Door: Johnny31
Datum: 26-08-2008 | Cijfer: 7 | Gelezen: 11110
Lengte: Lang | Leestijd: 23 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Verkracht,
Lengte: Lang | Leestijd: 23 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Verkracht,
Het was een heerlijke ochtend. Karlijn was al ruim een uur uit de veren en had zojuist haar ontbijt verorbert. Ze keek vanuit het keukenraam uit over de uitgestrekte landerijen van Friesland. De vroege zonnestralen braken door de kruinen van de grote eikenbomen, die aan de overkant van de straat stonden. Het was donderdagmorgen en omdat het daaropvolgende weekend Pinksteren zou zijn, was het extreem rustig op de straat. Normaliter fietsten talloze scholieren over de smalle weg naar het nabij gelegen Leeuwarden, maar nu was het meivakantie en waren de scholen dus gesloten. Karlijn plaatste haar serviesgoed en bestek in de vaatwasser en zei tegen haar moeder, die in de voorkamer de krant zat te lezen, dat ze even een eindje ging rijden. Haar moeder wenste haar veel plezier en Karlijn liep de keuken uit, pakte in het smalle halletje haar cap en zweep van de kapstok en liep via het achterhuis naar de paardenstal.
Karlijn, een donkerblonde schoonheid van 24 jaar, woonde weer bij haar ouders. Na haar studie had ze een tijdje samengewoond, maar nadat ze haar inmiddels ex-vriend had betrapt met een goede vriendin is ze weer ingetrokken in haar ouderlijke woning, een grote boerderij.
Dat was nu ruim anderhalf jaar geleden. Ze heeft het die tijd goed naar de zin gehad bij haar ouders, maar de vrijheid miste ze toch wel een beetje. Daarom ging ze regelmatig met haar paard Valentijn, een 3 jaar oude bruine hengst, een eindje rijden. Voor de boerderij strekten de landerijen zich uit, tot aan de stadsgrens van Leeuwarden, die ogenschijnlijk steeds dichterbij leek te komen, achter de boerderij lag een prachtig bos, met aangelegde ruiterpaden en diverse picknickplaatsen. Zo in de week was het er erg rustig, maar in de weekenden kwamen toeristen en stedelingen er voor een wandeling of een picknick. Al met al was het een perfecte plek voor Karlijn om er tot rust te komen. Momenteel zat ze net tussen twee banen in en de hele tijd thuis met ouders was erg vermoeiend.
Deze ochtend waren de vader van Karlijn en haar broer al vroeg vertrokken. Ze waren met de tractor het land op. Karlijn had haar paardrijbroek aan en omdat het heerlijk weer was, had ze alleen een wit T-shirt aangetrokken. Haar hoge rijlaarzen glommen en kwamen net tot onder haar knieën. Met de zwarte cap op haar hoofd en het zweepje in haar hand liep ze de stal in, waar het bruine paard al snuivend op haar wachtte. Voordat ze het dier zadelde, kamde ze eerst nog zijn manen en staart. Het zadel bevestigde ze strak, waarna ze het dier aan de leidsels naar buiten geleidde. Karlijn zette haar rechtervoet in de stijgbeugel en sloeg het linker fier over de rug van het paard. In een rustig tempo liet de amazone het paard van het erf aflopen, waarna ze de smalle straat opreed. Ze snoof de frisse lucht van het pas gemaaide gras van de landerijen op en zwaaide nog snel naar haar moeder, die haar vanachter het keukenraam nakeek.
Bij de kruising twijfelde Karlijn. Ging ze rechtsaf, het ruilverkavelingwegje op of linksaf, richting het bos. Rechtdoor kon ook, maar daar was ze twee dagen ervoor al langs gereden.
Ze besloot linksaf te gaan. Ze hoopte in het bos nog wat beestjes te zien, zoals eekhoorntjes en hermelijnen. Het paard liet zich gewillig leiden en in een rustig drafje reed het koppel door de berm naar het stille bos. Karlijn genoot van het stille geritsel van de jonge bladeren en het getjilp van de vogels. Behalve een tractor kwam ze er niets of niemand tegen. Ontspanner kon je een dag niet beginnen. Bij de grote picknickplaats liet Karlijn het paard rechtsaf het ruiterpad oplopen. Dit was een vrij smal zandpad, waar grote groepen ruiters alleen achter elkaar aan konden rijden. De zonnestralen priemden slechts op een paar plekken door het gebladerte heen. Omdat het nog vroeg was, had Karlijn toch wat kippenvel op haar blote armen. Maar ze wist, dat een eindje verderop een open plaats was, waar de zon wel kans kreeg haar een beetje te verwarmen.
De open plek in het bos lag er zonovergoten bij. Het gras was nog nat van de dauw en rook heerlijk fris. Deze geur had Karlijn gemist, toen ze in het westen van het land op een studentenkamertje woonde. Ze stak het veldje schuin over, waar het ruiterpad zich vervolgde en zich samenvoegde met een smal fietspad van schelpengruis. Als ze dit pad zou volgen, kwam ze bij een pittoresk dorpje uit, waar ze via een smal kronkelweggetje weer terug kon rijden naar huis. Ze liet het paard even een stukje draven. Zo kon het dier zijn energie wat kwijt en kreeg ook Karlijn wat meer beweging. Sensueel wipte haar achterwerk op en neer op het zadel. De hoeven ploften gestaag met een dof geluid in het zand. De hengst snoof af en toe eens flink, maar had duidelijk plezier aan het vroege ritje. Plots werd de stilte wreed verstoord door het geluid van een knetterende motor. Karlijn keek geschrokken achterom, vanwaar het geluid kwam. In de verte kwam een bromfietser over het schelpenpad gereden. De amazone liet het paard halt houden en liet de bromfietser, die geen moeite deed om wat gas terug te nemen, voorbij gaan. Bij het passeren reageerde de hengst iets nerveus. Karlijn moest even handelend optreden om het dier weer tot kalmte te manen. Nadat dat was gelukt draafde het duo weer verder.
