Het slot van de vorige aflevering

bedankt dat wij je kanjer even mochten lenen. Mocht je hem zat zijn, hij is in Groningen altijd welkom.” “Hem zat? Keep on dreaming, sister. Oké, dankjewel voor je goede zorgen. Ik ga hangen.” “Ik zal zeggen dat je gebeld hebt. Tot ziens, Douwe wil graag dat wij jou leren kennen.” “Is Charlotte er ook nog, dan?” “Nee, die is aan het begin van de avond naar huis gegaan.” “O. Nou, bedank die namens mij ook maar. Slaap lekker. Zul jij ook wel nodig hebben.” Dat had Renske inderdaad. Nadat Erna de verbinding verbroken had, tuimelde ook Renske in een bodemloze slaap. Gelukkig ongestoord door nachtmerries van mij.

---

Zondagmorgen zeven uur. Ik werd verkwikt wakker uit een diepe slaap. Waar was ik? O ja, bij Renske in Groningen. Ze lag innig tegen me aan, haar hand op mijn borst. De schat. Wat bofte ik toch met zulke vriendinnen. En met Erna, natuurlijk. Die had Renske zo ongeveer opgedragen me suf te neuken. Nou, dat was aardig gelukt. Mijn ballen deden nog steeds pijn. Mijn spieren ook. Wat een nacht!

Ik streelde Renske zachtjes door haar haar. Wat een lieve meid was ze toch. Me vertellen dat ze twee jaar op me zou wachten, voor het geval ik zonder Erna terug zou willen keren naar Groningen. Ze had me bijna overtuigd dat mijn relatie met Erna kansloos was omdat ik nooit helemaal thuis zou raken in Brabant. Maar waren er niet genoeg emigranten in een veel verder land toch gelukkig geworden? Men leze ‘Het Wrede Paradijs’ van Hylke Speerstra. Ja, het heitelân zou altijd blijven trekken, vast. Maar Erna trok misschien nog wel harder.

Na mijn telefoontje met Erna wist ik nog sterker dat ik zielsveel van haar hield, al had ik daarna nog zo hard liggen seksen met Charlotte en met Renske. Vanavond wilde ik bij Erna zijn en haar verwennen, bij niemand anders. Zelfs niet die schat die hier zo heerlijk tegen mij aan lag te slapen.

Voorzichtig kroop ik uit bed om te plassen. Niet voorzichtig genoeg. Slaperig klonk het: “Douwe, waar ga je naartoe?” “Even plassen, schoonheid.” Ik deed maar even een onderbroek aan, voor het geval ik weer een huisgenoot tegen het lijf zou lopen. Overbodig: ik liep pardoes tegen een naakte mollige donkere meid op die ik niet kende. “Hoi”, zei die, “jou heb ik hier nog niet eerder gezien.” “Ik jou ook niet”, grinnikte ik. Ik stak mijn hand uit. “Ik ben Douwe, een vriend van Renske.” “Ik ben Daisy, de vriendin van Tim.” “Aangenaam kennis te maken, maar ik moet even plassen, als je het niet erg vindt.” Ze lachte. “Doe maar, anders wordt het zo’n troep.” Met een luchtkusje en heupwiegend verdween ze in de kamer van Tim. Die was ook niet bepaald preuts, bedacht ik.

Nog een beetje nagrinnikend kroop ik weer terug in bed bij Renske. “Waarom heb jij ineens een onderbroek aan?” “Och, om niemand te shockeren.” “Gek! Iedereen loopt hier gewoon in z’n blootje naar de wc hoor!” “Dat heb ik gemerkt. Ik liep net Daisy in d’r blote niksie tegen het lijf, kennelijk de vriendin van Tim.” “Ja, die doet niet moeilijk”, lachte Renske.

Ze strekte haar armen naar me uit. “Kom, nog lekker even knuffelen. Au, ik heb spierpijn!” “Zal ik jou dan even lekker masseren? Heb je wel verdiend.” “Graag. Was het voor jou fijn?” “Ik heb genoten, al was het op het laatst wel op het randje. Mijn ballen doen nog steeds pijn!” Renske grinnikte. “Erna belde je vannacht nog, kort nadat je in slaap was gevallen. We hebben even gebabbeld.” “Hoe dan? Mijn toestel is toch vergrendeld?” “Jouw vinger, schat. Je sliep nogal vast.” “Hm, ik wilde haar straks toch al bellen, om negen uur of zo. Wat heb je gezegd?” Ze giechelde. “Dat je geen pap meer kon zeggen maar dat het geen straf was om haar opdracht uit te voeren.” “Heeft zij nog iets gezegd?” “Dat hun klant geen verstand van vrouwen had. Ze bedankte mij en ik moest ook Char namens haar bedanken.” “Lief van haar.”

