Zondagochtend. Mijn hoofd voelt als een loden bal, bonkend en zwaar. Ik zit aan de ontbijttafel mijn derde (of is het al de vierde?) kop koffie krampachtig vasthoudend, de warmte een schijnbaar loze poging om de ijzige mist uit mijn hersenen te verdrijven. Kristof ligt nog te slapen, hij is doodop door onze activiteiten van afgelopen nacht. Het was een maalstroom van verlangen en onverzadigbare lust. Van slapen is nauwelijks iets gekomen. We waren als twee hongerige wolven op zoek naar genot. Ik heb mijn ventje letterlijk leeggemolken, tot de laatste druppel. Uiteindelijk, toen het vat écht leeg was, vielen we in een rusteloze slaap, ons lichaam nog trillend van de intensiteit. Maar de hele nacht bleven de beelden door mijn hoofd spoken in een eindeloze film van opwinding, de ene scène nog explicieter dan de vorige. Ik voel me een drugverslaafde, constant onder invloed van een roes, een high die weigert te verdwijnen. Ik ben groggy, volkomen uitgeput ook, maar tegelijkertijd gloeit er nog iets, een nawee van die ongekende lust.

Mijn slaapkleedje plakt aan me. Het is doordrenkt met de geur van seks, een geur die ik tegelijkertijd afstotend en verslavend vind. Mijn haar is een ondefinieerbare wirwar. Voor me staat de laptop. Het scherm licht mijn gezicht op. Ik begin een mailtje te typen aan mijn volgers. Een diep gevoel van onbehagen overspoelt mij. Mezelf zo blootgeven voelt ongemakkelijk, bijna pervers, maar tegelijkertijd... is het zo opwindend. Die tweestrijd verscheurt me. Mijn vingers tikken langzaam, de woorden vloeien moeizaam uit mijn vingertoppen. De vermoeidheid zit diep. Toch wil ik mijn lezers prikkelen, uitdagen. Ze laten voelen wat ik voel. De ironie is dat ik zelf bijna omval van slaap, terwijl ik ze oproep tot wilde bekentenissen. Het is een spel, en ik ben de poppenspeler, zelfs als ik me als een zombie voel.

Goeiemorgen, goeiemorgen, mijn lieve, nieuwsgierige volgers!

Zo... hoe was jullie nacht? Lekker gedroomd? En eh... met de handjes braaf boven de lakens gebleven... of juist hélemaal niet, geïnspireerd door onze... je weet wel? Kom op, ik wil alle details horen! Draai de rollen maar eens om, ik ben benieuwd naar jullie nachtelijke avonturen!

Hier? Hier was het... eh... een korte nacht. Intens, ja, en dat had best nog uren mogen duren, maar helaas... op een gegeven moment is het vat leeg...

Leeg. Dat is het woord dat mijn huidige staat perfect omschrijft. Een beetje triest, eigenlijk, dat zo'n explosie van genot uiteindelijk moet eindigen in dit soort uitputting. Maar de herinnering, die blijft. De herinnering aan Kristof zijn gekreun, de manier waarop zijn lichaam schokte... dat is het waard.

Nu zit ik hier... met drie (oké, oké, misschien al vier) grote tassen koffie binnen, maar voel ik me nog steeds heerlijk loom en groggy. Een beetje alsof mijn lichaam nog niet helemaal is bijgekomen. Net als het weer buiten, eigenlijk. Geen stralende zon meer, geen fluitende vogeltjes die het leven en de lust toelachen. Grijs. Kalm. Een beetje... meh. Geen weer voor nieuwe 'ervaringen' meer in de tuin vandaag – die fase hebben we gehad en goddank vastgelegd!

Ik kijk naar buiten, de grauwe lucht sluit perfect aan bij mijn gemoedstoestand. Geen zon, geen fluitende vogels. De wereld lijkt mijn vermoeidheid te spiegelen. De gedachte aan nog meer seks in de tuin doet me rillen – niet van opwinding, maar van pure uitputting. Die beelden hebben we, en dat is genoeg voor nu.

Nee, de dag staat in het teken van... schatgraven! Samen met Kristof duiken we nu letterlijk in het beeldmateriaal van gisteren. We zitten hier als twee detectives, als curators van jullie opwinding, te midden van honderden foto's. Alles te ordenen, te bekijken, te herbeleven... en vooral... te beslissen. Beslissen wat van deze overvloed aan rauwe, intieme momenten jullie te zien krijgen. En hoe we dat gaan delen.

