Door: DAts
Datum: 25-06-2024 | Cijfer: 9.6 | Gelezen: 2799
Lengte: Lang | Leestijd: 25 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Lang | Leestijd: 25 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: Ontheemd - 26: Provocaties
De Tweede Les Van Don Juan
Het slot van de vorige aflevering
Binnen lag Erna al te slapen. Stilletjes kroop ik erbij. In haar slaap krulde ze tegen me aan. Met een zucht sliep ze verder. Ik donderde ook in slaap en wonder boven wonder werd ik die nacht niet geplaagd door nachtmerries.
Zaterdagochtend. Twee warme lippen op mijn mond, Erna’s armen glijden rond mijn nek. “Goedemorgen, schat, je moet straks naar de sportschool. Ik wil nog even met je knuffelen.” Haar tong streelde mijn lippen. Ik legde mijn handen op haar billen. “Hm, lekker wakker worden weer, schat.” “Je bent niet hard”, constateerde Erna met iets van teleurstelling. Dat was waar. Ik werd bijna elke ochtend wakker met een erectie, nu niet.
“Vannacht was een heftige nacht. Het is een wonder dat ik er geen nachtmerries van heb gehad.” “Wat dan?” Vier motorlui waren door jouw verwekker naar de club gestuurd met de bedoeling mij uit te schakelen voor maandag bij Eugenie. Bij mijn collega Jaime is dat gelukt.”
“Hoe weet jij dat?” “Politie, die kregen het er uit tijdens een overhoring.” “Was jij daarbij?” “Nee, maar ik was wel meegenomen naar het bureau. Ze vertelden het ook aan mij. Dezelfde rechercheurs die ons toen verhoord hebben met Dennis. Ze vonden héél interessant dat ik maandag Eugenie als klant heb en dat Ben dat probeert te verhinderen.”
“Je vertelt niet alles, Douwe.” “Ik ben een open boek voor jou, is het niet? Ja, er is nog wat. Albert, die rechercheur, liet me de camerabeelden van het incident zien. Er is een soort wonder gebeurd. Die gasten werden als het ware stil gezet, waardoor ik ze eenvoudig kon uitschakelen.” “Hoe kan zoiets?” “Ik moet het zelf gedaan hebben. Bij Jaime gebeurde het niet, die is door twee gasten in elkaar geslagen, totdat ik arriveerde. Toen was het alsof die kerels verstarden.”
Erna maakte zich van me los. “Dat kan toch niet?” “Tijdens die les van Juan gebeurde er ook zoiets, denk ik, maar dan met mij. Hij liet een regen van slagen op me neerdalen, terwijl ik niets kon doen. Het lijkt erop, dat hij dit vermogen op mij heeft overgedragen.” Erna keek me nu een beetje bang aan. “Wat betekent dit voor ons, Douwe?” Ik nam haar handen in de mijne. “Ik hoop niets, lieverd. Alleen dat ik jou beter kan beschermen.” “Of dat nog meer lui jou zullen proberen uit te schakelen.” Ze keek verdrietig en bang. “Kom hier, schat. Kom hier, in mijn armen.” Ze nestelde zich tegen me aan en zuchtte. “ Ik hou van jou, Douwe. Ik kan niet meer zonder jou.”
We gingen uit bed en maakten het ontbijt klaar. Erna vertelde over de hardloop- en spelletjesavond, die heel gezellig was geweest. “We zijn tijdens het hardlopen achter Maeyken aan dwars door een vijver gelopen!” lachte ze. “Ik hoop dat je een bh aan had.” “Ik wel, maar Reina niet!” grijnsde ze.
Ik vertelde over rechercheur Ans, die een nicht van José bleek te zijn en mij voor een vrijgezellenfeest in wilde huren. “Ze vroeg me bijna of ik het bij haar eens wilde demonstreren, in de verhoorkamer!” Ik zei haar dat dat me niet zo’n goed idee leek, alles wat daar gebeurt wordt opgenomen. Ik was trouwens veel te moe om het te kunnen doen.”
Ook vertelde ik over mijn etentje bij Tjitske en Herman. “Ik kreeg al een berichtje van haar”, grinnikte Erna. “O, wat heeft ze verteld?” “Dat je haar dominant genomen had.” Een beetje beschaamd vertelde ik wat ik gedaan had: Tjitske neuken terwijl ze in standje 69 op Herman lag. “Toen ik me uit haar terugtrok viel een kwak van mijn zaad op het gezicht van Herman.” “Ik wist niet dat jij zo’n gemene smeerlap kon zijn”, zei ze, maar haar ogen lachten. Ik lachte een beetje schaapachtig. “Zij wilden het zo, diep van binnen. Eigenlijk vond ik het stiekem wel leuk. Het is een kant van mezelf die ik ook niet kende. Misschien komt die van pas, als gigolo.”
Erna glimlachte. “Vanavond heb ik een klant waarvan ik de domina ben, de strenge meesteres. Daar komt voor mij geen seks bij kijken. Die vent vindt het fijn om vernederd te worden. Vind ik ergens wel leuk om te doen.” Ze giechelde even. Ik vroeg: “Wat doe je met hem?” “Hem in het openbaar in zijn broek aftrekken, bijvoorbeeld, zodat hij met een vieze onderbroek zit. Of hem door de modder laten kruipen met zijn nette pak aan. Of hem mijn spleetje laten afvegen met wc-papier, nadat ik geplast heb. Een pak slaag, omdat hij smakte tijdens het eten. Zoiets.” Ik zei niets. “Hij boekt trouwens nooit de nacht erbij. Kun je vannacht lekker bij mij in bed kruipen. Tenzij je liever bij Mieke blijft.” Mijn hart sprong op. “Ik verheug me erop dat ik bij jou in bed wakker word, lieverd!”
Blij met vooruitzicht om vannacht gewoon thuis met Erna te slapen, fietste ik naar de sportschool. Melvin begon met een stuk krachttraining, maar ineens stopte hij. Zijn mond viel open in verbazing. Achter mij klonk de welluidende stem van Juan. “Je hebt me nodig, Douwe? Kom mee.”
Ik volgde Juan naar de kleine ruimte waar we ook de vorige keer hadden gezeten. Hij glimlachte. Ik voelde zijn geest rondtasten in mijn hoofd. Ik liet hem, maar was op mijn hoede. Ineens voelde ik weer een regen van klappen op mijn rug. Ik knipperde met mijn ogen. Hij grinnikte. “Overschat jezelf nooit. Ware wijsheid begint bij zelfkennis.” Oké, een sterkere geest kon mij nog steeds verlammen.
