Door: Michael21283
Datum: 01-06-2024 | Cijfer: 9.5 | Gelezen: 7383
Lengte: Lang | Leestijd: 29 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Collega,
Lengte: Lang | Leestijd: 29 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Collega,
Dit is een eerste verhaal, hopelijk in een reeks. Ik hou ervan om het rustig op te bouwen, zodat er karakter en spanning in het verhaal zit voor de seks begint.
Het is een paar maanden geleden dat ik voor mezelf ben begonnen. De vrijheid voelt goed, maar soms mis ik de oude vertrouwde gezichten van mijn vorige werkplek. Ik leg mijn telefoon neer en denk na over de afgelopen maanden. Het opstarten van mijn eigen bedrijf was een sprong in het diepe. De vrijheid om mijn eigen beslissingen te nemen en mijn eigen weg te kiezen, voelt bevrijdend. Ik geniet van de creativiteit en de mogelijkheid om projecten aan te nemen die me echt interesseren. Het is geweldig om te zien hoe mijn ideeën tot leven komen zonder de beperkingen van een corporate structuur.
Maar het is niet zonder uitdagingen. De onzekerheid van een onregelmatig inkomen kan soms stressvol zijn. Er zijn momenten geweest waarop ik me afvroeg of ik de juiste keuze had gemaakt, vooral tijdens de stille periodes. De verantwoordelijkheid voor elk aspect van de bedrijfsvoering rust op mijn schouders, en dat kan soms overweldigend zijn. Toch, elke kleine overwinning, elke tevreden klant, maakt het allemaal de moeite waard. Wat ik echter het meeste mis, is het werken met anderen. Het kan eenzaam zijn om alleen te werken, zonder de dagelijkse interactie en het gezelschap van collega's.
Op een rustige dinsdagavond zit ik achter mijn laptop in mijn thuiskantoor, als ik een berichtje ontvang op mijn telefoon. Het is van Yasmin, een oud-collega. Ze vraagt hoe het met me gaat. Yasmin was altijd al een opvallende verschijning op kantoor. Ze had prachtig krullend bruin haar dat tot op haar schouders viel en amberkleurige ogen die een ondeugende glinstering hadden. Ze was slank, ongeveer 1,70 meter lang, en 27 jaar oud. Met haar Perzische achtergrond en warme uitstraling trok ze altijd de aandacht. We werkten goed samen, maar buiten werk hadden we nooit contact. Dit was deels omdat ik haar leidinggevende was, en ik wilde geen verkeerde indruk wekken.
Mijn hart slaat een beetje sneller terwijl ik haar bericht lees. Ik had niet verwacht nog iets van haar te horen. Ik open de chat en begin te typen.
"Hee Yasmin! Wat leuk om van je te horen. Hoe gaat het met je?" stuur ik terug.
Binnen een paar minuten verschijnt haar reactie op mijn scherm. "Het gaat goed, dank je! Hoe bevalt het voor jezelf beginnen?"
Ik glimlach en typ: "Het is een uitdaging, maar ik geniet ervan. Het is een hele verandering, maar wel een goede. Hoe gaat het met jou? Nog steeds bij dezelfde baan?"
"Ja, nog steeds bij dezelfde baan. Mis wel soms de oude tijden op kantoor," antwoordt ze.
"Ja, die mis ik ook," reageer ik snel. "Wat ben je allemaal aan het doen de laatste tijd?"
"Niet veel bijzonders, gewoon werken en wat tijd doorbrengen met vrienden. Hoe gaat het met je nieuwe bedrijf?" vraagt ze.
"Het gaat goed! Het is druk en soms behoorlijk stressvol, maar ik ben blij dat ik de stap heb genomen," antwoord ik.
"Dat klinkt spannend. Ik zou graag meer willen horen over je ervaringen. Wat dacht je ervan om een keer bij te praten? Misschien wat eten samen?"
"Dat lijkt me leuk! Wat dacht je van vrijdagavond? Er is een nieuw restaurant in de stad waar ik goede dingen over heb gehoord."
"Dat klinkt perfect," stuurt ze terug. "Laten we zeggen om 19:00 uur?"
"Afgesproken," typ ik. "Ik kijk ernaar uit."
"Ik ook. Tot dan!" besluit ze.
De dagen vliegen voorbij en voor ik het weet, is het vrijdagavond. De avond van mijn dinerafspraak met Yasmin. Terwijl ik naar de badkamer loop, voel ik een mix van spanning en nieuwsgierigheid. Ik ben benieuwd naar wat Yasmin wil bespreken en waarom ze na al die tijd contact met me heeft opgenomen. Ik stap onder de douche en laat het warme water over mijn lichaam stromen. Het helpt me te ontspannen. Ik neem de tijd om mijn lichaam grondig te wassen, het water spoelt de stress van de afgelopen dagen weg. Met een scherp scheermes haal ik zorgvuldig het haar rond mijn schaamstreek weg, waarbij ik extra aandacht besteed aan mijn penis en ballen. Ik wil er netjes en verzorgd uitzien. Yasmin is niet het type om direct bij mij in bed te springen, maar je weet maar nooit.
Na het douchen droog ik me af en loop naar mijn kamer. Ik spuit een klein beetje van mijn favoriete luchtje op. Het is een geur die mannelijk is, maar niet te overheersend. Het heeft een hint van cederhout en bergamot, met een lichte ondertoon van muskus. Het voelt fris en verfijnd, precies de indruk die ik wil maken.
Ik open mijn kast en begin na te denken over wat ik aan zal trekken. Ik wil er netjes uitzien, maar niet overdreven formeel. Iets dat succes uitstraalt zonder arrogant over te komen. Na wat overweging kies ik een donkerblauwe chino en een wit overhemd. Het overhemd heeft een subtiele structuur en past perfect bij de chino. Ik voeg een donkerbruin leren riem en bijpassende schoenen toe om de look af te maken. Ik kijk in de spiegel en controleer mijn outfit. Het zit goed en straalt precies de juiste mix van casual en chic uit. Ik haal diep adem en glimlach naar mijzelf in de spiegel. Ik weet niet wat deze avond gaat brengen, maar ik heb er zin in!
Ik arriveer ruim 10 minuten te vroeg bij het restaurant en zoek een plekje wat uit het zicht. De sfeer is rustig, de tafels simpel gedekt en er speelt wat rustige muziek. Een serveerster, een betoverende blonde studente, komt naar me toe met menukaarten in haar arm en spreekt mij in het Engels aan:
“Hi sir, welcome! Are you eating by yourself or are you waiting for somebody?”
“I’m waiting for a girl to join me, so you can keep the menu until she joins me”.
“Lucky girl! Blind date? Anything to drink?” Zegt ze met een knipoog.
“No, I’ve known her for a couple of years but haven’t seen her in a while. Can I have a glass of water, and could you bring us 2 dry white wines with the menus as soon as she’s seated?”
“A gentleman as well! Sure thing!” Zit ze nou met mij te flirten, of probeert ze mij wat zelfvertrouwen in te praten?
Terwijl de tijd verstrijkt, voel ik de zenuwen een beetje toenemen. Ik controleer mijn telefoon om de paar minuten, bij iedereen die binnenkomt kijk ik naar de deur of het Yasmin is.
