Door: Reuel
Datum: 10-01-2025 | Cijfer: 8.7 | Gelezen: 1364
Lengte: Lang | Leestijd: 17 minuten | Lezers Online: 2
Trefwoord(en): Romantiek,
Lengte: Lang | Leestijd: 17 minuten | Lezers Online: 2
Trefwoord(en): Romantiek,
De wekker gaat. Mijn man draait zich nog eens om en slaapt verder. Ik heb een taak, dus sta ik op.
Onder de douche, wassen, haar wassen, afdrogen, klaar. Vanuit de douchecel loop ik naar de kledingkast.
We hebben vanavond in ons souterrain een seksfeestje met een bevriend huis waar ik me heel erg op verheug. Ik wil er geil uitzien.
Ik ga voor de spiegel staan en trek een geil doorzichtig g-stringslipje aan. Ik bewonder mezelf, ik ben een mooie meid, lekker slank, atletisch gebouwd en heb magisch vergrote borsten met een stel heerlijk grote tepels. Ik knijp in ze, ze reageren en worden hard.
Ik trek een lekker kort en geil jurkje aan. Het is een geel strapless en schredded jurkje.
Ja daar worden mannen wel opgewonden van.
Ik pak de föhn en droog mijn lange blonde haren.
Wow, ik mag er zijn, echt wel.
Kwart over zes en ik loop naar beneden. Iedereen binnen ons huis heeft een taak en mijn taak is het om de tafel te dekken voor het ontbijt van zeven uur. Dus ik heb nog drie kwartier.
De zon schijnt door de dubbele deuren van de achtertuin. Ik open de deuren en kijk naar buiten. Het is een prachtige zwoele julidag en helemaal wolkeloos. De zon weerkaatst in het water van de gracht achter onze tuin.
Ik besluit om buiten te gaan eten. Ik ga de oven voorverwarmen voor de broodjes en pak dan een stapel met borden en loop er mee naar de lange eettafel in onze tuin. Ik zet de borden op hun plaats en haal dan een volgende stapel.
We wonen met ons dertigen in ons huis. Ons huis is een standaard generatie huis met acht appartementen. Op de tweede verdieping zijn de vier appartementen voor gezinnen met kinderen. Op de eerste verdieping de appartementen van de al wat ouder wordende stellen wiens kinderen al zijn uitgevlogen en op de begane grond de kamers voor de ouden van dagen. Met z’n allen zorgen we voor elkaar. De bouwstijl is de jugendstil. Het gebouw met z’n vele ornamenten en gebrandschilderde ramen vraagt veel onderhoud. Maar dat is niet mijn taak maar de taak van de vier jongemannen van de tweede verdieping. De tuin is de taak van de mannen van de eerste verdieping. Ze zijn helaas met z’n drieën, Helens man, mijn buurvrouw is vorig jaar na een kort ziekbed overleden.
Ik kom naar de tuin met mijn handen vol met messen en vorken.
Piet de man van mijn andere buurvrouw Christina is het gras aan het maaien.
Hij houdt me even aan.
“Ik dacht al wel dat we buiten gingen eten, dus heb ik het gras hier als eerste gemaaid”, zegt hij tegen me.
We kletsen nog wat terwijl ik de messen en vorken naast de borden leg. Dan gaat hij verder met maaien en ik ren naar binnen om de kop-en-schotels te halen.
De oven is warm en dus stop ik de broodjes in de oven.
Het is halfzeven en mijn jongste dochter Anja komt naar beneden. Ze leest een boek op haar smartphone. Ze is negen jaar en een kei in taal en wil later schrijfster worden. Dat weet ze nu al zo zeker.
Even later komt Helen naar beneden. Ze is mijn redder in de nood want ze komt me helpen. Ze zet koffie en thee, perst sinaasappels en maakt de smoothies voor Mark en Patricia de zoon en dochter van Theo en Mieke. Terwijl ik heen en weer ren met de kop-en- schotels.
Onze golden retriever drukt haar natte snoet tussen mijn blote billen en geeft met haar lange tong een lik over mijn clitoris.
Oh wow, best lekker maar…
Ik draai me om en geef haar een knuffel.
“Helva meissie, heb je honger? Ik zal even je brokjes pakken.”
Max onze teckel ligt in Helva’s mand. De ouwe snoeper heeft zo te zien met een knappe jonge meid in de mand gelegen.
Ik roep Max.
“Kom Max brokjes.”
