Mijn Leven, Mijn Liefdes, Studiejaren - 6

Nadat ik in de keuken de theekopjes had opgeruimd, keek ik in de koelkast om te zien wat voor gerechten Hilde had voorbereid.

Ik trof een tweetal schalen met jachtschotel aan die ik alleen maar in de oven op de juiste temperatuur hoefde te zetten. Daar ik dit gerecht al eens eerder had klaargemaakt, wist ik welke temperatuur en tijd ik moest aanhouden. Ik hoefde dus niet veel anders te doen dan de tafel te dekken en ervoor te zorgen dat het voedsel op tijd uit de oven kwam. Een fluitje van een cent.

Dat gaf me de tijd om ondertussen mijn sportkleding vast klaar te leggen voor mijn rondje hardlopen en de krant te lezen.

Rond kwart over vijf hoorde ik de voordeur opengaan en een kinderstem hard roepen: “Hé Moets, moet je nou eens zien wat tante Hilde en Nan voor me gekocht hebben!”

Ik zag het kereltje opgetogen met een aantal plastic draagtasjes de keuken binnenkomen. “Ik heb een paar nieuwe broeken, echte T-shirts en schoenen! Èn een pet!”

Ik zag dat hij een aantal nieuwe kleren al aan had met daaronder een paar nieuwe basketbalschoenen en ik moet zeggen dat hij er een stuk vlotter uitzag dan in zijn oude kloffie. En die pet was gewoon hilarisch! Eigenlijk net iets te groot, maar het gaf hem wel een guitige toet!

“Ik zie wel dat je bent verwend, jochie! Heb je Hilde en Nan al bedankt?”

“Oh…, helemaal vergeten!” zei hij terwijl hij een hand voor zijn mond sloeg, draaide zich om en rende naar de dames toe. Ik zag dat hij zijn armen om hun benen heen sloeg en hard riep: “Dank jullie wel voor de nieuwe spullen!”

De meiden begonnen te lachen en kroelden door zijn haren, waarna hij weer naar de keuken stoof, de tasjes pakte en naar boven rende.

Toen de meiden de keuken binnenkwamen kreeg ik van beiden een dikke zoen op mijn wangen. “Hé, waar heb ik dat nu weer aan te danken?” bracht ik in verbazing uit.

“Nou,’ zei Hilde, “allereerst omdat je het eten hebt verzorgd en in de tweede plaats omdat je zo’n goede grote broer bent voor Dré en hem het goede voorbeeld geeft!”

“Ja,” voegde Nannie eraan toe, “en ik maak me een stuk minder zorgen om mijn broertje nu jij met hem in hetzelfde huis woont!”

“Je weet toch dat ik dol ben op het kereltje, dat is al vanaf toen jullie bij ons in de straat kwamen wonen. Hij is eigenlijk mijn kleine broertje dat ik nooit heb gehad!”

“En een bijkomend voordeel is dat jij voor hem het mannelijke element in zijn ontwikkeling kunt zijn zolang je hier blijft wonen,” zei Hilde, “hij wordt anders immers alleen omringd door vrouwen. Daar is op zich niets mis mee, maar dat zou erg eenzijdig kunnen zijn.”

“Zo lang jullie maar niet teveel van me verwachten, vind ik het prima,” gaf ik aan, “ik ben immers ook nog niet zo oud dat ik in alle opzichten een voorbeeld kan zijn.”

“Dat zal wel loslopen, denk ik” zei Hilde. “Hoe lang moet de jachtschotel trouwens nog in oven blijven?” vroeg ze, “ik heb echt trek!”

Net op dat moment klonk het belletje van de oven. “Zo te horen kunnen de schalen eruit,” zei ik, deed een paar ovenwanten aan en zette de schalen op tafel, “en wat mij betreft, kunnen we beginnen.”

Nannie ging Dré roepen en met zijn vieren aten we smakelijk de jachtschotel op. Tijdens het eten liet ik nog aan de dames weten dat ik om half zeven nog een paar kilometer zou gaan hardlopen met Lieve en Christel en dat we daarna nog even de opgaven van het werkcollege zouden bespreken.

“Ik kan dan straks de Fabeltjeskrant kijken!” riep Dré uit. We lachten om zijn enthousiasme voor het programma dat bekend stond om zijn wijze levenslessen voor kleine kinderen.