Juan vroeg me te vertellen waar ik hem voor nodig had. “Nachtmerries. Vorige week had ik na de dienst in de sex club een hele zware, mijn vriendin was zelfs bang dat ik dood ging. Gek genoeg had ik afgelopen nacht geen nachtmerrie, zelfs al had ik bijna al mijn energie opgebruikt.”
“Je tegenstander is sterk. Je bent kwetsbaar als je zwak, uitgeput of in slaap bent. Ik denk dat hij afgelopen nacht iets anders te doen had.” Hij haalde een primitief poppetje uit zijn zak en een naald. Schijnbaar gedachteloos prikte hij met de naald in het poppetje.
Grote paniek overviel me, doodsangst zelfs. “Zie je? Om je nachtmerries kwijt te raken moet je in staat zijn dit te blokkeren, zelfs in je slaap.”
Wat volgde was een half uur marteling, anders kan ik het niet noemen. Steeds als hij in poppetje prikte, kreeg ik gillende hoofdpijn en overviel me een panische angst. Maar gaandeweg leerde mijn geest de opening waar de ongewenste indringer binnendrong te herkennen en ten slotte af te sluiten. Na een uur had het voodoo poppetje geen effect meer op me. Ik kon me niet herinneren ooit zo moe te zijn geweest.
“Weet wel, Douwe, niet elke nachtmerrie komt van buiten. Je hebt nog steeds af te rekenen met je eigen angsten en twijfels. Daarom moet je zuinig zijn om je krachten te gebruiken, dat slaat op jezelf terug. Gebruik zo weinig mogelijk energie om problemen op te lossen, gebruik je omgeving. Go with the flow. En bedenk: jouw geliefde is niet in gevaar, ook haar liefde voor jou niet. Verspil geen negatieve energie aan angst om haar.”
Ik dankte Juan hartelijk voor zijn lessen. Hij glimlachte. “Douwe, ik wil je nog wat laatste boodschappen meegeven. Jouw grootste kracht is liefde. Als je een tegenstander in de strijd verslaat, voed je zijn haat. Vroeg of laat zal hij proberen wraak te nemen. Met liefde ontwapen je je tegenstander. Vrees een vijand niet en val niet aan, maar heb lief.” We stonden op en ik boog voor hem. Hij boog terug. Hij legde zijn vuist op zijn hart. “We zullen elkaar nooit meer ontmoeten, Douwe, wat voor jou in het verschiet ligt zal gauw voorbij zijn. Het was een genoegen voor me om jou te onderwijzen, ik zal je altijd gedenken in mijn hart. Vaarwel.” Hij draaide zich om en verliet de ruimte. Voor mij had hij in raadsels gesproken. Wat o wat lag er toch voor mij in het verschiet?
Ik liep terug naar Melvin. Hij zei niets over Juan. “Kom, nog even aan je spieren werken.” Hij zette me aan de krachttraining, maar peigerde me een stuk minder af dan anders. Na een half uurtje vond hij het wel genoeg. “Goed gewerkt, Douwe. Probeer de volgende keer iets beter uitgerust te komen.” Hij sloeg me op de schouder.
Toen ik thuiskwam, zag ik op mijn telefoon dat er een oproep was geweest van Cora. Ik belde haar op. “Douwe, de politie heeft me gezegd dat jij vanavond niet mag komen werken, vanwege de gebeurtenissen van gister. Ze maken zich zorgen dat jij het geestelijk niet aankunt.” “Daar zouden ze zomaar eens gelijk in kunnen hebben, Cora, ik zag er als een berg tegenop.” “Kunnen wij vanmiddag even praten, Douwe? Ik wil even wat dingen met je bespreken.” “Is goed. Dadelijk?” “Ja, is prima. Zie ik je zo op de club.”
“Wat was dat?” vroeg Erna. “Cora belde dat ik vanavond niet mag komen werken van de politie. Ze wil ook met me praten. Doe ik meteen even, dan hebben we de middag voor ons samen.”
Ik fietste naar de club. Cora vroeg hoe het met me ging. “Douwe, ik heb lopen denken. Jij hebt op de club dingen laten zien die ik niet voor mogelijk heb gehouden. Jij lost problemen op die de andere uitsmijters niet op kunnen lossen. Maar er is ook een andere kant. Als jij er bent, zijn er veel meer incidenten. Ik zie niets in jouw manier van doen wat dat kan verklaren, maar het baart me wel zorgen. Ik wil daarom dat jij stopt, Douwe.” Dat viel me even rauw op mijn dak, maar ik voelde meteen opluchting.
“Cora, dat had ik niet verwacht. Ik snap het, als je denkt dat ik op de één of andere manier ellende aantrek kun je dat maar beter stoppen.” “Het spijt me heel erg, Douwe. Je collega’s en de dames dragen je op handen.” “Ik voel me ook wel opgelucht, Cora, mag je best weten. Het werk valt me erg zwaar. De werktijden, wat er allemaal gebeurt. Ik heb er regelmatig nachtmerries van. Dit is mijn wereld niet.” “Nee, dat idee had ik ook al. Is het een idee dat jij in de nachtclub gaat werken? Van acht tot twaalf. En dan niet als uitsmijter, maar als act. Om dames op het podium tot een orgasme te masseren, zoiets. Past volgens mij beter bij jou.” “Dat had mijn vriendin ook al eens geopperd, Cora. Dat lijkt me een goed plan.” “Goed, Douwe, spreken we dat af.” “Liefst op een doordeweekse avond, donderdag bijvoorbeeld, en zaterdag om de twee weken.” Prima. Begin je donderdag.”
Opgelucht fietste ik naar huis. Dat werk als uitsmijter was me ontzettend zwaar gevallen. En Erna had haar klant vandaag alleen in de avond, konden we vannacht lekker samen slapen en eens goed uitrusten. Ik kwam dan ook vrolijk thuis. Erna was er niet. Ik keek even op de beveiligingsapp. Mijn oog viel op een boodschap van Erna. ‘Remco op bezoek. Wil even met me praten. Zit in mijn flat.’
Ik stak over naar Erna en gebruikte mijn eigen sleutel. Wat was dat nou? “Toe maar, lieverd, kom maar even”, hoorde ik Erna zeggen. Ik deed zachtjes de kamerdeur open. Erna keek op. Remco lag met ontbloot bovenlijf tegen haar naakte borst, ze kroelde hem door haar haar. “Hoi, lieverd”, zei Erna, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was dat ze haar broer aan haar naakte boezem drukte en zijn haren streelde.
