Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: LNC
Datum: 19-07-2024 | Cijfer: 8.3 | Gelezen: 6831
Lengte: Lang | Leestijd: 25 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Eerste Keer, Studenten,
Dit is een vervolg op ‘Mijn inseminatie in de sauna’ en enkele andere ervaringen die we inmiddels hebben toevertrouwd aan dit medium. In deze post blikken we terug op onze studententijd. Toen kenden we elkaar nog niet. Maar dankzij de komende drie verhalen leerden we elkaar beter kennen en lezen.

In de dagen na ons bloedstollende avontuur in de sauna, kijken we gespannen uit naar de uitkomst van ons stappenplan. Gelukkig is die positief (!) en we zijn enorm opgelucht dat Charlotte niet zwanger is (!).

Door alle spanning en toestanden hebben we de afgelopen weken geen intieme avonturen beleefd. Wel hebben we goede gesprekken gevoerd tijdens kopjes koffie en door samen te wandelen (met onze honden) op de hei. Om, zoals Charlotte zegt, elkaar verder af te pellen.

Tijdens onze gesprekken gingen we op zoek naar de oorsprongen drijfveren achter onze behoefte aan overspel. Oftewel, waarom gaan wij vreemd? Natuurlijk ligt één van de redenen in het feit dat we een hogere libido hebben dan onze partners. Daarnaast verlangen wij meer naar specifieke spanning. Maar waarom? En waarom houden we dit voor onszelf?

We lichten dit in het komende drieluik toe met behulp van drie indringende/spannende momenten uit ons jong volwassen leven (onze studententijd) waarvan wij denken dat ze van grote invloed zijn geweest. Daarnaast kwamen we er achter dat het verlies van ‘onze vaders’ op vroege leeftijd een belangrijke rol heeft gespeeld. We waren allebei 18-19 jaar oud, en begonnen net aan onze studententijd, toen onze vaders ons ontvielen. Het is bizar dat we allebei deze gebeurtenis van (vergelijkbare) invloed achtten op het thema ‘overspel’. Enerzijds gingen we allebei op zoek naar vervanging en werden we onzeker en tegelijkertijd hard voor onszelf. Anderzijds misten we de vaderlijke steun en advies bij gebeurtenissen die we hebben beleefd of ons zijn overkomen. We moesten onszelf op eigen wijze weerbaar maken en zijn eigenlijk wel benieuwd hoe anderen daar naar kijken.

Het eerste verhaal is van Charlotte - Mijn Eerste Gala:

Kort na mijn vaders overlijden werd ik ontmaagd door Christiaan. Ik kende hem van mijn middelbare school en pas toen we gingen studeren raakten we geïnteresseerd in elkaar. Hij ging naar Groningen, ik naar Utrecht. Hij was één van de weinige middelbareschoolgenoten die op mijn vaders afscheidsdienst kwam en deed ook daarna zijn best om contact te houden. Na een tijdje pendelden we regelmatig met de trein tussen Utrecht en Groningen. Ik vond het een pokkeneind.

Christiaan was een aardige, brave jongen met een hoog normen-en-waarden-gehalte en bekommerde zich om mij. Daar was eigenlijk alles mee gezegd. Hij was alles behalve een beest in bed en ik snapte het eerlijk gezegd ook nog niet. We waren allebei onhandig en preuts.

Toen ik een maand of vier verkering met hem had en nog maar net ontmaagd was, werd ik uitgenodigd door mijn oude buurjongen (die 4 jaar ouder is dan ik) voor een studentengala in Amsterdam. Zijn dispuut vierde een pre-lustrum of zoiets en één van zijn dispuutmaten zocht nog een galapartner. Hijzelf had al een vriendinnetje. Mijn moeder zat in het complot, of althans, ze wist ervan. Ik denk dat iedereen me een beetje lucht gunde na een zware periode en vulde dat in op zijn of haar manier. Mijn oude buurjongen vormde in dit geval het instrument.

Om eerlijk te zijn twijfelde ik of ik wel moest gaan. Ik zat per slot van rekening net in een prille verkering met Christiaan. Maar mijn moeder zei dat zo’n gala heel leuk was en wilde zelfs een mooie jurk met me uitzoeken. Christiaan reageerde natuurlijk niet heel erg enthousiast maar zei dat hij het leuk voor me vond. Ik had dus geen echte reden meer om ‘nee’ te zeggen.