De rust in het bos was weergekeerd. Na een tijdje gedraafd te hebben liet Karlijn haar hengst wat gas terug nemen. In een rustig tempo nam ze het ruiterpad, dat door het gedeelte van het bos ging, dat alleen dennen bevatte. Het was in dit gedeelte van het bos een stuk frisser, want de zonnestralen werden door de dichte bomen gefilterd. Karlijn genoot van de geur van de dennennaalden . Ze naderde een stapel boomstammen. De laatste weken waren boswerkers druk bezig geweest om het bos te onderhouden. Zieke en door de storm ernstig beschadigde bomen waren omgezaagd en de stammen lagen langs het ruiterpad opgestapeld. Argeloos passeerde de hengst en zijn berijdster de stapel hout. Plots kwam er vanachter de stapel een man gesprongen. Hij was gekleed in een spijkerbroek, een zwart leren jack en zijn hoofd was verborgen onder een zwarte helm. Karlijn schrok en spoorde haar paard aan, om weg te galopperen. Het dier steigerde even en maakte aanstalten om de orders van de amazone uit te voeren. De onbekende man had echter het rechterbeen van Karlijn te pakken. Ze raakte uit balans en door het steigeren verloor ze de controle. Ze gleed van het paard en even dreigde haar linkervoet vast te blijven zitten in de stijgbeugel. Op het juiste moment draaide het paard dusdanig, dat haar voet uit de beugel schoot. De man met de helm ving Karlijn half op, maar toch maakte ze nog een redelijke smak op de harde grond.
De hengst steigerde nog even. Het dier was geschrokken van de plotselinge aanval en had gemerkt dat zijn bazinnetje in de problemen was geraakt. Hij brieste protesterend met ademdampen en neusvocht naar de aanvaller, maar deze gaf een harde klap op de rechterbil van het dier, waarna het zich luid hinnikend uit de voeten maakte. Karlijn lag languit op de grond, half in het gras naast het ruiterpad. Door de klap was ze even versuft en niet in staat geweest om op te staan. Even schudde ze met haar hoofd, maar voordat ze omhoog kon komen voelde ze, hoe de man haar onder haar armen greep en haar van het pad het bos in sleepte. In de verte kon ze haar paard nog even zien lopen voordat deze door de stapel boomstammen aan het zicht werd onttrokken. Ze werd tot achter de stapel stammen gesleept, waarna de man haar rechtop zette, met haar billen op de grond en haar rug tegen de stammen. Eigenlijk besefte Karlijn nog niet, wat er was gebeurd. Haar cap stond scheef op haar hoofd en alles draaide nog een beetje. Voor haar stond de man, die haar van haar paard had getrokken, alleen zag ze hem dubbel.
John was die ochtend vroeg opgestaan om naar zijn werk te gaan. Alles had hem tegen gezeten. Hij had slecht geslapen en tot overmaat van ramp was er helemaal niets meer in huis voor het ontbijt. De reden voor het slechte slapen was zijn vrouw. Zij had al tijden geen aandacht meer voor hem. Wat hij ook deed, meer dan een vriendschappelijk kusje op zijn wang of voorhoofd zat er niet in. Zo ook de vorige avond. Hij was lekker fris gedoucht had zich glad geschoren. Ook zijn edele delen, want dat vond zijn vrouw altijd zo fijn. John was in bed gestapt, waar zijn vrouw al lag. Vrijwel direct had hij haar over haar rug en billen gestreeld. Hij wist dat ze dat ook lekker vond en al snel was ze omgedraaid, zodat hij nu haar buik kon strelen. Langzaam maar zeker was hij onder haar navel gaan strelen. John nam altijd de tijd voor het voorspel en na een tijdje strelen zakte hij verder af en wilde zijn vrouw gaan vingeren. Maar toen gebeurde het weer. Bij de aanraking van haar vagina en klitje pakte de vrouw zijn hand vast en duwde deze weg. Met een ruk draaide ze haar rug naar hem toe.
Verbouwereerd bleef John een poosje roerloos liggen, om vervolgens maar weer op zijn eigen helft te gaan liggen .
Na een vrijwel slapeloze nacht met veel gepieker waarom zijn vrouw zo afstandelijk deed, was John dus maar weer vroeg opgestaan. Met een ochtendhumeur van heb ik jou daar stapte hij zijn bed uit. Zijn vrouw was ook wakker geworden en zei nog: “Goedemorgen schat”.