“S’ morgens onze honden te eten geven is ook mijn taak. S’ avonds doet Wilma dat.
Vijf minuten later komen onze kinderen naar beneden stormen. Ze trekken m’n dochter Anja mee naar buiten.
“Kom op boekenwurm, volleyballen.”
Ons huis is een asymmetrisch huis want ik woon samen met m’n man Henk en onze twee dochters Astrid en Anja op de eerste verdieping. Bovendien hebben Johan en Gerda, Klaas en Petronella van het bevolkingsbureau toestemming gekregen voor een derde kindje en de Loveringers zijn dol op kinderen dus die twee extra kindjes zijn er gekomen.
Er zijn dus twaalf kinderen in ons huis, precies genoeg voor twee volleybalteams die overigens in wisselende samenstellingen wedstrijden met elkaar spelen.
Piet heeft voor hen een net opgehangen en een veld uitgezet.
Helen is druk bezig de smoothies te maken.
“En Helen kom je vanavond ook naar ons seksfeestje?”
Helen is nog altijd een beetje in de rouw en antwoord niet.
“Ik heb een hele leuke man voor je geregeld Helen, lekker groot geschapen van zichzelf en een fantastisch goede minnaar.”
“Hoe weet je dat Sonja, heb je hem zelf uitgeprobeerd.”
“Natuurlijk Helen.”
“Dus ik krijg een afdankertje?”
“Ach kom Helen toch, je weet wel beter.”
De Loveringers zijn heel vrijmoedig als het om seks gaat. In de zesde klas van de lagere school krijgen ze de vakken relatieleer uit de lesboeken van Tila Pronk. Die stammen nog uit de eenentwintigste eeuw maar zijn voor eeuwig waar. En seksuele voorlichting.
Scheiden doen de Loveringers zelden, ze hebben geleerd hoe ze een relatie goed kunnen houden.
Ik kijk naar m’n dochter Astrid, ze draagt het lichtgeel van een eerstegraads.
Mijn hart gloeit van trots, mijn lieve dochter gaat studeren aan de academie voor toegepaste magie aan de faculteit geneeskunde. Toen ze vorige week haar aanstellingsbrief thuiskreeg is ze meteen naar een atelier gegaan om daar haar kostuum te laten maken en die draagt ze nu.
In het keizerrijk Loveringen is het geld afgeschaft en je kunt dus niet meer met dure spullen laten zien hoe rijk je bent. Nee je laat nu je status zien door je te kleden. Zo vertel je de wereld wie je bent.
Het is tien voor zeven, ik pak twee broden en verdeel die over vier rieten mandjes, pak boter mee en dan zijn mijn handen alweer vol.
Helen brengt de kannen met koffie en thee mee naar buiten en zet die op de tafel.
Ik loop terug voor het broodbeleg, kaas, jam, pindakaas en chocoladepasta.
De oven pingt, de broodjes zijn klaar.
Helen brengt de smoothies en de kan met sinaasappelsap en loopt dan gauw terug voor de broodjes.
IK breng nog een paar mandjes met fruit. Er zijn ook mandarijnen. Die heb ik gisteren weten te bemachtigen op de markt. Mandarijnen zijn er nog maar zelden want ze komen helemaal uit Spanje en dat is ver weg. En dan zijn we klaar om te gaan eten.
Zo langzamerhand zit iedereen aan tafel. We roepen onze kinderen dat ze moeten komen eten.
Mijn oudste dochter haalt oma Pieterse, ze zit in een rolstoel want lopen gaat niet meer. Astrid zet haar aan het hoofd van de tafel. Ze is met haar zesennegentig jaren de oudste in ons huis, dus ze zit op de juiste plaats.
Ik vind dat zo gezellig, met z’n allen buiten eten.
Na het eten help ik Helen met afruimen. Afruimen en afwassen is Helens taak.
Maar dan moet ik naar mijn werk.
Ik ga met de metro. Vanaf het station Groningen Noord loop ik naar mijn werk. Ik ben kledingontwerpster bij het modehuis van Gianni Versace. Er zijn geen naaisters meer. Als ik een ontwerp klaar heb voer ik het ontwerp in op een computer die een machine aanstuurt die het kledingstuk maakt. Maar voordat dat kan moet de nieuwe eigenaar een 3D scan van zijn lichaam laten maken pas dan kun je op de startknop drukken.
“Goh Sonja wat zie jij er geil uit meisje”, Zegt m’n collega Tina.