Ik herinnerde me dat Remco haar ontmaagd had en dat ze daarna nog regelmatig seks met elkaar gehad hadden. Volgens Erna was dat gestopt toen ze zelfstandig ging wonen, maar dit leek toch ook wel op een behoorlijk intiem samenzijn.
Juan gaf me vanmorgen te kennen dat ik om Erna geen angst moest hebben en daar geen negatieve energie in moest steken. Dat was nu wel even moeilijk. Aan de andere kant: Erna vertrouwde mij toch ook met Tjitske en Mieke? Ze had toch ook geen stennis gemaakt toen ze me naakt met Lena onder de douche aantrof? Go with the flow, Douwe.
“Sorry dat ik stoor”, zei ik, “ik wilde even melden dat ik weer thuis ben. Komen jullie straks lunchen?” Ik draaide me om en liep terug. Ik zag nog net hoe Erna me een luchtzoentje toewierp.
Het duurde ruim een half uur, toen kwamen broer en zus bij mij binnen. Zo te zien hadden ze gevreeën, ze hadden het lome soort rust over zich wat je hebt na een lekkere vrijpartij.
Erna kwam op me toe en gaf me een knuffel en een zoen. “Dank je, Douwe, dat je ons de ruimte gegeven hebt. Remco had even troost nodig."
Ik keek Remco vragend aan. Hij friemdelde nerveus met zijn vingers. “Ik had sinds kort een vriendin. Die heeft me gister de bons gegeven.” “Dat spijt me. Jij was erg verliefd?” “Ja, nogal. Toen we elkaar vertelden over onze eerdere seksuele ervaringen, kon ze het niet verkroppen dat ik met Erna seks heb gehad.” Erna pakte zijn hand. “Zoals ik je net al gezegd heb: dan was ze jou ook niet waard, Remco.”
We lunchen samen, toen ging Remco weg. Hij was nog steeds schichtig naar mij toe. Ik zei tegen hem: “Maak je niet druk, Remco. Ik weet dat jullie een bijzondere band hebben.” “Dank je, Douwe, maar ik ga toch maar.”
Toen Remco vertrokken was, keek Erna me onderzoekend aan. “Ik ben blij dat je zo ontspannen reageert, Douwe.” “Juan vertelde me vanmorgen dat ik jou moest vertrouwen. Jij vond mij toch ook naakt onder de douche met Lena? En je vertrouwt me met Mieke of Tjitske?” “Ja, dat is zo. Ik had toch niet verwacht dat jij er zo ontspannen mee om kon gaan.” Ik glimlachte. “Soms val ik mee. Ik leer.”
Erna nestelde zich in mijn armen. “Ik ben blij dat jij niet meer als uitsmijter hoeft te werken, lieverd.” “Ik ook. Het voelt als een opluchting.” Stil zaten we te genieten van onze lichamen tegen elkaar aan en zoenden elkaar wat.
Ineens hoorde ik mijn telefoon afgaan. “Met Douwe Atsma.” “Hallo, Douwe, met Ans Wildschut van de recherche. Ik zou contact met je opnemen vanwege de vrijgezellenfuif van mijn nicht.” Ik zette de telefoon op speaker, zodat Erna ook mee kon luisteren. “O ja, dat had je gister gevraagd. Wanneer gaat dat gebeuren?” “Over twee weken. We willen die fuif graag op vrijdag houden. Ze trouwt de week daarop.” “Oké, dat moet kunnen.” “Hoeveel reken je?” Dat hangt ervan af wat we afspreken. Het start met 300 euro voor een erotische massage. “We willen haar blinddoeken en haar dan de massage laten ondergaan. Er hoeven geen kleren uit?” “Nee, alleen blote voeten en benen. Zorg voor een reserveslip, soms komt iemand spuitend klaar, zoals je andere nicht.” Ik hoorde gelach op de achtergrond. “Kun je mijn slip gewassen weer meenemen?” hoorde ik iemand roepen. Dat moest José zijn. Ze zaten blijkbaar in een clubje, ik hoorde een aantal meiden gierend lachen. De stemming zat er goed in. “Geen andere wensen?” “Hm, zou je alle aanwezigen zo’n massage kunnen geven?” “Hoeveel zijn dat er?” “Zes in totaal.” “Doe ik voor vijfhonderd.” “Deal,” riep Ans, “als je er een striptease bij doet!” Ik keek hulpeloos naar Erna. Die keek me grijnzend aan. “Gewoon doen”, fluisterde ze. “zien ze ook eens een lekkere gespierde vent met misschien wel een mooie stijve pik.” “Je bent een serpent”, fluisterde ik terug. “Wat zei je, Douwe?” vroeg Ans. “Niets, ik had het tegen mijn vriendin. Behalve de massages en striptease geen seksuele handelingen, oké?” Ans lachte. “Dat is niet de bedoeling”, zei ze ontwijkend. “Bedankt alvast, ik neem nog contact op over de precieze locatie en tijd.” Ze hing op. “Je wordt nog populair?” zei Erna.
De verdere middag deden we weinig bijzonders. Wat huishoudelijke dingen, een eindje wandelen. Erna en ik genoten simpelweg van het samenzijn, samen dingen doen. “Wat ga jij vanavond doen, Douwe?” “Ik denk dat ik gewoon thuis blijf. Stukje hardlopen, lekker een boek lezen en muziek luisteren.” “Zullen we nu even samen hardlopen? Heb ik wel zin in.” Dus even later liepen we ons rondje. Na het uitzweten gingen we douchen en maakte Erna zich klaar voor de avond. Ze trok een strakke leren broek aan en een kinky leren top. Daaroverheen een ruim vallende rode blouse, zodat je niet direct zag wat daaronder zat. Net als een aantal weken daarvoor bracht ik Erna naar het hotel. “Kom je me straks wel afhalen?” “Dat is goed. Hoe laat ongeveer?” “Ik denk tussen elf en twaalf. Ik laat het je wel weten.”
Ik wachtte nog even in de lobby om te zien wie haar klant was. Een goed verzorgde veertiger met een krachtige uitstraling. Net pak. Hij begroette Erna met respect, zag ik. Erna deed vriendelijk maar uit de hoogte tegen hem. Ik ging naar huis en besloot inderdaad maar even rustig aan te doen: gewoon een boek lezen en muziek luisteren. Ik las eindelijk ‘Songs of Ice and Fire’ uit en luisterde naar muziek van Arvo Pärt, een moderne componist uit Estland. Ik vind dat prachtige muziek, goed luisterbaar met een spirituele inslag. Ik word er heel rustig van. Een goed tegenwicht tegen George Martin.