Maar John was niet in de mood om vriendelijk tegen haar te zijn. Hij vond het helemaal niet erg als hij een tijdje in moest houden, omdat zijn vrouw geen zin in seks had, maar dit duurde te lang. Daarbij liet ze zich het voorspel wel altijd welgevallen, maar zonder hem aan te raken ging ze dan plotsklaps slapen en dat vrat aan John. Gefrustreerd en zonder iets te zeggen verliet hij de slaapkamer. De deur trok hij vrij hard achter zich dicht. Met meer geluid en bombarie dan gewoonlijk waste hij zich, poetste zijn tanden en kleedde zich aan. Een oude spijkerbroek, een vale sweater, een paar zwarte sportsokken en zijn hoge, zwarte werkschoenen. Toen beneden ook nog eens bleek, dat er niets meer in huis was voor het ontbijt, knapte er iets in hem. Zijn vrouw was iedere dag thuis, maar vertikte om iets te doen. De vaatwasser was nog niet uitgeruimd, vuile vaat van de dag ervoor stond nog te stinken op het aanrecht en er waren dus weer eens geen boodschappen gedaan. Woest trok John zijn leren jas aan en pakte zijn brommerhelm.
Zonder iets te zeggen trok hij de voordeur hard achter zich dicht en liep naar de garage, om zijn brommer te pakken. Zijn vrouw was dit gedrag niet gewoon, want normaliter kwam John nog even bij haar, voor hij naar het werk ging. Even later knetterde de brommer de straat uit, in de richting van Leeuwarden, waar hij al jaren voor hetzelfde bedrijf werkte. Het was zeker een half uur rijden op de brommer. De route was lang en saai. Vooral nu in de meivakantie was er weinig verkeer. Behalve een paar tractoren en een melkwagen kwam hij niets tegen. Halverwege besloot John eens een andere route te nemen. Hij was er wel vaker langs gereden en hij zou op vrijwel dezelfde plaats uitkomen, alleen was het pad wat lastiger te berijden. Maar John was onrustig in zijn hoofd. Zijn gedachten waren bij zijn onwillige vrouw. Waarom was zij zo onverschillig in bed? Waarom wou ze niets van hem weten? Had ze een ander? Verdomd, zou ze een ander hebben? Zou ze verdomme met een ander liggen wippen, terwijl hij het geld moest verdienen? Zou ze daarom niets aan het huishouden doen? Geen boodschappen, niet opruimen, omdat ze de hele dag een andere vent lag te naaien? John werd woest bij de gedachte. Hij gaf extra gas en scheurde door het bos. Het schelpenpadje, dat diende als fietspad, was smal en kronkelig. Plotseling zag hij voor zich een ruiter. Hij gaf extra gas en scheurde met een bloedgang langs het ietwat onrustige dier.
Bij het passeren van het paard en zijn berijdster, keek John even opzij. Hij zag onder de cap van het meisje het vrolijke en frisse gezicht van Karlijn. Nadat hij was gepasseerd keek hij nog even in zijn spiegel en zag hoe het meisje gespannen het paard in bedwang kon houden. Hij kon nog net zien, hoe het shirtje strak om haar bovenlichaam spande en hoe haar rijbroek de vormen van haar benen en billen prima accentueerden. Een vreemd gevoel kriebelde plotseling in zijn onderbuik. De testosteron in zijn lichaam activeerde als donderslag bij heldere hemel. In John`s hoofd speelde ineens de onzalige gedachte, om dat mooie, jonge meisje eens te pakken. Na een bocht nam hij gas terug en zocht een plaatsje, om zijn brommer te stallen. Hij vond een plekje achter een bossage en schakelde de motor uit. Even keek hij om zich heen. Er was helemaal niets of niemand te zien. Hij liep het pad op om te zien, of zijn voertuig te zien was, maar het loof van de bosjes onttrokken het zicht op de brommer.
Honderd meter verder lag een stapel boomstammen. John liep er naar toe en verschool zich er achter. Nu maar hopen, dat de amazone in zijn richting zou komen en niet het pad zou vervolgen. Niet veel later zag hij Karlijn met haar paard in zijn richting komen. Zijn hart begon sterker te kloppen en de adrenaline spoot werkelijk door zijn aderen.
Nu lag het meisje vlak voor hem. John verwijderde de cap van haar hoofd en gooide deze achter zich. Hij zag, dat Karlijn verdwaasd voor zich uit zat te kijken. Hij zette snel zijn helm af en bedekte zijn gezicht met zijn sjaal. Hij opende zijn jeans en liet deze zakken. Hierna greep hij het meisje bij de haren en trok haar gezicht naar zijn kruis. Door in haar kaken te knijpen, opende ze haar mond en met zijn andere hand geleid hij zijn halfstijve penis tussen haar lippen. Karlijn mompelde slechts. De klap op de grond was hard aangekomen. Heel langzaam kwam ze bij haar positieven, maar voordat ze zover was dat ze om hulp kon schreeuwen, had ze de penis al in haar mond. Ze voelde het lid in haar mond stijver worden.
Zonder echt goed te beseffen wat er gebeurde, liet ze het allemaal gebeuren. John had zijn handen inmiddels op haar achterhoofd gelegd en neukte Karlijn in haar warme mond. Dit had hij gemist de laatste tijd. En ondanks dat het bij de jonge vrouw niet vrijwillig ging, voelde haar mondje heerlijk warm aan. Karlijn voelde de eikel over haar tong glijden, tot achter in haar keel.
Na een tijdje haalde John zijn lid uit Karlijn`s mond. Karlijn had nu zicht op zijn onderlichaam. Ze zag zijn volledig kaalgeschoren klokkenspel. Ze vond het maar een vreemd gezicht. Ze had al wel wat vriendjes gehad, maar nog geen met een volledig geschoren kruis.
