Het was warm, erg warm?.
De nacht leek er meer een van op de Canarische Eilanden, 27 graden, geen wind en het gevoel dat er niet genoeg zuurstof was. Eigenlijk zouden we vroeg moeten gaan slapen na de toch wel wat wilde capriolen met de buren en ook omdat het morgen nog wel een stukje rijden was naar het twee sterren restaurant in de bergen, maar door het broeierige weer had niemand daar zin in.

Zullen we maar in de loungehoek gaan zitten stelde Chantal voor, ik heb helemaal geen slaap.
En geen alcohol...
Nee, wat citroendrank, zonder suiker.
Beetje ziek Xavier ?
Nee, maar met alcohol krijg ik het nog warmer.
Morgen 38 graden verwacht hier, da's zelfs voor ons te veel. Het zwembad heb ik zelfs al een dag of 3 met een paar duizend liter koud water ververst. Het water was 31 graden. Je friste niet echt meer van op. Ja en onze oude dames vinden het ook maar niks.
Julie en Gina waren in ieder geval blij dat ze elkaar nu weer hadden.
Hun maatjes waren beide na het verblijf van Chantal en Xavier in Nederland overleden.
Allebei 14 jaar...

Tegen middernacht stak er gelukkig een briesje op, maar op de bovenverdieping van het huis waar de slaapkamers waren was het nog niet echt fris en de portable airco kon het ook niet bolwerken.
Zullen we naar het buitenbed gaan ?
In de uiterste hoek van de tuin had Xavier een groot zwevend, aan kettingen hangend siësta bed laten maken. Ook aan de grond verankerd met kettingen, zodat het niet een schommelbed werd..

Dat bed had al menige seksuele storm van ons doorstaan, maar daar hadden we nu weinig energie meer voor.
Het was ruim genoeg voor vier, een klamboe tent was er ook aanwezig zodat we niet lek geprikt zouden worden door de muskieten, mochten die er al zijn zo vroeg in het seizoen..
Doen?
Oui, antwoordde Bernard.
Chantal haalde een paar lakens, Xavier zorgde voor koele drankjes in thermosflessen en bekers en Bernard en ik creëerden een slaapplek voor de oude dames, natuurlijk met een bak fris water.
Hier is het nog wel uit te houden, verzuchtte Chantal, koud is anders, maar het lijkt met het koelste plekje om te slapen. Xavier en ik kropen onder het ene laken, Chantal en Bernard onder het andere. Licht was er genoeg van de maan. Het duurde een tijdje voordat we alle vier sliepen. Vooraf hadden we eerst nog even een plons in het bad genomen om de ergste warmte uit ons lijf te halen. Of dat de goede methode was wisten we niet, maar ja, echt slaap had niemand.
Gelukkig koelde het tegen een uur of 2 wel wat af en toen werd het stil.

Bij het gloren van de dag merkte ik dat Xavier op stond.
Pipi, zei hij en de honden even wat eten geven.
De zon was al weer voorzichtig aanwezig, gelukkig aan de andere kant van de tuin. Het zal tegen zevenen zijn geweest en we waren nu alle vier wel wakker.

Ik maak wel even koffie, zei Chantal. Wij helpen je wel hoor, zei ik, een licht ontbijtje is genoeg want over een uur of 5 zitten we al aan de lunch in de bergen bij Cristol.
Het viel ons nog mee dat we alle vier redelijk fit waren. Het slapen in de buitenlucht had ons blijkbaar toch goed gedaan.
Eerst zo even badderen, stukje zwemmen en dan douchen ?
Goed idee, beetje bewegen in lauw water en wat gymnastiek.

We namen alle tijd om op gang te komen, het was een klein uurtje rijden naar het restaurant dat op bijna 1000 meter hoogte lag en waar hoogstens 25 graden voorspeld was. Afgezien van het lekkere eten wat ons in ieder geval te wachten stond, was alleen de temperatuur al iets om naar uit te zien.

