zijn beurt zich voor te stellen. Zijn naam was Will, hij was 35 jaar oud en hij werkte enkele uren verderop als manager bij een groot energiebedrijf dat energienetwerken aanlegde en verbeterde in het zuiden van het land. Ook hij was op weg naar een paar dagen ontspannen aan het strand met een aantal collega’s, die al op de plek van bestemming waren. Het was nog wel een uur rijden zei hij. Door Ambers nieuwsgierigheid werd ook snel het mysterie rondom zijn accent opgelost. Hij kwam oorspronkelijk uit Nieuw-Zeeland, maar had een Nederlandse moeder en grootouders, waardoor Nederlands zijn tweede taal was. De verdere taxirit verliep nog wat ongemakkelijk. Will kletste wat met de taxichauffeur, Amber luisterde muziek en Jenna keek naar de omgeving. Echt genieten van de omgeving lukte niet echt, want ze voelde regelmatig dat Will via de autospiegel naar haar keek. De hobbelige wegen zorgen ervoor dat al hun lijven flink door de auto werden geschud, en ook haar borsten voelde ze op en neer deinen in het losse shirtje. Ze hield er uit een reflex een arm tegenaan om het schudden te stoppen, keek naar de autospiegel waarin ze Will zag grinniken en liet weer los, waardoor haar borsten weer flink op en neer gingen. Ze pakte haar rugzak op schoot en duwde deze tegen zich aan, zodat ze zich er half achter kon verschuilen. Will glimlachte breed. Lachte hij haar nou uit? Ze begon te twijfelen. Was het nou wel zo’n goed idee om zover mee te rijden? Ze was niet bang dat ze gevaar liepen, maar ze voelde aan alles dat er iets in de lucht hing. Aan de ene kant maakte dit haar ongemakkelijk, maar ze had altijd al een zwak gehad voor avontuur en onverwachte plannen, dus was ook veel te benieuwd wat deze plek hun ging brengen.

Een uur en een boel hobbels later kwamen ze aan op een kleine parkeerplaats. Er kwamen al snel een groepje mensen aan, allemaal ergens tussen de 25 en 45 jaar. Will hing zijn hoofd uit de auto en riep ze enthousiast toe. Dit waren duidelijk zijn vrienden en collega’s. Hij stapte uit en omhelsde ze stuk voor stuk. Amber en Jenna stapten ook uit. ‘Kijk eens wie ik onderweg heb opgepikt’ zei Will breed glimlachend. Iets twijfelend kwamen Jenna en Amber op de groep af, maar al snel werden ze als oude bekenden omhelsd en welkom geheten. Will stelde hen voor. Twee mannen, de een met een Zuid-Amerikaans uiterlijk en de ander met een Duits accent, die George en Ben bleken te heten, boden zich direct aan de tassen van de meiden te dragen. Ze liepen door een klein bos aan palmbomen en kwamen al snel aan op het strand. Het was een plaatje zoals je in de films ziet. Een prachtig strand, met inmiddels laagstaande zon, en her en der houten hutjes met witte wapperende gordijnen verspreid over het strand. Iets verderop leek iets staan wat leek op een barretje of restaurant. Echt een paradijsje, simpel, maar van alle gemakken voorzien. Will liep met hen mee naar het barretje en zei de meiden even aan een tafeltje te wachten. Rondom hen zaten wat groepjes mensen, sommigen in badkleding, anderen in luchtige strandkleding, bijna allemaal aan een lokaal biertje en bijna allemaal opvallend knap. Will begroette de barman, die de eigenaar bleek te zijn, en kwam na wat lachen en handen schudden terug met de mededeling dat er nog een hutje vrij was waar de meiden konden slapen. Will legde uit dat er nog wel wat andere reizigers waren, maar dat meer dan de helft van de cabines door hun bedrijf was afgehuurd om even een paar dagen te ontspannen. “Work hard, play hard” zei hij, met een knipoog naar Jenna. Hij bracht hun naar een van de kleinere hutjes. Amber liep het strand op en belde meteen enthousiast haar moeder om te vertellen in wat voor een paradijs ze nu weer waren beland en om te zeggen dat de reis verder veilig was verlopen. Er stond een klein tweepersoons bed met witte lakens, duidelijk van goede kwaliteit, en aan de achterzijde was een schuifdeurtje naar een buitendouche, met een natuurstenen muurtje omrand. Jenna stak haar hoofd er naar buiten om de plek te bewonderen. Rondom stonden palmbomen die een deel van de zonnestralen tegenhielden. Plots stond Will achter haar, hij torende boven haar uit terwijl