Een paar anderen schoten in de lach, niet vanwege Joshua’s humor maar eerder het gebrek daar aan. Van Dijk gaf geen krimp. Zijn toon bleef rustig, licht prikkelend. “Interessant. Wat denken jullie? Is ‘cringe’ een zwakte of juist een kracht? Evelien, wat denk jij?”

Evelien kon geen woord uitbrengen. Het liefst zou ze onder de woelige oppervlakte verdwijnen waar de bubbels haar zouden verbergen. Ze keek even naar haar eigen handen, die rusten op de rand van de gladde tegelbank, en probeerde haar benen te onderscheiden, met enige opluchting zag ze inderdaad dat er in het kolkende water weinig te zien viel, en gaf toen antwoord, haar stem zacht maar zorgvuldig.

De hand ging bijna onmerkbaar over haar been heen en weer. “Het…” ze herpakte zich “Het stoort me niet echt,” zei ze na een korte pauze. Verdomme, zo leek het net alsof ze hem toestemming gaf! “Misschien omdat het… onaf voelde, maar wel op een manier die werkte?” Ze keek hulpeloos om zich heen en vond oogcontact met Kristie. Haar beste vriendin was opeens een stuk minder geïnteresseerd in Bram. Bijna alsof ze kon zien dat er iets aan de hand was. Dat moest ook wel, Evelien voelde dat ze al een tijd lang roodaangelopen moest zijn geweest.

“Interessant,” herhaalde Van Dijk, terwijl hij zijn blik op haar richtte. “Je bedoelt dat het onaf zijn juist een functie heeft?” Ze voelde zijn sterke, grote hand zachtjes haar gladde dij kneden. Haar hart ging tekeer. Haar tepels prikten door haar bikini-topje. Ze wilde hijgen maar wist het met volle teugen door haar neus te blijven ademen.

Evelien knikte nauwelijks merkbaar en wendde haar blik af. Ze voelde de warmte van zijn aandacht, zowel onder, als boven water. De manier waarop hij echt benieuwd was naar wat ze te zeggen had zorgde ook dat de rest van de groep op haar antwoord wachtte. Ze zat helemaal klem. Met een zeer korte oogwenk gebaarde ze naar Kristie om alsjeblieft de boel niet nog erger te maken.

“Open eindes? Dat vind ik altijd zo gemakkelijk!" Gooide Joshua er met een lach tussen, terwijl hij het onderwerp terug naar zichzelf trok. Voor het eerst in haar leven voelde Evelien geen lichte ergernis over de loze opmerkingen van deze clown.

“Natuurlijk vind jij dat!” lachte Kristie. Ze had het door, wist Evelien. Kristie antwoorde te opvallend en luidruchtig. Ze wist dus duidelijk wat van Dijk met haar beste vriendin aan het doen was onderwater. Maar hoe ze er precies over oordeelde kon Evelien niet weten. Ze hoopte vurig dat de situatie onder controle bleef. Haar vriendin schoot haar te hulp, niet door de situatie te doorbreken, maar door de aandacht van de groep bij Evelien weg te leiden. Speels bestookte Kristie Joshua met een spettertje water. “Jij wil gewoon dat alles eindigt met ‘en ze leefden nog lang en gelukkig.’ Ongemak past duidelijk niet in jouw wereldbeeld.”

Het gelach dat volgde trok de aandacht van de rest van de groep, en het gesprek gleed weg van Evelien en van Dijk. Ze was dit duel aan het verliezen. Ze voelde zich een beetje opgelucht nu het oog van de storm naar iemand anders was verplaatst. Maar die opluchting verdween snel toen ze van Dijk zijn hand optilde en bovenop haar toch al kleine bikini-hipster legde. Kristie draaide zich naar haar om en grijnsde breed.

“Dus, Evelien,” begon Kristie met haar gebruikelijke speelsheid, “lezen staat weer bovenaan je zomerlijstje?” Oh nee! Dacht Evelien. Natuurlijk, Kristie geniet van deze situatie met volle teugen. Haar vriendin spoorde Evelien altijd aan wat meer met jongens te ondernemen. Ze wist zeker dat Kristie deze aanranding, want dat was het inmiddels zeer zeker, een positieve ervaring voor haar vond.

Evelien verpakte zich. Ze hoefde alleen maar deze rit uit te zitten. Opgelaten haalde ze haar schouders op. “Waarschijnlijk. Gewoon thuis. Lezen en een beetje uitrusten.”

“Je bedoelt niet ‘lezen,’” zei Kristie met een overdreven zucht en een lach. “Je bedoelt ‘twee bibliotheken uitlezen.’” Dit vond de groep oprecht grappig. Heel kort sloot Evelien haar ogen want het onvermijdbare moment had zich uiteindelijk aangediend; de vingers van van Dijk begaven zich nu onder de zoom van haar broekje en stopte net boven haar spleetje.

“Dat is toch juist een uitstekende manier om je zomer door te brengen?” zei Van Dijk, zijn stem kalm en ondersteunend alsof hij niet op het punt stond zijn eigen leerlinge stiekem te gaan vingeren. “Er zijn slechtere gewoontes...” Evelien was bijna te verdwaasd, maar ze begreep de dubbele boodschap, haar lichaam voelde loodzwaar.

Met moeite bracht Evelien een glimlach op haar gezicht, al was het nauwelijks merkbaar. Kristie bleef net iets te lang staren, maar giechelde te opvallend en draaide zich weer naar de rest van de groep en stond op zodat het water langs haar volle borsten gleed en sneed een nieuw onderwerp aan over onwaarschijnlijke huisdieren. Evelien begreep het nu, Kristie was een genie in situaties te bespelen. Ze wilde van Dijk vrij spel geven maar ook Evelien laten weten dat ze op ieder moment de aandacht weer naar haar toe kon leiden.

Ondertussen had de hand van van Dijk gestage vorderingen gemaakt, langs haar venusheuvel voelde ze hoe zijn wijsvinger en ringvinger beide door haar dunne schaamhaar kropen en uiteindelijk haar buitenste lipjes betasten. Nu bubbelde het niet alleen rond haar heen maar ook diep in haar onderbuik. Evelien liet een volle zucht ontsnappen nu ze wist dat Kristie de regie had over de aandacht van de rest van de groep. Net op tijd wist ze te voorkomen dat ze haar hoofd onbewust op de schouder van van Dijk zou leggen.