De zon stond hoog aan de strakblauwe hemel, haar stralen brandden zacht maar ongenadig op de wereld beneden. In de achtertuin, omringd door een keurig onderhouden heg, lag Liza gestrekt op een ligstoel. Haar lichaam was een toonbeeld van elegantie, niet alleen door haar prachtige, symmetrische gelaatstrekken, maar ook door de sensuele kracht die in elke lijn van haar figuur lag.

Ze droeg een donkerblauwe bikini, de kleur die haar honingkleurige huid liet oplichten in het zonlicht. Het topje was eenvoudig maar perfect gevormd, de dunne stof accentueerde de stevige, ronde contouren van haar borsten, zonder iets te verhullen. Haar sleutelbeenderen lagen scherp onder haar gladde huid, en wanneer ze haar hoofd iets kantelde, ving het licht subtiel de lijnen van haar nek en hals.

Haar haren waren donkerbruin, bijna kastanjekleurig in de zon, en golvend over haar schouders verspreid. Enkele losse plukken kleefden licht aan haar huid, een gevolg van de warmte die zich over haar lichaam had genesteld. Haar jukbeenderen waren hoog en scherp, haar kaaklijn perfect gedefinieerd—een gezicht dat tijdloos mooi was, vrouwelijk en toch mysterieus.

Haar benen waren lang en perfect gevormd, met precies de juiste spanning in haar dijen. Haar huid was stevig maar zacht, en in het felle daglicht glansde ze, een combinatie van zonnebrandolie en een dun laagje zweet dat de hitte op haar lichaam had achtergelaten. De ronde welving van haar heupen kwam nog sterker naar voren door het laag uitgesneden bikinibroekje dat losjes tegen haar huid drukte.

Haar buik was vlak, haar taille smal, met net die lichte suggestie van spierdefinitie die haar elegantie alleen maar versterkte. Haar navel lag diep, precies in het midden van haar zachte onderbuik, en wanneer ze inademde, bewoog haar hele torso mee in een ritme dat bijna hypnotiserend was.

Ze had haar ogen gesloten, een zonnebril met donkere glazen rustte op haar neus, waardoor haar smalle wenkbrauwen en hoge jukbeenderen nog scherper uitkwamen. Haar lippen waren vol, roze, perfect gevormd, en zo nu en dan bevochtigde ze ze achteloos met haar tong.

Haar armen lagen losjes naast haar, één hand rustte op haar onderbuik, haar vingers zachtjes gespreid, terwijl de andere speels langs haar dij gleed, alsof ze zichzelf onbewust streelde. Haar benen waren ontspannen, haar enkels licht over elkaar gekruist, maar met genoeg ruimte ertussen om de subtiele curve van haar binnenste dijen te laten zien.

Ze leek volledig verloren in haar eigen wereld, de muziek uit haar oortjes dempte het geluid van de buitenwereld. Onwetend van de blikken die haar lichaam in zich opnamen.

Of… misschien wist ze het wél.

De zon brandde zachtjes op haar huid terwijl ze haar rug iets verder in de warme ligstoel drukte. Liza’s ademhaling was langzaam, diep, haar borstkas rees subtiel op en neer. Haar zonnebril hield de buitenwereld verborgen, gaf haar een gevoel van anonimiteit, alsof niemand kon zien waar haar gedachten haar heen voerden.

En die gedachten… die waren de laatste tijd steeds intenser geworden.

Ze had dit niet gewild. Niet bewust. Maar sinds dat ene gesprek met Eva, sinds haar openheid over haar eigen fantasieën, had er iets in Liza’s hoofd postgevat dat ze niet meer kon negeren. Ze dacht steeds vaker aan de buren. Niet alleen aan John, maar ook aan Brian en Samuel.

Eva had haar ergens gerustgesteld. “Het is maar een fantasie, Liza.” Maar iets in haar zei dat Eva meer wist dan ze liet blijken. Iets in de manier waarop ze het had gezegd, alsof ze precies wist hoe ver dat verlangen kon gaan. Alsof ze zelf misschien…

Nee.

Liza slikte en schudde haar hoofd, alsof ze de gedachte fysiek van zich af kon zetten. Maar haar lichaam luisterde niet. Haar hoofd bleef zich vullen met beelden, beelden die steeds minder onschuldig werden.

