[I]Dit is een uitgebreid verslag van onze vakantie een aantal jaren geleden. Het is door ons beiden geschreven en opgeknipt in drie delen omdat het erg lang is geworden. We merken het wel als er behoefte bestaat om ook de volgende twee delen te lezen. Groeten van Frank en Marieke[/I]..

We waren al wel eerder op vakantie geweest, maar dit was onze eerste vliegvakantie samen! We hadden Portugal geboekt en waren zojuist aangekomen in Armaçao de Pera, een klein plaatsje aan de Atlantische kust in de Algarve. We hadden geen enkele ervaring met het boeken van vliegvakanties en nadat we diverse brochures van het reisbureau hadden doorgenomen, was dit eruit gekomen.

We keken naar het appartementencomplex waar de bus ons had achtergelaten en ik zei tegen Frank: “Nou, dit ziet er niet echt geweldig uit zeg! Snap wel dat wij de enigen waren die hier de bus uit gingen.” Frank probeerde me op te monteren en zei: “Dat kan ook komen omdat we vroeg in het seizoen zitten, toch? Niet iedereen gaat half juni op vakantie en eerlijk gezegd vind ik het wel fijn als het niet al te druk is en je ’s nachts geen oog dicht kunt doen vanwege allerlei uitgaanstypes. En de buitenkant is ook niet echt belangrijk. Als het binnen maar schoon is en de bedden goed zijn. Overdag gaan we toch lekker aan het zwembad liggen en naar het strand!” Ik zag aan z’n ogen dat hij echter ook teleurgesteld was. Ik keek naar ‘Appartementen Turoceano’ dat bestond uit een soort van hoog flatgebouw met onderin enkele winkeltjes en een cafetaria. Aan de zijkant, vlak bij de cafetaria lag een zwembad. “Kijk, maar we hebben wel een bakkerij in ons gebouw, dus da’s handig ’s ochtends, kunnen we iedere morgen verse broodjes halen”, probeerde hij nog. Ik luisterde maar half en keek om me heen. Waar zouden we de sleutel van ons appartement kunnen halen? Ik zag Frank ook rondkijken en toen zei hij: “Kom, we gaan even vragen waar we de sleutel kunnen bemachtigen. Hij liep voor me uit naar de cafetaria en begon in het Engels met de man achter de balie te praten. Blijkbaar was hij naast frietbakker ook de conciërge van het gebouw en hij drukte Frank een sleutel in de hand. We liepen naar buiten en ik volgde Frank naar de lift. “Het is de dertiende verdieping, appartement nummer 7c-146”, zei hij.

Tot mijn grote ergernis was ons appartement ook nog eens gelegen aan de achterzijde van het gebouw maar eerlijk is eerlijk; het was er schoon en het was mega groot. We hadden een badkamer met twee wastafels, een bad en aparte douche, een toilet en een bidet. Er was een grote woonkamer met eet- en zitgedeelte en een grote televisie, er was een aparte keuken met alle apparatuur die je thuis ook graag zou willen, en er waren twee slaapkamers. We parkeerden onze koffers in de ‘master bedroom’ en Frank dook meteen op het bed. “Prima matras hoor”, zei hij en ik ging naast hem liggen. We keken om ons heen en ineens sprong Frank op. “Effe het balkon checken!” Ik volgde hem naar de woonkamer, hij opende de deur en we stapten op een groot balkon waar twee stoelen en een tafeltje op stonden én twee aparte ligbedden. Behalve het uitzicht was er niks mis mee. Omdat we aan de achterzijde zaten keken we niet over het dorpje uit maar over een enorm braakliggend terrein. Blijkbaar was de straat waarin we logeerden ook meteen de rand van het dorp. Het enige leven dat we zagen en hoorden, waren een paar uitgemergelde geiten die over het terrein heen kuierden. Frank probeerde mijn verder dalende stemming te keren, greep me vast en zei: “Maar kijk schat, ’s middags hebben we lekker de zon op het balkon en omdat er toch niets achter ons is, én we door een muurtje gescheiden zijn van het balkon van de buren, kunnen we hier gewoon lekker naakt zonnen! Of andere dingen doen…” Hij begon me te knuffelen en ik duwde hem lachend van me af. Ik moest even wennen aan het idee dat het allemaal anders was dan ik me had voorgesteld, maar ik besefte me dat het uiteindelijk wel mee viel.