“We hebben een seksfeestje vanavond”, zeg ik haar.
“Heb ik ook wel zin in”, zegt ze tegen me.
“Nou dan ga je vanavond toch gewoon met me mee, je kunt bij ons eten en daarna gaan we los”
“Lekker, maar ik ben er niet op gekleed.”
“Nou geen probleem toch, ga maar in de 3D scanner staan, ik weet wel iets leuks.”
Ik voer haar gegevens in, op de computer en kies een van m’n ontwerpen en druk op de startknop.
“Ga je jurkje maar halen Tina.”
Na het werk lopen Tina en ik naar station Groningen Noord.
Tina draagt inmiddels haar jurkje. Het is een kort rood jurkje met een diep decolleté en een lekker bloot ruggetje. Tina is om op te vreten.
We nemen de metro naar station De Wijert in de wijk Helpman. Dan lopen we naar ons huis.
“Wie neem je mee Sonja?”, vraagt Christina die samen met Wilma en Frederique voor het avondeten zorgen.”
“Christina, dit is mijn collega Tina en ze doet vanavond mee met ons seksfeestje, heb je nog plek voor een extra bord?”
“Natuurlijk wel Sonja.”
“Tina, welkom in ons huis.”
Na het eten als de jongste kinderen naar bed zijn gebracht komen onze gasten. Bijna iedereen is meegekomen, ook hun oudste kinderen.
Al spoedig zijn de kinderen in de tuin luidruchtig aan het volley- ballen.
Ik en mijn man Henk begroeten Dirk en Wilhelmien, ons afspraakje, we kussen elkaar en dan stellen we ons op voor het feest.
Onze mannen zijn gekleed in glanzend zwarte G-Star broeken die als een tweede huid op hun lichaam aansluiten. Het zijn magische broeken met een zogenaamde “first fit” eerst confectie maar daarna als voor jou gemaakt. Ze dragen een riem met zilveren studs en hun borst is ontbloot. Onder hun kin prijkt een sexy vlinderstrikje en allen dragen ze een hoge hoed.
Ze pronken met hun lichamen terwijl ze langs ons meiden de trap aflopen naar het souterrain. Allen nemen ze hun hoed af en buigen ze voor ons.
We zijn zeer vereerd.
Dan mogen wij meisjes ook naar beneden.
In ons souterrain is het aangenaam warm, er branden flakkerende kaarsjes, het is er gezellig en knus.
Op de songtekst van Phil Collins Against All Odds schuifel ik naar de dansvloer. Ons afspraakje Dirk en Wilhelmien staan er ook al in elkaars armen te zwijmelen.
How can i just let you walk away?
Just let you leave without a trace?
When I stand here taking every breath, with you, ooh
You’re the only one who really knew me at all.
God, wat mooi, onze DJ doet het vanavond met gouwe ouwe.
Als dan de klanken van These Are The Days Of Our Lives van Queen inzetten komt mijn man naar me toe. Als geen ander weet hij wat deze song met me doet. Hij neemt me in zijn sterke armen. Ik leg mijn handen vlak tegen zijn gespierde borstkas en sluit m’n ogen en laat me meevoeren op tekst van de legendarische zanger Freddy Mercury. Als het liedje is afgelopen fluistert mijn man in m’n oren, “gaat het een beetje Sonja.”
“Ja”, fluister ik. Ik voel me zo veilig bij hem.
En het is alsof de DJ het er om doet, maar dan klinken de tonen van Who Wants To Live Forever. Mijn ogen worden vochtig en dan vloeit er een traan langs mijn wang.
Mijn man kust die weg en wiegt me langzaam in zijn armen en langzaam schuifelen we onze danspasjes op de dansvloer.
Ik houd zo van hem en ben blij dat hij er nu voor me is.
Helen is er ook en ze ziet er echt heel spectaculair uit.
Ze draagt een lange zijden rok met een hoge split en over haar heupen hangt een zilveren kettinkje met bedeltjes. In haar navel fonkelt een klein robijntje. Ze is naar de kapper geweest en heeft haar lange sluike gitzwarte haren recht laten knippen. Ze ziet eruit als Cleopatra. Haar bovenlichaam heeft ze helemaal bloot gelaten. Ze pronkt met haar magisch vergrote borsten. Ze zit aan een klein tafeltje met Steven te praten. De man die ik voor haar had geregeld. Aan hun verliefde ogen kan ik zien dat het goed zit tussen de twee.