“Zeg, Mucike,” begon Hilde, “zou je het erg vinden als ik straks meeloop met jullie? Je had me beloofd dat je me op sleeptouw zou nemen als je ging hardlopen.”

“Neen, hoor,” antwoordde ik, “hoe meer zielen, …. Ik ga wel stipt op tijd de deur uit, d.w.z. als de meiden op tijd zijn, maar dat verwacht ik wel. En ik wilde een half uur lopen zodat de meiden en ik rond half acht aan de studie kunnen.”

“Wel niet te hard, hè!” zei Hilde, “ik begin pas, dus zal ik mijn conditie nog moeten opbouwen.”

“Geen probleem, hoor! Volgens mij hebben Lieve en Christel ook nog niet zo vaak gelopen, dus je past er prima bij.”

Nannie en Hilde ruimden samen de keuken op en ik deed even voor Dré de TV aan waar hij in afwachting van de Fabeltjeskrant naar andere kinderprogramma’s kon kijken.

Ik keek op mijn horloge en zag dat het hoog tijd was om me om te kleden en riep tegen Hilde dat ik me ging omkleden zodat ook zij de tijd niet zou vergeten.

Op mijn kamer kleedde ik mij snel om en toen ik mijn laatste schoen vaststrikte ging de deurbel. Ik liep de trap af om de deur open te doen.

“Hoi!,” zeiden Lieve en Christel. “Hoi,” antwoordde ik, “jullie zijn mooi op tijd. Hilde loopt ook nog met ons mee. Jullie kunnen jullie spullen vast op mijn kamer neerleggen voor als we terug zijn.”

“Gezellig!” zei Lieve, “maar doe je het een beetje rustig aan met het hardlopen? Ik ben nog maar pas begonnen en moet mijn conditie nog opbouwen.”

“Dan ben je niet de enige!” hoorde ik Hilde van achter mijn rug zeggen. Ik draaide om en zag haar in een bijzonder sport outfit staan: een wit shirt met lange mouwen met op haar borst de opdruk van een rood hartje, een rood hotpants-look sportbroekje en gestreepte kousen tot onder aan de knieën in alle kleuren van de regenboog. En om het af te maken had ze twee vlechtjes aan de zijkanten van haar hoofd.

“Ik heb er zin in!” zei ze nog terwijl ze allerlei strekkende bewegingen maakte met haar benen en rug. Ik moest even grijnzen toen ik haar zo uitgedost bezig zag. Ik stak er in mijn voetbal plunje nogal tegen af met mijn zwarte voetbalbroek en donkerblauw/zwart gestreepte shirt. Toen Christel en Lieve naar beneden kwamen, zag ik dat ze beiden in de sportkleding van hun oude middelbare school waren gekleed met niet al te uitbundige kleuren rood, wit en groen.

Zo begonnen we aan ons hardloop rondje. Omdat de andere drie nog moesten opbouwen, liepen we na het inlopen en strekken een soort interval training van vijf minuten hardlopen en een minuut wandelen. En dit zes keer.

Ik liep achteraan omdat ik niet het risico wilde lopen ze eruit te lopen en dat gaf mij ampel de gelegenheid de dames van de achterkant te bekijken.

Uiteraard was het kontje van Hilde met haar hotpants het meest prominent in beeld met op en neer bewegende billen die door de strakke vorm van het broekje extra werden geaccentueerd. Je kon aan haar sierlijke bewegingen zien dat ze model was geweest.

Lieve had een voller figuur, maar met de ronde vormen op de juiste plekken, en met billen die lekker trilden onder het lopen. Ze liep met relatief kleine pasjes die bij haar lengte pasten. Ze was zeker enkele centimeters kleiner dan ik, had halflang donkerblond krulhaar, bruine ogen, een wipneus en volle lippen.

Christel deed aan veldhockey en had daardoor een goede basisconditie. Zij was ongeveer even groot als ik, donkerbruine lokken die ze in een staartje had gebonden. Ze had een pezig postuur met een jongensachtige platte bilpartij, een vrij rechte taille met een platte buik, rechte benen en voor een vrouw brede schouders.