John trok Karlijn aan haar haren omhoog. Met een flinke ruk scheurde hij haar T-shirt in twee stukken. Hij zag haar mooi gevormde borsten gevangen zitten in een degelijke, witte sportbeha. Ook aan dit kledingstuk gaf John zo`n ferme ruk, dat de bandjes op de rug knappend uit elkaar sprong. Karlijn gaf een korte gil, de kruislings gevormde bandjes sneden licht in haar nek door de kracht. Het behaatje bleef verfrommeld over haar schouders hangen, de borsten, toch een mooie C-cup, kwamen er onderuit. Heel even nam John de tijd om de roze borsten met de donkere tepeltjes te aanschouwen, raakte ze heel even aan en richtte zijn aandacht op de rijbroek. Hij had natuurlijk maar weinig tijd, want de kans dat er mensen over het pad kwamen nam met het verstrijken van de tijd toe. De knoop en rits van de broek lieten zich makkelijk openen. Met zijn beide sterke handen trok hij lichtbruine, strakke ruiterbroek naar beneden, totdat deze werd geblokkeerd door de hoge rijlaarzen.
John trok het rechterbeen van Karlijn omhoog en trok aan de rijlaars. Met enige moeite kon hij hem verwijderen en ook trok hij de pijp van de broek in één beweging mee. Dit ging niet geheel zachtzinnig en Karlijn liet zich een korte gil ontvallen. John zag even de witte sportsok, waar haar voet in was gestoken. Maar zijn aandacht richtte zich al snel op het walhalla tussen haar benen. De schaamlippen waren gladgeschoren en glommen een klein beetje. Op de venusheuvel zag hij een strak getrimd bosje zwart schaamhaar. Zonder te twijfelen duwde hij zijn hand in Karlijn`s kruis. Door de ruwe aanraking moest de jonge vrouw kreunen. John liet zijn hand door haar kruis glijden. Het voelde allemaal heerlijk zacht en warm aan. Niet bepaald zachtzinnig duwde hij een vinger in Karlijn`s kutje, als snel door een tweede gevolgd.
Karlijn was nog steeds niet bij machte zich te verzetten. Ze zag alles nog wazig. Ze voelde hoe John zijn vingers ruw in haar kutje duwde. Zijn duim duwde hard op haar clitoris. De vingers schuurden snel op en neer langs haar schaamlippen. Het deed pijn en Karlijn voelde warme tranen over haar wangen glijden. John zag de tranen en kreeg door, dat het grotje door zijn handen niet vochtiger zou worden. Hij trok zijn hand terug. De jonge man ging op zijn knieën voor Karlijn liggen, spuwde een keer flink en wreef zijn speeksel over de schaamlippen van het meisje, die nu wel licht begonnen te glimmend. Deze aanblik stemde hem meer tevreden. Hij duwde haar benen omhoog en legde ze op zijn schouders. De rijbroek en het slipje van Karlijn bungelden aan haar linkerbeen. John nam niet de moeite om de rijlaars en de kledingstukken te verwijderen. Hij wilde maar één ding en wel zo snel mogelijk. Door de opwinding stond zijn penis op knappen. Hij kon zich niet heugen zo’n harde erectie te hebben gehad. De gedachten aan zijn onwillige en waarschijnlijk overspelige vrouw spookten door zijn hoofd. Met ferme kracht stootte hij zij harde paal in de vagina van Karlijn. Karlijn gilde van pijn. De harde penis schuurde langs haar droge schaamlippen.
Gillend en snikkend zag Karlijn hoe de man haar met korte, krachtige stoten neukte. Verder kon ze nog niet veel, behalve met haar gebalde vuisten op de rug van haar belager slaan. John vatte het op als een aanmoediging en met een blinde waas van woede begon hij nog harder te stoten. Het schurende gevoel in haar kutje werd heviger en het brandde nu gewoon. Hevig hoofdschuddend riep ze alleen maar van “nee,nee,nee”, maar John ging onverstoord door. Karlijn zag zijn rode hoofd. Zijn ogen waren fel en agressief. Plots begon hij te snuiven als een dolle stier. Karlijn zag en voelde hoe John zijn penis uit haar trok. Hij stond op en al masturberend bracht hij zijn penis tot aan haar mond. Karlijn keek angstig naar het harde lichaamsdeel en kreunde nogmaals ‘nee’. Ze voelde hoe John de eikel op haar lippen legde. Even later spoot het warme zaad in haar gezicht. Een paar flinke slierten sperma spoten over haar gezicht en in haar haren. Karlijn voelde het vocht over haar wangen druipen en ook prikte er iets in haar rechteroog. Ze wilde wel gillen, maar wist dat ze dan ook sperma in haar mond zou krijgen en dat wilde ze absoluut voorkomen. Met afschuw draaide ze haar hoofd opzij.
John gromde nog even. Hij genoot van de geile aanblik van Karlijn met zijn zaad op haar gezicht. Een flinke sliert bleef in haar haren hangen, terwijl de rest over haar gezicht droop.
Karlijn liet zich opzij vallen en snikkend bleef ze liggen. John stond snel op, trok zijn broek omhoog en liet zijn slachtoffer alleen en hulpeloos achter. Karlijn zag niet in welke richting John was gelopen, maar ze hoorde wel het geknetter van zijn brommer. Het geluid vervaagde snel. Pas toen het weer doodstil was geworden durfde ze omhoog te komen. Ze trok zich aan de boomstammen omhoog. Duizelig wankelde ze naar een plak, waar ze even goed kon zitten. Hier trok ze haar kleding aan. Het was allemaal vuil of kapot. Haar cap kon ze niet vinden.