hij met een gespierde arm op het schuifdeurtje leunde. “Het water is wel koud, maar als je ’s nachts doucht kun je tegelijk naar de sterren kijken”, zei hij terwijl hij naar boven keek. Vervolgens keek hij naar beneden en naar Jenna. Hij stond wel heel dichtbij en ze voelde zich vies van de reis, dus zette ze een stap opzij. Hierdoor miste ze een afstapje en viel ze achterover. Will was razendsnel en greep haar beet, een hand stevig rond haar smalle bovenarm en een hand rond haar ribbenkast, met een paar vingers half over haar borst. Net iets te lang hield hij haar vast toen ze weer met beide voeten op de grond stond. “Onhandig.”, was het enige wat hij zei. Het voelde bijna als een terechtwijzing. “Uh, sorry.”, stamelde ze. Waarom zei ze eigenlijk sorry? Will draaide zich om en liep de hut uit. Hij zei nog wat tegen Amber net buiten het hutje en vervolgde zijn weg terug over het strand. Jenna bleef wat verbaasd achter. Had ze nou echt iets verkeerd gedaan? Amber kwam weer naar binnen en vertelde dat Will had gezegd dat er om 8 uur een barbecue zou zijn net voor het barretje. De zon begon onder te gaan dus het moest al ongeveer 7 uur zijn. Tijd om zich op te frissen dus.

Ze zetten een muziekje op en Amber kon er niet over uit wat voor een geluk ze hadden dat ze op deze plek terecht waren gekomen. Jenna bleef een gek gevoel over houden aan haar eerdere moment met Will, maar kon niet ontkennen dat ze inderdaad geluk hadden gehad met waar ze nu waren. Ze stuurde haar vriend een foto van het hutje en het strand, met een korte uitleg van de situatie hoe ze hier terecht waren gekomen. Er kwamen een boel vragen terug, maar ze had eigenlijk weinig zin om uitgebreid te antwoorden. Daarnaast was haar mobiel bijna leeg en moest ze zich nog verder aankleden. Dat kwam later wel. Eerlijk gezegd had ze hem ook weinig gemist. Ze was erg op haar plek geweest de afgelopen maanden, ook al was het zo ver van huis. Heimwee had ze niet, en niet eens echt zin om na al die tijd weer terug naar huis te gaan. Deze twijfel bekroop haar al vaker, maar ze zou haar avond op deze plek daar niet door laten verpesten. Amber trok een kort blauw jurkje aan, perfect voor op het strand. Hoe kon ze al haar kleding in 1 tas mee hebben en toch voor elke gelegenheid de perfecte outfit? Jenna trok haar losse shorts aan, een bikinitop met daarover een los vallend groen hemdje, waardoor een klein streepje van haar buik zichbaar was. Ze kon met momenten best onzeker zijn, maar wist stiekem ook wel dat ze een goed lichaam had en vooral op haar strakke buik was ze best trots. Samen met Amber liep ze over het strand richting de bar, waar het kampvuur al brandde met het laatste streepje zonlicht op de achtergrond. Doordat alles zo onwerkelijk mooi was, leek het ook alsof ze echt nog een paar dagen niet aan haar leven in het koude regenachtige Nederland hoefde te denken.

Rond het kampvuur zat een man of 15, sommigen duidelijk al met een aantal bier op, volop in gesprek en lachend. Een beetje onwennig gingen Amber en Jenna zitten op een van de lakens die op het strand rond het kampvuur neergelegd waren. Direct kwam de Zuid-Amerikaanse George met drie koude biertjes op hen af en nam naast hen op het kleed plaats aan Ambers kant. Ook hij was goed gespierd, wat kleiner dan Will, met donkere ogen en donkerbruine krullen. Hij zag er goed uit, en dit keer leek dat met name Amber op te vallen. Ze raakten druk in gesprek, naast Jenna kwamen wat vrouwen zitten die haar op haar gemak stelden met wat standaard vragen en vertelden wat over hun werk. Jenna keek opzij en net op dat moment kwam Will langslopen, duidelijk net uit de zee. Hij liep vlak langs haar heen, maar leek haar niet op te merken. Jenna merkte hem duidelijk wel op, wat had deze man een goed lijf…. Hij kreeg een handdoek aangegooid van een van zijn vrienden en droogde zich half af, waarna hij naast vrienden op de bank ging zitten. Jenna keek terug naar de vrouw waarmee ze een gesprek voerde, die glimlachte op zo’n manier die haar vertelde dat ze wel door had naar wie Jenna zo aan het staren was geweest. Heel langzaam schudde de vrouw twee keer kort haar hoofd. Was dat naar haar bedoeld?