Mijn maag krimpt ineen bij de gedachte aan die honderden beelden. Onze meest intieme momenten, vastgelegd voor de eeuwigheid. Een golf van zenuwen stijgt op. Dit is zo kwetsbaar, zo naakt. De schaamte knaagt, maar de spanning is sterker. Dit is het moment dat ik de controle in handen neem, dat ik beslis wat ik van mezelf prijsgeef. Het is een delicate balans, een koorddansen op de rand van de afgrond.

Zie je het voor je? Mijn hoofd boven de laptop gebogen, omringd door beelden die de dag van 'geen slip' naar 'alles onthullen' transformeerden. Jullie lot (of toch minstens jullie kijkplezier) ligt in mijn handen. Maar: ik heb jullie gisteren een belofte gedaan... een belofte van meer, van onthulling, je weet wel, een facial. En daar hou ik me aan. Die beelden komen eraan. En geloof me ook als ik zeg dat dat... enorm spannend gaat worden! Het delen van zulke intieme, rauwe momenten... mijn buik zit nu al vol met zenuwen én kriebeltjes tegelijk. Het is eng. Het is kwetsbaar. Maar het is ook... zo heerlijk opwindend om dit proces met jullie te delen. Het voelt alsof we samen op het punt staan van iets groots.

De laatste woorden tik ik met een zucht van verlichting. Het is geschreven. Ik leun achterover en sluit mijn ogen. De beelden van gisteren zijn nog steeds op mijn netvlies gebrand. De roes, de uitputting, de spanning – alles is aanwezig. En nu? Hoe zullen mijn fans reageren? Wat zullen ze zeggen? En belangrijker nog, wat zal dit met mij doen. Ik voel me zowel doodeng als bevrijd.

De cursor knippert. Ik ben bijna klaar om op verzenden te drukken wanneer ik een warme aanwezigheid achter me voel. Kristof. Zijn geur, nog steeds vermengd met die van de nacht, omhult me als een tweede huid. Zijn adem streelt mijn nek terwijl hij zachtjes meeleest over mijn schouder. Zijn hand rust zwaar en liefdevol op mijn schouder, een stille, krachtige bevestiging die me tot in het diepst van mijn ziel raakt. Dan voel ik zijn lippen, zacht en warm, tegen mijn huid. Een kus, die diep doordringt en mijn lichaam weer doet trillen, een echo van de aardbeving van de nacht. "Goeiemorgen, seksbeest," fluistert hij. Zijn stem is schor van slaap en zo vol van genegenheid dat mijn hart een sprongetje maakt. Mijn huid rilt, een golf van kippenvel verspreidt zich over mijn armen, en het bloed stroomt sneller door mijn aderen. Het beeld van de amazone danst weer voor mijn ogen, zo levendig dat ik bijna weer zijn lichaam onder me voel.

Ik zie mezelf, gezeten op zijn heupen, mijn benen stevig om zijn taille geklemd. Ik voel weer de ruwheid van zijn haar tussen mijn vingers terwijl ik mezelf bovenop hem beweeg, mijn heupen malend in een oeroud, wulps ritme. Ik voel zijn hardheid weer diep in mij, zo diep dat het is alsof ik niet meer kon onderscheiden waar ik eindigde en hij begon. De wrijving, de hitte, de druk – die ondraaglijke, zalige spanning. En die die ultieme kreet van overgave, ik bloos opnieuw als ik daaraan terugdenk. De explosie die door elke zenuwbaan raasde. De samentrekkingen waren zo intens, zo krachtig, dat ik dacht dat ik uit elkaar zou spatten, verpulverd door genot. En midden in die orgie van gevoel, voel ik weer hoe ook hij over de rand ging, zijn lichaam schokkend tegen het mijne, de warme, kleverige stroom diep in mij, die mijn poesje vulde. Het was zo intens, zo rauw, zo wij. Het was alles. En terwijl ik er nu aan terugdenk, voel ik die gloed van binnenuit, een herinnering die me tegelijkertijd uitput en opwindt. Het was roekeloos, het was ongeremd, en een deel van mij kan nog steeds niet geloven dat ik zoiets intens kon ervaren. Maar een ander deel... dat andere deel schreeuwt om meer, want het was zo ontzettend lekker.