Haar borsten waren niet erg groot en, voor zover ik dat heb kunnen zien tijdens onze naaktsessies op de zolderverdieping, voorzien van stevige tepels op kleine tepelhoven.

Za had een fijnbesneden gezicht met zachte trekken, grote donkere ogen en een brede mond.

Halverwege ons rondje kreeg ik in de gaten dat Lieve en Hilde het zwaar begonnen te krijgen, waarop ik het tempo wat naar beneden bracht, waardoor we iets later weer thuis aankwamen dan ik had voorzien. Niettemin deden we buiten toch nog maar wat strekoefeningen om de spieren wat tot ontspannen te brengen.

Toen we binnen stonden zei Hilde dat ze ervan genoten had en hoopte dat we dit regelmatig zouden gaan doen.

“Ik wil me even afdouchen voordat we achter de boeken gaan zitten,” liet ik hen weten, “als we met zijn tweeën onder douche gaan staan zijn we er sneller klaar mee. Wat vinden jullie van het idee?”

De andere drie stemden hiermee in en aangezien er twee badkamers in het huis aanwezig waren, konden we ons allemaal tegelijk wat opfrissen. Hoewel ik, toen ik het afdouchen ter sprake bracht, ervan uit was gegaan dat ik wel met Hilde onder de douche zou belanden, eindigde ik met Lieve onder de douche. Omdat we elkaar wel eens eerder in Adams- en Evakostuum hadden gezien, vonden we het beiden niet vreemd om samen af te douchen.

Terwijl ze zich het warme water liet welgevallen en haar haar goed nat maakte, draaide ze zich met haar rug naar mij toe en vroeg: “Wil je mijn rug even inzepen? Dan zal ik zo die van u doen, okay?”

“Da’s goed,” antwoordde ik, pakte de flacon douchegel, deed wat op haar rug en verdeelde de emulsie over haar gehele rug. Ik vergat daarbij niet om ook haar billen in te wrijven. Wat was het toch lekker om vrouwenbillen van zeep te voorzien! En zeker de billen van Lieve die, zoals ik al aangaf, wat voller waren en daardoor ook lekker zacht.

“Hmm. dat is lekker,” zei ze terwijl ze even met haar kontje heen en weer bewoog en iets naar achteren duwde. Hierdoor kwam ze tegen mijn inmiddels half-hard geworden piemel aan.

“Nu je er toch mee bezig bent, mag je ook mijn voorkant wel even inzepen,” suggereerde ze en kwam nog verder naar achteren staan zodat ik met mijn beiden handen gemakkelijker haar voorkant kon bereiken.

“Okay dan,” zei ik en liet het me geen tweede keer zeggen. Ik wreef haar voorzijde helemaal met zeep in waarbij ik meer dan voldoende aandacht aan haar borstpartij gaf. Ik voelde dat haar tepels, die precies de juiste grootte hadden, zich aan het oprichten waren en behoorlijk stijf werden. Ik hoorde haar zachtjes kreunen toen ik met mijn handpalmen een aantal malen over haar tepels ging en ze drukte haar billen nog meer naar achteren zodat mijn piemel enigszins klem kwam te zitten.

Omdat ik niet wilde dat we beiden te opgewonden zouden raken, zakte ik door mijn knieën en begon haar benen ook maar in te wrijven met zeep. Ik zorgde er echter wel voor om haar niet nog meer op te winden, we hadden immers nog wat te doen aan de studie en ik voorzag dat, als ik me teveel zou mee laten slepen door het spel, we niet meer aan de studie zouden toekomen.

“Klaar!” zei ik toen ik praktisch haar hele lichaam had ingezeept, “nu is het mijn beurt!”

Met een lichtelijk teleurgesteld klinkende “Okay dan!” nam ze de flacon van me over en begon mijn rug en bilpartij in te zepen. Met haar vinger gleed ze daarbij langzaam door mijn bilspleet wat een zekere mate van verstijving in mijn penis deed ontstaan.

“Zal ik ook maar jouw voorkant inzepen?” vroeg ze met een verwachtingsvolle ondertoon toen ze met mijn achterkant klaar was.

“Dat is prima,” zei ik terwijl ik me naar haar toe draaide en haar in de ogen probeerde te kijken. Ze wreef mijn borstkas in, mijn schouders en mijn armen, ondertussen mij niet aankijkend.