Het is vijf over zeven wanneer de deur van het restaurant opengaat en Yasmin binnenstapt. Ze ziet er werkelijk prachtig uit. Bij binnenkomst wordt ze begroet door de serveerster, die haar lange jas aanneemt. Dit geeft mij de tijd om Yasmin even goed te bekijken. Ze draagt een elegante, maar toch gedurfde outfit die haar figuur flatteert zonder te veel prijs te geven. Een eenvoudige, maar stijlvolle groene jurk die perfect bij haar past. De jurk valt net boven de knie, met een subtiele split aan de zijkant die mij vanaf deze kant een blik op haar, mooie lange benen geeft en leren laarsjes tot net onder de knie.
Ze praat kort met de serveerster, ze lachen kort naar elkaar voordat ze mijn kant op wijst. Haar krullende bruine haar valt nonchalant over haar schouders, en haar ogen scannen het restaurant op zoek naar mij. Ik voel een golf van opwinding en bewondering terwijl ik naar haar kijk. Ze ziet er verbluffend uit, en ik voel me vereerd dat ze de moeite heeft genomen om voor vanavond zo mooi te verschijnen.
Ik kijk toe hoe Yasmin naar onze tafel loopt, haar prachtige gezicht stralend. Haar amberkleurige ogen, omlijst door subtiele mascara, schitteren onder de zachte verlichting van het restaurant. Haar lippen zijn lichtjes getint met een bescheiden laagje lippenstift, perfect passend bij haar natuurlijke schoonheid. Kleine sproetjes versieren haar wangen, wat haar een jeugdige en speelse uitstraling geeft.
Ik voel een vlaag van onzekerheid terwijl ik opsta en mijn hand uitsteek om haar te begroeten. Maar Yasmin glimlacht breed en schudt haar hoofd. "Doe niet zo gek," zegt ze lachend, terwijl ze drie kussen op mijn wangen plant. Haar nabijheid en de geur van haar parfum maken me even duizelig.
"Het is zo lang geleden," zeg ik, mijn stem een beetje schor van de zenuwen. "Je ziet er geweldig uit, Yasmin."
"Bedankt," antwoordt ze, haar ogen fonkelend. "Jij ook. Je ziet er heel professioneel uit. Hoe gaat het met je nieuwe bedrijf?"
"Het gaat goed," zeg ik, terwijl we gaan zitten. "Het is veel werk, maar het is geweldig om mijn eigen baas te zijn. En met jou?"
"Nog steeds druk met werk," zegt ze, een ondeugende glimlach op haar lippen. "Maar het is leuk om nieuwe dingen te leren en mezelf uit te dagen."
Net op dat moment komt de serveerster met onze wijntjes aan. Ze plaatst de glazen en de wijnkaart voor ons neer en kijkt met een glimlach naar Yasmin. "For the lucky lady," zegt ze speels, terwijl ze de witte wijn voor haar neerzet.
Yasmin kijkt me verrast aan en lacht. "Wat attent van je! Dit had ik niet verwacht," zegt ze, terwijl ze haar glas oppakt. "Proost op een leuke avond."
"Proost," antwoord ik, ons gesprek een beetje gemakkelijker en vloeiender nu de eerste spanning is weggeëbd. "Ik ben blij dat we dit doen. Het voelt goed om weer contact te hebben."
Ze knikt instemmend, haar ogen stralend van vreugde. "Ik ook. Laten we genieten van vanavond en de tijd inhalen."
Yasmin neemt een slok van haar wijn en kijkt me glimlachend aan. "Dus, vertel eens, hoe gaat het op werk?" vraag ik terwijl ik mijn glas neerzet.
"Het gaat prima," zegt ze, haar ogen lichtjes oplichtend. "Maar om eerlijk te zijn, de uitdaging begint er een beetje uit te raken. Het is veel van hetzelfde, weet je?"
Ik knik begrijpend. "Dat kan ik me voorstellen. En privé? Hoe gaat het met jou?"
Ze glimlacht en kijkt even weg. "Net verhuisd naar een nieuw appartementje. Het is klein, maar het voelt als mijn eigen plekje." Ze aarzelt even voordat ze toevoegt: "Ik ben ook al een paar maanden single. Dus dat is wel even wennen."
"Ik begrijp het," zeg ik. "Het klinkt alsof je de boel goed op orde hebt. Verhuizen kan stressvol zijn."
"Ja, maar het is het waard," zegt ze, terwijl ze weer naar mij kijkt.
"En hoe gaat het met jou? Privéleven?"
"Single," zeg ik met een lichte glimlach. "Het is iets te druk geweest om te daten de laatste tijd."
"En reizen? Heb je nog wat leuks gedaan?"
"Ja, eigenlijk wel," antwoord ik enthousiast. "Omdat ik iets meer verdien, heb ik een prachtige reis door Peru kunnen maken."
Yasmin's ogen lichten op en ze leunt een beetje naar voren. "Peru? Dat klinkt fantastisch! Ik ben een beetje jaloers," zegt ze speels.
"Het was echt geweldig," zeg ik, mijn glimlach verbredend. "De landschappen, de cultuur, alles was gewoon ongelooflijk."
"Ik moet echt ook een keer zo'n reis maken," zegt ze dromerig. "Maar vertel eens, hoe gaat het met je werk?"
"Het gaat goed," begin ik. "Het is veel bevredigender om voor mezelf te werken dan voor een baas. De opdrachten zijn echt leuk zodra ik een voet tussen de deur heb."
"Dat geloof ik graag," zegt ze, haar ogen nieuwsgierig. "Hoe krijg je die opdrachten? Zijn de sales-gesprekken lastig?"
"Ja, dat kan soms wel moeilijk zijn," geef ik toe. "De gesprekken zijn soms uitdagend, vooral in het begin. Maar het is een leerproces. En de avonden in hotels kunnen soms wat saai zijn."
"Dat lijkt me inderdaad lastig," zegt ze meelevend. "Maar ik kan me voorstellen dat het allemaal de moeite waard is als je eenmaal binnen bent."
"Absoluut," zeg ik, mijn ogen op de hare gericht. "Het is een avontuur, en ik leer elke dag bij."
Yasmin glimlacht en plaagt me een beetje. "Dus, meneer de ondernemer, is het leven op de weg alles wat je ervan had verwacht?"
Ik lach. "Het heeft zijn momenten, zowel goede als minder goede. Maar ik zou het voor geen goud willen missen."
Ze kijkt me met een speelse blik aan. "Dat klinkt als een levensles. Misschien moet ik je als mentor inhuren," zegt ze met een knipoog.
"Je weet me te vinden," zeg ik grijnzend, blij met haar gevatte opmerkingen en het gemakkelijke gesprek dat we voeren.
Ik kijk Yasmin even aan, een lichte glimlach spelend om mijn lippen. "Dus, is dit stiekem de reden dat je contact met me hebt opgenomen?" vraag ik, mijn toon licht plagerig maar nieuwsgierig.
Ze lacht en knikt. "Ja, eigenlijk wel. Ik ben een beetje aan het onderzoeken wat ik nu wil. Ik weet dat het tijd is om een nieuwe stap te nemen, maar ik weet niet zo goed wat ik kan. Ik hoopte wat advies van jou te krijgen. Welke kanten denk je dat ik op zou kunnen?"
Ik leun een beetje naar achteren en denk na. "Hm, laten we eens kijken," begin ik, terwijl ik haar aankijk. "Je hebt altijd een geweldige sfeer weten te creëren en mensen voor je weten te winnen. Dat is een enorm waardevolle vaardigheid."