Ik masseerde Renske stevig. Alleen om haar spieren los te maken, geen erotische massage. Vooral haar buikspieren en dijen hadden het kennelijk flink te verduren gehad, daar gaf ik extra aandacht aan. “Dankjewel, dat kon ik wel gebruiken.” We douchten samen en gingen naar de gemeeschappelijke keuken om te ontbijten. Daar troffen we Tim en Daisy. Ook Edward zat al aan het ontbijt. Die mopperde wat. “Verdorie, jullie wisselden elkaar wel af. Gisteravond lag Renske te gillen en toen het bij jou een beetje rustig werd begon Daisy te jammeren. En ik moet dat als arme vrijgezel maar aanhoren.” “Is voor jou toch goeie inspiratie als je ligt te rukken?” plaagde Daisy. “Hoe lang denk jij dat ik het nodig heb als ik aan het rukken ben? Dat hou ik geen uren vol, hoor. Je kunt ook te veel inspiratie krijgen, zeg maar.”

Na het ontbijt belde ik Erna. “Hoi pop, hoe is het daar?” “Nou, onze klant is vanmorgen gelukkig afgetaaid. Wat een sukkel. Gelukkig konden San en ik elkaar nog een beetje plezieren.” “ Vervelend, schat. Heb je wel wat kunnen slapen?” Nu moest Erna lachen. “Geen idee waarom hij de nacht heeft bijgeboekt. We hadden die vent om elf uur al aan het snurken. Vanmorgen moesten we hem er zowat aan zijn haren uit slepen, hij was nog steeds uitgeteld.” “Dus jullie hebben elkaar maar wakker gehouden?” “Nee hoor. We zijn netjes gaan slapen. Een uurtje of twee na onze klant”, giechelde Erna. “Tjonge, wat zijn jullie braaf! Heb jij vandaag nog plannen?” “Nee, niet echt. Hoe laat ben jij thuis, denk je?” “Als ik op tijd vertrek, een uur of één vanmiddag.” “Meen je dat? O, heerlijk, dan hebben we haast de hele middag nog samen!” “Ja, heb ik zin in. Even lekker met zijn tweetjes.” “Ik hou van je, Douwe.” “Ik van jou, schat. Tot vanmiddag.”

Renske keek me een beetje verdrietig aan. “Je gaat zo al weg?” “Ja, ik wil nog even samen met Erna zijn. Het was wel een hele fijne dag met jou, gister. En twee heerlijke nachten.” “Eerlijk, Douwe, dit waren de twee fijnste nachten die ik ooit heb gehad. Ik zal je missen.” “Ik jou ook. Kom je gauw eens naar Eindhoven?” “Ja, vast. En je weet wat ik gezegd heb.” Ik drukte haar tegen me aan. “Ja, dat weet ik. Het ontroert me en verscheurt me. Fijn om te weten dat er voor mij een veilige haven is waar ik kan terugkeren, als het nodig is.” “Nu ik Erna gesproken heb, ben ik er minder zeker van dat het mis zal gaan tussen jullie twee.” “De tijd zal het leren. Hoe dan ook, jij bent heel speciaal voor mij. Na dit weekend nog een beetje meer dan je al was.” “Jij ook, Douwe. Ga nu maar, anders ga ik nog janken.”

Ik kuste Renske en met bezwaard gemoed fietste ik naar het station. Wat miste ik mijn fantastische vriendinnen Renske en Charlotte in mijn nabijheid. Maar thuis in Eindhoven wachtte mijn lief en die was het vooralsnog meer dan waard. Nou ja, ik kon niet meer klagen dat ik een saai leven had.

De treinreis was rustig. Geen studentes die een voetmassage nodig hadden, alleen mijn boek dat zich wilde laten lezen. Bij vertrek uit Utrecht appte ik Erna, dat ik geen vertraging verwachtte. Ik kreeg een hartje retour. Om kwart voor één kwam ik aan in Eindhoven en om één uur stapte ik mijn flat binnen, klaar om mijn schat in de armen te sluiten.

Maar al wie er in mijn flat zat, Erna niet. Zou ze in haar eigen flat zitten? Ik keek even op mijn telefoon en zag dat Erna ruim een half uur geleden een berichtje gestuurd had. ‘Remco komt zo op bezoek, ik zit dus even bij mij. Sorry. Sluit jij daar ook aan?’ Mijn hart zakte in mijn schoenen.