Helen heeft duidelijk een besluit genomen. Ze gaat weer leven.
Ik ben zo blij voor haar.
Ondertussen gaat Tina als een wilde tekeer. Ze laat zich nemen door een hele partij mannen. Ze krijst de hele tent bij elkaar.
Dat had ik nou nooit gezocht achter mijn collega.
Om een uur of tien komen we van de dansvloer en gaan we met z’n vieren aan een tafeltje zitten. We bestellen een flesje biologische Franse wijn bij Peter. Peter en Crista hebben vanavond bardienst.
Crista komt het ons brengen tezamen met vier grote wijnglazen.
“Zal ik het maar onder jullie vieren verdelen Henk?”, vraagt ze.
“Toe maar Crista dan kun je de lege fles gelijk weer meenemen.”
Terwijl we van onze wijn genieten komt dan uiteindelijk de vraag.
“En mensen, wat doen we, gaan we ruilen?”, vraagt Dirk.
“Ja natuurlijk”, zegt mijn man Henk.
“Nou mooi, ga je met me mee Sonja?”, vraagt Dirk.
Hij reikt me zijn hand en dan trekt hij me mee.
We zoeken een fijn bed uit, gaan uit de kleren en ploffen neer.
Dirk komt over me en penetreert me.
Langzaam begint hij te stoten.
Zijn volle baard kriebelen in m’n mijn gezicht en zijn borstharen kriebelen mijn lichaam en borsten. Mijn tepels worden er hard van.
Langzaam blijft hij me stoten.
Is dat nou slowseks?
Mijn man is veel anders. Hij is een woesteling in bed en we hebben altijd hartstochtelijke seks.
Dit is heel anders maar ik word er wel opgewonden van.
Ik voel m’n eerste orgasme opkomen.
Daarna krijg ik m’n orgasme.
Ik lig te kreunen van genot onder Dirks massieve lichaam. Maar hij blijft me onverstoorbaar stoten.
Ik begin hem een beetje te plagen, ik begin terug te stoten.
Dirk kreunt ervan, blijkbaar vindt hij dit wel lekker.
Ik krijg een tweede orgasme.
Ik kijk op het klokje het is twaalf uur geweest. Henk en Wilhelmien liggen al te slapen.
En Dirk gaat maar onverstoorbaar door.
Ik begin hem meer te plagen. Ik begin behalve omhoog te stoten ook onder hem te kronkelen ik druk mijn magisch vergrote borsten tegen zijn borstkas en begin mijn harde tepels over zijn huid te raspen. Ik steek een vinger in zijn anus.
Dirk brult het uit en dan komt ook hij in me klaar.
Nu onze lusten bevredigd zijn kruipen we onder de dekens en we gaan op onze zij “face to face” liggen.
“Wat was dat nou op de dansvloer Sonja?”, vraagt hij me.
“Je bedoelt These Are The Days Of Our Lives Dirk.”
“Ja”
“Ik word altijd een beetje sentimenteel als ik die song hoor, weet niet waarom het gebeurt, maar is gewoon zo.”
“Hoeft toch niet Sonja.”
“Weet ik wel Dirk, maar ik maak me gewoon een beetje zorgen om mijn oudste dochter, ze gaat studeren en gaat het huis uit.”
“Kijk, dat begrijp ik dan. Je moet vertrouwen hebben Sonja en haar haar eigen weg laten gaan.”
“Ja maar…”
Dirk onderbreekt me.
“Sonja onze kinderen worden groot en kiezen dan hun eigen weg. Dat moet we nu eenmaal accepteren.”
Om kwart voor een als de kaarsjes een voor een uitgaan en het donker wordt vallen we in slaap.
Als ik die ochtend dan wakker wordt, rek ik me uit en kijk op het klokje.
Oh nee half acht, het ontbijt.
Ik trek m’n jurkje aan, vergeet m’n slip en ren de trap op naar boven. Ik kom in onze eetzaal naast de keuken.
Op de middelste tafel staat een grote schaal met boterhammen die gretig aftrek vinden bij onze kinderen die buiten tikkertje aan het spelen zijn.
Astrid is druk bezig met het dekken van de andere tafels voor ons en onze gasten.
De oven pingt, de broodjes zijn klaar.
“Kan ik nog iets voor je doen?”, vraag ik.
“Nee mam, ga lekker zitten en schenk jezelf een kop koffie in, ik breng je zo meteen een lekker warm broodje.”
