Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Datum: 10-06-2018 | Cijfer: 8.9 | Gelezen: 24350
Lengte: Lang | Leestijd: 18 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Zus,
"Tom, ik ga naar Joke hoor daar blijf ik ook. Tot later, doei.."

"Oh" kan ik nog net zeggen, en moet even een paar hele grote strepen zetten door een verhaal in mijn hoofd. Dit is zo’n fucking teleurstelling. Was tot alles instaat, tien keer achter elkaar en dan zou ik nog wel een keer willen als het kan. Kunnen is misschien wat anders maar platkussen van boven tot onder dat kan ik de hele nacht, dit hele lange weekend.

En dit is een lang weekend. Niet langer in dagen op de kalender, maar dit was een echt treiter lang weekend.

Sta buiten met twee fietsen, neem de conclusie dat ze weer thuis is anders zou haar fiets er toch niet staan. “Karin kom je?” Het oude liedje, maar ik moet wel een beetje mat geklonken hebben.

“Hoi” En daar gaan we. We zijn amper de bocht om en niet meer in het zicht van ons huis en “Stop even Tom.” Ik knijp direct in de remmen en meer dan vijf meter verder staat Karin pas stil. Gierend van het lachen, ze legt haar fiets neer en rent naar me toe. Ik heb net mijn fiets op de stander staan en Karin hangt gelijk om mijn hals. “Til me op” en ik voel gelijk haar heuveltje in mijn buik drukken. Wild en met haar tongetje in mijn mond word ik gekust. Hard trekt ze zich tegen mij aan en de kus wordt steeds langzamer maar zeker niet minder sensueel.

Dan legt ze haar hoofd in mijn nek en zacht in mijn oor “Ik moest even alleen met Joke zijn Tom, ik moet dit ook verwerken.”

Fuck realiseer ik me, aansteller, egoïst, opgefokte stier, testosteron bom, dit is je kleine zusje, nog maar een maandje zestien, nog nooit bloot voor een jongen, ten minste daar ga ik vanuit want anders was er zeker wat gebeurt als zo’n mooi meisje naakt voor welke jongen dan ook staat. Dit was een wereldreis voor haar.

“Alles is goed Tom, ok?” Ik kan niets zeggen, de brok in mijn keel is iets te dik.

Daar rijden ze weer voor mij. Ik slinger, expres, van links naar rechts, de benen ver uit elkaar gaten in de lucht trappen en dan sta ik even op de trappers, gooi dan de armen in de lucht.

Twee kletsende lachende meiden voor me, twee kontjes die ook af en toe omhoog gaan en weer gaan zitten. Ik heb zoveel energie, zo vrolijk, zo enorm veel zin in dit leven.

Mijn prestatie beoordelingen en alle tests op school zijn goed. Het hele jaar heb ik er ook hard voor gewerkt, de zomer, de lange zomer ligt voor me. Dit kan niet meer stuk en zou leuk zijn als Theo en Susan zonder ons op vakantie gaan. Oh als dat te regelen zou zijn. Voor mij kan dat geen probleem zijn en voor Karin moet dat gewoon ook te organiseren zijn.

We zijn weer onderweg naar huis en rijden net het bosrijk deel in. Plots stop Joke en stapt af “wacht even”. Ik stond al bijna stil omdat ik zag dat ze afremde. Een eindje verder kijkt Karin me aan en lacht me toe. Ze heeft een klein binnen pretje zo te zien.

Joke loopt naar me toe en doet haar armen om mijn nek. “Til me even op.” Joke is net ietsje zwaarder dan Karin, misschien drie of vier kilootjes zeker niet meer en bijna net als Karin heb ik haar vast. Beide billetjes in mijn handen en een lachende Joke vlak voor mijn neus. Een vluchtig kusje geeft ze en ik een beetje onzeker kijk even snel naar Karin. Die staat geleund op haar fiets mij grijnzend aan te kijken, geen twijfel, verrassing of achterdocht. En dan begint Joke mij sensueel te kussen tongetje er in en voel ook bij haar het heuveltje tegen mijn buik aandrukken. Twee minuten duurt het minstens, het voelt zoiets, en dan haar mond bij mijn oor, “mag ik ook een keer alleen met jou op het laken in jouw kamer?” een klein kusje nog in mijn nek en “en daarna samen onder de douche?”