Yasmin glimlacht en knikt bemoedigend, waardoor ik verderga. "Daarnaast ben je snel en creatief als het gaat om het maken van een opzet voor een plan. Je bent goed in luisteren en kunt het hele verhaal uit mensen halen, iets wat echt bewonderenswaardig is. Ik herinner me verschillende keren dat je dit deed bij onze projecten."
Ik zie dat mijn complimenten haar raken. Haar ogen lichten op en ze lacht, maar wanneer ik verderga naar haar minder sterke kanten, zie ik een lichte verandering in haar gezichtsuitdrukking.
"Een van je minder sterke punten," zeg ik voorzichtig, "is misschien het behouden van structuur en het doel in zicht houden. Soms mis je de planmatige aanpak die nodig is om alles soepel te laten verlopen."
Yasmin's glimlach vervaagt een beetje en ik zie een emotie opkomen in haar ogen. "Dat is iets waar ik inderdaad vaak mee worstel," zegt ze zacht.
Ik zie dat mijn woorden haar raken en voel een golf van bezorgdheid. Ik leg mijn hand op die van haar en kijk haar doordringend aan. "Waarom raakt dit je zo?" vraag ik zachtjes. "Op werk kon je feedback altijd goed hebben. Wat is er nu anders?"
Ze zucht en haar ogen vullen zich met tranen. "Het is gewoon... Ik voel me de laatste tijd absoluut niet gezien op werk. Het doet me veel dat jij, na dik een half jaar, nog steeds precies weet hoe ik ben, terwijl mijn huidige manager geen idee heeft."
Ik knijp zachtjes in haar hand en begin met mijn duim over de rug van haar hand te strelen. "Yasmin, je bent een ongelooflijk getalenteerd persoon," zeg ik zacht. "Het is begrijpelijk dat je je niet gezien voelt als je manager je niet begrijpt. Maar dat verandert niets aan hoeveel potentieel je hebt."
Ze kijkt me dankbaar aan, de tranen nog steeds glinsterend in haar ogen. "Dank je," fluistert ze. "Het betekent veel dat je dat zegt. Ik denk dat ik dit echt even moest horen."
Precies op dat moment komt de serveerster aanlopen met de menu's. Ze ziet de tranen in Yasmin's ogen en maakt een gedurfde opmerking: "Already making you cry? And I thought he'd be a sweety."
Yasmin lacht door haar tranen heen. "Oh, he is, he is! Really sweet, actually," zegt ze, terwijl ze naar me glimlacht.
De serveerster knipoogt. "Thank god. You know what helps? More wine."
We lachen alle drie en de serveerster plaatst de menu's voor ons neer. "I'll be back in a moment to take your order," zegt ze, voordat ze wegloopt.
De lucht klaart op en we bladeren door de menu's. We kiezen beiden voor een heerlijk voorgerecht: ik ga voor een carpaccio van rundvlees met truffelmayonaise en parmezaanse kaas, terwijl Yasmin kiest voor een salade met geitenkaas, walnoten en honingdressing.
Terwijl we wachten op ons eten, kletsen we verder en het gesprek wordt steeds luchtiger en vrolijker. Yasmin vertelt over haar avonturen in haar nieuwe appartement en ik deel verhalen over mijn reis door Peru. We lachen om onze anekdotes en herinneringen aan het werk. Yasmin plaagt me regelmatig, maar ik heb het gevoel dat ze soms ook echt flirterig is.
"Je zou die ene keer hebben moeten zien toen ik de presentatie gaf en de projector ineens kapot ging," zeg ik, terwijl ik me die chaotische dag herinner.
"Daar was ik bij sukkel!" zegt Yasmin lachend. "Je gezicht was onbetaalbaar."
Ik lach mee en schud mijn hoofd. "Ik wist echt niet wat ik moest doen. Gelukkig had jij toen een oplossing."
"Altijd voorbereid," zegt ze met een knipoog. "Maar vertel me meer over je reis. Wat was het hoogtepunt?"
"Zonder twijfel de Inca Trail naar Machu Picchu," antwoord ik enthousiast. "De uitzichten waren adembenemend en het was een ervaring die ik nooit zal vergeten."
"Daar ben ik echt jaloers op," zegt Yasmin. "Dat moet fantastisch geweest zijn."
"Het was geweldig," bevestig ik. "Maar genoeg over mij. Wat is het leukste wat jij de afgelopen tijd hebt gedaan?"
Yasmin denkt even na en vertelt dan over een spontaan weekendje weg naar een strandhuisje met vrienden. "Het was gewoon zo ontspannend," zegt ze. "Geen verplichtingen, alleen maar genieten van de zon, de zee en het gezelschap."
"Dat klinkt ook heerlijk," zeg ik glimlachend. "Soms heb je dat gewoon nodig."
De avond vordert en ons hoofdgerecht arriveert. Ik heb gekozen voor een malse biefstuk met rode wijnsaus en seizoensgroenten, terwijl Yasmin geniet van een gegrilde zalm met citroen-dillesaus en geroosterde aardappelen. De fles wijn was al weer bijna leeg, dus we bestellen allebei nog een glas wijn. Zodra we allebei een hap nemen, vallen we even stil, voor het eerst tijdens deze avond. Ik zie Yasmin even nadenken.
"Waarom heb je eigenlijk zoveel moeite met salesgesprekken?" vraagt ze, haar stem oprecht geïnteresseerd.
Ik zucht en denk even na. "Het is lastig om dat alleen te doen," begin ik. "Ik ben echt van de inhoud, en kan soms een beetje koud en zakelijk overkomen."
Yasmin grinnikt en schudt haar hoofd. "Ik kan me dat wel voorstellen. Soms kon je inderdaad wat ongemakkelijk overkomen. Maar weet je," ze leunt iets naar voren, haar ogen schitteren van de wijn, "naar mij kwam je altijd enorm warm en persoonlijk over. Misschien moet je gewoon iemand hebben die voor de sfeer zorgt. Sales teams hebben niet voor niets vaak iemand voor de inhoud en wat 'eye candy'."Ik reageer nep-beledigd, mijn wenkbrauwen optrekkend. "Ben ik geen eye candy dan?"
Yasmin buigt zich voorover en pakt mijn wang vast, haar stem verandert naar een spottende, plagende toon alsof ze een oma is die tegen haar kleinkind praat. "Natuurlijk ben je de mooiste van de hele wereld," zegt ze, terwijl ze me speels aankijkt.
Terwijl ze naar voren leunt, kan ik het niet helpen dat mijn ogen even naar haar decolleté glijden. Haar jurk accentueert haar mooie, ronde borsten, en ik herinner me hoe ik vroeger op het werk soms stiekem naar haar keek. Zonder na te denken floept het eruit: "Misschien moet ik je dan maar een keer meenemen naar een salesgesprek."
Yasmin lacht hardop en leunt weer achterover, haar ogen fonkelen ondeugend. "Dat klinkt eigenlijk best leuk," zegt ze. "Maar jij denkt dus dat ik 'eye candy' ben?"
Ik verschiet van kleur en verslik mij half in mijn wijn. "Zeker weten," proest ik dan eerlijk. "Je hebt altijd een geweldige indruk achtergelaten bij iedereen. Je bent niet alleen knap, maar je hebt ook een persoonlijkheid die mensen aantrekt." Ze bloost een beetje en neemt een slok van haar wijn. "Nou, misschien moeten we het dan maar eens proberen. Wie weet zijn we samen het perfecte sales duo."