Ik sta op en loop naar haar toe en geef haar een kusje.
“Astrid, heel erg bedankt, dit is zo lief van je, ik hou van je.
“Ik ook van jou mam.”
© Reuel 2025
Onder de douche, wassen, haar wassen, afdrogen, klaar. Vanuit de douchecel loop ik naar de kledingkast.
We hebben vanavond in ons souterrain een seksfeestje met een bevriend huis waar ik me heel erg op verheug. Ik wil er geil uitzien.
Ik ga voor de spiegel staan en trek een geil doorzichtig g-stringslipje aan. Ik bewonder mezelf, ik ben een mooie meid, lekker slank, atletisch gebouwd en heb magisch vergrote borsten met een stel heerlijk grote tepels. Ik knijp in ze, ze reageren en worden hard.
Ik trek een lekker kort en geil jurkje aan. Het is een geel strapless en schredded jurkje.
Ja daar worden mannen wel opgewonden van.
Ik pak de föhn en droog mijn lange blonde haren.
Wow, ik mag er zijn, echt wel.
Kwart over zes en ik loop naar beneden. Iedereen binnen ons huis heeft een taak en mijn taak is het om de tafel te dekken voor het ontbijt van zeven uur. Dus ik heb nog drie kwartier.
De zon schijnt door de dubbele deuren van de achtertuin. Ik open de deuren en kijk naar buiten. Het is een prachtige zwoele julidag en helemaal wolkeloos. De zon weerkaatst in het water van de gracht achter onze tuin.
Ik besluit om buiten te gaan eten. Ik ga de oven voorverwarmen voor de broodjes en pak dan een stapel met borden en loop er mee naar de lange eettafel in onze tuin. Ik zet de borden op hun plaats en haal dan een volgende stapel.
We wonen met ons dertigen in ons huis. Ons huis is een standaard generatie huis met acht appartementen. Op de tweede verdieping zijn de vier appartementen voor gezinnen met kinderen. Op de eerste verdieping de appartementen van de al wat ouder wordende stellen wiens kinderen al zijn uitgevlogen en op de begane grond de kamers voor de ouden van dagen. Met z’n allen zorgen we voor elkaar. De bouwstijl is de jugendstil. Het gebouw met z’n vele ornamenten en gebrandschilderde ramen vraagt veel onderhoud. Maar dat is niet mijn taak maar de taak van de vier jongemannen van de tweede verdieping. De tuin is de taak van de mannen van de eerste verdieping. Ze zijn helaas met z’n drieën, Helens man, mijn buurvrouw is vorig jaar na een kort ziekbed overleden.
Ik kom naar de tuin met mijn handen vol met messen en vorken.
Piet de man van mijn andere buurvrouw Christina is het gras aan het maaien.
Hij houdt me even aan.
“Ik dacht al wel dat we buiten gingen eten, dus heb ik het gras hier als eerste gemaaid”, zegt hij tegen me.
We kletsen nog wat terwijl ik de messen en vorken naast de borden leg. Dan gaat hij verder met maaien en ik ren naar binnen om de kop-en-schotels te halen.
De oven is warm en dus stop ik de broodjes in de oven.
Het is halfzeven en mijn jongste dochter Anja komt naar beneden. Ze leest een boek op haar smartphone. Ze is negen jaar en een kei in taal en wil later schrijfster worden. Dat weet ze nu al zo zeker.
Even later komt Helen naar beneden. Ze is mijn redder in de nood want ze komt me helpen. Ze zet koffie en thee, perst sinaasappels en maakt de smoothies voor Mark en Patricia de zoon en dochter van Theo en Mieke. Terwijl ik heen en weer ren met de kop-en- schotels.
Onze golden retriever drukt haar natte snoet tussen mijn blote billen en geeft met haar lange tong een lik over mijn clitoris.
Oh wow, best lekker maar…
Ik draai me om en geef haar een knuffel.
“Helva meissie, heb je honger? Ik zal even je brokjes pakken.”
Max onze teckel ligt in Helva’s mand. De ouwe snoeper heeft zo te zien met een knappe jonge meid in de mand gelegen.
Ik roep Max.
“Kom Max brokjes.”
“S’ morgens onze honden te eten geven is ook mijn taak. S’ avonds doet Wilma dat.
Vijf minuten later komen onze kinderen naar beneden stormen. Ze trekken m’n dochter Anja mee naar buiten.
“Kom op boekenwurm, volleyballen.”