Nadat ze was aangekleed strompelde ze het pad op, op zoek naar Valentijn. Het dier stond even verderop rustig te grazen. Met het paard aan de hand liep ze naar de rand van het bos, waar ze een paar mannen van de boswachterij tegenkwam. Zij hielpen de jonge vrouw naar haar huis, waarna ze met haar moeder aangifte van deze brute verkrachting ging doen.
Karlijn, een donkerblonde schoonheid van 24 jaar, woonde weer bij haar ouders. Na haar studie had ze een tijdje samengewoond, maar nadat ze haar inmiddels ex-vriend had betrapt met een goede vriendin is ze weer ingetrokken in haar ouderlijke woning, een grote boerderij.
Dat was nu ruim anderhalf jaar geleden. Ze heeft het die tijd goed naar de zin gehad bij haar ouders, maar de vrijheid miste ze toch wel een beetje. Daarom ging ze regelmatig met haar paard Valentijn, een 3 jaar oude bruine hengst, een eindje rijden. Voor de boerderij strekten de landerijen zich uit, tot aan de stadsgrens van Leeuwarden, die ogenschijnlijk steeds dichterbij leek te komen, achter de boerderij lag een prachtig bos, met aangelegde ruiterpaden en diverse picknickplaatsen. Zo in de week was het er erg rustig, maar in de weekenden kwamen toeristen en stedelingen er voor een wandeling of een picknick. Al met al was het een perfecte plek voor Karlijn om er tot rust te komen. Momenteel zat ze net tussen twee banen in en de hele tijd thuis met ouders was erg vermoeiend.
Deze ochtend waren de vader van Karlijn en haar broer al vroeg vertrokken. Ze waren met de tractor het land op. Karlijn had haar paardrijbroek aan en omdat het heerlijk weer was, had ze alleen een wit T-shirt aangetrokken. Haar hoge rijlaarzen glommen en kwamen net tot onder haar knieën. Met de zwarte cap op haar hoofd en het zweepje in haar hand liep ze de stal in, waar het bruine paard al snuivend op haar wachtte. Voordat ze het dier zadelde, kamde ze eerst nog zijn manen en staart. Het zadel bevestigde ze strak, waarna ze het dier aan de leidsels naar buiten geleidde. Karlijn zette haar rechtervoet in de stijgbeugel en sloeg het linker fier over de rug van het paard. In een rustig tempo liet de amazone het paard van het erf aflopen, waarna ze de smalle straat opreed. Ze snoof de frisse lucht van het pas gemaaide gras van de landerijen op en zwaaide nog snel naar haar moeder, die haar vanachter het keukenraam nakeek.
Bij de kruising twijfelde Karlijn. Ging ze rechtsaf, het ruilverkavelingwegje op of linksaf, richting het bos. Rechtdoor kon ook, maar daar was ze twee dagen ervoor al langs gereden.
Ze besloot linksaf te gaan. Ze hoopte in het bos nog wat beestjes te zien, zoals eekhoorntjes en hermelijnen. Het paard liet zich gewillig leiden en in een rustig drafje reed het koppel door de berm naar het stille bos. Karlijn genoot van het stille geritsel van de jonge bladeren en het getjilp van de vogels. Behalve een tractor kwam ze er niets of niemand tegen. Ontspanner kon je een dag niet beginnen. Bij de grote picknickplaats liet Karlijn het paard rechtsaf het ruiterpad oplopen. Dit was een vrij smal zandpad, waar grote groepen ruiters alleen achter elkaar aan konden rijden. De zonnestralen priemden slechts op een paar plekken door het gebladerte heen. Omdat het nog vroeg was, had Karlijn toch wat kippenvel op haar blote armen. Maar ze wist, dat een eindje verderop een open plaats was, waar de zon wel kans kreeg haar een beetje te verwarmen.
De open plek in het bos lag er zonovergoten bij. Het gras was nog nat van de dauw en rook heerlijk fris. Deze geur had Karlijn gemist, toen ze in het westen van het land op een studentenkamertje woonde. Ze stak het veldje schuin over, waar het ruiterpad zich vervolgde en zich samenvoegde met een smal fietspad van schelpengruis. Als ze dit pad zou volgen, kwam ze bij een pittoresk dorpje uit, waar ze via een smal kronkelweggetje weer terug kon rijden naar huis. Ze liet het paard even een stukje draven. Zo kon het dier zijn energie wat kwijt en kreeg ook Karlijn wat meer beweging. Sensueel wipte haar achterwerk op en neer op het zadel. De hoeven ploften gestaag met een dof geluid in het zand. De hengst snoof af en toe eens flink, maar had duidelijk plezier aan het vroege ritje. Plots werd de stilte wreed verstoord door het geluid van een knetterende motor. Karlijn keek geschrokken achterom, vanwaar het geluid kwam. In de verte kwam een bromfietser over het schelpenpad gereden. De amazone liet het paard halt houden en liet de bromfietser, die geen moeite deed om wat gas terug te nemen, voorbij gaan. Bij het passeren reageerde de hengst iets nerveus. Karlijn moest even handelend optreden om het dier weer tot kalmte te manen. Nadat dat was gelukt draafde het duo weer verder.