De route erheen was prachtig, veel S-bochten, wel vrij smal, maar er was weinig verkeer. De honden zaten bij ons in de auto, Chantal en Xavier hadden besloten de cabrio mee te nemen.
Hoge rotswanden wisselden zich af met velden vol klaprozen en brem, eigenlijk was het voorjaar wel de mooiste tijd hier, maar zo vroeg in het seizoen waren zulke extreme temperaturen wel bijzonder en dat beloofde wat voor de echte zomermaanden.
Vorig jaar was vrijwel identiek geweest en ik kon niet zeggen dat ik het hoogseizoen nou erg prettig had gevonden.
Maar nu dus op weg naar grote hoogten, alhoewel dat niet altijd een garantie was dat het ook frisser was. Ik herinnerde mij de top van de Ventoux, de ene keer beneden zo'n 28 graden en op de top ook, dd andere keer beneden 30 graden, maar boven 8 en mist en daar sta je dan in je korte broek en je T-shirt te klappertanden...
Vandaag was het gelukkig wel een stuk koeler maar niet zo extreem, toen we rond het middaguur arriveerden op het plateau waar het restaurant gelegen was, gaf de temperatuurmeter in de auto een buitentemperatuur van 24 graden in de schaduw aan, dus heerlijk om buiten te eten.

De honden werden eerst gewandeld en er werden wat plaatjes geschoten, voor een echt mooi uitzicht over de Luberon moesten we naar de rand van het plateau lopen. Vanaf het terras van het restaurant, dat vroeger een schaapskooi was geweest, had je alleen zicht op een veld met wilde voorjaarsbloemen.
Apérotijd, zei Xavier en wenkte ons.
Ha, ha, verslaafde, pestte ik hem. Je mag helemaal niet drinken als je auto rijdt.
Fransen wel, antwoordde hij, die rijden anders nog slechter zonder apéro.

We kregen onze plaatsen aangewezen en bestelden twee maal pastis en twee maal vruchtensap. Bernard en Chantal dronken sowieso bijna nooit overdag.
Mag jij straks de cabrio rijden Chantal?
Pfff..dacht van niet, heb er nog nooit in mogen rijden, dat is zijn speeltje.
Dacht dat jij dat was, pestte ik haar.
Dan heeft hij er minstens twee, pareerde ze.

Tja, een twee sterren restaurant. We waren benieuwd wat ze ons zouden voorzetten.
We waren natuurlijk al een paar keer de drie sterren service van restaurant en hotel in onze woonplaats gewend geweest, maar dat zegt niks.
Smaken verschillen.
Dit restaurant was trouwens net zoals bij ons gespecialiseerd in regionale producten, maar dat waren hele ander dan in Nederland natuurlijk.
Alle menu-gangen zagen er prachtig uit en smaakten prima, vraag me niet wat het allemaal was, maar ik dacht dat Xavier, die hier al vaker geweest was, net zo lief zijn barbecue had aangezet met heerlijke grote entrecôtes en gewoon salade en frites, niet dat hij het niet lekker vond, maar de hoeveelheden waren voor hem wat aan de matige kant.
Chantal daarentegen liep helemaal weg met dit restaurant, alles was heel verzorgd en kreatief geserveerd, maar dat ik nou vond dat de smaak zo bijzonder was.
Maar ja, ik ben natuurlijk een Nederlandse boer...

Bernard vond het wel oké, ook de obers, waarvan er een duideljjk interesse in hem had.
De beide viervoeters hielden zich rustig en hadden zelfs naast hun bakje water een schoteltje met lekkere dingetjes gekregen.
Twee uur later werd er afgerekend en wij mochten niks betalen.
Jullie zijn altijd zo gastvrij in Nederland, laat ons het nu hier zijn, zei Chantal.

Op de terugweg viel mij de beurt te eer om naast Xavier in de cabrio te zitten en Chantal schoof bij Bernard aan. We zouden een stop maken bij Buoux en daar een stukje wandelen in de grotten, koel dus.
Soms kon je er ook wat drinken op een provisorisch terras bij de entree, maar het leek erop dat de beheerder van het terras nog siësta hield of het gewoon voor gezien had gehouden op deze warme dag, er was in ieder geval niemand.
Maar Chantal zou Chantal niet zijn geweest als ze niet een koelbox met frisse citroendrank, wat vruchten en kartonnen bekertjes had meegenomen. Ook een plaid en een paar kussentjes had ze in de kofferbak gestopt. We namen allemaal wat mee, Xavier ging ons vooer en liep linea-recta naar een schaduwrijke, vlakke plek, verscholen achter een grote rots. Het was een kwartiertje lopen, maar echt de moeite waard.
Dit was blijkbaar geen onbekende plek voor hen.

