De dag dat mijn leven vergoed zou veranderen, had ik moeite om mijn bed uit te komen. Niet dat de dag zo bijzonder leek te worden of ik me anders voelde dan op andere dagen. Ik had gewoon moeite om op te staan, het irritante gepiep van de wekker het zwijgen op te leggen en naar de badkamer te gaan. Na het douchen, zocht ik weer mijn saaie werkkleding bij elkaar, bruine rok, saaie blouse, schoenen met platte hakken, en de enorme bril die ik tien jaar geleden had gekocht. Ik voltooide mijn saaie uiterlijk door mijn haar in een knotje vast te zetten.

De forensentrein bracht me naar Amsterdam, waar ik lerares economie was aan een HEAO. Het regende die dag. Precies het weer dat paste bij mijn toch al niet florrisante stemming. Ik was namelijk twee dagen geleden eenenveertig geworden en nog altijd alleen. ´Single´ zeggen mijn al jaren getrouwde vriendinnen. De klas zag er ook niet anders uit dan anders. Dezelfde gezichten, jong, onverschillig en net zo ver van me verwijderd als de zon van de Aarde.

Maar dat eerste uur veranderde mijn leven. Net op het moment dat ik begon met mijn les, ging de deur open en kwam er een engel binnen. Geen echte natuurlijk, geen bovennatuurlijk wezen met vleugels, maar een jonge vrouw. Ze zag er geweldig uit, lang, blond haar, een fantastisch figuur en een expressief gezicht waarin twee blauwe ogen als saffieren schitterden.

Vanaf dat moment kreeg mijn leven weer zin. Het was alsof een godin van de Olympus was afgedaald om me te doen ontwaken uit mijn nu al eenenveertig jaar durende sluimer. Ik zal in mijn saaie leven misschien drie afspraakjes hebben gehad. Drie mannen die ik achteraf zo afstotelijk vond, dat ik besloot alleen te blijven en me te concentreren op mijn carrière als lerares.

Maar op het moment dat Valerie, zo heette dit verrukkelijke wezen, in mijn leven kwam, wist ik waarom ik die mannen zo vreselijk had gevonden, ik viel op vrouwen. Of beter ik viel op deze jonge vrouw. De rest van het lesuur ging voorbij in een vreemde waas, waarin ik in staat bleef om de theorie van Keynes uit te leggen, zonder mezelf te verliezen in die prachtige blauwe ogen.

Aan het einde van het uur, vroeg ik Valerie om wat inlichtingen. Ze vertelde me dat ze recent was verhuisd naar Amsterdam en haar studie aan de HEAO weer had opgepakt. Ze was achttien, iets ouder dan haar klasgenoten, en wilde graag economie studeren. Achteraf was het een wonder dat ik me niet verslikte of op een andere manier mezelf voor gek zette, maar koel en rationeel kon blijven praten met dit magische wezen.

Twee dagen later besprak ik mijn ervaringen met mijn beste vriendin Linda die psycholoog is. Gelukkig hoorde ze mijn hele verhaal over Valerie aan zonder me onderbreken. Toen ik uiteindelijk was uitgekwekt over hoe mooi mijn leerlinge wel niet was, schonk ze nog een wijntje in en keek me glimlachend aan.

“Ik weet precies wat je mankeert, schat,” zei ze, “dit is een klassiek geval van een fenomeen wat in de psychologie ´verliefdheid´ wordt genoemd. En voor je het vraagt, er is geen geneesmiddel voor verliefdheid.”

Ik protesteerde, zei dat ik tot nu op mannen was gevallen en werd woest op mijn alsmaar glimlachende vriendin die me geduldig aanhoorde en me vertelde dat je ook op vrouwen kon vallen als vrouw.

“Maar wat moet ik nu?” zei ik, “ik ben een lelijk oud wijf met een uilenbril en een slechte smaak voor kleding. En dit is een schoonheid uit een andere dimensie. Ze ziet me niet eens staan.”