En zo gebeurde het dat ik in de trein zat naar Amsterdam - een onbekende stad voor mij en een maatje groter dan Utrecht, waar ik aan mijn studie was begonnen.

Ik werd opgehaald door mijn oude buurjongen, Alex (of eigenlijk Alexander). Hij maakte indruk op me. Ik vond hem heel volwassen geworden en hij zat in de LuCo (lustrumcommissie) waar hij behoorlijk gewichtig over deed. Daarna volgde de kennismaking met mijn galapartner die me ook best een aardige vent leek. Beetje saai misschien, maar ok.

Na aankomst op het huis (Huys) droeg mijn galapartner galant mijn tas mee naar boven en liet me zijn kamer annex slaapplaats zien. t Was een echte (ongezellige) mannenkamer met een twijfelaar, een oude stoffige bank, een bureau, een kast en een wastafel met spiegel. Hoewel de ramen openstonden rook het bedompt en muf. Hetzelfde gold voor het ‘verschoonde’ bed met doorliggende matras. ‘Ik slaap vanavond op de bank hoor’ voegde hij er meteen aan toe. Ik waardeerde dat maar reageerde geloof ik niet. Het beeld van een prinsessenfeest paste niet echt bij dit verblijf, maar enfin.

We kleedden ons om voor het diner en feest dat in het heerenhuys zelf zou plaatsvinden. Ik voelde mezelf als een echte prinses in mijn strapless jurk, al zeg ik het zelf. Mijn galapartner gedroeg zich voorbeeldig en ik had geen moment het gevoel dat hij me begluurde. Hij hield zijn handjes thuis en deed gelukkig ook geen poging tot toenadering toen ik hem vroeg om mij even in mijn jurk te helpen. De rits reikte van mijn billen tot net over de haakjes van mijn brede huidskleurige strapless bh waar mijn borsten wel 2 cubs groter in leken. Wat een joekels kreeg ik daardoor zeg (!). Ik was er trots op. Hij had voldoende kans om te loeren, maar liet dat achterwege volgens mij.

Voorafgaand aan het diner was er nog een boottocht georganiseerd in een oude schuit over de Amstel en door Amsterdam. Het was heel gezellig. De boot werd gevuld met allemaal mooi geklede jonge mensen die ik niet kende. De meisjes droegen beeldige of verleidelijke galajurkjes. De jongens zagen er in hun rokkostuums ook heel sexy en bravour uit. Het hele beeld paste in de film ‘Soldaat van Oranje’ zeg maar. Er kwam niemand uit Utrecht en er waren geen andere ‘eerste jaars’. Ik was de jongste aanwezige, had geloof ik wel de grootste borsten en had nog geen ervaring met dit soort feesten.

Er werd veel gedronken en gerookt. Ik kan best tegen een drankje, maar hier was ik niet tegen opgewassen. Om erbij te horen bietste ik zo af en toe ook nog eens een sigaret hoewel ik niet gewoon was om te roken. Ik kreeg ik er een leeg en duizelig gevoel van in mijn hoofd en kwam behoorlijk in de stemming. Ik zat niet verlegen om aandacht. Zo af en toe moest ik er bijna een corpsknul uit vissen voor mijn gevoel haha.

Het diner duurde lang. En ook daar vloeide de drank rijkelijk en werd er onafgebroken gerookt. Witte wijn, rode wijn, bier, goldstrike - alles werd door elkaar gedronken en vernevelt met sigaretten en sigaren. Er werd eindeloos gespeeched en over ‘galamos’ gelachen en geschreeuwd. Mijn galapartner legde uit wat galamos was (neuken) en stelde me gerust dat ik niet alles te letterlijk moest nemen. Ik voelde mijn lipjes plots knijpen ‘Zou iedereen het hier vanavond doen? In dit mannenhuis?’ Ik voelde me een beetje opgejaagd terwijl mijn galapartner juist wat losser werd in de omgang (zonder zich aan me te vergrijpen ofzo).