We lachen en praten verder, en ik merk dat Yasmin steeds brutaler wordt. De wijn lijkt haar losser te maken, en ze wisselt tussen persoonlijke vragen en flirterige opmerkingen. "Dus, ben je altijd zo zakelijk, of ben je soms ook een beetje wild?" vraagt ze ineens, haar ogen uitdagend.
Ik lach en schud mijn hoofd. "Dat hangt ervan af," antwoord ik speels. "Wat denk jij?"
Yasmin kijkt me ondeugend aan. "Ik denk dat er een wilde kant in je zit die je niet vaak laat zien," zegt ze, haar stem zacht en verleidelijk.
Ik glimlach en leun naar voren. "Misschien heb je gelijk," zeg ik. "Maar alleen de juiste persoon kan die kant naar boven halen." Yasmin's ogen fonkelen en ze lacht zachtjes.
Tijdens het toetje, een heerlijk romige tiramisu, leunt Yasmin naar voren en kijkt me met een ondeugende glimlach aan. "Dus," begint ze, haar stem licht en speels, "wat doe je eigenlijk tijdens die eenzame avonden in de hotels? Pik je wel eens iemand op die je meeneemt naar je hotelkamer?"
Haar vraag komt onverwacht en ik voel mijn hart sneller kloppen. Ik neem een moment om haar blik vast te houden, haar ogen stralen een mix van nieuwsgierigheid en speelsheid uit. "Niet echt," antwoord ik, mijn stem een beetje schor. "Meestal ben ik te moe van het werk, en eerlijk gezegd ben ik niet zo goed in dat soort dingen."
"Niet zo goed in dat soort dingen?" Ze trekt een wenkbrauw op en neemt een hap van haar tiramisu. "Dat kan ik me bijna niet voorstellen."
Ik lach zachtjes en schud mijn hoofd. "Ik ben meer het type dat zich op de inhoud richt, weet je nog? Maar af en toe geniet ik van een goed boek of een film op de hotelkamer."
Ze kijkt me recht in de ogen en ik voel een elektrische spanning tussen ons. "Ik zou denken dat een charmante man zoals jij toch wel wat meer avonturen beleeft," zegt ze, haar stem laag en verleidelijk.
Op dat moment voel ik haar voet zachtjes langs mijn been strijken onder de tafel. Het is een lichte, speelse aanraking, maar het stuurt een golf van opwinding door mijn lichaam. Mijn ademhaling versnelt en ik probeer mijn kalmte te bewaren. "Misschien ben ik gewoon aan het wachten op de juiste persoon," zeg ik zachtjes, mijn ogen nog steeds op die van haar gericht. Yasmin glimlacht en haar voet beweegt een stukje hoger, haar aanraking is nu duidelijk intiemer. "Misschien," zegt ze met een ondeugende glimlach, "moet je gewoon wat vaker risico's nemen." Mijn hart bonst in mijn borstkas en ik voel een mix van verlangen en nervositeit. Haar speelse uitdaging en de fysieke aanraking maken mijn gedachten een beetje warrig. "Misschien heb je gelijk," zeg ik, mijn stem nu hees van de opwinding.
We houden elkaars blik vast en de rest van de wereld lijkt even te vervagen. De sfeer tussen ons is geladen met een spanning die ik niet eerder heb gevoeld. De combinatie van haar uitdagende vragen en de subtiele aanraking van haar voet zorgt ervoor dat ik volledig in het moment ben, mijn focus alleen op haar.
Yasmin leunt iets naar achteren, haar ogen nog steeds op die van mij gericht. "Wie weet wat de toekomst brengt," zegt ze zachtjes.
De serveerster stoort ons om aan te geven dat ze bijna gaan sluiten. "Excuse me, we're about to close," zegt ze beleefd. Yasmin en ik schrikken even op uit onze intense conversatie en realiseren ons dat we de laatste gasten zijn. De spanning die zich het laatste uur had opgebouwd, lijkt even te vervliegen in het plotselinge besef van de tijd.
"We moeten maar eens gaan," zeg ik, een beetje ongemakkelijk. We staan op en lopen naar de kassa. Yasmin begint het bekende spelletje om de rekening, maar ik geef de serveerster mijn kaart voordat Yasmin de kans krijgt. "Dit is van mij," zeg ik vastberaden.
"Bedankt," zegt Yasmin met een glimlach. "De volgende keer betaal ik."
Buiten voelt de lucht koud aan en Yasmin huivert een beetje. Zonder aarzelen trek ik haar tegen me aan. Ze nestelt zich dicht tegen mijn lichaam en we lopen samen naar haar tramhalte. Het voelt natuurlijk en comfortabel, alsof we altijd zo hebben gelopen. We praten nog wat, maar de woorden zijn minder belangrijk dan het gevoel van nabijheid.
Bij de tramhalte blijft Yasmin stilstaan. "Dit is mijn halte," zegt ze zachtjes. "Bedankt voor je advies, en de ontzettend gezellige..." Voordat ze haar zin kan afmaken, voel ik een onbedwingbare impuls en buig ik me naar haar toe om haar zachtjes op haar mond te kussen.
Ze trekt verbaasd een paar centimeter terug, haar ogen groot van verrassing. Onze ogen ontmoeten elkaar, ze knippert verbaast, maar dan zakt haar blik langzaam af naar mijn lippen. Ze leunt weer naar voren en zoent me vol op mijn mond. Haar lippen zijn zacht en warm, en ik voel een tinteling van opwinding door mijn lichaam gaan. Ik proef een subtiele hint van wijn op haar lippen, vermengd met de zoete smaak van de tiramisu. Haar lippen voelen perfect tegen de mijne, zacht en uitnodigend.
Ik sla mijn armen om haar heen, trek haar dichter tegen me aan en laat mijn handen zakken tot net boven haar billen. Ik zoen teder, zuig zachtjes op haar bovenlip. Yasmin is de eerste die met haar tong over mijn lippen likt, en binnen een paar seconden staan we vol passie te zoeken. terwijl haar tong langzaam en sensueel met de mijne danst. De warmte van haar lichaam tegen het mijne is intens en ik voel een golf van verlangen door me heen stromen. Haar handen wrijven langs mijn zij omhoog en strelen over mijn borstkas. Mijn rechterhand gaat langs het geultje van haar rug omhoog. Naar haar nek, haar hals. Met mijn duim langs haar kaak en mijn vingers op haar wang zoen ik haar. Ze kreunt, en bijt zachtjes op mijn lip. Elke aanraking, elke beweging van haar lippen en tong, voelt alsof we een wereld van verlangen en intimiteit delen.
Na een paar minuten trekken we ons langzaam terug, beiden ademloos en met een vurige blik in onze ogen. "Wow," fluistert ze, haar ademhaling zwaar. "Dat had ik niet verwacht."
"Ik ook niet," geef ik eerlijk toe, mijn hand nog steeds op haar rug. "Maar ik ben blij dat het gebeurde."
Ze glimlacht en strijkt met haar vingers langs mijn kaak. "Ik ook. Blij dat je het risico hebt genomen"
De tram arriveert en de deuren gaan open. Ze kijkt even naar de tram en dan weer naar mij, alsof ze een keuze moet maken. "We zien elkaar snel weer, toch?" vraagt ze zachtjes.
"Zeker weten," antwoord ik, nog steeds nagenietend van het moment.
Op de terugweg loop ik nog langs het restaurant. Er brand nog licht, de serveerster is druk bezig met de schoonmaak. Ze kijkt mij aan door het glas, kijkt naar mijn verwilderde haren en geeft mij een hele brede glimlach. In schiet nog even naar binnen en druk haar nog een briefje van 10 als fooi in haar handen: “Thanks for being our Cupido tonight!”
