Mijn Ontdekkingsreis - 6

Roberteros - 15-05-2021 om 09:52

Ongeduldig hongerig is je verlangen om te ontdekken en ontdekken heel erg groot. Je bent de avond voordat je naar hem gaat al geil. De vraag wanneer je niet nat en geil bent lijkt gerechtvaardigd. Je overgave is volledig en opent je innerlijke deur naar ongekende manieren van klaarkomen. Je geeft jezelf en krijgt er genot voor terug ook al smeek je er at snel om. Lekker doorgaan Eline, lekker doorgaan met genieten en wij genieten mee
Roberteros

Lordgeorge07 - 19-02-2021 om 20:46

Wat zou ik graag Nico geweest zijn in deze situatie. Je beschrijft het zo fantastisch. Ik zie de foto's al voor mij.
Ik ben benieuwd of hij ook nog eens gaat kijken of je meer aankan met zwepen enz.

Harry - 16-02-2021 om 12:00

Eline, zo mooi en boeiend geschreven. Ik heb nooit aan BDSM gedaan, maar jij beschrijft, voorlopig alrhans, een milde versie, waarin je helemaal opbloeit. Ik vind het zo mooi geschreven, dat ik bijna niet kan geloven, dat het niet echt is gebeurd. Terwijl ik het lees, zie ik er zelfs plaatjes bij hoe je geniet van je behandeling en er steeds geiler van wordt. Het is om te smullen, zo mooi.
Ofschoon je zelf zegt makkelijker te schrijven via de beleving vanuit een man, ben je hier toch ook super goed bezig, als vrouw, of als Eline zelluf, hihi.
PRACHTIG, meisje.
Harry

Nico - 16-02-2021 om 01:26

Een prachtige serie, terwijl ik niks met bdsm heb. Het geeft heel mooi weer hoe dicht lust en pijn bij elkaar liggen en elkaar versterken. Ik zie uit naar de volgende delen. En niet alleen omdat ik toevallig ook nico heet

Oelewapper - 15-02-2021 om 23:04

wat Nico met Eline doet, lijkt heel simpel. Hij laat haar verlangen naar genot. Hunkeren naar gegunde seks. Hij doet dit door niets of bijna niets te doen. Eline wacht zichzelf de geilheid in.

Zoals ik zei, het lijkt simpel. Want dit is opgebouwd en aangeleerd. Heel even schoot het beeld van de hond van Pavlov door mijn hoofd. De vergelijking gaat niet helemaal op. Want om Eline geil te houden moet ze verrast blijven. Telkens een stap verder.

Een stap met als intro foto’s en uiteindelijk de kennismaking met pijn. Dit laatste deed me huiveren. Je beschrijving van het genot ervan deed me verder lezen. Je woorden maakten het draaglijk en zelfs bevattelijk. Het is als wintertenen. Je voelt dat je leeft.

Je ontdekkingsreis blijft me mateloos boeien.