Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Joann
Datum: 25-02-2025 | Cijfer: 8.7 | Gelezen: 6972
Lengte: Lang | Leestijd: 17 minuten | Lezers Online: 4
Beste lezers,
Dit is een verhaal dat deels waar gebeurd en deels fantasie is.
Laten we ons eerst even voorstellen. Wij zij een koppel, mijn vrouw (Ann) is 44 jaar 1.70 m groot en heeft een lekker lichaam en mooie borsten (een C cup, in sommige BH maten zelfs een D cup). Ze heeft een mooi strak lichaam en een lekkere kont. Ik ben Jo, 49 jaar en 1.85 m groot, iets te zwaar naar mijn zin maar dat zal de leeftijd zijn zeker en een te goede levensstijl. We hebben een zoon van 24 jaar die al samenwoont met zijn vriendin.

Ik heb een eigen zaak in industriële laswerken, waar wel een man of 20 werk hebben. Mijn zoon ben ik wat mee in de zaak aan het helpen zodat ik wat meer tijd krijg voor ons eigen.
Mijn vrouw werkt niet meer maar als het echt te druk is op de zaak komt ze nog wel eens meehelpen met de boekhouding en zo.
We wonen in een huis net buiten de stad en hebben verder alles wat we willen.

Zo waren we op een zaterdagmiddag in de voortuin bezig toen onze overbuurvrouw Lies thuiskwam van de winkel. Ze is een mooie vrouw van begin 50 denk ik, een beetje mollig maar dat staat haar wel en met een vriendelijk gezicht erop.
Haar man is een jaar of drie overleden aan een soort kanker. Zij heeft ook een zoon van dezelfde leeftijd als de onze. Toen ze nog jonger waren hingen ze altijd bij elkaar.

Lies zag ons bezig en kwam op ons afgelopen We waren zo een tijdje aan het babbelen toen mijn telefoon ging. Ik zag op het scherm dat het onze zoon was. Ik schrok wel even omdat hij normaal niet zo’n beller is en dacht direct dat er iets in de zaak was en nam op.
Het was niet zo. Hij zat met zijn vrienden op een terras in het dorp en vroeg of we geen zin hadden om ook eens af te komen. “Ja” antwoordde mijn vrouw “Zeg maar dat we er binnen een half uurtje zijn”. Ze vroeg aan Lies of ze ook zin had om mee te gaan en die ging maar al te graag mee.

Na alles opgeruimd te hebben en we ons nog even opgefrist hadden zaten we even later in de wagen op weg naar de taverne.
Daar aangekomen zagen we dat er redelijk wat volk was. We namen plaats bij onze zoon aan tafel. Hij en Lies kennen elkaar ook goed en hij was blij dat ze er bij was. Ze praatten honderduit over vroeger, het was heel gezellig. Er werd wat gedronken en vooral veel gelachen met de verhalen van hen uit de tijd dat ze allebei nog thuis woonden.

Op een zeker moment kwam er een motorbende de parking opgedraaid Met veel lawaai parkeerden zij hun moto's en kwamen ze het terras opgelopen. Het waren allemaal ruige mannen en ze namen plaats een beetje verder op het terras. Opeens stond er een op en kwam naar mij toe gelopen. Hij stond voor mij en bezag me eens goed. Ik zei “Is er iets?” waarop hij antwoordde “Gij zijt toch de Jo hè?” Nu ik hem ook eens goed bekeek antwoordde ik “Ja en gij zijt den Tim hè?” Ik stond op en gaf hem een hand. “Godverdomme” zei hij “Hoe lang is dat geleden?” “Ja” zei ik “Een jaar of 25, 30 zeker”.
We babbelden nog wat tot hij op een zeker moment zei “Man, wat er is gebeurd toen is al lang vergeten en vergeven”. Ik antwoordde “Bij mij ook” “Oké” zei hij en wou terug naar hun tafel gaan, toen hij zich terug omdraaide en zei “Volgende week zaterdag geef ik een feest voor mijn verjaardag in ons lokaal. Kom eens af dan kunnen we nog eens goed bijpraten” en hij ging verder.

Toen hij weg was zei Lies “Amai, ferme gast (hij was ongeveer even groot als ik, met lang blond krullend haar en fel blauwe ogen). Ik antwoordde daarop “Het kan een ferme gast zijn, maar ‘n heel gevaarlijke, vooral voor vrouwen toen in die tijd”.
“Hoe dat?” vroeg mijn vrouw. Ik antwoordde dat hij met zijn ogen en babbelen wel bijna elke vrouw zijn bed kon inkrijgen, en als het zover was dat het gebeurd was hij ze liet vallen als een baksteen. “Ja” zei mijn schoondochter “Ge voelde zijn ogen bijna los door onze kleding gaan zoals die naar ons keek” wat mijn vrouw en Lies bevestigden.