“I knew she was a lucky girl..!”
Het is een paar maanden geleden dat ik voor mezelf ben begonnen. De vrijheid voelt goed, maar soms mis ik de oude vertrouwde gezichten van mijn vorige werkplek. Ik leg mijn telefoon neer en denk na over de afgelopen maanden. Het opstarten van mijn eigen bedrijf was een sprong in het diepe. De vrijheid om mijn eigen beslissingen te nemen en mijn eigen weg te kiezen, voelt bevrijdend. Ik geniet van de creativiteit en de mogelijkheid om projecten aan te nemen die me echt interesseren. Het is geweldig om te zien hoe mijn ideeën tot leven komen zonder de beperkingen van een corporate structuur.
Maar het is niet zonder uitdagingen. De onzekerheid van een onregelmatig inkomen kan soms stressvol zijn. Er zijn momenten geweest waarop ik me afvroeg of ik de juiste keuze had gemaakt, vooral tijdens de stille periodes. De verantwoordelijkheid voor elk aspect van de bedrijfsvoering rust op mijn schouders, en dat kan soms overweldigend zijn. Toch, elke kleine overwinning, elke tevreden klant, maakt het allemaal de moeite waard. Wat ik echter het meeste mis, is het werken met anderen. Het kan eenzaam zijn om alleen te werken, zonder de dagelijkse interactie en het gezelschap van collega's.
Op een rustige dinsdagavond zit ik achter mijn laptop in mijn thuiskantoor, als ik een berichtje ontvang op mijn telefoon. Het is van Yasmin, een oud-collega. Ze vraagt hoe het met me gaat. Yasmin was altijd al een opvallende verschijning op kantoor. Ze had prachtig krullend bruin haar dat tot op haar schouders viel en amberkleurige ogen die een ondeugende glinstering hadden. Ze was slank, ongeveer 1,70 meter lang, en 27 jaar oud. Met haar Perzische achtergrond en warme uitstraling trok ze altijd de aandacht. We werkten goed samen, maar buiten werk hadden we nooit contact. Dit was deels omdat ik haar leidinggevende was, en ik wilde geen verkeerde indruk wekken.
Mijn hart slaat een beetje sneller terwijl ik haar bericht lees. Ik had niet verwacht nog iets van haar te horen. Ik open de chat en begin te typen.
"Hee Yasmin! Wat leuk om van je te horen. Hoe gaat het met je?" stuur ik terug.
Binnen een paar minuten verschijnt haar reactie op mijn scherm. "Het gaat goed, dank je! Hoe bevalt het voor jezelf beginnen?"
Ik glimlach en typ: "Het is een uitdaging, maar ik geniet ervan. Het is een hele verandering, maar wel een goede. Hoe gaat het met jou? Nog steeds bij dezelfde baan?"
"Ja, nog steeds bij dezelfde baan. Mis wel soms de oude tijden op kantoor," antwoordt ze.
"Ja, die mis ik ook," reageer ik snel. "Wat ben je allemaal aan het doen de laatste tijd?"
"Niet veel bijzonders, gewoon werken en wat tijd doorbrengen met vrienden. Hoe gaat het met je nieuwe bedrijf?" vraagt ze.
"Het gaat goed! Het is druk en soms behoorlijk stressvol, maar ik ben blij dat ik de stap heb genomen," antwoord ik.
"Dat klinkt spannend. Ik zou graag meer willen horen over je ervaringen. Wat dacht je ervan om een keer bij te praten? Misschien wat eten samen?"
"Dat lijkt me leuk! Wat dacht je van vrijdagavond? Er is een nieuw restaurant in de stad waar ik goede dingen over heb gehoord."
"Dat klinkt perfect," stuurt ze terug. "Laten we zeggen om 19:00 uur?"
"Afgesproken," typ ik. "Ik kijk ernaar uit."
"Ik ook. Tot dan!" besluit ze.
De dagen vliegen voorbij en voor ik het weet, is het vrijdagavond. De avond van mijn dinerafspraak met Yasmin. Terwijl ik naar de badkamer loop, voel ik een mix van spanning en nieuwsgierigheid. Ik ben benieuwd naar wat Yasmin wil bespreken en waarom ze na al die tijd contact met me heeft opgenomen. Ik stap onder de douche en laat het warme water over mijn lichaam stromen. Het helpt me te ontspannen. Ik neem de tijd om mijn lichaam grondig te wassen, het water spoelt de stress van de afgelopen dagen weg. Met een scherp scheermes haal ik zorgvuldig het haar rond mijn schaamstreek weg, waarbij ik extra aandacht besteed aan mijn penis en ballen. Ik wil er netjes en verzorgd uitzien. Yasmin is niet het type om direct bij mij in bed te springen, maar je weet maar nooit.
Na het douchen droog ik me af en loop naar mijn kamer. Ik spuit een klein beetje van mijn favoriete luchtje op. Het is een geur die mannelijk is, maar niet te overheersend. Het heeft een hint van cederhout en bergamot, met een lichte ondertoon van muskus. Het voelt fris en verfijnd, precies de indruk die ik wil maken.
Ik open mijn kast en begin na te denken over wat ik aan zal trekken. Ik wil er netjes uitzien, maar niet overdreven formeel. Iets dat succes uitstraalt zonder arrogant over te komen. Na wat overweging kies ik een donkerblauwe chino en een wit overhemd. Het overhemd heeft een subtiele structuur en past perfect bij de chino. Ik voeg een donkerbruin leren riem en bijpassende schoenen toe om de look af te maken. Ik kijk in de spiegel en controleer mijn outfit. Het zit goed en straalt precies de juiste mix van casual en chic uit. Ik haal diep adem en glimlach naar mijzelf in de spiegel. Ik weet niet wat deze avond gaat brengen, maar ik heb er zin in!
Ik arriveer ruim 10 minuten te vroeg bij het restaurant en zoek een plekje wat uit het zicht. De sfeer is rustig, de tafels simpel gedekt en er speelt wat rustige muziek. Een serveerster, een betoverende blonde studente, komt naar me toe met menukaarten in haar arm en spreekt mij in het Engels aan:
“Hi sir, welcome! Are you eating by yourself or are you waiting for somebody?”
“I’m waiting for a girl to join me, so you can keep the menu until she joins me”.
“Lucky girl! Blind date? Anything to drink?” Zegt ze met een knipoog.
“No, I’ve known her for a couple of years but haven’t seen her in a while. Can I have a glass of water, and could you bring us 2 dry white wines with the menus as soon as she’s seated?”
“A gentleman as well! Sure thing!” Zit ze nou met mij te flirten, of probeert ze mij wat zelfvertrouwen in te praten?
Terwijl de tijd verstrijkt, voel ik de zenuwen een beetje toenemen. Ik controleer mijn telefoon om de paar minuten, bij iedereen die binnenkomt kijk ik naar de deur of het Yasmin is.
Het is vijf over zeven wanneer de deur van het restaurant opengaat en Yasmin binnenstapt. Ze ziet er werkelijk prachtig uit. Bij binnenkomst wordt ze begroet door de serveerster, die haar lange jas aanneemt. Dit geeft mij de tijd om Yasmin even goed te bekijken. Ze draagt een elegante, maar toch gedurfde outfit die haar figuur flatteert zonder te veel prijs te geven. Een eenvoudige, maar stijlvolle groene jurk die perfect bij haar past. De jurk valt net boven de knie, met een subtiele split aan de zijkant die mij vanaf deze kant een blik op haar, mooie lange benen geeft en leren laarsjes tot net onder de knie.