Na afloop van het diner ging er als klap op de vuurpijl nog een joint rond (of misschien wel twee of drie). Ik kan me nog goed herinneren dat we op straat stonden en veel bekijks kregen van mensen die ons passeerden. Er werd kattenkwaad uitgehaald. Ik had veel teveel gedronken. En ik nam nog een hijs van de toeter die me werd aangeboden.

En toen hoorde ik opeens enkele heren van het dispuut zingen over: ‘Ik wil een jaars op mijn scooter, met een toe-toe-toeter en daarom toe-toe-toeter ik naar jou!’ Daarbij wezen ze op afstand met gestrekte armen naar mij. Ik voelde me aangesproken, gegeneerd en vooral heel dronken en dizzy. Dus zette ik nog een glas bier aan mijn lippen, maar dat hielp niet. Ik ging out.

Plots stonden er enkele mannen om me heen. Allemaal in rokkostuum. Ze vroegen zich bezorgd af of het goed met me ging. Ik wist niet wat het goede antwoord was en werd uiteindelijk vroegtijdig afgevoerd.

Vier of vijf mannen hielpen me de trap op naar mijn bed. Natuurlijk werd ik zo af en toe (goed bedoeld) bij mijn kont gepakt, want anders was ik niet omhoog te krijgen. t Laatste stukje werd ik als een slappe pop gedragen in twee sterke mannenarmen. In mijn hoofd zag het eruit alsof ik over de drempel werd gedragen maar mijn lippen konden alleen nog lispelen over hoe beroerd ik me voelde.

Er ontfermde zich een jongen over me die zich met dubbele tongval voordeed als arts, of althans - hij studeerde geneeskunde en stuurde alle jongens de kamer uit. Alleen mijn galapartner, die zich ook over me ontfermde, mocht blijven. Samen legden ze me op bed, ontdeden me van mijn jurk en legden me onder een muf dekbed. Mijn bh en stringetje lieten ze ongemoeid.

Ik kreeg nog een leeg bierglas in mijn hand gedrukt voor het geval ik (nog een keer) moest overgeven, en daar lag ik dan: in een vreemde stad, in een vreemd huis, met vreemde mensen en een vreemd gevoel in mijn hoofd. Ik was echt van de wereld en ver weg van huis. Ik had geen idee waar mijn mobieltje lag en kon dus ook niet even een berichtje naar mijn vriendje, vriendinnen of moeder. Op de achtergrond werden opzwepende discodreunen afgewisseld met gejoel en gezang. Al dat lawaai kwam uit de kelder. Ik viel in een diepe comateuze slaap.

Het moet ergens ver na middernacht zijn geweest toen ik half wakker werd. Er klonk geen muziek meer door het Huys, alleen nog wat dronkemansgelal. Mijn knietjes drukten in de matras terwijl mijn rechter wang nog in het kussen lag. Ergens waarschuwde mijn bewustzijn mij dat mijn muffe dekbed zojuist van me was afgetrokken toen ik nog op mijn zij lag. Nu drukken mijn strakke ronde billen naar achteren en zat ik op mijn knietjes met mijn strakke studentenkontje omhoog geduwd. Voor mijn gevoel mis ik voortdurend een paar minuten, waardoor ik steeds wat achterloop op wat er gebeurd.

Ik voel hoe mijn bh-beugels van mijn borsten zijn gevallen en hoe één van hen wordt omvat en gekneed door een mannenhand. Het ontbreekt me aan weerstand om hem weg te duwen maar weet dat die hand niet van mij is. De haakjes van mijn bh zijn kennelijk al open gemaakt.

Als mijn stringetje aan de bovenkant van mijn billen voorzichtig over mijn kont naar beneden wordt getrokken trek ikzelf met mijn rechterhand het kruisje aan mijn voorkantje naar beneden omdat ik denk dat ik nodig naar de WC moet. Ik heb geen idee dat er een dreigende erectie op me gericht staat en dat de kamer op slot is gedraaid.

Ook als ik me op mijn ellebogen zet en strek, komt het besef dat er iets te gebeuren staat nog niet binnen. Mijn rug trekt zich automatisch in een holletje waardoor mijn kontje verleidelijk omhoog wipt en mijn dakje als een bijna perfect verticaal gleufje toegankelijk wordt. Mijn lipjes had ik vanochtend kaal geschoren en had alleen een kort streepje boven mijn spleetje laten staan. Achteraf snap ik wel dat daar aanstoot aan werd gegeven en dat de onbekende corpsbal me voor gewillig aanzag. Mijn lichaamshouding en handelingen vormden een onbewuste uitnodiging voor zijn daad.