De mannen in haar hoofd waren zwart. Groot, gespierd. Ze zag geen gezichten, alleen hun lichamen. Sterke schouders, brede borst, donker glanzende huid, nat van het zweet.

En tussen hun benen…

Liza voelde haar keel droog worden. Ze kon het voor zich zien, bijna voelen. Een immense, zware penis. Lang, dik, hard. Zwart en glanzend, alsof het met een eigen wil pulseerde. Gemaakt voor haar.

Ze had er nog nooit een gezien. Niet echt. Maar in haar fantasie bestond er geen twijfel over hoe het zou zijn. Hoe het zou voelen om die grootte in haar handen te hebben. Hoe haar vingers zich eromheen zouden klemmen, haar duim over de warme, gespannen huid zou glijden.

Hoe het zou smaken.

Haar lippen voelden droog. Ze likte er zachtjes over, bijna mechanisch, terwijl haar gedachten haar verder meesleepten. Het idee alleen al dat zo’n kolossale erectie tegen haar mond zou drukken, haar lippen zich om de dikke eikel zouden sluiten…

Ze zou kreunen.

Ze wist het zeker. Ze zou het niet kunnen verbergen. De gedachte alleen al deed iets met haar.

En wat als die man haar vervolgens zou nemen?

Haar lichaam spande zich onbewust aan. Het beeld was te sterk, te echt. Een lichaam boven haar, haar benen wijd, haar eigen vochtigheid onmiskenbaar. En dan die enorme, donkere penis… stevig tegen haar opening gedrukt, zich langzaam een weg naar binnen duwend…

Liza schrok van haar eigen fantasie.

De middag was warm, maar de hitte die nu door haar lichaam raasde had niets met de zon te maken.

Haar hand gleed ongemerkt langs haar hals, haar vingers streelden haar huid. Even had ze niet meer door dat ze daar lag, halfnaakt, in de open lucht. Even bestond alleen deze fantasie.

En precies op dat moment…

Werd ze bekeken.

De zon stond als een brandende bol boven haar, haar stralen likten aan de tere huid van haar buik, haar dijen, haar hals. Liza voelde hoe de warmte zich nestelde in haar lijf, maar ze wist dat het niet alleen de zon was die haar huid deed gloeien.

Ze was te diep in haar eigen fantasie verzonken.

Haar vingers rustten nog steeds achteloos op haar bovenbeen, net onder de rand van haar bikini. Haar dijen waren iets verder uit elkaar gegleden. Niet veel, maar net genoeg om een ander idee te geven dan onschuldige ontspanning.

En haar gedachten?

Die kenden geen grenzen meer.

Haar fantasie nam haar over, liet haar dieper en dieper zakken in een wereld waar ze haar eigen verlangens niet langer durfde te veroordelen. De beelden kwamen in golven. De donkergekleurde huid, glanzend van het zweet. De immense, zware penis, dik en onverbiddelijk. Ze kon hem bijna voelen. De spanning. Het onvermijdelijke.

Ze was nat. Natter dan ze zich ooit herinnerde. Haar bikinibroekje kleefde aan haar huid, zo strak dat ze zich plotseling hyperbewust werd van haar eigen lichaam.

Haar ademhaling versnelde. Haar borsten rezen en vielen in een ritme dat ze niet meer onder controle had.

Ze kreunde bijna.

Haar mond stond een beetje open, haar lippen vochtig, haar borstkas trok samen bij elke trage, zware ademhaling. Ze had het te warm. Veel te warm. Haar vingers gleden vanzelf omhoog, verder langs haar binnenste dij, de zachte huid onder haar vingertoppen voelde branderig aan van opwinding.

Nog een klein stukje.

Haar bikinibroekje was vlakbij.

Nog een aanraking en ze zou—

Maar op het laatste moment hield ze zichzelf tegen. Haar vingers spanden, haar dijen trokken zich licht samen. Ze klemde haar lippen op elkaar. Nee. Niet hier.

En dan—

Een stilte.

En plotseling stopte haar muziek.

Liza’s ogen schoten open.

Ze hoorde stemmen. Zacht gefluister.

Haar adem stokte. Er was iemand.

En toen hoorde ze hen duidelijk.

Ze stonden dichtbij.

Ze keken.

Ze praatten over haar.

En op dat moment besefte ze hoe kwetsbaar ze daar lag… en hoe heet haar lichaam nog steeds was.

-