Linda werd weer ernstig en keek me kritisch aan.

“Je verstopt je,” zei ze, “een paar slechte ervaringen met mannen en je hebt teruggetrokken in je eigen veilige vijver waarin je als lelijk eendje rondzwemt.”

Ik haat het als Linda de psycholoog gaat uithangen, zeker als ze gelijk heeft.

“Als je wil dat die Valerie je opmerkt,” zei ze, “zorg er dan voor dat je er niet langer uitziet als een lelijk eendje, wordt een zwaan.”

Ik kieperde de restant van de wijn in mijn keel en keek haar bozig aan.

“Wat zullen de mensen wel niet zeggen, als ik me zomaar ga transformeren.”

Linda keek me streng aan.

“Je onderschat jezelf,” begon ze, “heb je die bril echt nodig?”

Ik schudde mijn hoofd.

“Ik heb maar min een, ik zie niet alles even scherp, maar ik kan zonder.”

Linda pakte mijn bril en schoof die in een la.

“Zo,“ zei ze, deed een greep naar mijn hoofd en trok de kam waarmee ik mijn knotje vastzette uit mijn haar. Ze hield me een zakspiegeltje voor.

“Een beetje make-up zal wonderen doen en misschien ook wat vlottere kleding.”

De volgende dag gingen we shoppen en Linda nam me mee naar winkels waar ik normaal nooit kwam. Ze kocht een paar jeans voor me, korte rokjes en fleurige blousjes. Ik transformeerde in een vlotte vrouw van begin veertig. Zeker nadat Linda me opmaakte en mijn haren liet knippen in een vlotte coupe.

Ik kreeg de indruk dat ze bijzonder veel plezier beleefde aan het aankleden en opmaken van haar nieuwe pop. Alsof ze met een levende barbiepop speelde.

“Zo,” zei ze, “en nu stap twee..”

“Wat?”

“Stap twee, de verovering van je nieuwe geliefde. Je gaat haar mee uitvragen.”

“Ben je gek geworden? Ze is mijn leerlinge.”

“Zeur toch niet zo, waar wil je haar mee naar toe nemen?”

Koortsachtig dacht ik na.

“Eh..er is volgende week een lezing over Friedman en de Phillipscurve en..”

“Hou maar op. Je gaat versieren, niet vervelen. Ik weet iets beter. Volgende week is er een houseparty in Club Delight. Er zijn geen kaartjes meer. Maar ik heb er al twee en je kunt ze voor een zacht prijsje overnemen.”

“Dance? Echt? Ik heb in jaren niet meer gedanst.”

“Nou èn? Geloof me, een mooi meisje van achttien houdt meer van een houseparty dan van een saaie lezing over Friedman.”

Natuurlijk had Linda gelijk. Op school viel mijn nieuwe look natuurlijk op, maar niemand zei er iets over, althans niet in mijn gezicht. Valerie liet ook niets merken, maar toen ik haar in de kantine alleen zag zitten, verzamelde ik al mijn moed en ging bij haar zitten. We spraken over de stand van de economie en ik zag tot mijn genoegen dat ze me uitgebreid bekeek. Eindelijk vlak voordat de bel voor het volgende lesuur zou gaan, zei ik haastig,

“Hou je van dansen?”

Ietwat verwonderd knikte ze.

“Ik heb kaartjes voor Midnight Crash, een houseparty in Club Delight. Heb je zin om mee te gaan?”

“Oh cool,” zei Valerie, “dat is al weken uitverkocht en er komt een geweldige DJ, heb ik gehoord”

In stilte dankte ik Linda en ik sprak met Valerie af dat ik haar morgen zou ophalen.

Door de telefoon coachte Linda me naar mijn date. Op haar voorstel trok ik een strak om mijn lijf spannende leren broek aan, rode hakken en een zwart truitje dat om mijn tieten spande alsof het er op gespoten was.

“Is het niet té,” zei ik aarzelend.

“Niet zo bleu, schat, dit is de 21e eeuw, niet het Victoriaanse tijdperk.”