Er moesten nog allerlei delen volgen, begreep ik. Ik vroeg me af of hier ooit een eind aan gebreid kon worden. Een rauw boek. Wreedheid, seks en ridderlijkheid liepen door elkaar heen. Voor het gewone volk in Westeros maakte het niet uit welk heersersgeslacht de dienst uitmaakte: hun leven was nooit zeker, de vrouwen een prooi voor de lusten van het adellijke manvolk. De adellijke vrouwen gebruikten hun vrouwelijkheid evenzogoed als wapen, die waren minstens zo doortrapt en immoreel als de mannen. Misschien het volgende deel ook maar lezen.
Om een uur of elf begon het te kriebelen, ik verlangde naar Erna. Ik was dit soort rustige avonden alleen volledig ontwend, sinds ik hier woonde. Ik was altijd met Erna of dingen aan het doen. Ik besloot alvast naar het hotel te gaan.
In de lobby zag Elvira zitten, de vrouw met wie ik op de roeiclub samen een introductieles roeien had gevolgd. “Hé, Elvira, jij ook hier?” “Douwe!” zei ze verrast. “Ja. Wat doe jij hier?” “Ik wacht op mijn vriendin.” “O, werkt die hier?” “Ja, ze heeft een klus als escort.” Hoe kort was het nog maar geleden dat ik liever door de grond gezakt zou zijn dan dit zomaar te zeggen. Nu voelde het al bijna gewoon. “En jij?” Elvira keek alsof ze echt liever door de grond zou zakken. “Ik wacht op mijn man. Die bezoekt momenteel een escort.” Juist. Die roeiclub was een goede bron van klandizie voor Erna. Voor ons. Met een rood hoofd zei Elvira: “Mijn man heeft wat seksuele voorkeuren waar ik niet aan kan voldoen. Daarom gaat hij eens in de 2 maanden of zo met een escort die dat soort dingen wel met hem wil doen. Volgens hem hebben ze geen seks.” “Volgens mijn vriendin ook niet.”
“Doet ze dat soort dingen ook met jou?” vroeg Elvira nieuwsgierig. “Nee”, glimlachte ik. “Wij hebben gewoon gepassioneerde seks. Soms teder, soms ruig, maar geen SM of zo.” “Ik vind het wel eens moeilijk. Graag zou ik hem ter wille zijn, maar ik kan het gewoon niet.” “Hebben jullie wel seks waar jij van geniet?” “O ja, vaak wel. Soms zou het van mij wel eens wat langer mogen. Een heel lang voorspel. Zo lang houdt Peter het nooit vol.” “Heb je wel eens aan een gigolo gedacht?” Weer bloosde Elvira. “Ja, maar ik kan me er geen voorstelling van maken.” “Weet je, ik doe ook wel eens klussen als gigolo. Ik geef vrouwen erotische voet- en beenmassages zonder dat er kleren uit hoeven en zonder dat ik hun intiem aanraak. Toch komen de meeste vrouwen daarvan klaar.” Ze keek me peilend aan. “Zonder dat ik naakt hoef?” Ze hapte wel heel snel. “Inderdaad.” “En jij ook niet?” “Nee.” “Hoeveel kost dat?” “Vijfhonderd voor een avond. Hetzelfde als wat jouw man betaalt.” “Oké, dat wil ik wel eens proberen. Hoe kan ik een afspraak met je maken?” “Hier heb je mijn kaartje.”
Ondertussen waren Erna en Peter beneden gekomen. Erna was stomverbaasd toen ze mij met Elvira zag. Die had ze al wel eens eerder ontmoet, maar ze wist niet dat wij elkaar ook kenden. Ze nam afscheid van Peter met een aaitje over zijn wang en haakte haar arm in de mijne. “Ik mail je!” zei Elvira nog. Die ging weg met Peter.
“Ken jij Elvira?” “Ja, die heb ik ontmoet tijdens mijn introductieles op de roeiclub. Dat is wel een heel interessant jachtterrein.” “Hoe dat zo?” “Nou, jij met Jacques en Henk en de man van Elvira, ik met Eugenie en Elvira.” “Is Elvira dan ook een klant van jou?” “We hadden het over de seksuele voorkeuren van Peter waar zij niet aan wil of kan voldoen. Peter kan haar niet op alle vlakken tevreden stellen. Ze wilde mijn massage wel eens proberen.” Erna schoot in de lach. “Jij laat er ook geen gras over groeien! Een paar weken terug geleden durfde je er nog niet aan te denken dat je een klant van mij zou kennen, nu praat je doodgemoedereerd met de vrouw van een klant over diens seksuele voorkeuren! Je gaat wel heel erg hard, Douwe!”
Vrolijk kwamen we weer thuis. Ik gaf Erna een uitgebreide massage. Niet erotisch maar ontspannend. Het voelde heerlijk om zo met elkaar bezig te zijn. Daarna douchten we lekker samen en kropen we op bed. “Vind je het erg als we niet gaan vrijen, Douwe?” “Nee, lieve schat. Ik geniet er zo ook wel van om samen met jou te zijn. Dit voelt al als een cadeautje, dat ik een zaterdagnacht samen met jou mag slapen.” “Je bent lief.” Ze zoende me en krulde zich tegen me aan. Al gauw hoorde ik haar ademhaling dieper worden. Ze was in slaap gevallen.
Ik lag nog een poosje wakker. Ontslagen bij de sex club. Hoe zou het gaan met Mieke? En de les van Don Juan spookte door mijn hoofd. Zou ik nu inderdaad verlost zijn van de nachtmerries? Ik woonde nu vier weken in Eindhoven en mijn leven nam alweer een wending. Ik had deze week een nieuwe functie op een nieuwe afdeling gekregen, ik had mijn eerste opdrachten als gigolo, ik was alweer uitsmijter af. Het ging allemaal wel heel snel. Maandag mijn opdracht bij Eugenie. Maar gewoon laten gebeuren, Douwe.
Die nacht had ik geen nachtmerries, alleen aangename dromen. Ik zag Eugenie samen met Suzanne en Romy in doorweekte en doorzichtige kleren uit het water klimmen. Een heel opwindend gezicht. Achter mij stond Henk. Hij had een poppetje in zijn hand. Hij prikte er wat in. Er gebeurde niets. Eugenie drukte haar natte lichaam tegen me aan. Hoe de droom verder ging? Geen idee. Ik sliep de slaap der onschuldigen.