"Hey," glimlach ik, mijn stem nog steeds een beetje hees, maar vol van een liefdevolle warmte. Ik draai mijn hoofd een beetje om hem aan te kijken. "Een beetje bijgekomen, jij?" Kristof lacht, zijn ogen twinkelen ondeugend. Zijn vingers strijken zachtjes over mijn arm, een aanraking die een nieuwe golf van sensaties teweegbrengt. "Ik ben zo benieuwd naar de beelden van gisteren, schatje." En pas dan, in zijn woorden, in zijn blik, realiseer ik me de diepte van wat hij nog niet weet. Hij heeft geen idee hoe ver ik ben gegaan, hoe volledig ik me heb overgegeven aan de lens, aan de lust. Hij heeft de naakte, ongeremde versie van zijn vrouw nog niet gezien. Een kriebel van anticipatie stijgt op in mijn maag, vermengd met een vleugje nervositeit. "Tijd om samen in het materiaal te duiken, dus," antwoord ik, mijn stem iets nerveuzer dan ik had gewild. Ik zie de nieuwsgierigheid in zijn ogen oplichten, een vlammetje dat belooft te groeien tot een uitslaande brand.

"Zeker weten," zegt Kristof, en hij duwt zich af van de tafel. "Ik neem eerst een koffie. Anders zie ik alleen maar vlekken." Hij draait zich om. Een ondeugende glimlach verschijnt op zijn gezicht die mijn hart sneller doet kloppen. "Maar ik ben doodnieuwsgierig naar mijn stoute vrouwtje. Ik heb zo'n vermoeden dat ik dingen ga zien die ik nog nooit heb gezien." Die woorden... ze zijn een belofte, een uitnodiging. Stoute vrouwtje. De titel voelt als een tweede huid, een erkenning van de wilde, ongetemde kant die ik gisteren volledig heb omarmd. De spanning bouwt zich weer op, maar dit keer is het anders. Niet alleen de spanning van het delen met mijn volgers, maar ook de opwinding om dit met Kristof te herbeleven. Om te zien hoe hij reageert op wat ik heb gecreëerd. De camera, gisteren een stille getuige, wordt vandaag een spiegel van onze lust. En ik ben er klaar voor om in die spiegel te kijken.

Kristof heeft zijn koffie, en we zitten nu samen aan de keukentafel, de laptop tussen ons in. De ochtendmist in mijn hoofd trekt langzaam op, vervangen door een tintelende spanning. Dit is het dan. Het moment om samen door de beelden van gisteren te scrollen. Ik begin met een selectie van lingeriefoto's. Die van mij in mijn kanten kimono met daaronder een pikant setje en push-up kousen die mijn benen eindeloos maken. "Zo, zo..." bromt Kristof, zijn stem laag en vol bewondering. Zijn vingers trommelen zachtjes op de tafel. "Mijn stoute vrouwtje in vol ornaat, zie ik." Hij schuift dichterbij, zijn schouder raakt de mijne. "Die kimono, die is al dodelijk op zichzelf, maar wat eronder zit... wauw." Hij wijst naar het scherm, zijn vinger volgt de lijn van mijn been. "Die kousen, die maken me echt gek. Ze zeggen zo veel, en tegelijkertijd niets." Ik voel een blos op mijn wangen komen, maar er zit een ondeugende glinstering in mijn ogen. "Ben je fan?" plaag ik, mijn stem iets hoger dan normaal. Ik probeer nonchalant te doen, maar mijn hart bonkt in mijn keel. De spanning tussen ons is bijna tastbaar. Kristof leunt dichterbij, zijn neus bijna tegen mijn wang. Zijn adem streelt mijn huid. "Fan? Lieve schat, ik ben een geobsedeerde groupie," mompelt hij, zijn blik nog steeds op de foto's. Hij grinnikt. "En die beha... die doet precies wat hij moet doen, nietwaar? Alles perfect op zijn plek, en toch zo uitnodigend." Zijn ogen schieten even naar de mijne, een blik vol belofte. "En die slip... dat is gewoon vragen om problemen, weet je dat? Bijna te mooi om uit te trekken."