Versuft kijk ik om me heen in de duisternis als ik een vinger tussen mijn schaamlipjes voel glijden. Hij is op zoek naar mijn kutmondje. ‘Wat doe je?’ mijmer ik. ‘Waarom ben je zo nat?’ kreeg ik terug. Nog voordat ik kon zeggen dat ik moest plassen voelde ik iets hards en diks tegen mijn lipjes drukken. Ik herkende het gevoel maar kon het niet direct plaatsen. Toen kwam hij binnen. Zonder kloppen. En vond zijn weg naar binnen.

Hij begon meteen te stoten. Mijn stringetje beet in mijn bovenbenen, mijn bh lag nog tussen mijn ellebogen, en mijn kutje voelde in het begin nog wat rubberig aan van binnen. Er is weerstand omdat ik er nog niet helemaal klaar voor was. Zijn penetratie overvalt me. Ik ben nat van buiten, maar mijn binnenkantje had tijd nodig om te wennen aan deze plotselinge indringer.

Binnen een paar tellen deed de natuur haar werk. Ik was gesmeerd, zette me schrap en duwde mijn billen instinctief naar achteren. Deze positie was nieuw voor me. Ik had nog maar iets van tien keer het missionaris-standje gedaan met mijn vriendje Christiaan. Nooit hadden we iets anders geprobeerd.

Ombeurten strekte ik mijn ellebogen om zijn klappen op te vangen, dan weer viel mijn hoofd tussen mijn handen op mijn kussen. De jongen achter me zette zijn klauwen op mijn billen en trok me over hem heen en naar zich toe. Ik hapte naar lucht en probeerde een blik van hem op te vangen, maar dat mislukte steeds. Ik was nog nooit zo onbesuisd en dierlijk genomen. Voor t eerst voelde ik dierlijke en dronken mannenkracht.

Ik denk dat het mijn galapartner is. Hij is dronken en ruikt naar sigaretten. Ik laat hem begaan en in me beuken en verzet me niet. Ik kreun en denk willoos ‘galamos’ terwijl ik mijn billen voel golven en mijn borsten voel deinen.

Er wordt op de deur geklopt en ‘heej gast’ geroepen. Ik kan en mag niks zeggen.

Mijn hoofd wordt in het kussen gedwongen. Ik kreun maar mijn kreuntjes verstommen in het muffe kussen. Alleen het bed kraakt ritmisch op zijn stotende heupen. Ergens ver weg geniet ik ervan terwijl ik denk aan uitgelopen mascara. Ik word gepompt door een harde stam die onverbiddelijk naar binnen stoot en voel me nat en gebruikt.

Mijn geilheid voelt niet persee goed.

Ik antwoord ‘ja’ als ik een geil hertje word genoemd. Ik duizel en golf. ‘Ik ben een geil hertje’ kreun ik nog een keer als ik stevig aan mijn haar word getrokken en hem zijn eindspurt in voel zetten. Ik kan me zijn zware gehijg nog goed voor de geest halen en voel hoe hij meedogenloos en liefdeloos in me komt. Zijn pik pulseert in mijn vrijwel maagdelijke kanaaltje en spuit zijn dronken zaad schokkend in me klaar. Ook ik voel me week en bevredigd. Ik vond het spannend en voelde me tegelijkertijd bezwaard vanwege mijn vriendje. Vooral dat laatste stond mijn orgasme in de weg.

Mijn ruggetje bolt zich instinctief als hij zijn voldane geslacht terugtrekt. Mijn kutje laat een slurpend boertje. Ik verontschuldig me. Hij noemt mij weer een ‘geil jaarshertje’ en valt dan bezweet en uitgeput naast me neer op bed.

Ik draai me om en sla mijn weke benen over de rand van het bed om te gaan plassen. Mijn benen strompelen me naar de deur terwijl mijn dijen plakkerig aanvoelen en mijn onderkantje brand onder mijn streepje. Kennelijk ben ik weer in staat om te lopen. Ik gris een mannen t-shirt van een stoel, draai de deur van het slot omdat hij anders niet open wil, en loop dan op de tast door de gang van het huys naar de wc.