“Zal ik ook maar meteen de onderkant doen? vroeg ze terwijl ze aankeek.

Ik zag een ondeugende blik in haar ogen, trok één van mijn wenkbrauwen licht omhoog, kneep mijn ogen lichtjes toe en zei na een paar tellen: “okay, maar we moeten wel voortmaken als we nog aan de opgaven willen toekomen.”

Ze begon mijn buik en mijn liezen in te zepen en nam met haar ene hand mijn scrotum vast en met de andere mijn penis. Terwijl ze me diep in mijn ogen keek, zei ze: “ Dit heb ik al lang eens willen doen,” en begon me langzaam af te trekken.

Ik nam met beide handen haar gezicht vast en zei: “Lieve Lieve, in ieder andere omstandigheid zou ik dit beslist niet afwijzen en zelfs nog een paar stappen verder willen gaan. Maar we hebben een heleboel redenen om dit nu niet te doen,” en ik gaf haar een zoen op haar voorhoofd.

“En niet in de laatste plaats onze afspraak met Christel om zo meteen de opgaven te bespreken. Maar ik wil er toch ook met je over hebben wat het betekent als we dit zouden doen en ik denk niet dat daar nu de beste gelegenheid voor is. Kunnen we hier binnenkort eens met zijn tweeën over praten?”

Ze liet mijn edele delen los, sloeg haar armen om me heen, gaf me een zoen op mijn lippen en zei zachtjes: “Je hebt gelijk. Ik liet me meeslepen door de fijne sfeer en het moment. We hebben er nu de tijd niet voor, maar ik wil er zeker gauw eens met je over hebben!”

“Okay, laten we dat morgen maar doen meteen na de werkcolleges. Zal ik naar jou toe komen?”

“Dat is goed! Laten we ons nu maar snel afspoelen en afdrogen, dan kunnen we aan de gang met de opgaven.”

Zo gezegd, zo gedaan. Binnen een mum van tijd hadden we ons afgespoeld, droog gewreven en weer aangekleed. Toen we in mijn kamer kwamen, was Christel er nog niet en nam Lieve de gelegenheid te baat om me nog eens te omhelzen en een zoen te geven.

“Morgen na de werkcolleges dan!” zei ze verwachtingsvol terwijl ze me nog eens aankeek.

“Ja,” antwoordde ik en gaf haar nog een stevige knuffel ter bevestiging van onze afspraak. Nog geen minuut later ging de duur open en kwam Christel binnen.

Toen ik naar haar keek zag ik dat ze behoorlijke rode koontjes had en ik zei dan ook plagenderwijs: “Dat moet òf een hete douche zijn geweest òf een hele interessante, Hilde kennende!”

Christel zei ad rem terwijl ze glimlachte: “Het was een hete èn interessante douche!”, waarop ze Lieve en mij veelbetekenend aankeek.

“Zullen we ons nu maar gauw met de opgaven bezig houden?” vroeg Christel snel om daar maar niet verder op in te hoeven gaan.

We gingen aan mijn bureau zitten die groot genoeg was om met zijn drieën ruim aan te zitten en waarop ik de papieren met de opgaven had gelegd.

Ik begon uit te leggen op welke wijze ik de opgaven had benaderd en wees hen op een aantal punten in de verdere analyse waaraan ze bepaalde patronen konden herkennen. Die patronen konden ze dan weer gebruiken om de juiste oplossingsrichtingen te kiezen om de opgaven tot een goed einde te brengen. Na mijn uitleg gingen ze beiden aan de gang om de opgaven op de door mij uitgelegde wijze op te lossen en behalve een paar korte vragen ter verduidelijking hadden ze de opgaven in een mum van tijd klaar.

We waren eigenlijk sneller klaar dan ik had voorzien en ik vroeg dan ook ze nog wat wilden drinken en snacken voordat ze weer naar hun kamers zouden teruggaan. Daar hadden ze wel oren naar.

Ik ging naar beneden om een grote fles cola, drie glazen en twee schaaltjes met pinda’s en chips te halen en was binnen een mum van tijd weer terug op mijn kamer, waar ik Lieve en Christel in een geanimeerd gesprek aantrof. Uit wat ik ervan opving maakte ik op dat ze het over het weekend hadden.