Mooi hier, zei ik, we hadden een pracht uitzicht over het dal.
Ja, wij zijn hier vaker geweest, alleen oudere mensen uit de streek weten dit te vinden, denk ik.
Hij spreidde de plaid en de kussens op de grond en nodigde ons uit om te gaan zitten.
"Déjeuner sur l'herbe", sprak ik, denkende aan het schilderij van Manet aan de oevers van de Seine, waarop twee stellen afgebeeld waren tijdens een soort picknick, waarbij de mannen gekleed waren en de vrouwen naakt.
Ja, maar zonder naakte vrouwen, grapte Chantal.
Zou ik hier ook maar niet doen, lachte Bernard, voor dat je het weet zijn de gendarmes er.
Nou, dat valt wel mee hoor, je kunt eventuele bezoekers ruim 10 minuten voordat ze hier zijn zien aankomen of horen.
Wat wil je daarmee zeggen, vroeg Bernard naar de bekende weg.
Nou, dat we rustig hier ons "déjeuner sur l'herbe" kunnen houden, al is het meer een after-déjeuner-siesta en ze voegde de daad bij het woord en trok haar weinige kleding die ze aanhad uit, vouwde het netjes op en vleide zich op haar plekje.
Wij keken elkaar aan, knikten, en volgden haar voorbeeld.

Kom je bij me Bernard, vroeg Chantal en wenkte hem met een wat ondeugende blik in haar ogen.
Tja, dan zit er niks anders voor mij op om naast Dick te gaan liggen, plaagde Xavier.
En zo werd het toch nog een gezellige siësta. Echte wilde zaken passeerden niet, maar het was meer een warming-up voor de avondsessie leek het.
Er werd stevig gekust, gestreeld en wat oraal verwend, maar daar bleef het ook bij.
Voorvochtspel, grapte Xavier.
Ik zou je zo willen verkrachten, fluisterde ik hem in zijn oor.
Beheers je dan nog maar even, je mag vanavond alles met me doen en misschien wil ik jóu wel verkrachten.
Beloofd is beloofd, zei ik.
Chantal had Bernard's klokkenspel uitbundig gefèteerd op vele manieren, maar zich toch weten te beheersen. Bernard' s gekreun deed vermoeden dat er meer gebeurde, maar dat bleek niet zo te zijn, ze had hem wel tot het randje op de proef gesteld en zijn vrijkomende geil gretig opgelikt.
Oh meisje, wat maak je me weer wild, ik zou best willen spuiten.
Niks ervan, nog even wachten.
We bleven nog een tijdje relaxen en knuffelen, de honden keken het aan en vonden alles best, het was heerlijk koel, ze hadden water, de baasjes en nog wat lekkers, wat wil je nog meer.
Tegen een uur of 5 pakten wij onze spullen weer bij elkaar, kleedden ons aan en daalden af naar de parkeerplaats. Er stonden nog twee auto's, maar mensen waren er niet te zien.

Thuis aangekomen bereidde Chantal een heerlijk frisse en voedzame boerensalade, rijk gevuld met uitgebakken spekjes, aardappelen en kaas.
Dit is ook minstens twee sterren Chantal, heerlijk, complimenteerden we haar.
De stemming was opperbest en ergens waren we blij dat we weer "gewoon" met ons vieren waren.

Hopelijk hoefden wij niet onverwachts naar Nederland terug te keren, zoals Xavier en Chantal in het voorjaar. Onze vriendschap was in de loop der jaren alleen maar sterker geworden, alhoewel niet altijd makkelijk -maar ja, welke relatie was makkelijk-, het was meer dan een swingerservaring. In deze relatie wisten we alle vier wat we aan elkaar hadden. Jaloersheid was er niet meer, het enige probleem was wel dat soms Xavier en ik echt met ons tweeën wilden zijn en daardoor voelden Chantal en Bernard zich wel eens tweederangs echtgenoten. Maar dat waren meestal maar korte momenten en als landgenoten vonden zij ook prima steun bij elkaar.

Vanavond speelde dat helemaal niet, het enige waar we misschien niet aan gedacht hadden was dat door de hoge temperatuur we toch wel weer met ons vieren op het zweefbed zouden slapen, maar omdat dit de eerste avond zou zijn dat we echt apart zouden slapen stelde Xavier voor om de bedbank in de loungehoek maar eens te installeren.
Goed idee vond Chantal, want ze wilde Bernard weer eens ongestoord kunnen bezitten, hem helemaal weer in haar zuigen, alle registers weer eens opentrekken zonder pottenkijkers, hoe leuk dat ook soms kon zijn.
Alleen als er te veel muskieten op ons neer zouden duiken, moesten we hen misschien toch nog storen.