Ze praat kort met de serveerster, ze lachen kort naar elkaar voordat ze mijn kant op wijst. Haar krullende bruine haar valt nonchalant over haar schouders, en haar ogen scannen het restaurant op zoek naar mij. Ik voel een golf van opwinding en bewondering terwijl ik naar haar kijk. Ze ziet er verbluffend uit, en ik voel me vereerd dat ze de moeite heeft genomen om voor vanavond zo mooi te verschijnen.
Ik kijk toe hoe Yasmin naar onze tafel loopt, haar prachtige gezicht stralend. Haar amberkleurige ogen, omlijst door subtiele mascara, schitteren onder de zachte verlichting van het restaurant. Haar lippen zijn lichtjes getint met een bescheiden laagje lippenstift, perfect passend bij haar natuurlijke schoonheid. Kleine sproetjes versieren haar wangen, wat haar een jeugdige en speelse uitstraling geeft.
Ik voel een vlaag van onzekerheid terwijl ik opsta en mijn hand uitsteek om haar te begroeten. Maar Yasmin glimlacht breed en schudt haar hoofd. "Doe niet zo gek," zegt ze lachend, terwijl ze drie kussen op mijn wangen plant. Haar nabijheid en de geur van haar parfum maken me even duizelig.
"Het is zo lang geleden," zeg ik, mijn stem een beetje schor van de zenuwen. "Je ziet er geweldig uit, Yasmin."
"Bedankt," antwoordt ze, haar ogen fonkelend. "Jij ook. Je ziet er heel professioneel uit. Hoe gaat het met je nieuwe bedrijf?"
"Het gaat goed," zeg ik, terwijl we gaan zitten. "Het is veel werk, maar het is geweldig om mijn eigen baas te zijn. En met jou?"
"Nog steeds druk met werk," zegt ze, een ondeugende glimlach op haar lippen. "Maar het is leuk om nieuwe dingen te leren en mezelf uit te dagen."
Net op dat moment komt de serveerster met onze wijntjes aan. Ze plaatst de glazen en de wijnkaart voor ons neer en kijkt met een glimlach naar Yasmin. "For the lucky lady," zegt ze speels, terwijl ze de witte wijn voor haar neerzet.
Yasmin kijkt me verrast aan en lacht. "Wat attent van je! Dit had ik niet verwacht," zegt ze, terwijl ze haar glas oppakt. "Proost op een leuke avond."
"Proost," antwoord ik, ons gesprek een beetje gemakkelijker en vloeiender nu de eerste spanning is weggeëbd. "Ik ben blij dat we dit doen. Het voelt goed om weer contact te hebben."
Ze knikt instemmend, haar ogen stralend van vreugde. "Ik ook. Laten we genieten van vanavond en de tijd inhalen."
Yasmin neemt een slok van haar wijn en kijkt me glimlachend aan. "Dus, vertel eens, hoe gaat het op werk?" vraag ik terwijl ik mijn glas neerzet.
"Het gaat prima," zegt ze, haar ogen lichtjes oplichtend. "Maar om eerlijk te zijn, de uitdaging begint er een beetje uit te raken. Het is veel van hetzelfde, weet je?"
Ik knik begrijpend. "Dat kan ik me voorstellen. En privé? Hoe gaat het met jou?"
Ze glimlacht en kijkt even weg. "Net verhuisd naar een nieuw appartementje. Het is klein, maar het voelt als mijn eigen plekje." Ze aarzelt even voordat ze toevoegt: "Ik ben ook al een paar maanden single. Dus dat is wel even wennen."
"Ik begrijp het," zeg ik. "Het klinkt alsof je de boel goed op orde hebt. Verhuizen kan stressvol zijn."
"Ja, maar het is het waard," zegt ze, terwijl ze weer naar mij kijkt.
"En hoe gaat het met jou? Privéleven?"
"Single," zeg ik met een lichte glimlach. "Het is iets te druk geweest om te daten de laatste tijd."
"En reizen? Heb je nog wat leuks gedaan?"
"Ja, eigenlijk wel," antwoord ik enthousiast. "Omdat ik iets meer verdien, heb ik een prachtige reis door Peru kunnen maken."
Yasmin's ogen lichten op en ze leunt een beetje naar voren. "Peru? Dat klinkt fantastisch! Ik ben een beetje jaloers," zegt ze speels.
"Het was echt geweldig," zeg ik, mijn glimlach verbredend. "De landschappen, de cultuur, alles was gewoon ongelooflijk."
"Ik moet echt ook een keer zo'n reis maken," zegt ze dromerig. "Maar vertel eens, hoe gaat het met je werk?"
"Het gaat goed," begin ik. "Het is veel bevredigender om voor mezelf te werken dan voor een baas. De opdrachten zijn echt leuk zodra ik een voet tussen de deur heb."
"Dat geloof ik graag," zegt ze, haar ogen nieuwsgierig. "Hoe krijg je die opdrachten? Zijn de sales-gesprekken lastig?"
"Ja, dat kan soms wel moeilijk zijn," geef ik toe. "De gesprekken zijn soms uitdagend, vooral in het begin. Maar het is een leerproces. En de avonden in hotels kunnen soms wat saai zijn."
"Dat lijkt me inderdaad lastig," zegt ze meelevend. "Maar ik kan me voorstellen dat het allemaal de moeite waard is als je eenmaal binnen bent."
"Absoluut," zeg ik, mijn ogen op de hare gericht. "Het is een avontuur, en ik leer elke dag bij."
Yasmin glimlacht en plaagt me een beetje. "Dus, meneer de ondernemer, is het leven op de weg alles wat je ervan had verwacht?"
Ik lach. "Het heeft zijn momenten, zowel goede als minder goede. Maar ik zou het voor geen goud willen missen."
Ze kijkt me met een speelse blik aan. "Dat klinkt als een levensles. Misschien moet ik je als mentor inhuren," zegt ze met een knipoog.
"Je weet me te vinden," zeg ik grijnzend, blij met haar gevatte opmerkingen en het gemakkelijke gesprek dat we voeren.
Ik kijk Yasmin even aan, een lichte glimlach spelend om mijn lippen. "Dus, is dit stiekem de reden dat je contact met me hebt opgenomen?" vraag ik, mijn toon licht plagerig maar nieuwsgierig.
Ze lacht en knikt. "Ja, eigenlijk wel. Ik ben een beetje aan het onderzoeken wat ik nu wil. Ik weet dat het tijd is om een nieuwe stap te nemen, maar ik weet niet zo goed wat ik kan. Ik hoopte wat advies van jou te krijgen. Welke kanten denk je dat ik op zou kunnen?"
Ik leun een beetje naar achteren en denk na. "Hm, laten we eens kijken," begin ik, terwijl ik haar aankijk. "Je hebt altijd een geweldige sfeer weten te creëren en mensen voor je weten te winnen. Dat is een enorm waardevolle vaardigheid."
Yasmin glimlacht en knikt bemoedigend, waardoor ik verderga. "Daarnaast ben je snel en creatief als het gaat om het maken van een opzet voor een plan. Je bent goed in luisteren en kunt het hele verhaal uit mensen halen, iets wat echt bewonderenswaardig is. Ik herinner me verschillende keren dat je dit deed bij onze projecten."