De rust in het bos was weergekeerd. Na een tijdje gedraafd te hebben liet Karlijn haar hengst wat gas terug nemen. In een rustig tempo nam ze het ruiterpad, dat door het gedeelte van het bos ging, dat alleen dennen bevatte. Het was in dit gedeelte van het bos een stuk frisser, want de zonnestralen werden door de dichte bomen gefilterd. Karlijn genoot van de geur van de dennennaalden . Ze naderde een stapel boomstammen. De laatste weken waren boswerkers druk bezig geweest om het bos te onderhouden. Zieke en door de storm ernstig beschadigde bomen waren omgezaagd en de stammen lagen langs het ruiterpad opgestapeld. Argeloos passeerde de hengst en zijn berijdster de stapel hout. Plots kwam er vanachter de stapel een man gesprongen. Hij was gekleed in een spijkerbroek, een zwart leren jack en zijn hoofd was verborgen onder een zwarte helm. Karlijn schrok en spoorde haar paard aan, om weg te galopperen. Het dier steigerde even en maakte aanstalten om de orders van de amazone uit te voeren. De onbekende man had echter het rechterbeen van Karlijn te pakken. Ze raakte uit balans en door het steigeren verloor ze de controle. Ze gleed van het paard en even dreigde haar linkervoet vast te blijven zitten in de stijgbeugel. Op het juiste moment draaide het paard dusdanig, dat haar voet uit de beugel schoot. De man met de helm ving Karlijn half op, maar toch maakte ze nog een redelijke smak op de harde grond.
De hengst steigerde nog even. Het dier was geschrokken van de plotselinge aanval en had gemerkt dat zijn bazinnetje in de problemen was geraakt. Hij brieste protesterend met ademdampen en neusvocht naar de aanvaller, maar deze gaf een harde klap op de rechterbil van het dier, waarna het zich luid hinnikend uit de voeten maakte. Karlijn lag languit op de grond, half in het gras naast het ruiterpad. Door de klap was ze even versuft en niet in staat geweest om op te staan. Even schudde ze met haar hoofd, maar voordat ze omhoog kon komen voelde ze, hoe de man haar onder haar armen greep en haar van het pad het bos in sleepte. In de verte kon ze haar paard nog even zien lopen voordat deze door de stapel boomstammen aan het zicht werd onttrokken. Ze werd tot achter de stapel stammen gesleept, waarna de man haar rechtop zette, met haar billen op de grond en haar rug tegen de stammen. Eigenlijk besefte Karlijn nog niet, wat er was gebeurd. Haar cap stond scheef op haar hoofd en alles draaide nog een beetje. Voor haar stond de man, die haar van haar paard had getrokken, alleen zag ze hem dubbel.
John was die ochtend vroeg opgestaan om naar zijn werk te gaan. Alles had hem tegen gezeten. Hij had slecht geslapen en tot overmaat van ramp was er helemaal niets meer in huis voor het ontbijt. De reden voor het slechte slapen was zijn vrouw. Zij had al tijden geen aandacht meer voor hem. Wat hij ook deed, meer dan een vriendschappelijk kusje op zijn wang of voorhoofd zat er niet in. Zo ook de vorige avond. Hij was lekker fris gedoucht had zich glad geschoren. Ook zijn edele delen, want dat vond zijn vrouw altijd zo fijn. John was in bed gestapt, waar zijn vrouw al lag. Vrijwel direct had hij haar over haar rug en billen gestreeld. Hij wist dat ze dat ook lekker vond en al snel was ze omgedraaid, zodat hij nu haar buik kon strelen. Langzaam maar zeker was hij onder haar navel gaan strelen. John nam altijd de tijd voor het voorspel en na een tijdje strelen zakte hij verder af en wilde zijn vrouw gaan vingeren. Maar toen gebeurde het weer. Bij de aanraking van haar vagina en klitje pakte de vrouw zijn hand vast en duwde deze weg. Met een ruk draaide ze haar rug naar hem toe.
Verbouwereerd bleef John een poosje roerloos liggen, om vervolgens maar weer op zijn eigen helft te gaan liggen .
Na een vrijwel slapeloze nacht met veel gepieker waarom zijn vrouw zo afstandelijk deed, was John dus maar weer vroeg opgestaan. Met een ochtendhumeur van heb ik jou daar stapte hij zijn bed uit. Zijn vrouw was ook wakker geworden en zei nog: “Goedemorgen schat”.
Maar John was niet in de mood om vriendelijk tegen haar te zijn. Hij vond het helemaal niet erg als hij een tijdje in moest houden, omdat zijn vrouw geen zin in seks had, maar dit duurde te lang. Daarbij liet ze zich het voorspel wel altijd welgevallen, maar zonder hem aan te raken ging ze dan plotsklaps slapen en dat vrat aan John. Gefrustreerd en zonder iets te zeggen verliet hij de slaapkamer. De deur trok hij vrij hard achter zich dicht. Met meer geluid en bombarie dan gewoonlijk waste hij zich, poetste zijn tanden en kleedde zich aan. Een oude spijkerbroek, een vale sweater, een paar zwarte sportsokken en zijn hoge, zwarte werkschoenen. Toen beneden ook nog eens bleek, dat er niets meer in huis was voor het ontbijt, knapte er iets in hem. Zijn vrouw was iedere dag thuis, maar vertikte om iets te doen. De vaatwasser was nog niet uitgeruimd, vuile vaat van de dag ervoor stond nog te stinken op het aanrecht en er waren dus weer eens geen boodschappen gedaan. Woest trok John zijn leren jas aan en pakte zijn brommerhelm.