Binnen lag Erna al te slapen. Stilletjes kroop ik erbij. In haar slaap krulde ze tegen me aan. Met een zucht sliep ze verder. Ik donderde ook in slaap en wonder boven wonder werd ik die nacht niet geplaagd door nachtmerries.
Zaterdagochtend. Twee warme lippen op mijn mond, Erna’s armen glijden rond mijn nek. “Goedemorgen, schat, je moet straks naar de sportschool. Ik wil nog even met je knuffelen.” Haar tong streelde mijn lippen. Ik legde mijn handen op haar billen. “Hm, lekker wakker worden weer, schat.” “Je bent niet hard”, constateerde Erna met iets van teleurstelling. Dat was waar. Ik werd bijna elke ochtend wakker met een erectie, nu niet.
“Vannacht was een heftige nacht. Het is een wonder dat ik er geen nachtmerries van heb gehad.” “Wat dan?” Vier motorlui waren door jouw verwekker naar de club gestuurd met de bedoeling mij uit te schakelen voor maandag bij Eugenie. Bij mijn collega Jaime is dat gelukt.”
“Hoe weet jij dat?” “Politie, die kregen het er uit tijdens een overhoring.” “Was jij daarbij?” “Nee, maar ik was wel meegenomen naar het bureau. Ze vertelden het ook aan mij. Dezelfde rechercheurs die ons toen verhoord hebben met Dennis. Ze vonden héél interessant dat ik maandag Eugenie als klant heb en dat Ben dat probeert te verhinderen.”
“Je vertelt niet alles, Douwe.” “Ik ben een open boek voor jou, is het niet? Ja, er is nog wat. Albert, die rechercheur, liet me de camerabeelden van het incident zien. Er is een soort wonder gebeurd. Die gasten werden als het ware stil gezet, waardoor ik ze eenvoudig kon uitschakelen.” “Hoe kan zoiets?” “Ik moet het zelf gedaan hebben. Bij Jaime gebeurde het niet, die is door twee gasten in elkaar geslagen, totdat ik arriveerde. Toen was het alsof die kerels verstarden.”
Erna maakte zich van me los. “Dat kan toch niet?” “Tijdens die les van Juan gebeurde er ook zoiets, denk ik, maar dan met mij. Hij liet een regen van slagen op me neerdalen, terwijl ik niets kon doen. Het lijkt erop, dat hij dit vermogen op mij heeft overgedragen.” Erna keek me nu een beetje bang aan. “Wat betekent dit voor ons, Douwe?” Ik nam haar handen in de mijne. “Ik hoop niets, lieverd. Alleen dat ik jou beter kan beschermen.” “Of dat nog meer lui jou zullen proberen uit te schakelen.” Ze keek verdrietig en bang. “Kom hier, schat. Kom hier, in mijn armen.” Ze nestelde zich tegen me aan en zuchtte. “ Ik hou van jou, Douwe. Ik kan niet meer zonder jou.”
We gingen uit bed en maakten het ontbijt klaar. Erna vertelde over de hardloop- en spelletjesavond, die heel gezellig was geweest. “We zijn tijdens het hardlopen achter Maeyken aan dwars door een vijver gelopen!” lachte ze. “Ik hoop dat je een bh aan had.” “Ik wel, maar Reina niet!” grijnsde ze.
Ik vertelde over rechercheur Ans, die een nicht van José bleek te zijn en mij voor een vrijgezellenfeest in wilde huren. “Ze vroeg me bijna of ik het bij haar eens wilde demonstreren, in de verhoorkamer!” Ik zei haar dat dat me niet zo’n goed idee leek, alles wat daar gebeurt wordt opgenomen. Ik was trouwens veel te moe om het te kunnen doen.”
Ook vertelde ik over mijn etentje bij Tjitske en Herman. “Ik kreeg al een berichtje van haar”, grinnikte Erna. “O, wat heeft ze verteld?” “Dat je haar dominant genomen had.” Een beetje beschaamd vertelde ik wat ik gedaan had: Tjitske neuken terwijl ze in standje 69 op Herman lag. “Toen ik me uit haar terugtrok viel een kwak van mijn zaad op het gezicht van Herman.” “Ik wist niet dat jij zo’n gemene smeerlap kon zijn”, zei ze, maar haar ogen lachten. Ik lachte een beetje schaapachtig. “Zij wilden het zo, diep van binnen. Eigenlijk vond ik het stiekem wel leuk. Het is een kant van mezelf die ik ook niet kende. Misschien komt die van pas, als gigolo.”
Erna glimlachte. “Vanavond heb ik een klant waarvan ik de domina ben, de strenge meesteres. Daar komt voor mij geen seks bij kijken. Die vent vindt het fijn om vernederd te worden. Vind ik ergens wel leuk om te doen.” Ze giechelde even. Ik vroeg: “Wat doe je met hem?” “Hem in het openbaar in zijn broek aftrekken, bijvoorbeeld, zodat hij met een vieze onderbroek zit. Of hem door de modder laten kruipen met zijn nette pak aan. Of hem mijn spleetje laten afvegen met wc-papier, nadat ik geplast heb. Een pak slaag, omdat hij smakte tijdens het eten. Zoiets.” Ik zei niets. “Hij boekt trouwens nooit de nacht erbij. Kun je vannacht lekker bij mij in bed kruipen. Tenzij je liever bij Mieke blijft.” Mijn hart sprong op. “Ik verheug me erop dat ik bij jou in bed wakker word, lieverd!”
Blij met vooruitzicht om vannacht gewoon thuis met Erna te slapen, fietste ik naar de sportschool. Melvin begon met een stuk krachttraining, maar ineens stopte hij. Zijn mond viel open in verbazing. Achter mij klonk de welluidende stem van Juan. “Je hebt me nodig, Douwe? Kom mee.”
Ik volgde Juan naar de kleine ruimte waar we ook de vorige keer hadden gezeten. Hij glimlachte. Ik voelde zijn geest rondtasten in mijn hoofd. Ik liet hem, maar was op mijn hoede. Ineens voelde ik weer een regen van klappen op mijn rug. Ik knipperde met mijn ogen. Hij grinnikte. “Overschat jezelf nooit. Ware wijsheid begint bij zelfkennis.” Oké, een sterkere geest kon mij nog steeds verlammen.