Iedereen nog een drankje voor het slapen, vroeg Xavier?
Geen alcohol voor mij, maar dat weet je, zei Chantal.
Ik neem een cognacje, zei Xavier en jullie ?
Doe ons ook maar zei Bernard, ja toch Dick.
Een kleintje hoor, anders val ik zo in slaap, grijnsde ik en dat wil je vast niet.
We babbelden nog wat en tegen middernacht vertrokken Chantal en Bernard naar hun stek.
Xavier en ik ruimden de loungehoek op en prepareerden de bedbank.
Dit is de eerste keer dat ik deze bank zo klaarzet, ben nooit zo handig met die dingen, jij?, vroeg Xavier.
Wij hebben er thuis ook een, laat mij eens kijken. En ja , het systeem was hetzelfde, de zitting wat optillen, waardoor het hele liggedeelte loskwam, even doorknikken en plat leggen zodat zitting en achterkantsamen een tweepersoons matras vornden.
Best groot, lachte Xavier, kunnen we lekker dollen. We maakten het bed op, waterdichte onder overtrek, onderlaken en een laken over ons heen voor de nacht. Muskieten zagen we nog niet, maar we zetten voor alle zekerheid toch de lampen maar iets verder van het bed en schakelden ook de muskietenkillerlamp in. Zo klaar, even ons wat opfrissen en dan kunnen we gaan liggen.