Ons huis is een asymmetrisch huis want ik woon samen met m’n man Henk en onze twee dochters Astrid en Anja op de eerste verdieping. Bovendien hebben Johan en Gerda, Klaas en Petronella van het bevolkingsbureau toestemming gekregen voor een derde kindje en de Loveringers zijn dol op kinderen dus die twee extra kindjes zijn er gekomen.
Er zijn dus twaalf kinderen in ons huis, precies genoeg voor twee volleybalteams die overigens in wisselende samenstellingen wedstrijden met elkaar spelen.
Piet heeft voor hen een net opgehangen en een veld uitgezet.
Helen is druk bezig de smoothies te maken.
“En Helen kom je vanavond ook naar ons seksfeestje?”
Helen is nog altijd een beetje in de rouw en antwoord niet.
“Ik heb een hele leuke man voor je geregeld Helen, lekker groot geschapen van zichzelf en een fantastisch goede minnaar.”
“Hoe weet je dat Sonja, heb je hem zelf uitgeprobeerd.”
“Natuurlijk Helen.”
“Dus ik krijg een afdankertje?”
“Ach kom Helen toch, je weet wel beter.”
De Loveringers zijn heel vrijmoedig als het om seks gaat. In de zesde klas van de lagere school krijgen ze de vakken relatieleer uit de lesboeken van Tila Pronk. Die stammen nog uit de eenentwintigste eeuw maar zijn voor eeuwig waar. En seksuele voorlichting.
Scheiden doen de Loveringers zelden, ze hebben geleerd hoe ze een relatie goed kunnen houden.
Ik kijk naar m’n dochter Astrid, ze draagt het lichtgeel van een eerstegraads.
Mijn hart gloeit van trots, mijn lieve dochter gaat studeren aan de academie voor toegepaste magie aan de faculteit geneeskunde. Toen ze vorige week haar aanstellingsbrief thuiskreeg is ze meteen naar een atelier gegaan om daar haar kostuum te laten maken en die draagt ze nu.
In het keizerrijk Loveringen is het geld afgeschaft en je kunt dus niet meer met dure spullen laten zien hoe rijk je bent. Nee je laat nu je status zien door je te kleden. Zo vertel je de wereld wie je bent.
Het is tien voor zeven, ik pak twee broden en verdeel die over vier rieten mandjes, pak boter mee en dan zijn mijn handen alweer vol.
Helen brengt de kannen met koffie en thee mee naar buiten en zet die op de tafel.
Ik loop terug voor het broodbeleg, kaas, jam, pindakaas en chocoladepasta.
De oven pingt, de broodjes zijn klaar.
Helen brengt de smoothies en de kan met sinaasappelsap en loopt dan gauw terug voor de broodjes.
IK breng nog een paar mandjes met fruit. Er zijn ook mandarijnen. Die heb ik gisteren weten te bemachtigen op de markt. Mandarijnen zijn er nog maar zelden want ze komen helemaal uit Spanje en dat is ver weg. En dan zijn we klaar om te gaan eten.
Zo langzamerhand zit iedereen aan tafel. We roepen onze kinderen dat ze moeten komen eten.
Mijn oudste dochter haalt oma Pieterse, ze zit in een rolstoel want lopen gaat niet meer. Astrid zet haar aan het hoofd van de tafel. Ze is met haar zesennegentig jaren de oudste in ons huis, dus ze zit op de juiste plaats.
Ik vind dat zo gezellig, met z’n allen buiten eten.
Na het eten help ik Helen met afruimen. Afruimen en afwassen is Helens taak.
Maar dan moet ik naar mijn werk.
Ik ga met de metro. Vanaf het station Groningen Noord loop ik naar mijn werk. Ik ben kledingontwerpster bij het modehuis van Gianni Versace. Er zijn geen naaisters meer. Als ik een ontwerp klaar heb voer ik het ontwerp in op een computer die een machine aanstuurt die het kledingstuk maakt. Maar voordat dat kan moet de nieuwe eigenaar een 3D scan van zijn lichaam laten maken pas dan kun je op de startknop drukken.
“Goh Sonja wat zie jij er geil uit meisje”, Zegt m’n collega Tina.
“We hebben een seksfeestje vanavond”, zeg ik haar.
“Heb ik ook wel zin in”, zegt ze tegen me.
“Nou dan ga je vanavond toch gewoon met me mee, je kunt bij ons eten en daarna gaan we los”
“Lekker, maar ik ben er niet op gekleed.”