De kaartspellen kwamen op tafel en al snel hadden de meiden elk 4 biertjes achter de kiezen voordat het langzaam gegaarde barbecuevlees eindelijk rond ging. Jenna had inmiddels rode blossen gekregen, deels van het bier wat na een lange reis en op een lege maag aardig aantikte, en deels van het kampvuur. Haar verlegenheid verdween bij elke slok meer naar de achtergrond, en af en toe probeerde ze Will zijn blik te vangen tussen de vlammen door aan de andere kant van het kampvuur. Hij had totaal geen aandacht voor haar. Ze voelde zich stom. Ook in Nederland kon ze met wat drank op wel flirterig zijn naar andere jongens dan haar vriend, maar nu schaamde ze zich ervoor dat ze echt graag zijn aandacht wilde en vervolgens baalde wanneer ze het niet kreeg. Was het eerder op de dag dan alleen toeval geweest? George had tot nu toe de hele avond met Amber zitten praten, die hier duidelijk geen problemen mee had, en ze liet zich door hem mee leiden naar een paar meter verderop, waar inmiddels een groepje mensen stond te dansen op salsamuziek. Jenna besloot zich dan maar bij de dansende mensen te voegen en bestelde nog een biertje. Even vergat ze haar leven in Nederland, dat ze bijna terug zou moeten, en genoot ze alleen van de zwoele avond, het dansen en het zand tussen haar voeten. Er kwamen een paar meiden met shotjes tequila aan, daar zei ze nu ook geen nee meer tegen. Enkele mensen trokken zich terug in hun houten hutjes, een klein groepje bleef achter om te dansen. Will zat met twee andere mannen aan de bar, druk in gesprek leek het. Jenna had een van de mannen, de Duitse Ben, bereid gevonden om haar wat salsa passen te leren. In het zand ging dat niet gemakkelijk, maar ze had er veel lol in. Ze stonden dicht bij elkaar, hij met een hand in de hare en de ander op haar rug. Ze ging er helemaal in op, totdat ze plots merkte dat ze Amber nergens meer zag. Ook George was weg. Jenna voelde natuurlijk wel aan waar die twee heen waren, maar toch voelde het niet goed dat haar vriendin in een vreemd land ergens was waar zij het niet wist. Ben zag haar rondkijken en wees rechts langs het barretje. Jenna snelde die richting op en net voorbij het barretje zag ze haar vriendin samen met George in de verte lopen. Ze riep Amber na, die zich omdraaide, een duimpje omhoog stak en riep dat ze haar telefoon bij zich had en zich geen zorgen hoefde te maken…. Oke dan.

Jenna draaide zich om en liep ineens vol tegen Will op, die bleef staan alsof de botsing de bedoeling was. “Maak je geen zorgen om haar”, zei hij. “Doe ik ook niet”, zei Jenna half demonstratief. Ze keek omhoog, en ondanks dat het donker was zag ze dat hij niet naar haar glimlachte zoals hij eerder die dag had gedaan. Het was meer een dierlijke blik waarmee hij haar bekeek. Jenna zette een stap opzij en wilde langs hem lopen, maar ook Will zette een stap opzij. Jenna kon niet inschatten of dit express of per toeval was, dus zette ze een stap de andere kant op en wilde alsnog passeren. Maar de biertjes en shotjes hadden haar wat onvast op haar voeten gemaakt en ze struikelde over de voet van Will en eindigde op handen en knieën in het zand. “Echt onhandig”, zei hij, op dezelfde toon als eerder in het hutje, en hij pakte haar met twee grote handen rond haar middel om haar weer overeind te zetten. Alsof ze niets woog. De wereld draaide een beetje, waarop Will haar arm stevig vastpakte. “Kom, we gaan een stuk lopen”, zei hij op een dwingende toon, maar er was net genoeg van de vriendelijkheid van eerder in zijn stem dat Jenna zonder morren meeliep. Ze liepen een stuk langs de branding en Will begon haar vragen te stellen. Over haar studie, familie, woonplaats, alsof hij alles van haar wilde weten. Ook vroeg hij of ze een relatie had, waarop ze instemmend antwoorde. Een eind verderop gingen ze zitten, en Jenna brandde ineens los over alle twijfels die ze eerder die avond nog had gevoeld over haar leven en vriend in Nederland. Will luisterde met een serieus gezicht. Het kon Jenna al niet meer schelen wat hij dacht, ze was blij dat ze het verhaal bij een vreemde kwijt kon die niet meteen leek te oordelen. Ze voelde zich bij Will in de buurt onder hoogspanning te staan en was zich heel bewust van de houdingen die ze zittend in het zand aannam. Ze probeerde zijn aandacht te trekken door speels met haar voeten door het zand te gaan en zo te gaan zitten dat haar hemdje half van haar schouder af hing. Ze was haar remmingen kwijt en schoof zo ongemerkt mogelijk dichter bij Will zijn hand in de buurt, die hij schuin naast zich in het zand had gezet. Hij haalde zijn hand weg en ging verzitten. Jenna was in de war van de drank, haar openheid tegen deze man die ze pas een paar uur kende en meer dan 10 jaar ouder was, en van haar eigen flirterige gedrag dat ineens niet meer beantwoord leek te worden.