Juan vroeg me te vertellen waar ik hem voor nodig had. “Nachtmerries. Vorige week had ik na de dienst in de sex club een hele zware, mijn vriendin was zelfs bang dat ik dood ging. Gek genoeg had ik afgelopen nacht geen nachtmerrie, zelfs al had ik bijna al mijn energie opgebruikt.”
“Je tegenstander is sterk. Je bent kwetsbaar als je zwak, uitgeput of in slaap bent. Ik denk dat hij afgelopen nacht iets anders te doen had.” Hij haalde een primitief poppetje uit zijn zak en een naald. Schijnbaar gedachteloos prikte hij met de naald in het poppetje.
Grote paniek overviel me, doodsangst zelfs. “Zie je? Om je nachtmerries kwijt te raken moet je in staat zijn dit te blokkeren, zelfs in je slaap.”
Wat volgde was een half uur marteling, anders kan ik het niet noemen. Steeds als hij in poppetje prikte, kreeg ik gillende hoofdpijn en overviel me een panische angst. Maar gaandeweg leerde mijn geest de opening waar de ongewenste indringer binnendrong te herkennen en ten slotte af te sluiten. Na een uur had het voodoo poppetje geen effect meer op me. Ik kon me niet herinneren ooit zo moe te zijn geweest.
“Weet wel, Douwe, niet elke nachtmerrie komt van buiten. Je hebt nog steeds af te rekenen met je eigen angsten en twijfels. Daarom moet je zuinig zijn om je krachten te gebruiken, dat slaat op jezelf terug. Gebruik zo weinig mogelijk energie om problemen op te lossen, gebruik je omgeving. Go with the flow. En bedenk: jouw geliefde is niet in gevaar, ook haar liefde voor jou niet. Verspil geen negatieve energie aan angst om haar.”
Ik dankte Juan hartelijk voor zijn lessen. Hij glimlachte. “Douwe, ik wil je nog wat laatste boodschappen meegeven. Jouw grootste kracht is liefde. Als je een tegenstander in de strijd verslaat, voed je zijn haat. Vroeg of laat zal hij proberen wraak te nemen. Met liefde ontwapen je je tegenstander. Vrees een vijand niet en val niet aan, maar heb lief.” We stonden op en ik boog voor hem. Hij boog terug. Hij legde zijn vuist op zijn hart. “We zullen elkaar nooit meer ontmoeten, Douwe, wat voor jou in het verschiet ligt zal gauw voorbij zijn. Het was een genoegen voor me om jou te onderwijzen, ik zal je altijd gedenken in mijn hart. Vaarwel.” Hij draaide zich om en verliet de ruimte. Voor mij had hij in raadsels gesproken. Wat o wat lag er toch voor mij in het verschiet?
Ik liep terug naar Melvin. Hij zei niets over Juan. “Kom, nog even aan je spieren werken.” Hij zette me aan de krachttraining, maar peigerde me een stuk minder af dan anders. Na een half uurtje vond hij het wel genoeg. “Goed gewerkt, Douwe. Probeer de volgende keer iets beter uitgerust te komen.” Hij sloeg me op de schouder.
Toen ik thuiskwam, zag ik op mijn telefoon dat er een oproep was geweest van Cora. Ik belde haar op. “Douwe, de politie heeft me gezegd dat jij vanavond niet mag komen werken, vanwege de gebeurtenissen van gister. Ze maken zich zorgen dat jij het geestelijk niet aankunt.” “Daar zouden ze zomaar eens gelijk in kunnen hebben, Cora, ik zag er als een berg tegenop.” “Kunnen wij vanmiddag even praten, Douwe? Ik wil even wat dingen met je bespreken.” “Is goed. Dadelijk?” “Ja, is prima. Zie ik je zo op de club.”
“Wat was dat?” vroeg Erna. “Cora belde dat ik vanavond niet mag komen werken van de politie. Ze wil ook met me praten. Doe ik meteen even, dan hebben we de middag voor ons samen.”
Ik fietste naar de club. Cora vroeg hoe het met me ging. “Douwe, ik heb lopen denken. Jij hebt op de club dingen laten zien die ik niet voor mogelijk heb gehouden. Jij lost problemen op die de andere uitsmijters niet op kunnen lossen. Maar er is ook een andere kant. Als jij er bent, zijn er veel meer incidenten. Ik zie niets in jouw manier van doen wat dat kan verklaren, maar het baart me wel zorgen. Ik wil daarom dat jij stopt, Douwe.” Dat viel me even rauw op mijn dak, maar ik voelde meteen opluchting.
“Cora, dat had ik niet verwacht. Ik snap het, als je denkt dat ik op de één of andere manier ellende aantrek kun je dat maar beter stoppen.” “Het spijt me heel erg, Douwe. Je collega’s en de dames dragen je op handen.” “Ik voel me ook wel opgelucht, Cora, mag je best weten. Het werk valt me erg zwaar. De werktijden, wat er allemaal gebeurt. Ik heb er regelmatig nachtmerries van. Dit is mijn wereld niet.” “Nee, dat idee had ik ook al. Is het een idee dat jij in de nachtclub gaat werken? Van acht tot twaalf. En dan niet als uitsmijter, maar als act. Om dames op het podium tot een orgasme te masseren, zoiets. Past volgens mij beter bij jou.” “Dat had mijn vriendin ook al eens geopperd, Cora. Dat lijkt me een goed plan.” “Goed, Douwe, spreken we dat af.” “Liefst op een doordeweekse avond, donderdag bijvoorbeeld, en zaterdag om de twee weken.” Prima. Begin je donderdag.”
Opgelucht fietste ik naar huis. Dat werk als uitsmijter was me ontzettend zwaar gevallen. En Erna had haar klant vandaag alleen in de avond, konden we vannacht lekker samen slapen en eens goed uitrusten. Ik kwam dan ook vrolijk thuis. Erna was er niet. Ik keek even op de beveiligingsapp. Mijn oog viel op een boodschap van Erna. ‘Remco op bezoek. Wil even met me praten. Zit in mijn flat.’
Ik stak over naar Erna en gebruikte mijn eigen sleutel. Wat was dat nou? “Toe maar, lieverd, kom maar even”, hoorde ik Erna zeggen. Ik deed zachtjes de kamerdeur open. Erna keek op. Remco lag met ontbloot bovenlijf tegen haar naakte borst, ze kroelde hem door haar haar. “Hoi, lieverd”, zei Erna, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was dat ze haar broer aan haar naakte boezem drukte en zijn haren streelde.