“Nou geen probleem toch, ga maar in de 3D scanner staan, ik weet wel iets leuks.”
Ik voer haar gegevens in, op de computer en kies een van m’n ontwerpen en druk op de startknop.
“Ga je jurkje maar halen Tina.”
Na het werk lopen Tina en ik naar station Groningen Noord.
Tina draagt inmiddels haar jurkje. Het is een kort rood jurkje met een diep decolleté en een lekker bloot ruggetje. Tina is om op te vreten.
We nemen de metro naar station De Wijert in de wijk Helpman. Dan lopen we naar ons huis.
“Wie neem je mee Sonja?”, vraagt Christina die samen met Wilma en Frederique voor het avondeten zorgen.”
“Christina, dit is mijn collega Tina en ze doet vanavond mee met ons seksfeestje, heb je nog plek voor een extra bord?”
“Natuurlijk wel Sonja.”
“Tina, welkom in ons huis.”
Na het eten als de jongste kinderen naar bed zijn gebracht komen onze gasten. Bijna iedereen is meegekomen, ook hun oudste kinderen.
Al spoedig zijn de kinderen in de tuin luidruchtig aan het volley- ballen.
Ik en mijn man Henk begroeten Dirk en Wilhelmien, ons afspraakje, we kussen elkaar en dan stellen we ons op voor het feest.
Onze mannen zijn gekleed in glanzend zwarte G-Star broeken die als een tweede huid op hun lichaam aansluiten. Het zijn magische broeken met een zogenaamde “first fit” eerst confectie maar daarna als voor jou gemaakt. Ze dragen een riem met zilveren studs en hun borst is ontbloot. Onder hun kin prijkt een sexy vlinderstrikje en allen dragen ze een hoge hoed.
Ze pronken met hun lichamen terwijl ze langs ons meiden de trap aflopen naar het souterrain. Allen nemen ze hun hoed af en buigen ze voor ons.
We zijn zeer vereerd.
Dan mogen wij meisjes ook naar beneden.
In ons souterrain is het aangenaam warm, er branden flakkerende kaarsjes, het is er gezellig en knus.
Op de songtekst van Phil Collins Against All Odds schuifel ik naar de dansvloer. Ons afspraakje Dirk en Wilhelmien staan er ook al in elkaars armen te zwijmelen.
How can i just let you walk away?
Just let you leave without a trace?
When I stand here taking every breath, with you, ooh
You’re the only one who really knew me at all.
God, wat mooi, onze DJ doet het vanavond met gouwe ouwe.
Als dan de klanken van These Are The Days Of Our Lives van Queen inzetten komt mijn man naar me toe. Als geen ander weet hij wat deze song met me doet. Hij neemt me in zijn sterke armen. Ik leg mijn handen vlak tegen zijn gespierde borstkas en sluit m’n ogen en laat me meevoeren op tekst van de legendarische zanger Freddy Mercury. Als het liedje is afgelopen fluistert mijn man in m’n oren, “gaat het een beetje Sonja.”
“Ja”, fluister ik. Ik voel me zo veilig bij hem.
En het is alsof de DJ het er om doet, maar dan klinken de tonen van Who Wants To Live Forever. Mijn ogen worden vochtig en dan vloeit er een traan langs mijn wang.
Mijn man kust die weg en wiegt me langzaam in zijn armen en langzaam schuifelen we onze danspasjes op de dansvloer.
Ik houd zo van hem en ben blij dat hij er nu voor me is.
Helen is er ook en ze ziet er echt heel spectaculair uit.
Ze draagt een lange zijden rok met een hoge split en over haar heupen hangt een zilveren kettinkje met bedeltjes. In haar navel fonkelt een klein robijntje. Ze is naar de kapper geweest en heeft haar lange sluike gitzwarte haren recht laten knippen. Ze ziet eruit als Cleopatra. Haar bovenlichaam heeft ze helemaal bloot gelaten. Ze pronkt met haar magisch vergrote borsten. Ze zit aan een klein tafeltje met Steven te praten. De man die ik voor haar had geregeld. Aan hun verliefde ogen kan ik zien dat het goed zit tussen de twee.
Helen heeft duidelijk een besluit genomen. Ze gaat weer leven.
Ik ben zo blij voor haar.
Ondertussen gaat Tina als een wilde tekeer. Ze laat zich nemen door een hele partij mannen. Ze krijst de hele tent bij elkaar.