Ik zou een impotente lamlendige lul zijn, geen keuze, geen twijfel. Maar, dit was de eerste keer dat me wat gevraagd wordt! Ik bedoel ‘haal je de fiets uit de schuur’ enzovoort dat tel ik niet mee. Alles was tot nu toe een gevolg of verloop in een situatie. Alleen maar anticiperen, toehappen en meegaan voor mij.

“En Karin dan?” zeg ik terwijl ik Karin aankijk. En wat ik terug krijg is een bevestiging, een dikke smile twee vriendinnen vier handen op één buik. Ze heeft niets gehoord, ze wist het, het is onderdeel van hun plan. Alles wat ik doe is ‘public’ tussen die twee.

Dat geeft me wel te denken, ik ben echt monogaam, vreemd gaan kan ik gewoon niet, maar ik voel nu of ik iets van mijn privacy moet opgeven. Ik heb Karin’s sterretje gelikt, maar dat van Joke, dat weet ik nog niet, dat lijkt me toch een brug te ver. Kijk Karin weer aan en die tuit haar mond en gooit een luchtkusje en tegelijk een heel, heel klein knipoogje. Oh lieve Karin ik hoop zo dat we elkaar verstaan.

Het is ondertussen al weer woensdag en nog steeds ontzettend mooi weer, het is al laat zo iets als elf uur en nog steeds bloedheet. Theo en Susan zitten buiten aan een wijntje en ik sta op het punt mijn boeken dicht te klappen. Gaat mijn deur open en Karin komt binnen, wrijvend met de handdoek door het haar wat nog nat is van de douche die ze net heeft gehad. Het mooie strakke rode veterbroekje en kleine BH-tje heeft ze aan.

“Tom het doet nog zooooo zeer hé, daar achter, weet je wel, jouw schuld.” En ze gaat achter me staan, armen om mij heen en ik voel gelijk haar tanden in mijn nek. “AU” kan ik nog uitroepen en doe het wel harden dan echt nodig is. “Oh zo erg als bij was het toch niet?” En ze gaat voorover op mijn bureau liggen “ik heb nog wel een kusje te goed, kom op Tom, is beloofd.” Ze duwt het vetertje naar beneden en laat het op haar enkels vallen. Alleen al dat wichelen van die billetjes en benen doet mij mijn nek vergeten. En nu voorover ligt ze en trekt met beide handen de billetjes uit elkaar. Dit moet een gynaecoloog bijna ook zo zien, niets voor mij ik kan hier niet ‘medisch’ naar kijken. Recht voor mij haar gleufje, haar gaatje en sterretje, allemaal onder spanning uit elkaar getrokken.

En ja, ik heb echt harder gebeten, mijn bite mark is nog steeds goed te zien. Van binnen moet ik er wel om lachen en geef toe. Buig voorover en kus de bite mark. “Hij is veel groter hoor, alles en ook alles daar doet zeer.”

Ik kan alleen maar van oor tot oor grijzen om haar toneel spelletje en ga mee. Kus haar billetjes en laat mijn tong over haar hele kutje gaan. Van haar bovenkant tot onderen en nog even een centimeter voorbij haar vagina, net niet tot haar sterretje. “Oh dat helpt al een heel klein beetje” Ik begin weer bij haar beginnetje en glij zo naar billetjes toe. Dat doe ik zo een vijftal keer en dan bij de zesde keer draait ze haar kontje naar achteren en zakt een beetje door de knieën. Vol zit ik met de punt van mijn tong tegen haar sterretje. En ze begint heel korte kleine bewegingen met haar kontje te maken terwijl ze naar achteren duwt, en ja mijn tong die er langs gaat. Maar ik ruik iets, ik proef iets, het is zacht, zoetig en vet. Karin heeft haar sterretje ingevet! En niet zo’n klein beetje ook.

“Karin” ik wacht even wil haar volledige aandacht, dit is en kan alleen maar met ons tweeën, dit kan ik met niemand anders. “Karin dit weet toch echt niemand anders? Echt niemand?”

“Neee” hijgt ze, “alleen wij twee.” En ik word echt geil, ik wil haar weer eten, bijten ik hou van mijn zusje. Knijp in haar andere billetje en zet mijn tanden er in. Bijt weer alleen dit is een liefdes bijt, absolute niet hard genoeg om vast te houden, om te voelen. En met de mond vol,

“.k wl tijd ou at uldig ijn” “au Tom wat zeg je”.