“Hebben jullie er een beetje zin in?” vroeg ik terwijl de glazen neerzette en met coca cola vulde.

“Ja, best wel,” zei Christel, “ik heb tot nog toe alleen maar heel degelijk wit ondergoed gehad en zou het wel fijn vinden om eens iets mooiers te dragen.”

Lieve viel haar bij: “ik heb dan weliswaar niet uitsluitend wit ondergoed, maar hoop toch iets met wat meer luxe te vinden. B.v. iets van zijde of satijn met een mooie kanten afwerking.”

“Zou dat niet erg duur zijn?” vroeg Christel.

“Ik geloof dat Hilde iets voor jullie heeft geregeld zodat het veroorloofbaar is iets leuks aan te schaffen,” gaf ik aan, “het zou dus best wel eens kunnen meevallen met de prijzen.”

“Oh,” riep Christel enthousiast uit, “dat zou te gek zijn! Ik heb altijd al een mooi rood setje willen hebben en misschien zou ik die nu dan kunnen kopen. Als het waar is van die prijzen, dan zal ik Hilde daar eeuwig dankbaar voor zijn. En ik heb wel een ideetje hoe mijn dankbaarheid te tonen!”

Ik keek haar vorsend aan en vroeg: “Hoe bedoel je dat?”

Zich realiserend dat ze zich iets te enthousiast had uitgelaten, begon ze meteen te blozen en zei ietwat hakkelend: “Nou, uh…., je weet wel, gewoon wat terugdoen als blijk van dank!”

“Ja, dat had ik al begrepen,” zei ik, “maar ik krijg de indruk dat je al een vastomlijnd idee hebt van hóe je dat wilt doen. Ik ben dus wel benieuwd!”

“Ja,” deed Lieve een duit in het zakje, “voor de draad ermee, Chris! Je hoeft het voor ons toch immers niet geheim te houden.”

“Nou, vooruit dan,” zei Christel, “ik heb net even lekker met Hilde geknuffeld onder de douche en…. ik denk dat ze het wel lekker vindt om verwend te worden, als jullie begrijpen wat ik bedoel. En dat is wat ik ga doen, haar lekker verwennen!”

“Ik wist niet dat je op vrouwen valt, Chris!” zei ik met een lichte verwondering in mijn stem.

“Ik val zowel op mannen als op vrouwen,” gaf Christel aan, “vooral als het mooie mensen zijn van binnen. En Hilde is niet alleen een hele mooie vrouw om te zien maar is ook zacht, vriendelijk, kwetsbaar en lijkt ook veel inlevingsvermogen te hebben. Ik heb me eigenlijk vanaf het begin al tot haar aangetrokken gevoeld. En net onder de douche hadden we elkaar ingezeept en toen was het daar niet bij gebleven.”

“Ik denk dat Hilde het bepaald niet erg zou vinden om eens met je te knuffelen en ik denk dat daar in de toekomst wel gelegenheid voor zal zijn als ik me niet vergis,” zei ik.

Christel en Lieve keken me alsof ze het in Keulen hoorden donderen. En Lieve vroeg: “Wist jij dan al dat Hilde aan ons had gevraagd om met jullie weekend activiteiten mee te doen?!”

Met een grijns op mijn gezicht antwoordde ik: “Ja zeker, en hoewel ik het aanvankelijk niet zo leuk vond dat ze dat had gedaan zonder mij vooraf te raadplegen, heb ik er zeker geen bezwaar tegen als jullie meedoen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugde! En ik heb begrepen dat het komende weekend eigenlijk ook bedoeld is om er nog eens met jullie in meer detail over te hebben.”

“En wat vind jij ervan?” vroeg Lieve.

“Ik vind alles prima zolang onze vriendschap er maar niet onder lijdt,” antwoordde ik, “we hebben een fijne studiegroep, zo met zijn zessen en ik zou het heel vervelend vinden als er een kink in de kabel zou komen vanwege onze weekend activiteiten, snap je? Ik hecht teveel aan onze vriendschap om die te riskeren om wat seksuele activiteiten, ook al kunnen die erg plezierig zijn. Overigens is het niet zo dat we elk weekend met elkaar liggen te rampetampen, hoor! En het is ook geen verplichting, als iemand geen zin heeft dan gebeurt er ook niets. Maar wat vinden jullie ervan?”