Ik lach. Een zacht, sensueel geluid. "O, en wie zegt dat ik hem heb uitgetrokken?" fluister ik, mijn stem vol suggestie. "Oh, ik ken je al langer dan vandaag… We zullen het straks wel zien, niet?" zegt hij, zijn stem zakt een octaaf. Hij strekt zijn hand uit en zijn vingers strijken langs mijn blote arm, een lichte aanraking die me doet rillen. "Maar we hebben nog zoveel meer, nietwaar? En dan bedoel ik niet alleen meer lingerie. Ik heb het over... de volgende stap." Ik knik, mijn adem stokt even. "Zeker weten," zeg ik zacht. "Dit is nog maar het voorspel, liefje." Ik zie zijn glimlach breder worden, en ik weet dat hij klaar is voor de rest.

Hij schuift verder naar de volgende foto, en zijn lach wordt breder. "En dan deze," zegt hij, wijzend naar een beeld waar mijn hand verleidelijk tussen mijn benen rust. "Toen al met je hand tussen je beentjes. Je bent echt een geil beest." Zijn stem is vol amusement en een vleugje bewondering. Ik voel de hitte naar mijn kruis trekken, een echo van gisteravond. Ik bloos nog feller, maar mijn glimlach is nu onversneden ondeugend. "Tja," zeg ik, mijn stem zachtjes schor. "Sommige beesten kunnen zichzelf nu eenmaal niet bedwingen. En dan te bedenken dat dit nog maar het begin was, hè?" Ik werp hem een blik vol suggestie.

Kristof knikt. "Stuur door naar je fans," zegt hij gedecideerd. Ik kijk hem geamuseerd aan, een wenkbrauw omhoog. "Wil je echt dat anderen je vrouwtje zo zien?" vraag ik, een speelse uitdaging in mijn stem. Hij lacht breed, een lach die me tot in het diepst van mijn ziel raakt. "Absoluut! Iedereen mag weten wat voor een prachtige vrouw ik heb. Maar ik ben de enige die met haar het bed in duikt." Ik voel de opwinding weer opborrelen, warm en tintelend, klaar om hem mee te nemen naar de diepste krochten van onze lust.

We scrollen verder, en de beelden op het scherm worden steeds intiemer. Daar is de scene waar ik mijn slipje uittrek, mijn vingers verleidelijk aan het kantje trekkend, mijn heupen licht gekanteld. Kristof bromt zachtjes naast me, een diep geluid in zijn keel. Hij buigt voorover naar het scherm, zijn blik als een laser gericht op de details. "Zie je wel," zegt hij, zijn stem een beetje schor. Zijn vinger zweeft net boven mijn kruis op de foto. "Volgens mij ben je hier al nat." Hij kijkt me aan, een ondeugende glimlach op zijn lippen. "Kristof!" roep ik speels, mijn wangen kleuren opnieuw. Ik geef hem een zachte por in zijn zij. "Schaam je! Zoiets zeg je toch niet, met mijn volgers die misschien meelezen?" Mijn ogen twinkelen.

Hij lacht, zijn ogen vol warmte en genegenheid. "Ach, alsof die het nog niet wisten," plaagt hij. "Je straalt het van je af, liefje. Die blik in je ogen, de manier waarop je je slipje liet zakken... het is duidelijk wat er aan de hand was." Zijn vinger wijst weer naar de foto, en ik voel een lichte kriebel in mijn onderbuik. "Dat kanten ding had geen schijn van kans tegen jouw lust, hè?" Ik grinnik, mijn hart klopt sneller. "Het was gewoon te warm geworden daarbinnen. Het moest uit," zeg ik, mijn stem vol suggestie. Ik leun dichter naar hem toe en werp hem een blik vol ondeugd. "En jij vond het vast niet erg, toch?" Kristofs hand rust nu op mijn rug, zijn duim streelt zachtjes mijn huid over mijn slaapkleedje heen. "Nooit, schat," mompelt hij. "Nooit erg. Dit is precies wat ik zo graag zie. Jou, zo vrij, zo vol van jezelf. Het maakt me waanzinnig trots."