De wc-bril is nat. Ik voel je vies en draai de deur op slot, kijk naar beneden en besef wat er is gebeurt. Met moeite plas ik zoveel mogelijk uit en probeer te bedenken wat ik moet doen. Ik kom er niet uit en loop uiteindelijk weer terug naar de kamer.

Daar zie ik mijn galapartner uitgeteld en nog volledig aangekleed in rokkostuum op de bank liggen. Het bed waar ik in lag is leeg en ruikt naar sex. ‘Wat is er gebeurd!’ denk ik. ‘Wie dan?’ Ik kan niemand even bellen of om advies vragen. Mijn mobiel is spoorloos. Ik ben vreemd gegaan en gedwongen tot overspel zonder te weten met wie. Daarna val ik weer als een blok in slaap.

De volgende morgen word ik wakker gemaakt door mijn galapartner. Het is hem gelukt om zich uit te kleden, want ik zie hem in een vrolijke losse boxer met ruitjesmotief en een verwassen T-shirt naast mijn bed staan. Hij draagt een dienblad waar twee beschuitjes kaas op liggen en twee mokken thee.

Ik kijk hem verstrooid aan en vraag hoe hij het heeft gehad. Hij vraagt hoe het nu met me gaat. Ik slik en hou me groot. Op zijn vraag of ik zo mee ga naar de gezamenlijk brunch antwoord ik ‘dat ik daar om eerlijk te zijn nog niet aan toe ben’. Hij wijst naar zijn bureau als ik hem vraag of hij weer waar mijn mobiel ligt.

In werkelijkheid moet ik er vooral niet aan denken om straks oog in oog te zitten met een jongen die me gedaan heeft zonder dat ik zijn gezicht of naam ken. Daarnaast ben ik bang dat er ‘geil hertje’ naar me gesist wordt of dat er opeens een flauw liedje wordt gezongen. Het allerliefst vertrek ik vanuit hier ongezien en zo snel mogelijk terug naar Utrecht, Groningen…of mijn vader. Om te schuilen of te huilen.

Mijn galapartner baalt een beetje merk ik. En zegt dat er gepraat gaat worden als hij me nu al naar het station brengt. Daarna kruipt hij naast me op bed om te overleggen en zijn beschuitje kaas te verorberen. Ik kan me niet voorstellen dat hij niks door heeft gehad van wat er een paar uur geleden in zijn nabijheid heeft plaatsgevonden. Nota bene in dit bed (!). Maar ik krijg ook niet de indruk of bevestiging dat dat wel zo is. Hij is voorzichtig, stil en onhandig. Net als mijn vriendje, Christiaan.

Daarnaast overvalt me het gevoel dat ik tekort schiet. ‘Als we maar niet naar die brunch hoeven’ denk ik. Ik draai me naar hem toe en zeg hem dat ik zal denken over het ‘galabedankje’. Daar heeft mijn moeder me over verteld. Opeens zoenen we.

Gelukkig heeft hij zijn tanden gepoetst denk ik. Ik niet. De kleine stukjes zuur plakken nog tussen mijn tanden maar dat lijkt hem niet te storen. Ditmaal draai ik me op hem. Dat voelt prettig na vannacht. Weer ga ik op mijn knietjes, maar dan met een jongen onder me in plaats van onbeheerst achter me.

Hij mag mijn stevige bh-loze borsten betasten onder zijn t-shirt dat ik nog aan heb. Hij mag zacht in mijn tepels knijpen en aan mijn blote billen zitten. Mijn stringetje ben ik kwijt. Hij mag eigenlijk steeds meer als het maar lief is en troostend werkt.

Mijn streepje op mijn heuveltje schuurt over zijn losse katoenen boxer. Ik hou zijn stoere rechtse plasser in bedwang met mijn schaambeen denk ik en dwing hem tegen zijn buik. Hij is alleen zo gegroeid dat zijn kop onder het elastiek probeert uit te komen.

Mijn hand grijpt even naar zijn eikel onder het elastiek omdat ik snap dat dat niet comfortabel voelt. Ik leg zijn huidje recht. Als reactie begint hij met zijn kont te draaien en werkt zichzelf uit zijn boxer. ‘Valt mossen ook onder een bedankje?’ vraag ik terwijl ik denk te weten wat hij van me verlangt. Hij kijkt me verguld aan en zegt dat dat volgens hem wel het geval is.