Ik zie dat mijn complimenten haar raken. Haar ogen lichten op en ze lacht, maar wanneer ik verderga naar haar minder sterke kanten, zie ik een lichte verandering in haar gezichtsuitdrukking.
"Een van je minder sterke punten," zeg ik voorzichtig, "is misschien het behouden van structuur en het doel in zicht houden. Soms mis je de planmatige aanpak die nodig is om alles soepel te laten verlopen."
Yasmin's glimlach vervaagt een beetje en ik zie een emotie opkomen in haar ogen. "Dat is iets waar ik inderdaad vaak mee worstel," zegt ze zacht.
Ik zie dat mijn woorden haar raken en voel een golf van bezorgdheid. Ik leg mijn hand op die van haar en kijk haar doordringend aan. "Waarom raakt dit je zo?" vraag ik zachtjes. "Op werk kon je feedback altijd goed hebben. Wat is er nu anders?"
Ze zucht en haar ogen vullen zich met tranen. "Het is gewoon... Ik voel me de laatste tijd absoluut niet gezien op werk. Het doet me veel dat jij, na dik een half jaar, nog steeds precies weet hoe ik ben, terwijl mijn huidige manager geen idee heeft."
Ik knijp zachtjes in haar hand en begin met mijn duim over de rug van haar hand te strelen. "Yasmin, je bent een ongelooflijk getalenteerd persoon," zeg ik zacht. "Het is begrijpelijk dat je je niet gezien voelt als je manager je niet begrijpt. Maar dat verandert niets aan hoeveel potentieel je hebt."
Ze kijkt me dankbaar aan, de tranen nog steeds glinsterend in haar ogen. "Dank je," fluistert ze. "Het betekent veel dat je dat zegt. Ik denk dat ik dit echt even moest horen."
Precies op dat moment komt de serveerster aanlopen met de menu's. Ze ziet de tranen in Yasmin's ogen en maakt een gedurfde opmerking: "Already making you cry? And I thought he'd be a sweety."
Yasmin lacht door haar tranen heen. "Oh, he is, he is! Really sweet, actually," zegt ze, terwijl ze naar me glimlacht.
De serveerster knipoogt. "Thank god. You know what helps? More wine."
We lachen alle drie en de serveerster plaatst de menu's voor ons neer. "I'll be back in a moment to take your order," zegt ze, voordat ze wegloopt.
De lucht klaart op en we bladeren door de menu's. We kiezen beiden voor een heerlijk voorgerecht: ik ga voor een carpaccio van rundvlees met truffelmayonaise en parmezaanse kaas, terwijl Yasmin kiest voor een salade met geitenkaas, walnoten en honingdressing.
Terwijl we wachten op ons eten, kletsen we verder en het gesprek wordt steeds luchtiger en vrolijker. Yasmin vertelt over haar avonturen in haar nieuwe appartement en ik deel verhalen over mijn reis door Peru. We lachen om onze anekdotes en herinneringen aan het werk. Yasmin plaagt me regelmatig, maar ik heb het gevoel dat ze soms ook echt flirterig is.
"Je zou die ene keer hebben moeten zien toen ik de presentatie gaf en de projector ineens kapot ging," zeg ik, terwijl ik me die chaotische dag herinner.
"Daar was ik bij sukkel!" zegt Yasmin lachend. "Je gezicht was onbetaalbaar."
Ik lach mee en schud mijn hoofd. "Ik wist echt niet wat ik moest doen. Gelukkig had jij toen een oplossing."
"Altijd voorbereid," zegt ze met een knipoog. "Maar vertel me meer over je reis. Wat was het hoogtepunt?"
"Zonder twijfel de Inca Trail naar Machu Picchu," antwoord ik enthousiast. "De uitzichten waren adembenemend en het was een ervaring die ik nooit zal vergeten."
"Daar ben ik echt jaloers op," zegt Yasmin. "Dat moet fantastisch geweest zijn."
"Het was geweldig," bevestig ik. "Maar genoeg over mij. Wat is het leukste wat jij de afgelopen tijd hebt gedaan?"
Yasmin denkt even na en vertelt dan over een spontaan weekendje weg naar een strandhuisje met vrienden. "Het was gewoon zo ontspannend," zegt ze. "Geen verplichtingen, alleen maar genieten van de zon, de zee en het gezelschap."
"Dat klinkt ook heerlijk," zeg ik glimlachend. "Soms heb je dat gewoon nodig."
De avond vordert en ons hoofdgerecht arriveert. Ik heb gekozen voor een malse biefstuk met rode wijnsaus en seizoensgroenten, terwijl Yasmin geniet van een gegrilde zalm met citroen-dillesaus en geroosterde aardappelen. De fles wijn was al weer bijna leeg, dus we bestellen allebei nog een glas wijn. Zodra we allebei een hap nemen, vallen we even stil, voor het eerst tijdens deze avond. Ik zie Yasmin even nadenken.
"Waarom heb je eigenlijk zoveel moeite met salesgesprekken?" vraagt ze, haar stem oprecht geïnteresseerd.
Ik zucht en denk even na. "Het is lastig om dat alleen te doen," begin ik. "Ik ben echt van de inhoud, en kan soms een beetje koud en zakelijk overkomen."
Yasmin grinnikt en schudt haar hoofd. "Ik kan me dat wel voorstellen. Soms kon je inderdaad wat ongemakkelijk overkomen. Maar weet je," ze leunt iets naar voren, haar ogen schitteren van de wijn, "naar mij kwam je altijd enorm warm en persoonlijk over. Misschien moet je gewoon iemand hebben die voor de sfeer zorgt. Sales teams hebben niet voor niets vaak iemand voor de inhoud en wat 'eye candy'."Ik reageer nep-beledigd, mijn wenkbrauwen optrekkend. "Ben ik geen eye candy dan?"
Yasmin buigt zich voorover en pakt mijn wang vast, haar stem verandert naar een spottende, plagende toon alsof ze een oma is die tegen haar kleinkind praat. "Natuurlijk ben je de mooiste van de hele wereld," zegt ze, terwijl ze me speels aankijkt.
Terwijl ze naar voren leunt, kan ik het niet helpen dat mijn ogen even naar haar decolleté glijden. Haar jurk accentueert haar mooie, ronde borsten, en ik herinner me hoe ik vroeger op het werk soms stiekem naar haar keek. Zonder na te denken floept het eruit: "Misschien moet ik je dan maar een keer meenemen naar een salesgesprek."
Yasmin lacht hardop en leunt weer achterover, haar ogen fonkelen ondeugend. "Dat klinkt eigenlijk best leuk," zegt ze. "Maar jij denkt dus dat ik 'eye candy' ben?"
Ik verschiet van kleur en verslik mij half in mijn wijn. "Zeker weten," proest ik dan eerlijk. "Je hebt altijd een geweldige indruk achtergelaten bij iedereen. Je bent niet alleen knap, maar je hebt ook een persoonlijkheid die mensen aantrekt." Ze bloost een beetje en neemt een slok van haar wijn. "Nou, misschien moeten we het dan maar eens proberen. Wie weet zijn we samen het perfecte sales duo."
We lachen en praten verder, en ik merk dat Yasmin steeds brutaler wordt. De wijn lijkt haar losser te maken, en ze wisselt tussen persoonlijke vragen en flirterige opmerkingen. "Dus, ben je altijd zo zakelijk, of ben je soms ook een beetje wild?" vraagt ze ineens, haar ogen uitdagend.