Will keek naar Jenna en zag de verwarring in haar ogen, wat ze door de alcohol ook niet meer goed leek te kunnen verbergen. Dit moment had hij op gewacht. Hij schoof in een flits van een seconde dichterbij en drukte zijn hand stevig op die van haar in het zand. Het speelveld was ineens omgedraaid. Jenna voelde de hand van Will op de hare drukken, op een manier die zei ‘en nu heb ik je’. Hij keek haar lustig aan en pakte met de andere hand stevig haar schouder vast met enkele vingers richting haar hals. Zijn gezicht was nu enkele centimeters van de hare en hij wachtte even, alsof hij een moment liet waarop ze nog kon zeggen dat ze dit niet wilde. Jenna voelde de afwachtendheid, maar bewoog zich als vanzelf nog een fractie dichter naar Will toe. Meer had hij niet nodig. Hij zoende haar stevig, zo dat ze als vanzelf naar achteren schoof op haar rug liggend in het zand. De hand die eerder naast haar in het zand had gestaan, schoof Will nu in een boog omhoog tot boven haar hoofd, waar hij deze stevig vasthield. Hij zoende haar hals en sleutelbeen. Jenna was overdonderd van de snelheid en overtuiging waarmee dit allemaal gebeurde. Dit was compleet anders dan de voorzichtigheid waarmee haar vriend haar zoende, maar toch voelde het niet onveilig. Will steunde op de arm waarmee hij Jenna’s hand boven haar hoofd in het zand hield, zodat hij over haar heen hing. Met zijn andere hand bewoog Will langzaam van haar hals naar beneden en stopte bij haar heup. Met een duim ging hij langs haar broekrand naar boven, en vervolgens onder haar hemdje naar haar borst. Door de dunne bikinistof kon hij direct voelen dat Jenna’s tepels keihard waren geworden van deze stevige behandeling en hij lachtte ondeugend naar haar. “Ik wist het wel”, glimlachte hij. Jenna voelde zich bijna betrapt, maar een seconde later nam de spanning het weer over en bracht ze haar vrije hand naar de achterkant van Will zijn hoofd, waar ze zijn haren stevig vastpakte. Ze voelde zijn harde erectie stevig tegen haar bovenbeen leunen. Will schoof het hemdje aan een kant van Jenna’s schouder en schoof de bikini opzij, waardoor haar tiet ontbloot kwam. Hij likte en sabbelde aan haar harde tepel, terwijl zijn hand naar beneden schoof en het knoopje van haar schort openmaakte. Op het moment dat zijn hand in haar string verdween beet hij speels maar stevig in haar tepel. Deze combinatie deed Jenna licht opveren van het zand, maar Wills andere hand hield haar stevig tegen het zand gedrukt. Hij bracht zijn andere hand verder naar beneden en ging met twee vingers door haar schaamlippen heen. Haar kutje was ontzettend nat, en het gevoel van de vingers van een onbekende man die haar zo aanraakten bracht een tinteling door haar hele lijf. Ze kon een kreun niet onderdrukken. Plots haalde Will zijn hand uit haar broek en ging van haar af. Hij stond op en trok haar aan de hand die hij nog vast had stevig maar gecontroleerd overeind, zodat ze dicht tegen hem aan kwam te staan. “Laten we gaan”, zei hij.