Nee hè, moest dat nu? Ik had me er bij zijn vorige bezoek overheen kunnen zetten dat Erna met hem vree. Ik had me er zo op verheugd om met haar samen te zijn, maar ja, ik had ook niet echt recht van spreken om te klagen, na mijn uitspattingen dit weekend met Renske en Charlotte. Wat bedoelde ze eigenlijk met ‘sluit jij daar ook aan’?

Zuchtend stak ik over naar de flat van Erna. Ik had de deur nog niet open, of Erna vloog me om de hals. “Hoi schat, ik heb je gemist!” Gelukkig, geen spoor van erotische activiteiten met Remco. Ze voelde mijn opluchting. “Jaloers, Douwe?” Ik bromde: “Ja, best wel.” “Mooi”, glimlachte ze liefjes, “weet jij hoe ik me gisteravond voelde, hypocrietje van me.” Ze aaide me even over wang. “Toch hou ik wel van je, hoor.”

In de kamer begroette ik Remco, die me geamuseerd aankeek. De opluchting was nog van mijn gezicht te lezen, kennelijk. “Hé, kerel, dacht je dat ik weer met mijn zusje kwam rotzooien?” “Nou, dat zou niet voor het eerst zijn, toch?” “Nee, maar ik kwam dit keer voor wat anders. Ik heb een nieuwtje. Zal jou ook wel interesseren, Douwe.” “O, nou barst los!” “ Nog even geduld, je zult het zo wel merken.”

Op dat ogenblik ging de bel. Erna deed open en even later kwam...Mieke de kamer in. “Hai schat,” zei ze, liep op Remco af en gaf hem een zoen. Daarna draaide ze zich glimlachend om, knuffelde Erna en daarna mij. Mieke nestelde zich tegen Remco aan en Remco zat ons grijnzend aan te kijken.

“Hebben jullie ons iets te vertellen?” vroeg ik overbodig. “Ja”, zei Mieke, “ik heb nog een vent gevonden die mij een fijn gevoel geeft.” “En ik heb nog een leuke dame gevonden om lekker tegen weg te kruipen”, grinnikte Remco, “voor als mijn zusje niet thuis is”. Hij knipoogde naar mij.

Erna was in de wolken. “Wat leuk! Mieke, geweldig dat je nu iemand hebt! En dan mijn lieve broertje nog wel, sinds wanneer?” “Sinds zondag, eigenlijk.” Ze keek me even waarschuwend aan. Notabene deze week nog had ze bij mij geslapen en voor het eerst en eenmalig seks met me gehad. Dat was voor haar kennelijk nodig geweest om de nachten dat ze met mij in bed gelegen had af te sluiten. Moest ik op dit ogenblik maar geen opmerking over maken, al was de verleiding wel groot. ten slotte had Remco ook al een paar keer naar zijn verhouding met zijn zus verwezen. Ik hield mijn mond maar.

“Het zij jullie gegund. Van harte!” Ik stond op, gaf Remco een klap op zijn schouders en trok Mieke nog even stevig tegen me aan. “Het was fijn dat ik je kon helpen en om jou naast me in bed te hebben Douwe.” Ze kuste me op de mond, een warme zoen vol genegenheid. “Maar goed dat jij niet meer bij ons werkt. Mijn bed is nu bezet!” Oké, dat had ze Remco al verteld, gelukkig.

Stompzinnig, ik voelde me toch een beetje jaloers, hoezeer ik zelf ook had proberen te voorkomen dat Mieke gevoelens voor me kreeg. Ik hoopte maar dat Remco de juiste persoon voor haar was. Hij kon in ieder geval overweg met haar werk in de sexclub, dat scheelde.

“Hoe kwam het zo?” vroeg Erna. Remco vertelde: “We hadden elkaar al wel eens bij jou ontmoet, natuurlijk. Vorige week zag ik haar op de Markt met een vriendin. Ik vroeg of ik aan mocht schuiven en het werd erg gezellig.” Mieke nam het over. “Tiny moest weg en voor we er erg in hadden was de middag voorbij en was het etenstijd. We vertelden elkaar van alles. Ik over mijn werk in de club en ook over jou, Douwe.” “Ik heb haar toen ook maar over ons verteld, Erna.” Erna pakte Remco’s hand. “Bij jouw vriendin moet dat kunnen, Rem.”

“En het was nog lang onrustig in Woensel, neem ik aan?” “Ja, inderdaad”, grijnsde Remco. “Hij was heel lief, hoor. We hebben vooral heel veel gepraat”, zei Mieke blozend. “Vooral”, grinnikte ik. “Rotzak.” Ze gaf me een stomp.