Ik haalde Valerie op en ging met haar eten in een chique Frans tentje dat Linda voor me uitgezocht had. Ik bestelde het eten in het Frans en incasseerde een bewonderende blik van mijn date. Tegen twaalven vertrokken we naar Club Delight.

Binnen was het een kakafonie van mensen, lichten en keiharde Dance. Valerie sleurde me gelijk de dansvloer op en ik was blij dat Linda en ik hadden geoefend. Na al die jaren was ik het dansen een beetje verleerd. Valerie danste als een godin, bevallig, gracieus tussen de stroboscopische effecten en de rondrazende kleurenspots. De DJ stond als een buitenaardse lichtgod achter zijn draaitafels en stapelde de ritmes op elkaar. Ik bewoog me op het ritme in een door mij en Linda bedacht patroon dat heel wat leek, maar eigenlijk was gebaseerd op twee à drie passen.

Na twee uur had ik het gevoel dat ik elk ogenblik door mijn hoeven ging zakken en blij accepteerde ik Valerie’s aanbod om even te stoppen. Geleund tegen de muur gaven we al snel op om te praten, aangezien de muziek elke poging tot conversatie in de kiem smoorde.

Na nog anderhalf uur voelde ik me alsof ik ter plekke dood zou vallen. Ik was nu eenmaal drieëntwintig jaar ouder dan mij disconimf, die geen enkele indicatie gaf dat ze moe was. Gelukkig zei ze op gegeven moment dat ze wel behoefte had aan frisse lucht.

We liepen door de stiller wordende Amsterdamse straten en Valerie vroeg of een gegeven ogenblik of ik haar kamer wilde zien. In een wat vervallen straat strompelde ik achter haar aan naar een bovenverdieping en opende ze de deur naar een soort konijnenhok waar net genoeg plek was voor een bed en een piepklein bureautje dat bijna bezweek onder een stapel boeken en een laptop.

Op de grond gezeten dronken we een zuur geworden witte wijn en konden voor het eerst in uren op normale toon met elkaar praten.

“Ik ben toch wel nieuwsgierig,” zei Valerie na een tijdje, “je ziet er zo leuk uit de laatste tijd. Is daar een reden voor?”

“Ach,” zei ik en begon aan het zorgvuldig door Linda in elkaar gezette antwoord, “het is een nieuwe fase. Ik ben teleurgesteld geraakt in de liefde en vereenzaamde. Zie het als een poging om opnieuw te beginnen.”

God, wat was ze mooi. Haar lippen stonden half open terwijl ze me aankeek en het viel me op hoe weinig make-up ze gebruikte. Ik vroeg me af of ze wist dat ik lesbisch was. Dat zij op vrouwen viel had ik al eerder uitgevogeld.

Ik boog me naar voren en zette mijn wijnglas neer. Onze hoofden waren nu dicht bij elkaar en ik kuste haar lippen. Ze kuste me terug en ik legde mijn handen langs haar gezicht. Mijn tong zocht de hare en een tijdje kronkelden ze om elkaar heen. Mijn hart maakte een sprongetje. Ik had contact met mijn godin.

Ik duwde haar op haar rug en knoopte haar blouse open. Zoals ik al had gezien in Club Deligtht droeg ze geen beha en haar bruin verbrande stevige kleine borsten sprongen parmantig naar buiten. Mijn mond zocht haar tepels en ze kreunde toen ik er met mijn tanden en tong langs schuurde. Mijn handen kneedden de borstjes en ik bleef haar zoenen.

Al snel trok ze mijn truitje omhoog en verwijderde mijn beha. Ik duwde mijn grote borsten op de hare en weer tongden we elkaar. Ik was in de zevende hemel dat deze prinses met me vrijde. Het kon me niet schelen dat ze mijn leerlinge was en drieëntwintig jaar jonger en het me mijn baan kon kosten. Ik maakte haar kleine leren rokje los en trok het uit. Ze droeg nu alleen een roze string die prachtig afstak op haar gebruinde huid.

