Enige tijd geleden kreeg een uitnodiging om als Nederlandstalige een weekend als hostess te werken op een beurs in Parijs. Niet slecht betaald en na even nadenken besluit ik om dit werk aan te nemen.

Een half uurtje later krijg ik een bevestiging dat ik kan gaan en de gegevens zullen enkele dagen op voorhand worden doorgestuurd. Zal zaterdag in de vroege namiddag de trein moeten nemen naar Parijs en dan kan ik een taxi nemen naar mijn hotel. Zaterdag in de late namiddag zal er een meeting zijn en krijgen we dan ook onze outfit voor de beurs. Ziet er niet slecht uit licht blauw rokje en een donkere bloes met knopen en zwarte panty. Voor onze schoenen moeten we zelf zorgen en liefst met een hakje. Vanzelfsprekend is de taxi naar het station, treinreis en hotel met ontbijt inbegrepen. Er is ook een ruime onkostenvergoeding voor eten en drank voorzien. De beurs is zondag en de terug reis is voorzien voor maandag.

Aangekomen in Brussel Zuid met mijn trolley ga ik naar mijn coupe en zie daar een oudere dame met twee meisjes van rond de 20 jaar zitten.

Maar mama kijk eens zegt een van de meisjes dat is toch die dame die je met paard en koets naar ons vakantiehuisje gebracht heeft. Weet je nog toen je gevallen was met de fiets. Maar ja weet dat nog heel goed het is Lotte zeker. Ik lach en zeg bijna goed het is Charlotte.

Juist en ik ben Lien, dat was nog al iets zegt Lien ik in de koets samen met je vriendin in de koets en mijn man naast je op de bok. (zie verhaal Charlotte en Kristof)

De dames vertellen dat ze in de buurt van Parijs moeten zijn voor een wedstrijd rope skipping. Ik doe alsof ik niet weet wat dat is. Lien vertelt dat haar dochters trainsters zijn en dat zij voorzitster is van de club. Ze logeren dan enkele dagen in een sporthotel.

Ik vertel dat ik in Parijs moet zijn voor werk, zonder details te geven en vraag voorzichtig hoe het met haar man is. Ben zijn naam vergeten, Kris of zoiets zeg ik maar weet maar al te goed dat het Kristof is. Goed goed zegt Lien maar ik weet wel beter. Hij is nu voor zijn werk in Parijs voor de een of de andere informaticabeurs en zal ons opwachten aan het station. Dat klinkt als muziek in mijn oren en denk ik zal hem straks wel even kunnen zien.

Aangekomen in Parijs, volg ik Lien en de meisjes en zie Kristof staan wachten. De meisjes zeggen enthousiast kijk een papa wie er hier is.

Kristof doet als of hij me niet kent en na een tijdje maar is toch Charlotte van in Durbuy.

De dames nemen nu de bus naar het sportpark en als die bus uit het zicht is komt en een grote glimlach op het gezicht van Kristof en hij zegt dat hij veel aan mij gedacht heeft maar niet durfde om contact te zoeken. Kom we gaan een koffie drinken en zoeken een plaats in een hoekje in een taverne. Eens dat we daar zitten neemt Kristof mijn hoofd en zoent me hartstochtelijk. Oh Charlotje wat heb ik je gemist en je bent weer zo mooi in je strakke jeans en spannend truitje en hij kan het niet laten om even aan mijn borsten te komen

Ik vertel waarom ik in Parijs ben maar de kan toch niet zegt Kristof ik ben ook op die beurs maar dan voor mijn firma. Toevallig logeren we beiden in een hotel in dezelfde straat. Maar sorry ik moet nu vertrekken want er is een meeting in mijn hotel en ik voel even aan het kruis van Kristof en dat voelt wel hard.

Kristof stelt voor om vanavond samen te gaan eten op kosten van zijn firma in een goed restaurant en dat kan ik natuurlijk niet afslaan en we spreken af dat hij me straks om 7 uur komt halen in de lobby van mijn hotel.

Na de meeting neem ik een uitgebreide douche, zorg dat mijn haar mooi ligt en maak me bescheiden op. Gelukkig heb ik een rokje een bloesje meegenomen en daarna ga ik een 10 minuutjes later naar beneden waar Kristof al op mij wacht. Geven elkaar een zedig zoentje op de wang en nemen een taxi naar het restaurant. In de taxi kan Kristof het niet laten om even onder mijn rokje te gaan. Stofke gedraag je zeg ik gespeeld boos.

Een kwartiertje later zijn we aan het restaurant en worden begeleid naar onze tafel in de buurt van bloemen en een beetje uit het zicht.