“En” vroeg mijn vrouw “Wat bedoelde hij met het is vergeten en vergeven?” Ik zei dat dat dingen waren waar ik liever niet over wou vertellen. Maar mijn zoon en zij drongen aan om het toch te vertellen.
Ik zei dat hij in de tijd dat ik nog bij hun was mijn liefje had weten te verleiden en haar later voor groepshoer liet gebruiken. Ik ben naar hem gegaan heb hem het ziekenhuis ingeklopt en sindsdien nooit iets meer van hen gehoord”.
Nu was het even stil aan tafel, tot mijn vrouw ineens zei “Amai dat had ik niet verwacht van u”.

Na een tijdje werd het weer gezellig aan tafel, tot die mannen opstonden en terug vertrokken. Toen Tim onze tafel passeerde klopte hij nog eens op mijn schouder en zei “Tot zaterdag hè man”. Ik antwoordde dat ik het nog niet zeker wist “We zullen wel zien”.
Na een tijdje stapten wij ook maar eens op en ik vroeg aan mijn zoon of hij ook nog meekwam “Dan kunnen we chinees bestellen”, wat hij dan ook graag deed en zo hadden we nog een gezellige avond.

In de week daarop vroeg mijn vrouw of we daar nu heen gingen. Ik antwoordde dat ik eerlijk gezegd daar niet veel zin in had. “Och” zei ze “Laten we eens gaan dan zijn we nog eens buiten en kunnen we misschien nog eens wat ander volk leren kennen”.
Zaterdag was het zover, we zaten in de wagen daar naartoe. Het was zo’n kleine 3 kwartier rijden van bij ons. Ik had gezegd dat ik die avond niks ging drinken omdat er te veel controle was en dat ik liever nuchter bleef omdat ik zo de boel beter in het oog kon houden, omdat ik die Tim niet vertrouwde met mijn vrouw erbij. “Ach” zei Ann “Die mens kan ook veranderd zijn hè?”

Daar aangekomen was er al veel volk en moest ik mijn wagen achteraan parkeren naast een groot tuinhuis. Ik zei tegen Ann dat dat hier vroeger niet stond en wou toch eens weten wat er in zat. “Laat dat” antwoordde ze “Dat doe je toch niet”. Toch voelde ik aan de deur en voelde dat die niet op slot was en trok hem open. Daar binnen stond een salon en een bed, dat was alles. Ik zei tegen Ann “Hier zullen ze hun veroveringen nemen”. “Ach man” antwoordde ze “Laat het zo, we gaan naar binnen”.

Binnen aangekomen kwam Tim naar ons toe en gaf me een stevige handdruk en Ann drie kussen. “Tof dat je gekomen bent” zei hij “Ginder aan de toog kun je je drank bestellen en feest er maar mee op los”. We gingen aan de toog staan en bestelden een plat watertje voor mij en voor Ann een wit wijntje.
Na daar zo een tijdje gestaan te hebben waren we in gesprek gekomen met nog wat andere gasten. De sfeer was al heel los en een van die vrouwen vroeg aan Ann of ze niet mee wilde op de dansvloer. “O ja” zei ze en weg waren ze.

Ik dacht bij mijn eigen dat ik ze maar beter in het oog kon houden want ik vertrouwde het zaakje niet. Ze ging al veel te los, en dat nog maar na twee wijntjes. Op de dansvloer zag ik ineens Tim in haar buurt staan. Hij danste rond haar, nam ze soms eens vast aan haar heupen en fluisterde dan iets in haar oor waarbij ze moest lachen. Zo bleef het nog eventjes duren tot ze terug bij mij kwam staan. Ik vroeg haar of ze zich amuseerde. “Jaja” zei ze “Het is lang geleden dat ik nog eens zo heb kunnen dansen” en ze bestelde nog een wijntje. Ik zei dat ze misschien even iets anders zou moeten nemen. “Och nee schat” antwoordde ze “Het smaakt mij en daarbij jij bent toch bob vandaag” en ze dronk een goede teug van haar glas.

Opeens zag ik Tim naar ons kijken, waarna hij naar buiten ging. Ik zag dat Ann het ook had gezien. Toen ze na een paar minuten zei dat ze even naar buiten ging om een luchtje te scheppen omdat ze het te warm had zei ik “O da’s goed, dan ga ik even mee dan kan ik een sigaretje roken”. Je zag aan haar gezicht dat ze niet blij was dat ik mee ging.
Toen we buiten waren stak ik een sigaret op en Ann stond er zo maar wat rond te draaien, precies of ze iemand aan het zoeken was. Ik vroeg haar wat er was waarop ze antwoordde dat er niks was

Toen we er een paar minuten stonden kwam Tim vanachter een hoek en keek Ann aan. Ik zag dat Ann zo wat teken deed met haar ogen naar mij. Ik wist genoeg waarvoor ze een luchtje wou gaan scheppen. Ik vroeg haar wat dat allemaal was. Ze kreeg een rood hoofd en zei “O niks”. Ik vroeg haar nog eens “Wat was je van plan?” maar nu iets luider. “Niks” antwoordde opnieuw “Gij ziet dingen die er niet zijn”. Ze pakte mijn hand en trok me terug mee naar binnen.