Zonder iets te zeggen trok hij de voordeur hard achter zich dicht en liep naar de garage, om zijn brommer te pakken. Zijn vrouw was dit gedrag niet gewoon, want normaliter kwam John nog even bij haar, voor hij naar het werk ging. Even later knetterde de brommer de straat uit, in de richting van Leeuwarden, waar hij al jaren voor hetzelfde bedrijf werkte. Het was zeker een half uur rijden op de brommer. De route was lang en saai. Vooral nu in de meivakantie was er weinig verkeer. Behalve een paar tractoren en een melkwagen kwam hij niets tegen. Halverwege besloot John eens een andere route te nemen. Hij was er wel vaker langs gereden en hij zou op vrijwel dezelfde plaats uitkomen, alleen was het pad wat lastiger te berijden. Maar John was onrustig in zijn hoofd. Zijn gedachten waren bij zijn onwillige vrouw. Waarom was zij zo onverschillig in bed? Waarom wou ze niets van hem weten? Had ze een ander? Verdomd, zou ze een ander hebben? Zou ze verdomme met een ander liggen wippen, terwijl hij het geld moest verdienen? Zou ze daarom niets aan het huishouden doen? Geen boodschappen, niet opruimen, omdat ze de hele dag een andere vent lag te naaien? John werd woest bij de gedachte. Hij gaf extra gas en scheurde door het bos. Het schelpenpadje, dat diende als fietspad, was smal en kronkelig. Plotseling zag hij voor zich een ruiter. Hij gaf extra gas en scheurde met een bloedgang langs het ietwat onrustige dier.
Bij het passeren van het paard en zijn berijdster, keek John even opzij. Hij zag onder de cap van het meisje het vrolijke en frisse gezicht van Karlijn. Nadat hij was gepasseerd keek hij nog even in zijn spiegel en zag hoe het meisje gespannen het paard in bedwang kon houden. Hij kon nog net zien, hoe het shirtje strak om haar bovenlichaam spande en hoe haar rijbroek de vormen van haar benen en billen prima accentueerden. Een vreemd gevoel kriebelde plotseling in zijn onderbuik. De testosteron in zijn lichaam activeerde als donderslag bij heldere hemel. In John`s hoofd speelde ineens de onzalige gedachte, om dat mooie, jonge meisje eens te pakken. Na een bocht nam hij gas terug en zocht een plaatsje, om zijn brommer te stallen. Hij vond een plekje achter een bossage en schakelde de motor uit. Even keek hij om zich heen. Er was helemaal niets of niemand te zien. Hij liep het pad op om te zien, of zijn voertuig te zien was, maar het loof van de bosjes onttrokken het zicht op de brommer.
Honderd meter verder lag een stapel boomstammen. John liep er naar toe en verschool zich er achter. Nu maar hopen, dat de amazone in zijn richting zou komen en niet het pad zou vervolgen. Niet veel later zag hij Karlijn met haar paard in zijn richting komen. Zijn hart begon sterker te kloppen en de adrenaline spoot werkelijk door zijn aderen.
Nu lag het meisje vlak voor hem. John verwijderde de cap van haar hoofd en gooide deze achter zich. Hij zag, dat Karlijn verdwaasd voor zich uit zat te kijken. Hij zette snel zijn helm af en bedekte zijn gezicht met zijn sjaal. Hij opende zijn jeans en liet deze zakken. Hierna greep hij het meisje bij de haren en trok haar gezicht naar zijn kruis. Door in haar kaken te knijpen, opende ze haar mond en met zijn andere hand geleid hij zijn halfstijve penis tussen haar lippen. Karlijn mompelde slechts. De klap op de grond was hard aangekomen. Heel langzaam kwam ze bij haar positieven, maar voordat ze zover was dat ze om hulp kon schreeuwen, had ze de penis al in haar mond. Ze voelde het lid in haar mond stijver worden.
Zonder echt goed te beseffen wat er gebeurde, liet ze het allemaal gebeuren. John had zijn handen inmiddels op haar achterhoofd gelegd en neukte Karlijn in haar warme mond. Dit had hij gemist de laatste tijd. En ondanks dat het bij de jonge vrouw niet vrijwillig ging, voelde haar mondje heerlijk warm aan. Karlijn voelde de eikel over haar tong glijden, tot achter in haar keel.
Na een tijdje haalde John zijn lid uit Karlijn`s mond. Karlijn had nu zicht op zijn onderlichaam. Ze zag zijn volledig kaalgeschoren klokkenspel. Ze vond het maar een vreemd gezicht. Ze had al wel wat vriendjes gehad, maar nog geen met een volledig geschoren kruis.
John trok Karlijn aan haar haren omhoog. Met een flinke ruk scheurde hij haar T-shirt in twee stukken. Hij zag haar mooi gevormde borsten gevangen zitten in een degelijke, witte sportbeha. Ook aan dit kledingstuk gaf John zo`n ferme ruk, dat de bandjes op de rug knappend uit elkaar sprong. Karlijn gaf een korte gil, de kruislings gevormde bandjes sneden licht in haar nek door de kracht. Het behaatje bleef verfrommeld over haar schouders hangen, de borsten, toch een mooie C-cup, kwamen er onderuit. Heel even nam John de tijd om de roze borsten met de donkere tepeltjes te aanschouwen, raakte ze heel even aan en richtte zijn aandacht op de rijbroek. Hij had natuurlijk maar weinig tijd, want de kans dat er mensen over het pad kwamen nam met het verstrijken van de tijd toe. De knoop en rits van de broek lieten zich makkelijk openen. Met zijn beide sterke handen trok hij lichtbruine, strakke ruiterbroek naar beneden, totdat deze werd geblokkeerd door de hoge rijlaarzen.