Druk nog even ietsje stijver met de tanden en laat dan los, “ik wil altijd wel in de schuld staan bij jou”

Lachend komt ze omhoog, trapt het stringetje weg en gaat wijdbeens op mijn schoot zitten, armen om mijn nek en begint me te kussen. Ik grijp haar billetjes en druk met mijn wijsvinger op haar sterretje. Net het puntje glijdt er heel gemakkelijk in door de vet die er omheen zit en duidelijk ook aan de binnenkant. Haar ogen gaan wijd open, “Tom, je ontmaagd mijn sterretje!” Lachend gooit ze haar hoofd in mijn nek en slingert haar kontje heen en weer op mijn vinger maar dan gaat ze gauw omhoog om zich ervan te bevrijden.

Opeens horen we wat lawaai beneden en als de bliksem is Karin omhoog en grijpt haar vetertje en trekt hen snel aan. “We gaan dus morgen op tijd weg hé” zegt ze wat overdreven en luider terwijl ze mijn kamerdeur achter zich dicht doet.

Het is vrijdagmiddag en we zijn op de terugweg al weer vlakbij Joke’s huis. Beide meiden stappen af, Karin ook wat ze zelden doet. Zie ze nog even iets aan het smoezen en dan kijkt Joke mij even aan voordat ze Karin op de wang zoent. Karin stapt op en Joke zwaait, “Veel plezier hé, tot maandag. Dag Tom.”

‘Ding Dong’ Tom tot maandag, als dat waar mocht zijn. Ik hou Karin scherp in de gaten en een enkele keer kijkt ze me aan, zonder dat ze me haar gezicht wil laten zien. “Je moet me niet zo aankijken” zegt ze zacht en toch zie ik duidelijk haar wangetje. En de andere zal niet veel anders zijn. Rood gekleurd is ze. Opgewonden en verlegen misschien. Het gaat gebeuren dit weekend. “Ik zal proberen niet naar je te kijken hoor, moeilijk maar probeer het echt.” maar de lach op mijn gezicht verraad me. Om de paar minuten kijk ik. “Als je nog één keer kijkt hé dan ga ik het hele weekend weer naar Joke.” Ze lacht er wel een beetje bij, maar een betere stok achter de deur bestaat niet.

“Ik race je eruit Karin, probeer me maar eens in te halen.” En ik wil geen risico lopen, heb een bloedgang en ze rijd ongeveer drie meter achter me. En als ik even niets hoor, geen fiets, geen gepuf dan ga ik weer iets langzamer.

“Goh Karin wat een kleur heb je” zegt Susan tegen Karin als we bij haar in de tuin gaan zitten. “Ja we hebben even een wedstrijdje gedaan, maar ik denk dat ik duidelijk gewonnen heb.” probeer ik even in één keer alle problemen op te lossen. “Ja dat kan je wel goed zien.”

“Zeg..” komt Susan terwijl ze ons één voor één even aankijkt, “zullen we dit weekend samen wat leuks doen, even naar oom John toe?” Ik schrik me de pleuris en heb naast Susan ook Karin in het oog. Alsof we naar Alaska gaan verhuizen, die Karin. Probeer Susan haar aandacht te trekken zodat Karin even wat tijd heeft om te herstellen om weer een beetje een normaal gezicht te krijgen. “Hebben jullie geen moeilijke gesprekken meer met John?”. Nee dat blijkt dus opgelost te zijn. Zie dat Karin even dat beetje tijd nodig had. Ze schraapt haar keel en “Ik heb met Patrica afgesproken, we zouden even naar de disco gaan.”

Susan kijkt haar gelijk streng aan en zegt “Jij gaat ‘s avonds niet alleen op de fiets daar naar toe, Tom zal je moeten brengen en halen.” En dat staat helemaal niet op mijn programma beste mensen! Dan kijkt Susan mij vragend aan en zie ik Karin haar linker been optrekken en buigt hem naar buiten. Tuit haar lippen en gooit een stil luchtkusje. Net op tijd zat ze weer recht.

