Ontdekkend en heerlijk genot!
Beschreven vol opwindende passie.

Voor het eerst is er droefenis. Waar de meiden wilde plannen hebben, is er voor Wim slechts een placebo voorhanden.
Enkel Hilke kan dit doorbreken..

Het duet van verlangen gaat verder. De nacht is nog jong. Van mij mag ze nog even blijven duren.
Je woorden winden op, Stanzie…

Jij noemt het een symfonie van liefde. Dat is het ook. Of het voor Hilke en Ellen eenzelfde soort liefde is, is nog onduidelijk. Hoe dan ook is dit verhaal een prachtig duet van schoonheid.
Ik kreeg er zin van. Heel veel zin!

Een plotse bocht in het verhaal. Beloftes worden nagekomen, maar het is moeilijk.
Het verlangen groeit. Uitwegen worden gezocht en gevonden. Het doel blijft genot!

Oh, zo heerlijk, Stanzie!

Telkens weer de laatste keer. Het uitstellen van het slotakkoord. En zo blijft deze genotssymfonie duren.
Mij hoor je niet klagen!

“Haar lichaam sprak een eigen taal, de taal van het intense genot.”

Het is de taal die uit jouw pen vloeit, Stanzie. Wauw!

Weer vallen er enkele grenzen weg. Zal Wim ook Bets mogen nemen?

Waar verlangen en lust elkaar ontmoeten, ontstaat er een feest van genot! Hier is het niet anders. Gelukkig heeft Bets die nieuwe openheid ontdekt.

Het einde komt eraan. De laatste keer lonkt.
De gesprekken hierover kunnen niet meer van elkaar verschillen.
Ondertussen herontdekt Bets zichzelf en verlegt ze haar grenzen verder.

Dit blijft een geweldige reeks!

Ik wil zoenen!
Ik wil zoenen!!
Ik wil zoenen!!!

Heerlijk, Stanzie…