“Weten pa en ma het al?” “Nee, nog niet. Gaan we zo dadelijk heen.” “Goed zo. Die zullen ook wel blij zijn. Hun wilde zoontje eindelijk getemd”, pestte Erna. “Hé zussie, nou niet vervelend worden, hè? Is dat mijn dank voor mijn goede zorgen?” Erna stak haar tong uit. “Ik word al heel goed verzorgd door mijn grote knuffelbeer, broertje. Ik ben blij dat jij nu een beter adresje hebt.”

We geinden nog wat, toen namen Remco en Mieke afscheid om naar zijn ouders te gaan. “Spannend, Mieke?” “Nee, trots! Ik maak me geen zorgen.” “Mijn meisje past wel in het profiel van thuis, toch?” grapte Remco. Ik zag Erna donker kijken. “Geen tactische opmerking, Remco.” Ik wees op zijn zus. “O, sorry Erna. Had ik even niet aan gedacht.” Erna was door haar pleegvader maar al te vaak voor te slap uitgemaakt, ze miste de hardheid die een hoer nodig had.

Ik herinnerde me weer hoe ik Mieke had leren kennen, na een zeer akelige ervaring in haar club. Aan mij toen de schone taak om daar een positieve ervaring overheen te zetten. Het was aardig gelukt om haar beter in haar vel te laten zitten. Misschien was deze ontwikkeling daar ook nog weer een gevolg van... Maar waarom had ze nog seks met mij willen hebben terwijl het eigenlijk al aan was tussen haar en Remco? Dat begreep ik niet goed. Nou ja, het was een heerlijk cadeautje geweest. Met schaamte bedacht ik dat deze week wel heel veel cadeautjes had gekregen. Mieke, Lena, Sandra, Renske, Charlotte... Ik kreeg er een rood hoofd van.

Erna viel het op. “Waarom moet je blozen, Douwe?” Ik bedenk me dat ik deze week wel heel veel lieve cadeautjes heb gehad, lieverd, na maandagavond. Ik schaam me er gewoon voor, als ik alles op een rijtje zet. En dan voel ik me nog jaloers ook naar jou toe en naar Mieke. Idioot, toch?” “Ja, nogal. Maar zal ik jou wat wat verklappen, hypocriet mannetje van me? Ik ben ook jaloers op jou, dat jij zoveel lieve vriendinnen hebt. Toch hou ik van jou en ben ik gelukkig, dat jij voor mij kiest. Jij bent toch eerder uit Groningen teruggekomen dan had gehoeven? Dat maakt me blij.”

“Ja, ik miste je. Ik had gister een hele fijne dag in Groningen, maar vanmorgen toen ik jouw stem hoorde wilde ik gewoon naar je toe.”

De rest van de dag deden we het kalmpjes aan. Een lekker stukje fietsen naar Deurne en Sint Oedenrode, daarna nog even zemmen bij de Karpendonkse Plas. Een simpele maaltijd en op tijd naar bed.

“Die therapie is echt goed, ik heb al veel minder last van die schietpartij. Walter heeft ook al een begin gemaakt met mijn nachtmerries.” “Durf je het aan om met mij te slapen? Volgens Sandra droom ik nog wel eng.” “Zullen we maar proberen? Ik durf het wel aan. Sandra komt niet?” “Nee. Hessel heeft gezegd dat als ze weer niet thuis sliep, ze niet meer terug hoeft te komen.” “Geeft ie toch wel om haar, gelukkig.” “Ik weet het niet, Douwe. Volgens wel Sandra het uit maken.”

Hoe dan ook, we gingen eindelijk weer eens met zijn tweeën slapen. Erna nestelde zich tegen me aan en we lagen nog een poosje loom te vrijen. We hadden allebei een zware nacht achter de rug, om in elkaars nabijheid te zijn was wel genoeg. Geen behoefte aan stevige seks vandaag. Een beetje zoenen, een beetje strelen, niets heftigs maar heerlijk intiem. We spraken nog even de komende week door. Weer werken, ik had ook nog een sessie bij Walter. Ook Erna had een afspraak, met Mark Evenblij. Verder de laatste training van het seizoen van Erna bij handbal en ik zou woensdag nog een keer meedoen bij basketbal. Donderdag had Erna een klant en ik zou naar een optreden van mijn collega Roger in Tirlemont. Vrijdag had Erna ook een klant, terwijl ik mijn optreden voor het vrijgezellenclubje met José en Ans had. Op maandag hadden we niets, tijd voor elkaar.

Om tien uur wensten we elkaar welterusten met een lange zoen. Ik sliep al snel in. Allebei sliepen we door tot de volgende morgen, niet geplaagd door enge dromen.