Conclusie: iedereen heeft schuld aan de situatie.
En of het hoofdpersonage er zich makkelijk vanaf maakt? Sja als de uitgangspositie een huwelijk is waar de beide partners al dan niet noodgedwongen een eigen leven moeten leiden. Als het enige contact bestaat uit een "tot morgen, werk 'net te lang" voor het slapen gaan. Vanuit dit opzicht is het zich in de armen storten van de eerste de beste man, misschien een logische keuze.

De toekomst ( het volgend deel ) zal uitwijzen hoe alles evolueert

Persoonlijk vindt ik dat Leen er zich wel gemakkelijk vanaf maakt, zij 14 dagen suf gen--- worden en Kristoff mag het beslissen
of hij zijn zaak opgeeft waarvan zij een goed leven hebben, en zij met het geld op vakantie gaat. Inge is ook niet goed bezig daar zij de vrouw van haar broer zo laat gaan, en Bryan ik weet het niet. Als Kristoff niet naar Mexcico gaat en haar daar confronteert met wat zij aan het doen is, is hij in mijn ogen een watje, en leg de echtscheidingspapieren dan maar klaar.

Wat een reeks...
Het leest als een boek.
Enerzijds heb ik zoiets van "ga er voor", anderzijds zadelt je ons op met het schuldgevoel.
Blijft de vraag: wat wint er? Het verstand of het gevoel?
En wat met het praktisch aspect. Heeft een vakantieliefde, duizenden km van huis, toekomst?

@Marja : Ideeën genoeg, nu nog beslissen welke kant ik met dit verhaal uit gaat...

Zelf ben ik fan van open eindes, zodat de lezer er zelf zijn/haar invulling aan kan geven.
Alleen weet ik dat vele lezers daar niet blij mee zijn 😊
Aan jullie om me te overtuigen, lol.

Oei Oei Oei, die Kristoff is helemaal fout bezig. Een geschenk sturen? Dat werkt niet... Je moet er zelf heen gaan!

En wat gaat Leen doen. Terugtrekken of van het leven genieten?

Weer een prachtige deel.

@Max : van elk personage heb ik zo'n beetje de negatieve eigenschappen benadrukt: de echtgenoot die workaholic is, de vrouw die kwijlt op de eerste de beste man die haar aandacht geeft, de schoonzus die het overspel lijkt te pushen en de player met dubieuze bedoelingen. Dit omdat er anders geen verhaal te vertellen is. En dat het allemaal zo snel gaat? Geloof me, veel lezers wachten vol ongeduld op de challenge zelf

Maar, als je suggesties hebt: mailen maar, ik heb niet liever...

Het introduceren van Kristof als vertelstandpunt werkt goed. Plots krijgt hij ook een stem en wat meer diepte.
Dit is geen zwart-wit-verhaal.

Weer prachtig geschreven.

Soms (zeker in een langlopend verhaal) is weinig of geen seks af en toe de beste seks en dat bewijs jij hier in dit boeiende vervolg. Wordt het nog 'gezellig' met zijn viertjes bij de onderwater grot of gaan morele bezwaren de boventoon voeren? De lauwe reacties van Kristof laten niet meteen veel hoop dat het huwelijk nog te redden valt. Benieuwd waar dit alles naartoe gaat... Dus schrijven maar, Leen. Ga vooral door met dit prachtige verhaal.

Opnieuw knap werk! De titel en premisse blijven als een zwaard van Damocles boven de plot hangen: zo spannend om te ontdekken waar dit eindigt!

@Marja : de eerste confrontatie met Kristof komt er volgend deel aan.
En die challenge: zou jij het binnen de 24 uur met een vreemde doen? 😉