Dan, met een plotselinge beweging, trekt hij de zoom van mijn slaapkleedje wat omhoog. Mijn benen zijn bloot, en hij werpt een snelle blik. "Heb je nu trouwens een slipje aan?" vraagt hij, zijn ogen vol verwachting. Zonder te wachten op mijn antwoord, roept hij triomfantelijk: "Ik wist het!" Zijn gezicht licht op in een brede, voldane glimlach. "Kristof! Laat dat," reageer ik speels verontwaardigd, terwijl ik probeer mijn slaapkleedje weer naar beneden te trekken. Ik lach, een beetje buiten adem. "Op deze manier halen we het einde van de ochtend niet!" "Kan me niets schelen," fluistert mijn ventje, en hij pakt mijn hand. Zijn ogen, vol speels vuur, zijn gefixeerd op de mijne. "Je moet maar niet zo lekker zijn, dan kan ik me gedragen." Zijn duim streelt zachtjes de binnenkant van mijn pols, een kleine aanraking die een stroom van kippenvel over mijn armen stuurt. Ik voel mijn hart sneller kloppen, een opgewonden trommel in mijn borstkas. De warmte in mijn buik verspreidt zich, en ik merk dat ik me nu helemaal niet meer zo groggy voel. Integendeel.

Ik werp een blik op de laptop, waar de foto's van mijn uitgetrokken slipje nog steeds pronken. Een ondeugende gedachte schiet door mijn hoofd. Kristof heeft gelijk. Dit is pas het begin. En het voelt zo goed om deze reis met hem te delen, deze ontdekking van onze gezamenlijke lust. "Nou," zeg ik, mijn stem zachtjes en verleidelijk. "Als dat je excuus is, dan denk ik dat we de ochtend inderdaad maar moeten opgeven." Ik knijp speels in zijn hand. "Zullen we dan maar meteen doorgaan naar het échte werk? Ik heb een vermoeden dat de volgende reeks beelden je nóg minder rust zal gunnen."

"Wacht nog even," houdt Kristof me tegen, zijn greep op mijn hand verstevigend. Hij buigt zich weer over het scherm, zijn blik als een magneet getrokken naar de beelden. "Toon die vorige foto nog eens? Die waarop je je kontje opheft om je slip uit te trekken?" Zijn stem is lager, rauwer. "Fuck, die is zo geil. Die heerlijke kont van jou. Stuur die ook maar door." Mijn hart bonkt in mijn keel. Die foto... Ik wist dat die potentie had. Ik zie mezelf voor me, mijn rug zachtjes gebogen, mijn billen omhoog gekanteld, net genoeg om dat kanten slipje langs mijn dijen te laten glijden. De ronding van mijn billen, het begin van mijn bilnaad, net zichtbaar. Het was een moment van pure, onbewuste verleiding, vastgelegd in een flits.

Ik glimlach, een warm gevoel verspreidt zich door mijn lijf. Dit is wat hij wil. En ik ben maar al te graag bereid om het hem te geven, en mijn volgers ook. Ik navigeer terug naar de betreffende foto, mijn vingers dansen over het trackpad. Ik snijd de foto zorgvuldig bij, focus op de wulpse ronding van mijn billen, de suggestie van wat eronder verdwijnt. Een beetje contrast toevoegen, de schaduwen verdiepen om de lijnen te accentueren. Ik wil dat het eruit springt, dat het hunkering oproept. Terwijl ik bezig ben, voel ik Kristofs blik op me gericht, zwaarder en intenser dan ooit. Hij leunt achterover, zijn arm om mijn stoel geslagen, zijn adem zachtjes in mijn haar. "Klaar?" vraag ik, mijn vinger zweeft boven de 'verzenden'-knop. Ik kijk hem over mijn schouder aan, een plagerige blik in mijn ogen. "Jij wou dit, hè?"

Kristof's ogen zijn donker en branden. "Absoluut," mompelt hij, zijn stem nauwelijks hoorbaar. Zijn mond krult in een onweerstaanbare grijns. "Doe het. Laat ze zien wat ze missen." Hij knijpt zachtjes in mijn bil, een gebaar dat mijn huid doet tintelen. Ik druk op 'verzenden'. Een zucht ontsnapt me, een mengeling van opluchting en gespannen anticipatie. De foto is de wereld in gestuurd. Ik leun achterover, mijn hoofd tegen Kristofs schouder, terwijl we samen naar de laptop staren. Het duurt niet lang. Binnen enkele seconden beginnen de meldingen binnen te stromen, de ene na de andere, als een waterval van opwinding.

"Je maakt me gek!" "Zo geil!" "Ik ben al drie keer klaargekomen!" "Oh Leen, zo onschuldig heet!" "Wat doe je me aan?!" De commentaren vliegen over het scherm, een stroom van verlangen en lof. Ik glimlach, een diepe, tevreden glimlach. Kristof knijpt even in mijn been, zijn ogen vol trots. Dit is het. De bevestiging. De opwinding. Het is niet alleen voor hen, het is ook voor ons. En het voelt zo ongelooflijk goed.