Op het andere bed waren ze al een hoofdstuk verder, Bernard gaf Chantal een uitgebreid oraal onderzoek, hij zoog haar flinke clit voorzichtig wat in zijn mond en ging met het puntje van zijn tong subtiel haar geilheid opvoeren. Chantal maakte met haar geschoren venusheuvel neukbewegingen en ze werd behoorlijk nat.
Ga eens op je buik liggen, vroeg Bernard, ik wil je ander kant ook even kietelen. Zij draaide zich om, haar kontje omhoog, steunend op haar ellebogen zodat Bernard haar wat makkelijker kon rimmen.
Terwijl hij dat deed vingerde zij zichzelf. Bernard kreeg enorme zin om haar anaal te nemen, ze hadden geen afspraken gemaakt en lieten zich gewoon door hun lust lijden. Bernard spreidde haar billen nog wat en dook met zijn gezicht ertussen en rimde en befte haar om en om, Chantal liet het allemaal gebeuren en ook toen Bernard met zijn vingers beide lichaamsopeningen penetreerde resulteerde dat in oh's en aah's uit Chantal's mond. Haar ademhaling versnelde zich en ze begn te draaien met haar kont. Bernard had ondertussen de gel gepakt, haar sterretje er goed van voorzien en nam zijn positie in om haar anaal te penetreren.
Blijf je maar lekker vingeren, zei hij, dan komt mijn middelste duim je zo onderzoeken.
O ja, o ja en stevig graag.
Dat was niet tegen dovemansoren gezegd.
Bernard positioneerde zich staand boven haar uitdagende derrière, steunde met zijn linkerhand wat op haar bil, pakte met zijn rechter zijn pik beet en manipuleerde die tegen haar entree, gleed naar binnen en begon haar doggy-style anaal te berijden. Dit had ze nog niet zo vaak meegemaakt en zeker niet zo stevig.
Bernard was geen kleine jongen en ondanks zijn leeftijd was hij nog erg lenig.
Eigenlijk had hij Chantal ook bijna op deze manier frontaal genomen, dan had hij haar niog dieper kunnen nemen, maar dat wilde hij haar met haar artrose niet aandoen.
Deze doggy-style was nu voor hemzelf behoorlijk pittig en hij was best blij toen Chantal haar favoriete houding " plomber du sac", op zijn Nederlands plompzakken voorstelde.
Bernard ging nu op zijn rug liggen en Chantal liet zich nu met haar gezicht naar hem toe op hem zakken. Zo konden ze elkaars tepels ook verwennen en zelfs elkaar kussen.
Chantal begon hem rustig te berijden en Bernard bewoog zijn bekken ritmisch opwaarts om nog wat dieper in haar te kunnen komen.
Maar Chantal ging voor alles...
Toen Bernard keihard was en ook zijn ballen wat strakker tegen zijn lijf aanzaten, trok Chantal haar schaamlippen wat uit elkaar en liet zich over zijn hele zakie zakken en zoog zich vacuüm vast aan hem.
Oei, voorzichtig Chantal, ik zit al weer vast, dat word zo weer een toer om er uit te komen..
Ach , dat lukt wel, maar je pik moet eerst weer slap worden. Het is alle keren nog goed gegaan.
Ja, antwoordde Bernard, maar je weet dat ik na een keer komen zo weer hard ben en dan voor de 2e ronde moet gaan.
Haha, natuurlijk weet ik dat, maar dat wil ik ook. Ik houd niet van een snelle wip.
Ze begon hem nu te neuken en door het vacuüm voelde het voir bernard aan alsof hij met scrotum en al gepijpt werd. Zijn eerste orgasme liet dan ook niet lang op zich wachten en Chantal voelde hem schokkend zijn zaad in haar vagina spuiten. Zijn erectie nam echter nog nauwelijks af dus hij zat nog steeds gevangen in haar omklemming. Chantal bleef hem berijden, nattigheid en sopgeluiden alom, maar hij bleef stijf en geil, maar nu voor de tweede keer komen duurde wel even. Bernard kon nog steeds twee of soms zelfs 3 keer op rij komen, zaadproductie genoeg, maar het spuiten liet wel evenop zich wachten. Nu hadden ze dit wel vaker gedaan en als het loskomen een probleem was urineerden ze beiden waardoor hij er in een keer uitfloepte, maar ja dan hadden ze wel, een rubber laken moeten gebruiken, omdat anders het hele bed drijfnat zou worden. Ook de tuinslang had wel eens oplossing gebracht en zelfs die was in de buurt, maar ja hoe kom je er bij als je aan elkaar geklonken zit.
Bernard kwam toch voor de tweede keer en merkte dat zijn erectie nu toch afzakte. Ze schoven nu naar de rand van het bed, dat gelukkig niet een seniorenhoogte had en even later stonden ze nog steeds vacuüm geklonken naast het bed.
En nu, vroeg Chantal, die het toch wel wat benauwd kreeg.
Ik ga wel op het gras liggen en dan beiden urineren en maar hopen dat je door de druk loskomt.
Bernard leegde eerst zijn blaas in haar en Chantal trok met beide handen haar schaamlippen zo ver mogelijk uit elkaar en begon ook te plassen en yes, na ons de zondvloed. Bernard' s hele zakie floepte er in een keer uit, samen met alle gedoneerde lichaamssappen die op het gras stroomden.
Eerst maar even binnen douchen, zei Chantal.
Bij het gebruik van de buitendouche zouden ze langs de loungehoek moeten lopen en zouden ze Xavier en mij waarschijnlijk gestoord hebben in ons liefdesspel.
Dus even naar de grote badkamer.
Toch maar niet meer doen, ik vind dit wel erg stressvol, zei Bernard en niet erg bevredigend.
Alleen de eerste keer klaarkomen was lekker.
We droogden ons af en gingen weer naar het buitenbed en kropen onder het laken.
Nu wat slapen en dan zien we wel of we tegen de ochtend nog wat ondernemen.