Ik herinnerde me dat Remco haar ontmaagd had en dat ze daarna nog regelmatig seks met elkaar gehad hadden. Volgens Erna was dat gestopt toen ze zelfstandig ging wonen, maar dit leek toch ook wel op een behoorlijk intiem samenzijn.
Juan gaf me vanmorgen te kennen dat ik om Erna geen angst moest hebben en daar geen negatieve energie in moest steken. Dat was nu wel even moeilijk. Aan de andere kant: Erna vertrouwde mij toch ook met Tjitske en Mieke? Ze had toch ook geen stennis gemaakt toen ze me naakt met Lena onder de douche aantrof? Go with the flow, Douwe.
“Sorry dat ik stoor”, zei ik, “ik wilde even melden dat ik weer thuis ben. Komen jullie straks lunchen?” Ik draaide me om en liep terug. Ik zag nog net hoe Erna me een luchtzoentje toewierp.
Het duurde ruim een half uur, toen kwamen broer en zus bij mij binnen. Zo te zien hadden ze gevreeën, ze hadden het lome soort rust over zich wat je hebt na een lekkere vrijpartij.
Erna kwam op me toe en gaf me een knuffel en een zoen. “Dank je, Douwe, dat je ons de ruimte gegeven hebt. Remco had even troost nodig."
Ik keek Remco vragend aan. Hij friemdelde nerveus met zijn vingers. “Ik had sinds kort een vriendin. Die heeft me gister de bons gegeven.” “Dat spijt me. Jij was erg verliefd?” “Ja, nogal. Toen we elkaar vertelden over onze eerdere seksuele ervaringen, kon ze het niet verkroppen dat ik met Erna seks heb gehad.” Erna pakte zijn hand. “Zoals ik je net al gezegd heb: dan was ze jou ook niet waard, Remco.”
We lunchen samen, toen ging Remco weg. Hij was nog steeds schichtig naar mij toe. Ik zei tegen hem: “Maak je niet druk, Remco. Ik weet dat jullie een bijzondere band hebben.” “Dank je, Douwe, maar ik ga toch maar.”
Toen Remco vertrokken was, keek Erna me onderzoekend aan. “Ik ben blij dat je zo ontspannen reageert, Douwe.” “Juan vertelde me vanmorgen dat ik jou moest vertrouwen. Jij vond mij toch ook naakt onder de douche met Lena? En je vertrouwt me met Mieke of Tjitske?” “Ja, dat is zo. Ik had toch niet verwacht dat jij er zo ontspannen mee om kon gaan.” Ik glimlachte. “Soms val ik mee. Ik leer.”
Erna nestelde zich in mijn armen. “Ik ben blij dat jij niet meer als uitsmijter hoeft te werken, lieverd.” “Ik ook. Het voelt als een opluchting.” Stil zaten we te genieten van onze lichamen tegen elkaar aan en zoenden elkaar wat.
Ineens hoorde ik mijn telefoon afgaan. “Met Douwe Atsma.” “Hallo, Douwe, met Ans Wildschut van de recherche. Ik zou contact met je opnemen vanwege de vrijgezellenfuif van mijn nicht.” Ik zette de telefoon op speaker, zodat Erna ook mee kon luisteren. “O ja, dat had je gister gevraagd. Wanneer gaat dat gebeuren?” “Over twee weken. We willen die fuif graag op vrijdag houden. Ze trouwt de week daarop.” “Oké, dat moet kunnen.” “Hoeveel reken je?” Dat hangt ervan af wat we afspreken. Het start met 300 euro voor een erotische massage. “We willen haar blinddoeken en haar dan de massage laten ondergaan. Er hoeven geen kleren uit?” “Nee, alleen blote voeten en benen. Zorg voor een reserveslip, soms komt iemand spuitend klaar, zoals je andere nicht.” Ik hoorde gelach op de achtergrond. “Kun je mijn slip gewassen weer meenemen?” hoorde ik iemand roepen. Dat moest José zijn. Ze zaten blijkbaar in een clubje, ik hoorde een aantal meiden gierend lachen. De stemming zat er goed in. “Geen andere wensen?” “Hm, zou je alle aanwezigen zo’n massage kunnen geven?” “Hoeveel zijn dat er?” “Zes in totaal.” “Doe ik voor vijfhonderd.” “Deal,” riep Ans, “als je er een striptease bij doet!” Ik keek hulpeloos naar Erna. Die keek me grijnzend aan. “Gewoon doen”, fluisterde ze. “zien ze ook eens een lekkere gespierde vent met misschien wel een mooie stijve pik.” “Je bent een serpent”, fluisterde ik terug. “Wat zei je, Douwe?” vroeg Ans. “Niets, ik had het tegen mijn vriendin. Behalve de massages en striptease geen seksuele handelingen, oké?” Ans lachte. “Dat is niet de bedoeling”, zei ze ontwijkend. “Bedankt alvast, ik neem nog contact op over de precieze locatie en tijd.” Ze hing op. “Je wordt nog populair?” zei Erna.
De verdere middag deden we weinig bijzonders. Wat huishoudelijke dingen, een eindje wandelen. Erna en ik genoten simpelweg van het samenzijn, samen dingen doen. “Wat ga jij vanavond doen, Douwe?” “Ik denk dat ik gewoon thuis blijf. Stukje hardlopen, lekker een boek lezen en muziek luisteren.” “Zullen we nu even samen hardlopen? Heb ik wel zin in.” Dus even later liepen we ons rondje. Na het uitzweten gingen we douchen en maakte Erna zich klaar voor de avond. Ze trok een strakke leren broek aan en een kinky leren top. Daaroverheen een ruim vallende rode blouse, zodat je niet direct zag wat daaronder zat. Net als een aantal weken daarvoor bracht ik Erna naar het hotel. “Kom je me straks wel afhalen?” “Dat is goed. Hoe laat ongeveer?” “Ik denk tussen elf en twaalf. Ik laat het je wel weten.”
Ik wachtte nog even in de lobby om te zien wie haar klant was. Een goed verzorgde veertiger met een krachtige uitstraling. Net pak. Hij begroette Erna met respect, zag ik. Erna deed vriendelijk maar uit de hoogte tegen hem. Ik ging naar huis en besloot inderdaad maar even rustig aan te doen: gewoon een boek lezen en muziek luisteren. Ik las eindelijk ‘Songs of Ice and Fire’ uit en luisterde naar muziek van Arvo Pärt, een moderne componist uit Estland. Ik vind dat prachtige muziek, goed luisterbaar met een spirituele inslag. Ik word er heel rustig van. Een goed tegenwicht tegen George Martin.