De stroom van enthousiaste reacties van mijn volgers zwelt aan, en Kristof en ik glimlachen breed. De trots in zijn ogen is bijna net zo opwindend als de commentaren zelf. Hij leunt dichterbij, zijn vinger klikt naar de volgende map op de laptop. "Oké, we hebben de lingerie gehad, de plagerijen... Nu wil ik het échte werk zien, Leentje." Zijn stem is laag, vol verwachting. En dan verschijnen de beelden. Beelden die de herinnering aan de namiddag zo levensecht maken dat het lijkt alsof ik er opnieuw ben. Ik voel de hitte naar mijn gezicht stijgen, een diepe blos verspreidt zich over mijn wangen terwijl ik mezelf terugzie, zo open en ongeremd. Dit zijn de video's van mij met mijn magical wand, een reeks die niets aan de verbeelding overlaat.

De eerste clip start: ik, mijn hoofd al licht achterover in die opperste staat van genot, de vibrator tussen mijn lippen, mijn ogen half gesloten. Een beeld van pure, ongeremde sensualiteit. Kristofs adem stokt hoorbaar naast me. Zijn mond valt een klein beetje open, zijn ogen zijn groot en gefixeerd op het scherm. Hij zegt niets, maar zijn blik is een mengeling van verbazing en intense opwinding. Ik voel zijn spieren naast me aanspannen, zijn knie drukt tegen de mijne.

De volgende clip: mijn naakte onderlichaam, hoog opgeheven, de vibrator diep tussen mijn dijen. Ik zie mijn poesje glanzen, nat en gezwollen, de lippen licht gespreid. En dan de beweging, mijn heupen die als een razende heen en weer gaan, de vibrator die met onvermoeibare precisie over mijn klitje strijkt, weer en weer, een genadeloze maar hemelse marteling. Ik zie mijn rug bogen, mijn heupen stuwen, mijn benen trillen. Het is een ballet van pure, zelfzuchtige lust. Kristof slaakt een diep kreunend geluid, zijn ogen nog steeds wijd open. "Jezus, Leen," mompelt hij, zijn stem nauwelijks hoorbaar. Hij slikt moeizaam, zijn adamsappel danst. Zijn hand vindt mijn dij en knijpt zachtjes, een onbedwingbare reactie op wat hij ziet. Ik voel een golf van gêne, maar tegelijkertijd ook een diepe, voldane gloed die zich door mijn hele lijf verspreidt. Ik zie mezelf daar, mijn hoofd nu helemaal achterover in pure extase, mijn mond licht geopend in een stille schreeuw van genot. Mijn borsten schudden wild mee met de beweging, de spieren in mijn buik strak gespannen van de inspanning en het stijgende genot. Het beeld van mijn vingers die zich in de handdoek op de ligstoel boren terwijl mijn lichaam zich spant, vertelt meer dan duizend woorden. "Ik... ik wist niet dat je... zo," stamelt Kristof, zijn blik nog steeds aan het scherm gekluisterd, zijn gezicht een mengeling van pure wellust en ontzag. Hij schudt langzaam zijn hoofd. "Dit is... dit is waanzinnig geil, schatje. Ik heb nog nooit zoiets gezien." Zijn ogen schieten even naar de mijne, een blik vol bewondering en een diepe, onmiskenbare lust die de kamer vult. Ik voel mijn hart sneller kloppen, een haast pijnlijk snelle slag. Zelfs nu, terwijl ik ernaar kijk, voel ik de echo van die intensiteit, de opwinding die opnieuw in mijn lijf kruipt, warm en tintelend. Mijn poesje trekt samen, en ik voel een lichte vochtigheid tussen mijn benen.

"Ik zie het ja," zeg ik zachtjes, mijn stem bijna onhoorbaar, vol van een verlegenheid die ik zelden voel. Het is zo naakt, zo onverbloemd. Het is alsof ik mijn ziel blootleg, zelfs voor hem, mijn meest intieme momenten in volle glorie. "Het was... uhm... een intens moment," voeg ik eraan toe, een klein, blozend lachje op mijn gezicht. Ik voel de hitte in mijn wangen nog steeds, maar er is ook een vreemd gevoel van trots. Ik heb dit gedaan. Ik heb me zo overgegeven, zo vrij gevoeld. Kristof schudt langzaam zijn hoofd, een glimlach van pure wellust op zijn gezicht. Hij buigt zich naar me toe en drukt een kus in mijn nek, zijn lippen warm tegen mijn huid, zijn adem zwaar. "Intens is een understatement, liefje," fluistert hij. "Dit... dit is kunst." Zijn vingers strijken zachtjes over mijn rug, en de warmte verspreidt zich. Ik voel mijn eigen geilheid weer opborrelen, als een sluimerend vuur dat weer wordt aangewakkerd door zijn blik, zijn woorden. De vermoeidheid lijkt te verdwijnen, vervangen door een hernieuwde honger.

