Een mooie ondertitel voor deze reeks zou “De ontdekking van de hemel” zijn.
Maar eigenlijk geldt dat evenzeer voor je andere reeksen. Je beschrijving van de schoonheid van het meest intieme is steeds zo betoverend goddelijk en mooi.
Steeds weer een plezier om me er in onder te dompelen.
Ha Zazie,
Dit vind ik zo treffend hè! Voor onze verhaalhelden is het allemaal nieuw, en ja dan denkt zij natuurlijk: van zo'n lekkere lul daar zullen ze in de hemel wel opkijken. Maar ja, dat zijn ze daarboven natuurlijk al duizenden jaren gewend, en dat stemt ze daar ook vrolijk... Die polariteit: hun nieuwe ervaring is al vanaf den beginne alledaagse praktijk.
Dank maar weer,