Haar handen stroopten mijn leren broek af en ze trok mijn slipje naar beneden. Even dacht ik nog aan wegscheren van mijn schaamhaar dat Linda me iets te enthousiast had laten ondergaan. Haar tong gleed langs mijn schaamlippen en ik begon te hijgen toen ze mijn klitje te pakken kreeg. Ik was al zeiknat, maar voelde evengoed mijn geil naar buiten stromen.

Langzaam trok ik de string van haar billen. Ze had een schattig kaal geschoren kutje en ik beet gretig in haar volle schaamlippen. Ze gaf een gilletje en ik proefde haar kutvocht op mijn lippen en tong. Ik draaide haar op haar buik en zocht haar kontholletje. Mijn wijsvinger gleed naar binnen en ik rekte haar sluitspier op. Met mijn tong maakte ik haar anus goed nat en liet toen mijn vinger naar binnen glijden.

“Oh fuck,” zei ze, “wat lekker, dit heeft nog nooit iemand bij me gedaan.”

Ik voelde me trots en jaloers gelijk. Trots dat ik zo goed met haar vrijde en jaloers vanwege het idee dat ik niet de enige was die haar prachtige lichaam verwende.

Ik stak er nog een vinger bij en ze begon steeds harder te kreunen. Zeker toen ik mijn vinger in haar kutje stak en mijn duim in haar poepgaatje. Ze begon te sidderen en te hijgen en leek bijna te ontploffen in een overweldigend orgasme.

Enige tijd lagen we uitgeput op onze rug. Ik voelde hoe moe ik was. Mijn benen deden zeer en ik had het gevoel dat mijn botten uiteen gerukt waren.

“Hoe wist je dat ik lesbisch was?” vroeg Valerie.

“Gehoord,” zei ik, “er wordt zoveel gekletst op school?”

Ze gaf me een kus.

“Wist je dat ik verliefd op je was?”

Verrast schudde ik mijn hoofd.

“Op dat saaie ouwe wijf met die uilenbril?”

Ze lachte en gaf me een lange intense zoen.

“Toen ik je zag tijdens mijn eerste les op de HEAO was ik al verkikkerd op je. Ik heb nog nooit iemand zo intens naar me zien kijken. En je was zo goed, zoals je praatte over Keynes, met die passie. Weet je uiterlijk is natuurlijk wel belangrijk, maar wat ik voor je voel gaat veel verder.”

Ze spreidde mijn benen en begon me te beffen. Haar tong leek overal en ik voelde hoe mijn kut in lichterlaaie stond. Mijn clit verdween tussen haar lippen en ik voelde hoe een geile tsunami van lust me overspoelde. Ik kwam klaar en drukte haar gezicht bijna plat tussen mijn benen.

Dat weekend zag ik Linda weer. We dronken wijn op het balkon van mijn flat en ze vroeg me honderduit over mijn godin.

“Dus jullie zijn nu een stel?”

“Voorlopig in het geheim, tot ze haar eindexamen heeft gedaan, dus nog een half jaar.”

“Als je me maar uitnodigt voor jullie bruiloft, als was het maar als dank voor mijn werk aan jullie.”

“Beloofd, professor Higgens,” zei ik, “maar voor je helemaal onuitstaanbaar verwaand gaat worden. Valerie was al verliefd op mijn oude ik.”

Ik vertelde haar over Valerie’s bekentenis dat ze al verliefd was geworden tijdens onze eerste ontmoeting.

“Maar ere wie wie ere

toekomt, dankzij jou kreeg ik wel het zelfvertrouwen om met haar uit te gaan.”

“Als je het maar weet,” zei Linda, “bovendien klopte het toch al niet in het toneelstuk Pygmalion van Shaw krijgen de professor en Elliza elkaar niet.”

“Maar in de musical My Fair Lady die er later van gemaakt is, wel,” besloot ik onze discussie en hief mij wijnglas.