De beelden van mij met de magical wand hebben hun effect niet gemist. Kristof's ogen zijn donker, zijn ademhaling gaat zwaarder. Met een ruk trekt hij me naar zich toe, de laptop schuift gevaarlijk dicht bij de rand van de tafel. Zijn mond verslindt de mijne in een hevige, gretige kus, zo diep dat mijn hoofd duizelt. Ik proef koffie en de nasmaak van lust, een bedwelmende cocktail. Mijn vingers klauwen in zijn T-shirt, hem dichterbij trekkend alsof mijn leven ervan afhangt. Terwijl zijn lippen diep in de mijne graven, dwaalt zijn hand af. Langzaam, teder eerst, dan met een toenemende vastberadenheid. Ik voel hoe zijn vingers langs mijn dijbeen strijken, onder de zoom van mijn slaapkleedje kruipen en direct naar mijn intiemste plekje gaan. En daar is het dan: mijn drijfnatte poesje, gloeiend en kloppend van verlangen. Hij wrijft zachtjes over mijn klitje, een perfecte aanraking die een zucht van genot uit mijn keel perst.

"Volgens mij heb je een beurt nodig," grinnikt Kristof, zijn stem schor, terwijl hij zijn kus even verbreekt om me in mijn ogen te kijken. Zijn ogen branden van pure wellust. "Nooit gedacht dat ik zo'n geile vrouw had." De trots en de opwinding in zijn woorden zijn als benzine op het vuur. Mijn lichaam reageert instinctief. Ik spreid mijn benen, een uitnodiging die hij maar al te goed begrijpt. Een diepe hijg ontsnapt me, een geluid dat pure overgave verraadt. Dit voelt oh zo lekker, een diepe, verzadigende sensatie die me tot in het diepst van mijn vezels doet trillen. Zijn vingers beginnen een langzaam, cirkelvormig ritme, en ik voel de spanning weer opbouwen, elke aanraking een elektrische schok die door me heen giert. De ochtend is vergeten, alleen dit moment telt.

Zijn vingers bewegen sneller, trefzekerder. Ik kreun zachtjes, mijn heupen heffen zich instinctief op, zoekend naar meer druk, meer genot. De koffiemokken op tafel rammelen gevaarlijk zachtjes. Ik voel de opbouw, die heerlijke, langzame, zinderende opbouw. Elke streling is een golf die door mijn lichaam spoelt. Ik voel mezelf steeds natter worden, mijn poesje klopt en trekt samen, smeekbeden om meer. Kristofs ademhaling wordt zwaarder, hij leunt dichterbij, zijn gezicht in mijn nek begraven, zijn hete adem op mijn huid. "Zo lekker, Leen," mompelt hij tussen mijn kussen door. Zijn duim manoeuvreert perfect over mijn klitje, en ik voel de druk toenemen, de sensatie intenser worden. Mijn tenen krullen, mijn rug boogt. De kamer begint te tollen, alleen de sensatie van zijn vingers telt nog. Ik wil hem, hier en nu. Mijn hele lichaam trilt van verlangen, de onverzadigbare honger die gisteren begon en nu weer volledig ontwaakt is. Ik voel een golf van spiersamentrekkingen in mijn buik, de voorbode van de climax die eraan komt.

Ik kan mezelf niet meer bedwingen. Mijn vingers graven zich in zijn haar, mijn hoofd valt achterover, en een diepe, ongeremde kreun ontsnapt uit mijn keel. De spanning is ondraaglijk, heerlijk. Dan exploderen de gevoelens, een tsunami van genot die door elke zenuwbaan raast. Mijn lichaam spant zich, schokt, en ik voel de warme, krachtige golven van het orgasme door mijn poesje pulseren. Ik kom keihard klaar, mijn benen klemmen zich onwillekeurig om zijn arm, mijn heupen stuwen wild omhoog. Het is een volkomen, allesoverheersende ontlading. Kristof blijft me aanraken, zijn vingers ritmisch bewegend, tot de laatste naschokken wegebben. Ik hijg, uitgeput maar voldaan.