John trok het rechterbeen van Karlijn omhoog en trok aan de rijlaars. Met enige moeite kon hij hem verwijderen en ook trok hij de pijp van de broek in één beweging mee. Dit ging niet geheel zachtzinnig en Karlijn liet zich een korte gil ontvallen. John zag even de witte sportsok, waar haar voet in was gestoken. Maar zijn aandacht richtte zich al snel op het walhalla tussen haar benen. De schaamlippen waren gladgeschoren en glommen een klein beetje. Op de venusheuvel zag hij een strak getrimd bosje zwart schaamhaar. Zonder te twijfelen duwde hij zijn hand in Karlijn`s kruis. Door de ruwe aanraking moest de jonge vrouw kreunen. John liet zijn hand door haar kruis glijden. Het voelde allemaal heerlijk zacht en warm aan. Niet bepaald zachtzinnig duwde hij een vinger in Karlijn`s kutje, als snel door een tweede gevolgd.
Karlijn was nog steeds niet bij machte zich te verzetten. Ze zag alles nog wazig. Ze voelde hoe John zijn vingers ruw in haar kutje duwde. Zijn duim duwde hard op haar clitoris. De vingers schuurden snel op en neer langs haar schaamlippen. Het deed pijn en Karlijn voelde warme tranen over haar wangen glijden. John zag de tranen en kreeg door, dat het grotje door zijn handen niet vochtiger zou worden. Hij trok zijn hand terug. De jonge man ging op zijn knieën voor Karlijn liggen, spuwde een keer flink en wreef zijn speeksel over de schaamlippen van het meisje, die nu wel licht begonnen te glimmend. Deze aanblik stemde hem meer tevreden. Hij duwde haar benen omhoog en legde ze op zijn schouders. De rijbroek en het slipje van Karlijn bungelden aan haar linkerbeen. John nam niet de moeite om de rijlaars en de kledingstukken te verwijderen. Hij wilde maar één ding en wel zo snel mogelijk. Door de opwinding stond zijn penis op knappen. Hij kon zich niet heugen zo’n harde erectie te hebben gehad. De gedachten aan zijn onwillige en waarschijnlijk overspelige vrouw spookten door zijn hoofd. Met ferme kracht stootte hij zij harde paal in de vagina van Karlijn. Karlijn gilde van pijn. De harde penis schuurde langs haar droge schaamlippen.
Gillend en snikkend zag Karlijn hoe de man haar met korte, krachtige stoten neukte. Verder kon ze nog niet veel, behalve met haar gebalde vuisten op de rug van haar belager slaan. John vatte het op als een aanmoediging en met een blinde waas van woede begon hij nog harder te stoten. Het schurende gevoel in haar kutje werd heviger en het brandde nu gewoon. Hevig hoofdschuddend riep ze alleen maar van “nee,nee,nee”, maar John ging onverstoord door. Karlijn zag zijn rode hoofd. Zijn ogen waren fel en agressief. Plots begon hij te snuiven als een dolle stier. Karlijn zag en voelde hoe John zijn penis uit haar trok. Hij stond op en al masturberend bracht hij zijn penis tot aan haar mond. Karlijn keek angstig naar het harde lichaamsdeel en kreunde nogmaals ‘nee’. Ze voelde hoe John de eikel op haar lippen legde. Even later spoot het warme zaad in haar gezicht. Een paar flinke slierten sperma spoten over haar gezicht en in haar haren. Karlijn voelde het vocht over haar wangen druipen en ook prikte er iets in haar rechteroog. Ze wilde wel gillen, maar wist dat ze dan ook sperma in haar mond zou krijgen en dat wilde ze absoluut voorkomen. Met afschuw draaide ze haar hoofd opzij.
John gromde nog even. Hij genoot van de geile aanblik van Karlijn met zijn zaad op haar gezicht. Een flinke sliert bleef in haar haren hangen, terwijl de rest over haar gezicht droop.
Karlijn liet zich opzij vallen en snikkend bleef ze liggen. John stond snel op, trok zijn broek omhoog en liet zijn slachtoffer alleen en hulpeloos achter. Karlijn zag niet in welke richting John was gelopen, maar ze hoorde wel het geknetter van zijn brommer. Het geluid vervaagde snel. Pas toen het weer doodstil was geworden durfde ze omhoog te komen. Ze trok zich aan de boomstammen omhoog. Duizelig wankelde ze naar een plak, waar ze even goed kon zitten. Hier trok ze haar kleding aan. Het was allemaal vuil of kapot. Haar cap kon ze niet vinden.
Nadat ze was aangekleed strompelde ze het pad op, op zoek naar Valentijn. Het dier stond even verderop rustig te grazen. Met het paard aan de hand liep ze naar de rand van het bos, waar ze een paar mannen van de boswachterij tegenkwam. Zij hielpen de jonge vrouw naar haar huis, waarna ze met haar moeder aangifte van deze brute verkrachting ging doen.
Trefwoord(en): Verkracht,
Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10