Er moesten nog allerlei delen volgen, begreep ik. Ik vroeg me af of hier ooit een eind aan gebreid kon worden. Een rauw boek. Wreedheid, seks en ridderlijkheid liepen door elkaar heen. Voor het gewone volk in Westeros maakte het niet uit welk heersersgeslacht de dienst uitmaakte: hun leven was nooit zeker, de vrouwen een prooi voor de lusten van het adellijke manvolk. De adellijke vrouwen gebruikten hun vrouwelijkheid evenzogoed als wapen, die waren minstens zo doortrapt en immoreel als de mannen. Misschien het volgende deel ook maar lezen.
Om een uur of elf begon het te kriebelen, ik verlangde naar Erna. Ik was dit soort rustige avonden alleen volledig ontwend, sinds ik hier woonde. Ik was altijd met Erna of dingen aan het doen. Ik besloot alvast naar het hotel te gaan.
In de lobby zag Elvira zitten, de vrouw met wie ik op de roeiclub samen een introductieles roeien had gevolgd. “Hé, Elvira, jij ook hier?” “Douwe!” zei ze verrast. “Ja. Wat doe jij hier?” “Ik wacht op mijn vriendin.” “O, werkt die hier?” “Ja, ze heeft een klus als escort.” Hoe kort was het nog maar geleden dat ik liever door de grond gezakt zou zijn dan dit zomaar te zeggen. Nu voelde het al bijna gewoon. “En jij?” Elvira keek alsof ze echt liever door de grond zou zakken. “Ik wacht op mijn man. Die bezoekt momenteel een escort.” Juist. Die roeiclub was een goede bron van klandizie voor Erna. Voor ons. Met een rood hoofd zei Elvira: “Mijn man heeft wat seksuele voorkeuren waar ik niet aan kan voldoen. Daarom gaat hij eens in de 2 maanden of zo met een escort die dat soort dingen wel met hem wil doen. Volgens hem hebben ze geen seks.” “Volgens mijn vriendin ook niet.”
“Doet ze dat soort dingen ook met jou?” vroeg Elvira nieuwsgierig. “Nee”, glimlachte ik. “Wij hebben gewoon gepassioneerde seks. Soms teder, soms ruig, maar geen SM of zo.” “Ik vind het wel eens moeilijk. Graag zou ik hem ter wille zijn, maar ik kan het gewoon niet.” “Hebben jullie wel seks waar jij van geniet?” “O ja, vaak wel. Soms zou het van mij wel eens wat langer mogen. Een heel lang voorspel. Zo lang houdt Peter het nooit vol.” “Heb je wel eens aan een gigolo gedacht?” Weer bloosde Elvira. “Ja, maar ik kan me er geen voorstelling van maken.” “Weet je, ik doe ook wel eens klussen als gigolo. Ik geef vrouwen erotische voet- en beenmassages zonder dat er kleren uit hoeven en zonder dat ik hun intiem aanraak. Toch komen de meeste vrouwen daarvan klaar.” Ze keek me peilend aan. “Zonder dat ik naakt hoef?” Ze hapte wel heel snel. “Inderdaad.” “En jij ook niet?” “Nee.” “Hoeveel kost dat?” “Vijfhonderd voor een avond. Hetzelfde als wat jouw man betaalt.” “Oké, dat wil ik wel eens proberen. Hoe kan ik een afspraak met je maken?” “Hier heb je mijn kaartje.”
Ondertussen waren Erna en Peter beneden gekomen. Erna was stomverbaasd toen ze mij met Elvira zag. Die had ze al wel eens eerder ontmoet, maar ze wist niet dat wij elkaar ook kenden. Ze nam afscheid van Peter met een aaitje over zijn wang en haakte haar arm in de mijne. “Ik mail je!” zei Elvira nog. Die ging weg met Peter.
“Ken jij Elvira?” “Ja, die heb ik ontmoet tijdens mijn introductieles op de roeiclub. Dat is wel een heel interessant jachtterrein.” “Hoe dat zo?” “Nou, jij met Jacques en Henk en de man van Elvira, ik met Eugenie en Elvira.” “Is Elvira dan ook een klant van jou?” “We hadden het over de seksuele voorkeuren van Peter waar zij niet aan wil of kan voldoen. Peter kan haar niet op alle vlakken tevreden stellen. Ze wilde mijn massage wel eens proberen.” Erna schoot in de lach. “Jij laat er ook geen gras over groeien! Een paar weken terug geleden durfde je er nog niet aan te denken dat je een klant van mij zou kennen, nu praat je doodgemoedereerd met de vrouw van een klant over diens seksuele voorkeuren! Je gaat wel heel erg hard, Douwe!”
Vrolijk kwamen we weer thuis. Ik gaf Erna een uitgebreide massage. Niet erotisch maar ontspannend. Het voelde heerlijk om zo met elkaar bezig te zijn. Daarna douchten we lekker samen en kropen we op bed. “Vind je het erg als we niet gaan vrijen, Douwe?” “Nee, lieve schat. Ik geniet er zo ook wel van om samen met jou te zijn. Dit voelt al als een cadeautje, dat ik een zaterdagnacht samen met jou mag slapen.” “Je bent lief.” Ze zoende me en krulde zich tegen me aan. Al gauw hoorde ik haar ademhaling dieper worden. Ze was in slaap gevallen.
Ik lag nog een poosje wakker. Ontslagen bij de sex club. Hoe zou het gaan met Mieke? En de les van Don Juan spookte door mijn hoofd. Zou ik nu inderdaad verlost zijn van de nachtmerries? Ik woonde nu vier weken in Eindhoven en mijn leven nam alweer een wending. Ik had deze week een nieuwe functie op een nieuwe afdeling gekregen, ik had mijn eerste opdrachten als gigolo, ik was alweer uitsmijter af. Het ging allemaal wel heel snel. Maandag mijn opdracht bij Eugenie. Maar gewoon laten gebeuren, Douwe.
Die nacht had ik geen nachtmerries, alleen aangename dromen. Ik zag Eugenie samen met Suzanne en Romy in doorweekte en doorzichtige kleren uit het water klimmen. Een heel opwindend gezicht. Achter mij stond Henk. Hij had een poppetje in zijn hand. Hij prikte er wat in. Er gebeurde niets. Eugenie drukte haar natte lichaam tegen me aan. Hoe de droom verder ging? Geen idee. Ik sliep de slaap der onschuldigen.
Lees verder: Ontheemd - 28: Petra Op Weg Geholpen
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10