"En nu ga je de foto's doorsturen," zegt Kristof, zijn stem kalm maar vol een onmiskenbare autoriteit. Hij trekt zijn hand terug van mijn poesje, en ik voel de plotselinge leegte, een kleine teleurstelling die meteen wordt overspoeld door een rollercoaster aan gevoelens. Een golf van schaamte en tegelijkertijd pure geilheid trekt door me heen. Ik kijk naar de laptop, naar de beelden die ik net zelf heb gezien, zo intiem, zo bloot. Zal ik dit echt de wereld insturen? Kristof leest mijn gedachten, zijn blik zacht en liefdevol. "Doe maar, liefje," fluistert hij, zijn stem een warme balsem. "Dan kunnen we daarna naar buiten verhuizen, de zon schijnt. Volgens mij zijn jij en ik nog niet klaar met elkaar." Zijn woorden zijn een belofte, een uitnodiging. De gedachte aan meer, buiten, in de frisse lucht, maakt me duizelig van verlangen.

Ik adem diep in, moed verzamelend. Mijn vingers bewegen naar het scherm, selecteren de zojuist bekeken foto's. Het voelt als een daad van rebellie, van overgave. Een laatste check, een diepe zucht, en dan druk ik op 'verzenden'. De beelden zijn de ether in. "Jij wou dit, hè?" vraag ik, mijn blik op hem gericht, mijn stem een mengeling van plagerij en opwinding. Kristof's ogen lichten op, een vurige gloed. Hij trekt me nog dichter tegen zich aan, zijn arm stevig om mijn middel geslagen. "Elke vezel van mijn zijn wilde dit, Leen," gromt hij, zijn stem vol bewondering. Hij drukt een lange, diepe kus op mijn mond, een kus die smaakt naar belofte en ongeremde lust. "Je bent ongelooflijk, weet je dat? De meest opwindende vrouw op aarde." Zijn blik dwaalt over mijn gezicht, vol affectie. "Ik ben zo trots op je, op de manier waarop je je laat gaan, hoe je alles durft te omarmen."

Even later, terwijl we nog steeds zo tegen elkaar zitten, begint de laptop te piepen van de binnenstromende commentaren. Ze vliegen over het scherm, sneller en enthousiaster dan ooit tevoren. "Jezus, Leen, je bent goddelijk!" "Dit is next level geil!" "Mijn god, ik ben vijf keer klaargekomen!" "Oh Leen, die blik van pure extase... zo puur, zo heet!" "Wat doe je me aan, vrouw?!" "Mijn favoriet speeltje! Absoluut ongeremd en sexy!" Ik voel een golf van triomf door me heen stromen. De mix van gêne en opwinding is nu puur euforisch. Kristof glimlacht breed, zijn hand streelt zachtjes mijn rug. Hij heeft gelijk. Dit is nog maar het begin.

De zon schijnt inderdaad, het belooft een prachtige lente- of zomerdag te worden. De frisse lucht lonkt. Kristof en ik wisselen een blik, een stille overeenkomst. Het hoeft niet bij het delen van beelden te blijven. Onze eigen realiteit is zoveel spannender. We staan tegelijk op, onze lichamen nog trillend van de naschokken van de ochtend. "Buiten, zeg je?" vraag ik, mijn stem zacht en verleidelijk. Ik werp een blik op mijn slaapkleedje, dat nu toch wel wat te veel stof is voor de plannen die we lijken te hebben. Kristof knikt, zijn ogen vol ondeugd. "Waarom niet? Niemand ziet ons. En ik heb zo'n vermoeden dat de tuin een perfect decor is voor de volgende ronde." Hij pakt mijn hand en trekt me mee richting de achterdeur.

"Wat is het plan, dan?" vraag ik, mijn hart vol anticipatie. "Nou," grinnikt hij, zijn stem laag en veelbelovend. "De zon schijnt, de vogeltjes fluiten... Ik denk dat we de buren maar eens moeten trakteren op een show die ze niet snel zullen vergeten."

(wordt vervolgd)

- - - -

Dit verhaal is een weergave van waargebeurde feiten: een dare tussen mij en mijn nieuwsbrieflezertjes.