Ik lach en schud mijn hoofd. "Dat hangt ervan af," antwoord ik speels. "Wat denk jij?"
Yasmin kijkt me ondeugend aan. "Ik denk dat er een wilde kant in je zit die je niet vaak laat zien," zegt ze, haar stem zacht en verleidelijk.
Ik glimlach en leun naar voren. "Misschien heb je gelijk," zeg ik. "Maar alleen de juiste persoon kan die kant naar boven halen." Yasmin's ogen fonkelen en ze lacht zachtjes.
Tijdens het toetje, een heerlijk romige tiramisu, leunt Yasmin naar voren en kijkt me met een ondeugende glimlach aan. "Dus," begint ze, haar stem licht en speels, "wat doe je eigenlijk tijdens die eenzame avonden in de hotels? Pik je wel eens iemand op die je meeneemt naar je hotelkamer?"
Haar vraag komt onverwacht en ik voel mijn hart sneller kloppen. Ik neem een moment om haar blik vast te houden, haar ogen stralen een mix van nieuwsgierigheid en speelsheid uit. "Niet echt," antwoord ik, mijn stem een beetje schor. "Meestal ben ik te moe van het werk, en eerlijk gezegd ben ik niet zo goed in dat soort dingen."
"Niet zo goed in dat soort dingen?" Ze trekt een wenkbrauw op en neemt een hap van haar tiramisu. "Dat kan ik me bijna niet voorstellen."
Ik lach zachtjes en schud mijn hoofd. "Ik ben meer het type dat zich op de inhoud richt, weet je nog? Maar af en toe geniet ik van een goed boek of een film op de hotelkamer."
Ze kijkt me recht in de ogen en ik voel een elektrische spanning tussen ons. "Ik zou denken dat een charmante man zoals jij toch wel wat meer avonturen beleeft," zegt ze, haar stem laag en verleidelijk.
Op dat moment voel ik haar voet zachtjes langs mijn been strijken onder de tafel. Het is een lichte, speelse aanraking, maar het stuurt een golf van opwinding door mijn lichaam. Mijn ademhaling versnelt en ik probeer mijn kalmte te bewaren. "Misschien ben ik gewoon aan het wachten op de juiste persoon," zeg ik zachtjes, mijn ogen nog steeds op die van haar gericht. Yasmin glimlacht en haar voet beweegt een stukje hoger, haar aanraking is nu duidelijk intiemer. "Misschien," zegt ze met een ondeugende glimlach, "moet je gewoon wat vaker risico's nemen." Mijn hart bonst in mijn borstkas en ik voel een mix van verlangen en nervositeit. Haar speelse uitdaging en de fysieke aanraking maken mijn gedachten een beetje warrig. "Misschien heb je gelijk," zeg ik, mijn stem nu hees van de opwinding.
We houden elkaars blik vast en de rest van de wereld lijkt even te vervagen. De sfeer tussen ons is geladen met een spanning die ik niet eerder heb gevoeld. De combinatie van haar uitdagende vragen en de subtiele aanraking van haar voet zorgt ervoor dat ik volledig in het moment ben, mijn focus alleen op haar.
Yasmin leunt iets naar achteren, haar ogen nog steeds op die van mij gericht. "Wie weet wat de toekomst brengt," zegt ze zachtjes.
De serveerster stoort ons om aan te geven dat ze bijna gaan sluiten. "Excuse me, we're about to close," zegt ze beleefd. Yasmin en ik schrikken even op uit onze intense conversatie en realiseren ons dat we de laatste gasten zijn. De spanning die zich het laatste uur had opgebouwd, lijkt even te vervliegen in het plotselinge besef van de tijd.
"We moeten maar eens gaan," zeg ik, een beetje ongemakkelijk. We staan op en lopen naar de kassa. Yasmin begint het bekende spelletje om de rekening, maar ik geef de serveerster mijn kaart voordat Yasmin de kans krijgt. "Dit is van mij," zeg ik vastberaden.
"Bedankt," zegt Yasmin met een glimlach. "De volgende keer betaal ik."
Buiten voelt de lucht koud aan en Yasmin huivert een beetje. Zonder aarzelen trek ik haar tegen me aan. Ze nestelt zich dicht tegen mijn lichaam en we lopen samen naar haar tramhalte. Het voelt natuurlijk en comfortabel, alsof we altijd zo hebben gelopen. We praten nog wat, maar de woorden zijn minder belangrijk dan het gevoel van nabijheid.
Bij de tramhalte blijft Yasmin stilstaan. "Dit is mijn halte," zegt ze zachtjes. "Bedankt voor je advies, en de ontzettend gezellige..." Voordat ze haar zin kan afmaken, voel ik een onbedwingbare impuls en buig ik me naar haar toe om haar zachtjes op haar mond te kussen.
Ze trekt verbaasd een paar centimeter terug, haar ogen groot van verrassing. Onze ogen ontmoeten elkaar, ze knippert verbaast, maar dan zakt haar blik langzaam af naar mijn lippen. Ze leunt weer naar voren en zoent me vol op mijn mond. Haar lippen zijn zacht en warm, en ik voel een tinteling van opwinding door mijn lichaam gaan. Ik proef een subtiele hint van wijn op haar lippen, vermengd met de zoete smaak van de tiramisu. Haar lippen voelen perfect tegen de mijne, zacht en uitnodigend.
Ik sla mijn armen om haar heen, trek haar dichter tegen me aan en laat mijn handen zakken tot net boven haar billen. Ik zoen teder, zuig zachtjes op haar bovenlip. Yasmin is de eerste die met haar tong over mijn lippen likt, en binnen een paar seconden staan we vol passie te zoeken. terwijl haar tong langzaam en sensueel met de mijne danst. De warmte van haar lichaam tegen het mijne is intens en ik voel een golf van verlangen door me heen stromen. Haar handen wrijven langs mijn zij omhoog en strelen over mijn borstkas. Mijn rechterhand gaat langs het geultje van haar rug omhoog. Naar haar nek, haar hals. Met mijn duim langs haar kaak en mijn vingers op haar wang zoen ik haar. Ze kreunt, en bijt zachtjes op mijn lip. Elke aanraking, elke beweging van haar lippen en tong, voelt alsof we een wereld van verlangen en intimiteit delen.
Na een paar minuten trekken we ons langzaam terug, beiden ademloos en met een vurige blik in onze ogen. "Wow," fluistert ze, haar ademhaling zwaar. "Dat had ik niet verwacht."
"Ik ook niet," geef ik eerlijk toe, mijn hand nog steeds op haar rug. "Maar ik ben blij dat het gebeurde."
Ze glimlacht en strijkt met haar vingers langs mijn kaak. "Ik ook. Blij dat je het risico hebt genomen"
De tram arriveert en de deuren gaan open. Ze kijkt even naar de tram en dan weer naar mij, alsof ze een keuze moet maken. "We zien elkaar snel weer, toch?" vraagt ze zachtjes.
"Zeker weten," antwoord ik, nog steeds nagenietend van het moment.
Op de terugweg loop ik nog langs het restaurant. Er brand nog licht, de serveerster is druk bezig met de schoonmaak. Ze kijkt mij aan door het glas, kijkt naar mijn verwilderde haren en geeft mij een hele brede glimlach. In schiet nog even naar binnen en druk haar nog een briefje van 10 als fooi in haar handen: “Thanks for being our Cupido tonight!”
“I knew she was a lucky girl..!”
Lees verder: Yasmin, Ex-collega - 2
Trefwoord(en): Collega,
Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10