Terug binnen namen we onze plaats aan de toog terug in en besteldem nog iets. De vrouw die bij ons stond vroeg haar of ze nog eens mee op de dansvloer wou gaan, waarop ze mij eens aankeek. Nadat ik teken had gegeven dat het goed was verdwenen ze. Even later toen ik nog eens naar haar keek zag ik Tim weer rond haar draaien en weer bij die heupen pakken, en opeens zag ik dat hij haar iets gaf en dat ze dat vanachter in haar broekzak stak waarbij ze eens lachte en ja knikte.

Ik moest even naar de WC maar ging eerst naar haar toe en zei dat ik ging plassen. “O dat is goed” zei ze “Doe maar”. Ik draaide mij om en liep door.
In de WC aangekomen moest ik even wachten omdat er geen plaats was. Toen ik gedaan had waste ik mijn handen en ging terug de zaal binnen. Ik was al bij al hoogstens 5 minuten weg geweest. Toen ik eens rondkeek zag ik Ann niet meer staan en de vrouw waarmee ze op de dansvloer stond was terug bij ons. Ik vroeg haar of ze wist waar Ann was, waarop ze eerst mij eens aankeek en dan naar de dansvloer en toen antwoordde “Ik zou het niet weten, daarjuist was ze daar nog”.

Ik keek eens rond en kon Tim ook niet meer vinden. Ik wist genoeg en zei tegen de mensen die bij stonden dat ik nog eens ging roken en ging naar buiten. Toen ik buiten was zag ik Ann of Tim nergens staan. Er stond nog een man of zes buiten die wat aan het lachen waren. Ik ging wat dichterbij staan zodat ik kon horen wat ze zeiden. Ik hoorde ze zeggen dat ze nog een 20 minuutjes moesten wachten van Tim en dan naar het tuinhuis konden gaan want hij had weer een sletje gescoord.

Ik zag dat de mannen me in de gaten kregen, maar wat ze niet wisten was dat ik de man was van Ann. Ze vielen stil en ik wandelde verder waarop me er een aansprak en vroeg wat ik ging doen. Ik zei dat mijn sigaretten nog in de auto lagen en ging door.
Bij het tuinhuis aangekomen zag ik dat er licht in brandde. Ik luisterde stilletjes aan de deur en hoorde Ann praten van dat kan ik niet doen. Toen werd het mij teveel en trok met een ruk de deur open. Wat ik zag maakte mij nog veel kwader dan ik al was. Ann stond met haar T-shirt omhoog, haar borsten uit haar BH en haar broek en onderbroek op haar knieën. Ze was de broek van Tim broek aan het losknopen. Hij zat met een hand tussen haar benen en een op haar borst en ze waren in een hevige tongzoen bezig.

Toen ze me zagen schrokken ze allebei en Ann ging vlug achteruit. Ik riep heel kwaad naar Ann “Ge hebt twee minuten de tijd voor in de auto te zitten. Zijt ge er niet dan kun je hier blijven” en ik draaide mij om en ging naar de wagen. In het weg gaan hoorde ik Tim hard lachen en hij riep dat ik nog altijd hetzelfde was als vroeger.

Ik stapte in de wagen en startte hem. Op dat moment kwam Ann ook aangelopen en stapte ook in en ik reed weg. Ze begon gaan te huilen. “Sorry schat” snikte ze “Dat was niet de bedoeling, ik wou het niet maar het ging allemaal zo vlug”. Ik zei kwaad “Wat was de bedoeling niet? Dat ik jullie zou betrappen of wat, en dat ge het niet wou dat zag je ook niet? Op 10 minuten tijd was je wel met hem meegegaan, stond voor hem met uw borsten bloot en uw broek op uw knieën. Dan gaat ge mij niet wijs maken dat ge het niet wou”.
Nu begon ze nog harder te huilen en keek naar de vloer.
Ineens dacht ik terug aan dat papiertje dat Tim haar gegeven had en vroeg er naar. “Ik weet van geen papiertje” zei ze, mij verschrikt aankijkend. Ik antwoordde dat het maar eens gedaan moest zijn met dat liegen, dat ze de ene leugen na de andere aan het zeggen was.

Nu was het even stil in de wagen, tot ik zei “Haal het maar uit uwe achterzak en laat maar zien wat het is”. Ze ging met haar hand naar haar zak en haalde het eruit en vouwde het open. Toen ik het zag zei ik “Ge had toch niks gekregen hè? Ik heb het je er zelf zien insteken” en ik vroeg wat er op stond.
“Het is zijn telefoonnummer” antwoordde ze. Ik vroeg wat ze er van plan mee was geweest waarop ze niet antwoordde.
Ik pakte het af en gooide het buiten.

Intussen waren we thuis aangekomen. Ik zette de wagen op de oprit en ging naar binnen, gevolgd door haar.
Eenmaal binnen wou ze naar boven gaan, maar ik hield haar tegen en zei “Gij slaapt voorlopig hier beneden, ik wil u nu niet in mijn bed” waarbij ze weer in huilen uitbarstte. “Wat gaat er nu gebeuren?” vroeg ze al snikkend. “Ik weet het nog niet” zei ik “Daar moet ik nog even over nadenken” en draaide mij om en ging naar boven. Ik hoorde haar nog zeggen “Ik hou van u” waarbij ik me omdraaide en zei “Ik weet het niet”.
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...