“Oh wat een kut wijf, wat een stelletje klootzakken.” scheld Karin als we net weer uit het zicht van ons huis zijn. “grrr... mij houden ze niet tegen.” En gelijk zie ik een stralende lach en vuurrood hoofdje. We passeren zonder te stoppen zonder te kijken Joke’s huis, misschien heeft ze ons gezien, maar daar hebben we geen aandacht voor.

“Je had een plannetje Karin?” En kijk nog even naar de tas die ze op haar pakjesdrager heeft gebonden. “Wil er nog niet over praten.” En nu giert ze van het lachen, schud heen en weer, slingert en knijpt snel in de remmen en valt met de fiets en al om. Even geen land mee te bezeilen. Ik ga bij haar op de grond zitten en trek haar naar mij toe. Haar armpjes gaan om mijn nek, zuchtend in mijn nek komt ze eindelijk weer bij. “Ik kan echt niet meer, echt ik kan niet langer wachten.”

We rijden weer tussen de bomen en opeens slaat Karin een zijpad in en ik zoals gebruikelijk achter dat kontje aan. Een zandpad waar overdag soms ruiters van de manege langs gaan. Na een kleine kilometer stapt ze af en loopt met fiets en al door de struiken en na twintig meter staan we in een klein open stukje, omgeven met allerlei struiken.

Ze gooit een deken uit haar tas over de grond en ik heb mijn fiets amper neergezet of Karin heeft haar broek al uit. Dit beeld, dit mooie meisje,

“Tom, nu nu..” en ze trappelt als een ongeduldig klein meisje.

De benen heeft ze opgetrokken, wijd houd ze ze en mijn lul heeft ze vast en trekt hem naar haar kutje. “Langzaam Tom maar in één keer er in, niet stoppen, helemaal erin, niet op mij letten wat ik ook doe of zeg. En dan even blijven liggen.”

Karin had een plannetje alles bedacht, paar keer beetje afgeweken maar ze heeft slecht één doel. En niemand die haar kan tegenhouden.

Ik hou mijn armen naast haar lichaam handen onder haar armen door en grijp haar stevig bij de schouders vast. Het puntje van mijn eikel zit net in het begin, omsloten en voel nu al dat veel ruimte is er niet. Zet mijn knieën schrap en ga naar binnen druk door. “Oh Tom, oei ”. Ze wijkt een beetje trekt iets terug en hou haar nog stijver vast terwijl ik verder ga. Geen vliesje kom ik bij haar tegen, ze heeft veel gesport, en misschien al wel veel meer geprobeerd op haar kamertje. Maar daar word je niet altijd groter van. Daar voor moet je ontspannen.

“Duw Karin, duw” probeer ik haar nog te dwingen, en opeens slaan haar beentjes om mij heen, trekt met haar armen mij naar haar toe en ik glij helemaal naar binnen. Tot mijn ballen, helemaal kan ze me hebben en word overladen met kusjes en haar handjes grijpen over mijn rug, glijden eraf en nu drukt ze punten van haar vingers in mijn rug om grip te krijgen.

“Tom, lieve Tom dit is zo fijn, zo fijn, nog even wachten.” En onder mij zie ik een Karin, vuurrood is ze ik kan haar hartslag in haar nekje zien kloppen.

“Nu Tom neuk me,” lachen kan ze nu, en ik voel haar kutje op en neer gaan. Net als toen ik haar op mijn mond had beukt haar kutje tegen mij aan. Net of ik iedere keer ophoog gedrukt word en dan weer naar beneden getrokken.

“Zeggen als je komt Tom, ik wil alles voelen” hijgend komt het eruit. Ze beweegt iets minder haar duwen is overgaan in een constant stijf omhoog houden van haar kutje en mijn klappen opvangen. Haar ademhaling komt met stoten naar buiten en voor mij zijn deze weken één al al toewerken naar deze climax. Dat zal er zo uitkomen. Geen één keer heb ik mezelf afgetrokken, alleen Karin heeft me klaar laten komen. “Nog even Karin .. “ en met nog wat hele lange slagen over de maximale lengte ram ik nu voor de laatste klap in haar. “Nu Karin” alles wat ik in tussentijd heb opgespaard.

Een zacht huilende Karin met een lach en snik en een grote zucht,

“Ik ben geen maagd meer Tom, ik heb het ook gedaan.”

“Lieve lieve Tom, jij mag later nog wel een keer hoor.”
Trefwoord(en): Zus, Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...