Het was al laat in de middag en dus stelde Frank voor naar het dorp te wandelen, de boel een beetje te bezichtigen en ergens een drankje te pakken en een hapje te eten. We kwamen erachter dat het dorpje leuk was en verschillende winkels, restaurants, barretjes en eettentjes had. Ook was er een mooie boulevard en een eindeloos zandstrand.

De dagen erna gingen we iedere dag naar het strand. Het zwembad van ons onderkomen lag in de schaduwkant van het enorme gebouw en het waaide er altijd waardoor het niet lekker was om daar te verblijven. We zagen ook geen gasten die gebruik wilden maken van het zwembad, iedereen trok richting zee. Het was, gezien de tijd van het jaar, niet druk aan het strand. Er waren veelal ouderen en het was er rustig. Enerzijds was dat fijn, anderzijds gebeurde er dus niet veel en bood ons dat weinig om naar te kijken. Ik zonde topless en ik was niet de enige maar ik was blijkbaar wel de enige die het bekijken waard was want ik merkte al gauw dat alle mannen me uitvoerig in zich opnamen. “Die geile ouwe kerels zitten me allemaal de hele tijd te begluren”, mopperde ik. “En geef ze eens ongelijk”, grinnikte Frank, “Jij bent ook het enige lekkere ding hier op het strand! Gun die mannen hun pleziertje. Hoe vaak moet ik nou nog zeggen dat je trots op jezelf moet zijn. Trots op die tieten van je. Laat die mannen toch lekker naar je dikke toeters kijken en vanavond naar huis gaan en zich aftrekken boven hun plee!” Ik gaf hem een stomp. “Mafkees”, lachte ik, maar in de dagen die volgden showde ik wat meer nadrukkelijk mijn inmiddels lekkere bruine tieten en als ik de zee in liep deed ik geen moeite mijn bikinibroekje dat ik tijdens het zonnen tussen m’n billen had getrokken, weer te fatsoeneren. En stiekem werd ik er best opgewonden van als ik bekeken of achterna gefloten werd!

Iedere dag liep er een zwarte Afrikaan over het strand met aan weerskanten over z’n schouders een soort van koffer met aan de ene kant horloges erin en aan de andere kant armbanden en oorbellen. Frank is allergisch voor iedereen die hem probeert iets aan te smeren en al meteen op onze eerste dag aan het strand joeg hij de man weg. Heel bot en lomp waardoor ik me schuldig voelde en medelijden met de man kreeg toen ik hem af zag druipen. Ik schatte hem in op een jaar of vijfenveertig en ik vond dat je iemand die zo’n beetje eens zo oud is als jezelf met meer respect moest behandelen. Boos zei ik tegen Frank dat hij het ook op een andere manier had kunnen afwijzen. Frank’s reactie was dat wanneer je meteen duidelijk liet merken er niet van gediend te zijn, de man ook niet meer terug zou komen. Maar de dagen erna zocht de man ons toch iedere keer weer op en ik verklaarde dat naar Frank toe door het feit dat hij zoveel mensen op een dag zag en onmogelijk kon onthouden wie niet van zijn verkooppraatje gediend was. “Onzin”, grijnsde Frank, “Al de eerste dag had hij meer belangstelling voor jouw bijna naakte lichaam dan dat hij iets kon verkopen. Hij komt gewoon iedere dag effe naar je kijken!” Ik besloot Frank’s theorie de dagen erna te controleren en moest toegeven dat hij gelijk had. Naïeve ik! Lachend kwam de man naar ons toelopen en deed niet eens moeite om de inhoud van z’n koffers te tonen. “I bet you don’t want to buy something”, zei hij, ging voor ons staan, keek ons lachend aan en liep dan weer lachend verder. Soms kwam hij na een uur weer langs als hij op de terugweg was! “Daar komt Bill Cosby weer aan”, zuchtte Frank dan. Ik kon er de lol wel van inzien en glimlachte lief tegen hem terwijl ik m’n borsten een beetje vooruit duwde.