“Ik zie het wel zitten,” zei Lieve, “het is fijn om met mensen die je vertrouwt nieuwe dingen op het gebied van seks te ontdekken. Ons groepje is gewoon warm, vertrouwd en veilig. Het lijkt me heerlijk om samen te knuffelen!”

“Ik vind het ook te gek,” viel Christel Lieve bij, “en eigenlijk om dezelfde redenen als Lieve. Ik wil ook nog meer van mezelf leren kennen en seks is iets waar ik van thuis uit niet zoveel heb meegekregen. Katholiek, hè, dus wel een beetje geremd!”

“Nou, het zijn niet alleen de katholieken die nogal spastisch met seksualiteit omgaan, hoor!” zei Lieve.

“Neen, inderdaad,” zei ik, “alle religiën hebben nogal onderdrukkende normen, waarden en regels waar het seksualiteit betreft. Ik denk dat het katholicisme nog redelijk gematigd is, als je het mij vraagt.

Hoe dan ook, als jullie je er goed bij voelen, heb ik er geen bezwaar tegen zo lang we maar onze vriendschap niet schaden. Hebben jullie er ook met Hanneke en Anne over gehad?”

“Nog niet heel uitgebreid, maar ik denk dat ook zij het wel zien zitten,” zei Christel.

“Ik wil er nog wel alleen met ons groepje over hebben,” opperde ik, “ik vind dat we naar elkaar toe goed moeten afspreken waar onze grenzen liggen. Van Hilde en Nannie ken ik die inmiddels wel, maar om te voorkomen dat wij zessen onderling problemen krijgen of dingen doen waar we later spijt van zouden kunnen krijgen, is het zaak om dingen goed af te spreken, vinden jullie ook niet?”

De meisjes vonden allebei dat ik daar wel gelijk in had en zouden er ook, voor zover nodig, bij de anderen op aandringen erover te hebben.

Nadat we de fles cola soldaat hadden gemaakt, gingen de meiden naar hun eigen kamer terug. Ik ging zelf nog even naar de woonkamer om op de TV naar het laatste nieuws te kijken.

Hilde en Nannie zaten samen op de bank naar het nieuws te kijken waar net een item werd behandeld dat ging over de formatie van een nieuw kabinet onder leiding van Joop den Uyl. Het leek mij zo te horen een moeizaam proces daar er wel vijf politieke partijen bij betrokken waren. Niettemin zou later dat jaar er een kabinet worden gevormd dat als het meest links-progressieve kabinet in de Nederlandse parlementaire geschiedenis beschouwd wordt.

Ik ging tussen beide dames in zitten en vroeg of er nog opzienbarende zaken waren genoemd in het journaal.

“Neen,” zei Nannie, “behalve dat gedoe met de formatie niets bijzonders. Ik denk dat ik zo maar naar bed ga, ik moet morgen weer vroeg op.”

“Ik ben ook afgepeigerd na het hardlopen,” zei Hilde die aanstalten maakte om op te staan en haar lege theemok van de salontafel af wilde pakken.

“Laat mij dat maar doen,” zei ik, “ik moet toch zo nog naar de keuken om verder op te ruimen en mijn boterhammen voor morgen te maken. Ik neem ook die van Nannie wel meteen mee.”

“Bedankt, lieverd,” zei Nannie die me daarna meteen een zoen op mijn wang gaf, een voorbeeld dat door Hilde werd gevolgd, die me nog in mijn oor fluisterde: “als ik niet zo moe was,….”

Ik glimlachte, gaf ze beiden een knuffel en begaf me naar de keuken om het een en ander te doen voordat ook ik naar bed ging.

Nadat ik de klusjes gedaan had en mijn tanden had gepoetst, ging ik in bed liggen. Ik kon niet meteen in slaap vallen, daarvoor waren er toch teveel dingen gebeurd overdag. Vooral de ontboezemingen van Hanneke en Lieve hielden me bezig. Waar zouden die toe gaan leiden? Ik hoopte maar dat onze vriendschap er niet onder zou gaan lijden dat we ook op het terrein van seksualiteit meer met elkaar zouden gaan doen.

Terwijl ik mijn gedachten daarover liet gaan, viel ik in een droomloze slaap.