De escapades van hen waren niet onopgemerkt gebleven in de loungehoek.
Xavier en ik hadden dit al eerder meegekregen in Nederland en moesten eigenlijk wel lachen.
Ze weten dat het gebeuren kan en toch doen. Ik had het zelf ook wel eens ondergaan, maar omdat ik veel kleiner geschapen was en Chantal behoorlijk ruim, was het geen probleem geweest om na mijn klaarkomen mij uit haar te bevrijden.
Xavier en ik hadden in de loungehoek en heerlijke sessie, waarbij we bijna alles deden wat mannen met elkaar kunnen doen om fijne seks te hebben. Tot slot hadden we elkaar in een 69 plus 1 leeg gezogen. Xavier wist niet wat ik bedoelde toen ik hem dat voorstelde.
Je weet toch wel wat een 69-er is, had ik gevraagd. Natuurlijk wel, elkaar wederzijds pijpen, maar dat plus 1 zegt me niks.
Zullen we dan beginnen met een 69-er ?
Goed, doe maar, op ons zij of een boven en de ander onder? Op ons zij, dat ligt wat makkelijker. We gingen dus zo'n beetje in yin-yang houding op bed liggen en begonnen elkaar te likken en te zuigen. Zoals neuken Bernard's specialiteit was, zo was pijpen mijn favoriete bezigheid. Ik kreeg Xavier dan ook al gauw aan het kreunen en ik moet zeggen dat ik ook niets te klagen had over zijn behandeling. Maar ja die plus 1...?
Ik pakte het glijmiddel en deed wat aan mijn wijsvinger en terwijl ik hem bleef pijpen duwde ik die zijn anus in en ging er mee op zoek naar zijn prostaat. Toen ik die gevonden had begon ik hem te masseren.
Oh lekker, kreunde Xavier, je lijkt wel mijn uroloog. Ja, zoiets is het ongeveer alleen wat intensiever en meer gericht op bevrediging en niet een contrôle voor een eventuele afwijking. Ik moet trouwens zeggen dat jouw prostaat mooi glad en soepel is, niet klein, maar ook niet echt vergroot. Ik verhoogde zo nu en dan de druk wat en dat resulteerde in een opspringende en een voorvocht lekkende pik in mijn mond. Xavier bevochtigde nu ook zijn wijsvinger en begon mij op dezelfde manier te onderzoeken, met gelijk resultaat.
Mij wond het sowieso op om een man te vingeren en ik moest me nu inhouden om niet met twee of drie vingers aan het werk te gaan. Blijkbaar geilde Xavier er ook op, want hij begon mijn mannenkut steeds enthousiaster te neuken en als hij zo doorging zou ik snel in zijn mond exploderen. 69 plus 1 werd al gauw de 2 en 3 variant van zijn kant en ik geloof dat hij aspirant fister neigingen kreeg, want hij probeerde steeds meer en steeds dieper mijn kont in te gaan. Ik kon aardig wat hebben en te meer hij me al eerder op de avond al stevig geneukt had was mijn kontgat al flink opgerekt. Hij deed nu vaseline aan zijn vingers en begon met drie vingers in mij te draaien. Ja, ik had A gezegd en nu mijn "leerling" enthousiast werd kon ik moeilijk nee zeggen en bovendien maakte zijn behandeling mij supergeil en hoerig en bezorgde een continue sapstroom van voorvocht en zaad in Xavier's mond.
Dat mijn behandeling hem ook niet ongemoeid liet kon ik zelf ook en proeven en voelen.
We stonden allebei op springen. Xavier begon me nu echt in mijn mond te neuken en beiden neukten we in steeds hoger tempo elkaar met onze vingers en Xavier bijna met zijn hele hand.
Hij begon korte hoge kreten te slaken en na een lang Ooooh spoot hij zijn zaad diep in mijn keel en zijn hand schoot tot zijn pols mijn kontgat in en dat was voor mij de druppel die mijn pik deed overlopen en Xavier likte en zoog me leeg zonder wat te verspillen.

Oh Dick, sorry, sorry, ik verloor een beetje mijn contrôle op het eind.
Nou, ik vond het wel lekker, het was bijna een echte 69 plus 1...arm...en misschien moet je een volgend keer maar eens echt proberen mij te fisten.
Het voelde zo geil om je kont te onderzoeken dat ik steeds meer wilde, had niet gedacht dat ik dat in mij had, maar er brak iets in mij en ik ging over grenzen die ik mijzelf gesteld had, maar als je het mij wel een keer wilt laten proberen zou ik dat fijn vinden.

Douchen , vroeg ik ?
Prima en daarna proberen te slapen, het is nog steeds warm. We gebruikten de douche bij het zwembad en toen we terugkwamen bij de loungehoek kwamen Bernard en Chantal er net aan lopen.
We zien dat jullie ook nog wakker zijn, zullen we even gaan zwemmen?
Ach waarom niet, antwoordde Xavier. Zijn jullie ook uitgefeest?
Ja hoor, even afkoelen en dan slapen, het bijvullen loopt nog steeds en het water zal nu toch wel wat frisser zijn. Ik keek op de thermometer en zag 26 graden, niet bepaald koud, maar je even een tijdje helemaal onderdompelen in water dat lager is dan je lichaamstemperatuur koelt je het beste af.
En zo kon het gebeuren dat we om 2 uur 's nachts nah het plonzen nog even samen een drankje nuttigden, nee, weer geen alcohol, gewoon koel vruchtensap, nog wat babbelen en dan proberen te slapen.
Trusten jongelui, zei Bernard, slaap lekker.

"Who knows what tomorrow will bring"
oftewel, wil je weten hoe het verder gaat
lees Franse Vrienden 20 of de voorafgaande hoofdstukken om helemaal bij te zijn.