Halfweg de middag vertrokken we die dagen van het strand, namen onderweg een broodje mee uit een van de winkels en nadat we dat in ons appartement opgegeten hadden gingen we nog een uurtje of twee op ons balkon in de zon liggen. Naakt, zodat we geheel lekker bruin werden.

Na vier dagen huurden we voor twee dagen een autootje en verkenden de Algarve. We waren erachter gekomen dat door de wind die vanaf de Atlantische oceaan waaide en een koele lucht meevoerde, we niet in de gaten hadden hoe fel de zon was en we wat verbrand waren. Twee dagen rondtrekken in een auto gaf onze huid de kans om te herstellen. Daarna gingen we weer terug naar het strand en al meteen merkten we dat er die dag geen zeewind was. Het was enorm warm en meer dan de voorgaande dagen gingen we de zee in om tussentijds af te koelen. We waren nog aan het opdrogen toen Frank plots zei: “Tieten vooruit Marieke, daar komt Bill Cosby weer aan!” Ik keek op en zag ‘m aan komen slenteren. Een smile van oor tot oor en hij zwaaide al uit de verte. Lachend zwaaide ik terug terwijl ik Frank’s advies opvolgde. Hij kwam weer pal voor me staan en zei: “I didn’t see you the last days. I was afraid that you had already left for home!” Frank keek hem aan en grapte: “That would have been a disaster for your sales, wouldn’t it?” Zijn grijns werd nog breder dan toen hij zojuist naar mijn van het zeewater glinsterende borsten keek en hij begon hard te lachen. Hij ging op z’n hurken voor ons zitten en zuchtte: “It is hot today!” Wij knikten bevestigend en ik wees naar de zee: “Enough water to cool down. Take a swim!” Hij zuchtte opnieuw en reageerde: “Than I have to leave my goods alone. Can’t do that!” Tot mijn verbazing hoorde ik Frank aanbieden wel even op zijn koopwaar te willen passen en de man keek hem ongelovig aan. “Sure”, zei Frank, “I will be here for a couple of hours anyway so I don’t mind.” De man stak z’n duim omhoog, legde z’n koffers in het zand naast onze badlakens en ging het water in. Ik keek hem na. Hij zag er goed uit voor z’n leeftijd en in z’n zwemshorts! “Je mag wel even mee gaan zwemmen”, lachte Frank die me zag staren. Ik schudde m’n hoofd en zei: “Ik kom er net uit.” Frank keek me met een brede glimlach aan en vroeg: “Maar anders was je wel meegegaan?” “Waarom niet”, zei ik onverschillig en ging op m’n rug liggen. Intussen baalde ik dat ik zo snel gereageerd had. Ik had best even met de man de zee in gewild, hem een beetje teasen. Ik merkte dat ik stoute gedachten begon te krijgen en probeerde ergens anders aan te denken. Om te voorkomen dat Frank zou zien dat ik harde tepels had gekregen ging ik gauw weer rechtop zitten! Ik zag Bill weer terug komen uit de zee. De natte zwemshort plakte aan hem vast en duidelijk zag ik de aftekening van zijn mannelijkheid erin. “Zie je dat”, zei Frank, “Dat is een beste slurf die ‘tie in z’n broek heeft.” Ik knikte bevestigend en keek ‘m na terwijl hij naar een van de ‘douchepalen’ liep die om de vijftig meter op het strand stonden en vroeg me plots af hoe het zou zijn om met een zwarte man te neuken! Ik voelde mijn poesje tintelen en schrok er zelf van. Hier lag ik met mijn man en dacht aan seks met een ander. Het moest niet gekker worden, zeg! Ik probeerde opnieuw ergens anders aan te denken. Toen hij terug kwam van het douchen klopte ik op m’n badlaken en zei dat hij er bij moest komen zitten zodat ‘ie even op kon drogen vooraleer verder te gaan. Hij nam dankbaar plaats en met z’n drieën praatten we gezellig een poosje. We gaven elkaar een hand en stelden ons voor. Bill bleek voluit Jackson Samuel te heten maar gaf aan de voorkeur aan Jack te geven.