Dat had ik nou nooit gezocht achter mijn collega.
Om een uur of tien komen we van de dansvloer en gaan we met z’n vieren aan een tafeltje zitten. We bestellen een flesje biologische Franse wijn bij Peter. Peter en Crista hebben vanavond bardienst.
Crista komt het ons brengen tezamen met vier grote wijnglazen.
“Zal ik het maar onder jullie vieren verdelen Henk?”, vraagt ze.
“Toe maar Crista dan kun je de lege fles gelijk weer meenemen.”
Terwijl we van onze wijn genieten komt dan uiteindelijk de vraag.
“En mensen, wat doen we, gaan we ruilen?”, vraagt Dirk.
“Ja natuurlijk”, zegt mijn man Henk.
“Nou mooi, ga je met me mee Sonja?”, vraagt Dirk.
Hij reikt me zijn hand en dan trekt hij me mee.
We zoeken een fijn bed uit, gaan uit de kleren en ploffen neer.
Dirk komt over me en penetreert me.
Langzaam begint hij te stoten.
Zijn volle baard kriebelen in m’n mijn gezicht en zijn borstharen kriebelen mijn lichaam en borsten. Mijn tepels worden er hard van.
Langzaam blijft hij me stoten.
Is dat nou slowseks?
Mijn man is veel anders. Hij is een woesteling in bed en we hebben altijd hartstochtelijke seks.
Dit is heel anders maar ik word er wel opgewonden van.
Ik voel m’n eerste orgasme opkomen.
Daarna krijg ik m’n orgasme.
Ik lig te kreunen van genot onder Dirks massieve lichaam. Maar hij blijft me onverstoorbaar stoten.
Ik begin hem een beetje te plagen, ik begin terug te stoten.
Dirk kreunt ervan, blijkbaar vindt hij dit wel lekker.
Ik krijg een tweede orgasme.
Ik kijk op het klokje het is twaalf uur geweest. Henk en Wilhelmien liggen al te slapen.
En Dirk gaat maar onverstoorbaar door.
Ik begin hem meer te plagen. Ik begin behalve omhoog te stoten ook onder hem te kronkelen ik druk mijn magisch vergrote borsten tegen zijn borstkas en begin mijn harde tepels over zijn huid te raspen. Ik steek een vinger in zijn anus.
Dirk brult het uit en dan komt ook hij in me klaar.
Nu onze lusten bevredigd zijn kruipen we onder de dekens en we gaan op onze zij “face to face” liggen.
“Wat was dat nou op de dansvloer Sonja?”, vraagt hij me.
“Je bedoelt These Are The Days Of Our Lives Dirk.”
“Ja”
“Ik word altijd een beetje sentimenteel als ik die song hoor, weet niet waarom het gebeurt, maar is gewoon zo.”
“Hoeft toch niet Sonja.”
“Weet ik wel Dirk, maar ik maak me gewoon een beetje zorgen om mijn oudste dochter, ze gaat studeren en gaat het huis uit.”
“Kijk, dat begrijp ik dan. Je moet vertrouwen hebben Sonja en haar haar eigen weg laten gaan.”
“Ja maar…”
Dirk onderbreekt me.
“Sonja onze kinderen worden groot en kiezen dan hun eigen weg. Dat moet we nu eenmaal accepteren.”
Om kwart voor een als de kaarsjes een voor een uitgaan en het donker wordt vallen we in slaap.
Als ik die ochtend dan wakker wordt, rek ik me uit en kijk op het klokje.
Oh nee half acht, het ontbijt.
Ik trek m’n jurkje aan, vergeet m’n slip en ren de trap op naar boven. Ik kom in onze eetzaal naast de keuken.
Op de middelste tafel staat een grote schaal met boterhammen die gretig aftrek vinden bij onze kinderen die buiten tikkertje aan het spelen zijn.
Astrid is druk bezig met het dekken van de andere tafels voor ons en onze gasten.
De oven pingt, de broodjes zijn klaar.
“Kan ik nog iets voor je doen?”, vraag ik.
“Nee mam, ga lekker zitten en schenk jezelf een kop koffie in, ik breng je zo meteen een lekker warm broodje.”
Ik sta op en loop naar haar toe en geef haar een kusje.
“Astrid, heel erg bedankt, dit is zo lief van je, ik hou van je.
“Ik ook van jou mam.”
© Reuel 2025
Trefwoord(en): Romantiek,
Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10