De 'oplossing' rond de kwestie van de vader en van Liza hangt van losse flodders aan elkaar. Dit is wel zo wazig en met zoveel open einden geschreven, dat maakt de rest van het verhaal, waar best potentie in zit, ook veel minder interessant.
Je werkt je hele verhaal toe naar deze ontknoping. Dan moet je juist daar aandacht aan besteden. Ik begrijp, dat dit nu juist ook het moeilijkste deel is, maar nu kon ik er geen touw aan vastknopen.

Wat kan ik nog meer zeggen dan wat al de anderen voor mij al gezegd hebben?!
Jouw stijl is weergaloos! Je neemt de lezer mee in de gebeurtenissen en laat het verhaal zichzelf vertellen. Het draait bij jou om de personen, niet om de seks. Dat is denk ik, wat de liefhebbers van jouw verhalen zo waarderen. Plus natuurlijk je humor. Geen verhaal zonder een vrolijke noot. Petje af!
Maar ik kan mij daarom ook goed indenken, hoe moeilijk het is om telkens een goed verhaal te kunnen vertellen. Neem dus je tijd, dan krijgen wij alleen maar betere verhalen. En jij een nog hogere waardering. 😁

Tjonge Danny, je komt weer terug met een klapper! Je laat iedereen in de schaduw staan met jouw verhaal.
Maar dat is mijn persoonlijke voorkeur, het is hier geen competitie natuurlijk.
Ik hoop, dat je hebt genoten van de rust. Fijn om weer een nieuw verhaal van jouw hand te lezen.

Als eerste wil ik je condoleren met het verlies van je moeder, Tdid. Sterkte. Ik hoop, dat het schrijven van deze serie, maar ook de welgemeende reacties je hebben mogen helpen bij het verwerken.
Eerlijk gezegd lees ik voornamelijk verhalen als deze of de avonturen van Dannyboy e.d. Dit soort verhalen zijn van een heel andere categorie dan de vele onwerkelijke, platte neukverhalen.

Einde?! Nee, dit was wat mij betreft slechts deel 1 van dit prachtige deel.
Hoe gaat het verder met Dora en Rinus, hoe wordt Sabine teruggepakt en natuurlijk hoe gaat het met Natasha en Peter?

Spieren in je pik?! Dat is wel een heel bijzondere pik

Ergens zo herkenbaar dit. Nou ja, als man zijnde dan. Flirt ze nou echt met me of is ze alleen maar aardig? Flirt ze om het flirten of zit er meer achter? En hoever kun je op een nette manier als man dan gaan zonder afgewezen te worden? Afwijzing kan toch voelen als falen en daarmee je zelfvertrouwen flink schaden. Daar heb ik in mijn jeugd al genoeg van meegekregen.
Sommigen flirten om te flirten (mannen en vrouwen), maar zelf hebben ze geen last van de negatieve effecten. Voor hen is het waarschijnlijk een manier om hun zelfvertrouwen een boost te geven.
Zo, dat was weer mijn therapeutische inbreng. Hoe je je gedachten verwoord hebt, is weer prachtig.

Roald, op zich wel een leuk verhaal, maar het leest niet echt makkelijk. Je plaatst leestekens, waar deze niet horen. Een komma hoort in een zin, niet aan het eind. Daar hoort een punt en die hoort weer niet in het midden.
Verder is het nu één lap tekst. Door het gebruik van paragrafen maak je je tekst veel beter leesbaar.
Spanning opbouwen lukt je wel, maar vervolgens doe je daar niks mee. Je laat de hoofdpersonen naar A'dam gaan. De dame is helemaal enthousiast en in een paar zinnetjes is dat avontuur afgeraffeld. Is daar niks interessants gebeurd?!
Thuisgekomen wenst de dame aan goed aangepakt te worden. Nou, nu gaat het komen. Meneer moet iets doen in de badkamer. Wat dan?? Ok, nog even wachten, maar dan... En dan is het een beetje slappe vanille-seks, niks stevige aanpak, maar ze vallen in slaap. Ik denk, dat meneer in slaap viel en de dame met een onbevredigd gevoel nog wakker lag, denkend aan de jeugdvriend, de restaurant-eigenaar in A'dam. Zou hij haar wel stevig aanpakken?

Over en om de taalfoutjes heen lezend was dit werkelijk een ode aan de onbaatzuchtige minnerij. Prachtig hoe zo een mindervalide de avond van haar leven gegund wordt. Een pareltje!

Op zich een leuk verhaal, maar hoe kun je nou de penis van iemand zien, die op z'n buik ligt?! Die moet wel in een heel ongemakkelijke houding liggen.