Die avond hadden Frank en ik geweldige seks en we wisten beiden hoe het kwam dat het er nog heter aan toe ging dan anders maar we spraken er niet over…

De volgende ochtend waren we al weer vroeg wakker. Niet omdat we lekker uitgeslapen waren maar omdat onze naaste buren, net zoals de voorgaande morgens, met veel kabaal en slaande deuren hun woning verlieten. “Pff, het is zeker zeven uur?” vroeg ik slaperig. Frank keek op m’n horloge en het was inderdaad iets voor zevenen. Waar zouden die toch iedere ochtend zo vroeg heen gaan, vroeg ik me af. We bleven nog een poosje in bed liggen maar tegen acht uur stonden we maar op omdat we toch niet meer konden slapen en alleen maar lagen te draaien. Frank ging de badkamer in en nadat hij klaar was stapte ik onder de douche. Intussen ging Frank beneden in de bakkerij wat verse broodjes kopen. Het duurde iets langer dan de voorgaande dagen voordat hij terug was en hij vertelde dat hij de frietbakker annex conciërge uit de cafetaria aan het zwembad tegen was gekomen. Elke avond hadden we, om de tijd te doden, nadat we van het avondeten terug kwamen gebruik gemaakt van het poolbiljart in zijn cafetaria en een blikje frisdrank bij hem genuttigd. We waren tot nu toe telkens de enigen geweest, we hadden nog niemand anders in z’n cafetaria gezien, en iedere avond knoopte de man wel een gesprekje met ons aan. Hij sprak heel gebrekkig Engels maar we konden ons verstaanbaar naar elkaar toe maken. Het bleek een aardige man te zijn. “Ik vroeg hem of hij onze buren zou kunnen vragen ’s ochtends niet meer zo’n kabaal te maken maar hij verontschuldigde zich en vertelde me dat hij dat niet kon doen omdat er slechts enkele tientallen appartementen verhuurd worden aan toeristen, en dat de rest gewoon bewoond wordt door ‘locals’ waarmee hij geen contact heeft. Onze buren zijn dus locals die blijkbaar iedere ochtend om zeven uur naar hun werk vertrekken. Uitslapen zal er deze vakantie dus niet inzitten”, zei Frank.

We gingen weer naar het strand maar ik had geen zin om de hele tijd op m’n badlaken te liggen. We gingen zwemmen en speelden een poosje strandtennis. Ik zag de mannen om ons heen ongegeneerd kijken naar mijn schuddende borsten en inmiddels vond ik dat wel leuk. Ik merkte zelfs dat ik wilde uitdagen en besloot om een stukje langs het water te wandelen waarbij ik m’n toch al kleine bikinibroekje lekker tussen m’n billen trok. “Om egaal bruin te worden”, zei ik tegen Frank. Toen ik terug kwam zei ik lachend: “Pas maar op schat want geen gebrek aan bekijks hoor! Die geile oude kerels keken me gewoon recht aan, floten me na en er waren er een paar bij die zelfs knipoogden!” Frank lachte en vroeg: “En wat vond je daar van?” “Ach”, antwoordde ik, “je hebt gelijk, eigenlijk is dat wel vleiend. En je raakt er ook aan gewend.” Ik ging op m’n rug op het badlaken liggen en bedacht me dat ik Frank niet eerlijk had geantwoord… Eigenlijk was het zo dat ik gewoon geil werd van de aandacht van die kerels. Dat ze ouder waren maakte me niets uit. Ik had ten slotte al een paar keer seks gehad met een oudere man en dat had ik heel lekker gevonden… ik geilde blijkbaar net zo makkelijk op ouderen als op leeftijdsgenoten.