Meteen grijpt zijn rechterhand naar zijn nachtkastje en pakt blindelings een rubbertje uit zijn la. Haastig trekt hij de verpakking met zijn tanden los (nog steeds vind ik dat één van de meest sexloze handelingen tijdens sex) en rolt hem met moeite en gefriemel over zijn volgezogen piemel. Als hij daarmee klaar is zet hij meteen zijn verpakte helm tegen mijn lipjes. ‘Ik ben er klaar voor’ lijkt hij te willen zeggen en drukt dan door. Ik heb geen tijd om spijt te hebben en voel zijn rubber in mijn begin. Achter mijn dakje is het gelukkig week en warm. Ik schenk hem een warm welkom en begin hem te berijden.

Hij neukt me zoals mijn vriendje, maar dan in een ander standje en stroopt mijn t-shirt over mijn borsten naar boven zonder het over mijn hoofd te trekken. Er is weinig ruimte voor samenspel. Mijn beide handen drukken ter hoogte van zijn schouders naast zijn hoofd in zijn kussen. Mijn borsten laat ik boven hem jubelen. Schokkerig en onhandig zwiepen ze boven zijn gezicht. Hij grijpt ombeurten naar mijn borsten en dan weer naar mijn billen. Hij probeert mijn heupen te kantelen of zo, maar ik werk niet echt mee. Zoals hij nu stoot, stoot hij goed.

Ik zie hem onafgebroken kijken naar mijn dansende tepels of tussen onze buikjes door naar zijn penetrerende pik terwijl ik de klappen van zijn stotende heupen opvang. Ik schenk hem zijn galamos en fake een orgasme met alleen kleine korte zuchtjes en kreuntjes. Het werkt. Hij komt klaar. Ik was er zelf nog niet maar zat er wel tegen aan.

Ik ga niet voor mezelf. Als ik mijn heupen langzaam en voorzichtig van hem afhaal, vloekt en verontschuldigd hij zich. Het kapotje doet zijn naam eer aan en ligt als een geknapte ballon achter zijn eikel strak om zijn lid. In zijn eikelgaatje ligt nog een waterig druppeltje spermawit. Betrapt kijkt het ons aan.

Hoewel ik net zo geschrokken ben als hij, zie ik ook mogelijkheden. Ik kan weer denken. Ik moest sowieso aan de morning-after na vannacht. Maar nu kan ik dat in ieder geval samen doen en met een begrijpelijk verhaal voor de dokter. En dan naar huis!

Als mijn galapartner onder de douche stapt, voel ik nog even naar zijn lading (of die van mijn andere indringer) en vinger me even zachtjes klaar in het vreemde bed. Ik denk aan vannacht op mijn knietjes en aan de dierlijke en dronken kracht van de vreemdeling. Mijn vriendje komt er niet aan te pas.

Als ik later die dag samen met mijn galapartner naar de studentenarts ga en het halve verhaal vertel, krijg ik mee wat ik nodig heb. Daarna word ik naar de trein gefietst. Net voordat het NS-fluitje gaat spreken we af ‘om te faxen’. Maar ik hoor nooit meer iets van hem.

Mijn oude buurjongen kwam ik een tijdje terug nog een keertje tegen. Hij moest diep graven in zijn geheugen om zich te herinneren dat ik ooit bij hem in Amsterdam was geweest…’…tijdens een pre-lustrum, 20 jaar geleden’…hielp ik hem. Toen begon hij te lachen en herinnerde zich dat dat vreselijk uit de hand was gelopen zonder daar actieve herinneringen aan te hebben. Ik drukte mijn teleurstelling weg en bedacht me dat ik hem nooit meer hoefde te zien.

Met wie had ik dit kunnen delen, anders dan met mijn vader? Mijn vriendje zou het uitmaken denk ik, mijn moeder zou me veroordelen, net als mijn vriendinnen. Voor mijn gevoel werd ik tot mijn eerste overspel gedwongen. En had ik niemand om dat uit te leggen, dus hield ik het jaren lang geheim en voor mijzelf.
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...