Terwijl ik daar over na lag te denken, draaide ik m’n hoofd naar links en zag de zwarte sierradenverkoper er aan komen lopen. Zonder er verder bij na te denken ging ik rechtop zitten, maakte m’n rug een beetje hol waardoor m’n tieten lekker strak vooruit staken en zwaaide glimlachend naar hem. Jack hurkte weer dicht voor ons neer en ik zag zweetdruppels op z’n lichaam staan. “Warm?” vroeg ik. Hij knikte en voordat ik er erg in had, had ik hem gevraagd of we even een stukje zouden gaan zwemmen. “Ik pas wel weer even op zijn winkel”, zei Frank en knipoogde naar me. Wat hij daarmee bedoelde wist ik niet zeker, maar ik vond het super spannend terwijl ik met alleen mijn kleine bikinibroekje aan voor hem uit naar het water liep. En ik voelde dat ik al nat was voordat ik me in het water liet zakken! Jack was echter heel netjes en hoewel hij me wat mij betreft onder water best had mogen betasten, gebeurde er niets. Ik begreep wel dat hij me moeilijk kon aanraken omdat Frank en de andere strandgasten in de omgeving hun blikken op ons gericht hadden. Een topless meid van vijfentwintig jaar met een zwarte man van vijfenveertig trekken echt wel de aandacht. Maar hoe dan ook, teleurgesteld ging ik het water uit en ging aan de waterkant op het zand zitten. Jack kwam naast me zitten en vroeg: “When are you going home?” Ik antwoordde dat we nog maar vier dagen hadden omdat we de vijfde dag al in de ochtend naar het vliegveld moesten en hij glimlachte: “Oké, than we still have time.” Verrast maar ook verbaasd keek ik hem aan en wilde vragen wat hij bedoelde maar op dat moment gleed hij met een vinger over mijn rechterborst en stokte mijn adem. Mijn tepels reageerden direct en zijn glimlach werd nog breder. “There was some sand on your breast”, verklaarde hij en ik knikte slechts en mompelde afwezig: “Yes, we still have time.” We gingen terug naar Frank en Jack hing z’n koffers om, groette ons en vertrok. Frank keek me lachend aan en vroeg: “Kon ‘tie niet van je afblijven?” Meteen schoot ik in de verdediging en zei dat hij heel netjes was geweest maar alleen even wat zand had weggeveegd. “Oh oké”, lachte Frank, “da’s goed want dat ziet er niet mooi uit, zand op je tiet…” Ik schoot ook in de lach en ging op m’n rug op m’n badlaken liggen. Ik was heerlijk geil en besloot dat lekkere gevoel zo lang mogelijk vast te houden.

“Zullen we gaan?” vroeg ik halfweg de middag. We aten een broodje bij een klein eettentje en gingen naar ons appartement. Daar lagen we nog een uurtje in ons blootje op het balkon en ik moest nog steeds denken aan de zwarte verkoper. Ik was dan ook nog steeds opgewonden en terwijl Frank z’n ogen dicht had, liet ik vlug een vinger tussen mijn schaamlippen door glijden. Kletsnat! Heerlijk! Ik had zin in seks maar zou er niet aan toegeven omdat ik de rest van de dag gewoon geil wilde zijn!

We douchten ons en kleedden ons aan om ergens in het dorp te gaan eten. Ik koos een witte jurk uit die tot halverwege mijn bovenbenen kwam. Ik was inmiddels mooi bruin dus een witte jurk kon prima. De jurk had een redelijke inkijk maar omdat hij ook dunne bandjes over de schouders had besloot ik er geen beha onder te doen. Uiteraard speelde ook mee dat ik nog steeds lekker opgewonden was!

In de lift naar beneden tilde Frank plots mijn jurkje vanachter op en keek naar mijn billen. “Ik dacht dat je misschien ook geen slipje had aangetrokken”, lachte hij, “Ik miste namelijk wel een beha.” Ik grijnsde: “Jawel hoor schatje, zoals je ziet heb ik heel braaf mijn gele stringetje aan maar daar heb ik geen bijpassende beha bij, dus…” Hij lachte en we zoenden elkaar. “Maar is het duidelijk te zien dat ik geen beha aan heb?” vroeg ik toch wel enigszins ongerust nu. Hij maakte een wegwerpgebaar. “Welnee. Als je heel goed kijkt dan zie je twee kleine bultjes die door je tepeltjes worden veroorzaakt. Maar dan moet je heel goed kijken. En wat dan nog? Het is vakantie, het is lekker weer, niemand kent ons hier én ik denk dat je niet de enige vrouw in Armaçao de Pera bent die geen beha draagt. Van mij had je ook geen slipje aan hoeven doen!” Ik reageerde: “Dat is misschien iets voor een volgende keer.” Weer zoenden we elkaar en gingen toen de lift uit en liepen naar het dorp